ความคิดเห็นที่ 1 โอ.. เข้ามาก็เจอเรื่องจริงเลย.. ผมแน่ใจ..ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง..จากผู้ชายคนหนึ่งจริง ๆ จริงเสียจน..ผมอึ้งไปหลายนาที.. ++++ ผมไม่อยากบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเศร้า.. เพราะคำว่า "เรื่องจริง" เหนือกว่า "เรื่องเศร้า" เยอะ.. ผมจึงอ่านเรื่องนี้อีกรอบ..อ่านอย่างไม่เศร้า..อ่านอย่างไม่สงสาร แต่ผมอ่านอย่างเห็นใจ.. ความเห็นใจไม่ใช่เป็นการซ้ำเติม..ความเห็นใจคือความเข้าใจในความรู้สึก..ผมเข้าใจในความรู้สึกของคุณ"ผมเอง.." อย่างน้อยผมก็เข้าใจ..ว่าคุณกำลังเศร้า.. ++++ ถ้าผมเป็นคุณ..ผมจะทำอย่างไร เป็นคำถามที่ผมถามตัวเอง..ก็ยังตอบไม่ได้.. ผมคงจะเหมือนคุณ ระบายทุกสิ่งทุกอย่างออกมาเป็นตัวหนังสือ ระบายออกกับคนใกล้ตัวที่เขาพอรับฟังได้..เพื่อคลายความกดดันในตัวเอง ผมว่าคุณกำลังทำถูกแล้ว..ระบายเถิดครับ..ควรจะระบายมากกว่านี้ด้วยซ้ำ เขียนมาเถิด..พวกเราพร้อมจะอ่าน..และให้กำลังใจ..เท่าที่จะทำได้ เพียงคุณอ่านความเห็นของพวกเรา..แล้วคุณรู้สึกดีขึ้นเพียงเล็กน้อย..นั่นก็เป็นเรื่องที่พวกเรายินดี ส่วนเรื่องปัญหาทางธุรกิจ..ความหนักแน่นมั่นคง..จะนำคุณไปสู่สิ่งที่คุณหวังได้ในวันหนึ่ง ส่วนเรื่องความรัก..เก็บเอาไว้ในส่วนลึกของหัวใจ เก็บแต่ภาพดี ๆ เอาไว้..อย่าให้ใครเห็น..อย่าให้ใครรู้.. แล้วคุณจะมีความสุข..เมื่อคุณได้คิดถึงมันในวันข้างหน้า.. ผมเชื่อครับ..คุณจะต้องทำได้.. ผมเชื่อจริง ๆ ++++ จากคุณ : ปิ๊วเอง - [ 2 พ.ย. 47 21:11:34 A:202.57.168.233 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 เข้ามาอ่านหลังจากหัวใจพองฟูเพราะปั่นนิยายตัวเองเสร็จ พอมาอ่านเรื่องนี้ ใจแฟบเหี่ยวในทันใด เป็นกำลังใจให้นะคะ ทุกปัญหาต้องมีทางออกที่ดีอยู่ทางหนึ่งเสมอ เพียงแต่บางครั้งเราก็ต้องรอเวลา คุณจะหมดรัก หมดเงิน แต่อย่าหมดหวังนะคะ เพราะเมื่อมีหวังคุณจะมีแรงฮึด มีกำลังใจสู้อีกครั้ง ขอให้การต่อสู้ครั้งใหม่ในชีวิตคุณเกิดขึ้นในเร็ววันนะคะ จากคุณ : อุณากรรณ - [ 2 พ.ย. 47 21:12:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณครับ.. ผมได้นำเรื่องนี้ไปโพสท์ที่ห้องสวนลุม-ปัญหาชีวิต ซึ่งผลที่ได้รับ คือ กำลังใจมากมาย นี่เป็นครั้งแรกที่ความอึดอัดของผม  มีเพื่อนร่วมรับฟัง  มีเพื่อนให้กำลังใจ  มีเพื่อนร่วมชี้แนะ "เรื่องจริง" นั้น สามารถทำให้ทุกท่านร่วมรู้สึกได้  ผมทราบ และ เมื่อผมลืมตา  ตื่นขึ้นมาเช้านี้   ปัญหาทั้งหลาย ก็ยังคงอยู่  ลูกน้องยังโทรถามเรื่องเงินเดือน  โทรศัพท์สำนักงานยังคงใช้ไม่ได้  แต่.. ผมไม่ได้รู้สึกเหมือนยืนอยู่คนเดียว....เช่นเมื่อวาน ไม่อยากเชื่อจริงๆ กราบขอบพระคุณในความกรุณาครับ จากคุณ : ผมเอง - [ 3 พ.ย. 47 06:04:14 A:210.86.217.62 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 พูดไม่ออกค่ะ หลังจากตะลุยอ่านเรื่องแต่งมากมายในถนนนักเขียนแต่ไม่มีเรื่องไหนที่ทำให้อึ้งได้เท่ากับเรื่องจริงเรื่องนี้ของคุณ ถ่ายทอดเรื่องราวได้ดีมากๆ ไม่จำเป็นต้องใช้ถ้อยคำบีบคั้นอารมณ์ แต่คุณทำให้เราทนนิ่งเฉยอ่านจบแล้วก็จากไปเฉยๆไม่ได้ ทำให้เราทึ่งว่าคนๆหนึ่งในช่วงเวลาที่แสนทุกข์ต้องการจะระบายความทุกข์ เขายังมีความสุนทรีย์ในภาษาเขียน ทำให้เราเชื่อว่าคุณจะสามารถประคองตัวเองผ่านพ้นเรื่องราวต่างๆได้ เพราะว่าคุณยังมีพลังค่ะ แม้ว่าพลังกายของคุณคงจะเริ่มอ่อนล้า แต่เราเชื่อว่าพลังใจของคุณยังคงเข้มแข็ง ภาษาของคุณทำให้เราเชื่ออย่างนั้น ใจจริงอยากจะบอกให้คุณลืมความเจ็บเรื่องรัก แต่บอกไปก็แค่นั้น มันทำไม่ได้ง่ายๆทุกคนก็รู้ เราคงบอกคุณได้แค่ว่า สู้ต่อไปนะคะ ถ้าคุณทำธุรกิจร้านอาหารก็ดีสิเราจะได้ไปเป็นกำลังใจให้ด้วยการไปอุดหนุนที่ร้าน (ทำอย่างอื่นก็คงจะช่วยอุดหนุนได้ แต่คงไม่ง่ายเท่าไปกิน...มั้ง) ไม่ใช่แค่บอกคุณว่าเป็นกำลังใจให้อยู่แค่ในนี้ อ้อ....อีกอย่าง พออ่านเรื่องนี้จบ เราไม่ได้รู้สึกสงสารหรือเห็นใจคุณเลยนะ แต่เรากลับรู้สึกชื่นชมในการพยายามก้าวเดินของคุณและประทับใจกับการเลือกเดินต่อไปของคุณ (ไม่รู้ว่าจะรู้สึกตรงข้ามกับความต้องการของคุณรึเปล่า) จากคุณ : lnls - [ 3 พ.ย. 47 07:39:37 A:64.240.66.86 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่ถนัดเรื่องธุรกิจเลย แต่สงสัยว่าจะเข้าไปขอคำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญได้หรือเปล่า หวังว่าจะแก้ปัญหาธุรกิจได้ในเร็ววัน และเข้มแข็งที่จะหาทางออกเรื่องหัวใจได้ในเร็วคืนค่ะ :) จากคุณ : scottie - [ 3 พ.ย. 47 10:42:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านจนจบก็อึ้งๆค่ะ ไม่รู้ว่าจะพูดไงยังไงก็พยายามต่อไปนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ โลกนี้สดใสกว่าที่คิดค่ะ จากคุณ : นันทนีย์ - [ 3 พ.ย. 47 16:02:46 A:202.183.178.130 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านแล้วมองต่างมุมจากท่านอื่น ๆ นะคะ หากไม่ถูกใจเจ้าของกระทู้ ต้องขออภัยด้วยค่ะ ถ้าแฟนคุณมีความสุขกับสิ่งที่เธอทำ และคุณรักเธอจริง ๆ คุณไม่มีความสุขไปกับเธอด้วยหรือคะ การที่คุณเจ็บจากความรัก เป็นเพราะรักแบบต้องการครอบครองมากไปหรือเปล่าคะ หรือว่าที่แท้คุณรักตัวคุณ ธุรกิจของคุณมากกว่าคะ ใจคนเรานั้นย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาค่ะ ถ้าเรามีความเข้าใจในธรรมชาติของมนุษย์ เราจะมีแต่ความเห็นใจ เมตตาซึ่งกันและกันค่ะ ดังตัวอย่าง คำปลอบใจในความเห็นต่าง ๆ จากเพื่อน ๆ ค่ะ อีกอย่างหนึ่งก็ไม่ทราบด้วยว่า คุณทำธุรกิจอะไรค่ะ ถ้าเป็นมิจฉาอาชีพ ซึ่งขัดกับหลักธรรมทางพุทธศาสนา อันได้แก่ ขายสัตว์ให้เขาเอาไปฆ่า ขายอาวุธ ขายมนุษย์ ขายยาพิษ ขายสุราและของมึนเมา คงต้องแนะนำให้เปลี่ยนอาชีพแล้วค่ะ แต่ถ้าไม่ใช่ ก็หวังว่าธุรกิจคุณจะดีขึ้นในเร็ววันนะคะ จากคุณ : รสา รสา - [ 3 พ.ย. 47 18:45:22 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ก็ต้องขอบพระคุณทุกความคิดเห็นและกำลังใจครับ ธุรกิจที่ผมทำ  คือบริษัทสื่อสิ่งพิมพ์ ประเภทภาพขนาดใหญ่ครับ   ทบทวนดูแล้ว  ที่คุณรสา รสา ให้ทัศนะนั้นก็มีส่วนถูกอยู่หลายข้อ  ผมเองก็เป็นส่วนหนึ่งในความบกพร่องทั้งหลายครับ มีเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้ผม  ยืนหยัดต่อสู้ มาถึง 3 ปี  คือ คำพูดของ"เธอ" ที่รับจัดการงานส่วนดังกล่าว ก่อนจัดตั้งบริษัทฯ   ถ้าไม่มีสัญญานี้  ผมคงไม่ตัดสินใจเปิดกิจการ  หรืออย่างน้อย เอาเงินทุนที่มีไม่กี่แสน  เปิดร้านขายของเล็กๆ  ไม่กล้าคิดอ่านการใหญ่ขนาดนี้ แต่ในความเป็นจริง  เมื่อบริษัทฯถูกเปิด ผมถูกปล่อยให้"สู้" โดยลำพัง  ด้วยเหตุผลง่ายๆ  ว่า "คนอื่นเค้าจะมองฉันอย่างไร"  เรามันแค่แฟนกัน  ยังไม่ได้แต่งงาน และฉันทำงานรับเงินเดือนเจ้านายอยู่  ฉันย่อมต้องทำงานรับใช้นาย  มันถูกต้องไม่ใช่หรือ?" ครับ ถูกต้อง  เป็นภาพลักษณ์ที่ดีงาม  ผมจึงทนทำใจมานานขนาดนี้ จน"เธอ".....จากผมไป และผม...ต้องถูก"คำพิพากษา" นี้  โดยไม่มีข้อแก้ตัวใดๆครับ บอกตามตรง..ผมไม่มีสิทธิ์โทษเธอ  แม้แต่น้อย ผมโทษสิ่งที่เรียกว่า " ศรัทธา" ได้แค่อย่างเดียวครับ ถ้าผมไม่มีคำว่า " ศรัทธา"   ผมคงไม่มีคำว่า "ทรมาน" เช่นกันครับ       จากคุณ : เจ้าของกระทู้ - [ 3 พ.ย. 47 19:21:37 A:203.172.57.167 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 เอากำลังใจจากปรมาจารย์กำลังภายใน..โกวเล้งมาให้ค่ะ บทความนี้คิดอยู่ข้างโต๊ะทำงานของตัวเอง ตั้งใจอ่านอย่างละเอียดทุกครั้งที่รู้สึกว่าชีวิตของตัวเองมีปัญหา แล้วมันเหมือนกับมีแรงฮึดขึ้นมา...ฉันต้องทำได้สิน่า และแล้วมันก็จะผ่านไปได้ทุกครั้ง คอยเป็นอีกหนึ่งกำลังใจที่จะส่งให้คุณก้าวผ่านสิ่งทดสอบที่ยิ่งใหญ่สิ่งนี้ไปให้ได้ค่ะ ล้มเหลวแล้วจะเป็นไร ? ใช่หรือไม่ว่าความล้มเหลวเป็นต้นธารของสายน้ำแห่งความสำเร็จ? ความล้มเหลวไม่สำคัญ เหนือกว่านั้นคือความบากบั่นตั้งใจจริงและความกล้าหาญเด็ดเดี่ยว หากไม่มีใบไม้ร่วง ไหนเลยกำเนิดใบใหม่ได้? หากไม่หลุดพ้น ทำลายกฎเกณฑ์ของตัวเอง ชุบชีวิตจากกองเถ้าถ่านก็เท่ากับตายแล้ว... จากคุณ : ปาล์ม. - [ 3 พ.ย. 47 20:51:40 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ลองเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสนะคะ ว่าการที่เราเดินมาได้ถึงจุดนี้ เพราะเพียงลำแข้งของเราเอง ฉะนั้นก็ไม่ยากที่จะเดินต่อไปโดยที่ไม่มีเธอคนนั้นค่ะ หรือมองในทางที่ดีในอีกแง่หนึ่งได้ว่า เราอาจจะได้เจอคนที่เหมาะสมกับเรามากยิ่งขึ้นก็เป็นได้ค่ะ ชีวิตมันก็เป็นธรรมดาที่ต้องสู้แหล่ะค่ะ ที่สำคัญ สร้างกำลังใจให้ตนเองสู้ต่อไปค่ะ เพราะถ้าแม้แต่ตัวเองท้อแล้ว คนอื่นก็คงเชียร์ไม่ขึ้นเท่าไหร่หรอกค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 3 พ.ย. 47 21:20:02 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โฆษณาไว้ให้นะคะ กรุณาเถิดครับ ผมอยากร้องไห้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3102460/W3102460.html     จากคุณ : รสา รสา - [ 3 พ.ย. 47 21:20:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณผมเองค่ะ เสียใจด้วยนะคะทที่คุณต้องเจอปัญหาแบบนี้ สู้ต่อไปนะคะ แล้วก็ให้อภัยตัวเองนะคะ อย่าโทษตัวเองค่ะ มันไม่มีประโยชน์นะคะ ฉันเชื่อว่าคุณจะผ่านพ้นมันไปได้ด้วยดีค่ะ ส่วนผู้หญิงคนนั้น พยายามให้อภัยเธอนะคะ คุณไม่จำเป็นต้องรักและคอยปกป้องเธออีก แต่อย่าไปโกรธหรือแค้นเธอเลยค่ะ เพราะมันจะทำร้ายตัวคุณเอง คุณเป็นคนดีคนหนึ่งนะคะ ฉันไม่อยากให้คุณเอาเวลาที่มีค่านี้มาคิดโทษตัวเองหรือโทษเธอนะคะ สู้ต่อไปนะคะ ฉันเป็นกำลังใจให้ค่ะ ดูแลตัวเองนะคะ จากคุณ : little pig - [ 3 พ.ย. 47 23:35:40 A:129.130.32.142 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาให้กำลังใจคุณผมเอง  อีกหนึ่งใจเจ้า คนเราทุกคนมีสิทธิ์ล้มได้ทั้งนั้นแหละค่ะ  เรื่องธรรมดานะ ๆ ๆ                . เมื่อล้มแล้วก็ปัดเศษหิน ดิน ทราย ทิ้งไป  แล้วก็ลุกขึ้นใหม่ ค่อย ๆ ก้าวไปอย่างช้า ๆ (เพราะอาจจะมีเคล็ด ขัด ยอก ด้วยเล็กน้อย) หันไปมองรอบข้าง  ยังมีเพื่อนร่วมทางมากมาย แม้กำลังใจที่ให้จะน้อยนิด  แต่ให้ด้วยความจริงใจ สู้ต่อไป...........  ให้ผ่านพ้นอุปสรรค์ไปได้ด้วยดี วันนี้..........  ในอนาคต..........  จะเป็นเพียงอดีต แหะ ๆ ๆ ตั้งใจจะปลอบ  ไม่รู้ว่าได้ผลแค่ไหนอ่ะเจ้า จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 4 พ.ย. 47 06:06:16 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เหมือนเพิ่งอ่านเรื่องของคุณจากโต๊ะอื่น แต่ไม่ได้ลงอะไรไว้ เพราะบางเรื่องเราไม่มีทางออกจะบอก เพียงแต่อยากจะบอกว่า ไม่มีใครหกล้มทุกวันหรอกค่ะ วันหนึ่งคุณจะลุกได้ อดีตก็เป็นแค่บทนำ...บทต่อไปยังรออยู่นะคะ โชคดีนะคะ :) จากคุณ : นารูมิ - [ 4 พ.ย. 47 10:14:58 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มาให้กำลังใจดีกว่านะค่ะ สู้ต่อไป คนเรามีปัญหาด้วยกันทุกคน ชีวิตไม่สิ้น ก็ต้องดิ้นต่อไป จากคุณ : oreocream - [ 4 พ.ย. 47 12:08:22 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนึงนะค่ะ ชีวิตก้คงงี้มั้งค่ะ จากคุณ : น้ำนนท์ - [ 4 พ.ย. 47 13:47:42 A:202.47.236.230 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 สู้ครับ คุณเป็นคนที่เก่งมากคนหนึ่ง วันหนึ่งคุณจะผ่านมันได้ แล้วคุณจะเป็นคนที่แกร่ง และประสบความสำเร็จในชีวิต จากคุณ : LITE - [ 4 พ.ย. 47 19:15:11 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านกระทู้ "กรุณาเถิดครับฯ" ก่อน แล้วเพิ่งลงมาเจอกระทู้นี้ เข้าใจมากขึ้นแล้ว ว่าทำไมถึงอยากร้องไห้ ไม่มีความรู้เรื่องอะไรทั้งสิ้น ยิ่งเรื่องชีวิตยิ่งน้อย ขอแค่เป็นคนอ่าน และร่วมให้กำลังใจ พร้อมๆ กับเพื่อนๆ ชาวถนน และชาวพันทิปโต๊ะอื่นๆ ทุกคนครับ จากคุณ : คุณพีท (PeterPuck) - [ 5 พ.ย. 47 14:04:20 ]

ความคิดเห็นที่ 19 พี่ สู้ๆนะ ... อ่านแล้วไม่รู้จะพูดไรแต่... ขอให้สู้กับปัญหาตอนนี้ได้นะ ... ผู้หญิงคนนั้นใจร้ายจริงๆ ขอให้เจอแต่เรื่องดีๆ และ คนดีๆนะคะ จากคุณ : law chula - [ 15 ม.ค. 48 01:09:55 A:202.133.177.27 X: ]