ความคิดเห็นที่ 1 แต่มันทีที่พวกเขาลงมาหยุดยืนบนพื้นหินแข็งของชานชาลา เสียงสูงปรี๊ดของสตรีผู้หนึ่งก็ดังขึ้น “ ปีหนึ่งๆ ด้านนี้เลยจ้ะ “ หญิงวัยกลางคนรูปร่างท้วมนิดๆในชุดดำสนิทขลิบทอง เสื้อเข้ารูปคอตั้งติดตราสัญลักษณ์รูปวงกลมล้อมเกลียวเถากุหลาบ ภายในคือดาบสยายปีกเทพด้านซ้าย และปีกมารด้านขวาบนอกซ้าย หล่อนสวมกระโปรงเคียงเข่า และรองเท้าบู๊ตครึ่งแข้ง ตะโกนพลางโบกมือไปมาอยู่บนหลังม้าสีดำสนิท นักเรียนใหม่ทั้งสองรู้ทันทีว่า “คุณป้า“คนนี้คงเป็นอาจารย์เกรเซอร์ คนรับผิดชอบดูแลนักเรียนใหม่สู่ห้องโถงตัดสิน ที่รุ่นพี่ทั้งสองบอกเอาไว้ตั้งแต่ในรถราง “ ภาวนาให้ได้อยู่เผ่าเดียวกันนะว้อย “ ไซออนหาวหวอดๆ แต่ยังมีใจพูดกลั้วหัวเราะ มือหนักๆตบป้าบลงบนหลังเด็กหนุ่มแทบล้มทั้งยืน มิเกลอยากบอกหมอนี่ชะมัด..ว่าเขาก็ภาวนาให้คำอวยพรบ้าๆนั่นไม่เป็นจริง ใครจะอยากอยู่เผ่ามารวะ “ โชคดีนะเนฟทิส โชคดีนะมิเกล พยายามเข้าละ “ มิเกลกับเนฟทิสตีสีหน้างงงวย เมื่อ“เบ๊จำเป็น“ของทั้งคู่ยื่นเป้สัมภาระคืนให้  โบกมือบ๋ายบายแล้วตั้งท่าจะเดินเข้าไปในทางเดินปูอิฐ โค้งกำบังด้วยโครงทองเหลืองดัดเป็นหลักให้เถากุหลาบดอกมหึมาเลื้อยปกคลุม ร่วมกับหนุ่มสาวอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกลุ่มใหญ่ ซึ่งบัดนี้เข้ามาทักทายทั้งคู่อย่างสนิทสนม จะมีแตกต่างก็แค่ลักษณะของคนที่เข้ามาทัก ..ในขณะที่คล๊อดห้อมล้อมไปด้วยเหล่าคนบุกลิก การแต่งกายเรียบหรู ดูมีมารยาท แต่ไซออนกลับรับทั้งลูกถีบ ทั้งลูกเตะ ทั้งหมัดลุ่นๆแทนคำทักทายจากพวกหน้าตาป่าเถื่อน แต่งตัวเซอร์ๆ ที่พูดจาภาษาไม่ได้รับการกลั่นกรอง ..เผ่ามารแหงๆ..มิเกลดีใจที่เพื่อนรุ่นพี่หัวเราะร่า พร้อมตอบโต้พวกนั้นอย่างหยอกล้อ “ อย่าชักช้าสิ พวกเธอเป็นสองคนสุดท้ายแล้วนะ “ อาจารย์เกรเซอร์ตะโกนเร่ง พลางผายมือไปยังรถเทียมม้าเบื้องหลังอาชาสีนิล เด็กหนุ่มสาวทั้งสองหันไปมองรอบๆ แล้วสบตากัน ..รถรางทั้งขบวนมีเด็กปีหนึ่งแค่พวกเขาสองคนหรือนี่.. เนฟทิสเป็นฝ่ายพยักหน้า..เง้าๆ “ อย่าชักช้าสิ ถ้าไม่ทันพิธีคัดเลือก ฉันจะพลอยซวยไปด้วย “ พวกเขาปีนขึ้นรถม้าอย่างว่องไว มิเกลเหลือบมองท่วงท่าคล่องแคล่วของเด็กสาว ก็ได้รู้ว่าภาพลักษณ์ของหล่อนที่เขาวาดไว้นั้นผิดถนัด ..เนฟทิสไม่ใช่คุ๊กตากระเบื้องเคลือบบอบบางที่ต้องทะนุถนอม เพราะเกรงว่าจะหล่นแตก หล่อนเป็นแค่เด็กซนๆเอาแต่ใจคนหนึ่งที่ถุกห่อหุ้มด้วยรูปลักษณ์งดงามไม่สมตัว เนฟทิสปิดประตูลง รถม้าเริ่มเคลื่อนตัวออกไปแล้ว ..เขารู้สึกได้ถึงแรงสั่นสะเทือนจากพื้นหินขรุขระ “ มองอะไร “ สาวน้อยหันมามองตาขวาง นําเสียงหล่อนแฝงโทนเอาเรื่อง “ เปล่า ..แค่สงสัยว่าไหงบุคลิกต่อหน้า กับลับหลังคล๊อดถึงแตกต่างกันจัง “ “ ไม่ใช่เรื่องของนาย ..อย่ายุ่ง “ หน้าขาวนวลเริ่มปรากฏเฉดชมพูระเรื่อ  ..มิเกลเลิกคิ้ว หันหน้าออกไปมองทิวทัศน์ภายนอกแทน ..ท่าทางสำหรับยัยนี่ คล๊อดคงเป็นคนที่แตะไม่ได้เลยสินะ ..แล้วแววตาเศร้าตอนนั้นมันคืออะไรกันแน่? เขาส่ายศีรษะ เด็กหนุ่มตัดสินใจสลัดความอยากรู้อยากเห็นออกไป ..แค่เรื่องของตัวเองก็หนักหัวจะแย่ จะเอาเรื่องคนอื่นมาคิดให้ยุ่งยากทำไม นิ้วเรียวยาวลูบคลำใบไผ่เงินในห่อผ้าอีกครั้ง ..[I]เทพ.. หรือมาร ใบไม้จะเป็นสิ่งตัดสิน[/I]  นํ้าเสียงทุ้มตํ่าของคล๊อดดังขึ้นมาในความทรงจำ   ..ไผ่เงินเอ๋ย.. แล้วเจ้าจะตัดสินชะตาชีวิตฉันอย่างไร.. to be continue.......... linkตอนเก่าค่ะ Prologue http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3062855/W3062855.html Chapter 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3063689/W3063689.html รูปประกอบ เนฟทิสเดี่ยวๆค่ะ ^-^ จากคุณ : Dandora - [ 14 ต.ค. 47 08:42:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อย่าบอกว่า 3 คนนี้จะได้อยู่ด้วยกันนา จากคุณ : scottie - [ 14 ต.ค. 47 17:01:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 "คุ๊กตา" คงหมายถึง"ตุ๊กตากระเบื้องเคลือบบอบบาง"นะคะ ชักสนใจใบไผ่เงินขึ้นมาบ้างแล้ว จากคุณ : นุภา - [ 16 ต.ค. 47 11:38:30 ]