ความคิดเห็นที่ 1 โอ้ชีวิต.. ^^" จากคุณ : น้ำลายบูด - [ 2 ต.ค. 47 07:22:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ทำไมนัทตี้ไม่สะทกสะท้าน ยังหัวเราะได้เริงร่า ? นี่สิ..ลูกผู้หญิงตัวจริง ^__^.......... จากคุณ : GTW - [ 2 ต.ค. 47 09:10:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 โอ้............  นี่หรือคน                       น้านัทตี้เข้มแข็ง จริงจริงค่ะ ชื่นชม ๆ         ยามทุกข์ร้อนมีเรื่องราวให้ปวดร้าว คุณน้าสาวยังยืนได้อย่างเข้มแข็ง หัวเราะได้เริงร่าไม่ล้าแรง นั่นแสดงให้เห็นถึงซึ่งคนจริง จะจดจำไว้แบบอย่างที่ดีค่ะ  เป็นกำลังใจให้นะคะ         แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 47 11:15:53 จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 2 ต.ค. 47 11:02:50 ]

ความคิดเห็นที่ 4 @ ^ _ _ __ _ _ __ _ _ _ _ ^ @ กามใดใครก่อ เอ๊ย กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นตามสนองค่ะ จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 2 ต.ค. 47 13:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : ณัฐกร - [ 2 ต.ค. 47 13:48:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรื่องทั้งหมด มันทำให้เราเสียอารมณ์มากๆ เข้าใจเพื่อน ถ้าเจอเองก็คงเสียความรู้สึกไปไม่น้อยเหมือนกัน โกรธใครมากๆ ร่างกายเราจะแย่ลง แย่ลง จะปรับสภาพจิตใจให้มาแจ่มใสแบบเดิมได้เร็ว ก็ต้องให้อภัย และ ระมัดระวังมากขึ้น แล้วกันนะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 2 ต.ค. 47 14:08:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาคราวนี้นัตตี้คงโมโหจริงๆ คราวก่อนนายหูโน่ไปอ่านยังไปนวดแทนพี่นิดไม่ใช่เหรอครับ อย่างว่าเรื่องอย่างนี้มันต้องเจอซักครั้งในชีวิต คงเป็นกรรมจากชาติก่อนละมั้นครับ คราวนี้นัตตี้คงจะพอแล้วมั้งคงไม่ต้องช่วยอีกหรอกครับ จะได้ตัดกันไป จากคุณ : นาย (หูโน่) - [ 2 ต.ค. 47 16:43:14 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เพิ่งตื่นและนั่งหน้าคอม ฯ เนี่ย หลับสบายดี สามีเพิ่งกลับมาจากไปเอาที่ให้มันเซ็น ไอ้เพือนที่เราคบกันมา 14 ปีเนี่ย กลายเป็นคนอื่นไปแล้ว เพราะเขานอนทูลกัน ความรักหลงมันทำให้คนตาบอด กรรรมใครกรรมมัน ช่วยไม่ได้นะเพื่อน สามีกลับมามือเปล่า ไอ้เพื่อนบอกว่า อีนิด มันเซ็นแล้ว แต่ว่าตัวแฮร์เบิร์ดเนี่ยลืมไว้ที่บ้าน แล้วยังพูดว่ากับสามีว่า เนี่ยความผิดทั้งหมดอยู่ที่นัทตี้ที่ เสียเงินค่าโทรไปเมืองไทย พูดกับอาจารย์ของไอ้วิทย์ ลูกชายอีนิดมัน เสียกระดาษ เอสี่ ไม่รู้กี่หน้าก็อปปี้รายชื่อเด็กนานาชาติ ของ มหาฯ รังสิตให้แฮร์เบิร์ดมัน เสียค่าโทรไปออสเตรีย เพื่อตามหาอีนิดให้แฮร์เบิร์ดมัน แถมยังถูกด่ากลับมาอีก โดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว เนี่ยมันเรียกว่า ความเจือกของเราใช่ไหม ? สามีช่วยเขียนใบบิลและทำบัญชีให้มัน โดยไม่ได้เอาเงินสักสตางค์ นี่กลับมามือเปล่า พร้อมทั้งความโมโหที่เพื่อนมันโยนความเลวทั้งหลายมาให้เรา นัทตี้บอกสามีว่า ไม่ต้องยุ่งด้วยแล้ว ทางใครทางมัน ที่เสียเงินโทรไปเมืองไทย เพราะแฮร์เบิร์ดมันอยากรู้ความจริงว่า ไอ้วิทย์ มันเรียนหนังสือจริงหรือเปล่า นัทตี้กดดูในคอม ฯ ไม่มีรายชื่อไอ้วิทย์มันอยู่แผนก THM ตัวย่อ ทัวริส ฮอสปิตัล แอนด์ เมเนสเม้น ไปเปิดกันดู ไม่มีรายชื่อมัน พอถามมัน มันว่ามีชื่อโชว์ในคอม ฯ ด้วยเหรอ ? มันบอกว่ามันจะโทรหาอาจารย์ที่ปรึกษา นัทตี้นั้นไม่แน่ใจ ได้ยินแต่คำว่า ครับ ครับ นัทตี้โทรเองตรงนั้นต่อหน้ามัน บอกอาจารย์มันว่า เราเป็นน้า อาจารย์เขาบอกว่า มหา ฯ เปิดตั้งแต่วันที่ 13 กันยาแล้ว ที่ยังไม่มีรายชื่อเพราะไอ้วิทย์มันไม่ได้ไปลงทะเบียบ และเกรดมันยังไม่ออก ที่นี่มันเรียนสามเทอม ถามถึงผลสอบคราวที่แล้ว เขาว่า ไอ้วิทย์มันติดศูนย์อยู่ตัวหนึ่ง แต่ว่าเขาดูคะแนนรวม ตัดเกรดที่ 1.25 ยังไม่รู้ว่ามันมีสิทธิ์เรียนหรือเปล่า อาจารย์ขอร้องว่า ให้มันรีบกลับมาลงทะเบียน ไม่งั้นต้องเสียเพิ่มอีก 500 บาท และไอ้วิทย์นั้น มันเคยโดนรีไทร์ในปีหนึ่ง และ เอาเกรดบางตัวมาสมัครเข้าเรียนปีสองใหม่  ปีแรกมันไม่ค่อยได้เข้าเรียนเท่าไหร่ เทอมที่แล้วมันดีขึ้น พอถามว่า แล้วที่ไอ้วิทย์มันบอกว่า มาสวิส แล้วจะเลยไปฝึกงานที่สวีเดนนี่จริงไหม และโรงเรียนออกค่าตั๋วให้ครึ่งหนึ่งนีใช่ไหม? เขาบอกนัทตี้ว่า เด็กที่จะไปฝึกงานนั้นจะฝึกสองครั้ง คือตอนจบปีสอง และ ปีสี่ ถ้าจะไปต่างประเทศ ผู้ปกครองต้องออกค่าใช้จ่ายเอง ถามว่า ไอ้วิทย์มันบอกว่า มันได้ทุนที่โรงเรียนจริงไหม? เขาหัวเราะ และบอกว่าไอ้วิทย์คงไม่ได้ สุดท้ายเขาย้ำว่า คุณน้าช่วยให้วินนี่ (ไอ้วิทย์) กลับมาเร็ว ๆ ด้วยนะคะ นี่คือเรื่องที่นัทตี้พูดเล่าต่อหน้าไอ้วิทย์ และ แม่มัน เพื่อนนัทตี้นั้น มันยังโทรมาถามว่ายังไง หลังจากนั้น นัทตี้มองหน้าเขาสองคน แล้วนัทตี้บอกแฮร์เบิร์ดว่า ไอ้วิทย์มันยังมีสถานภาพเป็นนักเรียนอยู่ และเขาถามถึงอีนิด นัทตี้ว่า อีนิดไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ไอ้เราไม่อยากพูดความจริงไป เพราะถ้ามันรู้ว่าอีนิดเนี่ย ไม่ซื่อ มันบอกว่ามันก็ไม่เอา หลังจากนั้น มันต้องไปศาลวันจันทร์ก็เรื่องโกงเขามาเนี่ยแหละ อีนิดมันเซ็นไว้ด้วย แต่นัทตี้น่ะช่วยเหลือมันอีก มันเอาใบศาลมาให้ดู นัทตี้ว่า พี่นิดต้องหาทนายไปด้วยนะ ทีแรกตอนที่ได้ใบศาลนั้นมันให้นัทตี้ไปเป็นล่ามให้ นัทตี้แนะให้มันอย่างดี ว่าให้อีนิดไปหาคนออสเตรียที่เคยช่วยเหลือสิ แล้วโทรมา เพราะนัทตี้นั้นไม่รู้เพราะคนละประเทศ อีนิดมันไปหาไอ้ฝรั่งคนนี้ แล้วให้ไอ้ฝรั่งนี่คุยกับนัทตี้ นัทตี้บอกมันว่า อีนิดไม่มีค่าทนาย ให้เขาคนนี้ช่วยหาทนายคนจนให้ด้วย เขารับปากและพาอีนิดไปหา พอมาเกิดเรื่องนี้ขึ้น มันเงียบไป และมันไปขึ้นศาลวันจันทร์ ทางศาลเขาเลื่อนมา ใบที่ส่งมาเลื่อนวันก็ไปตกอยู่ที่บ้านผู้หญิงไทยทีมันเคยเอาชื่อเข้าทะเบียน เพิ่งเปลี่ยนที่อยู่เมื่อไม่กี่อาทิตย์ก่อนขึ้นศาล เรื่องนี้ไอ้แฮร์เบิร์ดมันถามว่า จริงไหม ที่อีนิดมันบอกว่าไปศาลแล้วเลื่อน นัทตี้ว่าจริง เพราะนัทตี้ยังโทรไปทวงโทรศัพท์ด้วย เพราะมันนัดว่าวันจันทร์หลังขึ้นศาลมันจะเอามาให้แล้วมันเงียบไป เราเลยต้องจัดการเรื่องระหว่างมันและเราให้สิ้นสุด อีนิดมันเล่าว่า มันเลื่อน เพราะว่าอีนิดไม่ได้รับใบ นัทตี้ก็บอกเพื่อนตามจริง เพื่อนถามว่าไอ้ใบเนี่ยมันส่งไปที่ไหน นัทตี้ก็บอกว่า เฟลร์เคียรส์ ในความหมายของนัทตี้คือออสเตรียบ้านอีคนที่มันเคยอยู่ แต่กลับกลายเป็นว่า ไอ้แฮร์เบิร์ดไประบุและปักใจว่าเป็นบ้านของพี่พร ซึ่งนัทตี้ยังบอกพี่พรว่า นัทตี้ไม่ได้หมายถึงอย่างนั้นและไม่ได้ออกชื่อด้วย นัทตี้หมายถึงคนที่พี่นิดเคยอยู่ด้วยน่ะ ผู้หญิงคนนั้นชื่อ สุ นัทตี้ไม่เคยเห็นเธอ พี่พรบอกว่า คนชื่อสุไม่ได้อยู่ที่เฟลร์เคียรส์ นัทตี้ว่า นั่นแหละที่นัทตี้หมายถึงเธอ ไม่ได้หมายถึงพี่พรนะ เพราะพี่นิดเอาชื่อมาเข้าอยู่กับพี่พรแค่ไม่กี่อาทิตย์ ตอนไอ้วิทย์มันมาเอง นี่มันมายังไม่ครบเดือนเลย พี่พรเขาบอกว่า พี่นิดโทรมาต่อว่าเขาว่า หาว่าพี่พรเนี่ยเอาเรื่องโน้น เรื่องนี้มาพูดกับนัทตี้ และนัทตี้บอกแฮร์เบิร์ด มันเป็นความจริงที่พีพรพูดและเล่าให้นัทตี้ฟัง และนัทตี้บอกเธอจริงเรื่องไอ้วิทย์ และหมูหยองซึ่งไอ้วิทย์มันทำไม่ถูกต้อง พี่นิดไปลักไก่พี่พร พี่พรเชื่อและโยนมาทางนัทตี้นี่ นัทตี้บอกเธอว่า ให้มานะ อย่ามาแว๊ด ๆ ทางโทรศัพท์มันเสียเวลา เอาผัวมาด้วย เอาอีนิดมา ไอ้แฮร์เบิร์ดมา และเอาเจ๊มา เพราะพี่พรบอกว่า แม้กระทั้งเจ๊ นัทตี้ก็เอาอีนิดไปประจานด้วย นัทตี้ยอมรับว่า โทรไปหาเจ๊เล่าเรื่องหมูหยองให้ฟัง เพราะว่าเล่นคอมฯ และคุยกันน้องสาว และเขาบอกมาหมดว่าซื้ออะไรฝากเรามาบ้าง แม้กระทั่งแผ่นซีดี ที่ไอ้วิทย์มันยื่นให้แล้วไม่บอกว่าใครซื้อเนี่ย น้องสาวเป็นคนบอกว่าน้องสาวนัทตี้เป็นคนซื้อให้เอง และ เขาโมโหที่ทำไมไอ้วิทย์มันได้เงินไปอีกต่างหาก 500 บาทจากน้องสาว แล้วทำไมไม่ซื้อหมูหยองให้หลานสาวเขา และ ไม่พูดเรื่องคืนเงินให้ด้วย แถมยังหลังงานเลี้ยงที่นัทตี้จัด ยังมีหน้าให้ไอ้แฮร์เบิร์ดวิ่งาเอามะละกอที่บ้านนัทตี้ด้วย ซึ่งนัทตี้ซื้อเอง และยังมีหน้ามาหอบเอาเบียร์ไปด้วยวันหลัง นัทตี้แค้นมาก ที่รู้ว่าของที่น้องสาวส่งให้นั้น เราได้รับไม่ครบจำนวน ไหนจะเรื่องคาราโอเกะที่ฝากมันซื้อ และมาเรื่องหมูหยองอีก นัทตี้โทรไปหาเจ๊ เล่าให้เจ๊ฟังว่า เบียร์ที่เจ๊เอามาน่ะ จะเอาคืนไหม มันเหลืออยู่จะหอบเอาไปให้ เพราะที่บ้านไม่มีใครดื่มเหล้าเบียร์ เจ๊บอกว่า เฮ้ยไม่ต้อง เจ๊เอาไปช่วยเพราะวันเกิดอีนิด นัทตี้งง ถามว่า เมื่อไหร่วันเกิดอีนิด เจ๊ว่าก็เมื่อวานไงที่บ้านนัทตี้ นัทตี้บอกว่า เฮ้ย ไม่ใช่วันเกิดนะ นัทตี้เองเป็นเจ้าของงานยังไม่รู้เรื่องเลย ที่เลี้ยงเพราะว่าพี่พรเขาดี เขาไปเก็บเห็ดมาลำบาก ยังอุตส่าห์เก็บเอาไว้ให้เรา เราเลยเชิญพวกเขามากินเลี้ยงตอบแทนกัน เจ๊ว่า ก็อีนิดมันบอกเจ๊ว่า นัทตี้จัดวันเกิดให้มัน คราวนี้ยิ่งทำให้ร้อนยิ่งขึ้น นัทตี้เลยเล่าเรื่องหมูหยองให้เจ๊ฟัง เจ๊ไม่พูดอะไร บอกว่า มาหาเจ๊ที่บ้านสิ นัทตี้ไปหลังจากนั้นสองวัน เจ๊เอากระดาษแผ่นเล็ก ๆ สีเขียวส่งมาให้อ่านดู นัทตี้อ่านไปอย่างงง ๆ เพราะมันมีแต่รายชื่อของเช่น แหนม และราคา.....ไล่สายตาอ่านลงมาเรื่อย ๆ จนเจอคำว่าหมูหยอง 140 นัทตี้ปากไว บอกเจ๊ว่า เจ๊ขอซื้อหมูหยองต่อได้ไหม ? เพราะลูกอยากกินมาก เจ๊ว่า ไม่ได้หรอก คนท้องเขาสั่งเอาไว้ เขาอยากกิน นี่แหละที่ไอ้วิทย์มันซื้อมาขายต่อแก นัทตี้รู้เท่านั้น กลายเป็นวืดขึ้นมาทันทีทันใด แต่ยังเก็บไว้ก่อน ไม่ได้เล่าต่อให้ใครฟังนอกจากสามี ตัวสามีเองนั้นเขายังเคืองและพูดว่า หัวมันนี่คิดเข้าไปได้อย่างไร ? ทั้ง ๆ ที่เมื่อไอ้วิทย์มาถึงบ้าน สักครู่นัทตี้โทรไปและขี่จักรยานไปเอาของทันที ก่อนที่พวกมันจะเอาของไปให้เจ๊ ถามมันเรื่องหมูหยอง มันว่าลืม แต่ตอนบ่ายมันเอาไปขายให้เจ๊ต่อ นี่คือเรื่องทั้งหมดที่นัทตี้เข้าไปยุ่งกับชาวบ้านเขา ผลที่สุดแม้แต่เพื่อนที่คบกันมา 14 ปีเนี่ย ยังหลงคารมมันได้ มันเป็นความผิดของเราส่วนหนึ่งจริง ที่เพื่อนขอให้เราทำ ให้เราคุ้ย ว่าไอ้วิทย์นั้นยังเรียนอยู่หรือไม่ ความผิดอีกส่วนหนึ่งคือเราเหมือนกัน ที่เราไม่ยอมเก็บไว้กับตัว ให้ไอ้อีสองคนแม่ลูกนั้นคิดว่าเราเป็นควาย ตรงนั้นเราทำให้เขาไหวตัว นั่นคือความไม่ดีที่เราลุแกโทสะและพูดความจริงที่ฉีกหน้ากากพวกเขาสองคนออกมา ถ้านัทตี้ใจเย็นสักนิด และลดโมโหสักหน่อย ยอมกล้ำกลืนเป็นควายโง่ไปพลาง ๆ มันก็จะไม่เกิดอะไรขึ้น แต่นี่คือนิสัยที่แก้ไม่หายของนัทตี้ไง ถ้าอะไรที่ไม่ถูกต้องและเรารู้แน่ ๆ จะโป้งออกมาอย่างไม่เกรงใจและไว้หน้าใครเหมือนกัน ถึงสุดท้ายหลังจากที่พูดไปแล้ว เหมือนยกภูเขาออกจากอก เราได้พูดอภัยยกโทษ และสั่งสอนเด็กชี้ทางที่ถูกต้องให้ มันยังกัดเราได้อีก คนแบบนี้มันน่ากระทืบสั่งสอนมาก ที่แม่มันพูดว่า มันไม่รู้เรื่องด้วยเนี่ย มันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รู้กับลูกมัน อีแม่มันนั้น ถ้าแฮร์เบิร์ดไม่เอามัน มันก็ไม่มีที่ไป ไม่มีที่ซุกหัวนอน นัทตี้เนี่ยโมโหนะ หลังจากสามีเล่าให้ฟังเช้านี้ จึงเขียนเล่าให้อ่านกันสด ๆ ว่าคนเรานั่นหน้าซื่อ ใจคด จริงๆ นี่รอดู ได้แต่รอดู ความหายนะของมัน ไม่แช่งก็เหมือนแช่ง จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 2 ต.ค. 47 17:29:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจ คุณน้ำลายบูด สบายดีเหรอ ไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ ชีวิตมันเป็นแบบนี้แหละ หอมหวานเกินไปมันเลี่ยน จารญ์จี   มาอ่านตอนสองก่อน แล้วค่อยบอกว่าลูกผู้หญิงตัวจริงนะ นัทตี้ก็มีความผิดเหมือนกันในเรื่องนี้อย่างที่เล่าตอนสอง ไม่ได้เป็นคนเลวในสันดาณ (น) อภัยให้นัทตี้นะจารย์ หิ่งห้อย ฯ หนูมาอ่านตอนสองก่อนนะ ว่าการที่เราเจือกกับเรื่องชาวบ้านเขาเนี่ย มันเกิดผลยังไง อย่าเพิ่งว่าพี่เข้มแข็ง พี่มันก็คนนะ มีโกรธ มีเกลียดเหมือนกัน คุณเอ่อ ฯ  พี่เชื่อนะเรื่องนี้ว่าจริง ไว้ถ้าหายนะมาเยือนมันเมื่อไหร่ จะเขียนมาให้อ่านกัน ถ้าเราบริสุทธิ์ใจ ไม่ได้คิดร้ายกับเขา และเรากล้าเอาความจริงมาเล่าเนี่ย เราไม่ผิด ธรรมดาเนี่ย ถ้าคู่กรณีสองคนเล่าให้บุคคลที่สามฟัง ต่างก็จะเล่าเอาความดีใส่ตัว แต่พี่คือคนที่ยอมรับความเป็นจริง เราผิดเรายอมรับ และเรากล้าพิสูจน์ด้วย ถึงไม่มีใครเห็น แต่สิ่งศักดิ์สิทธิ์น่ะ มีตาพี่เชื่ออย่างนั้นนะ น้องบอล(ณัฐกร) ขอบใจจ้ะ พี่มีกำลังใจให้ตัวเองเหลือเฟือ ไม่ได้หยิ่งที่เขียนแบบนั้นนะ พี่ขอบใจที่เพิ่มกำลังให้มาอีก แต่คนเราเนี่ย มันจะสู้ชีวิตต่อไปได้ ถ้าเรามีกำลังใจให้กับตัวเราเองเป็นอันดับแรก จริงไหม? ป้าเอม  ตัวเองรู้เรื่องทั้งหมดดีนะ ที่เค้าต้องโทรข้ามประเทศไปเล่าให้ตัวเองกับป้าต๋าวฟังทันทีทันใดเมื่อวานนี้ คำปลอบใจจากเพื่อนที่ผ่านสายโทรมา  มันทำให้เขาระงับความโกรธได้เยอะ ขอบใจจริงๆ ที่จริงน่ะ อภัยให้แล้ว แต่มาเจอแบบเช้านี้อีก มันชักจะอภัยให้ไม่ไหวเหมือนกัน ถ้าวันจันทร์มันไม่เอาเอกสาร และโทรศัพท์มาคืน เราแจ้งความตำรวจแน่ คราวนี้มันจะไม่มีที่ซุกหัวนอนจริงๆ เพราะอีนิดมันไม่มีสิทธิ์ที่จะอาศัยอยู่ในสวิส ฯ เค้าไม่อยากทำ แต่ถ้ามันยังดื้อและยังคิดว่ามันฉลาดอยู่อีก เขาจะต้องทำให้มันเป็นไป ไม่มีการให้อภัยแน่ และไอ้เพื่อนคนนี้ของเขานั้น "เรา"หมายถึงตัวเค้า และสามี จะตัดทิ้งไปเลย ไม่มีการช่วยเหลืออะไรใด ๆ ทั้งสิ้นอีก นิ้วไหนร้ายตัดไป เค้าจะเอากับมันให้ถึงที่สุด คำว่า "อภัย" คำว่า "ปลง" มันพูดง่ายสำหรับคนที่ไม่ได้เจอกับตัวเองนะ แต่เค้านั้นเคยบอกกับตัวเองแล้วว่า เค้าให้อภัยได้ ปลงได้แต่ให้แค่ครั้งเดียว ไม่มีครั้งต่อไปแน่ คุณหูโน่ แสดงว่าคุณยังไม่ได้อ่านตอนที่แล้วที่นัทตี้เขียนเรื่องสองคนแม่ลูกนี้ ว่าเหตุมันเป็นยังไง เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเวรกรรมของนัทตี้ที่เราเคยทำกับคนอื่นไว้เมื่อชาติก่อน ตามศาสนาพุทธ ที่เชื่อในเรื่องกรรม และเวียนว่ายตายเกิด มันเป็นเวรกรรมจริง แต่เป็นเวรกรรมของคนที่เอาของเราไปต่างหาก พระท่านบอกว่า เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร แต่ถ้าเปิดใจให้กว้างสักนิด คุณลองมานั่งในใจเป็นตัวนัทตี้นะ  แล้วคุณจะรู้ว่า ที่ว่าระงับด้วยการไม่จองเวรเนี่ย คุณจะทำกันได้ไหม? นัทตี้ให้ เพราะ สงสาร คนที่มาหาเนี่ย ร้องไห้บ้าง หน้าคร่ำเครียดมาบ้าง เพราะเขาหาที่ไหนไม่ได้ ให้สัญญากับเรามั่นเหมาะ เราไม่ได้กินดอกเบี้ยอย่างใครเขาด้วย นัทตี้นั้นเชื่อใจคนง่ายไง คิดว่าเขาเดือดร้อนมา เราช่วยได้เราช่วย ไม่คิดว่าเขาจะคดและคงรักษาคำพูดเหมือนเรา ที่ไหนได้ ตรงนั้นได้แต่คำขอบคุณเท่านั้น บางคนไม่เข้าใจอาจจะคิดว่านัทตี้ทำเพื่อจะได้หน้าใหญ่ขึ้น นั่นก็ไม่ใช่ นัทตี้น่ะมองภายนอกดูเป็นคนแข็งมาก ๆ แต่ในใจน่ะไม่มีใครเห็นว่าเราเนี่ยมีความละเอียดอ่อนในใจขนาดไหน ไม่ใช่คนใจน้อย แต่ว่าเราน่ะ เวลาที่เขามาเล่าความทุกข์ยากอะไรให้ฟัง ทำให้เรามีอารมณ์ร่วมไปด้วยทุกที อดหยิบให้ไม่ได้สักที ผู้หญิงที่นัทตี้เขียนว่า ผัวเขาทิ้งแล้ว และตอนนี้ยังต้องกระต๊อกกระแต๊กทำมาหาเงินมาเลี้ยงลูกและลุกสะใภ้(ข้างบน)น่ะ นั่นนัทตี้ไม่มีเงินสดที่บ้าน หยิบทองให้เลย 8 บาท เงินที่เขาเคยขอยืมไปอีกเกือบสามแสน นั่นเพราะเห็นว่าเขาเป็นคนซื่อไง คิดว่าเขาไม่โกง นัทตี้คิดสั้นไปหน่อยว่าเขาจะมีปัญญาใช้เราไหม นี่คือความผิดของเราที่ไม่คิด ตัวเราเองนั้นไม่ได้หากินทางออกดอกเบี้ย ถึงจะเป็นคนแข็ง ๆ แต่ไม่เคยคิดทำนาบนหลังคน เงินที่ได้มาทุกบาททุกสตางค์ เป็นเงินบริสุทธิ์ที่ได้จากน้ำพักน้ำแรงจริง ๆ อาจจะโชคดีอยู่บ้างตรงที่เราอยู่ต่างประเทศ เราพูดอ่านเขียนภาษาเขาได้ เรากล้าต่อรองเรื่องเงินเดือนกับเขาได้ แต่ถึงอย่างนั้นนัทตี้ก็ยังกินอยู่ง่าย ๆ ไม่ทิ้งขว้าง ของเหลือก็เอามาดัดแปลง แม้แต่อาหารนี่ก็ไม่ทิ้ง เหลืออุ่นกินจนหมด กี่วันก็ช่าง สามีและลูก และพ่อสามีได้กินดีอยู่ดี เรามันคนเดียวที่เก็บของเก่ากินเพราะเรามันกินง่าย เชื่อไหม กินข้าวกลางวันกันเนี่ย นัทตี้ไม่เคยร่วมโต๊ะด้วยเลย เพราะว่าเรารอของเหลือไง ตักให้พวกเขากินกันให้อิ่ม เหลือสุดท้ายในหม้อเราถึงกิน และบางทีก็กินต่อจากลูกด้วย ตอนนี้สามีน่ะก็ช่วยกิน เพราะเราต้องการสอนลูกให้รู้จักใช้จ่าย นัทตี้รักน้ำใจสามีตรงนี้ที่เขาเข้าใจและช่วยกันคนละไม้ละมือ ลูกเรานั้น เราให้เขาทุกอย่างตามเหตุผล ไม่ได้ให้ดะไป ลูกนัทตี้นั้นมันยังเด็ก และยังรู้จักเลือกกินของ อย่างไปร้านไทยทุกอาทิตย์ แม่ลูกสาวจะกินมะม่วงน้ำดอกไม้ครั้งละ 2-3ลูกที่ซื้อให้เขา มะม่วงอื่นไม่กินแม้กระทั่งอกร่อง ของเล่นไม่มีการซื้อให้ เราคุยกันด้วยเหตุผล ลูกสาวนี่ไม่เคยที่จะร้องดิ้นชักงอแงเอาของเล่น เราจะคุยบอกเขาตั้งแต่เขายังพูดไม่ได้ด้วยซ้ำ เราไม่เคยตีลูก แต่เราถามเขากลับว่า ที่หนูทำอย่างนั้น หนูคิดว่ามันถูกต้องไหม ? ถ้าเขาบอกว่าถูก เราจะถามว่า มันถูกยังไงลูก เล่าให้หม่าม๊าฟังหน่อย หม่าม๊าสนใจความคิดของหนู เมื่อเขาเล่าเขาจะเอาตัวเขาเป็นที่ตั้ง นั่นคือสันชาติญาณของคนคือเอาตัวรอด ทุกคนมีอยู่ในตัว แต่เมื่อเราบอกลูกว่า หนูลองกลับกันดูสิ ว่า ถ้าหนูเป็นคนนั้นเนี่ย หนูจะคิดยังไง? เขาจะตอบไปได้อีกทางหนึ่ง ที่นี่เขาจะเห็นได้ชัดว่า ที่เขาทำมานั่นถูกต้องจริงไหม ? คนที่เป็นพ่อแม่ ไม่ใช่ว่าฟังแต่ลูก อะไร ๆ ก็เชื่อคำพูดลูกไปหมด ต้องคุยและต้องฟังหูไว้หู และให้เห็นด้วยตาเราเองก่อนที่จะลงโทษเขาหรือคนที่เขาพาดพิง มันละเอียดอ่อนนะเรื่องการเลี้ยงคนให้เป็นคน เขียนไปมันยาว ต้องมีลูกเองถึงจะเข้าใจ ขนาดนัทตี้มีลูกคนเดียว ยังเหนื่อยหัวใจนะ หัวนี่ต้องคิดหาคำตอบและเหตุผลไว้ตลอดเวลา เผื่อคำถามที่ลูกจะมีให้เราในอนาคต เนี่ยแหละนะ ที่นัทตี้บอกว่ามันเริ่มต้นมาจากตัวเราเองและการเริ่มต้นให้เขาต่างหาก ไอ้เวรกรรมเนี่ย มันตามมาทีหลัง พ่อแม่เป็นยังไง ลูกมันก็เป็นอย่างนั้น มันอยู่ที่ตัวเรานี่แหละทีทำให้มันเป็นไป นัทตี้เชื่ออย่างนั้นนะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 2 ต.ค. 47 18:45:33 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คำว่า สัญชาติญาณ เขียนแบบนี้น่ะนัทตี้ว่า ใครรู้บอกมาหน่อยสิ  สัญมันต้องใช้ ญ หญิง แน่ล่ะ แต่คำว่าญาณ ใช้ตัว น หนูหรือว่า ณ เณร จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 2 ต.ค. 47 18:51:23 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แต่ยังไงก็อย่าท้อนะคะ จากคุณ : เม-ดา - [ 2 ต.ค. 47 19:41:28 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นกำลังใจให้ด้วยคนครับ.... จากคุณ : ธามาดา - [ 2 ต.ค. 47 20:44:58 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คำ :  สัญชาตญาณ เสียง :  สัน-ชาด-ตะ-ยาน คำตั้ง :  สัญชาต- ชนิด :  น. ที่ใช้ :   ที่มา :  (อ. instinct) นิยาม :  ความรู้ที่มีมาแต่กำเนิดของคนและสัตว์ ทำให้มีความรู้สึกและกระทำได้เองโดยไม่ต้องมีใครสั่งสอน,   จากคุณ : ณัฐกร - [ 2 ต.ค. 47 22:15:37 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ป้านัท ใจเย็นๆนะคะ กรวดน้ำคว่ำขันไปเลย คนแบบนี้ เลวบริสุทธิ์ จริงๆ แบบว่าไม่มีความสำนึกดี เจือปนสักนิดดดด ป.ล. ป้านัทตี้ อย่าโมโหมาก เดี๋ยวไม่สวยนะ จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 3 ต.ค. 47 01:34:09 A:202.133.169.19 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 เรื่องหมูหยอง  ป้าเอมเล่าให้ฟังแล้ว เห็นใจค่ะ บอกแล้วว่าพี่อย่าไปยุ่งกับใครมาก คนนี้หมดกรรมแล้วก็คงจากกันไป ไม่ต้องตอบก็ได้นะคะ  เราคุยกันใน msn แล้ว จากคุณ : วังวน - [ 3 ต.ค. 47 03:19:22 ]

ความคิดเห็นที่ 16 น้านัทตี้คะ     บางทีความใจดีก็ทำให้เราชอกช้ำได้ บางทีความใจอ่อนก็ทำให้เราเสียใจได้ บางทีความเห็นใจก็ทำให้เราเสียความรู้สึกได้ น้านัทตี้อย่าเอาพิมเสน  ไปแลกกับเกลือเลยค่ะ เพื่อนไม่ดีคบทำไมให้เสียรู้ เขาจะดูหมิ่นแคลนอย่าไปสน เขาจะว่าอย่างไรไม่ทุรน แค่คำคนสนทำไมให้เสียใจ แบบนี้คงให้อาศัยกาลเวลา ฉนั้นน้าอย่าหมองต้องสดใส อนาคตข้างหน้ายังยาวไกล วันหนึ่งได้รู้ฤทธิ์กันระนาว คนแบบนี้ไม่นานต้องคลานแน่ คนแย่แย่วันหนึ่งต้องอื้อฉาว คนชั่วช้า[^_^]มักมีกลิ่นคาว เรื่องเน่าเน่าปิดไม่มิดหรอกค่ะคุณ กำลังใจมีให้สม่ำเสมอค่ะน้านัทตี้                         ระบายมาเลยค่ะเรื่องไม่สบายใจทั้งหลาย อย่าเครียดมากนะคะเดี๋ยวจะไม่สบาย หนูหิ่ง ฯ ได้อมยิ้มมาหัดเล่น  เหมือนน้านัทตี้ค่ะ  สนุกดี คิก ๆ ๆ       ตอนแรกไม่เข้าใจว่าไอ้อมยิ้มคืออะไร ?   นึกว่าเป็นท๊อฟฟี่ + ลูกออม  ด้วยซ้ำไปค่ะ เพราะหนูหิ่ง ฯ เรียกเจ้านี่ว่า  พระจันทร์ยิ้มค่ะ   ๕๕๕๕๕           จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 3 ต.ค. 47 05:53:53 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณนัทตี้ ^__^.. อ่านตอนที่ 2 แล้ว ยังยีนยันความคิดเดิม นี่สิ..ลูกผู้หญิงตัวจริง และจากตรงนี้ แต่นี่คือนิสัยที่แก้ไม่หายของนัทตี้ไง ถ้าอะไรที่ไม่ถูกต้องและเรารู้แน่ ๆ จะโป้งออกมาอย่างไม่เกรงใจและไว้หน้าใครเหมือนกัน นี่ไม่ใช่สิ่งผิดอะไรเลย เราเป็นคน ไม่ใช่คนอิฐคนปูน ที่จะไม่รู้สึกสึกรู้สม และสิ่งที่สำคัญคือ ทั้งสองตอน ที่คุณนัทตี้เขียนมา ความจริง "ภาพรวม" คือความจริงใจ  ที่มีต่อคนอื่นนั่นเอง แล้วอย่างนี้จะผิดได้อย่างไร ตรงนี้ นั่นนัทตี้ไม่มีเงินสดที่บ้าน หยิบทองให้เลย 8 บาท เงินที่เขาเคยขอยืมไปอีกเกือบสามแสน นั่นเพราะเห็นว่าเขาเป็นคนซื่อไง คิดว่าเขาไม่โกง นัทตี้คิดสั้นไปหน่อยว่าเขาจะมีปัญญาใช้เราไหม นี่คือความผิดของเราที่ไม่คิด ก็ถือเป็นประสบการณ์อันมีค่า ให้ลูกหลานเรียนรู้ ^____^..... อ้อ นิสัยที่แก้ไม่หายของคุณนัทตี้นี่ คล้ายผมเลยแฮะ เป็นนิสัยที่ดี (^____^) อย่างน้อยมันก็ออกมาจากใจจริง จะให้บิดเบือนได้อย่างไร ฮี่ๆๆ จากคุณ : GTW - [ 3 ต.ค. 47 07:06:22 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เฮ้อ..... ได้แต่ถอนหายใจ ใครจะไปรู้ว่าการที่เราหวังดี ช่วยเหลือผู้อื่น มันจะกลับมาทำร้ายเราได้ถึงเพียงนี้ แต่แม่จ๋าหวังว่าพี่นัทคงไม่หมดศรัทธาในการที่จะช่วยเหลือคนที่เดือดร้อนนะคะ ถือซะว่าการที่เราจะทำดี จะได้บุญ ก็ต้องมีมารผจญมั่งเนอะพี่เนอะ แม่จ๋าก็ปลงๆได้หลายเรื่องแล้วเหมือนกัน ฮิๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : Mae ja - [ 3 ต.ค. 47 17:53:55 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ตั้งแต่อ่านคราวก่อนโน้น นายหูโน่ว่านัตตี้เป็นคนดีนะครับ ถึงตอนนี้ก็ว่านัตตี้เป็นคนดีนั้นแหละ เพียงแต่ว่านายหูโน่คิดว่าถ้าเป็นนายหูโน่ๆจะหยุดเพียงแค่นี้ก็จะได้ไม่ต้องกลุ้มต่อไปที่ให้ไปแล้วก็ถือว่าให้ไปเลยละกัน ว่าแต่ไหงคุยไปคุยมามาลงเรื่องลูก น่าฟังดีเหมือนกันนะ เล่าให้ฟังอีกซิครับจะรออ่าน จากคุณ : นาย (หูโน่) - [ 3 ต.ค. 47 18:26:58 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เมื่อวานนี้นัทตี้โทรศัพท์ข้ามประเทศไปคุยกับน้องสาว เขาให้ข้อคิดได้น่าฟัง จะเล่าให้ฟังนะ เขาบอกว่าพวกเราน่ะ(หมายถึงครอบครัวนัทตี้) ถ้าคนที่ไม่รู้จักตัวตนเราจริงๆ เนี่ย จะมองเราจากภายนอกว่าเนี่ย แจ๊ดแจ๋ โวยวาย การที่ปากเราพูดยังไง ใจเราบอกอย่างนั้นเนี่ย มันเหมือนกับว่า เราไปประจานเขา ถึงเราจะถูก แต่คนที่มองจะมองไปอีกอย่าง ส่วนคนที่หงิม ๆ เงียบ ๆ ทำหน้าน่าสงสารเนี่ย ถึงเขาตลบหลังเรา คนก็ยังนึกว่า เขาคือผู้ถูกกระทำ แต่ถ้าเรารับรู้ เรียนรู้ และได้รับประสบการณ์ของคนนี้กับตัวเราตรงนั้นแล้วเนี่ย เราไม่ต้องไปเตือนใครเขา ไม่ต้องแสดง ไม่ต้องมานั่งพิสูจน์ให้ใครเห็น ปล่อยให้คนที่ยังไม่เคยเจอไปสัมผัสเอง ไปหาประสบการณ์เอาเอง แล้วเขาจะรู้ได้เอง เขาบอกนัทตี้ว่า พ่อแม่เราสอนลูกให้เป็นพระเวสสันดร เราคือชนกลุ่มน้อยที่ปากว่ายังไง ใจว่ายังงั้น แต่ชนกลุ่มใหญ่คือพวกปากว่าตาขยิบมันมีเยอะกว่า ไม่เดือดร้อน ไม่เป็นทุกข์ร้อนไปกับใคร เพราะเหตุนี้ เราบังคับใจคนอื่นไม่ได้ แต่เราบังคับใจเราได้ เราต้องใจแข็ง ไม่ให้ ไม่ว่าจะน่าสงสารขนาดไหน ก็ไม่ให้ อย่าได้ออกปาก หรือใจดีอะไรอีก ให้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้บ้าง หรือบอกปัดไปเลย มันอาจจะเหมือนคนเห็นแก่ตัว แต่ถ้าเราใจไม่แข็งพอ เราก็คือคนที่ต้องเจ็บเอง เขาเตือนมาอีกว่า ให้นัทตี้คิดให้ดีนะผู้หญิงไทยพวกนี้น่ะ กว่าจะข้ามน้ำข้ามทะเลมาอยู่ที่นี่ได้ พวกเขาปากกัดตีนถีบมาตลอด เรื่องร้ายเรื่องดีเขาผ่านมาเยอะแทบทั้งชีวิตก็ว่าได้ ประสบการณ์เขามีเยอะกว่าทั้งดีและเลว เราตามเขาไม่ทันหรอก เพราะฉะนั้น อย่าได้ไปคบ เพราะคนพวกนี้จะไม่มีคำว่า มโนสำนึก ที่เขียนนี้ไม่ได้ดูถูกใคร แต่นี่คือคำที่น้องปลอบเรา และ มันก็จริงที่ว่าคนไทยที่นี่หาดีไม่ค่อยได้ ที่ได้ก็ไม่ค่อยตรง ไม่ได้ดูถูกคนไทยด้วยกันเอง แต่นัทตี้เนี่ยอยู่กับบ้าน ไม่เคยวุ่นวายกับใครแต่เวลาที่คนไทยเขามีเรื่องราว เขาจะหาบ้านเราถูก มันน่าคิดตรงนี้ไง เขายังบอกอีกว่า ถ้าเราโกรธ ร่างกายจะหลั่งสารพิษออกมาทำลายร่างกายเรา อย่าเอาใจใส่กับเรื่องเล็กน้อยนี้เลย และเราต้องคิดว่าชีวิตเรามีค่าเราไม่ควรเอาไปแลกกับคนที่ชีวิตไม่มีค่าอะไรนั่นเลย เขาบอกว่า ถ้าเป็นเราแค้น เราก็ทำต่อหน้ากันตรงนั้น แต่คนอย่างพวกเลวนั้นมันไม่ทำต่อหน้า มันแค้นมันจะทำร้ายเราข้างหลัง น้องสาวเตือนให้ระวังลูก ระวังตัวเอง และไม่ต้องไปทำอะไรเขา น้องสาวรู้ว่านัทตี้ใจร้อนและเล่นให้จริง ๆ ถ้ายังโกหกและงี่เง่าอยู่ เขายังบอกว่าที่มันไม่กล้ามาเจอหน้าเราเนี่ย เพราะว่ามันกลัวความจริง นั่นทำให้เราเย็นได้เยอะ ไม่คิดอะไรแล้ว จบ ขอบคุณมากจริงๆ ที่แสดงความเห็นใจและข้าใจกันมามากมาย มันให้หลายมุมมอง มันทำให้เราได้ระบาย ทำให้เราได้คิด เราในที่นี้หมายถึงนัทตี้นะ ขอบคุณจริงๆ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 3 ต.ค. 47 21:19:55 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่ต้องเก็บไปคิดแค้นอีกแล้ว ดีที่สุด ทำให้ได้ เพื่อน จากคุณ : ป้าเอม - [ 3 ต.ค. 47 23:31:31 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เจ็บใจแทนพี่ไปด้วย คนบางคนก็ฉวยโอกาสหาประโยชน์จากความมีเมตตา และความใจดีของคนอื่น คนพวกนี้หนูเจอครั้งเดียวก็เซย์โนเลยค่ะ ยองรับว่าเป็นคนเจ็บแล้วจำฝังใจ เจ้าแค้นพอดู  ต่อนี้ไปพี่ไม่ต้องยุ่ง ไม่ต้องสนใจไปเลย เลิกคบได้ (แต่ต้องทวงหนี้ให้ได้ก่อนนะ) จากคุณ : nasa nasa - [ 4 ต.ค. 47 07:26:11 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เฮ้ออออ... น้ำใจต้องไหลให้ถูกกาล เฉดน้อย พวกเดียวกับป้านัทแหละค่ะ แต่ยังโชคดี .. น้ำใจที่ไหลไป ยังไม่กลายเป็นน้ำป่ากลับมาถล่มบ้านแบบป้า ถ้าคิดว่าสิ่งที่เราทำถูก ถ้าคิดว่าผลจากการกระทำของเราไม่ทำร้ายใคร (แม้แต่ตัวเอง) การช่วยเหลือ น่าจะเกิดขึ้นได้ในทุกกรณีนะคะ ยังมองโลกในแง่ดี และชื่นชมคนมีน้ำใจอยู่ค่ะ จากคุณ : กระเฉดน้อย - [ 4 ต.ค. 47 09:57:58 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คาถาหลวงพ่อคูณ ที่มอบให้ น้องอร รักยน้ำหนักเหรียญทองโอลิมปิคท่องให้ขึ้นใจ "อย่าให้ใครยืมเงิน เพาะจะไม่ได้คืน" อันนี้ทุกคนเอาไปใช้ได้  โดยสมอ้างว่า ทำตามที่หลวงพ่อคูณสั่งสอน หากผิดไปจากนี้ จะบาป เพราะไม่เชื่อพระเกจิ   อ้างโลด                      เราเอง หากเจอคนจะยืมตังค์และเป็นคนห่างไกลนะ ก็ คาถาเดียวกะน้องอร    อ้างหน้าด้านๆเลย บอกเดี๋ยวบาป ไม่เชื่อหลวงพ่อ เรื่องไม่มีเงิน แต่พอมีเหตุต้องใช้ หรือคับขัน กลับมีเงินมาจากไหนไม่รู้ เขาว่ากันว่า คนที่มีความดีในระดับหนึ่ง เทวดาท่านจะคอยดูแลไม่ให้ลำบากเกินไป บางครั้งคิดว่า เอ... ลำบาก ไม่มีเงินเลย แต่ที่ไหนได้ อยู่ๆ ก้มีเงินมาอยู่นกระเป๋า หรือมีคนหยิบยื่นให้ อย่างกับรู้ทัน เงินที่เทวดาเนรมิตมา นั่นคือ สมบัติทิพย์ของเราเอง ท่านไมได้ไปจิก ทำตัวเป็นเทวดาโจรมุมตึก ดักตีหัวคนฉกเงินมาให้เราหรอก แต่เมื่อถึงยามคับขัน และท่านเห็นว่า บาปเคราะห์นี้ เอาเครื่องคิดเลขมา คูณหาร ถอด สแควรูท แล้วอนำสมบัติของเจ้าของมันมาแก้ขัดให้ได้ก่อน ท่านก็จะช่วย ไม่ได้โม้   เรื่องจริง   เพราะตัวเรา เป็นลูกที่กบถ       ฐานะทางบ้านเป็นอย่างไร ไม่เกี่ยวกับเรา  คือเราเป็นคนจน ในบ้านเราอ่ะ  ว่างั้นเถอะ   ในบ้านมีเงินใช้กันปกติ   แต่เราเคยไป รร.  โดยที่ไม่มีเงิน แม้แต่ตังค์แดงเดียว เดินไป รร. หิวน้ำ ไม่มีเงินซื้อน้ำกิน   ใครจะเชื่อ... เรามันลูกกบถในสายตาพ่อแม่         ในบ้านเดียวกัน     เราจึงอยู่ในฐานะ จัณฑาณ    งง...   อย่างงง     เรื่องราวชีวิตน้าสือสาว     สร้างความงงแก่ปวงชนเสมอ    หากท่านทั้งหลายมาเห็นชีวิตของเราตั้งแต่ก่อนเกิด ท่านจะงง จนต้องไปกรอกใบสมัครที่ศรีธัญญาแน่นอน เราจะเป็นคนจนที่ไม่มีกินในบ้านอ่ะ และเราเป็นคนที่หยิ่งสุดชีวิต เข้าขั้น ยอดอดอย่างเสือ แต่จะไม่อิ่มอย่าง... อะไรดี ไม่อยากเทียบกับหมา เพราะหาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของคน เอาเป็นว่า อดเป็นอด ตายเป็นตาย  ไม่มีคำว่าขอ ว่างั้นเถอะ! แต่เรามีเงินใช้ตลอดนะ และนึกไม่ออกว่าได้มาอย่างไร ใช้เท่าไรก็ไม่หมด มาจากไหนก็ไม่รู้ มันมีหลายเหตุการณ์ สรุปคือ พอกำลังจะตาย อยู่ๆ ก็มีเงินมาให้ใช้ หลายครั้งนึกไม่ออกว่ามาจากไหน ยังพูดกับเพื่อนเลยว่า มันเป็นอย่างนี้ แปลกจัง เพิ่งมารู้เมื่อไม่กี่วันนี้จากหนุ่มคนหนึ่ง เขาว่ามาว่าอย่างนี้ โดยที่เราไม่ได้ถามหรือเล่าอะไร เขาพูดเอง เราเลย อ๋อ.....   แต่มันก็น่าประหลาดใจจริงๆอ่ะ เงินมาจากไหน ทำไมจึงนึกไม่ออกล่ะ ก็น่าแปลก หมั่นสร้างความดีเพิ่ม แสดงว่าเธอมีของเก่าที่ดีแล้ว เร่งทำเพิ่มเลย เร็วว!   จากคุณ : Darha - [ 4 ต.ค. 47 13:00:03 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณเม-ดา  ขอบคุณมากที่ให้กำลังใจมาค่ะ คุณธามาดา น้าขอบใจมากที่ช่วยเติมกำลังใจให้ คุณ ณัฐกร  ขอบใจจ้ะที่ช่วยแก้คำผิดให้ คุณโอเลี้ยงแก่ ๆ  ขอบใจนู๋จ้ะ และยอมรับแล้วหรือว่าน้าสวย  โว๊ย บ้ายอ บ้ายอ  เอาอีก เอาอีก คุณ วังวน เราเจอกันแล้วนะวีในสมาคมแม่บ้าน แต่ยังไงพี่ก็ขอบใจจ้า คุณหิ่งห้อยน้อยใจ   น้าขอบใจนะ ที่แต่งกลอนมาให้ และมันก็จริงด้วย อย่างที่เขียนไว้ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 4 ต.ค. 47 15:49:28 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จารย์จี   นัทตี้เบื่อ โก ทู เซ้าท์  แล้ว ชื่อจารย์ตัวย่อนี่ถ้าเขียนเต็ม  ๆ ว่า โก ทู เวส หรือเปล่า? มาเร็ว ๆ เรามาเกาะมือกันไป เราเป็นชนกลุ่มน้อยใช่ไหม ? นัทตี้ว่า อีกหน่อยพวกชนกลุ่มน้อยอย่างเราถูกบังคับมาก ๆ นี่คง เปรี้ยงเข้าให้สักวันนะ ถ้าเราไม่หันหน้าสู้ เราคงหันหลังสู้ ? ขุดรูอยู่แทนบ้านหน้าซุกซ่อนลงรูกันดีกว่า ให้หลังมันโผล่มาให้เขาเหยียบหลังเราไปจับขอบฟ้า เนี่ยที่นัทตี้เห็นมันมีสองทางจริงๆ   การที่เราจะทำวางเฉยในบางกรณี  เราจะเป็นคนปากว่าตาขยิบไป ซึ่งมันฝืน ๆ ธรรมชาติในตัวเรามาก ๆ ก็อย่างที่จารย์ว่าแหละ มันเป็นนิสัยที่แก้ไม่หาย แต่นัทตี้จะแก้นะ คือวางเฉยไปเลย  เลือดเย็นไปเลย จะพูดแค่ ไม่ อะไรก็ ไม่ และเดินหนี มันดูเป็นคนไร้มารยาท แต่เราต้องทำ นัทตี้เชื่อเรื่องเวรกรรมนะ แต่ไอ้นี่ไม่ใช่เรื่องเวรกรรม มันอยู่ที่ตัวเอาเองต่างหาก มันเซ็งและหมดกำลังใจจริง ๆ นะจารย์ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 4 ต.ค. 47 16:15:44 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอเวลาทำกับข้าวนะ ไว้จะเข้ามาตอบถ้ามีเวลา จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 4 ต.ค. 47 16:25:58 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เสร็จงานแล้ว มาตอบต่อ คุณแม่จ๋า หายหน้าไปเลยนะหนู ได้ข่าวว่าย้ายบ้าน เสร็จแล้วใช่ไหม? ตอนนี้พี่สบายดี อากาศทางนี้เริ่มเย็น แต่แดดจ้า ทำให้กำลังสบาย ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสีแล้วนะ พี่นะเหรอ ? ก็ปล่อยมันอย่างที่บอกจารย์จีแหละ แล้วแต่สถานการณ์ ในกรณีเดียวกัน ถ้ามานั่ง่คิดกันจริงๆ แล้ว ก็ดีใจนะ ที่ไม่เสียอะไรมากไปกว่านี้ แต่ถามว่า เราจำไหม เราคงจำ ถามว่า เราเดือดร้อนไหม มันไม่เดือดร้อน ได้แต่ร้อนใจชั่วครู่ชั่วยามเดี๋ยวเดียว พี่มันโกรธง่าย หายเร็ว และไม่เก็บมาคิดด้วยไง อะไรที่ผ่านคือผ่าน จบ จะถือว่าโชคดีก็ได้ที่เราเป็นคนแบบนี้ คนไม่เอาไหน ไม่เอาจริง ๆ นะ เรื่องปวดหัว ไอ้ที่ผ่าน ๆ มาก็ให้ทานไป เขาก็ไม่ได้ดีขี้นนี่ เราก็ไม่ได้เดือดร้อนนี่ เพียงแต่ว่ามันอาจจะเหลือน้อยลงไม่เท่าเก่า แต่ยังไงเราก็ยังมีสองมือ มีสมองที่จะทำให้มันเพิ่มกลับมาได้อย่างเก่า อาจจจะใช้เวลาเป็นหลายปี แต่มันก็ดีที่ทำให้เราขยันไง พี่มันคนมีกรรม คือเป็นคนที่ไม่เคยอยู่เฉย ไม่ใช่ว่าเป็นคนไม่พอ เป็นคนพอ เพียงแต่ว่าเราเป็นคนใช้เงินเก่ง ซึ่งอันนี้ในเมื่อเราใช้เก่ง เราก็ต้องหาเก่งด้วย พี่อาจจะใช้ชีวิตที่ฟุ่มเฟือยเรื่องเที่ยว เรื่องซื้อความสุขใส่ตัว เรื่องใจดีกับเพื่อนฝูง กับเด็ก ๆ ลูก ๆ เพื่อน และซื้อความสุขให้ลูก-สามี-พ่อสามี แต่เราไม่ได้ใช้มันทุกวัน เราไม่ได้พร่ำเพรื่อตรงนั้น เราใช้มันตามที่ใจเราอยากให้เป็นไปแค่นั้นเอง แต่ตรงนั้นมันทำให้เราสบายใจ ชีวิตคนเราสั้นนัก ไม่ป่วยไม่เจ็บไม่ไข้ ยังมีแรงอยู่ก็ใช้มันซะให้คุ้ม เนี่ยนะ พี่ถึงว่า ตอนนี้พี่คงเข็ด แต่ต่อไปภายหน้าเราก็คงระวังตัวมากขึ้น กำลังใจตอนนี้มันอาจจะหดหายไปอาจจะเรียกว่า ช็อคชั่วครู่ วันนี้พี่เติมกำลังใจให้ตัวเองจนเต็มแล้ว แถมได้จากน้อง ๆ เพื่อน ๆ ในนี้มาอีกเพียบ อืม มันสบายใจนะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 4 ต.ค. 47 17:45:30 ]

ความคิดเห็นที่ 29 คุณหูโน่  จริงค่ะ นัทตี้หยุดเพียงแค่นี้จริง ๆ สำหรับสองแม่ลูกนี่นะ พร้อมทั้งเพื่อนนัทตี้ด้วย ขอบคุณที่ชมว่าเป็นคนดี เคยเห็นคนบ้าไหม ? นั่นแหละนัทตี้แหละ อาละวาดอยู่แหม็บ ๆ พอได้ยาเข้าไป ก็สงบ ส่วนเรื่องที่คุยเรื่องลูกน่ะ เพราะมันติดพันไง ว่าเราใช้ชีวิตอย่างไรทางนี้ ค่าเงินทางนี้กับทางเมืองไทยไม่เหมือนกัน การที่เรากินผักผลไม้จากเมืองไทยโลละ 450 บาทเนี่ย(ที่นี่นะ) มันทำให้เราต้อง รู้จักการใช้เงิน เราเป็นพ่อแม่ เราอดให้ลูกได้กิน แบบเนี้ย แต่ถ้านัทตี้กลับไปเมืองไทย นัทตี้ไม่สนใจ จะซื้อดะ กินดะ ไม่มองด้วยว่า ราคาเท่าไหร่ เพราะมันถูกไปหมดในสายตานัทตี้ไง  เข้าใจไหมเอ่ย เราอาจจะกินทิ้งกินขว้าง  กินของดี ๆ ที่เราไม่ได้กินทางนี้ เราจะใช้ชีวิตช่วงสั้น ๆ เนี่ยอย่างสบายอกสบายใจไง ลูกนัทตี้จะรู้ว่า อ้อ นี่ไงที่หม่าม๊าบอก ลูกจะรู้จักค่าของเงิน ลูกจะรู้จักคำว่าถูก หรือคำว่าแพง  ตอนไหนสมควร ตอนไหนไม่สมควร เขาจะรู้ว่าทั้งปีเราทำงาน เราให้เขาทำงานเล็ก ๆน้อย ๆ อย่างช่วยในครัวเช่น จัดโต๊ะกินข้าว หรือว่าหั่นผักเล็กน้อย ทำน้ำสลัด แบบเนี้ย เราให้เงินเขาเก็บใส่กระปุก บอกว่า เก็บไว้ไปเมื่องไทย หนูอยากได้อะไรหนูซื้อเอา เขาจะมีของมาฝากเพื่อนทางนี้ด้วยเวลาเราไปเมื่องไทยกลับมา นี่คือการสอนลูกของนัทตี้นะ อาจจะประหลาด ๆ อยู่ แต่ว่ามันทำให้เราใกล้ชิดกันหนึ่ง และ อีกหนึ่งเขาได้เรียนรู้บางสิ่งบางอย่างไปเช่นการทำน้ำสลัด และอีกอย่างคือเขามีกำลังใจและรู้จักการรอคอย หักห้ามใจตัวเอง และการให้ด้วยความจริงใจและตั้งใจ มันได้หลายอย่างไปพร้อม ๆ กัน เออ นะ คุณน่ะมีลูกหรือยัง ? ถ้ามีแล้วก็ลองดู เด็กเหมือนกับกล่องที่ว่างเปล่า เราใส่อะไรไปในกล่องนั้น มันก็จะเป็นอย่างนั้นแหละ ง่าย ๆ แต่ทำยากนะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 4 ต.ค. 47 18:08:59 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ป้าเอม เราคุยกันแล้วนะจ้ะ น่าซ่า หายไปเลยนะ พี่ไม่เห็นนานแล้วในนี้ สบายดีนะ เออ ดีแล้วที่ทำใจแข็งได้ พี่จะทำเหมือนกัน ไม่ยุ่งด้วยแล้วจ้า เจ็บและจบจริงๆ กระเฉดน้อย  เปรียบเทียบได้ดีมาก ที่ว่าเป็นน้ำป่าไหลท่วมบ้าน แต่บังเอิญมาเจอบ้านที่แข็งแรงเข้า อาจจะพัดพาหมาเน่ามาติดนิดหน่อย เหม็นนิดหน่อย แต่เราเขี่ยมันทิ้งไปแล้ว ความเน่ามันลอยไปที่อื่นแล้ว และน้าไม่สนใจด้วยว่าไอ้หมาเน่าเนี่ยมันจะลอยไปติดบ้านใคร เขี่ยกันเอาเองจริงไหม? น้าก็ยังเป็นคนเดิมนะ ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนได้หรอก แต่ตอนนี้อันดับแรกคือ หัดบังคับใจตัวเองให้ได้ก่อนไง ถูกต้องไหม ? น้าสือ เรายังไม่เคยไปหาหลวงพ่อคูณสักที  ท่านเตือนแบบนี้เหรอ เออ เราจะได้จำไว้ เราเชื่อว่ะ ว่ามันคงเป็นเรื่องกรรมดีจริงๆ แต่ก่อนนั้น ทางญาติพี่น้องเราเขาหมายหัวกันว่าอนาคตเราไปไม่รอดแน่ เพราะเราเกเรเหลือเกิน มันเกเรเหมือนเด็กผู้ชายดี ๆ นี่เอง ใคร ๆ เรียกเรามีต่อท้ายชื่อเล่นว่า ญาติระอา แต่ถึงเกเรยังไง เราไม่เคยทำให้ใครเดือดร้อน นอกจากพ่อแม่เรา และ คนที่มันทำไม่ถูกต้องกับเราเท่านั้น แม้กระทั่งลุงเราเอง เราก็ไม่ยอม ยายเราเอง เราก็ไม่ยอม ถ้าเราไม่ผิด ที่จริงจะว่าไป เราก็เหมือนเป็นแกะดำในสายตาพวกเขา แต่ผลสุดท้ายแกะดำตัวนี้แหละ ที่ทำให้ญาติพี่น้องยอมรับในกาลต่อมาว่าเราเป็นอย่างนี้ แต่เราซื่อและมีน้ำใจให้พวกเขามากกว่าที่พวกเขาได้รับจากลูกแท้ ๆ เสียอีก อันนี้ละมั้ง ที่ทำให้เทวดาเห็นถ้าเทวดามีจริง อย่างที่น้าสือว่า แค่บอกเราอย่างนี้ ทำให้เรามีกำลังใจขึ้นเยอะนะ เพราะเราคิดอยู่เหมือนกันว่า สวรรค์มีตา อาจจะมีสวรรค์จริง ๆ มีเทวดาจริงๆ อย่างที่เคยอ่านในโลกทิพย์(เคยอ่านไหม หนังสือพระและประวัติ อีกเล่มที่น่าอ่านเรื่องกฏแห่งกรรม อีกเล่มที่เราอ่านคือ อาชญากรรม ดูให้มันปลงไง) มาเรามาทำดีกันต่อไป เออไหนเล่ามาให้อ่านสิ ว่าผู้ชายคนที่เล่าให้น้าสือฟังน่ะ เขาว่าอย่างไรบ้าง ไม่เห็นเล่ารายละเอียดมาเลย เล่ามาหน่อยสิ ได้โปรด จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 4 ต.ค. 47 18:58:41 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เราขอเวลาดูข่าวก่อน พรุ่งนี้ค่อยมาตอบนะ ต้องไปรีดเสื้อทำงานให้ผัวอีก เดี๋ยวโดนด่า! จากคุณ : สือน้อย (Darha) - [ 4 ต.ค. 47 21:39:09 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ก็คุยกันเรือยเปื่อย ส่วนใหญ่จะคุยกันเรื่องพระไตรปิฏก เราสนใจศาสนา แล้วคุยกะเขาเรื่องดี เขาก็เล่นู้นนี่นั่น แล้วแต่ว่าเราจะถามเขา ก็มีอยู่ตอนหนึ่งเขาพูดเรื่องเทวดาแอบสอดตังค์เข้ากระเป่าคนดีที่ท่านคุ้มครองอยู่ มันเลยตอบคำถามที่แสนสงสัยของเรา ที่เราสงสัยว่าเงินมันมาจากไหนวะ?? ตั้งแต่เด็กๆแล้ว คือหากเราได้มาจากไหน เราควรนึกออก   แต่นี่ นึกเท่าไรก็นึกไม่ออก และไม่เข้าใจว่า ทำไมเงินใช้ไม่หมด พอคุณคนนี้เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง เราเลย click เราเป็นคนที่เชื่อเรื่องกรรม เป็นที่สุด เรากลัวบาปมากเลย ไม่ใช่เพราะเป็นคนดีเด่อะไรหรอก แต่เราเป็นคนที่ทำผิดแล้วบาปเคราะห์รีบแจ้นมาตบกระโหลก ด้วยความรวดเร็ว ปานกรรมติดจรวด เราจินตนาการถึงผลของมนแล้ว มาคำนึง แอนด์ คำนวณดูแล้ว นั่งนับลข คูณ ถอดรหัส ว่า หากกรรมนั้นเจอกับเรา เราจะรับได้ไหม และแล้ว ก็... Grrrreeeeeddddddddddddddddd+++!!! Veeedddddddd  and whyyyyyyyyyyyyyy รับไม่ด๊าย  ไม่ได้ ฮ่า นั่นคือที่มาของการพยายามจะไม่ทำบาปของเรา ผลกระทบก็คือ เลยกลายเป็นคนดี ทั้งผี ทั้งเทพ ทั้งญาติมิตร พระเกจิ เบื้องบน ร่วมด้วยช่วยกันสงสาร ดูแลมันหน่อย กลัวเสียง Grrreeeeeeeedddddddddddddd ของมัน อะไรอย่างเนี๊ยะ  ฮิฮิ โปรดสังเกต  เรื่องราวเก่าๆ ของน้าสือสาว จะสอดแทรก ปรัชญา ธรรมะแบง่ายๆ  และยุยงส่งเสริมให้คนทำแต่ความดี การเขียนแบบบ้าๆบอๆ หากนอ่านสมารถรับสาร์นของเราได้ เขาก็จะได้ "คิด" และอาจจุดประกาย อะไบงอย่างในใจใครบ้าง ไม่มาก ก็ไม่น้อย นี่คือภาระกิจของเรา ในรูปแบบ แบบหนึ่ง แต่ต่อจากนี้ เราจะทำภาระกิจต่อไป ในรูปแบบเข้มข้นขึ้น เรากำลังพยายามอยู่ ==.... สู้ว๊อยยยยยย!!!  (ให้กำลังใจตัวเอง เพราะพักหลัง มุ่งมั่นกับหุ้นมาก จนลมหายใจของเรา ออกมาเป็น ตัวเลข เป็น พีอี เรโช บุค แวลู่ เป็นชื่อย่อของหุ้น โอย... จะตายอยู่แล้ว 5555 ไม่มีใครรู้หรอกว่า ที่เรามุ่งมั่นเรื่องหุ้นมาก เพราะเรามีแรงกดและดัน แบบเราต้องพลิกการถูกเหยียบ ให้กลายเป็น มาผงาด ให้จงได้ 55555555 แหงนหน้ามองฟ้า ใส่แว่นตดำ มือเท้าสะเอว หัวเรา โว๊ะ โฮะๆๆ ห้าๆๆๆ เคี๊ยกๆๆๆๆ สะจายว๊อยยยยยยยย" นัทตี้คอยดู วันหนึ่ง .. วันหนึ่ง ... เราจะทำทุกอย่งที่เราเคยพูดไว้ตั้งแต่เด็กๆ ให้ได้! จากคุณ : Darha - [ 4 ต.ค. 47 23:16:33 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เออ สงสัยจะใช้ไม่ได้สำหรับเราแล้วละ คือว่า เราเนี่ยรู้ไงว่าเงินมาได้อย่างไร คือว่าเรากำลังปวดหัวเรื่องต่อเติมบ้านอยู่  พอดีเรื่องยายนิดเนี่ยด้วย เพราะเขาเอาเงินเราไปและเขาสัญญากับเราว่า เขาจะเอาเงินมาใช้เราเดือนนี้ 2000 เพราะเราต้องรวบรวมเงินที่มีเนี่ยไว้ต่อเติมบ้าน ที่นี่เงินมันก็ขาดจำนวนไป อยู่ดีๆ พ่อสามีเราเค้าเอาซองจดหมายมายื่นให้ ในนั้นมีอยู่ 5000 ฟรังส์ มากกว่าที่ยัยนิดเอาของเราไปอีก เราไม่ได้บอกแกนะว่า เรากำลังปวดหัวอยู่ และเราไม่ได้บอกแกด้วยว่า เราเนี่ยเดือดร้อน เพียงแต่ว่าเราคิดคนเดียวเท่านั้นว่าจะเอาเงินที่ขาดมาจากไหน ก็พอดีพ่อผัวเรามายื่นให้ ตัวเองคิดดูนะ พ่อผัวเราเนี่ย แกโคตรจะเหนียว ขนาดอึแล้วยังต้องเอากรรไกรมาตัดให้ขาด แล้วอยู่ดี ๆ แกมายื่นให้เรา บอกว่า ยกให้เป็นของขวัญ อย่างนี้มันเห็นกันชัด ๆ นะ ว่าเป็นพ่อผัวเรา ไม่ใช่เทวดา (กวนโอ๊ยไหม) แต่อย่างไรก็ตาม เรามักจะได้แบบนี้เสมอจากคนใกล้ชิด โดยที่เราไม่ได้แสดงอาการว่าปวดหัว หรือบ่นให้ใครฟัง เพียงแต่ว่าเราคิด ๆ  ๆ เองคนเดียว แล้วมันก็ออกมารูปนี้ทุกที หรือว่ามันจะมาในรูปของการคืนเงินให้เรา จากเงินที่เราเคยจ่ายไป อย่างเช่นภาษี เราจ่ายไปตั้งหลาย ๆ ปีแล้ว และเราไม่คิดด้วยว่า เขาจะดันคืนมาให้อีกสามสี่ปีให้หลัง ช่วงที่เรากำลังต้องการเงินพอดี เนี่ยมันเป็นแบบนี้น่ะ ซึ่งมันเป็นเหตุการณ์ที่ไม่น่าเป็นไปได้ และเหนือความคาดหมาย หรื่อว่าเรามีความอยากกินอะไรเนี่ย คอยดูเถอะ อีกไม่นานเท่าไหร่ เราจะต้องได้กิน จะมีคนเอามาให้ถึงบ้านโดยที่เราไม่คาดหวังแล้ว เออ แต่อาจจะจริงนะ ข้าวสารที่เราซื้อไว้ 25 หรือว่า30 กิโลก็ไม่รู้ มันถุงใหญ่น่ะ เรากินมันเป็นปี มันยังอยู่เต็ม ๆ เหมือนเดิม เราหุงข้าวกินทุกวันเหมือนกัน คนอื่นที่เขากินกัน เขาบอกว่าไม่เกินครึ่งปีก็หมด เราว่าเทวดามาเติมข้าวในถุงให้เราแน่ ๆ เราเชื่อนะ ตัวเองแวะมาดูสิ แปลกแต่จริง ? จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 5 ต.ค. 47 01:02:58 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เออ เรื่องความมุ่งมั่นที่ตัวเองจะทำให้ได้ เราแน่ใจว่าทำได้แน่ เออ แต่ว่าตั้งใจอะไรไว้ล่ะ ? เรื่องเป็นเจ้าแม่หุ้นเหรอ? ถ้าเป็นเรื่องนี้ เราจนใจว่ะ เราช่วยไม่ได้ แต่เรารอลุ้นนะ ไว้ถ้าสำเร็จก็แจ้งข่าวดีให้รู้กันบ้าง เรารอยินดีด้วยจ้า จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 5 ต.ค. 47 01:10:25 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ใช่ ตั้งแต่เด็ก เราฝันอยากเป็นเจ้าพ่อ พอโตมา ความคิดไม่เคยเปลี่ยน แนกไม่ออกว่า จะเป็นเจ้าพ่อได้อย่างไร พอดันมาเล่นหุ้นเพราะต้องการหมั่นไส้สามี เราดันเจอทางของเรา พาะฉะนั้น สิ่งที่เรารู้สึกตั้งแต่เด็ก มันค่อยๆ เผยทางออกมา ทั้งๆที่ เราคิดว่า มันไม่มีทางแล้ว แต่เมื่อถึงเวลา มันจะเจอทาง เจ้าแม่เราม่เป้น เราอยากเป้นเจ้าพ่อ และเจ้าพ่อที่ว่านี่คือ เรื่องเนี่นแหละ ไม่ต้องช่วยเรา เราไม่ได้ต้องการให้ช่วยเรื่องนี้ ส่งกำลังใจพอแล้ว และขอบใจ มาวันนี้ เมื่อสิ่งที่เรา คล้ายว่าเพ้อเจ้อไปเอง แต่หากความเพ้อเจ้อนั่นไม่เคยเปลี่ยน วันหนึ่ง เราจะเจอทาง ไปสู่ความรู้สึกลึกๆนั้นได้ มันเกิดขึ้นหลายครั้งแล้ว เราจึงเชือว่า ที่เราฝังใจเรื่องการเป็นเจ้าพ่อ วันหนึ่ง เราจะได้เป็น... แปลกนะ  เราเคยเชิญชวนคนในถนนฯ มาเล่าให้ฟังว่า ตอนเด็กๆ ฝันอยากเป็นอะไร สักหนึ่งมาแล้วมั้ง แล้วก็มัคนเข้ามาเขียนเต็มเลย เราก็เขียนอย่างนี้แหละ ว่าอยากเป็นเจ้าพ่อ แต่ตอนนั้นคิดว่าหมดโอกาสแล้ว แต่ตอนนี้ ห้าๆๆๆๆๆ..... ผยองว๊อยยยยยยยย แต่เราจะเป็นเจ้าพ่อแบบมีคุณธรรมนะ เจ้าพ่อฝ่ายธรรมะอ่ะ ว่างๆ ลอง serch หาอ่านดิ แต่เราจำชื่อเรื่องไม่ได้แล้วนะ จากคุณ : สือน้อย (Darha) - [ 5 ต.ค. 47 11:05:07 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เฮ้ย ฝันเป็นเจ้าพ่อเลยเหรอ ? งั้นเรามีข้อแนะนำ ตอนแรกต้องหัดกระทืบคนก่อน หาเรื่องเลว ๆ มาใส่ตัวก่อนสิ เป็นการสร้างบารมี แล้วหาหน้ากากมาใส่ จึงทำทานคู่ไปด้วย  บริจาคเงินให้คนจนเยอะ ๆ ทำดีมาก ๆ ให้ตรงกันข้ามกับข้างบน นั่นแหละ จะได้เป็นเจ้าพ่อแน่ อ้อ ยังไม่ได้สิ ขอยืมไอ้นั่นน้าหังมาก่อน เอาของเราใส่ให้น้าหังไปพลาง ๆ ที่นี้ เมื่อเรามีปืนจุดสองห้อยจากน้าหังแล้ว มันก็จะเป็นเจ้าพ่อได้อย่างสมบูรณ์ เป็นไง ความคิดเค้าดีไหมล่ะตัว ? จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 5 ต.ค. 47 18:06:56 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ไม่ดีว๊อยยยย!! ห้าๆๆๆๆ รู้ปะ ฉันเขียนอะไรตั้งเยอะ แต่มันเขียนได้มาก จนต้องแอบอุ๊บอิ๊บ เก็บไว้ใช้ ในงานเขียนของตรูเองดีฝ่า ห้าๆๆๆ  ขอบใจ ที่ทำให้เราเขียนคำไรออกมาดีดีเยอะเลย เขียนเสร็จอ่าน โอ....ซึ้งมาก สมควรเก็บใส่งานเขียนของเราเอง เลยจิ๊กเลย ว๊ากกกกก ห้าๆๆๆๆๆ ไปล่ะ จากคุณ : สือน้อย (Darha) - [ 5 ต.ค. 47 20:47:08 ]

ความคิดเห็นที่ 38 คิก ๆ ๆ ๆ       จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 5 ต.ค. 47 23:42:11 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ใจเย็น ๆ กันนะคะ แล้วทุก ๆ อย่างจะผ่านไปด้วยดีค่ะ เพราะว่าเราบริสุทธิ์ใจค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 6 ต.ค. 47 04:37:06 ]

ความคิดเห็นที่ 40 น้าสือ ตามสบายเลยตัว อยากรู้เหมือนกันว่า ทำไมตัวเองใฝ่ฝันสู๊ง สูง เกินตัวนัก เจ้าแม่ก็ไม่อยากเป็น จะเป็นเจ้าพ่อ เอ้า เอ้า ตามใจ ตามใจ ต้องส่งศรีธัญญาไหมเนี่ย? หิ่งห้อยฯ   คิก คิก นี่มันอะไร? หัวเราะเหรอ  ? เขาไม่หัวเราะ ฮ่า ฮ่า แล้วใช่ไหม ? เออ พี่ตามไม่ทันยุคแล้ว สงสัยต้องหัด คิก คิก บ้าง สามีพี่จะว่าพี่ตัวร้อนหรือเปล่าเนี่ย ดีไม่ดีต้องถูกส่งไปอยู่กับน้าสือพลาง ๆ หาเรื่องให้แล้วไหมล่ะ รสา รสา อืม พี่เย๊นเย็น ม๊ากมาก พี่สบายใจตั้งนานแล้ว ถึงมันยังจะข้องใจอยู่กับเพื่อนที่โยนเอาขี้มาให้เรา สองคนผัวเมียเขาปรับความเข้าใจกันได้ ไอ้เพื่อนเชื่อฟังทุกอย่าง แถมว่าพี่กับสามีพีว่า ทุกอย่างเพราะพี่เข้าไปเจือก มันไม่คิดว่าเริ่มเรื่องมาจากมันใช่ไหม ที่ให้เราคุ้ยว่าไอ้วิทย์ลูกอีนี่เรียนหนังสือจริงหรือเปล่า  แล้วมันให้สามีพี่บอกพี่ว่า อีนิดเนี่ยมันจะไม่อยากจะพูดกับพี่อีกต่อไป สามีพี่มาเล่าให้ฟัง พี่ร้อนหูฉี่ และเขาห้ามไม่ให้พี่ไปต่อความยาวอีก สามีบอกว่า อธิบายยังไงก็ไม่มีประโยชน์ เพราะคนมันตาบอด ไอ้เพื่อนพี่นี่ รู้จักกับยัยนิดนี่ไม่ทันครึ่งปีด้วยมั้ง กับเราที่รู้จักกันมา 14 ปี พี่ไม่ยอม พี่โทรไปหาไอ้เพื่อนนี่ บอกมันสั้น ๆ ว่า ขอบใจมากนะ ที่โยนเอาขี้ทั้งหมดมาให้พี่คนเดียว และจะบอกให้นะ ว่าเมียแกน่ะ ไม่มีความกล้า ที่จะมาสู้ความจริง แล้วอีนี่มันเคยสัญญาว่า เดือนกันยานี้ มันจะเอาเงินมาใช้ให้สองพัน ให้เอามาใช้ด้วย ไอ้เพื่อนพี่บอกว่า เออ ต้องดูก่อนนะ พี่บอกว่า ไม่ได้ ต้องเดือนนี้ รู้ไหมว่า พี่ไประงับยกเลิกการใช้โทรศัพท์ เดือนนี้ที่บิลยังไม่มา พี่โทรเช็คเป็นเงิน 319 ฟรังส์ ดูการใช้เงินของอีนี่มันนะ มันไปยืมเงินเจ๊มา 7000 ยูโร ดอกร้อยละ 5 มันต้องจ่ายทุกเดือน 350 ยูโร มันมีจ่าย แต่กับเราเนี่ย ไม่เคยกินดอกกับมัน มันเอาเงินพี่ไปตั้งแต่ เมษา พฤษภาโน่น มันจ่ายมาแค่โทรศัพท์ 400 ฟรังส์ทั้งหมด ก่อนที่ลูกมันจะมา มันไปเอาเงินเจ๊ 3000 ยูโรวันเสาร์ และลูกมันบินมาถึงนี่วันอังคาร มันสั่งให้ลูกซื้อทองมาให้สองบาท มันเอาไปอวดคนทางออสเตรีย เขาเล่าให้พี่ฟัง แต่กับพี่มันไม่กล้ามาอวด และยังบอกว่า ไอ้แฮร์เบิร์ดให้เงินสองพันฟรังส์ซื้อทองให้วันเกิดมัน ซึ่งเรื่องนี้พี่ถามไอ้แฮร์เบิร์ดตรง ๆ ว่า ซื้อทองให้ยายนิดวันเกิดหรือ? มันบอกว่า เปล่า คนเราเนี่ย มองแค่นี้ก็รู้แล้วว่าเป็นคนยังไง พี่น่ะ ถ้าพียืมเงินชาวบ้านเขามาซื้อของฟุ่มเฟือย หรือของแต่งตัวเนี่ย พี่ไม่เอาหรอก พี่อายตัวเอง แต่ยัยนี่ไม่มีความคิด ได้แต่อยากแข่งขันกับคนอื่นเขา ทั้ง ๆ ที่ตัวเองไม่มีปัญญา นี่คือคนไทยทางนี้จริงๆ เพราะพี่เจอมาหลายราย ไอ้ประเภทใส่ทองเต็มตัวแต่ว่าสักยันต์ คือเหนียวหนี้แบบเนี่ย ทางนี้มีเยอะ เพราะเหตุนี้ไม่ต้องสงสัยเลย ว่าทำไมพี่ไม่อยากยุ่งกับคนไทยทางนี้ มันเห็นแล้วอนาถใจ แต่ที่จริงพี่มันโง่ไปหน่อย ขี้สงสารมากไปหน่อย ถ้าเราคิดจริงๆ ถึงแบ็คกราวด์ที่ผ่าน ๆ มาของเขาเนี่ย เราควรมีคำถามให้ตัวเองว่า จริงหรือ? ทำไมอย่างนั้นล่ะ ? สมควรให้ไหม ? การที่เขาเล่าว่า สามีคนไทยตายเพราะถูกยิงผิดตัว และก่อนหน้านั้นสามีมีเมียน้อย และเขาไปตีเมียน้อยกับผัวถึงบ้านเนี่ย ต่อมาผัวโดนยิงผิดตัว เราน่าจะได้คิด แต่มันมีคำว่าและไง ยัยนี่เล่าต่อไปว่า และเขาต้องเลี้ยงลูกคนเดียวตามลำพังอย่างปากกัดตีนถีบ นี่มันก่อให้เกิดความสงสารเพราะพี่เองก็เป็นแม่คน สามีคนที่สองเป็นออสเตรีย แต่งกันได้ประมาณครึ่งปี เขาก็ต้องเลิกกัน ยัยนิดบอกว่า เธอหย่าให้ เพราะแม่ผัวเข้ามายุ่ง แม่ผัวยื่นคำขาดกับผัวฝรั่งเธอว่า ให้เลือกเอาระหว่างแม่และเมีย อีตาผัวเลือกแม่ ทำไมพี่ไม่ได้คิดตรงนั้นน่ะ ว่าฝรั่งเนี่ยไม่เหมือนคนไทยนะ ที่อยู่ๆ ก็เลือกแม่ ทำไมแม่ผัวถึงยื่นคำขาดอย่างนั้น ? นี่ต้องแสดงให้เห็นว่า ยัยนิดเนี่ยน่าจะมีอะไรสักอย่างที่ร้ายแรงจนเขารับไม่ได้ ทำไมพี่ไม่คิด โง่นะ ผัวคนที่สาม แต่งกันได้ปีหนึ่งพอดี มาหกล้มหัวฟาดพื้นตาย แล้วแม่ผัวกับน้องสาวผัวยึดสมบัติไปหมด พี่น่าจะถามตัวเองว่า เฮ้ย มันจะซวยถึงขนาดนั้นเลยเหรอ ? ที่มีผัวก็ต้องมามีอันเป็นไปทุกที  แล้วแม่ผัวเนี่ยถึงกับไล่ไม่ให้อยู่ในบ้านตอนยังไม่ได้ทำศพผัวด้วยซ้ำ มันน่าคิดนะ ? แล้วทำไมเวลาที่พี่บอกแกว่า ให้แกไปเอาก็อปปี้ใบเสียภาษีของผัวก่อนตายสามปีเนี่ยมาให้ด้วย แกไม่ไปเอาให้ อ้างว่า ไม่รู้จะพูดยังไง พี่จะจดเป็นกระดาษให้ไปยื่น ก็ไม่เอา อ้างว่า  มันไกล ต้องเสียเวลาทั้งวัน ต้องไปรถส่วนตัว มาอ้างว่าให้พี่ไปด้วย พี่บอกว่าพี่ไม่ว่างเพราะต้องรอลูกไปและกลับจากโรงเรียน ซึ่งแกก็รู้ ๆ อยู่ว่าพี่ไม่เคยไปไหนได้ไกล นอกจากว่า รอลูกกลับแล้วจึงเอาลูกไปด้วยกัน ซึ่งกว่าหนูน่าจะกลับมาอำเภอก็ปิดพอดี นี่คือการที่พี่ไม่วิเคราะห์คนตรงนั้น เพราะที่จริงมันคือตัวเราต่างหากที่ไม่มองให้ดี เงินมันอยู่ในกระเป๋าเรา ถ้าเราไม่หยิบให้เขา เขาจะเอาไปได้ยังไง จริงไหม? พี่เนี่ยมันโกรธง่าย หายเร็ว และลืมเร็ว ซึ่งเรียกว่าพี่โชคดีที่ทำได้ คือเวลาโกรธเนี่ย พี่ไม่พูดอะไรมากนะ ถามกันดีๆ ก่อน ถ้ายังโกหกหน้าด้านอยู่ ก็ไม่ฟังแล้ว กระโดดกัดเป็นหมาบ้าเลย ก็ใจเย็นที่สุดแล้วนะ คิดเอาว่า เขาคงต้องกระล่อนเอาตัวรอดไปเพื่อให้ชีวิตมันอยู่รอดแค่นี้ ก็จบแล้ว ป้าเอมและป้าต๋าวจะบินมาถึงนี่วันที่ 12 ตุลา รสาจะมาสมทบได้วันไหน ? ให้เมลล์ไปถามป้าเอม หรือโทรมาหาพี่ก็ได้ ถ้าว่างแล้วเราจะนัดกันอีกทีนะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 6 ต.ค. 47 16:17:32 ]

ความคิดเห็นที่ 41 พี่นัทเคยบอกหนูเองไม่ใช่หรือคะว่า เรื่องของคนสองคนโดยเฉพาะสามีภรรยา บุคคลที่สามไม่ควรเข้าไปยุ่งน่ะค่ะ คนประเภทนี้ พี่เชื่อไหมคะ มีอยู่ในทุกอาชีพค่ะ แม้แต่อาชีพที่มีเกียรติรับราชการในวงสังคมก็ตามค่ะ ต่อหน้าเราพูดหวานช่วยเหลือ แต่ลับหลังอย่าเผลอ เขาถือมีดอยู่ค่ะ แต่ตอนนี้สบายใจแล้วก็ดีแล้วค่ะ หนูว่างแค่ช่วงเสาร์อาทิตย์เท่านั้นน่ะค่ะ ถ้าจะไปคงเป็นศุกร์เย็น ๆ ค่ะ หนูส่งเมล์ไปแล้วนะคะ จากคุณ : รสา รสา - [ 6 ต.ค. 47 17:59:56 ]

ความคิดเห็นที่ 42 มะ แห...  ฝานเกินตัว   เจ้าพ่อ  ไม่เกินร๊อก ไม่อยากเล่าหรอกว่า สิ่งที่เรานึกและเหมือนว่าคิดไปเองใจตอนเด็ก (แบบธรรมชาตินะ ไม่บังคับให้ต้องคิด แบบว่า "รู้สึก" ง่ะ) เมื่อเวลาผ่านไป ทุกอย่างเกิดขึ้นแล้วทุกอย่าง! บางทีลืมไปแล้ว  แต่พอมันเกิดขึ้น แล้วนั่งเล่นๆ ก็นึกขึ้นได้ว่า เฮ้ย  เราเคยเชื่อว่า อย่างนั้น อย่างนู้น อย่างนี้นี่นา มันเกิดขึ้นแล้วทุกอย่าง มันเลยตอกย้ำ ความรู้สึกลึกๆของเรา มันไม่ใช่ฝันเกินตัวหรอก หากนัทตี้รู้จัก ตัวตนของเราแล้ว จะบอกว่า เออ... อย่าลืมกรูแล้วกัน   อะไรทำนองนั้น ฮิฮิ อ๋อ แต่หากจะหมายว่า เกินตัว พราะไม่มีอัณฑะ และงวงช้าง แต่ดันอยากจะเป็นเจ้าพ่อ เอ่อ.. อันนี้ก็ยอมรับ ==" จากคุณ : Darha - [ 6 ต.ค. 47 19:06:47 ]