ความคิดเห็นที่ 1 " นี่ไอ้ภพ  อย่าหึงไม่เขาเรื่อง  ไม่ว่ายังไงความรู้สึกของฉันกับน้องเปียก็ไม่มีทางเปลี่ยนแปลง " วศินรีบบอกกลัวเพื่อนจะเข้าใจผิด         " แล้วทำไมแกรู้เรื่องดีจังเลยวะ " สามภพยังไม่หายสงสัย         " ก็เพราะความเป็นพี่น้องไงที่ทำให้เปียมันเล่าให้ฉันฟัง  หายสงสัยแล้วยังวะพ่อคนขี้หึง " สามภพถามพลางทำท่าล้อเลียน         " เออ ๆ แล้วทำไมแกถึงคิดถึงเปียได้วะ  เวลาเห็นน้องคนนั้น " สามภพถามด้วยความสงสัย         " ก็เพราะอะไรหลาย ๆ อย่าง  ที่หลานรหัสฉันบอกน่ะสิ  ไม่ว่าจะเป็นนิสัย  หรือว่าการนี่เค้ามาจากต่างจังหวัด และที่สำคัญ ฉันรู้สึกคุ้นหน้าน้องเค้ายังไงก็ไม่รู้ " วศินร่ายยาวเหตุแห่งความสงสัยของตน         " แต่ฉันว่ายังไงก็คงไม่ใช่หรอกว่ะ หรือแกว่า ." พลันเสียงกริ่งโทรศัพท์ของวศินก็ดังขึ้น         " ฮัลโหลสวัสดีครับ  ผมวศินพูดครับ " วศินรับโทรศัพท์แล้วกรอกเสียงตามสายไป         " ฮ้า ! เปีย  หายไปไหนมา  ทำไมถึงไม่ติดต่อพวกพี่เลยฮะ " วศินถามด้วยความดีใจเมื่อรู้ว่าใครเป็นคนโทรมา         " เปียหรอ ! " สามภพถามด้วยน้ำเสียงตกใจระคนดีใจ         " ได้จ๊ะ  แล้วเจอกัน " วศินพูดเสร็จแล้วปิดโทรศัพท์ทันทีพลางชายตามองสามภพที่แสดงท่าทางดีใจเกินเหตุ         " ไม่ต้องเว่อก็ได้  ไอ้ภพ " วศินเหน็บเพื่อน         " ก็คนมันดีใจนี่นา  ว่าแต่เปียว่าไงบ้าง " เขาถามต่อทันทีอย่างไม่รอช้า         " ก็นัดให้เราไปเจอ  ตอน 11 โมงเช้าวันเสาร์  ที่ร้านไอติม  ที่ .. แค่นั้นแหละแล้วก็วางสายไปเลย " วศินตอบ         " อืมมดี  งั้นทีนี้เราจะได้รู้ความจริงซักที  ว่ามันเป็นยังไงกันแน่ " สามภพบอกด้วยสายตาที่มุ่งมั่นว่าจะต้องได้รู้สาเหตุของการหายตัวไปของหญิงสาวและ  จะได้รู้ด้วยว่าใช่คนเดียวกันกับดาวมหาลัยของมหาลัยชื่อดังที่เขาเคยเรียนอยู่รึเปล่า  และอีกอย่างก็คือ  ชายหนุ่มอยากจะรู้ความรู้สึกของตัวเองหลังจากที่ไม่ได้พบเปียมา  2  ปี  ว่าจะเป็นยังไง           เวลา  10.45 น. ผู้คนเริ่มทยอยเข้ามาภายในห้างสรรพสินค้าดังแห่งหนึ่งใจกลางกรุงเทพมหานคร  เนื่องจากเป็นวันเสาร์ต้นเดือน  และยังคงเป็นวันหยุดยาวฉลองวันขึ้นปีใหม่  ทำให้ผู้คนที่เหลืออยู่น้อยนิดพากันยกโขยงมาเที่ยวกันเป็นแบบครอบครัว  แต่มีเพียง ชายหนุ่มหน้าตาดี  2  คนที่นั่งอยู่ในร้านไอศกรีมของห้างเท่านั้นที่นั่งด้วยความกระวนกระวายใจ         " นี่มัน 10.45 น. แล้วนะเว้ย  ทำไมเปียยังไม่มาอีก " สามภพยกนาฬิกาขึ้นดูครั้งแล้วครั้งเล่าพลางบ่นให้กับเพื่อนที่นั่งข้าง ๆ         " อย่าใจร้อนสิวะ " วศินบอกเพื่อนอย่างใจเย็น " เปียมันนัด  11 โมงตรงนะเว้ย  มันไม่เหรดหรอกน่า  แล้วแกก็เป็นคนคะยั้นคะยอให้มาก่อนเองนี่นา " ชายหนุ่มบอกเพื่อนด้วยความขบขันเมื่อเห็นเพื่อนตื่นเต้นดีใจจนออกนอกหน้า         " ก็คนมันตื่นเต้นนี่หว่า " สามภพเถียงเพื่อนอีกพลางมองไปตามทางเดินเผื่อว่าจะเห็นเปียเดินมา         " เฮ้ย ! " วศินร้องออกมาด้วยความดีใจ         " อะไรวะ " สามภพถามด้วยความสงสัย         " ก็น้องดาวมหาลัยที่ฉันเล่าให้แกฟังไง  " วศินบอกพลางพยักเพยิดให้เพื่อนมองไปที่สาวน้อยหน้าตาสะสวยคนหนึ่งที่กำลังเดินมา         " อ๋อ คนนี้หรอ  แล้วทำไมเค้าเดินมาทางเราวะ  หรือว่า " สามภพพูดได้แค่นั้นเพราะสิ่งที่ชายหนุ่มกำลังจะพูดเป็นความจริงขึ้นมาแล้ว  เมื่อสาวน้อยร่างสูงคนนั้นเดินตรงมาที่โต๊ะของพวกเขา  แล้วยกมือไหว้วศินพลางส่งสายตาเหยียด ๆ  มาที่เขา  ส่งผลให้ชายหนุ่มถึงกับทั้งสองอ้าปากค้างเมื่อหญิงสาวคนนั้นทักขึ้นมา         " สวัสดีค่ะพี่วศิน " หญิงสาวคนนั้นทักวศินด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน  เสียงนี้ช่างคุ้นหูเขาเสียจริง  แต่แววตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นแข็งกร้าวขึ้นเมื่อมองมาที่สามภพ " หวัดดี  ไอ้หน้าปลาจวด  มากับเค้าด้วยหรอ " เปียนั้นเอง  ไอ้หน้าปลาจวดมีแต่เธอเท่านั้นที่เรียกเขา           " เปีย นี่เปียจริง ๆ เหรอ เป็นไปได้ไง " วศินมองเปียตาค้างพลางถามด้วยความไม่แน่ใจว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้  ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาแค่ดูก็รู้ว่ายังอ่อนเยาว์กว่าเขาหลายปี  ใบหน้าสวยบาดตา   ผิวสีน้ำผึ้ง  ร่างบางน่าทะนุถนอม  รอยยิ้มพิมพ์ใจที่ชวนให้ใครหลายคนหลงไหล  และที่สำคัญแววตาแห่งความเป็นมิตรไมตรีและความจริงใจที่เธอมีให้กับทุกคนที่ดีกับเธอ  สมแล้วที่เป็นดาวของมหาลัย  สวย สวยมาก สวยจนเขาและเพื่อนไม่อาจละสายตาไปจากร่างบางที่แปลกตานั้นได้เลย  และนึกไม่ถึงด้วยว่าจะเป็นเปีย สาวน้อยร่างอ้วนที่ห่างหายออกไปจากชีวิตพวกเขานานถึง  2  ปี         " ก็เปียน่ะสิคะพี่ศิน  ว่าแต่ เปียนั่งได้แล้วยังคะ  หรือว่าจะให้เปียยืนจนเส้นเลือดขอดเสียก่อนถึงจะให้นั่ง " ปากอย่างนี้ไม่มีใครหรอกนอกจากเปีย         " เอ่อ นั่งสิเปีย  มาเร็วนั่งคุยกันนี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย เฮ้ยไอ้ภพ " วศินพูดขึ้นเมื่อหายจากอาการตกตะลึงพลางร้องเรียกสามภพที่นั่งใบ้กินพูดไม่ออกเอาแต่จ้องหน้าเปีย         " เออ ๆ ..เป็นไปไม่ได้ " สามภพพึมพำกับตัวเอง โดยที่สายตาก็ยังคงไม่ละไปจากเปีย         " อะไรที่เป็นไปไม่ได้ฮึนายสามภพ " เปียถามด้วยน้ำเสียงท้าทาย         " ก็ ไอ้ศินพูดอะไรทีสิวะ " ชายหนุ่มพูดไม่ออกจึงโยนไปให้วศินที่นั่งตะลึงไม่แพ้กัน         " เอ่อ ..เปีย คือว่า .พี่อยากจะถามว่า .มันเกิดอะไรขึ้น .แล้ว .เปียหายไปไหนมา .ทำไมถึงไม่ติดต่อพี่ แล้วเปียเปลี๊ยนไป๋ " กว่าวศินจะเค้นคำถามออกมาได้หมดทำให้ชายหนุ่มที่นั่งข้าง ๆ แทบจะกลั้นหายใจ  แล้วเสียงถอนหายใจก็ดังออกมาพร้อมกัน 2 เสียงเมื่อเขาพูดจบ  พร้อมกับเสียงหัวเราะของเปียที่แทบจะกลบเสียงถอนหายใจของชายหนุ่มทั้งคู่         " โธ่ ! พี่ศินคะกว่าจะพูดจบ " เธอพูดพลางยิ้มขำ " คืองี้ มันก็ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นหรอกค่ะ  ก็แค่เปียเอ็นต์ติดแล้วเข้ามาเรียนที่กรุงเทพเฉย ๆ " เปียยังไม่ยอมตอบตรงคำถาม         " ไม่ใช่เรื่องนั้นเปีย " สามภพทำเสียงจริงจังขึ้น " พี่หมายความว่าทำไมเปียถึงกลายเป็นดาวมหาลัยได้แล้วทำไมไม่ติดต่อพี่ ..2  ปีเชียวนะเปีย " วศินถามอย่างเป็นงานเป็นการ  ในขณะสามภพนั่งหน้าเครียดโดยจ้องหน้าเปียไม่ยอมพูดยอมจา         " อ๋ออออออออ " ลากเสียงยาว " ที่เปียไม่ติดต่อก็เพราะอยากจะ  surprise  พี่ไงคะ แล้วที่เปลี่ยนไป .ก็เพราะเปียอยากลบคำพูดดูถูกของใครบางคน ก็เท่านั้นเอง " พอพูดมาถึงประโยคเสียงเปียก็เข้มขึ้นพลางจ้องตากับสามภพด้วยสายตาที่บอกว่าเธอสะใจสุด ๆ         " เปีย พี่ขอโทษ "  สามภพเอ่ยขึ้นมาได้หลังจากนั่งอมขี้ฟันเป็นนานสองนานแต่หญิงสาวกลับแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน         " ยังไงเปียก็ขอโทษพี่ศินจริง ๆ นะคะ ที่ไม่ได้ติดต่อไปเลย " หญิงสาวหันมาขอโทษขอโพยวศินเป็นการใหญ่         " เปีย พี่ขอโทษ " สามภพเอ่ยขึ้นอีกเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่สนใจฟัง         " ที่จริง เปียเห็นพี่ศินตั้งแต่เมื่ออาทิตย์ก่อนแล้วนะคะที่มหาลัย  เห็นพี่ศินกำลังคุยอยู่กับไอ้วี  แต่เปียไม่เข้าไปทักเพราะเปียคิดว่ามันยังไม่ถึงเวลา ก็พอดีกับที่ไอ้วีมันไม่ได้บอกพี่ศินว่าเปียชื่อเล่นว่าอะไร ก็เปียจำได้ว่าเปียไม่เคยบอกพี่ศินเลยเรื่องชื่อจริง ๆ ของเปีย" เปียสวนขึ้นมาอีกพลางทำเป็นไม่ได้ยินที่สามภพขอโทษ         " เปีย พี่ขอโทษ " คราวนี้สามภพเสียงดังขึ้นนั่นทำให้เปียต้องหยุดพูดแล้วหันหน้ามาทางสามภพด้วยสายตาเหยียด ๆ พร้อมกับวศินที่ตกใจเมื่อได้ยินเสียงของสามภพดังขึ้นมา         " ขอโทษอะไรวะไอ้ภพ " วศินถามด้วยความสงสัยพลางมองหน้าเปียกับสามภพสลับกัน         " พี่บอกว่า พี่ขอโทษ  เปียจะยกโทษให้พี่ได้มั้ย  ตอนนั้นพี่เข้าใจเปียผิด  พี่ไม่ได้ตั้งใจ " วศินพูดขึ้นด้วยแววตามุ่งมั่นอย่างสำนึกผิดที่วันนั้นพูดกับเปียแรงไป         " ไม่เป็นไร  ฉันยกโทษให้ขอทานไปตั้งแต่เมื่อ  2  ปีที่แล้วแล้ว " เสียงพูดของเปียไม่ได้หมายความเหมือนคำพูดเลย " ไอ้คำพูดดูถูกของนายไม่สามารถทำอะไรคนอย่างฉันได้หรอก  อ้อ แต่ฉันจะบอกอะไรอีกอย่างนึงนะ ตอนนี้ทั้งรุ่นพี่  รุ่นน้อง  หรือแม้แต่รุ่นเดียวกัน  ก็แทบจะเดินตามฉันเป็นหางว่าวอยู่แล้ว  ฮึ อย่างนี้แหละที่ฉันต้องขอบคุณคำพูดของนาย " เธอพูดด้วยสายตาที่ฉายแววเยาะเย้ยไปให้ชายหนุ่มที่นั่งตรงข้ามที่นั่งกำมือของตัวเองแน่น  ซึ่งตอนนี้แม้แต่วศินก็ยังยอมรับว่ากลัวอารมณ์ของเพื่อน  เพราะเขารู้ดีว่าในเวลานี้สามภพทั้งสำนึกผิด  และหึงหญิงสาวข้างหน้าในเวลาเดียวกัน         " เอ่อ ..เปีย  พี่ว่าพี่เข้าใจทุกอย่างแล้วนะ  พี่ว่าตอนนี้เราไปดูหนังกันดีกว่านะ  เดี๋ยวพี่เป็นเจ้ามือเอง " ชายหนุ่มพูดชวนไปที่อื่นเมื่อเห็นว่าสถานการณ์ในตอนนี้อึดอัดเข้าข่ายว่าใกล้จะเกิดศึกนองเลือดเข้าแล้ว         " ดีเหมือนกันค่ะ  งั้นเราไปกันเลยนะคะพี่ศิน " เปียบอกวศินด้วยเสียงอ่อนเสียงหวาน  นั่นทำให้สามภพยิ่งเครียดหนักขึ้นไปอีก         " ครับ ปะไอ้ภพไปดูหนังกัน " วศินว่าพลางรุนหลังเพื่อนให้เดินไป  จึงไม่ทันได้เห็นแววตาของเปียที่เปลี่ยนไปเป็นวิตกกังวล  เมื่อรู้ว่าสามภพจะต้องไปด้วย         " น้องเปียครับน้องเปีย  นั่นน้องเปียจริง ๆ ด้วย " มีเสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้น  นั่นทำให้ทั้งสามคนต้องหันมามอง  โดยที่เปียนั้นถึงกับยิ้มรับเมื่อเห็นว่าใครเดินตรงมายังเธอพร้อมกับจับมือทั้งสองของเธอมากุมไว้  ซึ่งมันสามารถบอกถึงระดับความสัมพันธ์ที่ชายหนุ่มหญิงสาวคู่นี้มีให้กันเป็นอย่างดี  โดยมีสายตาลุกวาวของใครคนหนึ่งลุกโชดช่วงขึ้นทันทีโดยไม่ต้องมีใครกดรีโมตสั่ง จากคุณ : ทรายสีชมพู - [ 3 พ.ย. 47 17:04:10 A:203.156.50.212 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 3 ปีผ่านไป เรายังเป็นฮิปโปอยู่เลย :( จากคุณ : scottie - [ 4 พ.ย. 47 08:50:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอสูตร ลดความอ้วนด่วน ได้โปรด พลีสสสสส give me จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 6 พ.ย. 47 01:38:06 A:202.133.177.115 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ยัยเปียมันใช้พลังแห่งความรักที่ตัวของเธอเองก็ยังไม่รู้หรอกค่ะว่าเป็นความรัก  เพราะเธอร้แต่ว่าเธอจะต้องลบคำสบประมาทของเพราะเธอรู้แต่ว่าเธอจะต้องลบคำสอฃบประมาทของพราะเอกให้ได้   เบื้องหลังเธอก็ออกกำลังกายและก็ทานอาหารที่อย่ในปริมาณจำกัดเท่านั้นค่ะ  อาจจะนานหน่อยแต่ได้ผลดีกับสุขภาพแน่นอน จากคุณ : ทรายสีชมพู - [ 8 พ.ย. 47 16:02:36 A:192.168.1.164 X:202.143.141.3 ]