" สาธุ ! ชาตินี้ชาติหน้าขออย่าได้เจอไอ้หน้าปลาจวดอีกเล้ย " เสียงบนบานสานกล่าวของเปียดังขึ้นเมื่อกลับถึงบ้าน

" โอ้ย ! พี่เปีย เมื่อไหร่จะหยุดบ่นซักทีคะ ปิ๋มเมื่อยหูจะแย่อยู่แล้ว " ปิ๋มร้องอุธรณ์ขึ้น " ตั้งแต่แยกจากพวกพี่เค้า พี่เปียยังไม่ได้หยุดบ่นเลยนะ " เธอว่าเข้าให้อีก

" โถ่ปิ่ม…ก็คนมันแค้นนี่ คนอะไรทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิดแถมยังจะหาว่าเราผิดอีก พี่ละเกลียดจริงๆเลยคนแบบนี้"เปียเถียงทันควัน

" ระวังนาพี่เปีย โบราณเค้าว่าไว้ว่าเกลียดสิ่งไหนจะได้สิ่งนั้น " ปิ๋มกระเซ้าพี่สาว

" ฮึ โลกมันไม่ได้กลมขนาดนั้นหรอกน่า คงไม่ได้เจอกันอีกหรอก พี่ไปข้างบนก่อนนะเมื่อยเต็มทีแล้ว" เปียว่าแล้วก็เดินขึ้นบนห้องโดยทำเป็นมองไม่เห็นสายตาเอือมระอาของน้องสาวของเธอเลย



บ่ายวันอาทิตย์ที่แสนจะอบอ้าวของเดือนกันยายน ทำให้ผู้คนมากมายต่างหลั่งไหลเข้ามาหาความเย็นของห้างสรรพสินค้ามีชื่อแห่งหนึ่งของตัวจังหวัด เช่นเดียวกันเปียและเพื่อน ๆ ที่วันนี้นัดกันมาเดินเที่ยวเล่น และหาดูหนังสือสำหรับเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่จะมีขึ้นในเดือนตุลาคมที่จะถึงนี้

" เปีย เค้าว่าเราไปร้านหนังสือกันเลยดีกว่า แล้วค่อยไปดูเสื้อผ้ากันนะ " ยิ้มออกความคิดเห็นทันทีที่มาครบทีมคือ เปีย น้ำ และยิ้ม

" อืมมม ก็ดีเหมือนกันเค้ายิ่งไม่ชอบไปเดินดูเสื้อผ้าด้วยน่าเบื่อจะตาย เนอะน้ำเนอะ " เปียหาเสียงสนับสนุน

" แหมม ก็แกเล่นงกซะขนาดนี้ไปเดินดูของแทบจะไม่แวะซักร้าน แล้วยังจะชอบได้ไง " น้ำค่อนขอดเข้าให้

" ใครบอกเค้าไม่ได้งกนะ เค้าแค่ประหยัด มัธยัสต์ อดออมเท่านั้น ว่าแต่จะยืนคุยกันอยู่นี่เหรอ ปะไปร้านหนังสือกันดีกว่า " แล้วสามสาวก็พากันเดินไปที่ร้านหนังสือของห้างด้วยความรวดเร็ว โดยไม่ทันเห็นว่ามีสายตาของใครคนหนึ่งมองตามอยู่



"อืม เปียพวกเค้าจะไปเดินดูเสื้อผ้ากันแล้วนะ แกจะเอายังไงจะไปด้วยหรือว่าจะหาที่รอ แกยิ่งไม่ชอบเดินด้วยนี่ " น้ำถามขึ้นเมื่อทั้งหมดออกมาจากร้านหนังสือพร้อมกับได้หนังสือติดมือกันมาคนละเล่มสองเล่ม

" เอาไงดีหว่า " เปียทำท่าคิด

" เฮ้ย ! เปีย น้ำ เค้าว่ามีคนมองเราอยู่ว่ะ ตั้งนานแล้วด้วย " ยิ้มขัดขึ้นเมื่อเห็นผู้ชายคนหนึ่งยืนมองอยู่นานแล้ว

" เออจริงด้วย มองใครหว่า เฮ้ยเดินเข้ามาแล้วว่ะ " น้ำร้องขึ้นเมื่อเห็นผู้ชายคนนั้นเดินตรงมาหา

" สวัสดีครับน้อง " วศินทักขึ้น " ไม่ได้เจอกันเลยนะครับตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้น " ว่าพลางมองหน้าเปียที่ทำหน้าครุ่นคิดว่าเคยรู้จักกันที่ไหน

" อ้อ! พี่นั่นเองทำไมคะ มีอะไรเหรอหรือว่าเพื่อนพี่ฝากพี่มาเป็นยมฑูต ไหนล่ะคะ ไอ้หน้าปลาจวดอยู่ไหนจะได้เอาคืนไปซะทีหนักจะแย่อยู่แล้ว " เปียยวนชึ้นเมื่อจำได้ว่าชายหนุ่มคือคนที่ห้ามทัพวันที่เธอถูกสามภพขับรถชนนั่นเอง

" เปียงั้นพวกเราไปก่อนนะ แล้วค่อยเจอกันพรุ่งนี้ที่โรงเรียนแล้วกัน ไปก่อนนะคะพี่ " น้ำกับยิ้มมองหน้ากันแล้วเดินจากไปด้วยความสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนสาวแล้วมาดหมายไว้ว่าวันพรุ่งนี้ต้องเค้นความจริงจากปากเปียให้ได้

" พี่ว่าเราไปหาที่นั่งคุยกันดีกว่านะครับ พี่อยากถามอะไรนิดหน่อย " วศินชวนทันทีที่เพื่อนของสาวน้อยตรงหน้าเดินไป

" ก็ได้ค่ะ " หญิงสาวตอบรับ

" งั้นไปร้านไอติมก็แล้วกันนะครับ " ว่าแล้วก็เดินนำเปียไป

" อืมม ก่อนอื่นพี่ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการก็แล้วกัน " วศินเริ่มขึ้นเมื่อนั่งทานไอศกรีม พร้อมกับหญิงสาวตรงหน้า " พี่ชื่อวศิน เรียกพี่ว่าศินเฉย ๆ ก็ได้ ส่วนเพื่อนพี่วันนั้นเค้าชื่อว่า สามภพ แล้วน้องชื่ออะไรครับ"เขาถามต่อ

" ชื่อเปียค่ะ " หญิงสาวตอบ " ความจริงวันนั้นพี่ศินไม่น่าห้ามเปียไว้เลยนะคะ ไม่งั้นเปียได้ตั้นหน้าไอ้หน้าปลาจวดไปแล้ว " ว่าพลางกำหมัดอย่างนึกเจ็บใจที่ไม่ได้ต่อยหน้าคน

" เค้าชื่อสามภพจ๊ะเปีย " วศินตอบ " ดีแล้วล่ะที่เปียไม่ชกไอ้ภพมัน ยังไงพี่ก็ต้องขอโทษแทนเพื่อนอีกทีก็แล้วกันนะครับ " เขากล่าวอีก

" นี่พี่ศินไม่ต้องขอโทษแทนเค้าหรอกค่ะ ว่าแต่พี่ศินมาทำอะไรคะวันนี้ " เปียถามต่อ

" อ๋อ พี่มาซื้อของน่ะ พอดีเห็นเปียเลยยืนมองว่าใช่รึเปล่า คิดว่าใช่นะ แต่ไม่กล้าเข้าไปทักกลัวว่าเปียจะยังไม่หายโกรธ " ชายหนุ่มกล่าวต่อ " พอเพื่อนของเปียเห็นพี่ก็เลยลองเข้ามาทักดู "

" โธ่ ! เปียไม่ได้โกรธพี่ศินซักหน่อย เปียโกรธเพื่อนพี่ต่างหาก " ว่าพลางตักไอติมกิน

" งั้นเราเป็นเพื่อนกันได้มั้ยเปีย พี่รู้สึกถูกชะตากับเปียยังไงไม่รู้ " เขากลั้นใจรอฟังคำตอบ

" ยังไงเราก็เป็นเพื่อนร่วมโลกกันอยู่แล้ว แต่ยังไงก็ ขอต้อนรับเพื่อนใหม่ค่ะ " เธอพูดจบแล้วยกมือขึ้นเช็คแฮนด์ชายหนุ่มตรงหน้าอย่างอารมณ์ดี

" งั้นพี่ให้เบอร์โทรเปียนะ " ชายหนุ่มพูดต่อ " เผื่อมีอะไรจะได้โทรไป เปียยังไม่ต้องให้พี่ก็ได้นะ นี่นะเบอร์ 06-245xxxx "

" ขอบคุณค่ะ ถ้ามีอะไรแล้วเปียจะโทรไปนะคะ " หญิงสาวกล่าวขอบคุณ " งั้นวันนี้เปียไปนะคะ ขอบคุณมากค่ะที่เลี้ยงไอติม สวัสดีค่ะ " เธอบอกลาทันที

" เดี๋ยว ! เปีย แล้วพี่จะเจอเปียได้ยังไง " เขาถามก่อนที่เธอจะเดินไป

" อืมม เปียอยู่ที่โรงเรียนที่เราเจอกันนั่นแหละค่ะ คงจะได้เจอกันอยู่หรอก เปียไปนะคะ "

" ครับ ขับรถกลับดี ๆ นะเปีย " เขากล่าวสำทับอีก

" ค้าา ไปนะ " หญิงสาวกล่าวจบก็เดินไป โดยไม่รู้ว่าไอ้หน้าปลาจวดของเธอมองตามเธอมาแล้วเดินเข้าไปหาวศินที่ร้านไอศกรีมด้วยความสงสัย

" เฮ้ยศิน ใครวะหน้าตาคุ้น ๆ " สามภพถามทันทีที่ก้นแตะถึงเก้าอี้

" จะใครล่ะ ก็น้องที่แกขับรถชนวันก่อนไง หน้ารักดีนะ ไม่ค่อยเหมือนใครดี " วศินตอบ

" อ๋อออ เฮ้ย ! ยัยหมูพะโล้ลมควันนี่นะ แกอย่าบอกนะว่าชอบของแปลก " สามภพถามด้วยความตกใจ

" เออน่า แกนี่มาช้าจัง ปะไปเถอะฉันหิวช้าวจะแย่อยู่แล้ว " ชายหนุ่มตัดบท แล้วเดินนำชายหนุ่มอีกคนไปพลางคิดว่าจะต้องเกิดเรื่องยุ่ง ๆ ตามมาอีกแน่ถ้าสองคนนี้ได้เจอกันอีกครั้งหนึ่ง