CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    นิยายพี่ชายสุดที่รัก(ลองอ่านดูนะคะ)

    ใครว่ามีพี่ชายแล้วดี ไม่จริงหรอก ยิ่งมีเยอะยิ่งเหนื่อยใจมากกว่า ใครไม่มาเป็นไม่รู้สึกหรอก ยิ่งเยอะๆก็ยิ่ง น่าปวดหัวด้วย

    *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

    ชายหนุ่มหน้ามน คนหนึ่ง เดินมาที่ประตูรั้วหน้าบ้าน หน้าตาก็นับว่า ค่อนข้างหน้าตาดีเอาการ แต่ซ่อนความน่ารักไว้ที่บุคลิกแสนเฉิ่ม แว่นตาหนาเตอะ เสื้อตัวหลวมโคร่ง คอกลมสีฟ้า ที่เจ้าตัวบอกว่าใส่สบายดี และเหล็กดัดฟันเต็มปากเงยหน้ามองดูบ้านหลังเล็กๆ แต่ดูอบอุ่น เดินไปเดินมาแล้วก็คิด เอนี่'หงส์ ตื่นแล้วหรือยังนะ อ่ำมองนาฬิกาอีกครั้ง รู้ตัวว่ามาเร็วเกินไปมากด้วย แต่เขารู้สึกว่าอยากมาเร็วๆ บ้านของหงส์ น่ะน่ารักดีนะ อ่ำจ้องดูออดที่หน้าบ้าน ตัดสินใจกดไป

    ตื๊ดๆๆๆๆๆ ตื๊ดๆๆๆ

    ภายในบ้านซอพยายามลืมตา แต่ไม่ขึ้น

    ตื๊ดๆๆๆๆ ตื๊ด…………………ด

    /*!~@!@!@!#%#@#@$#$%#@#$)()((*)(*_*

    ..............

    "โว้ย อะไรกันหนักหนา'วะ"

    ซอขว้างหมอนไปสุดแขน พร้อมขยุ้มผม ทรงเท่เพราะรอยหมอนทับเมื่อคืนให้ยุ่งกว่าเดิม ด้วยความรู้สึก อยากเตะไอ้คนมากดออดจริงๆ ทั้งๆที่ตัวเองยังนอนคาหน้าจอทีวีอยู่เลยเพราะเมื่อคืนมีถ่ายทอดสดฟุตบอล เพียร์มีลีก นัดสำคัญเพิ่งมางีบเอาเมื่อตอนตีห้า ใคร'วะ มาแต่เช้า ซอเงยมอง เห็นชายหนุ่มนอกรั้ว กำลังจะลุกเดินไปต่อว่าพร้อมทั้งเตรียมถลกแขนเสื้อ ที่บังอาจมาแหย่เสือให้ตื่นแต่ ว่าพี่หนุ่มห้ามไว้ พี่หนุ่มก็คือพี่ชายของซอที่อยู่ในชุดกันเปื้อนดูก็รู้ว่าเป็นแฟมิลี่แมน เอ๊ะ!! เสียงทอดอะไรอยู่ในครัว

    "เดี๋ยวพี่ไปดูเองละกัน นอนไปก่อนเถอะ ถ้าหากว่าเหม็นไหม้ช่วยไปดูที่กระทะด้วย"พี่หนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงดูเหมือนว่าเป็นเรื่องธรรมดาๆ ถอดผ้ากันเปื้อนวางไว้ที่โต๊ะเดินไปหน้าบ้าน ซอพยักหน้าขึ้นลงอย่างง่วงๆ ตาเกือบปิดจะหลับต่อจะล้มลงที่เดิม แต่นึกฉุกใจไปดูที่เตา

    เหวอไก่ทอดเราเกือบไหม้ไปแล้ว!!!!!

    หนุ่มเดินเข้ามาใกล้ๆ จึงเห็น เด็กหนุ่มนอกรั้ว ใครนะ เขาไม่คุ้นเลย เอ๊ะรู้สึกว่าเคยเห็นที่ไหน อ๋อๆๆ คนที่ยัยหงส์เอารูปมาให้ดูตอนที่ไปเที่ยวที่ทะเล คนที่ถ่ายรูปชิดติดกับยัยหงส์น้องสาวเรานี่เอง พอถามยัยหงส์ว่าใคร ก็รีบดึงรูปออกหน้าแดงพูดสั้นๆว่า "เพื่อน" หนุ่มซึ่งปกติค่อนข้างจะเป็นคนใจเย็นพอสมควร แต่ ก็ใจร้อนเรื่องน้องสาวคนสุดท้องของบ้านนี้ที่รักยิ่งกว่าสิ่งใด ไอ้หนุ่มคนนี้ มันจะมากไปแล้วนะ!!!

    อ่ำ ชายหนุ่มผู้มีทีท่าเด๋อด๋าไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง ยิ้มให้กับคนที่มาเปิดประตู

    "มาหาใคร"เสียงดุๆจากหนุ่มคิ้วเข้มขมวดจนย่นติดหน้าผาก

    "เอ่อ…."ชายหนุ่มผู้มาใหม่ สงสัยแปลกใจ เอ บ้านนี้เขาไม่ต้อนรับแขกหรือเปล่า หรือเรามาเช้าไปหรอ อ่ำคิดได้ไม่นานก็รีบตอบเพราะสายตาดุๆของชายหนุ่มที่ถามเลยรีบตอบตะกุกตะกัก

    "ห..หงส์…ครับ อ….อยู่บ้านไหมครับ"เหวอ เค้าจะกัดเรามั้ยเนี่ย

    "อยู่สิ ก็บ้านเขานี่ "หนุ่มมองแบบว่าทำหน้าไม่พอใจมากๆจนรังสีอำมหิตแผ่ขยายไปรอบตัว อ่ำรู้สึกตัวถึงพลังลึกล้ำนั้น

    "เข้ามา"หนุ่มบอกพร้อมกับเดินจ้ำๆเข้าไป ยัยหงส์นี่กล้าพาแฟนเข้าบ้าน ไม่เห็นแก่หัวอกพี่ชายอย่างเราเลย เพิ่งจะพาไปส่งเข้าเรียนอนุบาลไปหยกๆนี้ โตขนาดที่จะมีแฟนแล้ว

    หนุ่มเดินนำ อ่ำเดินตามมาอย่างหวาดๆเปิดประตูบ้านเข้าไป พร้อมกับปิดด้วยเสียงเงียบกริบ เขาจะเจออะไรอีกเนี่ย แล้วก็หยุดมองรอบตัว อ่ำนั่งบนโซฟานุ่ม ตามที่หนุ่มสั่ง ส่วนหนุ่มเดินขึ้นบันไดไปทิ้งอ่ำเอาไว้ ปล่อยให้อ่ำวิตกหวาดกลัวรอบข้าง สักพักก็มีชายหนุ่มอีกคนเดินเข้ามาจากครัว

    ROUND 2!!!!!!!

    "อ้าว เฮ้ย นายมาทำอะไร"

    ผู้ชายหัวยุ่งๆ สวมเสื้อสีเขียวลายทหาร แต่เป็นเสื้อกล้าม พร้อมกางเกงนอนลายทางยาว นั่นคือ ซอ เขามองคนมาใหม่แต่หัวจนเท้า มองด้วยแววตาดุๆ ไม่แพ้พี่ชายเขาเลยซอเดินเข้ามาใกล้ท่าทางหาเรื่อง เต็มที่

    อ่ำซึ่งยืนอยู่ขาสั่นพั่บๆ โห คนนี้รังสีอำมหิตแผ่แรงกว่าคนเก่าอีก

    ซอมองตาขวาง ฮึ!!!!!ดูสิแต่งตัวก็ เสื้อคอกลมแขนยาว เท่ซะไม่มี นี่มันเมืองไทยนะเว้ยร้อนจะตาย กางเกงยีนส์ธรรมดาๆ แต่เอ๊ะ แพงกว่าที่เราใส่ประจำอีก ตัวๆ ฟุดๆ หอมดี ใส่โคโลนด้วย ดมตัวเรา แหวะ น้ำไม่ได้อาบตั้งแต่วาน เสื้อผ้า เฮอะแย่ที่สุด ไม่เป็นไรๆยังไงเราก็หล่อกว่ามันนะเว้ย ฮ่าๆๆๆ

    ยัยหงส์หาแฟนให้หล่อกว่าพี่ชายไม่ได้ ยังว่าแหละน่าลำบากใจ ก็มีพี่ชายหล่อขนาดนี้คงหาได้ยาก ฮ่าๆๆๆ -_-"

    "มาหาหงส์หรือไง กล้ามากนะ ไม่รู้หรอ ว่าเขามีแฟนหรือยัง"อ่ำมองหน้าเลิ่กลั่ก ซอจ้องที่อ่ำเป็นตาเดียว ขู่มันไว้ก่อน ฟ่อๆๆๆๆ อ่ะได้ผล มันกลัวแฮะ(เป็นงูเรอะ)

    "ไม่ทราบครับ ผมไม่รู้ ผมเป็นเพื่อนเขา ค..ร้าบ" อือๆๆๆ ครายวะ น่ากลัวสุดๆ ตัวก็เหม็นด้วย กลิ่นตัวแรงมากๆ อย่าเลยครับ อย่าเดินเข้ามาใกล้ มันเหม็นอ่ะ (T____T)"

    อ่ำหน้าซีด ซอจ้องมองอ่ำ"จริงหรอ หา!!!!!"เหวอ มาใกล้มากๆ จะฆ่าตูไหมเนี่ย

    "ครับๆ"อ่ำลุก "ผมว่า ผมกลับก่อนดีกว่า ไปล่ะ"พูดยังไม่ทันจบดีอ่ำก็วิ่งเลยพรวดออกไป ซอได้แต่เอามือกุมท้อง หัวเราะจนตัวงอ ฮ่าๆๆๆๆ สำเร็จ เผ่นแน่บไปเลย สมๆ

    หนุ่มเดินเข้ามา"อ้าวไปแล้วหรอ" ซอพยักหน้า

    "ขู่เล่นนิดเดียวเผ่นแน่บ ยังจะมีหน้ามาจีบยายหงส์"

    หงส์รู้สึกตาขวากระตุกตั้งแต่เช้า วันนี้มีอะไรหรือเปล่านะ หงส์เอามือกดเบาๆที่เบ้าตา วันนี้ต้องทำรายงานให้ได้ อือๆเพราะวันจันทร์ส่ง จะได้ฤกษ์ฌาปนกิจรายงานส่ง'จารย์อีกแล้ว หรือว่ามีเรื่องกับตัวทำรายงานกลุ่มเรา หรือว่าอ่ำเป็นไรไป หงส์รีบเดินลงบันได เงี่ยหูฟัง จึงรู้เรื่องทั้งหมดที่พี่ซอแสบคุยกับพี่หนุ่มของเรา หงส์เลยทำตัวเป็นปกติ เดินลงบันไดมาเงียบๆ

    "พี่หนุ่ม พี่ซอ เมื่อกี้ใครมาหรอได้ยินเสียงออด"แล้วก็ทำหน้าสงสัย บ๊องแบ๊ว อินโนเซนต์มากๆ ประมาณว่าลมสงบหลังพายุมา ข้อนี้ซอรู้ตัวดี

    ซอรู้สึกตัวว่าหงส์ เดินมาเร็วมาก เอได้ยินเมื่อกี้เปล่านา คงไม่ได้ยินละมั้ง เห่อๆ เฉไฉไปตามเรื่องดีกว่า

    "ไม่รู้ พี่หนุ่มมีอะไรกินบ้างหิวจัง "ถึงแม้ว่าไก่ สามน่องที่ทอดเมื่อกี้จะมาอยู่ในท้องเขาแล้วก็เถอะ มันไม่อิ่มนี่น่า

    ซอทำท่าจะลุกไป แต่หงส์ดึงเสื้อกล้ามไว้ทันเหวอ !!!!!!!!!!! ยืดหมด หมดกัน เหลือตัวสุดท้ายที่ไม่ยืดเพราะแกดึงแล้วนะ อือๆๆๆๆ

    "จะไปไหนพี่ซอ ทำอะไรไว้" แล้วหงส์ก็รีบผลักออก อึ้ย…ย!!!!! พี่ซอไม่อาบน้ำอีกแล้ว

    "ชั้นไปทำอะไร ยัยหงส์"อย่ามามั่วๆ ขอร้อง

    สายตาของทั้งคู่ปะทะกัน เหมือนมีไฟฟ้าสถิตย์ในตัว หนุ่มส่ายหน้าปลงๆ วันนี้ก็มีเรื่องอีกจนได้

    "ฮ้าว.. ว……………..พี่หนุ่มมีไรกินมั่ง อ้าวนั่นจะวางมวยกันแต่เช้าเลยหรอน่ะ "แซนด์เดินลงมากินน้ำข้างล่างหันมา ที่ตื่นมาได้เพราะน้องเอ้โทรมาปลุกนะเนี่ย น่ารักจริงๆ เฮ้อกลุ้มใจในความหล่อของตัวเองจริงๆ(แหวะ)
    ซึ่งแซนด์ก็เป็นพี่ชายคนที่สี่ของครอบครัวนี้ รองจาก หนุ่ม ซอ ซา ที่ยังไม่กล่าวถึง มีน้องคือ แฮนด์ น้องชาย และน้องสาวสุดที่รัก คือหงส์


    "น่า อย่าโกรธกันเลย เรื่องมันผ่านไปแล้ว กินข้าวดีกว่า อ้าวแซนด์ แฮนด์ทำไมยังไม่ลงมา"หนุ่มพูดเพราะว่าอยากให้มากินพร้อมๆกัน ไม่อย่างนั้นได้เก็บล้างกันหลายรอบ พึ่งพวกน้องๆ นี่ไม่ได้เลย

    "เล่นเกมส์จนดึกน่ะพี่หนุ่ม ผมหลับก่อน" แซนด์บอกพร้อมทำจมูกฟุดฟิด ไล่พี่ให้พี่ซอไปอาบน้ำซะที

    "ผมกลับมาแล้วครับ พี่ๆ น้องหงส์สุดสวย เป็นไร หน้างอเป็นจวักมาตั้งแต่เช้า"

    ซาวางกระเป๋าที่เต็มไปด้วยเสื้อผ้า หลังจากไปเข้าค่ายฝึกซ้อม เขารู้สึกเหนื่อยเลยเดินไปเปิดตู้เย็น ดื่มน้ำพร้อมกับขนมปังบนโต๊ะกัดอย่างเอร็ดอร่อยกินรองท้องไว้ก่อน แฮนด์เดิมตามลงบันไดตามมาติดๆเหมือนกัน

    "ไม่เช้าไม่กลับเหมือนเคยนะซา จะเกิดอะไรขึ้นเล่า แฟนยัยหงส์เขามาบ้าน มองตาขวางนิดเดียวเผ่นแน่บไปเลย ใจปลาซิวจริงๆ" ซอไม่ทันจะพูดจบก็ถูกแซนด์ที่เอามืออุดจมูกดันพี่ซอเข้าห้องน้ำไปจนได้ เฮ้ย!!! มายุ่งอะไรวะ ใครใช้แกให้ดม

    "แฟนอะไรกันเล่า อ่ำเขาเอารายงานมาให้ พวกพี่มองโลกในแง่ร้าย บ้าๆๆ กันทุกคน โดยเฉพาะพี่ซอ"
    พูดจบหงส์ก็เดินตึงๆขึ้นบันไดเข้าไปในห้อง

    พวกพี่ๆมองหน้ากันแล้วก็เลิกสนในหันมาหาอะไรกินต่อ บอกแล้ว ว่ามันเป็นเรื่องปกติ

    บ้าๆๆๆที่สุดเลย ไปแกล้งอ่ำเค้าทำไม อ่ำเค้าเกิดมาให้เราแกล้งได้คนเดียวนะ (เอ๊ะชักยังไง)อือๆๆ หิวอ่ะ อือๆไดเอ็ทมาตั้งแต่วาน ไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย

    "หงส์ อย่าลืมมากินข้าวล่ะ พี่จะเก็บไว้ให้นะ" พี่หนุ่มพูดตะโกนอยู่ที่เชิงบันได แล้วเดินมานั่งที่โต๊ะ ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาพี่น้องกันเหมือนเดิม นาคิน , วิหค , คชสาร , กบิล , อาชา หงส์เหิร ที่ยังงอนอยู่ข้างบน แต่ก็ทนหิวไม่ไหว เลยเดินลงมาเงียบๆ มานั่งข้างพี่หนุ่มพี่ชายคนโต พร้อมแลบลิ้นให้พี่ซอ โหดูดิ พี่หนุ่มให้ไก่เราตั้งสามน่องแน่ะ

    เริ่มหัวโต๊ะอาหารคนแรกหนุ่ม พี่ชายคนโตของบ้าน อุปนิสัย เอางานเอาการ เป็นที่พึ่งของน้องๆ ทั้งห้าคน เงียบขรึม พูดน้อย แต่แฝงด้วยความเจ้าเสน่ห์ในตัว หน้าตา จัดได้ว่าดูดีเอาเรื่อง ประกอบกับนิสัย ใจเย็นเป็นสุภาพบุรุษทำให้สาวๆใฝ่ฝันกันทั้งนั้น เขาเป็นเพียงคนเดียวที่ทำงานแล้ว ทุกเช้าเขาจะตื่นมาทำอาหารให้น้องๆทาน

    คนที่สอง ซอ กำลังกินขนมปังจิ้มเนยอยู่ ผมเปียกนิดๆเพราะเพิ่งอาบน้ำมา หน้าตาดี คิ้วเข้ม ผิวขาว ยิ้มอย่างมีเสน่ห์ นิสัยขี้เล่นและกวนประสาท ไม่เคยเกรงกลัวใคร มักมีเรื่องกับน้องสาวคนเล็กเสมอ เพราะว่าชอบแกล้งและมักจะขัดคอน้องสาว เพราะว่าหมันใส้พวกพี่ๆคนอื่นที่โอ๋น้องกันจะตาย แต่ส่วนลึกก็หวงน้องเอาเรื่องเช่นกัน

    ซา คนที่สาม เป็นนักกีฬา แข็งแรง ใจดี มีเพื่อฝูงมากมาย ซ้อมเทคอนโดทุกเย็นและเมื่อมีโอกาส เขาก็จะไปค้างบ้านเพื่อน อยู่เสมอๆ ไม่ค่อยกลับมานอนบ้านนัก แต่ก็เป็นพี่ชายที่อบอุ่นใจดี หงส์ ก็รักพี่ชายคนนี้มากๆ เช่นกัน
    เพราะว่ายอมเอาใจหงส์ทุกอย่าง แต่ว่า มีข้อเสียอยู่หนึ่งข้อคือ จริงจังมากจนเกินไป นั่นหงส์บอกว่าเป็นข้อดีต่างหาก

    แซนด์คนที่สี่ เป็นคนติดเพื่อน ขี้เล่นพอๆกับซอ มักเป็นคู่ซี้ที่จะพากันแกล้งน้องหงส์ นิสัยเสียอีกอย่างคือเจ้าชู้ มักจะหวานเสน่ห์กับสาวๆไปทั่ว แต่ถึงกระนั้นก็ไม่ได้รู้สึกรักใครจริงๆเสียที เป็นที่ชายที่ แฮนด์ อยากเป็นให้เหมือนเขา รู้สึกไม่ซีเรียส คุยสนุก เข้ากับใครได้ทุกๆเรื่อง

    แฮนด์ น้องชาย คนเล็กของบ้าน แฮนด์ดูเด็กที่สุด มักถูกรัศมีของพี่ชายข่มไว้หมด เลยรู้สึกว่าตัวเองถูกเปรียบเทียบมาตลอด เรียนเกี่ยวกับช่างอิเล็คทรอนิคส์ ช่างยนต์ วิศวะ เอาแต่อารมณ์ เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ สนิทกับแซนด์ที่สุด

    หงส์น้องสาวคนเล็กคนสุดท้องในบ้าน นิสัยขี้งอน เอาแต่ใจตัวเอง แต่ก็รู้จักรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำ เป็นน้องคนเล็กที่พี่ๆต่างพากันเอาใจจนหมด ทุกๆเรื่อง

    "ว่าไงล่ะเรา จะแข่งเมื่อไร หมู่นี้ซุ่มซ้อมใหญ่เชียว" ซาหัวเราะเมื่อพี่ชายถาม ซอพูดขัดขึ้น

    "ตู้โชว์มีแต่ถ้วยแกเต็มบ้านไปหมด อีกหน่อยจะเอามาใส่ข้าวกิน"

    แฮนด์มองจานข้าว รำพึงกับตัวเองเบาๆ"เฮ้อ อิจฉาพี่ซาจัง ทำอะไรก็เก่งไปหมดทุกอย่าง" พี่แซนด์กระทุ้งข้อศอกแฮนด์

    "แฮนด์ก็เก่งแล้วนี่ อะไรในบ้านแกก็ซ่อมได้หมด ใครทำได้บ้างเลิกพูดอย่างนี้ซะที แฮนด์"แซนด์ต่อว่าน้องชายก่อนจะดูรายการข่าวกีฬาตอนเช้าที่พี่ซอ อดตาหลับขับตานอนดูเมื่อ คืน พี่ซอคุยโม้อย่างโน้นอย่างนี้ หงส์ฟังล่ะเบื่อ ที่เรื่องอย่างนี้นะ พยายามจัง


    **-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*


    ติดตามตอนต่อไปนะคะ

    จากคุณ : นันทนีย์ - [ 21 ต.ค. 47 10:48:47 A:203.172.62.221 X: ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป