ความคิดเห็นที่ 1 รถตำรวจไม่ต่ำกว่า 5 คัน จอดเปิดไฟฉุกเฉินรายล้อมบ้านหลังนั้นไว้.. ไฟสว่างวับวับ ๆ ทำให้เขารู้สึกรำคาญตา พาลหงุดหงิดไปทั้งสมอง ตั้งแต่เมื่อคืน..มาจนกระทั่งบัดนี้..เกือบยี่สิบสี่ชั่วโมงเต็ม ๆ ที่เขาแทบไม่ได้หยุดพัก เรื่องราวน่าพิศวงต่าง ๆ ผ่านเข้ามาให้เขาขบคิดจนสมองแทบระเบิด นับตั้งแต่การพบศพที่ตายอย่างผิดปกติติด ๆ กันในคืนเดียวถึงหกเจ็ดศพทั่วกรุงเทพฯ แต่ละศพมีลักษณะใกล้เคียงกัน..ตายซ้อนตายเหมือนกัน หัวใจไม่มีเหมือนกัน เป็นหญิงสาววัยใกล้เคียงกัน..มีภูมิกำเนิดจากสถานที่ใกล้ ๆ กัน ทำไมถึงได้มีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้นได้ขนาดนั้น?? แล้ว..ผ้าสีฟ้าผืนนั้น..ซึ่งผูกอยู่ที่หน้าต่างห้องพักของวิรานี..นักข่าวสาวสวยชุดเชยๆ คนนั้น..นั่นคืออะไร? แม้ผ้าผืนนั้นจะช่วยให้เขาค้นพบชายคนหนึ่ง..ผู้มีประวัติการทำงานเป็นถึงนักวิทยาศาสตร์ด้านจุลวิทยา..ก็ไม่สามารถจะทำให้คำตอบกระจ่างออกไปได้..เพราะชายคนนั้นได้สิ้นชีวิตไปแล้ว.. เขาตายไปแล้ว..ตายไปหลังจากได้มีการแจ้งตายล่วงหน้ามาถึงสองหรือสามเดือน ผ้าสีฟ้านั้นมาเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้?? ยังขบคิดไม่เข้าใจ..ขณะกำลังจะกลับไปพิสูจน์ที่โรงพยาบาลนั้นอีกครั้ง.. ก็ดันมาพบกับเหตุการณ์ซึ่ง ๆ หน้าเข้าอีก ศพโดดหน้าต่างตาย..โอย..จะบ้าตายตามไปเสียให้ได้ เขาทำหน้าย่น ยกมือลูบหน้า..เสยเลยขึ้นไปทางหน้าผาก ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกับที่เขาเห็นเงาอะไรชนิดหนึ่งที่หางตา และรู้สึกว่าเขากำลังถูกจ้องมองมาจากมัน!! .... จากคุณ : อืมม์..เขียนฝืด ๆ แฮะคืนนี้ - [ 5 พ.ย. 47 20:56:25 A:61.90.13.92 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 อาณาบริเวณของบ้านนั้น..ถูกรายล้อมไว้ด้วยกำแพงปูนสูงประมาณหน้าอก..และซ้อนไว้อีกชั้นด้วยต้นไม่เล็กใหญ่รายรอบ บัดนี้มันถูกแสงสีแดงและสีเหลือง สาดส่องวับแวบตามจังหวะไฟฉุกเฉินจากรถตำรวจ ในมุมหนึ่งของความมืด..ใต้ต้นมะม่วงใบปรกหนา..กิ่งคาคบที่ถูกเงามืดซ้อนไว้อีกชั้น..มีอะไรชนิดหนึ่งเกาะนิ่งอยู่ตรงนั้น.. ดวงตากลมโต..กำลังจ้องมองเขาซึ่งบังเอิญหันมาเห็นเขาอย่างไม่กระพริบ ความรู้สึกแปลก ๆ ชนิดหนึ่ง..เริ่มต้นขึ้นจากไขสันหลัง..ไล่สู่ต้นคอ..วิ่งไปถึงหนังศีรษะและปลายผม.. ความหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยปรากฎมาก่อนในชีวิตจู่โจมเข้าเกาะจิตใจของเขาในวินาทีนั้น.. "มัน" นั่นเอง!! มันที่วิ่งข้ามถนนตัดหน้ารถของเขา..มันที่แฝงตัวอยู่ใต้ซู้มต้นแก้ว..มันซึ่งมีรอยเท้าเหมือนเด็ก..มันที่เขาถึงกับลงทุนออกจากรถเพื่อพิสูจน์ให้ได้ว่ามันเป็นอะไร บัดนี้มันอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว...ห่างไปไม่ถึงห้าเมตรแค่นั้นเอง.. และมันกำลังจ้องเขาอยู่!! ด้วยสายตาที่ทำให้เขาเย็นวาบตั้งแต่ปลายเท้าจรดปลายผม +++ จากคุณ : อีกสักพักคงจะลื่นไหลกว่านี้นะ - [ 5 พ.ย. 47 21:07:33 A:61.90.13.92 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 เหมือนถูกสะกด..บรรยากาศรอบตัวราวจะหยุดนิ่งไปเสียแล้วสำหรับเขา และคงจะยืนนิ่งอยู่เช่นนั้นอีกนาน..ถ้าเสียงโทรศัพท์มือถือของเขาไม่ดังขึ้น เมื่อรู้สึกตัว.."มัน" ก็วูบหายไปจากสายตา เขากลืนน้ำลายเอื๊อก..ค่อย ๆ ยกโทรศัพท์แนบหู "ผู้หมวดหรือครับ?..ถึงไหนแล้วครับ ผมมารออยู่นานแล้ว.." จ่าต้อยนั่นเอง "เอ่อ.."เขายังพูดไม่ออก "ศพยังอยู่ครับ..แต่.." ลูกน้องคนสนิทของเขาอึกอัก..เขานิ่งฟัง..เหงื่อแตกซิก "ศพแฟ่บไปแล้วครับ..แบนแต๋ติดเตียง..พวกหมอพยาบาลมารุมดูกันใหญ่.." "ผมว่าผู้หมวดรีบมาดูเองดีกว่า..อาโหล..ผู้หมวดยังอยู่หรือเปล่าครับ?..อาโหล?" "อยู่.."ในที่สุดเขาก็พูดออกมาได้ "แล้วเอาไงดีครับ?" "ฉันก็ไม่รู้.." เขาแทบจำเสียงของตัวเองไม่ได้เหมือนกัน "อ้าว.." เสียงอุทานลั่นมา..นั่นสิ..เขาแทบจะไม่รู้อะไรเลยจากเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น เขาต้องตั้งสติใหม่อีกครั้งซะแล้ว "จ่ามาหาผมที่บ้านดีกว่า.." "ไปทำไมครับ?" "ฉันจะลองค้นหาข้อมูลของดร.อัมฤทธิ์เพิ่มเตม..บางที..คืนนี้เราอาจจะต้องทำอะไรสักอย่าง" เขาคิดถึงคอมพ์ฯ ที่บ้าน..หน้าจอของมันยังคงเป็นข้อมูลของดร.อัมฤทธิ์ผู้นั้นเปิดค้างอยู่ เขานึกถึงกล่องข้อความสั้น ๆ สำหรับคลิ๊กเพื่อไปสู่ลิงก์อีกอัน ที่ปรากฎอยู่ด้านล่างของหน้าจอ "คลิ๊กเพื่อเข้าสู่ข้อมูลลับลำดับที่ 2" ซึ่งเขายังไม่ได้คลิ๊กเข้าไปจากการดูครั้งแรก "จ่ารีบมาก็แล้วกัน" ++++ จากคุณ : เรื่องนี้ไมเขียนยากขึ้นทุกที? - [ 5 พ.ย. 47 21:40:38 A:61.90.13.92 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ๋อย.. เสียงครางของผมเอง.. จากคุณ : เขียนมะออกคับ - [ 5 พ.ย. 47 21:47:33 A:61.90.13.92 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 เอาน่า พยายามหน่อยคนเก่ง แต่ถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็พักนะคะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 5 พ.ย. 47 22:12:54 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สู้ต่อไปนะคะ ถ้าไม่ไหวพักก่อนก็ได้ แล้วค่อยมาเขียนต่อตอนสมองปลอดโปร่ง จากคุณ : Auntie DEE - [ 5 พ.ย. 47 22:34:37 A:222.145.23.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถ้าไม่อยากเจอแล้วล่ะ เราคงไม่ต้องเจอกัน 'สมใจ'.......ใช่ไหม จากคุณ : ไม่อยากล็อกอิน - [ 5 พ.ย. 47 22:39:07 A:203.209.71.130 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 โธ่ คุณปิ๊ว เหนื่อยรึเปล่าครับเนี่ย ว่าแต่ผมไปปากหวานใส่คุณปิ๊วตอนไหนหวา โดนเรียกซะขนลุกเลย  ฮ่าๆๆ ส่วนเบียร์ ถ้าจะเลี้ยงก็ยินดีครับ ของฟรีไม่เกี่ยงอยู่แล้ว  เอิ๊ก อันนี้ลิ้งค์คราวก่อนครับ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3100875/W3100875.html แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 47 00:04:25 จากคุณ : คุณพีทนั่งเป็นเพื่อน (PeterPuck) - [ 5 พ.ย. 47 22:49:54 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ก็เพราะด้วยคำพูดประมาณนี้.. ที่ทำให้ประทับอยู่ที่"ใจ"นี่..มิรู้ลืม จากคุณ : ไม่ได้ล๊อกอินเหมือนกัล - [ 5 พ.ย. 47 23:08:15 A:61.90.13.92 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตามมาดูเจ๋ยๆ แล้วก็เดินออกจากห้องไปอย่างเงียบๆ วันนี้ไม่มีอารมณ์แทะครายทั้งสิ้นเพราะปวดไมเกรนตุ๊บๆ เอ๊ะ...จะบอกว่าตุ๊บมันก็ไม่ถูก  มันคลายๆปวดหนึบเหมือนโดน คีมคีบหัว  แต่ชีพจรที่เต้นชวนให้ปวดคูณสอง  ไม่เอาล่ะ.... ยิ่งพูดยิ่งงง  ไปกินยานอนดีกว่า  หลับฝันดีราตรีสวัสดิ์จ้า จากคุณ : สายลมที่พัดไปไม่ถึงตัวเธอ - [ 5 พ.ย. 47 23:17:01 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านจนหิวเบียร์ วันนี้พักผ่อนครับ ไม่ไปไหน เพราะเมื่อคืนหนักไปหน่อย แต่ก็ไม่เสียเวลาเปล่า ได้เบอร์น้องๆน่ารักมาด้วย อิอิ ดีใจแทบหายเมา อาการปวดเมื่อยตามเนื้อตามตัวต้องนวดแผนโบราณครับ รับรองจะเมื่อยหนักเข้าไปอีก เอ้ย..หายเมื่อย อ้อ ตอนนี้ได้บรรยากาศเรื่อง "เพชรพระอุมา" ครับ นึกถึงตอนที่ระพินทร์ ไพรวัลย์ กำลังยืนถือปืนจ้องดูผีดิบมันตรัยหรือพวกกองกอยในเงามืดยามค่ำคืนเลย (เอาเข้าไป... -_-"......) จากคุณ : GTW - [ 5 พ.ย. 47 23:31:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เที่ยงคืนกว่าๆ แล้ว ยังรออ่าน แก้ไขเมื่อ 06 พ.ย. 47 00:12:01 จากคุณ : GTW - [ 6 พ.ย. 47 00:11:33 ]

ความคิดเห็นที่ 13 รออ่านเหมือนกันว่าแต่ลงชื่อมาทุกกระทู้ไม่เห็นนู๋เหรอ จ๊ะ แงงง เค้าออกจาตัวหย่ายยยนะ จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 6 พ.ย. 47 01:55:30 A:202.133.177.115 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 อะ..มาแร้วคับ เมื่อคืนผมทำตามคำแนะนำของป้าเอม..คุณAuntie DEE ว่าให้พักก่อน แหะ..พักยาวเรยครับ.. หลับปุ๋ย.. ก่อนหลับยังอดยิ้มไม่ได้ กับถ้อยคำของใครบางคนที่พ้อทิ้งไว้ "เธอไม่เคยเปลี่ยน..เลยจริง ๆ" +++++ วันนี้วันเสาร์ ช่วงเช้านี้ผมยังมีเวลาว่าง กะว่าจะเขียนต่อให้ยาวที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก็หวังว่าเพื่อน ๆ จะตามอ่าน +++ คุณโอเลี้ยงแก่ครับ.. ขอโทษครับที่ไม่ได้ทักทาย แหะ..ตัวคนใหญ่ไปนิดดดดดดดดดด ขอบคุณครับที่ตามอ่าน อ่านเรื่องราวที่อ่านแล้วไมเกรนกำเริบ(อย่างคุณสายลมพัดเบาไปนั่นไง)เรื่องนี้ คุณเก่งจังเรย ++++ จานฯ.. ขอโทษคับที่ให้เราจนดึกดื่น.. เบียร์ในตู้เย็นคงหมดไปหลายป๋อง รักษาสุขภาพนาคับ.. จะได้ทานเบียร์ได้เยอะ ๆ อิอิอิ.. +++++ คุณพีท.. ก็ที่คุณพีทชมผมไว้ไง ว่าผมเขียนอะไรสั้น ๆ กระชับ ๆ นี่ไง นั่นแหละ ปากหวานแหละ คุณพีทเก่งกว่าผมตั้งเยอะ อ่านแล้วนึกภาพได้.. อ่านแล้วอยากเข้าร่วมในเหตุการณ์ ฉาว ๆ เอ๊าะ ๆ ทั้งน้านนนนนนนน แฮ่... ++++ จากคุณ : ปิ๊ววววววววว - [ 6 พ.ย. 47 10:24:49 A:202.57.168.62 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 เหวย.. พิมพ์ผิดเยอะแยะเรย ดีนะนี่..คุณครูภาษาไทยไม่มา หยึย!! จากคุณ : ปิ๊วกัว - [ 6 พ.ย. 47 10:25:48 A:202.57.168.62 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 คิก ๆ ๆ มาแปะชื่อไว้ว้า.....  หนูหิ่ง ฯ ตามอ่านอยู่ค่า....... บางทีอ่านแล้ว  แต่มะได้แปะชื่อไว้อ่ะ  แฮ่......... เหมี้ยว ๆ ๆ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 6 พ.ย. 47 13:52:20 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แอบแวะมาดูค่ะ เปล่า แวะมาอ่าน หึหึหึหึ จากคุณ : Tethys - [ 6 พ.ย. 47 14:27:53 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาแวะให้เห็นชื่อ  ยังไม่อ่านหรอก เอิ้ก ๆ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 6 พ.ย. 47 19:01:30 ]

ความคิดเห็นที่ 19 5555555 แล้วเมื่อไหร่ ตอนต่อไปจะมาหว่า หายเหนื่อยแล้วก็อย่าลืมปั่นต่อนะคะ ว่าแล้วก็ทวงเลย เสียนิสัย แหะแหะแหะ จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 7 พ.ย. 47 00:13:13 A:202.133.176.35 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 แวะมาบอกว่า ไม่ได้ตามอ่านเหมือนกันค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 7 พ.ย. 47 01:57:37 ]

ความคิดเห็นที่ 21 This chapter is too horrible to read in this time but your humour can help me to smoothly join with it . I'm looking forward to reading a next chaptor. Sorry for my English typing because I don't understand the cause of my problem which can't use Thai typing. I sent my mail to web master for consult how to resolve this problem but he didn't send an answer return. Ps. My computor can read Thai language well, you can answer my commentation in Thai language. Bye Bye จากคุณ : ปาล์ม. - [ 7 พ.ย. 47 04:49:30 ]

ความคิดเห็นที่ 22 "วันนี้วันเสาร์ ช่วงเช้านี้ผมยังมีเวลาว่าง กะว่าจะเขียนต่อให้ยาวที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก็หวังว่าเพื่อน ๆ จะตามอ่าน" น่าน... เมื่อวานเราก็เข้ามา ไม่เห็นมีเลย ไอ้ที่ว่า "ยาวที่สุดเท่าที่จะทำได้" น่ะ ฮ่าๆๆ แต่กลัวกระทู้จะเต็มไปด้วยชื่อผม แล้วใครๆ จะเข้าใจอะไรผิด ว่าผมเกิดไป "หวาน" ใส่คุณปิ๊วเข้าจริงๆ เลยไม่ลงชื่อดีกว่า นี่มันก็เช้าวันอาทิตย์แล้ว มีทั้งคนตามอ่าน และ "ไม่ตามอ่าน" แต่มาลงชื่อเฉยๆ เต็มไปหมด เจ้าของเรื่องก็ยังไม่มา น่าหยิกจริงจริ๊ง จากคุณ : คุณพีท (PeterPuck) - [ 7 พ.ย. 47 09:12:39 ]

ความคิดเห็นที่ 23 งานกองท่วมหัวเพิ่งเอาตัวรอดมาตามอ่านต่อค่ะ :) จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 7 พ.ย. 47 14:44:51 A:210.246.77.201 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 ลึกลับจริง ๆ แต่ว่าเรื่องราวเริ่มไขออกทีละน้อยค่ะ.. ตื่นเต้น ลุ้น ๆ ดีค่ะ.. :D จากคุณ : คิมมี่ (*CriMy*) - [ 9 ธ.ค. 47 20:22:12 ]