ความคิดเห็นที่ 1 จากคุณ : Canossa - [ 27 ต.ค. 47 18:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เข้าใจความรุ้สึกเช่นนี้ ดังนั้นผมเวลาจะลาใคร จะไม่มีพิธีรีตองอะไรเลย ทำเหมือนกับว่าออกไปตามปกติ ราวกับว่าจะกลับมาสวัสดีในตอนเย็นหรือตอนบ่าย ทั้งทีบางคน บางครั้ง จากกันชั่วชีวิต เอ้อ................. จากคุณ : GTW - [ 27 ต.ค. 47 19:43:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 กลับบ้านแล้ว งั้นแม่จ๋ารอดูรูปจากป้าเอมละกันนะคะ ..... ฮิๆๆๆๆๆๆ จริงเหรอคะพี่นัท ที่คนจีนไม่ต้องขอวีซ่าเข้าประเทศสวิสอะ ... มันน่าน้อยใจจริงๆเลยค่ะ เห็นเราเป็นคนคอยหลบเข้าประเทศไปได้ แล้วพี่จีนนะก็ใช่ย่อยซะที่ไหน แล้วรัฐบาลสวิสจะต้องมานั่งเกาหัวทีหลังว่าไม่น่าเปิดโอกาสให้คนจีนเลย...... เราคนไทย ไปทีก็ช็อปแหลกเหมือนกัน ครั้งหนึ่งแม่จ๋าไปซื้อรองเท้าของ Bally ที่ Outlet ..... ฮ่าๆๆๆๆ.... เหมามาซะ 23 คู่ กับกระเป๋าอีก 4 ใบ..... ไม่ผิดคะ 23 คู่จริงๆ จนคนขายมองหน้าแล้วถามว่าเราเป็นคนญี่ปุ่นใช่ไหม เพราะวันนั้นมีทัวร์ญี่ปุ่นมาลงด้วย แต่แม่จ๋าไม่ต้องตอบเพราะคนข้างๆตอบแทนว่า น่ายยยยยยยยๆๆๆๆๆๆ หล่อนเป็นคนไทยเฟ้ย.... โฮ่ๆๆๆๆๆๆ ที่ซื้อมามากขนาดนั้นนี่ เพราะต้องซื้อมาฝากญาติและก็ของพ่อตัวดีด้วยค่ะ ..... ของตัวเองมีแค่ 5 คู่เอง แล้วที่ซื้อเยอะขนาดนั้นได้ก็เพราะมัน sale ตั้ง 80 % ถ้าไม่ sale อย่าหวังว่าจะได้แอ้มฉันหรอก.... ฮ่าๆๆๆๆ..... ยิ่งไซส์ที่คนที่โน่นใส่ไม่ได้ยิ่งลดเพิ่มอีก ราคานี้ถูกกว่าบาจาบ้านเราอีก ก็เลย ... ซะ  ...... แฮ่ๆๆๆๆๆ ..... ตอนผ่าน custom บ้านเราเก็กแทบตาย กลัวโดนเรียกอะคะ แต่โชคดีผ่านฉลุยตลอด .......  จะว่าไปนี่ แม่จ๋าไม่เคยโดน custom เรียกเลยนะนี่ น่าภูมิใจจริงๆ สงสัยหน้าตาเรามันไม่ใช่คนที่ชอบช็อปปิ้งแน่ๆเลย ..... ฮ่าๆๆๆๆๆ จากคุณ : Mae ja - [ 27 ต.ค. 47 20:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อือ นั่นสิ เข้าใจความรู้สึกเลย เพราะเคยไปส่งญาติที่สนามบิน เฮ้ยเศร้า แต่เศร้าไม่นานก็หาย แต่จะกลายเป้นคิดถึงแทน (จริงมะค่ะ) จากคุณ : oreocream - [ 27 ต.ค. 47 20:26:11 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณcanossa ระหว่างฮาโลวีนกับลอยกระทง เออ ใช่จริงแหละ ฮาโลวีนนี้มันรู้จักกันทั่ว แม้แต่ในไทยเองยังเอามันมาทำโก้เก๋ มีตลกทางนี้ที่เขาเกทับกันระหว่างออสเตรียกับสวิส เรื่องมีอยู่ว่า เจ้าคนสวิสเนี่ยบอกว่า รู้ไหมทำไมคนออสเตรียจึงเกิดกันปลายปีกันเป็นส่วนมาก นายออสเตรียตอบว่า ไม่รู้โว้ย นายสวิสว่า ก็ฮาโลวีนไง คือว่าทางนี้จะเริ่มต้นวันที่ 11 เดือน 11 และ 11โมง สิ้นสุดคือเดือนกุมภาพันธ์ และไอ้ฮาโลวีนเนี่ย มักจะมั่วกันเพราะเหล้าและเสียงเพลงเร้าใจเป็นเหตุ มันทำให้เกิดอาการเมาแล้วเซ็กส์ไง ที่นี่ส่วนใหญ่จะท้องไม่มีพ่อ และเด็กเนี่ยจะเกิดปลาย ๆ ปีกันจริงๆ นายสวิสถามต่อว่า เออ แล้วรู้ไหมทำไมพวกออสเตรียเนี่ยชอบข้ามแดนมาสวิส นายออสเตรียตอบว่า ไม่รู้ว่ะ ไหนบอกเหตุผลมาสิ นายสวิสตอบว่า อ๋อ มาตามหาพ่อไง ที่เล่ามาทั้งหมดนี้คือเรื่องที่เกทับกัน และมีส่วนจริงมากที่เดียว ที่ว่า ถ้ามีงานฉลองอะไรสักอย่าง ไม่ว่าฮาโลวีนหรือว่าลอยกระทงของไทย ส่วนใหญ่เด็กสมัยนี้จะหายกันไปทั้งคืน ไอ้ลูกไม่มีพ่อคงมีให้เป็นปัญหาสังคม และที่ทำแท้งกันก็มี เพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้ที่เมืองไทย มีเงินซะอย่างง้างได้ทุกอย่าง ถึงแม้จะมีกฏหมายหรือไม่ก็ตาม เพราะเหตุนี้ไม่ผิดเลย ถ้าชาวโลกเขาเห็นเราเป็นประเทศที่คอรัปชั่น หรือว่า มีรู้จักกันในด้านขายกาม เออนะ โทษใครดี จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 27 ต.ค. 47 23:56:02 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จารย์จี จารย์เข้าใจนัทตี้อีกแล้ว เข้าใจจริงอ่ะ ที่จริงนัทตี้เข้มแข็งนะ ตัวเล็กแต่แข็งปึ๊กทั้งตัวและใจ เออ แต่ว่าถ้าจารย์เอาใจงาม ๆ ของจารย์มาแลกนัทตี้นะ นัทตี้แลกให้เลย แล้วเก็บให้ดีล่ะ เออ นี่นัทตี้เริ่มทะลึ่งอีกแล้วเห็นไหม อาการเก่ากำเริบน่ะ ยัยแม่จ๋า จริงสิหนู ตอนนี้เขาส่งเสริมให้คนจีนมาเที่ยวที่นี่จ้ะ พวกเราไปลูเซินกันมา ไปถ่ายรูปสิงห์ที่นั่น แม่เจ้าโว้ย กำลังถ่ายดี ๆ เสียงยิ่งกว่านกกระจอกเข้ารังมากันเป็นร้อยคน มาถึงก็มาตั้งท่าใกล้ ๆ ที่เราถ่ายรูป ลูกชายป้าต๋าวยังเก็บภาพยัยป้ามาได้โดยไม่ตั้งใจ ไว้พี่จะให้ป้าเอมเอาลงให้ดู เหมือนวิญญาณในภาพถ่ายยังไงยังงั้น ส่วนไอ้เรื่องซื้อของนี่ พี่ไม่ชอบซื้อของทางนี้ เพราะไม่ติดยี่ห้อ เล่นของไทยดีกว่า ถูกและดี เสื้อผ้าพี่ไม่ค่อยได้ซื้อ ไปเมืองไทยทีก็ขนแต่ถุงเท้าและกางเกงในมาที่เยอะ ๆ มาก เสื้อในไม่ค่อยได้ใช้ เพราะโนมโต้ม ยังสวยอยู่ พี่มีเสื้อในทั้งหมด 3 ตัว ใครจะบริจาคก็รับนะ นี่ป้าต๋าวทิ้งเสื้อสวย ๆ แขนยาวไว้ให้ตั้งหลายตัว ยังไม่แน่ใจว่าจะได้ใส่หรือเปล่า เพราะหน้าหนาวพี่ใส่แค่เสื้อเชิ้ตและแจ็คเก็ตเท่านั้น เสื้อแขนสั้นมีเยอะ กางเกงยีนส์มีเยอะ เคยเหมือนกันที่ซื้อพวกยี่ห้อมาใช้ แต่เราถือไม่ได้มันรำคาญและขี้ลืมหายไปหลายใบแล้ว ตอนนี้เหลือกระเป๋าสตางค์บัลลี่แค่ใบเดียว ไม่กล้าใช้เพราะน้องให้กลัวหาย ของพี่หายประจำตั้งแต่เด็กแล้ว ขนาดรองเท้าแตะยังหาย รองเท้านักเรียนสับข้างประจำ แม่ซื้อของใหม่ให้ ใส่กลับมาข้างรองเท้าขาดไปขางหนึ่ง อีกข้างยังใหม่อยู่ เคยใส่รองเท้าแตะสองสีไหม?คู่เดียวกันแต่คนละสี แบบเดียวกันเด๊ะ ถ้ายังไม่เคย ลองหามาใส่ดูบ้าง ยิ่งกว่ารองเท้ายี่ห้อเสียอีก คนมองกันตรึม สนุกดีว่ะ คุณ  oreocream  ใช่จ้ะ มันไม่เศร้าแต่เป็นคิดถึงแทน หวั่นใจแทนไง พี่ไม่ได้นอนจนกระทั่งตีหนึ่งครึ่งทางนี้เป็นเวลาที่เจ้าหล่อนทั้งหลายถึงเมืองไทย ไม่ได้ยินข่าวอะไรก็สบายใจเข้าไปนอนต่อได้ ตอนพวกเจ้าหล่อนมา ก็ไม่ได้นอนจนเช้า เพราะเป็นโรคจริตวิตกว่าจะนอนหลับเพลินแล้วไปรับเพื่อนไม่ทัน เนี่ยคนคอยข้างหลังมันเป็นอย่างเนี้ย จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันออกพรรษา 00:33:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 พี่ครับ... ผมอ่านแล้ว.. รู้สึก.. บรรยายไม่ถูก ยังไงไม่รู้ ผมซึบซับความรู้สึกหลากหลายที่พี่สื่อไว้ให้.. จนเต็มหัวใจเลยครับ ผมนับถือความผูกพันของพี่ ๆ นับถือจริง ๆ จากคุณ : แทน - [ วันออกพรรษา 01:13:58 A:202.57.174.205 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ^__^... จากคุณ : GTW - [ วันออกพรรษา 05:04:13 ]

ความคิดเห็นที่ 9 พูดอะไรไม่ออก บอกได้อย่างเดียวว่าประทับใจมากค่ะ  :) จากคุณ : นุภา - [ วันออกพรรษา 05:11:03 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแล้วนึกภาพตาม อ๋อ เลยค่ะ ไม่อยากจะบอกน้านัทว่า นอนไม่ค่อยหลับด้วยค่ะ และนอนไม่ห่มผ้าเหมือนกันค่ะ ก็มันร้อนน่ะค่ะ แต่จะให้ไม่ใส่เสื้อผ้าเลย ก็เกรงใจคนร่วมห้องอย่างป้าเอมกะป๋าต๋าว กลัวป้า ๆ จะแตกตื่นค่ะ ตอนเช้าหลังจากที่ป้าทั้งสองออกไปแล้ว หนูต้องแอบไปปิดเครื่องทำความร้อน และเปิดหน้าต่างค่ะ คราวนี้เลยนอนยาวค่ะ อยู่ที่นี่คงชินเหมือนกันมั้งคะ นอนเปิดหน้าต่างตลอดเลยค่ะ ถึงแม้หิมะตกก็ตาม แต่อย่างว่าหนูมีหมอนไฟฟ้ากอดแทนหมอนข้างนี่คะ อะนะ ถ้าไม่อ่านเรื่องนี้ ก็จะนึกน้อยใจตั้งนานว่าทำไมทีเราไม่ไปส่ง ที่แท้ก็อย่างนี้นี่เองค่ะ อิ อิ แซวเล่นค่า จากคุณ : รสา รสา - [ วันออกพรรษา 07:33:08 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ประทับใจในมิตรภาพ + ความผูกพันของทุกท่านจริง ๆ ค่ะ หนูหิ่ง ฯ  คิดว่า  นี่แหละคือนิสัยใจคอ + น้ำจิตน้ำใจของคนไทยค่ะ         . น้านัทตี้กับครอบครัวรวมถึงป้า ๆ ทุกคนน่ารักมาก ๆ เลยค่ะ ถึงแม้ว่าหนูหิ่ง ฯ จะยังไม่เคยเจอตัว  แต่ก็ติดตามอ่านงานเขียนอยู่เสมอ หนูหิ่ง ฯ คิดว่างานเขียนของแต่ละบุคคล  จะสามารถบ่งบอกอุปนิสัยใจคอ ของคนเขียนออกมาบ้าง  ไม่มากก็น้อยค่ะ มาชื่นชมกับมิตรภาพที่ยั่งยืนนาน  ตลอดไปค่ะ  ^_^ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ วันออกพรรษา 08:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 12 น้ำตาท่วมจอ จากคุณ : กริช - [ วันออกพรรษา 12:43:04 A:10.11.20.73 X:202.44.14.194 ]

ความคิดเห็นที่ 13 @ ^ _ _ _ _ ___________________ _ __ _ _ _ ^ @ หนูก็เคยค่ะ ตอนไปเที่ยว กทม. ฮื่อๆ กลับมานอนร้องไห้เลย เข้าใจค่าๆๆๆ แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ วันออกพรรษา 12:54:50 ]

ความคิดเห็นที่ 14 รู้ว่าเพื่อนเศร้า และข่มความรู้สึกไว้ แต่กลับมาแล้ว ป้ารู้สึกโล่งอกนะ ที่ไม่ไปสร้างภาระให้เพื่อนได้หนักใจต่อไปอีก เพื่อนดีกับพวกเรามากๆ ยิ่งดีเท่าไหร่ ความเกรงใจยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น ขอบคุณสำหรับ ทุกสิ่งทุกอย่างนะคะ คราวหน้าเราไปรวมพลกันที่ เชียงใหม่แล้วกัน ให้โอกาสเพื่อนตอบแทนบ้างได้ไหมจ๊ะ เพื่อนรัก คิดถึงจ้า จากคุณ : ป้าเอม - [ วันออกพรรษา 13:45:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณแทน หายป่วยดีแล้วนะ ได้รับข่าวตอนที่พี่ไปว่ามาร่วมงานไม่ได้เพราะเข้าโรงพยาบาล อย่างนี้เขาเรียกว่าความผูกพันเหรอ? พี่ก็ไม่รู้สิ แต่ว่าตัวเองเป็นอย่างนี้มานานแล้ว ถ้าอะไรที่เกี่ยวข้องกับญาติหรือเพื่อน ตัวเองนี้จะร้อนตัวแทนทุกที แต่เวลาถึงตัวเรามีปัญหา เราจะหลบหน้าไปแก้ไขเรื่องของเราเอง คือไม่ติดต่อหายไปเฉย ๆ เมื่อไหร่ที่เราจัดการทุกอย่างได้สวยงามแล้ว พี่จึงออกมากับโลกภายนอกอีกครั้งหนึ่ง มีอยู่ช่วงหนึ่งที่พี่ออกจากบ้านไปโดยไม่ได้ติดต่อทางบ้านเลย  กระทั่งพ่อแม่พี่น้อง หรือว่า แฟนคนที่รักกันมากเนี่ย จะไม่มีใครรู้ว่าเราหายไปไหน จะตัดสินใจเองตลอดว่า ตัวเราอยู่ในสถานการณ์ไหน เราควรทำอย่างไร เพราะตัวเองนั้นไม่เคยยึดติดกับใคร ไม่ใช่ว่าไม่รักไม่คิดถึง แต่ว่าการที่เราหนีหายไปนี้ คือการที่เราต้องการช่วยเหลือครอบครัว ไม่ใช่แค่ตัวเราเองเท่านั้น การที่จะกอดคอกัน รอเวลาตายให้มาถึงนี่ไม่ใช่พี่แน่นอน เรามีทางอื่นที่สามารถดิ้นได้ สามารถเสี่ยงดูได้โดยเอาชีวิตของเราเป็นเดิมพัน ไม่ได้เอาชีวิตคนอื่นมายุ่งเกี่ยว ถ้าเราชนะ นั้นคือรางวัลที่เราภาคภูมิใจว่า เราสามารถช่วยได้อีกหลายชีวิต แต่ถ้าเราแพ้ นั่นหมายถึงว่า แค่ชีวิตเราคนเดียว ไม่รู้สินะ ว่าใครเขาคิดว่าเราหนีหายไปเพราะอะไร ตรงนั้นไม่สนใจ อาจจะคิดว่า เราเห็นแก่ตัวในช่วงนั้น แต่เมื่ออะไรมันลงตัวแล้วและเรากลับมาแล้ว พร้อมที่จะโอบอุ้ม เขาจะรู้ได้ว่า เรานั้นให้เขาจริง ๆ เพราะเหตุนี้จึงทำให้น้องและแม่ของพี่ทางเมืองไทยเป็นหนึ่งเดียวกัน เรารักกันและเข้าใจกันดีมาก ต่างก็เสียสละให้แก่กันในครอบครัวเรา ไม่มีการมาบอกว่า ไม่ได้นะนั่นของฉัน นั่นของเธอ หรือว่า เธอทำนะ ฉันไม่ทำ อะไรแบบนี้ แม้กระทั่งเรื่องเงินทอง เงินของเขาคือเงินของเรา เงินของเราคือเงินของเขา เราให้กันได้ทุกเรื่องที่มีเหตุผล ยอมรับว่า พี่เป็นคนโตที่เอาน้องได้อยู่ทุกคน ทุกคนได้ดีใช้ชีวิตที่ดี ซึ่อสัตย์ และไม่เห็นแก่ตัว รักกันเสียสละให้กันได้เท่านี้พอใจแล้ว กับสามี เราไปด้วยกันได้ดีทุกเรื่อง เราเสียสละให้กันและกัน พี่คุยกับสามีด้วยเหตุผลและเต็มไปด้วยอารมณ์ขัน สามีก็เช่นกัน เราคุยกันทุกเรื่องแม้กระทั่งเรื่องบนเตียง อยู่กันมานานมากเราก็ไม่เคยทะเลาะกันหรือไม่พูดกัน เขาเอนมาเราเอนไป ไม่มีใครสมบูรณ์แบบทั้งหมด แต่เราต้องรู้จักเอนตัวปรับความเข้าใจให้กันและกัน ไม่ใช่ว่า ฉันคือฉัน เธอต้องตามฉันนะ เราจะผลัดกันตามผลัดกันนำ กับลูกเราต้องสอนเขาอีกมากเพราะยังเด็ก ปากเราจะขยับขึ้นขยับลงตลอดเวลา แต่เราก็บอกเหตุผลลูกว่าเพราะอะไร เราให้เหตุผลตลอด และใจหนักแน่นฟังหูไว้หูจนกว่าจะเห็นด้วยตาเราเอง เราไม่ได้บังคับลูก แต่จะให้ลูกคิดเองโดยเราจะมีการบอกเล่านำ ชี้ความถูกต้องหรือความไม่ถูกต้องให้เขาได้ตัดสินใจเองว่าควรหรือไม่ควร เรื่องที่เขียนมาทั้งหมดนั้น มันยืดยาวและละเอียดอ่อน ที่บางครั้งเราเลียนแบบกันไม่ได้ แต่การที่คนเราจะเป็นลูกที่ดี เมียที่ดี และแม่ที่ดีได้ มันใช้เวลาเรียนทั้งชีวิตก็คงไม่มีวันหมด และต่างสถานการณ์กัน แม้กระทั่งลูกสายเลือดเดียวกันยังต่างนิสัยใจคอ  คนเป็นพ่อแม่ต้องทำความเข้าใจ เราเรียนไม่ได้ในโรงเรียนแต่เราเรียนได้ในชีวิตจริง เปรียบเหมือนเราเป็นช่างปั้น มันอาจจะสวยบ้างไม่สวยบ้าง เราก็ต้องใช้เวลาแก้ไข เอาตรงโน้นออก เอาตรงนี้ใส่จนกว่าจะได้รูปร่างที่เราพอใจ นั่นคือคนจริง ๆ อาศัยเวลาและความอดทนของคนปั้นนั้นด้วย พี่เขียนมายืดยาวนี่ไม่ได้สั่งสอนคุณแทนนะ แต่ว่าพี่คิดว่าถ้าเราทำได้จากตัวเราก่อน และต่อมาคือครอบครัว ต่อมาคือลูกเราที่จะเป็นบุคคลากรคนหนึ่งในประเทศ เมื่อเราช่วยกันคนละไม้ละมือ ลูกหลานเราคงเดินได้ถูกทางถึงแม้บางครั้งจะเดินไฉเฉไปบ้าง เขาก็ยังจะกลับมาเดินได้ตรงเหมือนเดิม พี่ห่วงตรงนี้ต่างหาก ฝากไว้ด้วยนะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันออกพรรษา 13:45:50 ]

ความคิดเห็นที่ 16 จารย์จี อะไรน่ะ ยิ้มหรือ ? มีเลศนัยนะเนี่ย ป้านุภา ดีใจค่ะที่เจอกันอีก อยู่ฝรั่งเศสวันหลังมาเที่ยวหานัทตี้บ้างสิ รสา รสา วันนั้นที่พี่ไม่ไปส่งเพราะลูกต้องไปโรงเรียนเป็นวันแรก พี่ให้ป้าเอมกับป้าต๋าวไปส่งแล้วไง เพราะหนูน่าต้องตื่นเจ็ดโมง ต้องหาอะไรให้ทาน เพราะโรงเรียนเข้าแปดโมง ถึงพี่ได้เจอกับรสา แค่ช่วงสั้น ๆ แต่มีความประทับใจมากนะ ที่คุณครูคนนี้ตลก อารมณ์ดี ช่างพูดช่างคุย และตรงมาก ๆ รสาตัวจริง กับ รสา ในพันทิพนั่นคนละเรื่องกันเลย พี่ชอบตัวตนจริงที่รสาเป็นอยู่ การที่มองเห็นว่าอะไรไม่ถูกต้องแล้วพูดชี้แนะกับลูกพี่นั้น ทำถูกต้องแล้วและมีเหตุผลแล้ว แค่นี้ก็บอกตัวตนของรสาได้ ว่าซื่อตรงและยุติธรรม ติเพื่อก่อจริงๆ   ว่างเมื่อไหร่ มาเที่ยวที่นี่ได้เลย ยินดีต้อนรับจ้ะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันออกพรรษา 14:04:34 ]

ความคิดเห็นที่ 17 หิ่งห้อยน้อยใจ มันก็ไม่แน่นักหรอกหนูหิ่งฯ บางคนเนี่ยเรารู้จักกันทางหน้าจอ อาจจะไม่ได้เป็นตัวตนจริงเขาก็ได้ การที่คนเราจะเขียนอะไร มันสามารถเขียนลงไปได้ทั้งนั้น เขียนให้ตัวเองดีในสายตาคนอื่นย่อมได้แน่นอน ตัวจริงของคนมันยังใส่หน้ากาก และพรางตัวเองได้เป็นสิบ ๆ ปี นับประสาอะไรกับคนที่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากัน อย่าเพิ่งไว้ใจพี่มากนะ พี่อาจจะเป็นนักค้าผู้หญิงพาไปต้มยำทำแกงได้นะเออ เชื่อคนง่าย หลอกซะเลยดีไหมเนี่ย คุณกริช เรื่องที่เขียนนี่มันเศร้าหรือจ้ะ ? เออ เพิ่งรู้นะเนี่ย แต่เรื่องนี้นางเอกไม่ตายจ้ะ คุณเอ่อ่อะฯ  ทำไมร้องไห้เมื่อมา กทม. ตกท่อหรือหนู? จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันออกพรรษา 14:12:18 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ป้าเอม เราคุยกันแล้วอยู่บ่อย ๆ ทางเอ็มฯ นัทตี้รู้ว่าป้าเอมโล่งอก เพราะว่าตอนที่ขึ้นบนเครื่องบินก่อนจะมา เครื่องบินยังไม่ทันจะได้ออกเลย ป้าเอมบอกป้าต๋าวว่า คิดถึงบ้าน นัทตี้หัวเราะไปหนึ่งทีแล้วดัง ๆ เพราะมันขำจริง ๆ เข้าใจความรู้สึกนะว่า ป้าเอมขี้เกรงใจ และ โฮมซิกจริงๆ ไม่ใช่แค่โฮมซิกอย่างเดียว ยังเมาคลื่นด้วย ไหน ๆ ก็เขียนแล้ว เลยเอามาเขียนให้อ่านกันเลย ว่าป้าเอมเมารถไฟ เมารถ เมาคน เมาไปหมด นอกจากไวน์ป้าเอมไม่เมาค่ะ นี่พวกเราตั้งสมญาให้ป้าเอมใหม่เป็น ย่าเอม แล้วนะพี่น้องทั้งหลาย โปรดรับทราบ ยาหม่อง ยาดม ยาอม เอาเธอไม่อยู่ ต้องไวน์แดง ๆ ค่ะ หายเมาเป็นปลิดทิ้ง ฮิ ฮิ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันออกพรรษา 14:18:01 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ส่งรูปไม่เป็น มันใหญ่ ป้าเอมส่งให้หน่อย จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันออกพรรษา 14:59:23 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ้าวมันติดได้ไงเนี่ย สงสัยทีมงานพันทิพช่วย ขอบคุณค่ะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันออกพรรษา 15:04:33 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อยากไปนะ อยากไปสกีที่นั่น แต่กลัวประสามเสียว่ะ ถ้าเราจะไป เธอสัญญาได้ไหม ว่าจะไม่ มา แว๊ดๆๆๆๆ พูดแทรกเรา ไม่มาลากเราให้ไปกินนู่น มานี่ ไม่มาปลุกเราให้ตื่น ไปยืนตดตอนเช้าเพื่อสูดอากาศ )ซึ่งน้าหังยืนปลายลม เราปล่อยตด อยู่ต้นลม สัญญาได้ไหม ว่า จะฟังเราพูดให้จบ เวลา เธอถามอะไรเราแล้วเราพยายามจะอ้าปาก เช่น ยกตัวอย่าง นัทตี้  " ไปไหนไหมน้าสือ เดี๋ยวเราพาไป " น้าสือ "อ้า..(คิด) ก็ ด ...." นัทตี้  " ไป ๆๆๆๆ  เปลี่ยนชุด เดี๊ยวไปเดินรอบเมืองกัน ...บลาๆๆๆๆ" น้าสือ " เออ แต่เรา ปว........   อ....." นัทตี้ หันไปอรุณสวัสดิ์สามีโดยไม่ฟังน้าสือตอบ  " กู๊ด ทึ มอ นิ กิ๋น " ว่าแล้วก็เดินลากเราไปแต่งตัว โดยไม่ยอมฟังว่าเราพูดอะไร  ปรากฏ ตลอดทาง ขี้เราราเตามทาง เนื่องจากที่พยายามจะบอกอยู่นั้นคือ "เราปวดอึ ขออึก่อนได้เปล่า" อะไรเงี๊ยะ ...  หากเธอสัญญาว่า   นู่น  ข้างบน อย่างที่เราขอร้อง เราจะพิจารณาไป สกี ที่นี่น สักครั้ง ก่อนที่ขาจะหมดแรง เพราะตอนนี้ เริ่มปวดเข่าแล้ว! จากคุณ : Darha - [ วันออกพรรษา 15:08:00 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ออนอ็ม มา 2-3 อาทิตย์ สาวๆ ไม่ยอมเข้ามาเลยนิ........รอ.....ร๊อ ...รอ ทีนี้ละคงไม่เม๊าส์หมู่อีก อ้อ เอารูปมาลงซะดีดี  .............สอนเท่าไหร่ ไม่เคยจำว่าย่อรูปยังไง .....น่าหยิกแก้มก้นให้เขียวนักเชียว ยัยนัทตี้ ......แต่กลัว ตาซิม่อน จะเตะผ่าหมากฉานอ่ะ....แต่วววววว แล้วตกลง คุณรสา ไม่ได้สอนวิธีส่งไฟล์รูปภาพให้นัทตี้เรอะ  ครับ อ้อ จานจี ไอ้นัทตี้ น่ะเป็นกิ๊ก ผมน่อ มาแย่งเราจีบซะละ...หุหุ เมื่อไหร่ จานจี จะเลยมากินยาดอง ที่ คอนถมบ้าง จะมอม ให้คลานหลับไม่ถูกเลย ข้อหา จีบกิ๊ก   ลาว นัทตี้ ลงเกมส์ให้ นู๋น่า หรือยังจ๊ะ  แผ่นซีดี ที่ฝากไปน่ะ  หรือว่าทำไม่เป็นอีก....หือๆๆๆ คิดถึงม๊าก  มาก ว๊อย จากคุณ : ตานุ่นภารโรง (y4uc) - [ วันออกพรรษา 16:57:45 ]

ความคิดเห็นที่ 23 น้าสือ อ้าวเป็นไปได้ไงเนี่ย ?นี่เรียกว่าคิดการณ์ไกลเกินไปมั้ง? ตัวเองต้องถามคุณป้า ๆ ทั้งหลายนะ และยัยหนูรสา รสาด้วยว่าเค้าน่ะ ไม่ได้อ้าปากพูดเลย เหงาปากจะตาย ยิ่งไม่มีกาแฟระหว่างทางด้วยแล้ว ยิ่งอยากนอน หมดอารมณ์จะพูด แล้วเรื่องเรียกกันตอนเช้าไม่มีครับ เพราะเราก็นอนตื่นสายจ้ะ ที่จริงน้าสือก็พูดไวนะ แต่เสียงค่อยไปหน่อย เราไม่ค่อยได้ยินเท่าไหร่ หูตึง นี่เรื่องจริง บางทีเห็นแต่ปากพะงาบ ๆ เราต้องเดาเอาเองนะสิ และมักจะเดาได้ไม่พลาดสักที เราว่าเองนะ นี่จะมาเล่นสกีใช่ไหม ? ต้องเลยธันวาไปแล้วนะ หิมะเยอะแน่ เราไม่เล่นด้วยนะ เพราะข้อเท้าไม่ดี ที่บ้านเราอยู่กันสบาย ๆ จะกิน ขี้ ปี้ นอน กันก็ตามสบาย อย่าเดือดร้อนคนอื่นแล้วกัน ตัวอย่างเช่น ถ้าตัวเองขี้ไม่ออกแล้วมันคารูก้นอยู่แล้วเรียกให้เค้าเอาไม้มาช่วยแคะ อันนี้เรียกว่าทำความเดือดร้อนให้คนอื่นกรุณาแคะเอาเอง หรือว่า ถ้าตัวเองหิวแล้วไม่รู้จักเดินไปตักกินเอง และคิดว่าเกรงใจหรือรักษามรรยาท อันนี้เราช่วยไม่ได้ เพราะที่บ้าน หิวเองตักเอง หาเองในตู้เย็น บนเตา ในหม้อ หรือแม้กระทั่งที่เก็บของใต้ดิน เรามีให้ครบหมด เรื่องแย่งพูดคงทำไม่ได้แน่นนอน ถ้าเรื่องที่เราไม่เห็นด้วยเราจึงจะพูด ว่าเราคิดยังไง ถ้าอะไรที่เล่าให้เราฟังเราคงไม่เบรคเพราะเราก็จะหูผึ่งอยากรู้อยากเห็นเหมือนกัน แล้วอย่ามาหาว่าเราใบ้แด๊กล่ะ เนี่ยที่บ้านมีแค่เนี้ย เรื่องให้สัญญา หมอดูบอกว่า ไม่ให้เซ็นต์สัญญากับใคร หรือว่าค้ำประกันใครจ้ะเพราะเหตุนี้เราตริตรองดูแล้ว ไม่ทำสัญญาดีกว่า ถ้าน้าสือมา เราจะโทรไปชวนรสา รสา ให้มาแจมด้วย เธอเด็ดจริงๆ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันออกพรรษา 18:08:01 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตานุ่นฯ  เข้ามาได้แล้วเหรอที่รัก เมียพี่สองคนสบายดีหรือ ? หนอย มาหาว่าเราเป็นกิ๊กกัน แค่วันนั้นเค้าแกล้งเอาแขนไปสีข้างแขนตัวเองหน่อยเดียวอ่ะ ไฟในกายร้อนผ่าวเลยเหรอ เฮ้ย  ยิ่งมาว่าเค้าเป็นกิ๊กลาว ก็เลิกเลย นี่ขนาดเห็นตัวจริงกันแล้วนะว่าเราสวยแค่ไหน ขนลุกเลยล่ะนิ รูปถ่ายที่ส่ง ๆ ไปให้ดูกันน่ะ มาจากของป้าเอมและป้าต๋าวกันทั้งนั้น เพราะเหตุนี้ถ้านัทตี้ไม่สวยในรูปนั่นคือ ไม่ป้าต๋าวสวยก็ป้าเอมสวย เพราะสองสาวนี้ท่านจะเลือกเอาภาพที่คุณเธองาม ๆ แต้มาลงเท่านั้น เป็นไงโยนให้เพื่อนได้ดีเห็นไหม? คราวนี้ว่าจะซื้อจิ๋มเทียมฝากไปให้พี่ แต่กลัวโดนศุลฯไทยเล่น เอางี้ส่งที่อยู่มา น้องจะส่งไปให้นะทางไปรษณีย์ จารย์จีน่ะ เขาแฟนตรึม นี่ยังเสียดายอยู่เนี่ยว่าไม่ได้เจอหน้าค่าตากันเลย ไม่งั้นนัทตี้จะมองให้จารย์เสื้อผ้าหลุดที่ละชิ้นเลยล่ะ ส่วนไอ้แผ่นที่พี่ส่งมาให้ ยังไม่ได้ลองดูนะ แต่ขอบใจมาก ๆ จ้ะ รสา ไม่ทันได้สอน เพราะเจ้าหล่อนไปเที่ยวกับพวกเราด้วย หัวยุ่งไปตาม ๆ กันเพราะแรงลม เราจะเข้ากันช่วงสามทุ่มของเมืองไทย ตอนนี้คงยุ่ง ๆ มือดำปี๋ เพราะว่าเราเริ่มก่อสร้างแล้วนะ ถ้าพี่เข้าช่วงนั้นคงเจอสาว ๆ กันล่ะ อาจจะเจอนัทตี้กันเป็นบางวันที่ฝนตกที่นี่ทำงานไม่ได้ บอกเล่ามาให้ทราบจ้ะ จะได้รู้ว่างานรัดตัว ไม่มีเวลามาติงต๊องล้อเล่นกับพี่ได้ทุกวัน แต่ถ้าคิดถึงจนทนไม่ไหวจะโทรไปหาเน้อ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันออกพรรษา 18:34:24 ]

ความคิดเห็นที่ 25 โธ่ น้านัทก็เป็นจริงเป็นจังไปได้ เข้าใจตั้งนานแล้วค่ะที่ไม่ไปส่ง แค่คุณซิมอนขับรถไปส่งให้ก็เป็นพระคุณเหลือหลายแล้วค่ะ หนูเพียงแค่แซวเล่น ๆ ให้สอดคล้องกับมุกในหัวกระทู้นี้น่ะค่ะ ส่วนสกี เคยไปเล่นมาแล้ว ท่าทางแววจะไม่ปรากฏค่ะ ถ้าเป็นไอซ์สเก็ตหล่ะก็พอได้ค่ะ อ่านที่คุณลุงตานุ่นภารโรงเขียน เพิ่งนึกได้ว่าหนูลืมบอกวิธีการส่งรูปไปค่ะ แต่น้านัทก็ส่งรูปได้แล้วนี่คะ ใครจะเป็นกิ๊กใคร หนูไม่สน รู้แต่น้านัทน่ะ กุ๊กหนูค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ วันออกพรรษา 18:43:44 ]

ความคิดเห็นที่ 26 โอย ยิ่งรู้ว่าไป ต้องไปเจอยัยรสา ตายเลย ฉันเฉาแน่ เจอกันเองเหอะ  แต่อย่างน้อยก็ต้องปีหน้าแหละ ปีนี้ เดือนธันวา ถูกทางบ้านบังคับให้ไปเชียงใหม่ เดี๊ยนจึงต้องทำตัวเป็นเด็กดี ทำตามใจแม่ แง๊.............................. จากคุณ : Darha - [ วันออกพรรษา 19:05:30 ]

ความคิดเห็นที่ 27 รสา รสา เออ พี่เข้าใจ และพี่ก็ชอบอธิบายให้กระจ่างด้วยไง จะได้ไม่น้อยใจนะ ว่ารักไม่เท่ากัน ตานุ่นเป็นกิ๊กพี่จริงๆ  แต่ว่าเราเป็นกิ๊กกันแบบวัยรุ่นคุณย่าคุณปู่น่ะ ทีแรกพี่นุ่นแกกะฟันพี่ ที่นี่โดนพี่เอาจริงแถมขอนุญาตเมียแกด้วยต่อหน้าต่อตา พี่ท่านเลยหยุดเพราะไม่นึกว่าน้องนัทคนนี้จะเพี้ยนและบ้าระห่ำเอาจริง ๆ   ตอนนี้เรารักกันด้วยใจก็มีความสุขแล้ว มีอะไรพี่ท่านก็เตือนด้วยความหวังดีตลอด  แต่เผลอไม่ได้นะ เพราะเผลอเมื่อไหร่เจอน้องนัทกัด น้องนัทมันดุ กิ๊กพี่น่ารัก กวนประสาท แต่ใจดีและจริงใจ หากิ๊กน่ารัก ๆ แบบพี่สักคนสิ หายเหงาปากดี น้าสือ อ้าว รสา เขาเป็นยังไง ? น่าน ๆ คิดการณ์ไกลอีกแย้ว รสา เขาออกน่ารัก พูดเป็นต่อยหอย นัทตี้ก็น่ารัก พูดต่อยหอยเหมือนกัน มาเถอะ ไม่มีอะไรหรอก น่ารักกันทั้งคู่แหละ หรือว่ากลัวเฉาปาก เฮ้ยไม่หรอก ที่บ้านมีพลาสเตอร์เยอะ แผ่นใหญ่ด้วย นี่ก็กะว่าจะนัดกับรสาให้มานี่อีกตอนคริสมาสต์ เราจะไปดูหิมะตกและไปเล่นบ๊อบกันที่เองกาดีน เผือเจอเจ้าชายวิลเลี่ยมและแฮรี่และฟ้าชายชาร์ล พร้อมกระทบไหล่คนดัง ๆ ทั่วโลก สนไหม ? ถ้าสนให้รีบมาเร็ว จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันออกพรรษา 19:46:17 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขำฮีตเตอร์ ขำน้าจื๋อ ราดตามทางด้วย จากคุณ : คุณพีท (PeterPuck) - [ วันออกพรรษา 19:51:29 ]

ความคิดเห็นที่ 29 นึกภาพออกว่าพี่นัทตี้รู้สึกอย่างไร ที่มีเพื่อนรักเดินทางไกลไปพบถึงบ้าน และคงเป็นความรู้สึกเดียวกับตอนที่ลาจาก ตอนวางแผนจะไปกัน  เราก็เชียร์อยู่นาน แม้จะติดขัดปัญหาบ้าง  แต่ก็ผ่านลุล่วงไปด้วยดี   และคงเหลือไว้ในความประทับใจในมิตรภาพมิรู้ลืมของทุก ๆ ฝ่าย จากคุณ : วังวน - [ วันออกพรรษา 22:44:48 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คุณพีท ขำอะไรเรื่องฮีตเตอร์จ้ะ วังวน  จ้า พี่ก็หวังให้มันเป็นเช่นนั้นตลอดไปนะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ วันออกพรรษา 23:39:46 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ต้องขอบคุณ คุณนัทตี้ค่ะ คคห.ที่ 16 ป้าคงไปเที่ยวบ้านคุณนัทฯไม่ได้หรอกค่ะเพราะสุขภาพไม่อำนวย ยิ่งไปเจออากาศหนาว ๆ มีหวังตายแน่ ๆ เลย... ว่าแล้วก็ขออิจฉาหน่อยค่ะ "จะไปดูหิมะตกและไปเล่นบ๊อบกันที่เองกาดีน เผื่อเจอเจ้าชายวิลเลี่ยมและแฮรี่และฟ้าชายชาร์ล พร้อมกระทบไหล่คนดัง ๆ ทั่วโลก" ฮือ !!!   จากคุณ : นุภา - [ 29 ต.ค. 47 00:40:23 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ถ้าได้ไปเจอเจ้าชายวิลเลียมด้วย งานนี้น่าสนมากค่ะ น้านัท ขอแก้ข่าวนะคะ หนูไม่น่าลักหรอกค่ะ (กลัวคนจะมาขโมยค่า) จากคุณ : รสา รสา - [ 29 ต.ค. 47 01:05:06 ]

ความคิดเห็นที่ 33 รสา เขาออกน่ารัก พูดเป็นต่อยหอย นัทตี้ก็น่ารัก พูดต่อยหอยเหมือนกัน O_o!    ต่อยหอย ต่อยเบิ้ล สองคนเลย ไม่อาว กัวๆๆๆๆ กลัวหอยเราบวม บวมแค่นี้ก็มากพอแล้ว บวมกว่านี้ เดินลำบาก จากคุณ : Darha - [ 29 ต.ค. 47 01:48:02 ]

ความคิดเห็นที่ 34 แฮ่........  พี่นัทตี้  # 17 ฉงฉัยพี่คงต้องคิดหนักหน่อยล่ะค่ะ  ถ้าจะพาหนูหิ่ง ฯ ไปต้มยำ มิฉะนั้นแล้วท่านอาจจะเสียใจในภายหลัง  คิก ๆ ๆ ๆ  ใยเนื้อมันมิอร่อยเยยอ่ะ......  ^_^          . แอนด์........  ถ้าถาหนูหิ่ง ฯ ไปขาย  ฉงฉัยอีกแระค่า.......   คนซื้อจาเอาแต่ของแถม  ส่วนยัยหิ่ง ฯ วางทิ้งไว้ตรงนั้นแหละ   คิก ๆ ๆ ๆ         จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 29 ต.ค. 47 06:33:16 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ป้านุภา อ้าวฝรั่งเศสก็หนาวนี่คะ เอ นัทตี้จะจำผิดหรือเปล่าหนอว่าป้าอยู่ที่ Kosika (เขียนถูกหรือเปล่า ) นัทตี้เคยเห็นโบรชัวร์ขายทัวร์ที่ส่งมาตามบ้านผ่าน  ๆ  ตาเหมือนกันนะ มันจะมี Kreta   Kosika   Kroasian นี่คือไอ้บรรดาตัวเค ทั้งหลาย นัทตี้นั้นอยากไป มันมีทะเลสวยค่ะป้า แต่ว่าคิดไปคิดมา กลับไทยดีกว่า คิดถึงบ้านค่ะ เลยไม่ได้ไปกันสักปี ถ้าป้าอยู่ที่ โคสิกา จริง ที่นั้นเป็นสวรรค์ย่อม ๆ เหมือนกันค่ะและไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่ ที่บ้านนัทตี้นี่ เหมือนกับอยู่ในหุบเขา เพราะสี่ทิศแปดทิศที่มองไปคือ ภูเขาใหญ่ล้อมรอบ เมืองที่นัทตี้อยู่นี้เป็นเมืองที่เป็นประตูหน้าด่าน เราไม่เคยเจอหิมะถล่ม ลูกเห็บถล่ม น้ำท่วม หรือว่าภัยต่าง ๆ เลย ยิ่งบ้านนัทตี้นี้ยิ่งดีใหญ่ รับรองว่าไฟไหม้มีโอกาสน้อยมาก เพราะถ้าเริ่มไหม้ ไอ้ดับเพลิงมันลากสายยางข้ามฟากมาฉีดให้เราได้เลย มีน้ำอยู่เต็มทะเลสาบขุดตรงหน้าบ้านพอดี เนี่ยแหละที่นัทตี้ว่าไม่ดี เพราะบ้านเราประกันไฟไว้ แต่ถ้าเกิดไหม้จริง  ๆ เราได้น้อยแน่นอนค่ะ ไม่ประกันก็ไม่ได้ เพราะทางนี้บังคับประกัน ทางนี้แปลกนะ ถ้าเกิดบ้านใครไฟไหม้ เขาอยากให้มันไหม้ให้หมดจนซ่อมไม่ได้นั่นแหละ แล้วเราจะได้บ้านใหม่ไง แต่ถ้าบ้านใครไหม้ไม่หมด มันแค่ให้เราซ่อมน่ะ นี่นัทตี้อยากได้บ้านใหม่เหมือนกัน ทำไงกันดีคะป้า มีความคิดดี ๆ บ้างไหมเนี่ย? จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 29 ต.ค. 47 14:20:54 ]

ความคิดเห็นที่ 36 รสา รสา ชอบวิลเลี่ยมเหรอ ? ระวังเมานะ ตอนนี้เจ้าชายวิลเลี่ยมมีปัญหาเรื่องผมร่วงจ้ะ อีกไม่นานหรอก พี่ให้ถึงแค่สี่สิบ รับรองโล้นไปครึ่งบ้าน เอาไปเลยตามสบาย จะรักหรือจะลักก็ตามสบายจ้า ไปมะ ถ้าไปกระทบไหล่คนดัง งั้นก็มาเลย หากล้องดี ๆ สักตัว เป็น ปาปารัสซี่ กันสักงานสิเรา ท่าทางชีวิตคงมีรสชาดขึ้นแน่ น้าสือ อ้าว กลัวหอยบวม น้าสือคิดมากน่า มันบวมอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ? บวมอีกสักนิดนี่เซ็กซี่ขึ้นมากนะ หายาก หายาก ไม่ต้องฉีดซีริโคนให้ยุ่งยากด้วย เอาไหม เอาไหม ? หิ่งห้อยฯ อ้าวนี่เป็นแค่ของที่ต้องไล่แจกหรือนี่ ? เฮ้ย ไม่ได้  ไม่ได้ ถ้าเรารู้ตัวเราขนาดนั้น ต้องปรับปรุงตัวใหม่ ทำผมทรงอะไร ? ใส่เสื้อผ้าแบบไหน ? บุคคลิกเป็นไง? มองดูตัวเองหน่อยนะน้อง คนเรามันเปลี่ยนแปลงกันได้ ไอ้พี่น่ะ มันทำเป็นสาวเซ็กซี่ได้ เป็นสาวพังค์ได้ เป็นสาวฮิปปี้ได้ เป็นสาวไฮโซได้ มันอยู่ที่ทรงผมและเสื้อผ้าจ้ะ ไว้พี่จะเอารูปเก่า ๆ มาลงให้ดูนะว่า จ๊าบขนาดไหน ? แต่อันดับแรก ต้องให้สามีสแกนให้ก่อนนะ พี่ยังส่งรูปไม่เป็นจ้า จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 29 ต.ค. 47 14:32:49 ]

ความคิดเห็นที่ 37 หัดส่งรูป จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 29 ต.ค. 47 15:27:10 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ไชโย ได้แล้วโว้ย ยากมั๋ก ๆ เอาใหม่ สนุกดี ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 29 ต.ค. 47 15:35:01 ]

ความคิดเห็นที่ 39 แปลว่า ใครจอดรถที่นี่ เหลือกลับบ้านแค่ล้อ เจ้าของบ้านกัดเก่งโว้ย (หมายถึงดุมาก) จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 29 ต.ค. 47 15:42:23 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ้าว ลืมบอกไป ว่าป้ายนี้มันอยู่หน้าโรงรถบ้านนัทตี้จ้ะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 29 ต.ค. 47 15:43:10 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ถ้าเจ้าชายวิลเลียมยังหล่ออยู่ หนูก็ยังชอบค่ะ สรุปคือหนูชอบคนหล่อน่ะค่ะ รูปที่ให้ปรากฏ ต้องใหญ่ไม่เกิน 50 K Bytes น่ะค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 29 ต.ค. 47 16:36:38 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ยังไม่มีเวลา ไปเอารูปทั้งหมดที่น้องโอ๊คเลย ดูรูปที่ค้างอยู่ในกล้องป้าก่อนแล้วกันนะคะ น้านัทช่วยเข้ามาบรรยายรูปด้วยล่ะ รูปนี้ ถ่ายผ่านกระจกในกระเช้าที่กำลังจะลงจากเขา มีกระเช้าสวนขึ้นมาด้วย หวาดเสียวแค่ไหนดูกันเอาเองจ้า จากคุณ : ป้าเอม - [ 29 ต.ค. 47 20:21:14 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ยังอยู่ในกระเช้า ถ่ายลงมา สูงและเสียว จากคุณ : ป้าเอม - [ 29 ต.ค. 47 20:28:43 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ใกล้ถึงทางลงจากระเช้าแล้ว จะเห็นภัตตาคารกลางแจ้งด้านล่าง ชัดขึ้น ถ้าอากาศดีๆ คงโรแมนติคน่าดู วันที่พวกเราไปเที่ยว หิมะคงเพิ่งจะตกมาไม่กี่วัน ได้เห็นหิมะสมใจ แต่มันโหดสำหรับป้ามาก ต้องเอามือที่ใส่ถุงมือเดินปิดแก้มสองข้างตลอด เกือบเป็น ยายแก่ตัวแข็งทื่ออยู่แถวนั้นแล้วไหมล่ะ ลืมบอกไป สถานที่นี้ เขาเรียกว่า Santis จะหมายถึงยอดเขาหรืออะไร คงต้องให้น้านัทเฉลยแล้วค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 29 ต.ค. 47 20:39:11 ]

ความคิดเห็นที่ 45 พวกเรากำลังเดินกลับไปที่รถค่ะ หนาวสุดๆ ลมเย็นเยือกพัดมาตลอด จากคุณ : ป้าเอม - [ 29 ต.ค. 47 20:47:02 ]

ความคิดเห็นที่ 46 A จากคุณ : Oak - [ 29 ต.ค. 47 23:02:16 A:203.156.25.52 X: ]

ความคิดเห็นที่ 47 เพื่อนรัก...... อยากได้บ้านใหม่ใช่มั๊ย อย่าลืมตรวจลอตโต้ นะ ถ้าถูกรางวัลแล้วให้เพื่อนหมดเลย ขอแค่ตั๋วเครื่องบินไปและกลับ + หนุ่มสวิสหล่อๆอีกสักคนนึง ให้เพื่อนแค่นั้นก็พอ   นัทตี้..ไม่มีคำใดนะที่จะสื่อให้ซึ้งๆได้แต่ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่เพื่อนมอบให้ซึ้งใจจริงๆ  ฝากบอกหลานด้วยว่าป้าต๋าวคิดถึงหนูมาก  รวมถึงชัสลี่ ซีม่อนด้วยอย่าลึมดูแลสุขภาพนะเพื่อน คิดถึงค่ะ จากคุณ : ป้าต๋าว - [ 30 ต.ค. 47 00:24:59 A:203.113.36.7 X:203.150.217.113 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เฮ้อ อ่านแล้วก็อยากไปเยี่ยมป้านัทด้วย แต่ว่าจนใจ ไอ้เรามัน บ่จี้ ไม่มีกะตังค์ บ้านจน ไว้ทำงานแล้วจะเก็บตังค์ไปเยี่ยมป้านัทกะนู๋น่า นะฮะ ตอนนี้ก็ รีดไถแม่ไปก่อน เอิ้กก จะบาปไหมเนี่ย จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 30 ต.ค. 47 01:36:06 A:202.133.176.91 X: ]

ความคิดเห็นที่ 49 หวัดดีจ้าน้านัทตี้...ได้ดูรูปจากทุกๆกล้องแล้วล่ะ น้องโอ๊คเค้าไรท์ใส่แผ่นมาให้ดูแล้ว บอกได้แต่ว่าน่าอิจฉาจริงๆ เมืองน่าอยู่มากกกก สะอาด อากาศดี มีโอกาสก็อยากไปบ้างจัง แต่ตอนนี้เพิ่งเรียนจบใหม่กำลังเก็บเงินเป็นมนุษย์เงินเดือนอยู่จ้า มีอะไรด้านออกแบบสื่อสิ่งพิมพ์ทุกประเภทบอกได้เลยนะจ๊ะ สำหรับน้านัทไม่ต้องเกรงใจเลยยย บอกมาได้ตลอดเลย  ไว้มีโอกาสก็อยากเจอจ๊ะ ปล.อ่านข้อความข้างบนแล้ว วันที่กลับไม่น่าเชื่อเลยว่าป้าต๋าวจะอ่อนไหวขนาดนั้น แกอ่อนไหว คงเหมือนแก่ตามวัยน่ะแหล่ะ อิอิ (โดนดึงหูแน่เลยอ่ะ) จากคุณ : กิฟท์ (ไอซ์) - [ 30 ต.ค. 47 01:36:16 A:203.113.36.12 X:203.150.217.111 ]

ความคิดเห็นที่ 50 จากใจหลานโอ๊ค ถึงน้านัท ขอบคุณสำหรับ การให้ที่พัก และพาทัวร์ในครั้งนี้ สนุกมากๆครับ ถึงแม้ครั้งนี้จะไม่ใช่การไปเยือนยุโรปครั้งแรก แต่เป็นครั้งที่สอง หลังจากที่ไม่ได้ไปนานมากๆ และไม่คิดว่าจะได้ไปเที่ยวยุโรปอีก แต่แล้วก็ได้ไป ดีใจจัง! อาหารทุกๆมื้อ ที่เป็นฝีมือน้านัท อร่อยทุกๆอย่างเลย ยกเว้นข้าวเหนียวสุกๆดิบในข้าวมันไก่ อร่อยมากๆ ติดใจ แบบนี้เปิดร้านได้สบาย หายห่วง อาจารย์ยิ่งศักดิ์ ฝากกระซิบมาว่า อร่อยจริงๆ อาจารย์ยอมแพ้ จริงมั๊ยท่านผู้ชม(เลียนเสียง) ผัดมะเขือยาวใส่หมูสับ รสเผ็ดสะใจ กลมกล่อม อร่อยจริงๆจานนี้ขอชมจากใจ น้ำก๊อก บ้านน้านัทก็ชื่นใจมากๆ อยู่กรุงเทพฯเค้าว่าน้ำก๊อกดื่มได้ แต่ไม่เคยดื่ม ที่ไหนมีก๊อก แม้จะไม่มีแก้วโอ๊คดื่มหมด ห้องน้ำ ห้องครัว ก๊อกข้างบ้าน ดื่มหมด โอ๊ยชื่นใจจริง จิ๊ง หลานคนนี้จะทานเสร็จเป็นคนสุดท้ายของมื้อประจำ หวังว่าคงจะจำหลานคนนี้ได้อีกนาน ทานยังกะยัดพลุ อย่างว่านะ ทานเป็นมื้อๆไปมื้อใหญ่ๆ เพราะอาหารอร่อย กวาดให้เกลี้ยง มาครั้งนี้นึกว่าจะได้ทานอาหาร สวิส กะเค้าบ้าง หมดหวังเลย เพราะทุกมื้อกับข้าวไทย มีบ้างที่ดัดแปลง จะมีบ้างที่ได้กินชีส เบบี้เบลล์ แทะเล่นสักก้อน ก็ยังดี ห้องพักใต้หลังคา อันแสนสบาย และ อบอุ่น ตลอดทั้งทริป ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะครับ จะไม่ลืมการเดินทางในครั้งนี้เลย อยากจะกระซิบว่า ถ้ามีโอกาสอีก จะไปเยี่ยมเยือน และ ไปช่วยกิจการ พร้อมทั้งให้พาเที่ยวอีกนะครับ และสำหรับ simon ต้องขอบคุณสำหรับการบริการ ขับรถพาทัวร์ เป็นธุระจัดหาตารางการเดินทาง รวมถึงการช่วยถ่ายรูป ทำให้เราได้ภาพสวยๆ เก็บไว้ดู เพื่อนึกถึงความประทับใจ ยังจำได้ไหม simon ไปถึงวันแรก บอกซีม่อน ข้าวอยู่ที่ไหน ก็ลงไปตักมาให้ ปรากฏว่าเป็นข้าวเหนียว โอ๊คก็บอกว่า ข้าวที่ใช้กินนะ กินกับช้อน  เค้าก็ยืนยันว่าเป็นอันนี้ ปกติก็จะเห็นข้าวสารหอมมะลิปกติสีไม่ขุ่นขาวนี่หน่า เอะใจ เลยให้พาลงไปดูว่าใช่ข้าวที่ต้องการจริงหรือเปล่า ปรากฏว่ามีสองถุง เกือบไปแล้วไหมละ! และสำหรับน้องชารีน่า ถ้าไม่มีน้องน่า บ้านคนเงียบเหงาแน่ๆ เพราะเป็นเด็กที่เล็กที่สุดในบ้าน ทุกๆคนจึงให้การใส่ใจเป็นพิเศษ ของเล่นทั้งหลายทั้งแหล่ มีเยอะมากๆๆ เพลินไปอีกแบบกับของเล่นเด็ก ไว้พี่จะไปช่วยเล่นอีกนะ ขอบคุณน้านัทอีกครั้งสำหรับความจริงใจที่มีให้เสมอ เป็นคนตลกๆดีไม่ซีเรียส แต่จะอารมณ์ไม่ดีถ้าไม่ได้ดื่มกาแฟ เพราะจะหงุดหงิดมากๆ ฮ่าๆๆๆ พวงองุ่น ชีส ปราสาท กาแฟ แอ๊ปเปิ้ล อ่างล้างจาน หม้อกาแฟ ห้องใต้หลังคา แผ่นปูน  จำได้ไหมเอ่ย คิดถึงจัง จากคุณ : Oak - [ 30 ต.ค. 47 01:40:09 A:168.120.26.157 X: ]

ความคิดเห็นที่ 51 ที่จริงกระทู้นี้มันตกลงมาข้างล่างแล้ว ป้าเอมเพิ่งนึกได้ว่าต้องเอารูปมาลง ต้องเข้าใจนะว่าพวกป้า ๆ นี่แก่เลี้ยว เลี้ยวแรก ได้แค่แผ่สองสลึง สลบไสลไม่ต้องมีใครมาตบ มันเหนื่อยจากการเดินทางต่างหากล่ะ เลี้ยวสอง ปัญหาในครอบครัว เมื่อฝ่ายหนึ่งจากกันไปนาน อีกฝ่ายหนึ่งย่อมคิดถึงเป็นธรรมดา อันนี้เรื่องส่วนตั๊ว ส่วนตัว แต่ว่าเป็นเรื่องหวานแหว๋วจ้ะ เลี้ยวสาม บรรดาของฝากที่ซื้อมาต้องนำไปแจกจ่ายเลยต้องหลายเลี้ยวหน่อย เพราะว่าหลายบ้าน จนมาวันนี้ป้าเอมถึงได้โงหัวขึ้น ฮั่นแน่ พอลุกได้หน่อยเอาความหนาวมาฝากเป็นอันดับแรกเลยเหรอ ? จะให้นัทตี้บรรยายยังไงล่ะ? ก็ป้าเล่นไปหมดแล้วนี่ ที่นี่ออกเสียงไทยว่า แสนติส ไอ้นัทตี้มันพวกทะลึ่งมักเรียกเป็นไทยไปทุกทีว่า  แสนติด ลืมออกเสียง ส เสือค่ะ และมักจะนึกถึงหมาตอนติดสัดทุกที มันทำให้นึกถึงตอนอยู่เมืองไทย ที่แม่หนูน้อยตัวเล็กตะโกนเรียกให้แม่มาดูหมาติดสัดกันว่า "แม่ แม่ ใครเอากาวติดตูดหมา" ที่จริงชื่อนี้มันคือชื่อของภูเขาที่สูงที่สุดในละแวกเขตจังหวัดซังกาเล่น ที่นัทตี้อยู่ ความสูงแค่ 2500 เมตร เขานี้เป็นเขตแบ่งพรมแดนระหว่างจังหวัดซังกาเล่น และ อัพเปิ้ลเซล  ซึ่งเป็นจังหวัดที่มีวัว มีชาวนามากที่สุด เมื่อเข้าเขตอัพเปิ้ลเซล เราจะได้กลิ่นมาก่อนเป็นอันดับแรก กลิ่นขี้วัวจะลอยตามลมมากระทบรูจมูกให้พะเยิบพะยาบหาที่มา รับรองได้ว่าหาไม่เจอหรอก เพราะที่นี่เวลาที่กรมอุตุฯ ประกาศว่า วันมะรืนจะมีฝน ชาวนาจะเอาขี้วัวที่เก็บรวมไว้ในถังมาฉีดที่แปลงว่างเปล่า เรียกว่า เอากลับคืนสู่ธรรมชาติ ขี้วัวที่นี้ขายได้นะจ้ะ ราคาไม่เบาเลย อาชีพหลักคือ เลี้ยงวัว และทำชีส ชีสที่ขึ้นชื่อของที่นี่ชื่อว่า อัพเปิ้ลเซล ตามชื่อเมือง ที่บ้านนัทตี้นี้ชอบกินกันมาก กลิ่นของมันจะเหมือนกับคนที่เป็นโรคเท้าเน่าเท้าเปื่อย ทีแรกมาอยู่ใหม่ ๆ นัทตี้คิดว่าเท้าพ่อสามีคงมีกลิ่นเหม็น หรือไม่ก็หมาในบ้านมีกลิ่น จับหมามาดม ไม่มีนี่นา แต่เพื่อความปลอดภัยเลยจัดการจับมันอาบน้ำและใส่แชมพู เป่าขนให้อย่างดี จับพรม จับม่านในบ้านมาซักล้างเสียใหม่ เรียกว่าเอาน้ำหอมมาฉีดมันยังไม่หายสักที พยายามให้พ่อสามียกเท้าขึ้นมา เราเอาจมูกไปสูดดมใกล้ ๆ มันก็ไม่ใช่ จนในตอนเย็นวันหนึ่งพ่อสามีกินชีสนี้แล้วเรียกให้เราลองกิน เท่านั้นเองก็ติดใจมาจนถึงทุกวันนี้ บอกได้คำเดียวว่าอร่อยมากจ้ะ อ้อที่สำคัญคือ ชีสนี้เป็นชีสส่งออกที่มีชื่อเสียงตัวหนึ่งของสวิสฯ ทีเดียว เรากลับมาดูด้านล่างกันสักหน่อย ที่เราจะไปขี้นกระเช้านั้นเรียกว่า Schweagalp   อ่านว่า ชะ-เวก-อัลพ์  แต่เราจะเรียกกันอย่างรวดเร็วว่า ชะเวกาลพ์ มีเสียงตัวจี(อ่านว่าเก)แอลและพีออกพร้อม ๆ กัน ซึ่งนัทตี้ไม่สามารถออกเสียงให้ฟังได้ และเขียนก็ไม่ได้ดังใจซะด้วย ที่นี่นั้นจะมีสถานที่สวย ๆ ไว้เดินเล่นเยอะ แต่ว่าวันนั้นที่ไป อากาศมันไม่อำนวยเสียเลย ข้างบนที่กระเช้าไปจอด เป็นร้านอาหาร ซึ่งหน้าร้อนจะมีคนขึ้นไปทานอาหารและเดินเล่นกันตามทางบนยอดเขา จากบ้านนัทตี้จะสามารถมองไปเห็นยอดเขานี้ได้ทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือ วันนั้นที่เราอัดไปกันในรถ ป้าเอมนั่งหน้าคู่สามีนัทตี้ แถวต่อมาลูกชายป้าต๋าวและลูกชายป้าเอม  แถวหลังสุดป้าต๋าว นัทตี้ ยัยรสา รสา และ หนูน่า นี่นัทตี้ยังนึกขำอยู่เมื่อนึกถึงวันนั้น ว่าเราสี่คนข้างหลังนี่มันอัดกันเข้าไปได้อย่างไรกันนะ  แล้วตอนท้ายรถนี้มันแคบด้วย ตูดเข้าสอง ตูดออกหนึ่ง นั่งทับหนี่ง ข้างหน้าและกลาง ๆ เขาไม่มีเสียงสักแอะ ไอ้เราสี่คนข้างหลังนี้บ้าระห่ำคุยกันไม่หยุด จำไม่ได้ว่าคุยและหัวเราะเรื่องอะไรกันบ้าง ทั้งที่ปากนี้เต็มไปด้วยบ๊วยที่รสา เอามาแจกให้อม สามีนัทตี้ต้องปิดวิทยุ เพราะสงสัยว่า มันเมาม้าหรืออะไรกันนัก หัวเราะร่วนตั้งแต่ออกจากบ้านมายังไม่หยุดจ้อหยุดหัวเราะ การมีสามีฝรั่งดีอย่างนี้เอง ไม่รู้หรอกว่าเรานินทาพี่แกอยู่ ป้าเอมไม่พูดมาตลอดทาง เพิ่งมารู้เมื่อรถจอด ป้ากลั้นแทบไม่อยู่ เพราะป้าเมารถ ป้าลงมาหน้าซีด แต่ยังไม่วายเอามือไปจับสัมผัสหิมะ เราขึ้นกระเช้ากันไป หนุ่มบังคับเครื่องหล่อถูกใจป้าต๋าว สะกิดให้นัทตี้คุยด้วย แน่ล่ะ นัทตี้น่ะชอบสิ คุยไปคุยมาสามีเดินมาเป็น กขค ซะนี่ พร้อมกับพาลูกเดินมาให้ลูกเรียกเราว่า หม่าม๊าเสียอีก เสียมู๊ดหมด จีบจะได้อยู่แล้วเชียว ที่นี่มีเรื่องน่าตกใจคือ เรามาแวะดูของฝากกันอยู่ หนูน่าจะเข้าห้องน้ำ โดยไปกับน้ารสา หายกันไปพักใหญ่ รสา วิ่งมาคนเดียวหน้าตาที่ซีดยิ่งซีดลงไปอีก ปากคอสั่น มาพูดกับนัทตี้ว่า พี่นัทตี้ ๆ หนูน่าโดนประตูหนีบมือคาประตู ได้ยินเท่านั้น ภาษาไทยนะภาษาไทย  เป็นใครก็ต้องคิดว่า แย่แล้ว ลูกเรามือขาดคาประตูแน่ ๆ ใจหายแว๊บ วิ่งขึ้นไปดูกันอย่างลืมตาย แม่คุณพาไปชั้นสี่ อ้าว ดันจำทางที่ประตูหนีบหนูน่าไม่เจอซะอีกแน่ะ วิ่งลงมาชั้นล่าง อ้าว ไม่ใช่ วิ่งขึ้นบนใหม่มันอยู่อีกด้านหนึ่ง ยายรสา ช็อคแทนหนูน่าไปแล้ว ไม่ต้องห่วงว่าความรู้สึกของนัทตี้นะ มันกระเจิงแล้วเช่นกัน ใช้เสียงข่มความรู้สึกทันทีที่เห็นลูก ลืมไปแล้วว่าภาษาไทยเขาว่ายังไง เล่นพ่นภาษาด๊อยซ์ด่าไปก่อนแล้ว ว่ามัวยืนร้องไห้ทำบื้ออยู่ทำไม เจ็บแล้วต้องวิ่งลงมาหาคนช่วยสิ นี่แหละจ้ะธาตุแท้ของนัทตี้ วิ่งกระโดดขั้นบันไดทีละสองขั้น เหนื่อยแทบตายชัก แต่ยังดีใจที่ลูกมือยังอยู่ครบ  โล่งใจทันทีที่เห็น พาลูกลงมาข้างล่างชั้นหนึ่ง ที่เราซื้อของกัน แต่เรียกว่าสติยังดีที่ตอนรสามาบอก นัทตี้บอกคนที่ร้านไว้แล้วว่าลูกอุบัติเหตุให้ช่วยเรียกหมอหรือพยาบาลไว้ล่วงหน้าด้วย เมือลงมาถึงเขาจับมือลูกพลิก ๆ ดู ไม่หัก แต่ว่าแกแค่ตกใจ เจอแม่แว๊ด ๆ เข้าไปหายตกใจเป็นปลิดทิ้ง นี่คือวิธีการเลี้ยงลูกของนัทตี้ค่ะ แกจะรู้ทันทีว่าต้องหยุดร้องไห้  ถ้ายิ่งปลอบคือยิ่งร้องไห้ มีแม่ซาดิสม์ก็เงี้ย รสา ยังมีความรู้สึกผิด เธอพูดขอโทษนัทตี้เป็นครั้งที่พันได้มั้ง ต้องบอกเธอว่า ไม่ได้โกรธ ๆ ๆ ปัทโธ่โว้ย เดี๋ยวแด๊กเสียนี่ นั่นแหละเธอจึงเข้าใจ ที่จริงรสานี่น่ารักนะ ตอนทำหน้าตกใจ หน้าซีดปากสั่น นี่ก็นั่งเขียนไปขำไป หน้าเธอมาลอยวนในความคิดอยู่ตอนนี้ เรามานั่งทานไอศรีมกันปลอบใจ(เป็นทริคในการหลอกลูกให้ลืม หลอกเท่าไหร่มันก็ไม่ยอมอ้วนสักที มีแต่ซี่โครง) หนูน่าน่ะอ้อนแม่ว่ามือหนูเจ็บ แม่ก็เอาใจป้อนให้ ปากก็บอกลูกว่า ไม่มีใครเขามองหนูหรอกที่แม่ป้อน ไม่ต้องอาย เพราะหนูมีเหตุผลคือมือเจ็บ ลูกสาวนัทตี้แกอายที่แม่ป้อนไง แกรู้สึกตัวเองว่าตัวแกโตพอช่วยตัวเองได้แล้ว พอนัทตี้บอกช่องให้เท่านั้น แม่ลูกสาวตัวดี เอามือข้างที่พันผ้าเพราะเจ็บนั่นยกขึ้น โดยเอาข้อศอกเท้าไว้บนโต๊ะโชว์เลย เอากับมันสิ นัทตี้อยากจะขำลูกแต่ไม่กล้าขำออกมา เดี๋ยวต้องหาเหตุผลกันให้วุ่นวายอีก เพราะรู้ว่าจะมีคำถามอะไรออกมาจากปากแม่ลูกสาวตัวดีอีก เรื่องก็จบลงด้วยดี ที่นี้ตอนเข้ามานั่งในรถ ป้าต๋าวนั่งริม นัทตี้นั่งริมมีลูกนั่งตัก รสานั่งกลาง ป้าต๋าวกำลังรัดเข็มขัดรถ แม่รสาไม่มีตาที่ก้น ก็นั่งทับมือป้าต๋าวให้ร้องโอ๊ย สะบัดมือเร่า ๆ คราวนี้เราหัวเราะขำกัน เพราะยัยรสา ขอโทษค่ะ ๆ ๆ อีกแล้ว ที่หัวเราะเพราะแม่คุณมรรยาทดีมาก ๆ ที่ยอมรับเมื่อทำผิด ป้าต๋าวก็หัวเราะแล้วบอกว่า วันนี้รสา ทำเฉิ่มสองหนแล้วนะ หนูน่าเองยังอดปิดปากหัวเราะไม่ได้เลยแล้วกัน กลับมาบ้าน รสายังห่วงคอยถามความรู้สึกกับหนูน่า แต่ลูกสาวนัทตี้ไม่โกรธน้า เพราะมันเป็นอุบัติเหตุ หนูน่าเธอเข้าใจดีว่าไม่ใช่ความผิดของน้ารสา และ หนูน่าเองต้องดูแลตัวเองมากกว่านี้ เราสองคนแม่ลูกนอนคุยกันทุกคืน นัทตี้บอกลูกว่า หนูไม่โกรธหม่าม๊าใช่ไหมที่เสียงดังกับหนู  หนูน่าบอกว่าไม่โกรธ นัทตี้บอกเธอต่อว่า หนูรู้นะว่าพ่อแม่มีหนูคนเดียว หนูเป็นหัวใจของพ่อแม่นะ ถ้าไม่มีหัวใจเราตายไหม? หนูน่าว่า ตาย นัทตี้ว่าก็นั่นนะสิ ถ้าหนูตายหม่าม๊ากับป่าป๊าเหมือนตายทั้งเป็น ยังหายใจได้แต่ไม่มีความสุขทั้งชีวิตนะลูก คราวหน้าหนูต้องระวังตัวให้มากกว่านี้ มองไปทั่ว ๆ รอบตัวและคิดดูก่อน ไม่ใช่ว่าวิ่งทะเล่อทะล่าออกไปทั้ง ๆ ที่ลมมันแรงขนาดนั้น และที่ประตูหม่าม๊าเคยบอกหลายหนแล้วนะว่า มันอันตรายถ้าหนูไม่ระวังตัว ไม่ว่าจะเป็นประตูรถ ประตูบ้าน หรือประตูอะไร มันประมาทไม่ได้ทั้งนั้นเลย (หนูน่าเคยโดนประตูรถหนีบมือ  เคยโดนประตูโขกหัวอย่างแรง เพราะนัทตี้เปิดเข้าไป เธอดันมายืนอยู่หลังประตู) เมื่อสองวันก่อนรสา โทรมาด้วยความห่วงใยไถ่ถามถึงอาการหนูน่าอีก  และวันนั้นนัทตี้ไปส่งป้าต๋าวและป้าเอมบินกลับเมืองไทย ทันทีที่นัทตี้กลับมาถึงบ้านก็ได้รับโทรศัพท์จากเธอ ถามด้วยความห่วงใยว่าเป็นไงกันบ้าง เรียบร้อยดีไหมที่สนามบิน นี่คือน้ำใจเธอ ถูเขาที่ชื่อแสนติด ก็เอวังด้วยนิทานน้ำใจเพื่อนและความประทับใจจากเพื่อนด้วยประการฉะนี้แล จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 30 ต.ค. 47 01:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ป้าเอม ขอบใจนะจ้ะที่เอารูปมาลงให้ก่อน แล้วนิยายแสนติดที่เค้าเขียนเข้ากับบรรยากาศได้ไหมเนี่ย? ป้าต๋าว ไม่ได้อยากได้บ้านใหม่หรอก บ้านนี้ดีแล้ว ล๊อตโต้ไม่ถูก เล่นล๊อตโต้ไทยไหมบอกให้ 35 กับ 28 โดนตำรวจซิวไหมเนี่ย เล่นข้ามประเทศเลยนะยะ ห้ามบ้าจี้ตามล่ะ ซีม่อนบอกว่า คิดถึงสปัสสลี่ด้วยนะ วันนี้เค้าเรียกไอ้น่ามาตัดเล็บ เขาบอกว่า หม่าม๊าไม่ต้องแล้ว ป้าต๋าวตัดให้หนูแล้ว แล้วถามเค้าว่า หม่าม๊าทำไมป้าต๋าวต้องตัดให้หนู เค้าบอกว่า ป้าต๋าวเค้ารักหนูน่ะลูกถึงได้ทำให้ นี่หงอยไปเลยนะ ไอ้เจ้าไมค์มันมากดกริ่งบ้านเค้าสองวันแล้ว เมื่อวานบอกมันว่า คนสวยที่ขี่จักรยานไปส่งน่ะ เขากลับไปแล้วนะ มันมาขอมันฝรั่งกิน เค้าเอาคุ๊กกี้ให้มันไปทั้งถุงบอกว่า ไม่มีขนมอื่นแล้วยังไม่ได้ไปซื้อของเลย ยังอิดออดยื่นหน้ามาดูนะ ว่าไม่อยู่กันจริงๆ หรือ มันคิดว่าเค้าหลอกมั้ง วันนี้มาอีก เค้าบอกว่า ไม่อยู่กลับกันไปหมดแล้ว มันถามหาไอ้น่า ไอ้น่ายังไม่กลับจากโรงเรียน เค้าเลยให้มันกลับบ้านไป เพราะมันมาแวะที่นี่ก่อนกลับบ้านมันไง แม่มันจะตามหาถ้าผิดเวลา เป็นไง กระชากใจชาวบ้านเค้ากลับไปด้วยนะยะ แม้กระทั่งเด็กเล็กก็ไม่เว้น  บาปนะโยม จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 30 ต.ค. 47 02:25:12 ]

ความคิดเห็นที่ 53 โอเลี้ยงแก่ ๆ  อย่าท้อนะหลาน ทำงานเก็บเงินไว้กี่ปีก็ไม่สาย น้ายังอยู่นี่ตลอด ยังดีที่มีแม่คอยไถ ตอนนี้ยังไม่ได้เป็นแม่ ยังไม่รู้ซึ้งว่าความรักของแม่ยิ่งใหญ่ขนาดไหน ไว้ตัวเองเป็นแม่เมื่อไหร่แล้วจะรู้สึก น้าเองก็เป็นแบบจ๊ะมาก่อนเหมือนกัน รักแม่ให้มากมากนะ กิฟท์ น้าได้ยินแต่ป้าต๋าวพูดถึงเสมอ และได้เห็นรูปด้วย ดีใจด้วยจ้ะที่ได้งานดี นี่น้องโอ๊คจะเริ่มเก็บตังเหมือนกัน เก็บแข่งกับน้องโอ๊คสิ จะได้มาพร้อมกัน ไว้ถ้าร้านน้าเป็นรูปร่างขึ้นมาเมื่อไหร่ คงต้องขอให้ช่วยออกแบบนั่นแหละ   นี่น้าว่าจะให้ชื่อร้านว่า "ดันดี" ใคร ๆ เขาทำหน้าเหวอ ๆ กันกิฟท์ว่าเท่น์ไหม ? น้าว่าเก่ไก๋ดีออก โอ๊ค น้าขอบใจที่เข้ามาเขียนร่วมด้วยในนี้นะ ที่จริงน้าว่าเวอร์ไปหรือเปล่า  มาชมว่าน้าทำกับข้าวอร่อย เราไปกันได้เพราะเผ็ดกันทั้งคู่ ไอ้ข้าวมันไก่วันนั้น ดันเอาข้าวเหนียวใส่ปน ตามสูตรที่ชาวบ้านคนไทยที่นี่เขาบอกมานะสิ  เข็ดแล้วจ้า น้าขอบใจโอ๊คเช่นกันที่มาสอนน้าทำปลาตะเพียนถัก นี่ว่าจะเรียนผีญี่ปุ่นก็ลืมไปเลย เผือจะได้พับผ้าเช็ดปากให้แขกได้หรู ๆ แปลก ๆ นี่น้ามานั่งหัดพับไปมา กระดาษเต็มบ้าน ซีม่อนมาเห็นเขาถามว่า อะไร น้าบอกว่า หัดพับผ้าเช็ดปากให้แขก ซีม่อนมันทำสีหน้าแปลก ๆ ถามน้าว่ารูปอะไร มันเป็นดุ้นยาว ๆ พับหัวพับท้ายคล้าย ๆ เปาะเปี๊ยะ ด้วยความขัดใจ น้าตอบว่า ศากกะเบือ  ซีม่อนหายซ่ากลับไปนั่งหน้าคอมได้เหมือนเดิม ตอนนี้เรากำลังขุดดินกันอย่างบ้าคลั่ง นี่น้ายังคิดถึงอยู่ทุกคนที่ชิงหนีกลับกันเสียก่อนที่จะได้ออกกำลังกาย หนูน่าก็คิดถึงพี่โอ๊คนะ วันนี้เอาดาวที่โอ๊คสอนทำแปะที่กระดาษจดหมายเขียนให้กำลังใจครูประจำชั้นเขา ไอ้น่ามันรู้จักประดิษฐ์ประดอยมากขึ้น ได้แรงกระตุ้นจากโอ๊คมั้ง ทำอะไรทีงี้ต้องให้ดูสวยดูดี นี้น้าก็คิดถึงนะ เก็บตังได้แล้วมาลุยกันต่อ มาเรียนต่อทางนี้ก็ได้ น้าจะดูคอร์สอื่นไว้ให้ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 30 ต.ค. 47 02:51:51 ]

ความคิดเห็นที่ 54 โอ้โฮ!!! กระทู้ตกเร็วมากเลยนะคุณนัทตี้ ป้าหากระทู้แทบไม่เจอแน่ะค่ะ เข้ามาในกระทู้นี้ก็ตระการตาไปหมดรูปสวย ๆ ทั้งนั้นเลย ต้องขอกล่าวสวัสดีเพื่อน ๆ ทุกคนในที่นี้ด้วยค่ะ ขออภัยด้วยนะคะคุณนัทตี้ ที่ป้าเข้ามาตอบคำถามล่าช้ามาก วันนี้ทั้งวันเพิ่งได้นั่งหน้าคอมฯนี่แหละค่ะเพราะเมื่อคืนมีอาการหน้ามืด จึงไม่กล้านั่งหน้าคอมฯนาน อีกอย่างมีอะไรกระจุกกระจิกให้ทำมากมาย ขอตอบคำถาม ความคิดเห็น ที่ 35 ใช่ค่ะ ป้าอยู่ที่ คอสสิกา เป็นภาษาอังกฤษว่า Corsica และภาษาฝรั่งเศสเรียกว่า ลา กอร์ซ (La Corse)ค่ะ ที่เกาะที่ป้าอยู่มีอีกชื่อหนึ่งว่า Beautiful Island นะคะ เป็นเกาะที่สวยงามมากเลยนะ ถ้าไม่เชื่อก็ต้องไปดูให้เห็นด้วยตาตัวเองค่ะ :)  และที่สำคัญต้องไปเที่ยวให้ทั่วเกาะด้วย ถึงจะเห็นความสวยงามที่เป็นธรรมชาติอย่างแท้จริงเพราะมีหลายสถานที่ที่เขาอนุรักษ์ไว้ ก็คงจะเหมือนกับที่เมืองไทยของเรา เพราะเมืองไทยเราเดี๋ยวนี้มีสถานที่น่าท่องเที่ยวมากมายเลย ยิ่งได้เห็นในหนังสือ Unseen Thailand (สัมผัสจริงเมืองไทย) ที่น้อง Scottie ส่งไปให้ น้ำลายจะไหลเลยเพราะอยากกลับไปสัมผัสจริง ๆ กับเขาบ้าง คือป้าไม่ได้กลับเมืองไทยมาหลายปีแล้วน่ะค่ะ... อ้าว เลยไปถึงเมืองไทยได้ไง เพราะความคิดถึงเมืองไทยแท้ ๆ เชียว... เมืองที่คุณนัทตี้อยู่เห็นจากในรูปแล้วสวยน่าอยู่มากเลยค่ะท่าทางสงบดี ยิ่งเหมือนอยู่ในหุบเขา เพราะภูเขาใหญ่ล้อมรอบด้วย คงสันโดษมากชอบอยู่แบบนั้นเหมือนกัน...ถ้าไม่หนาวนะคะ และโชคดีแล้วค่ะที่ไม่เคยพบกับภัยต่าง ๆ เรื่องการทำประกันภัยหรือไฟป้าว่าที่ไหน ๆ ก็คงต้องทำนะคะ ของป้าก็ทำค่ะ เมื่อหน้าร้อนที่ผ่านมา ก็มีจดหมายจากอำเภอให้ไปทำการตัดหญ้าที่ขึ้นรก อยู่บริเวณที่ดินของเราเพื่อกันไฟไหม้และลามไปติดบ้านของชาวบ้านได้ พ่อบ้านก็เลยต้องจ้างคนไปถาง เพราะทำไม่ไหวไม่มีเวลาด้วย ป้าก็ไม่แข็งแรงและที่สำคัญที่ดินนี้อยู่คนละเมืองกับป้าอยู่ และถ้าเราทำดื้อแพ่งไม่ไปถางหญ้าออกถ้าเกิดเคราะห์ร้ายเจอไฟป่าที่บริเวณที่ของเราขึ้นมา เราก็จะมีความผิดด้วยค่ะ พูดถึงเขาก็ทำถูกต้องคือกันไว้ก่อนจะมีปัญหา เพราะที่เกาะเวลา หน้าร้อน(ร้อนจัด)มักจะมีไฟป่าเกิดขึ้นเหมือนกันค่ะ อ้าว แล้วทำไมอยากได้บ้านใหม่ล่ะคะ บ้านก็ดูสวยดีนี่นา...ถ้าถามป้าว่า"ทำไงดีจะได้บ้านใหม่" ก็ทุบสร้างใหม่ หรือไม่ก็ขายแล้วไปซื้อใหม่ อิอิ อือ แต่ป้าว่าควรพอใจในสิ่งที่เรามีดีที่สุดค่ะ คิดได้เท่านี้เราก็มีความสุข สมัยโบราณเขามักจะพูดกันว่า"ปลูกเรือนผิดคิดจนเรือนทลาย มีผัวผิดคิดจนตัวตาย"....ไม่รู้นะว่าสมัยนี้อาจมีการเปลี่ยนคำพังเพยใหม่ก็ได้ :) โอ้โฮ นั่งนานมากแล้วพิมพ์ออกมามากมาย คุณนัทตี้ทนอ่านหน่อยนะคะ จากคุณ : นุภา - [ 30 ต.ค. 47 04:35:50 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ป้านุภา ฮั่นแน่ ยอดไปเลย ที่โน่นสวย นัทตี้รู้ เพื่อนนัทตี้มันไปมาเมื่อสองปีที่แล้ว เอารูปมาให้ดูด้วย แต่คนไปเที่ยวที่โน่นกันเยอะนะ นักท่องเที่ยวเพียบเลย เนี่ยถ้านัทตี้ไม่มีพุงนะ จะไปโชว์หุ่นบ้าง เคยขับรถคาราวานข้ามฝรั่งเศสไปสเปญ มันส์มาก เพราะไปกันสองคนผัวเมียค่ะ  แวะนอนข้างทางและตระเวนจอดมันตามใจฉัน ตอนเข้าเขตฝรั่งเศสเนี่ย นัทตี้เห็นบ้านเป็นสีปูนแห้ง ๆ ๆ เรื่อยไป จนนัทตี้บอกสามีว่า ไม่ต้องจอดเลยนะเสียอารมณ์ คือหาบ้านสีอื่นไม่ได้ไง มันมีแต่สีนี้อย่างเดียว จนเราขับหลงไปไหนไม่รู้  มีส้มมาวางขายจากชาวสวน อู้ อร่อยมากเลย เรายังเสียดายไม่หาย ว่าซื้อมาน้อยจัง คือกลัวมันเปรี้ยวไง ที่ไหนได้ทั้งหวานทั้งหอม เราขับรถตะลอนกันไปจ่ายเบี้ยบ้ายรายทางที่เป็นตอน ๆ อย่างบ้านเรา นัทตี้หมายถึงทางด่วนน่ะค่ะ ไม่ไหว ไม่ไหว เล่นเอาซะไม่อยากไปอีกเลย น้ำมันก็แพงกว่าที่สวิส นี้ด้วย รถที่เราเช่าไปซดน้ำมันยังกับน้องผู้หิวโหย ขับรถไปกันครั้งนั้นสามอาทิตย์ กลับมาเราตกลงกันว่า ถ้าเราไปฝรั่งเศสอีก เราจะบินไป ครั้งสองบินไปปารีสเมื่อกลางปี 96 น้องชายมาสัมมนาที่นี่หนึ่งเดือนที่ ชองเดอร์ลาเซ ในปารีสเลย (เอ นัทตี้ไม่แน่ใจนะว่า ถนนมันชื่อนี้หรือว่ามันมีลา ลา เดอร์ เดอร์ อะไรอีก) มันอยู่กลางใจเมืองค่ะ เราไปพักกับน้องสองอาทิตย์ก่อนบินกลับเมืองไทย ครั้งนั้นไปเดินถนนที่ขายน้ำหอมติด ๆ กัน คนขายก็คนไทย พ่อน้องชายรูดมาเก้าหมื่นกว่า เพราะเพื่อนฝากซื้อกันมาเป็นกระดาษเอสี่ ตั้งสามสี่แผ่น ไอ้ตอนซื้อตอนลองดมเนี่ยมันสนุก แต่เราลืมนึกไปถึงตอนขนกลับเมืองไทยนะสิ ไอ้น้องชายตัวดีไม่กล้าขน นัทตี้จับยัดให้ห้าหกขวด ที่เหลือยัดกระเป๋าเดินทางนัทตี้และครอบครัวเป็นร้อย ๆ ขวดนะ มาถึงเมืองไทย ทำเป็นไม่รู้จักกัน ให้น้องเดินหน้า นัทตี้กับสามีและลูก เดินตามหลังมาห่าง ๆ สักสองเมตร กะว่าถ้าน้องโดนค้น นัทตี้ก็ลากกระเป๋าชิ่งก่อน แล้วก็จริง น้องโดนเรียกตรวจ น้องชายบอกว่า เขาไปเรียนมีแต่หนังสือทั้งนั้น ตอนที่คุยกับน้องนั้น นัทตี้จะผ่านไปอยู่แล้ว ที่ไหนได้ทางศุลฯ กลับปล่อยน้องชายไป หันมาเล่นนัทตี้แทน ถามว่าเราบินมาจากไหน เราว่า จากสวิส และ แวะเที่ยวปารีสไม่กี่วัน นายศุลฯ คนนั้นกำลังคิดอยู่ว่าจะค้นหรือไม่ค้นดี บังเอิญลูกสาวนัทตี้ตอนนั้นหกเดือน ร้องแหกปากขึ้นมา เขาเลยโบกมือให้เราไป โชคดีจริงๆ นะ กลับมาถึงบ้าน เอากะละมังซักผ้าใบใหญ่ ๆ ใส่น้ำหอมเต็มได้ถึงเกือบสามกะละมัง ยังไม่พอ คนโน้นเพื่อนซี้ คนนี้เพื่อนสนิท ตกลงว่าที่น้องชายซื้อมาแทบไม่ได้เงินเลบ ตอนเรียกเก็บเงินที่รูดการ์ดนะสิ ได้เรื่องเลย น้องชายบอกนัทตี้ว่า พี่ขอเงินสามหมื่น จะเอาไปจ่ายเครดิตที่รูดมา นัทตี้น่ะไม่ได้ว่าอะไรสักคำ แม่นะสิ ว่าน้องชายซะกระบุงโกย นัทตี้ล้อแม่ว่า สั่งก็ไม่ได้สั่ง หอบก็ไม่ได้ช่วยหอบ จ่ายก็ไม่ได้ช่วยจ่าย  แล้วแม่จะโวยทำไม แทนที่น้องจะโดน กลับกลายเป็นว่าแม่เปลี่ยนเรื่องหันมาว่านัทตี้แทน คงไม่ต้องบอกป้านะ ว่าโดนแม่โวยยาวเหยียดขนาดไหน นั่นคือเรื่องที่ประทับใจจากฝรั่งเศสค่ะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 30 ต.ค. 47 08:38:39 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ขอแถมรูปตอนลงมาจากกระเช้า Schweagalp อีกหนึ่งรูป มองย้อนขึ้นไปบนเขา จะเห็นความน่ากลัวที่ซ่อนอยู่ บนยอดเขาที่เราไปเจอ มีลมพายุหิมะขนาดย่อมของคนแถวนั้น ซึ่ง ไม่ย่อมเลยสำหรับป้า แค่ออกไปถ่ายรูปให้ลูกชายไม่กี่นาทีเอง ก็แย่แล้ว ถ้านานกว่านั้น เลือดในกายอาจจะหยุดการไหลเวียน ป้าต้องหัวใจวายก่อนกลับไทยแน่ๆเลย จากคุณ : ป้าเอม - [ 30 ต.ค. 47 11:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 57 น้ำตาซึมซะงั้นเรา....ดีนะที่ๆในออฟฟิศไม่มีใครเห็น หนูไม่ชอบการจากลาค่ะ แต่ก็ยิ้มได้ทุกครั้งที่คิดถึงนะคะ รักป้านัตตี้ง่ะ ทำไมน้า จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 30 ต.ค. 47 12:17:48 A:202.129.26.246 X: ]

ความคิดเห็นที่ 58 ป้าเอม รูปนี้สวยดีจัง นี่ตานุ่นฯถามมาว่า ไม่เห็นมีรูปคนเลย มีแต่รูปวิว  แล้วแหม่มเนื้อ นม ไข่ ไม่มีบ้างเหรอ นี่เค้าโยนไปให้ตัวเองกับน้องโอ๊คหมดนะ เพราะไม่มีฝีมือเอาจริงๆ ต้องขอสารภาพตรงนี้ว่า หาไฟน์เก็บรูปไม่เจอจ้ะ ไม่รู้เอาไปใส่ไว้ที่ไหน มีแค่รูปเก่า ๆ ที่อัดลงเครื่องเอาไว้ให้เค้าเท่านั้น รูปที่ลูเซิน เราเอาขึ้นไปไว้บนกระทู้ใหม่ดีกว่านะ ไว้วันนี้เค้าว่างแล้วจะไปเปิดให้ อย่ามัวแต่หวานแหว๋วล่ะ อ้อ เกือบลืม เมื่อวานซีม่อนส่งสายไฟไปให้แล้วนะตอนบ่ายจ้ะ ไม่รู้กี่วันได้รับ อีตาสามีเค้าก็ไม่ได้ถามมาซะด้วย เมื่อวานทำบ้านและขุดดินกันหยองแหยงสองคนผัวเมีย เมื่อยหลังมันส์ดีว่ะ นี่ถ้าเจ้าเอ็มอยู่คงวานกระทืบ ๆ หลังให้สักสองที น้ำหนักพอรับได้ ไม่อยากบอกว่าเป็นยายแก่แล้วนะ แต่โคตรจะเมื่อยทั้งตัว ใจยังสนุกนะ เพราะไส้เดือนที่อยู่ใต้ดินเนี่ย ตัวอ้วน ๆ ใหญ่ ๆ ขนาดเท่านิ้วก้อยเค้าได้ อุ๊ยสยิว มันอ้วนจริงๆ  ไม่เคยเห็นว่ะ ถึงขนาดต้องเอามันมาใส่มือนั่งพิจารณา นี่โทรทวงรสา เรื่องรูป  แม่คุณยังถ่ายไม่หมด ยังคากล้องอยู่ และงานรัดตัว ให้พวกตัวเองช่วยเอารูปลงให้พลางๆ ไปก่อนแล้วกันนะ สาธุในความมีน้ำใจจ้ะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 30 ต.ค. 47 14:25:13 ]

ความคิดเห็นที่ 59 รวยระรินกลิ่นชา  อ้าว ถึงกับน้ำตาซึมเลยหรือ ? น้ายังไม่ซึมเลย กะว่าถ้าอยู่ต่อไปอีกจะไล่ ๆ ให้กลับกันไปซะ อืม การจากกันที่หมอชิต น้ายังไม่เศร้านะ จากกันที่สายใต้ น้าก็ไม่เศร้า จากกันตอนจบน้าเองก็ยังไม่ค่อยเศร้า เรานัดเจอกันบ่อย จากกันตอนที่อยู่คนละแผ่นดินนี่สิ มันยากที่จะทำใจ ให้คิดถึงยังไงไม่มีโอกาสไปบ่อย ๆ ทุกเดือนแน่นอน ดีไม่ดีอาจจะเป็นปี แต่ละปีมี 12 เดือน แต่ละเดือนมี 30 วัน ในรอบปีมี 365 วัน ยิ่งคิดยิ่งท้อนะ ว่าระยะเวลาคิดว่ามันสั้นแค่ 12 เดือนเอง แต่น้ามันพวกช่างคิด แม่ง มาเฉลี่ยเป็นวันเป็นชั่วโมงนาทีวินาทีแล้ว น้าเศร้าใจมาก การรอคอยจ้ะ การรอคอยเข้าใจไหม น้าไม่ชอบมันเลย เออ แต่คนเรามันต้องมีรักมีพรากเป็นธรรมดา ถ้ามันไม่มีการร้องไห้บ้างเสียเลย ตาของเรามันคงไม่สวย น้าตาดุ เพราะร้องไห้ไม่เป็นแน่ ๆ ต้องหัดร้องไห้บ่อย ๆ เสียแล้ว ตาจะได้งามยิ่งกว่า มุมตัส หรือว่า มุมตึกยังไม่แน่ใจนะ อ้าว มาสารภาพรักกับน้าทำไม ? จะเสียใจเปล่า ๆ นะ เพราะน้าไม่ใช่คนตัวเปล่าเล่าเปลือย  ล่อนจ้อนมาแล้วจะหนาว ผึ้งยังสาวอยู่ สวยด้วย คนดีๆ มีถมไป ถ้าเลือกด้วยสมองและใจ เอาไหม ขนกันมาอยู่ที่นี่ให้หมดเลย เราจะได้มีตติ้งกันทุกวัน น้าว่าท่าทางคงจะสนุกกันน่าดู ลดความแก่ไปได้หลายปีเลยล่ะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 30 ต.ค. 47 14:37:58 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ตั้งกระทู้ใหม่แล้ว ไปอ่านกันข้างบนนะ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 30 ต.ค. 47 16:05:55 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ให้น้านัท นักร้องดาวรุ่ง นัททาทายัง ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : Oak (ป้าเอม) - [ 31 ต.ค. 47 05:49:45 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เรื่องนิ้วน้องน่า เล่ากี่ครั้งกี่ครั้งก็ยังขำไม่หายเลยค่ะ วันนั้นโก๊ะจริง ๆ ค่ะ รูปนี้จ๊าบมากค่ะ แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 47 01:57:57 จากคุณ : รสา รสา - [ 1 พ.ย. 47 01:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ตามไปชมรูปต่อค่ะ ลูเซิน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3094625/W3094625.html จากคุณ : รสา รสา - [ 1 พ.ย. 47 01:58:35 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เข้ามาอ่านต่อค่ะ มาชมภาพเซ็กซี่ด้วย...น้องรสาทำเก่งจัง อิอิ จากคุณ : นุภา - [ 1 พ.ย. 47 15:25:26 A:81.248.171.253 X: ]

ความคิดเห็นที่ 65 สวัสดีค่าาาาาาาา ป้าต๋าวววววว  ป้าเอม น้องโอ๊ค น้องกิฟท์ ฮั่นแน่มาตั้งชมรมกันอยู่นี่เอง แหมๆๆ มากันโหมะเยย หุหุ  ไปเที่ยวกันมาสนุกมั๊ยคะ วิวสวยๆทั้งนั้นเลยอยากไปบ้างจัง  สงสัยมั๊ยคะว่าหนูคือไผ หนูเอ๊ง หนูเองค่าาาาา จากคุณ : walnutkitten - [ 2 พ.ย. 47 00:23:21 A:202.183.132.184 X: ]

ความคิดเห็นที่ 66 หนูไม่ได้ทำนะคะพี่ปุ๊ น้องโอ๊คลูกป๋าต๋าวทำค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 2 พ.ย. 47 00:23:49 ]