PANTIP.COM : W3045033 ไมเคิล วลาโด : นักสืบยิปซี ตอน การเดิมพันของยิปซี []

ความคิดเห็นที่ 3

การแข่งที่ฮิปโปโดรมจัดขึ้นเพียงสามครั้งต่อสัปดาห์ คือบ่ายวันอาทิตย์ เย็นวันพุธและวันศุกร์ ซึ่งเป็นการผสมกันระหว่างการบังคับม้าและแข่งม้าทั่วไปในลู่ด้านในและด้านนอก ร้อยเอกซีการ์รู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชำนาญเรื่องระบบการแข่งไปแล้วหลังจากต้องฟังพี่ชายพูดเรื่องนั้นไม่รู้กี่ครั้งทุกคราวที่ไปสนามแข่ง เขาลางานช่วงเดือนมิถุนายนเพื่อร่วมทางไปกับไมเคิล แทนติ และ รอม เวย์ หลังจากยืนยันว่ารถนั้นมีที่นั่งเหลือเฟือ

โรซานน่า วลาโด เตรียมเสบียงให้พวกเขาและออกมายืนส่งหน้าบ้าน แม้เธอไม่ชอบใจนักที่สามีต้องจากบ้านไปแต่ก็ไม่ได้คิดจะรั้งเขาไว้แต่อย่างไร คำตัดสินของสามีคือคำขาดในครอบครัวของชาวยิปซีอยู่แล้ว เกวียนบรรทุกม้าถูกเกี่ยวเข้ากับหลังรถก่อนที่รอม เวย์ จะถูกต้อนเข้าไปข้างใน เจ้าม้าสีน้ำตาลมีท่าทางตื่นเต้นราวกับรู้ว่าเรื่องใหญ่กำลังรออยู่เบื้องหน้า

“ในรัสเซียมียิปซีบ้างหรือเปล่าครับ” แทนติถามเมื่อไปถึงทางหลวงและเลี้ยวไปยังพรมแดนตอนเหนือ

“มีเยอะเลยล่ะ” ไมเคิล วลาโด ตอบ “แม้จะไม่มากเท่าเมื่อหลายปีก่อน ชาวรอมในรัสเซียมีความเป็นอยู่ที่ดีแม้กระทั่งในสมัยของพระเจ้าซาร์”

“แล้วการเป็นจ๊อคกี้ในรัสเซียต้องทำยังไงบ้าง”

“กฎการแข่งในฮิปโปโดรมไม่ยุ่งยากนักหรอก” ซีการ์ ปลอบ “ม้าส่วนใหญ่มาจากศูนย์ฝึกของรัฐนอกเมืองหรือไม่ก็ในมอสโคว์เอง จ๊อคกี้และครูฝึกม้าได้รับค่าจ้างปีละสี่พันรูเบิลบวกกับสามสิบเปอร์เซ็นต์ของเงินรางวัลที่ม้าตัวนั้นได้มา เงินรางวัลก็ไม่ได้มากมายอะไรนัก อย่างมากก็แค่สองสามร้อยรูเบิล เงินเดิมพันก็เหมือนกัน จ๊อคกี้ส่วนใหญ่จะลงแข่งในช่วงเดือนพฤษภาคมจนถึงสิงหาคม ส่วนเวลาที่เหลือก็ทำงานในโรงงาน”

“แต่รอม เวย์ ไม่ใช่ม้าจากศูนย์ฝึก” แทนติเริ่มกลัวขึ้นมาว่าจะไม่ได้ลงแข่งที่ฮิปโปโดรม “ส่วนผมก็ไม่ใช่พลเมืองรัสเซียด้วยซ้ำ”

“พี่ชายฉันจะจัดการเรื่องนั้นเอง” ซีการ์รับประกัน

ไมเคิล วลาโด ยิ้มอยู่หลังพวกมาลัย “เขาคงกะจะรวยจากรอม เวย์ ล่ะมั้ง”

“แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย เคาน์เตอร์นึงรับเงินเดิมพันไม่เกินสิบรูเบิลเท่านั้น ส่วนเงินรางวัลรวมก็แทบไม่ถึงหนึ่งรูเบิล ถึงนักพนันจะวิ่งขึ้นลงตามเคาน์เตอร์และพยายามลงเดิมพันให้มาที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่การแข่งติดต่อกันสิบเจ็ดเที่ยวก็ทำให้มีเวลาน้อยมาก ม้าแข่งรอบต่อไปถูกปล่อยลงสนามก่อนที่รอบก่อนจะทันแข่งเสร็จด้วยซ้ำ ทำให้ไม่มีเวลาขึ้นเงินรางวัลเอาไปลงเดิมพันในรอบต่อไป นักพนันส่วนใหญ่ทำงานเป็นทีมโดยคนนึงวางเดิมพัน ส่วนอีกคนไปขึ้นรางวัล”

พวกเขาข้ามพรมแดนเข้าไปยังรัสเซียและมุ่งหน้าต่อไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ ทิวทัศน์ช่วงแรกนั้นแทบไม่ต่างอะไรกับในโรมาเนีย แต่ยิ่งขึ้นเหนือไปเรื่อย เขตอุตสาหกรรมก็ยิ่งหนาตัวขึ้น ไม่นานนักก็ไปถึงถนนที่แบ่งเลนอย่างสมัยใหม่

หลังจากจอดรถนอนพักกันรถริมข้างทาง ไมเคิลก็ให้อาหารม้าก่อนจะทานมื้อเช้ากันอย่างง่ายๆ จากนั้นจึงมุ่งหน้าไปยังมอสโคว์ แทนติถึงกับประหลาดใจเมื่อเห็นผู้หญิงคอยกวาดเศษขยะและใบไม้ออกจากถนนเมื่อเข้าใกล้ตัวเมือง

พวกเขาตรงไปยังอพาร์ทเมนต์ของคอนราดบนอาคารสูงที่เพิ่งสร้างเสร็จทันทีที่เข้าเขตเมือง ห้องพักของเขาดูดีและกว้างขวางกว่าที่ซีการ์เห็นเมื่อครั้งก่อนมาก ชายคนหนึ่งเพิ่งเดินออกจากห้อง เมื่อทั้งสามไปถึง ชายร่างเล็กคนนั้นผลักพวกเขาให้พ้นทางโดยไม่มีคำขอโทษแล้วปรี่ไปที่ลิฟต์

“อย่าไปสนใจเลย” คอนราดจับมือทักทายทุกคน “เขาชื่อ วลาดิเมียร์ โคซ็อค เป็นครูฝึกม้าที่ฮิปโปโดรม คนพวกนี้มีปัญหาอยู่ตลอดเวลา เข้ามาสิ นั่งพักกันก่อน พวกคุณคิดว่ามอสโคว์เป็นยังไงบ้างล่ะ”

“ถนนกว้างมากเลยครับ” แทนติ สลาติน่า ตอบ “ตึกรามก็เยอะแยะเหลือเกิน ผมไม่เคยชินกับคนมากมายขนาดนี้มาก่อน”

“ถ้าเธอคิดจะลงแข่งที่ฮิปโปโดรมล่ะก็ รีบทำตัวให้คุ้นกับฝูงชนเสียก่อนดีกว่า คนที่นั่นเยอะอย่างเหลือเชื่อเลยทีเดียว”

เขาพาผู้มาเยือนไปทานมื้อค่ำที่ร้านอาหารแถบนั้นก่อนจะพาไปยังอพาร์ทเมนต์ขนาดห้องเดียวในตึกเดียวกับเขาที่จัดไว้ให้ไมเคิลกับแทนติ ส่วนซีการ์จะพักที่ห้องเขาเอง คอนราดจัดการทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว รวมถึงจ้างคนมาดูแล รอม เวย์ จนกว่าจะเข้าไปที่ฮิปโปโดรมได้ในยามเช้า ซีการ์พอใจที่เพื่อนชาวยิปซีของเขาชอบกรุงมอสโคว์

จากคุณ : ทินา - [ 2 ต.ค. 47 17:45:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4

ฮิปโปโดรมเป็นอนุสาวรีย์ของรัสเซียในอดีต ซึ่งแม้จะอายุกว่าศตวรรษครึ่งแล้วก็ยังคงสง่างามไม่ต่างจะเดิม มันตั้งอยู่ที่ถนนเบโกวาย่าทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของใจกลางเมืองและไม่ไกลจากสวนสัตว์มอสโคว์นัก เสาแบบกรีกสิบสองเสารองรับรูปแกะสลักซึ่งแสดงภาพม้าที่กำลังผาดโผนตั้งตระหง่านอยู่ที่ปากประตูทางเข้า แต่บันไดหินอ่อนได้ในนั้นทรุดโทรมเต็มที ส่วนผนังและพื้นก็เป็นรอยด่างดำ สนามหญ้าที่อยู่ระหว่างลู่แข่งสองชั้นเต้มไปด้วยวัชพืชหน้าร้อน แต่ซีการ์ก็ยังประทับใจกับเสาที่รองรับหลังคาซึ่งตกแต่งอย่างงดงามตั้งแต่สมัยพระเจ้าซาร์ ซึ่งทำให้รู้สึกราวกับว่าได้ก้าวเข้าไปอยู่ในอีกยุคหนึ่งอยู่ดี

คนดูร่วมห้าพันคนเข้ามาในสนามตั้งแต่เวลาเที่ยงของวันอาทิตย์ก่อนที่การแข่งรอบแรกจะเริ่มขึ้นในเวลาบ่ายโมง ผู้ชมนั้นดูจะเป็นคนทำงานทุกวัย ตั้งแต่ทหารผ่านศึกที่ติดเหรียญตรามาเต็มยศจนถึงคนหนุ่มในกางเกงยีนส์ฟิตเปรี๊ยะอย่างตะวันตก แม้จะไม่มีการขายเครื่องดื่มในสนาม แต่คนหนุ่มหลายคนก็พกขวดวอดก้าเข้ามาเอง ทุกคนต่างร่าเริงแจ่มใส

คอกของ รอม เวย์ อยู่ในที่กว้างซึ่งมีม้าอยู่มากกว่าห้าร้อยตัว มันจะลงฝึกในวันจันทร์และวันอังคารก่อนจะลงแข่งในเย็นวันเสาร์ แม้ซีการ์จะรู้สึกว่ามันดูง่ายดายเกินไป แต่เขาก็ไว้ใจในตัวคอนราด

“มีการแข่งแต่ในฤดูร้อนเท่านั้นหรือ” ไมเคิลถามขณะที่รอชมการแข่งรอบแรกอยู่ใกล้ขอบสนาม “พวกเราที่โรมาเนียได้ยินกิตติศัพท์เรื่องหน้าหนาวอันร้ายกาจของรัสเซียมามาก”

“ไม่หรอก เรื่องการหาเงินของเราก็ไม่แพ้พวกทุนนิยมเหมือนกัน อย่างไรเสียที่นี่ก็เป็นแหล่งเงินใหญ่ของโรงละครมอสโคว์และคณะบัลเล่ต์บอลชอย เราใช้ที่นี่จัดแข่งทรอยก้าซึ่งเป็นการแข่งม้าลากเลื่อนในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ ส่วนการแข่งม้าลากรถนั้นมีตลอดปี”

น้ำพุกลางสนามหญ้าได้ในพุ่งขึ้นพร้อมกับเสียงเพลงสวนสนามอย่างทหารที่ดังมาตามลำโพง จากนั้นเสียงกระดิ่งเริ่มการแข่งจึงดังขึ้น

แม้ซีการ์จะไม่ใช่นักพนัน แต่ก็อดหงุดหงิดกับจำนวนเงินเดิมพันอันน้อยนิดไม่ได้ ไมเคิลกับแทนติแทงม้าชนะสองสามตัวเพราะโชคช่วยเท่านั้น โปรแกรมการแข่งนั้นเข้าใจยากอย่างเหลือเชื่อ ส่วนสกอร์บอร์ดไฟฟ้าที่คอนราดบอกว่าทำในฟินแลนด์นั้นก็แสดงผลเพียงว่าม้าตัวใดมีคนเดิมพันมากที่สุด แต่ไม่ได้บอกอัตราต่อรองที่แท้จริง

คอนราดปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับแซนด์วิชคาเวียร์ดำซึ่งมีขายในสนามแข่งในราคาไม่ถึงหนึ่งรูเบิลสำหรับทุกคน “เมื่อปีที่แล้วเราได้เงินกว่ายี่สิบล้าน” เขาบอกอย่างภูมิใจ “และคาดว่าปีนี้จะได้มากกว่านั้นอีก”

การแข่งดำเนินเรื่อยไปจนถึงเวลาหนึ่งทุ่มครึ่งแต่ทั้งหมดออกจากอัฒจันทร์ไปดูคอกม้ากับคอนราดก่อนหน้านั้นนานแล้ว ระหว่างทางมีผู้ร่วมขบวนเพิ่มขึ้นอีกหึ่ง คือสาวผมบลอนด์ร่างระหงนามว่าอเล็กซิสซึ่งดูจะสนิทสนมกับคอนราดเป็นพิเศษ ซีการ์รู้ว่าพี่ชายเขาหย่ามานานหลายปีแล้ว แต่ก็แปลกใจที่สาวสวยคนนี้สนใจคอนราด

“พวกคุณออกไปชมมอสโคว์กันหรือยังคะ” เธอถามขณะที่ทั้งหมดเดินหลบขบวนม้าที่ผ่านไปมาอยู่ตลอดอย่างระมัดระวัง “หลุมศพเลนิน พระราชวังเครมลิน โรงบัลเล่ต์บอลชอย”

“เราเพิ่งมาถึงเมื่อวานเองครับ” ไมเคิลบอกเธอ

ท่าทางเธอจะหลงเสน่ห์ของชายยิปซีผิวคร้ามเสียแล้ว “คอนราดบอกว่าคุณเป็นยิปซี หรือคะ ไมเคิล คุณยังเดินทางไปกับขบวนคาราวานอยู่หรือเปล่า”

“เปล่าครับ ผมอยู่ในฟาร์มเล็กๆที่โรมาเนียกับภรรยาและลูกๆ”

“ภรรยาของเขาทำนายโชคชะตาได้” ร้อยเอกซีการ์บอกพี่ชาย “เธอบอกว่าเฮลก้ากับฉันจะมีลูกคนที่ห้า แต่คงยังไม่ถึงเวลามั้ง”

คอนราดหัวเราะคิกคักแล้วแซวน้องชายทำให้ทุกคนหัวเราะตามเว้นแต่แทนติซึ่งยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจ เขาอยากจะกลับไปอยู่กับม้าที่จะลงแข่งกันในวันพรุ่งนี้มากกว่า

คอกม้าของฮิปโปโดรมอยู่ภายใต้การดูแลของชายชราร่างใหญ่นามฟริทซ์ ไลเด้น อดีตนายทหารเยอรมันซึ่งตัดสินใจอยู่ที่รัสเซียต่อหลังจากได้รับการปลดปล่อยจากสถานภาพเชลยศึกแล้ว เขาทำงานเก่งและยินดีต้อนรับคนซึ่งมาชื่นชมงานของเขาเสมอ “นายคิดว่าจะแข่งในฮิปโปโดรมได้อย่างงั้นรึ เจ้าหนู” เขาถามแทนติ

“ผมหวังว่าอย่างนั้นครับ!”

“จ๊อคกี้ยิปซี! หายากอยู่ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่เคยมี มาดูกันก่อนว่าพรุ่งนี้กับอังคารเช้านายมีอะไรมาอวดบ้าง”

“เขาอายุเกินยี่สิบแล้ว” ไมเคิลบอก “ไม่ใช่เด็กอีกต่อไปแล้ว”

“ไว้ดูก่อนว่าเขาขี่ม้าได้ดีแค่ไหน” ไลเด้นบอก ขาที่เป๋เล็กน้อยของเขาทำให้ซีการ์สงสัยว่าเกิดจากสงครามหรือม้าพยศกันแน่ “นี่คือสนามม้าที่เก่าแก่และสำคัญที่สุดในสนามทั้งห้าสิบสองของรัสเซีย ม้าอาหรับจากตุรกีเคยมาแข่งที่นี่ตั้งแต่คาร์ล มาร์กซ์ ยังเด็กอยู่เลย” ความรักชาติของเขาไม่แพ้ชาวรัสเซียแต่กำเนิดคนไหนเลย “พรุ่งนี้เช้าฉันจะไปดูนายฝึก เจ้าหนู”

จากคุณ : ทินา - [ 2 ต.ค. 47 17:47:47 ]