ความคิดเห็นที่ 1 “เจ้าหลงรักท่านสินะ”เคทพูด เด็กสาวผงะถอยหลังไปเล้กน้อย ทำให้เคทรู้ว่าเธอพูดถูก มาซ่าเริ่มหน้าแดงระเรื่อ เวลาหล่อนอายก็น่ารักไปอีกแบบ ทำให้เคทเชื่อแล้วว่า แอรอนเนื้อหอมจริงๆ ไม่ได้หว่านเสน่ห์ให้เฉพาะเอเรียหลงใหลได้เท่านั้น แต่เธอก็เคยโดยมาเช่นกัน ทว่าเธอก็ไม่คิดอยากจะกลับไปเป็นเช่นนั้นอีก นับตั้งแต่เขาตัดขาดเธอด้วยการหมั้นกับเอเรีย “แล้วท่านลอร์ดของเจ้ารู้ไหมว่าเจ้าชอบเขา”รีคถามตรงๆ “ไม่หรอกค่ะ ข้ามิอาจเอื้อมชอบท่านได้ เพราะท่านลอร์ดก็มีคู่หมั้นแล้ว”เด็กสาวสลดลงเล็กน้อย ท่าทีที่เคทรู้ได้เลยว่าเป็นการอกหัก เพราะเธอเองก็เคยตกอยู่ในสภาพเช่นนั้นเหมือนกัน “แล้วเจ้ายังรักท่านลอร์ดอยู่อีกรึเปล่า”เอาเข้านานๆไปคนทั้งสองก็เริ่มพูดด้วยความสนิทสนมกันเสียแล้ว “ข้าก็ยังคงรักท่านลอร์ดอยู่ ยอมถวายชีวิตให้เลยก็ว่าได้ แต่ข้าไม่บังอาจเอื้อมหวังให้ท่านมารักข้าตอบหรอก”มาซ่าพูด ฝืนยิ้มที่ดูก็รู้ว่า ฝืนสุดๆ เคทถอนหายให้เพราะรู้ว่าถ้าใครฝืนถึงขนาดนั้นก็คงต้องเจ็บปวดมากเป็นธรรมดา “เอาเถอะๆ แล้วนี่เจ้ากินอะไรมารึยังล่ะ มากินกับข้าไหม ข้าไม่ชอบการกินคนเดียวสักเท่าไหร่ จะถือว่าข้ากำลังจีบเจ้าอยู่ก็ได้นะ ถ้ามันทำให้เจ้ารู้สึกดีขึ้น”แล้วรีคก็หัวเราะ มาซ่าหน้าแดงเล็กน้อย เมื่อเห็นท่าทีเช่นนั้นรีคจึงพูดสัมทับต่อทันที เพื่อไม่ให้เข้าใจผิด “ข้าแค่ล้อเล่นเท่านั้นเอง มาเถอะๆ เจ้าก็เหมือนเป็นน้องของข้า ข้าคนเดียวคงกินทั้งหมดนี่ไม่ไหวหรอก เชิญเจ้ามากินกับข้าเถอะ”รีคยิ้มให้ เด็กสาวที่ยิ้มตอบกลับเขาเป็นคร้งแรก ชายคนนี้ช่างใจดีเสียเหลือเกิน เขาเหมือนกับเป็นพี่สาว ไม่ใช่ เป็นพี่ชายจริงๆของข้าเลย ไม่เกรงใจอีกต่อไป มาซาเข้ามานั่งร่วมวงทานอาหารกับรีคอย่างเอร็ดอร่อยจนอิ่มหนำกันทั้งคู่ “ข้าขอชมว่าพ่อครัวที่นี่ทำอาหารได้สุดยอดมาก”รีคพูด มือท้าวคางกับโต๊ะ เธอแสดงถึงการไรเมารยาทได้สมจริงจนมีอีกความหมายหนึ่งก็คือ นั่นแหละที่เธอทำจนติดเป็นนิสัย “เออร์นี่ทำอาหารอร่อยทุกวันล่ะ ข้ามักชอบแอบไปจิ๊กเขากินเล่น แต่เจ้าอย่าบอกเรื่องให้ให้ท่านลอร์ดหรือเออร์นี่ฟังนะรู้ไหม”มาซ่าว่าแล้วมืจุปากทำเป็นความลับ “รับทราบขอรับ แล้วเออร์นี่ที่ว่านี่เป็นพ่อครัวใช่ไหม”รีคถามต่อ ท่าทางจงใจให้เด็กสาวขบขัน แล้วมันก็เป็นตามนั้นเสียด้วย “ใช่แล้วล่ะ! โอ้ตายจริง ดูเวลาสิ เดี๋ยวท่านลอร์ดจะโกรธพอดีที่พวกเจ้าไปช้า”มาซ่าทำท่าตกใจเมื่อหันไปเห็นว่าขณะนี้เป็นเวลาเท่าไหร่ “แล้วเจ้าก็คงไม่อยากให้ ท่านลอร์ด โกรธใช่ไหมล่ะ ใช่ม้าย”รีคจงใจลากเสียงตรงคำสุดท้าย สายตาหยอกล้อกับมาซ่าจนเธอหน้าแดงเพราะรู้ทันว่าเด็กจะจะไม่มีวันทำอะไรที่ทำให้ท่านลอร์ด ของเธอโมโห หรือผิดหวัง ในเวลาเช่นนี้มาซ่าช่างมีนิสัยคล้ายเอเรียเสียจริงๆ เวลาทั้งสองเขินอายเพราะเรื่องของแอรอนช่างมีท่าทีเหมือนกันอย่างกับแกะ ทว่ามาซ่านั้นร่าเริงกว่า เรียกได้ว่า เป็นเอเรียแบบที่เคทอยากให้เป็น เพราะเอเรียตัวจริงจะขี้อายและอ่อนหวานกว่า ไม่ชอบทำอะไรเสี่ยงๆ เชื่อฟังคสั่งทุกกระเบียดนิ้ว ทว่าเคทไม่ บางเรื่องที่คนสั่ง สั่งให้ทำ บางทีไม่ก็ไร้สาระจนเธอขอผ่าน เรื่องอะไรจะทำให้เสียเวลา “ยิ่งข้ารู้จักเจ้ามากเท่าไหร่ เจ้าก็ยิ่งเหมือนกับน้องสาวข้ามากขึ้นเท่านั้นเลยนะ”รีคว่า ดวงตาสีสีน้ำตาลเริ่มคิดถึงหญิงสาวผมแดงผู้มีนัยน์ตาสีเดียวกัน ผู้เป็นน้องสาวแท้ๆ ผู้เป็นคนรักของแอรอน เมื่อเห็นรีคก้มหน้าลงเล็กน้อยมาซ่าก็สังเกตได้ คงเป็นเพราะคิดถึงบ้านกระมัง เจ้าหล่อนคิด ไม่นึกเอะใจเลยแม้แต่น้อย หรือแสดงท่าทีที่สงสัยอะไรเลย ว่าคู่หมั้นของท่านลอร์ดแอรอรนที่รักของนาง จะเป็นน้องสาวฝาแฝดของรีคผู้ที่ยืนอยู่ข้างกายเธอได้ ทว่าเมื่อรีครู้ตัวว่าน้ำตาเริ่มเอ่อนองที่ใบหน้าอ่อนแล้ว ปกติเธอจะปล่อยให้มันไหลต่อไป แต่ในขณะนี้คงเป็นไปไม่ได้ที่จะทำเช่นนั้น เพราะมีคนอื่นอยู่อยู่ข้างๆเธอด้วย จะปล่อยโฮออกมาไม่ได้ เดี๋ยวจะถูกสงสัยเอา “เจ้ามีความสุขไหมที่ได้อยู่ข้างกายท่านลอร์ดแอรอน”รีคพยายามทำให้น้ำตาเหือดกลับ พลางถามเพื่อเป็นการเบี่ยงเบนการจ้องและทำให้เธอปาดน้ำตาได้สะดวก มาซ่าสะดุดเล็กน้อย เธอไม่เคยกล้าเรียกชื่อของท่านลอร์ดตรงๆเลยด้วยซ้ำ อย่างเก่งก็แค่ ท่านลอร์ดมอนเตสเท่านั้น เธอไม่รู้ว่าทำไมชายแปลกหน้าผู้นี้ถึงเรียกชื่อของท่านลอร์ดได้อย่างไม่มีความเกรงกลัว ความสงสัยเริ่มก่อตัวขึ้นทีละน้อยในจิตใจของมาซ่า “เจ้ายังไม่ได้ตอบคำถามของข้าเลยนะ”รีคพยายามส่งเสียงร่าเริงให้ดูเป็นปกติ คำถามนั่นทำให้สาวน้อยหายความสงสัยไป ทว่าคำถามนั้นก็ยังฝังลึกเสียจนเอาไม่ออก แต่ตอนนี้เธอกลับลืมสิ่งที่เธอสงสัยไปเสียสนิท เพราะมัวแต่เอียงอายที่ต้องตอบว่ามีความสุขไหมที่ได้อยู่ข้างกายท่านลอร์ดที่เธอแอบรัก “มีความสุขสิ ข้ามีความสุขมากๆเลย”เธอพูดแค่นี้ ทว่าในใจเธอกลับอยากตอบมากกว่านั้น ควมรู้สึกที่เธอมีต่อท่านลอร์ด เป็นความประทบใจ ความหลงใหล ความนับถือ และความรัก ในเวลาเดียวกัน เมื่อนึกถึงท่านลอร์ดตัวเธอก็แทบจะโบยบิน หัวใจชุ่มช่ำด้วยความล้นพ้น จนกระทั่งในบางคืนเธอก็ฝันถึงท่านลอร์ดด้วยซ้ำ ฝันว่าเขาทำดีกับเธอ ฝันว่าเธอสารภาพรักกับเขา แม้กระทั่ง ฝันว่าเธอเคยประทับริมฝีปากกับเขา ทำเอาหญิงสาวหน้าเริ่มแดงอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย รีคลอบมองใบหน้าแดงก่ำของหญิงสาวแล้ว อมยิ้ม หัวเราะในลำคอน้อยๆด้วยความเอ็นดู ข้าชักจะชื่นชมเสียแล้วสิ ที่ท่านสามารถทำให้เด็กสาวผู้ไร้เดียงสาบริวารของท่านเป็นได้ถึงขนาดนี้ และท่านยังสามารถทำให้. . .น้องสาวอันเป็นที่รักของข้า. . .เกลียดข้า เมื่อนึกแล้วก็เจ็บหัวใจแปล็บๆขึ้นมา ความหลงในความรัก คำที่หญิงสาวพร่ำหา ถึงมันจะเป็นสิ่งที่งดงามและทำให้ใจของเราพองโตเปี่ยมด้วยความปิติ ทว่าเมื่อมองในอีกแง่หนึ่งของคนที่ถูกผู้ที่อยู่ในอาการสะดุดรักเข้าเต็มเปา ซึ่งเป็นคนที่สนิทที่สุดบอกว่าเกลียดเพราะความหลงจนโงหัวไม่ขึ้น ทำให้คนตาบอด  นั่นแหละไม่เรียกว่ามีความสุขเลยแม้แต่น้อย ไม่ใกล้เคียงด้วยซ้ำ เหมือนดังที่เคทพยายามจะลืมมันให้ได้ คิดทีไรก็แค้นแสนแค้น ความเจ้าเสน่ห์ของแอรอนทำให้น้องสาวของเธอเปลี่ยนความรักที่มีต่อพี่สาว เป็นความเกลียด หึงหวง ริษยาไปเสียได้ ช่างไม่ยุติธรรมเสียเลย ทั้งๆที่เธอตอนที่รู้ว่าทั้งสองคนหมั้นกัน เธอยังไม่เคยทำทีหึงหวงเลยแม้แต่น้อย กลับพยายามปกป้องน้องสาวของเธอเสียด้วยซ้ำ ทว่าเมื่อเธอคิดเรื่องนี้นานๆเข้า เธอก็เริ่มตระหนัก เพียงชั่ววูบหนึ่งที่เธอมีความรู้สึกริษยาน้องสาวของตัวเองขึ้นมา ตอนที่เธออยู่ในงานเลี้ยงนั่น ก่อนที่เธอจะเห็นแอรอนฆ่าคนเสียอีก หรือว่านั่นเป็นแค่ข้ออ้าง ทว่าเธอกลับต้องการมากกว่านั้นรึไรนะ ไม่ใช่ ต้องไม่ใช่ ข้ารักเอเรียมากเกินกว่าจะปล่อยให้เรื่องนี้มาเปลี่ยนแปลงความรู้สึกที่ข้ามีต่อเอเรียได้ “ถึงแล้วนะ ข้าจะส่งเจ้าแค่นี้ ท่ายลอร์ดคงรออยู่ข้างในแล้วล่ะ”มาซ่าบอกเมื่อรีคกำลังจะเดินเลย “อ้อ ขอบคุณมาก เจ้าแน่ใจหรอว่าเจ้าจะไม่เข้าไปพบท่านลอร์ดแอรอนกับข้าด้วย”รีคถาม หญิงสาวส่ายหน้ารัวๆทันทีเป็นคำตอบ “ไม่ได้ ท่านลอร์ดต้องการพบแค่เจ้า ว่าแต่ เจ้าชื่ออะไรล่ะ คุยกันมาตั้งนาน ยังไม่รู้ชื่อเลย”มาซ่าว่า “รีค ข้าชื่อรีค “ ว่าจบรีคก็เดินเข้าไปในห้องทำงานเพื่อพบกับแอรอนทันที เห็นมีชายอีกคนอยู่ด้วย ชายคนที่เป็นนายแพทย์ที่รักษาเธอไว้ แต่เขามาทำอะไรที่นี่ เรื่องนี้อยู่เหนือความคาดหมายของเธอนัก “เออ ท่านลอร์ดมีเรื่องอะไรกับข้า”รีคถามใบหน้าเต็มไปด้วยความงงงวย แต่ก็คิดเพียงแค่เขาอาจจะให้เธอไปทำงานความสะอากอื่นๆก็เป็นได้ “มาเสียที ข้ารอเจ้าอยู่”แอรอนพูด ใบหน้าเคร่งเครียดและจริงจัง ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับสถานการณ์นี้ “ข้าคือฟรอนท์ เป็นแพทย์ประจำตัวของท่านลอร์ด. . .ท่านลอร์ดมอนเตส ต้องการคุยกับเจ้า ท่านต้องการไต่ถามเจ้าว่าเจ้าเป็นใคร และมาจากไหน”นายแพทย์ผู้นั้นพูดขึ้น “ข้า. . .มีนามว่ารีค ข้าเป็นเพียงราษฎรชั้นไพร่ผู้ไร้ที่อยู่ เพราะข้ารอนแรมมาตามทาง ข้าเดินทางมาจากที่ใดสักแห่งข้าก็จำมิได้ เนื่องจากข้าเดินทางมาเป็นเวลายาวนาน ข้าไร้ครอบครัวอย่างสมบูรณ์แบบ”รีคตอบ ใบหน้าไม่ยอมสบตากับแอรอน เพราะเรื่องที่พูดออกมาเป็นเรื่องโกหก “ข้าเคยเจอเจ้าที่ไหนรึเปล่า ข้าคุ้นๆหน้าเจ้า”พลางยกบรั่นดีที่อยู่ในมือจิบน้อยๆ แล้ววางลง “ไม่ขอรับ ข้าไม่เคยพบท่านแม้แต่หนเดียว ทว่ากิติศัพท์ของท่านเลื่องลือยิ่งกว่าไฟลามป่า”รีคพูดค้อมตัวไปข้างหน้า นายแพทย์ผู้ติดตามมองแล้วยิ้มน้อยๆเนื่องจากเด็กหนุ่มผู้นี้แสดงความนอบน้อม อันที่จริงก็ไม่ได้นอบน้อมอะไรมากหรอก เพียงแต่ทำแบบนี้จะซ่อนใบหน้าที่โกหกของรีคได้มากกว่า ฟรอนท์กระซิบกระซาบกับแอรอนทันที เสียงแผ่วเบาเสียจนเคทมิอาจได้ยินคำสนทนาของทั้งสองได้เลยแม้แต่น้อย “เราจะไว้ใจเขาได้หรือครับท่านลอร์ด” “ข้าเชื่อใจเขา ทั้งๆที่ข้าก็ไม่รู้เหตุผลเช่นกัน ข้าเพียงแค่รู้สึกว่าข้าคุ้นๆกับเด็กหนุ่มผู้นี้มาก เหมือนกับข้าเคยพบกับเขาที่ไหนสักแห่ง เพียงแต่ว่าข้าจำไม่ได้เท่านั้น หรือข้าอาจจะคิดไปเอง”แอรอนกระซิบตอบ “ข้ายังไม่อยากให้ท่านวางใจครับ เพราะไม่แน่ นี่อาจเป็นสายลับของทางกรอสวิคก็เป็นได้”นายแพทย์เสริม ใบหน้าเคร่งเครียด เพราะมิอยากให้นายของตนเป็นอะไรไปเพราะกรอสวิค เล่ห์เหลี่ยมเยอะผู้นั้น “ข้าไม่รู้เช่นกัน คงต้องใช้วิธีนั้นพิสูจน์กับอีกแล้วสินะ” “ท่าจะใช้วิธีนั้นรึครับ วิธีนั้นไม่ได้ใช้มาราว10แล้วนะครับ”นายแพทย์บ่งเสียงชัดเจนว่ากลัวเด็กหนุ่มจะไมรอดเพราะ ’วิธีนั้น’ ที่เขาว่า ถึงเขายังไม่อาจจะไว้ใจรีคได้สักเท่าไหร่ ทว่าเขาก็เอ็นดูเด็กหนุ่มอยู่น้อยๆเช่นเดียวกัน “ข้าได้ข้อสรุปแล้ว”แอรอนประกาศออกมาน้อยๆ เคทที่ยืนฟังจนเมื่อยกลับมายืนตัวตรงอีกครั้งหลังจากยืนบิดขี้เกียจไปมาขณะรอแอรอนและฟรอนท์เสร็จธุระ     “เจ้าจะได้รับการทดสอบ”แอรอนว่า “การทดสอบ?”รีคฉงน ไม่ค่อยแน่ใจอีกแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น. . . ((คือว่า จู่ก็มีคนมาบอกกับเราว่า เราก๊อบชื่อเรื่องหรือเนื้อเรื่องมาจากหนังสือที่คนๆนั้นเห็นที่ร้านซีเอ๊ด เราไม่รู้จะทำยังไงดี เราควรทำยังไง เพราะเราไม่ได้ลอกใครมาเลย ปล. ตอนนี้จริงๆต้องเป็นตอนเดียว แต่มันยาวเกินไปอ่ะค่ะก้เลยตัดตอนออกมา)) จากคุณ : W.K.jarr - [ 18 ต.ค. 47 16:21:58 A:210.203.179.194 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 อืม ถ้าคิดว่าเราไม่ได้ลอกใครมา ก็ไม่ต้องสนใจหรอกคะ พล็อตเรื่องอาจเหมือนกันได้ แต่มันก็คงไม่เหมือนใน ทุกรายละเอียดหรอกมั้ง เอาเป็นว่า สู้ๆ ละกัน จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 18 ต.ค. 47 23:43:49 A:202.133.169.119 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทดสอบอะไรหนอ จากคุณ : scottie - [ 19 ต.ค. 47 00:36:22 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ค่ะ เราก็ขอบคุณที่แนะนำนะค่ะ จะสู้ๆต่อไปค่ะ(ไหวรึเปล่าเนี่ย) จากคุณ : W.K.jarr - [ 19 ต.ค. 47 11:12:12 A:210.203.178.211 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 อืมม์.... จากคุณ : GTW - [ 22 ต.ค. 47 06:25:24 ]