ความคิดเห็นที่ 1 (ต่อครับ) “ข้างในยังว่างอยู่เลย เดินเข้าไปในก่อน 3 แถวนะ ช่วย ๆ เดินกันด้วย” กระเป๋ารถเมล์ผู้หญิงวัยกลางคน ส่งเสียงห้วน ๆ บอกผู้โดยสาร “อ้าวนั่น เขาลุกให้นั่ง ก็นั่งสิ ยืนขวางทางอยู่นั่นแหละ แก่แล้ว ยังเมาแป๋ขนาดนี้อีก ไม่ชอบเลย” กระเป๋ารถเมล์คนเดิม ส่งเสียงต่อ “จะนั่งไม่นั่ง พูดไม่รู้เรื่อง เดี๋ยวแม่ไล่ลงป้ายหน้าเลย” เธอหันมาตวาดใส่ชายมีอายุ แล้วส่งเสียงห้วน ๆ ต่อ “3 แถวนะ เดินชิดในด้วย แถวริมน่ะจับมือเดียว จะจับสองมือขวางแถวกลางทำไม ?” กระเป๋ารถเมล์ผู้หญิงวัยกลางคน ส่งเสียงดุวัยรุ่นแถวริมขวามือ แล้วเดินส่ายอาด ๆ เบียดคนเข้ามาท้ายรถ เพื่อเก็บค่าโดยสารผู้ที่ขึ้นมาใหม่ทีละคน ผมยืนอยู่แถวริมซ้ายมือ ช่วงกลางของรถเมล์คันนั้น แต่หลังจากจ่ายค่าโดยสารเรียบร้อย ผมก็พบตัวเอง มายืนห้อยแขน อยู่ที่เบาะหลังสุดท้ายรถ รถเมล์คันนี้ ไม่มีประตูขึ้นลงที่ท้ายรถ มีแต่ประตูขึ้นลงที่หน้ารถประตูเดียว ผู้คนที่ที่ขึ้นมาบนรถเมล์คันนี้ ถูกเบียดจนมากองเรียงแถวอยู่ท้ายรถ ผมใช้มือข้างซ้ายจับวงกลมที่ห้อยลงมา โดยที่มือข้างขวาถือกระเป๋าเอกสารใบใหญ่ แต่แค่นั้น ก็ทำให้ยืนอยู่กับที่ได้ อาจเป็นเพราะรอบตัวผม มีผู้คนคอยประคองน้ำหนักให้ ระหว่างกันและกัน เช่นเดียวกับผม ที่คอยประคองน้ำหนักให้กับคนอื่น ๆ รอบ ๆ ตัว เบาะนั่งซ้ายมือของผม มีหนุ่มสาววัยรุ่นสองคนนั่งอยู่ คุยกันกระหนุงกระหนิง ท่าทางคงเป็นแฟนกัน ถัดไปข้างหน้า ก็เป็นคู่หนุ่มสาววัยรุ่น เช่นเดียวกับเบาะนั่งถัดขึ้นไป ดู ๆ แล้ว ก็ให้นึกยินดี ที่หนุ่มสาวสมัยนี้ ล้วนแล้วแต่กล้าแสดงออก วัยรุ่นผู้หญิงแต่งตัวเปิดเผย เปิดตรงนั้น เว้าตรงนี้ โชว์อกโชว์เอวอย่างมั่นใจ วัยรุ่นผู้ชายก็กล้าแสดงออก กล้าที่จะจับ จูบ ลูบ คลำ ไปจนถึงละลาบละล้วงในที่สาธารณะ ที่น่าทึ่งคือ วัยรุ่นผู้หญิงก็ตอบรับการแสดงออกเช่นนั้น โดยความกล้าแสดงออกเช่นกัน ผมยืนดูอยู่ใกล้ ๆ ด้วยความชื่นชม ต่อความกล้าแสดงออกของวัยรุ่นสมัยนี้ และบางที ก็ปล่อยผ่านความรู้สึกให้ล่องลอย เสมือนหนึ่งว่า ผมเป็นวัยรุ่นชาย ที่กำลังแสดงออกอย่างนั้น โอ....เป็นการร่วมชะตากรรม ที่ให้ความรู้สึกที่ดีจริง ๆ ..... ผมมัวแต่เคลิบเคลิ้มกับภาพที่ได้เห็น และความรู้สึกของการร่วมชะตากรรมที่แสนสุข จนไม่รู้สึกตัวว่า หญิงสาววัยรุ่นสายเดี่ยว เอวลอย กระโปรงสั้น ถูกเบียดมายืนข้างหน้าผมเมื่อไหร่ หญิงสาวตัวเล็กรูปร่างกระทัดรัด ใช้สองมือของเธอ เกาะกับราวจับบนเบาะนั่งข้าง ๆ ยามรถวิ่งด้วยความเร็วคงที่ หลัง ไหล่ สะโพก และลำตัวข้างซ้ายของเธอ เอนมาซบกับลำตัวของผม เกือบจะแนบสนิทเป็นเนื้อเดียวกัน เธอมักเงยหน้ากลมใสน่ารัก ขึ้นมาสบตากับผม แล้วยิ้มเล็ก ๆ เป็นระยะ จนผมต้องยิ้มตอบคืนกลับไป หญิงสาวเสมองไปทางอื่น หลังสบตากันบ่อยขึ้น ตามจังหวะความเร็วของรถ ที่สลับกับการหยุดนิ่งเป็นระยะ เช่นเดียวกับผม ที่ลอบชำเลืองไปยังคู่หนุ่มสาววัยรุ่นหลายคู่ ที่ยังแสดงออกอย่างกล้าหาญ ผู้คนที่ได้เห็นบนรถเมล์คันนั้น ก็คงคล้าย ๆ กัน โอ.....เป็นการร่วมชะตากรรม ที่ให้ความรู้สึกที่ดีจริง ๆ ..... ผมยังคงเคลิบเคลิ้มกับจินตนาการทางสายตา สลับการแนบเนื้อสัมผัส กับหญิงสาววัยรุ่นแสนน่ารักคนนั้นเป็นระยะ ชะตากรรมร่วมที่คุ้นชินในทุก ๆ ค่ำคืนวันศุกร์ คล้าย ๆ จะแตกต่างจากเดิม กลิ่นตัวและเหงื่อไคล ของผู้คนมากมาย ยังอบอวลชวนคลื่นเหียน แต่กลิ่นฝนสะอาดสดชื่น ก็ผสมจนกลายเป็นกลิ่นอับชื้นแปลก ๆ ที่เร่งเร้าเย้ายั่วให้หัวใจกระเจิดกระเจิง คล้าย ๆ กลิ่นที่คุ้นเคย เหมือน ๆ ที่เคยคุ้น คล้าย ๆ สัมผัสที่คุ้นเคย เหมือน ๆ ที่เคยคุ้น คล้ายจะใช่ และก็คล้ายไม่ใช่ เหมือน ๆ อยู่ระหว่างความจริงกับความฝัน แต่เป็นได้มากกว่าความฝัน และก็เกือบจะใช่ความจริง ผมสัมผัสความรู้สึกได้อย่างนั้น กระทั่งมีความเคลื่อนไหวบางอย่างเกิดขึ้น แทรกกลางระหว่างหญิงสาววัยรุ่นกับผม คล้าย ๆ กับมีอะไรเคลื่อนไหวขยุกขยิกไปมา อยู่ที่ใต้เข็มขัด ความรู้สึกบอกผมว่า มีการลูบไล้ไปมาแผ่วเบา บริเวณช่วงหน้าขา ค่อนมาทางกึ่งกลางลำตัว คล้าย ๆ สัมผัสจากปลายนิ้วนุ่มเนียน และอุ้งมืออบอุ่นอ่อนโยน ความรู้สึกบอกผมว่า มีเสียงสาก ๆ คล้ายกับการรูดซิบเบา ๆ ช้า ๆ จากบนลงล่างจนสุด สัมผัสจากปลายนิ้วนุ่มเนียน เคลื่อนตัวผ่านชั้นในที่ขวางกั้นอยู่ แล้วค่อย ๆ เลื่อนลง จนสัมผัสแนบเนื้อข้างใน อุ้งมืออบอุ่นอ่อนโยน เกาะกุมลูบไล้ และคลึงเคล้นแนบเนื้อเบา ๆ ช้า ๆ ความรู้สึกบอกผมว่า อุ้งมืออบอุ่นอ่อนโยน ค่อย ๆ เคลื่อนตัวผ่านชั้นในออกมาภายนอก โดยอุ้งมือนั้น ยังเกาะกุมแนบเนื้ออยู่ แล้วความรู้สึกก็บอกผมว่า มีความเย็นวาบผ่านไปทั้งตัว ด้วยการเกาะกุมแนบเนื้อนั้น ผมเชื่อความรู้สึก และเพราะผมเชื่อ ผมจึงไม่แน่ใจต่อความเป็นจริง ของความเคลื่อนไหวเช่นนั้น ความเร็วของรถยังคงที่ สลับกับการชะลอลง เป็นครั้งคราว ผมก้มหน้า เพื่อสบสายตาหญิงสาววัยรุ่นแสนน่ารักคนนั้น เธอกำลังเงยหน้ารอการสบตาจากผม พร้อมกับยิ้มยั่วเย้าให้ ทั้งปากและสายตา ขณะที่มือของเธอ ยังเกาะกุมแนบเนื้อของผม บีบกระชับเป็นจังหวะ ดึงเข้า ผลักออก สลับกับลูบไล้เบา ๆ ต่อเนื่อง (ยังมีต่อ).................. จากคุณ : ผู้งมงายในรัก - [ 5 ต.ค. 47 20:17:47 A:10.2.3.7 X:203.154.97.197 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รถเมล์คันนั้น เข้าป้ายรถเมล์ เพื่อรับคนขึ้นและปล่อยคนลง คนขับรถเมล์ขยับตัวโยกคันเกียร์ ใส่เกียร์หนึ่ง กระชากออกตัวอย่างรวดเร็ว รถเมล์พุ่งไปข้างหน้า แล้วชะลอตัวลง เมื่อคนขับโยกคันเกียร์ใส่เกียร์สอง ก่อนจะพุ่งต่อไป ด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้น จากนั้น คนขับรถเมล์ ก็โยกคันเกียร์ใส่เกียร์สาม และเกียร์สี่ตามลำดับ รถเมล์วิ่งไปด้วยความเร็วคงที่ สลับกับการเหยียบเบรกแรง ๆ เพื่อเริ่มต้นโยกคันเกียร์ใหม่ ผมโยกตัวตามจังหวะของรถเมล์ ที่พุ่งตัวไปข้างหน้า สลับกับการหยุดชะงัก เมื่อถูกเหยียบเบรกแรง ๆ ความรู้สึกบอกผมว่า อุ้งมืออบอุ่นอ่อนโยนของเธอ ที่แนบเนื้อของผม ขยับไปข้างหน้า และย้อนกลับมาเช่นกัน ลำตัวผมเคลื่อนไหวตามจังหวะของรถเมล์ และตามจังหวะอุ้งมืออบอุ่นอ่อนโยนของเธอ ความรู้สึกบอกผมว่า อะไรบางอย่างกำลังจะพวยพุ่งอารมณ์ปรารถนาภายใน ให้ออกมาสู่ภายนอก โดยอุ้งมืออบอุ่นอ่อนโยนของเธออย่างงดงาม ............................................................................. ............................................................................. “ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย ไอ้โรคจิต มันลวนลามหนู” “ว้ายตายแล้ว กระโปรงหนูเลอะของไอ้โรคจิตนี่หมดเลย” “ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่ะ ไอ้โรคจิตมันลวนลามหนูค่ะ” “ฮือ ๆ ๆ ดูสิคะ ของมันเปื้อนกระโปรงหนูหมดเลย” .................................................... ..................................................... “โพละ ” “พลัก......” “ตุบตับ ๆ ” “ไอ้โรคจิต ไอ้สาด บนรถเมล์ยังกล้าทำอย่างนี้เหรอ....” “ไอ้เลวเอ๊ยย แม่งเลวจริง ๆ....” ..................................................... ..................................................... ผมตื่นขึ้นมาในห้องสีขาว กับผ้าสีขาวที่ห่อหุ้มทั่วทั้งตัวของผม รอบ ๆ ข้าง มีผู้คนมากมาย ในนั้น มีแม่ของผม ญาติ ๆ ของผม และ เพื่อน ๆ ของผมรวมอยู่ด้วย นางพยาบาลที่เข้ามาดูแลผมบอกว่า ผมน่าจะโดนมากกว่านี้ เจ้าหน้าที่ตำรวจที่มาสอบถามผม บอกว่า เป็นหน้าที่ของเขา ที่จะดำเนินการสอบสวนความผิดที่เกิดขึ้น แม่ผมไม่พูดอะไร มีแต่น้ำตาที่ไหลซึมออกมา กับภาพผมในหนังสือพิมพ์หัวสีฉบับหนึ่ง ที่พาดหัวว่า “ไอ้หื่นโรคจิต กระฉูดคาวกามกลางรถเมล์” ญาติคนหนึ่งที่มาด้วยถามผมว่า “ทำไมผมทำอย่างนั้น” ญาติอีกคนหนึ่ง ที่ไม่ค่อยชอบหน้าผม บอกกับผมว่า “ผมน่าจะถูกรุมกระทืบตายไปเสียเลย จะได้ไม่ต้องชื่อเสียงวงศ์ตระกูล” ส่วนเพื่อนผมบอกว่า ตำรวจพาผมส่งโรงพยาบาล หลังจากที่มีกลุ่มคน ช่วยกันหิ้วร่างเปลือยเปล่าของผม ไปส่งให้ที่สน. และแจ้งเหตุที่เกิดขึ้น ก่อนจะแยกย้ายกันกลับไป เพื่อนผมอีกคน กระซิบบอกผมว่า สงสัยผมจะถูกพลเมืองดี รูดทรัพย์ไปหมดตัว ผมไม่ได้พูดอะไร หรือตอบคำถามใคร ๆ นอกจากถามลอย ๆ ถึงหญิงสาววัยรุ่นคนนั้น คนที่ตอบคำถามนี้ คือเจ้าหน้าที่ตำรวจ ที่อ้างถึงกลุ่มคนที่นำผมมาส่ง แล้วบอกว่า เจ้าทุกข์อายไม่แจ้งความ และไม่ยอมมาเป็นพยาน จากนั้น ผมก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้ถามอะไร และไม่ได้ตอบอะไร ............................................................................................ ............................................................................................ ค่ำคืนวันศุกร์ ยังดำเนินไปโดยวิถีที่เป็นไป เหมือน ๆ ทุกคืนวันศุกร์ ที่เป็นช่วงเวลาที่แทบจะทุกผู้คน รีบเร่งกระเสือกกระสน เพื่อเดินทางกลับสู่ที่พักกาย และที่พักใจของแต่ละคน ค่ำคืนวันศุกร์ กับการปลดเปลื้องภาระงานหนักอึ้ง ที่ถมทับมาตลอดทั้งสัปดาห์ ค่ำคืนวันศุกร์ กับสารพัดผู้คน ที่คล้ายกับหลั่งไหลมาจากทุกสารทิศ มากกว่าทุก ๆ ค่ำคืนที่ผ่านมา ค่ำคืนวันศุกร์ ที่รถราขวักไขว่ ติดขัด พร้อมกับสารพัดเสียงอึกทึกครึกโครม และความวุ่นวายสับสนอลหม่าน เป็นค่ำคืนวันศุกร์ ที่แทบจะเหมือน ๆ กัน ในทุก ๆ วันศุกร์ เพื่อร่วมชะตากรรมร่วมกัน .. .. .. และผมยังยืนอยู่ที่ป้ายรถเมล์แห่งนั้น ณ ค่ำคืนวันศุกร์ เพื่อรอรถเมล์สายนั้น เพื่อร่วมชะตากรรมร่วมกันเช่นกัน..... //....................................................(จบครับ) จากคุณ : ผู้งมงายในรัก - [ 5 ต.ค. 47 20:19:31 A:10.2.3.7 X:203.154.97.197 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีครับ มีเวลานิดหน่อย เขียนงานชิ้นนี้ไว้ ระหว่างการงานยุ่งเหยิง นำมาฝากทุก ๆ ท่านครับ ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่าน และแนะนำติชมครับ จากคุณ : ผู้งมงายในรัก - [ 5 ต.ค. 47 20:21:03 A:10.2.3.7 X:203.154.97.197 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านแล้วไม่รู้จะออกความเห็นว่าอย่างไรดี อ้อ ค่ำคืนวันศุกร์มีรายการวิเคราะห์ข่าว ช่อง 9 จากคุณ : scottie - [ 6 ต.ค. 47 00:51:02 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เหอๆ ... เนื้อเรื่องที่เขียน ซ้ำๆ ย้ำๆ นี่จงใจ หรือว่าเป็นแนวเฉพาะตัว? ไม่ว่าชายหนุ่มคนนี้จะโรคจิตจริง หรือว่า โดนแกล้ง   เขาควรหยุดตั้งแต่คุณน้องเริ่มล้วงแล้ว   จากคุณ : กระเฉดน้อย - [ 6 ต.ค. 47 10:53:29 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พูดไม่ออก บอกไม่ถูกง่ะ เหอะๆ ไอ่เราไปรถไฟใต้ดินง่ะ ไม่มีอารมณ์นี้เลย แวะมาทักทายค่ะ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 6 ต.ค. 47 11:22:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แวะมาเพิ่มอ่ะค่ะ แบบว่าคืนวันศุกร์ นี้ต้องกินเหล้า กะ เพื่อนๆ เนอะ หนุกๆง่ะ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 6 ต.ค. 47 11:24:44 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาอ่านค่ะ จากคุณ : :::อาราเร่::: - [ 6 ต.ค. 47 11:38:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาอ่านค่ะ ก็เข้าท่าดีนะคะ จากคุณ : Anata - [ 6 ต.ค. 47 13:43:12 A:172.17.20.146 X:61.19.199.143 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ไปยอมให้น้องเค้าทำอยู่ได้ โธ่พี่ ชอบก็ม่ะบอก เอิ้กกก จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ วันเกิด PANTIP.COM 15:19:34 A:158.108.101.25 X:158.108.2.2 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สวัสดีครับ ทุก ๆ ท่าน ขอบคุณทุก ๆ ความเห็นครับ คุณ Scottie ค่ำคืนวันศุกร์ มีความสุขครับ คุณกระเฉดน้อย นั่นสิครับ จงใจ หรือสไตล์ ยังไม่แน่ใจเลยครับ ส่วนที่ถามมา ข้าพเจ้าคิดว่า ถ้าข้าพเจ้าเป็น “ผม” ในเรื่อง ก็คงหยุดไม่ได้น่ะครับ คงแบบว่า ถึงเราจะหยุดแล้ว แต่ท่านยังไม่หยุด น่ะครับ คุณรวยระรินกลิ่นชา คิดอยู่เหมือนกันครับ ไว้ว่าง ๆ จะไปนั่ง(ยืน)รถไฟใต้ดินบ้างน่ะครับ ได้ข่าวว่า คนแน่นใช้ได้เหมือนกัน เผื่อว่า จะมีอะไรให้ติดตามครับ แล้วก็... ค่ำคืนวันศุกร์ เห็นด้วยครับว่าต้องร่ำสุรา ข้าพเจ้าก็ทำเช่นนั้น ทุก ๆ คืนเลยขอรับ โดยเฉพาะคืนวันศุกร์ ที่ต้องยกกำลังหลาย ๆ เท่าครับ คุณ:::อาราเร่::: ขอบคุณมากครับ ที่มาอ่าน ขอบคุณครับ คุณAnata ขอบคุณมากครับ ขอบคุณสำหรับคำชม (ขออนุญาตถือเป็นคำชมนะครับ) คุณโอเลี้ยงแก่ๆ สวัสดีครับ อืมมม น่านสิครับ ข้าพเจ้าก็คิดว่า ข้าพเจ้าน่าจะชอบนะครับ ไม่เช่นนั้น “ผม” คงไม่ปล่อยให้ทำเช่นนั้นแน่ ๆ ครับ ขอบคุณทุก ๆ ท่าน ขอบคุณทุก ๆ ความเห็น และขอบคุณกำลังใจที่มีให้ครับ สวัสดีครับ จากคุณ : ผู้งมงายในรัก - [ วันเกิด PANTIP.COM 18:46:29 A:10.2.3.7 X:203.154.97.197 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านตั้งแต่วันแรกที่โพสต์  เพิ่งเห็นว่ายังไม่ได้ลงชื่อ แหะ ๆ เพิ่งรู้ว่า "ผม" ชอบความท้าทาย จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ วันเกิด PANTIP.COM 18:56:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนนั้นเป็นแค่นักเรียน .. สมุดบัญชีเล่มใหญ่ สมุดรายงานหนาปึ๊กในมือซ้าย และสะพายย่ามสีน้ำเงินที่ไหล่ขวา แขนขวาเกร็งเป็นระยะ ตอนที่รถเมล์สาย ๔๖ กระชากเข้าเกียร์ เมื่อยขาก็เมื่อย เมื่อยมือก็เมื่อย คนแยะชะมัด อาซิ้มที่ขึ้นรถจากคลองเตย แกคิดยังงัยของแกก็ไม่รู้ ดันซื้อไก่สองตัว ที่เดี๋ยวๆมันก็โผล่หัวผลุบโผล่จากเชือกที่สานหยาบๆบนปากตะกร้า กลัวก็กลัวมันจิก นะ .. ไก่ตัวเมีย หรือตัวผู้ไม่รู้ ดูไม่ค่อยเป็น มันไม่ได้ใส่เสื้อชั้นใน ดูยาก .. เบียดกันเข้าไป เฮ้อ กว่าจะถึงบางนา.. ตัวจะแบนเป็นกระดาษอยู่แล้ว ผ่านพระโขนงไปนิด อาซิ้มถือตะกร้าไก่ก็ลงไป ในที่สุด ความหวังว่าจะได้นั่งรถ คงไม่มีแฮะ คนยังแยะเหมือนเดิม ด้านหลัง ใครกัน(วะ) สงสัยชาติที่แล้วเกิดเป็นปาท่องโก๋ ก็เราไม่ได้เกิดเป็นปาท่องโก๋ (ด้วยนี่หว่า) แล้วจะเบียดทำไมเนี่ย บ้าตาย ... ฝนก็ดันตกอีกต่างหาก เขาปิดกระจกหน้าต่างกัน ร้อนก็ร้อน เมารถจะอ๊วกแตกอยู่แล้ว หายใจลึกๆ หายใจยาวๆ ทำใจสบาย ... ทำได้ซะที่ไหนล่ะ คนจะเมารถ ห้ามกันได้ซะที่ไหน ..มันเป็นเรื่องธรรมมมมมมชาติ... สงสัยจะเบียดกันเกิดเหตุแล้วมั๊ง อีตาคนที่ยืนข้างหลัง ไม่ทันมองหน้าหรอก แต่เห็นแขนที่เกาะราวบน เสื้อขาวนะ แขนยาว อะไรฟระ .. ขยุกขยิกที่ด้านหลัง (เขาอนุญาตให้เรียกว่า ก้น ป่าว..) โอย พะอึดพะอม เวียนหัวแล้ว ท่าจะไม่รอด จะลงรถได้อย่างไร จะกดออดตรงไหนดี ออดอยู่ตรงไหน หันกลับไปอีกครั้ง ไอ้บ้า. !!! ด่าในใจนะ เพราะว่า ... หันไปอ๊วกรดมันเต็มที่เลยอ่ะ ..สุดยอดเลยเรา ..ก่อนที่จะเป็นลมไป แว๊ปนึงก่อนเป็นลม ทันได้เห็นของประหลาด นึกขอบใจตัวเองแท้ .. ที่อ๊วกรดของประหลาดชิ้นนั้น (เขาเรียกชิ้น หรือ ท่อนก็ไม่รู้อีกนั่นแหล่ะ) ใครเป็นเหยื่อก็ไม่รู้ .. รู้แต่ เมารถ อ่ะ จากคุณ : จังงัง - [ 8 ต.ค. 47 21:47:30 ]

ความคิดเห็นที่ 14 จังงัง ของประหลาด?    แหะๆๆๆๆ จากคุณ : กรวี - [ 8 ต.ค. 47 22:30:09 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตั้งแต่บ้ดนั้นเป็นต้นมา เลยชื่อว่า ณ จังงัง ... เอ้ย !! ไม่ใช่ ไม่ใช่ แม่นางกีวี่ มาไม่ให้สุ้มให้เสียงตกใจหมด .. ของประหลาด ก็แปลว่าของประหลาด สิ งงไรเหรอ ไอ้ที่ลูกลิงไม่มี นับว่าเป็นของประหลาดทั้งนั้น แหล่ะ .. ก๊าก จากคุณ : จังงัง - [ 8 ต.ค. 47 22:39:49 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ไม่เห็นชื่อนี้ "ผู้งมงายในรัก" นานแล้วค่ะ ปกติจะมาเป็นกลอนไม่ใช่หรือคะ อ่านแล้วก็ชักจะไม่แน่ใจว่าคนไหนโรคจิตกันแน่ หรือทั้งสองคน ก็เป็นได้ค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 10 ต.ค. 47 00:59:26 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ...... แวะมาทักทายครับ  ไม่รู้จะว่ายังไงดี   อิอิอิ ...... จากคุณ : คนเดินดินกินข้าวแกง - [ 10 ต.ค. 47 13:33:38 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แหะ ๆ ๆ .............     เหมี๊ยว ๆ ๆ                             . จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 10 ต.ค. 47 22:44:42 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้าเป็น...กรรมของเวร..เฮ๊ย! จากคุณ : หงิกๆงอๆ (ทหารแก่) - [ 11 ต.ค. 47 09:08:48 ]

ความคิดเห็นที่ 20 5555 ซวยอภิมหาซวยเลยคับ ผมที่ว่าอ่ะ จากคุณ : กริช - [ 11 ต.ค. 47 17:45:10 A:10.11.13.115 X:202.44.14.194 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ....... ฮืมมมมมม  เขียนได้..ตื่นเต้นดีค่ะ... แต่...  มีจริงๆเหรอค่ะ.....  ไม่เชื่อน๊า จากคุณ : มิตรในฝัน - [ 13 ต.ค. 47 21:56:59 A:203.151.127.120 X: ]