วาลุการู้สึกตัวอีกครั้งหลังจากที่หมดสตินาน 2 ชั่วโมง เธอพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงภายในห้องพัก หญิงสาวคิดทบทวนเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้น ตั้งแต่เดินเล่นที่ชายหาด จนกระทั่งเธอได้พบกับเขา..นภัทร์..ชายผู้เปิดดั่งดวงใจ ชายผู้ซึ่งเธอรักยิ่ง และเฝ้ารอคอยเขาตลอดมา แต่แล้วก็เหมือนกับฟ้ากลั่นแกล้งเธอพบเขา แต่เขากับทำตัวเหินห่าง ทำเย็นชาเหมือนกับไม่เคยรู้จักกัน และที่สำคัญเขามีผู้หญิงคนใหม่อยู่เคียงข้างเขา น้ำตาที่เริ่มจะเหือดแห้งไปกลับไหลลงมาอาบใบหน้านวลอีกครั้ง
อ้าว ทรายตื่นแล้วหรอ หิวรึป่าวเทอยังไม่ได้ทานข้าวเย็นเลยนะ อยากทานอะไรไหมเดี๋ยวทัศน์ไปขอให้ที่ครัวทำให้ ปริทัศน์พูดอย่างดีใจหลังจากที่เปิดประตูเข้ามาแล้วพบว่า เพื่อนสาวรู้สึกตัวแล้ว
ทัศน์ ฮือๆๆทัศน์ ทราย...ทราย เจอภัทร์แล้ว ทัศน์ได้ยินไหมทรายเจอเขาแล้ว
ทรายหมายความว่ายัง ทัศน์ไม่เข้าใจ
ภัทร์ไงล่ะทัศน์ ทรายเจอเขาแล้ว เขายังไม่ตาย เขายังไม่ตายทัศน์....แต่..แต่เขาจำเราไม่ได้เขาทำเหมือนกับไม่รู้จักเรา ภัทร์ไม่รักทรายแล้วฮืออออๆๆๆๆ วาลุกาพูดพร้อมกับปล่อยโฮออกมาอย่างกลั่นไม่อยู่ ปริทัศน์เห็นดังนั้นก็ปราดเข้าไปโอบกอดร่างบางซึ่งตอนนี้กำลังสั่นเทา
ชายหนุ่มมองดูเพื่อนตัวเล็กในอ้อมกอดแล้ว เขารู้สึกเจ็บปวดหัวใจยิ่งนักที่เห็นน้ำตาของหล่อน จะทำอย่างไรหนอที่จะให้เพื่อนสาวซึ่งเขาแอบรักคลายความเศร้าโศก
ทัศน์ว่า บางที่ภัทร์อาจจะสูญเสียความทรงจำก็เป็นได้นะทราย ไม่อย่างนั้นมันคงไม่ทำแบบนี้กับทรายหรอก มันน่ะรักทรายจะตาย
วาลุกาได้ยินดังนั้น เธอก็หยุดร้องไห้และผละออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่มและยิ้มให้กับใบหน้าคม
จริงสินะ บางทีภัทร์อาจจะความจำเสื่อมอย่างที่ทัศน์บอกก็ได้ แต่..แต่ไม่เป็นไร ภัทร์เขาจะต้องจำทรายได้ ทรายจะพาภัทร์กลับกรุงเทพและจะพาภัทร์ไปรักษา เขาจะต้องหายดีและเราจะได้อยู่ด้วยกันอีกครั้ง ไปกันเถอะทัศน์พาทรายไปหาภัทร์ หญิงสาวพูดเหมือนคนไร้สติและพยายามลุกขึ้นจากเตียงทันทีหลังจากที่พูดจบ
อย่างพึ่งเลยทราย นี่ก็ดึกแล้ว เราว่าภัทร์มันคงนอนแล้วล่ะ พรุ่งนี้เช้าค่อยไปหามันเถอะนะปริทัศน์ร้องห้ามเพื่อนสาวและพยุงหล่อนกลับไปที่เตียง
อืม...จริงสินะนี่ก็ดึกแล้ว ทรายว่าพรุ่งนี้ค่อยไปหาภัทร์ก็ได้ แต่ว่าตอนนี้ทรายเริ่มหิวแล้วละซิ วาลุกาพูดหลังจากที่กลับไปนั่งอยู่บนตียงเรียบร้อยแล้ว
งั้นทรายรอเราแปปนะ เดี๋ยวเราไปขอให้ที่โรงครัวทำข้าวต้มให้ทาน ปริทัศน์พูดอย่างดีใจพร้อมกับเปิดประตูและเดินไปยังโรงครัว
ตะวันคะ ตะวันกับพี่ทรายรู้จักกันมาก่อนหรอค่ะ มิลันตาพูดพร้อมกับเดินเข้ามากอดภูตะวันซึ่งยืนพิงอยู่ที่ประตูจากทางด้านหลัง
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เหมือนกับว่าผมกับเธอมีบางสิ่งบางอย่างที่เกี่ยวข้องกันอยู่แต่มันจะเป็นอะไรนั้นผมนึกไม่ออกเลย ภูตะวันพูดในขณะที่ดวงตาคมกล้าเหม่อมองออกไปยังท้องทะเลสีดำสนิดเบื้องหน้า...................................
ตะวันคะ นี่ก็ดึกมากแล้วมิลันว่าเราเขานอนกันดีกว่านะคะ มิลันตาพูดกับสามีของตนหลังจากที่ทั้งเงียบไปอยู่นาน
ภูตะวันพยักศรีษะเล็กน้อยพร้อมกับหันหน้ากลับมายังสาวร่างบางผิวสีน้ำผึ้ง นั่นสินะ ดึกแล้วถึงว่าสิผมรู้สึกง่วงนอนจังเลย พูดจบและเดินเคียงคู่กับหญิงสาวเข้าไปยังห้องนอน
ตะวันคะพรุ่งนี้เช้ามิลันกะจะไปเยี่ยมพี่ทราย ตะวันไปกับมิลันนะคะมิลันตาพูดพรางจูบใบหน้าคมของชายหนุ่มกล่าวราตรีสวัสดิ์และปิดโคมไฟอันน้อยที่หัวเตียง ภูตะวันมองดูหญิงสาวข้างๆอย่างเอ็นดู เขาจูบหล่อนที่หน้าผากแล้วห่มผ้าให้เธอ จากนั้นก็ล้มตัวลงนอนเคียงข้างภรรยา ไม่นานนักก็มีเสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอดังมาจากคู่สามีภรรยาทั้งสอง
ในความฝันภูตะวันพบว่าเขาอยู่ในสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งเป็นที่ที่เขารู้สึกคุ้นเคยและสบาย ใกล้ๆนั้นปรากฏร่างของหญิงสาวตัวเล็กนั่งอยู่ที่โซฟาริมหน้าต่าง หญิงสาวร้องไห้และพูดจาตัดพ้อต่อว่าเขา ภูตะวันแปลกใจและไม่เข้าใจว่าเธอโกรธเขาเรื่องอะไร ชายหนุ่มพยายามที่อธิบายและมองใบหน้าของเธอ แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรเขาก็มองไม่เห็นหน้าเธอ เหมือนกับว่ามีหมอกควันบางอย่างบดบังเอาไว้ เขาจึงได้แต่อธิบายให้เธอฟังแต่หญิงสาวก้ไม่สนใจ เธอยังคงด่าว่าเขาต่อไป จนเขาทนไม่ไหว ภูตะวันเดินออกไปนอกประตูและขับรถออกไปอย่างรวดเร็วโดยไม่สนใจเสียงร้องห้ามของหญิงสาว เขาขับ ขับไปเรื่อยๆ อย่างไร้ขุดหมายจนมาถึงยังทางโค้งริมหน้าผา และเหตุการณ์หลังจากนั้นก็ขาดหายไป แต่แล้วอยู่ๆดวงหน้าหวานของหญิงสาวที่เขาคุ้นเคยก็ปรากฏขึ้นมา เธอขานเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงไพเราะ ตะวันคะ ตื่นได้แล้วคะ สายแล้วนะมิลันตาพูดพร้อมกับดึงผ้าห่มออกจากร่างสูงของสามีที่ยังนอนอยู่บนเตียง
ตะวัน คุณสัญญากับมิลันแล้วนะคะ ว่าจะไปเยี่ยมพี่ทรายด้วยกัน........ตื่นซักทีสิคะ
โธ่ มิลันครับยังเช้าอยู่เลย นอนต่ออีกหน่อยนะไม่พูดเปล่า เขาดึงร่างบางที่ยืนอยู่ข้างเตียงลงมานอนด้วย
ไม่เอาคะ ตื่นได้แล้ว มิลันโกรธตะวันจริงๆด้วย ตะวันสัญญากับมิลันแล้วนะมิลันตาทำหน้ามุ่ยและลุกขึ้นจากเตียง ภูตะวันเห็นดังนั้นก็ลุกขึ้นตามและเดินเข้าไปกอดร่างบางจากทางด้านหลัง
โอ๋ อย่างอนผมเลยนะครับคนดี ทำหน้าหงึกเดียวไม่สวยนะครับ
คนบ้า ยอมลุกแล้วหรอ
ก็ลองผมไม่ลุกสิครับ ภรรยาของผมคงไม่ให้ผมทานข้าวแน่เลย
มิลันไม่ได้ใจร้ายอย่างนั้นซักหน่อย
ผมก็ว่าอย่างนั้นแหละครับเมียผมน่ารักจะตายภูตะวันพูดพร้อมกับหอมแก้มขาวๆฟอดใหญ่
ไม่เอาแล้วคะ ไปอาบน้ำเถอะคะ จะได้ไปเยี่ยมพี่ทรายกัน มิลันตาหันมาพูดกับชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงจริงจัง
โอเคครับผมยอมแพ้แล้ว เขาพูดพร้อมกับคลายอ้อมกอดและเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่และเดินเข้าห้องน้ำไป
จากคุณ :
rainy_rain
- [
10 ต.ค. 47 14:07:19
A:202.129.2.4 X:
]
อุบัติเหตุสื่อรัก3
