CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    ปลายฝน..คนไหนบอก..รักแล้วไม่ลวงหลอก..คนที่บอก..อยู่ตรงไหน?

    ปลายฝนต้นหนาว..ผมชอบคำ ๆ นี้จัง
    มันได้ความรู้สึกดี..ดีอย่างไรก็อธิบายไม่ถูก
    วันนี้ฝนพรำในช่วงค่ำ คาดว่าอากาศเปลี่ยนเลยทำให้ฝนตกลงมานิดหน่อย
    จากนั้นอากาศก็เย็นลง..อีกไม่นานความเย็นคงกลายเป็นความหนาว ซึ่งผมว่าใครหลาย ๆ คงจะรออยู่เหมือนผม
    พูดถึงฤดูหนาว ผมคิดถึงอะไรหลาย ๆ อย่าง
    ทั้งความอบอุ่นจากผ้าห่มนุ่มหนา ความเย็นสดชื่นของหมอกยามเช้า ความสวยงามของทิวทัศน์ที่มักจะสวยเป็นพิเศษในฤดูนี้
    และผมก็ยังคิดถึงเธอ
    เธอคนนั้น
    .....

    อากาศหนาวจัดทำให้แก้มใสของเธอก่ำแดง
    หมวกปีกใหญ่ถูกหรุบมาปกป้องหู โผล่แต่ใบหน้าที่มีดวงตาดำโตคู่นั้นเปล่งแววใสตลอดเวลามาให้เห็น
    ริมฝีปากแดงจัดด้วยความหนาว แม้อากาศจะแห้งแต่ก็ชุ่มฉ่ำด้วยเพราะเจ้าตัวมักจะเม้มเข้าออกอยู่เสมอ
    เธอใส่เสื้อกันหนาวตัวใหญ่ มองไกล ๆ เหมือนคนอ้วน หากใครได้เห็นรูปร่างของเธอแล้วจะต้องชื่นชมว่าเธอเป็นคนที่หุ่นดีมากคนหนึ่ง
    เธอนั่งชันเข่า มือสองข้างถูเข้าหากัน เป่าลมหายใจเป็นละอองขาวเล่นเหมือนเด็ก ๆ
    เสียงหัวเราะของเธอยังก้องอยู่ที่หูของผมในเวลานี้
    เธอสวยและน่ารักเหลือเกิน
    .....

    ความทรงจำราวรูปถ่ายนั้นยังชัดเจนอยู่เสมอเมื่อผมนึกถึงเธอขึ้นมา
    จำได้แม้แต่ถ้อยคำตัดพ้ออ่อนหวานและทีท่าเง้างอดเมื่อผมทำอะไรให้เธอไม่พอใจ
    แม้กระทั่งคำพูดคำสุดท้ายที่เธอมีให้ผมผมก็ยังจำได้
    จำด้วยความเจ็บปวดของหัวใจ
    ......

    ความรักเป็นสิ่งที่รายล้อมรอบกายของพวกเราทุกคน
    มันพร้อมที่จะเข้ามาหาเราเสมอ และในเวลาเดียวกันมันก็พร้อมจะไปจากเราพร้อมกับทิ้งร่องรอยยับเยินเอาไว้ให้
    ผมปลูกต้นรักไว้กับเธอที่หัวใจชื่นสุข มองการเติบโตของมันด้วยดวงตาที่ปริ่มล้นไปด้วยความหวัง
    เธอร่วมรดน้ำพรวนดิน ลงทุนหัวใจให้หมดทั้งดวง
    แต่แล้ว..
    แต่แล้ว..
    .......

    บรรยากาศปลายฝนต้นหนาวทำให้ผมครั่นเนื้อครั่นตัวบ่อย ๆ
    การอาบน้ำอุ่นช่วยให้ร่างการปรับตัวได้ดีขึ้น แม้กระนั้นก็ยังรู้สึกมึน ๆ เหมือนจะเป็นไข้
    เมื่อล้มตัวลงนอนเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
    มีใครส่งข้อความบางอย่างมาให้ผม
    "รักมาก"
    และ
    "เจ็บปวดเหลือเกิน.."

    นั่นคือสิ่งที่ทำให้ผมลุกขึ้นจากที่นอน..ลงมาที่ร้านเน็ท แล้วเขียนข้อความเหล่านี้ออกมาโดยไร้จุดหมาย
    มันควรจะมีที่มาที่ไปของ"เธอ" คนนั้นและเรื่องราวต่าง ๆ มากกว่านี้เพื่อให้ผู้ที่ตามอ่านได้เข้าใจมากยิ่งขึ้น
    แต่ผมเขียนไม่ออก..ผมเขียนไม่ได้จริง ๆ
    เมื่อน้ำตามันกลบตา..เมื่อแขนขามันหมดแรง เมื่อหัวใจมันสลายยับเยินอย่างนี้
    จะให้ผมเขียนได้อย่างไร??
    ......

    ชั่วฟ้าดินสลาย สัญญาใจคนไหนบอก
    รักแล้วไม่ลวงหลอก คนที่บอกอยู่ตรงไหน ???

















    ผมหาเธอไม่เจอจริง ๆ
    ........

    จากคุณ : แทน - [ 16 ต.ค. 47 22:44:29 A:61.90.13.69 X: ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป