อั๊ง...อัง...อัง... เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นปลุกให้หญิงสาวหน้าตาเกลี้ยงเกลาที่กำลังนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่ต้องเอามือล้วงลงไปในกระเป๋าถือที่อยู่บนตักของเธอเพื่อหยิบโทรศัพท์ที่กำลังส่งเสียงอยู่ขึ้นมา และเมื่อเธอได้เห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามาคิ้วที่ขมวดอยู่ก็คลายออกทันทีเหมือนกับคนที่คิดอะไรออกแล้ว
ฮัลโหล สวัสดีค่ะ หญิงสาวกรอกเสียงที่ดัดให้อ่อนหวานเกินจริงลงไป
สวัสดีจ้ะแต้ม วินคิดถึงแต้มจังเลย เสียงที่ส่งกลับมาเป็นเสียงทุ้มของผู้ชายซึ่งอ่อนหวานไม่แพ้กัน
แต้มก็คิดถึงวินเหมือนกัน หญิงสาวที่มีชื่อว่าแต้มหรือว่าแต้มฝันนั้นตอบกลับไปอย่างอารมณ์ดี
จริงเหรอจ้ะ คิดถึงแต่ไม่เห็นโทรมาหาวินเลย วินหรือยศวินเจ้าของเสียงทุ้มดังมา
จริงสิจ้ะ แต่ช่วงนี้แต้มไม่ว่างนี่จ้ะ วินนั่นแหละบอกว่าคิดถึงแต้มไม่เห็นโทรมาหาเลย แต้มฝันตอบกลับไปอย่างงอนๆ
โอ๋ๆ แต้มอย่างอนเลยนะจ้ะ แต้มงอนแล้ววินทำอะไรไม่ถูกเลย ยศวินส่งเสียงง้อกลับมา
ฮ่า ฮ่า ฮ่า แหวะ พอเหอะแกไม่ไหวแล้วจะอ้วก แต้มฝันส่งเสียงหัวเราะพร้อมกับเลิกดัดเสียงให้เป็นเสียงอ่อนหวาน
อะไรเนี่ย วินพูดจริงนะเนี่ย แต้มพูดอย่างนี้วินเสียใจนะเนี่ย ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงงอน
พอเลยแก มีอะไรก็พูดมา แต้มฝันส่งเสียงปกติของเธอกลับไป
ก็ได้ว่ะ แกนี่ทำเอาหมดอารมณ์เลย แล้วนี่แกจะไปไหนเนี่ย ยศวินส่งเสียงเซ็งๆกลับมา
กำลังจะไปห้าง... แล้วทำไมเหรอ แต้มฝันบอกชื่อห้างสรรพสินค้าชื่อดังในย่านนั้นไป แล้วแกล่ะอยู่ไหน แต้มฝันถามกลับไป
อยู่บนรถเหมือนแกน่ะแหละ แต่ผมเราไม่ยุ่งเหมือนแกว่ะ ฮ่า ฮ่า พอจบคำพูดของเพื่อนแต้มฝันก็รีบเอามือไปจับผมที่ซอยสั้นของเธอทันที และเธอก็ได้พบว่าผมมันยุ่งอย่างที่เพื่อนของเธอบอกจริงๆด้วย เธอเริ่มสงสัยว่าเพื่อนตัวดีของเธอต้องอยู่แถวๆนี้แน่เลย เธอหันไปมองรอบๆรถสองแถวที่เธอนั่งอยู่ เธอก็พบรถตู้ต้องสงสัยคันหนึ่ง เธอเลยถามเพื่อนของเธอไปว่า
แกอยู่บนรถตู้สีดำติดฟิล์มดำๆด้วยใช่ป่ะ
เออ ฉลาดนี่หว่า เพื่อนตัวแสบของแต้มฝันย้อนกลับมา
แกกำลังจะไปไหนเนี่ย แต้มฝันถามด้วยความอยากรู้
ก็กำลังจะไปที่เดียวกับแกนั่นแหละ
งั้นไปเจอกันดีมั้ยแก เดี๋ยวเราเลี้ยงไอติมนะ แต้มฝันส่งเสียงอ้อนกลับไป
จริงอ่ะ อย่างแกเนี่ยนะจะเลี้ยงไอติม ยศวินถามอย่างไม่แน่ใจ
จริงดิ หลอกแกแล้วเราทำอะไรได้ว่ะ งั้นเดี๋ยวไปเจอกันที่ร้านไอติมร้านเดิมนะ จะรออยู่หน้าร้านนะ
เออ งั้นแค่นี้นะ เปลืองว่ะ พูดจบยศวินก็วางสายไป
เฮ้ย! เสียงเรียกที่ดังมาจากด้านหลังปลุกแต้มฝันให้ตื่นจากภวังค์ความคิดของเธอ เมื่อเธอหันหลังกลับไปเธอก็พบชายหนุ่มอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ หน้าตาตี๋ๆบ่งบอกถึงเชื้อสายที่มีอยู่ในตัว ความสูงมาตรฐานชายไทยทั่วไป รูปร่างกำลังดีไม่อ้วนหรือผอมจนเกินไปยืนยิ้มกวนๆให้เธออยู่
มาเงียบๆทำเอาตกใจหมดเลย ไอ้บ้า เธอหันไปบ่นกับยศวินเพื่อนตั้งแต่สมัยประถมจนถึงมัธยมปลายก่อนที่จะแยกย้ายกันไปเรียนตามมหาวิทยาลัยต่างๆ
ไม่เงียบนะ แต่แกนั่นแหละใจลอยไปถึงไหนแล้ว
เปล่า ไปกินไอติมเถอะ วันนี้เราเลี้ยงเอง พูดจบแต้มฝันก็เดินนำวินัยเข้าร้านไอศครีมที่ตั้งอยู่แถวนั้น
วันนี้แกนึกครึ้มอะไรขึ้นมาว่ะถึงมาเลี้ยงไอติมเรา ยศวินถามแต้มฝันเมื่อทานไอศครีมกันเสร็จ
เปล่าไม่มีอะไรหรอก แต้มฝันตอบด้วยเสียงสูง ทำให้ยศวินเริ่มระแวง
ไม่มีแน่นะแก เราไม่ไว้ใจแกเลยว่ะ
เอ่อ...ความจริงมันก็มีอ่ะนะ หญิงสาวกล่าวเสียงอ่อย
ว่าแล้ว...ว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆเลย ไม่งั้นแกคงไม่เลี้ยงไอติมเราหรอก ยศวินบ่นออกมา
มันไม่ใช่อย่างนั้นนะแก มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรมากมายหรอกแก แกฟังเราก่อนดิ นะ แต้มฝันพยายามแก้ตัว
แล้วเราจะทำไงได้ล่ะ ไอติมก็กินเข้าไปแล้วอ่ะ ยศวินบ่นกับตัวเอง พลางหันไปเร่งแต้มฝันให้เล่าเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องใหญ่ของเธอมา เอ้า!...เล่ามาเร็ว
ก็...เรื่องมันมีอยู่ว่า
แต้มฝันพูดค้างอยู่แค่นั้น ก่อนที่จะสูดลมหายใจเข้าลึกๆเพื่อเรียกกำลังใจให้กับตัวเอง ก็วันก่อนเรานั่งกินข้าวกับเพื่อนอยู่ที่โรงอาหารใช่ป่ะ แล้วเราก็เจอแฟนเก่าเราโดยบังเอิญอ่ะ เขามากับแฟนใหม่เขาอ่ะ
ใช่คนที่มาแย่งแฟนแกไปใช่ป่ะ ยศวินถามขัดขึ้นมา
อืม...คนนั้นแหละ ตอนแรกเราก็ทำเป็นมองไม่เห็นนะ แต่อยู่ๆสองคนนั้นก็เดินมาที่โต๊ะอ่ะ แล้วอดีตแฟนเราก็ถามว่าเรามีแฟนใหม่หรือยัง เรายังไม่ทันตอบเลย แฟนของเขาก็ตอบแทนเราเฉยเลยว่าอย่างเราน่ะยังไม่มีแฟนใหม่หรอก พร้อมกับส่งสายดูถูกมาที่เราด้วยแก แล้วเขาสองคนก็หัวเราะกันอ่ะ เพื่อนเรามันฉุนแทนเรามันเลยพูดออกมาว่าเราน่ะมีแฟนใหม่แล้ว ดีกว่าแฟนเก่าเราซะอีก พอเพื่อนเราพูดจบเขาสองคนก็ทำหน้าแบบว่าไม่น่าเชื่ออ่ะแก เพื่อนเราอีกคนเลยบอกว่าถ้าไม่เชื่อวันเสาร์ก็มาที่ห้างนี้ดิ แล้วก็จะรู้ว่าเรามีแฟนใหม่จริงหรือเปล่า เขาก็เลยบอกว่าเขาจะมาอ่ะแก แต้มฝันเล่าเรื่องไม่ใหญ่ให้ยศวินฟังด้วยสีหน้ากลุ้มๆ
จากคุณ :
@หนูเอ๋อ@
- [
2 พ.ย. 47 18:15:00
A:168.120.26.60 X:
]
จริงหรือหลอก...บอกหน่อยได้มั้ย (ตอนที่ 1)
