หลังจากที่ปานวาดได้พบกับวศินในวันนั้นแล้วทำให้เธอได้เจอกับความวุ่นวายตามมาอีกหลายอย่าง แต่ทั้งหมดล้วนแล้วมาจากนายสามภพสุดสวาทขาดดิ้นของวศิน ที่เวลาไปไหนมาไหนก็ต้องพกพามาด้วยทุกทีไม่เว้นแม้แต่ตอนที่วศินนัดพบกับปานวาด ซึ่งสำหรับหญิงสาวเองเธอก็ได้พาปิ๋มน้องสาวสุดที่รักมาด้วยทุกครั้ง เพราะเห็นว่าปิ๋มมักจะเป็นคนห้ามทัพร่วมกับวศินเวลาที่เธอทะเลาะกับสามภพ ซึ่งก็เป็นเรื่องดีเพราะเวลาที่นายสามภพได้ยินเสียงห้ามของปิ๋มเมื่อไหร่ก็เป็นได้สงบปากสงบคำทุกที ทำให้ปานวาดรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองชนะอยู่ตลอด แต่ไหง วันนี้มันทะแม่งๆแฮะ
" เอ! วันนี้พี่ศินนัดเรามาแล้วทำไมยังไม่มาอีกนะ ไม่เคยเลทนี่นา " เปียออกปากบ่นเมื่อวศินที่นัดเธอมาทานข้าวเที่ยงวันนี้ยังไม่มาตามนัดทั้งที่เขาออกจะเป็นคนตรงต่อเวลา
" หรือว่าจะเบี้ยว ก็น่าจะโทรมาบอก ( ให้เบอร์ไปแล้ว ) ยัยปิ๋มก็ยิ่งมาด้วยไม่ได้ " หญิงสาวบ่นพลางถอนหายใจ และกำลังจะเดินกลับแต่กลับมีคน ๆ หนึ่งชนเธอเข้า ดีที่มีมืออันแข็งแรงมารับร่างอันบึกบึนของเธอเอาไว้ได้
" เอ่อ ! ขอบคุณมากค่ะ " เธอขอบคุณพลเมืองดี แต่เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นก็พบว่า…
" เฮ้ย! นาย ไอ้หน้าปลาจวด ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ " เธอแหวขึ้นทันทีเมื่อเห็นหน้า
" นี่เธอ เอาอีกแล้วนะเจอหน้าฉันทีไรเธอด่าฉันทุกที " เขาปล่อยเธอให้เป็นอิสระพร้อมกับบ่นต่อทันที
" ก็นายมันน่าด่านี่ " เธอเถียงเขาอีก " แล้วพี่ศินล่ะ " เธอถามหาวศิน
" จะไปรู้เหรอ สงสัยเบี้ยวมั้ง " ชายหนุ่มตอบยียวน
" อ้าว ! แล้วนายมาทำไม " เธอถาม
" มางานศพมั้ง ถามได้ " รวนอีกแล้ว
" ก็ปากอย่างนี้ไงถึงถูกด่า แต่คราวนี้นายไม่ถูกด่าอย่างเดียวนะ นายจะถูกชกด้วย " หญิงสาวชักมีน้ำโห พร้อมกับกำหมัดขึ้น
" พอเถอะ ไปดูหนังกันดีกว่า " ว่าพลางดึงมือหญิงสาว
" เฮ้ย ! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะนายสามภพ ไอ้หน้าปลาจวด " หญิงสาวโวยทันทีพลางสะบัดมือให้ออกจากการเกาะกุมจากมืออันแข็งแรงแต่ก็ไม่เป็นผล
" ฉันไม่ปล่อยจนกว่าเธอจะหุบปากกรรไกรของเธอแล้วไปกับฉันดี ๆ " ชายหนุ่มต่อรอง
" แล้วเรื่องอะไรฉันต้องทำตามที่นายพูดด้วย " หญิงสาวถามด้วยความสงสัย
" แล้วจะทำตามรึเปล่าล่ะ ถ้าไม่ฉันก็จะลากเธออย่างนี้แหละ " เขาให้เลือก
" เออๆๆๆ ก็ได้ ปล่อยสิ " หญิงสาวยอม " แล้วเรื่องอะไร ฉันต้องไปดูหนังกับนายด้วยเนี่ย "
" ก็เพราะว่าฉันอยากดูแต่ไอ้ศินมันเบี้ยว เธอก็ต้องไปดูแทนมันในฐานะที่เธอนัดกับไอ้ศินไว้ "
" โห ! อะไรวะมัดมือชกนี่หว่า ว่าแต่ฟรีมั้ย " เธอยังมิวายถามด้วยความงกที่มีติดตัวมาในสายเลือด
" ยัยงกเอ้ย ฟรี ไปเหอะเดี๋ยวไม่ทันรอบหนัง " ว่าแล้วก็ดึงมือหญิงสาวทันทีโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัวทำให้เธอเซไปปะทะแผ่นหลังของเขาตามแรงของชายหนุ่มนี่มีน้ำหนักมากกว่าเธอนิดเดียว ( ขอบอกว่ายัยนี่น้ำหนักตัวกับแรงที่คุณเธอมีไม่สัมพันธ์กัน )
" กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ภพคุณทำอย่างนี้ได้ยังไง " เสียงสูงทะลุยอดตึกสิบชั้นดังมาทำให้คนรอบข้างหันมามองเป็นตาเดียวกันพร้อมกับสองหนุ่มสาวคู่นี้ด้วย
" วิไล !…มาได้ไงเนี่ย " ชายหนุ่มรำพันกับตัวเอง โดยที่หญิงสาวข้าง ๆ มองแล้วทำหน้างง
" จะมาได้ยังไงล่ะคะ วิไลก็มาตามภพนั่นแหละ " ฉัตรวิไล เจ้าของเสียงตอบพลางปรายตาไปที่เปียหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ชายหนุ่มตรงหน้าเธอ " แล้วยัยอ้วนบ้านนอกนี่มันใครกันคะ ทำไมภพต้องจับมือถือแขนมันด้วย " เสียงสูงยิ่งสูงขึ้นอีก
" อ้าว ! อะไรกันยัยกุ้งขอด นี่มันยังไงกัน" เธอหันไปถามชายหนุ่ม
" เอ่อ…." เขาพูดอะไรไม่ออก
" ภพคะ วิไลมาตามภพค่ะ " ฉัตรวิไลบอก " กลับบ้านกันเถอะนะคะวิไลเนื้อยเหนื่อย นี่วิไลเพิ่งมาจากกรุงเทพนะคะ " เธออ้อนเสียงใส
" เธอเป็นใคร ? " เปียถามเสียงแข็ง
" ฉันก็แฟนภพน่ะสิยัยบ้านนอก " ฉัตรวิไลตอบ " แล้วเธอล่ะเป็นใคร " เธอถามต่อ เปียมองหน้าสามภพแล้วพูด
" อ๋อ! แหมพี่ภพคะ พี่มีกิ๊กก็ไม่บอกเปียซักคำเลยนะคะ " เธอว่าเสียงอ่อนเสียงหวานพลางควงแขนเขาทันที แล้วหันไปพูดต่อ " ฉันเป็นแฟนพี่ภพเองเธอมีอะไรมั้ย " นั่นทำให้ชายหนุ่มงงยิ่งขึ้น แต่…
" นี่มันหมายความว่าไงคะภพ แสดงว่าที่ภพหายตัวมาที่บ้านของศินทุกเดือนก็เพราะยัยบ้านนอกนี่เหรอ " เธอถามด้วยความโกรธเกรี้ยว
" เอ่อ คือ ใช่ครับที่ผมหายมาทุกเดือนเพราะว่าผมมาหาเปียเค้าที่นี่ " ชายหนุ่มตอบหลังจากตั้งสติได้แล้ว
" ภพทำอย่างนี้กับวิไลได้ไงคะ แล้วยัยบ้านนอกนี่มันดีกว่าวิไลตรงไหน " เธอถามด้วยน้ำตาที่เริ่มกลบดวงตาของเธอ
" ทุกอย่างครับ " ภพตอบเสียงอ่อนพลางทำตาหวานเชื่อมกับเปียแล้วยิ่งกระชับมือที่จับมือของเปียไว้ให้แน่นขึ้นอีก
" คุณทำอย่างนี้ไม่ได้นะคะ วิไลจะไปฟ้องคุณป้าว่าคุณแอบมารักกับยัยบ้านนอกนี่ " เธอโวย
" นี่เธอ ! อยากถูกชกหรือไง คำก็บ้านนอกสองคำก็บ้านนอก เธอมันบ้านในนักหรือไง หัดไปตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาของตัวเองซะบ้างนะ ว่าเธอน่ะแตกต่างกับฉันตรงไหน ยัยกุ้งขอด เดี๋ยวก็ได้โดนหมัดทะลวงไส้ของคนบ้านนอกหรอก" เปียว่ากลับอย่างเหลืออดที่ฉัตรวิไลว่าเธอว่าบ้านนอก ในขณะที่วศินอมยิ้ม
" ภพนังนี่มันด่าวิไล คุณยืนเฉยได้ยังไงคะ " เธอจ้องหน้าสามภพอย่างเอาเรื่อง " คอยดูฉันจะเอาเรื่องแกให้ถึงที่สุด " เธอหันมาอาฆาตเปียแล้วเดินกระทืบเท้าจากไป
" นี่เธอรีบกลับมาเอานะ ไม่งั้นเดี๋ยวฉันโยนทิ้งขยะก่อนไม่รู้ด้วย " เปียตะโกนไล่หลัง แล้วปล่อยมือจากสามภพทันที
" อะไรกันเนี่ย ซวยฉิบเลย " เธอบ่น " ทีหลังกรุณาเอาแฟนนายเข้ากรงแล้วซื้อที่ครอบปากให้ด้วยนะ จะได้ไม่ออกมาอาละวาดกัดคนเค้าอีก " ซวยแล้วตูชายหนุ่มคิดในใจ
" วิไลไม่ได้เป็นอะไรกับพี่ ที่พี่มาทุกเดือนก็เพราะหนีเค้านั่นแหละ " เขาแทนตัวเองว่าพี่ขณะกำลังแก้ตัว
" แต่คราวนี้ไม่รู้ว่ามาได้ไง เดี๋ยวต้องกลับไปถามไอ้ภพ แต่สงสัยว่าวิไลเค้าคงไปรอเอาเรื่องพี่ที่บ้านไอ้ภพแล้วล่ะ " เขาบอกพลางถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย
" แล้วจะบอกฉันทำไม " เธอถามแล้วเปลี่ยนเรื่องทันทีเมื่อฉุกคิดขึ้นได้ " ว่าแต่! นี่ฉันถูกด่าฟรีนะนี่ " สามภพทำหน้าละห้อย
" ไม่ต้องมาทำตาละห้อยเลย " เธอแหว " แต่ช่างเถอะถือว่าทำคุณให้ละกัน " สามภพทำหน้างง
" ทำคุณยังไงง่ะเปีย " เขาถาม
" ก็ให้หมามาเห่าปลดปล่อยอารมณ์น่ะสิ ไม่งั้นเดี๋ยวไปกัดชาวบ้านเข้า มันจะเป็นเรื่องใหญ่ " เธอตอบด้วยสีหน้าภูมิใจเป็นอย่างมาก
" แต่ช่างเถอะไป จะดูหนังไม่ใช่หรอเดี๋ยวไม่ทันหรอก นานทีกว่าจะมีคนเลี้ยงด้วย ไปเร็วสิ " เธอเร่งชายหนุ่มแล้วเดินนำไป
" เฮ้อ ! ปากร้ายจริงเลย มิน่าถึงไม่มีแฟนซะที " ชายหนุ่มบ่น
" อะไรนะ ! เมื่อกี้มีใครว่าใครปากร้ายนะ " เปียหูดี
" ไม่มีใครพูดอะไรนี่ เปียหูฝาดมั้ง " เขาโกหกหน้าตาย
" เอ้อ ! อย่าให้จับได้แล้วกั้น " เธอมองอย่างจับผิด " งั้นก็ไปเถอะ เร็วสิ " เปียพูดจบแล้วรีบเดินนำไป
" ครับไปเดี๋ยวนี้แหละ " เขาตอบรับแล้วเดินตามหญิงสาวร่างอ้วนไปพลางคิดว่ายัยนี่ๆ มันงกจริง ๆ ขนาดเพิ่งถูกด่ามานะเนี่ยยังไม่ลืมเรื่องหนังอีก ว่าแต่ วิไลมาได้ยังไง นี่เขาอุตส่าห์หนีมาแล้วนะสงสัยว่าคราวหน้าการมาบ้านไอ้ศินคงจะไม่สงบอีกต่อไปแล้ว ว่าแต่ยัยหมูพะโล้ลมควันก็น่ารักดีนะเมื่อกี้ แล้วชายหนุ่มก็ยิ้มให้กับตัวเองเมื่อคิดมาถึงตอนนี้ มิน่าไอ้ศินมันถึงชอบ แล้วฉันจะหงุดหงิดทำไมวะเนี่ย หรือว่า…..