นายสัตยรักษ์ ชื่อเล่นที่แม่เรียกคือ ลูกรัก หรือ น้องรัก ตอนในวัยเด็ก
นายสัตยรักษ์ อายุรุ่นราวเกือบสามสิบปี เป็นโสด อยู่กับแม่เพียงลำพังสองคน
เขาเป็นลูกกำพร้าพ่อ หลังจากที่เกิดมาได้สองวัน
จะโทษเขาก็ไม่ได้ว่า เขาเป็นตัวซวยที่ทำให้พ่อต้องตายก็คงไม่ได้
จะโทษว่าพ่อเขาเองนั้นซุ่มซ่ามก็คงจะเป็นได้ แต่อย่าเพิ่งด่วนลงความเห็นอย่างนั้น
นายสัตยรักษ์ เป็นลูกชายคนแรกที่เกิดจากเมียจดทะเบียน
พ่อเขารอมาด้วยความอดทนถึง 5 ปีหลังจากที่พยายามบ้าง ไม่พยายามบ้าง มีเวลาบ้าง ไม่มีเวลาบ้างจึงสำฤทธิ์ผล ได้ลูกชายมาเชยชมหนึ่งคน
ไม่แปลกเลยที่พ่อของเขาต้องเห่อลูกชายตัวน้อยเป็นธรรมดา
เมื่อเห็นหน้าลูกในวันแรก ความรู้สึกแสดงความเป็นเจ้าของ ความหวงแหนในลูกตัวน้อยเกิดขึ้นอย่างท่วมท้นจิตใจ
เมื่องานเลิกจะรีบตรงดิ่งมาที่โรงพยาบาลทันที
ใจนั้นมาถึงลูกตัวน้อยก่อนหน้าที่ตัวจะมาถึงเสียอีก
เพราะเหตุนี้ เมื่อพ่อเขาเกิดอุบัติเหตุรถชนตายเพราะลืมข้ามสะพานลอย จึงน่าให้อภัย
พ่อของนายสัตยรักษ์ถูกหามเข้าโรงพยาบาลเดียวกันกับที่ลูกชายตัวน้อยและแม่รักษาตัวอยู่
นางพยาบาลมาบอกแม่ให้รีบไปดูพ่อ
แม่รีบอุ้มลูกชายตัวน้อยไปให้กำลังใจพ่อถึงข้างเตียง
เธอวางเบาะลูกหัวแก้วหัวแหวน ไว้ข้าง ๆ ตัวพ่อ ที่ยังพอมีความรู้สึกตัว อาการเข้าขั้นโทฑูต ยังไม่ตรีฑูต ยังปรายตามองได้
น้ำตาของเธอไหลออกมา เพราะมันช่างเป็นเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน
สามีทำท่าขยับปาก พร้อมกับหลับตาลงไปอีก ทำหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด
พยาบาลเข้ามาเร่งบอกว่า รีบหน่อยนะคุณ เดี๋ยวผลเอ็กเรย์มาแล้ว บางทีหมออาจจะต้องผ่าตัด
เธอรับคำนางพยาบาล และรีบถามสามีว่า "พี่จ๋า ๆ อย่าเพิ่งตายนะ ลูกชายเรายังไม่ได้ตั้งชื่อเเลย"
เธอได้ยินเสียงดังมาจากสามีดังครอกกกก หนึ่งครั้งยาว ๆ
"พี่จ๋า ๆ จะให้ลูกชื่ออะไรดีล่ะ"
ได้ยินเสียงดังครอกจากสามีดังมาเป็นครั้งที่สอง
เธอได้ยิน แต่ไม่ได้ใส่ใจอะไร ความสนใจของเธอขณะนี้คือ ชื่อลูก
เธอเขย่าตัวสามีอย่างแรง หลังจากที่เขาเงียบไปพักใหญ่
สามีลืมตาขึ้นมา สูดลมหายใจอย่างแรงเฮือกใหญ่ ปากพะงาบรอดไรฟันว่า "อี๊ออออ....ดอกกกก ...สัตตตตตต" พร้อมกับตาเหลือกปากเบี้ยวและหมดลมหายใจไปในที่สุด
แม่นายสัตยรักษ์ ได้ยินเสียงสามีสั่งเป็นครั้งสุดท้าย จึงได้ตั้งชื่อลูกชายตัวน้อยว่า "สัตยรักษ์" ซึ่งหมายความว่า รักษาคำซื่อสัตย์
ส่วนชื่อเล่น เธอเรียกลูกชายคนเดียวของแม่ว่า "ดอกรัก"
แต่ส่วนใหญ่เธอจะเรียกเขาสั้น ๆ ว่า "รัก"
วันตายของสามี แม่นายรัก ได้จัดงานศพให้แก่พ่ออย่างสมเกียรติ บรรดาเพื่อนและผู้ร่วมงาน ผู้ใต้บังคับบัญชาของสามีได้มาร่วมงานกันอย่างพร้อมเพรียง
ที่จริงลึก ๆ แล้ว แม่นายรักนั้น ดีใจด้วยซ้ำที่สามีตายไปเสียก่อนที่จะนำโรคเอดส์มาติด ทำให้เธอตายตามไปด้วย
บรรดาคุณหนู ๆ น้อง ๆ คนละสายเลือดที่มาร่วมเกี่ยวดองใช้สามีคนเดียวกัน
ก็มาร่วมงานด้วยอย่างพร้อมเพรียง ไอ้ที่เคยกัดกัน ก็มาพูดกันอย่างถ้อยทีถ้อยอาศัย
ไอ้ที่เกี่ยงงอนกันเรื่องวันที่กำหนดให้สามีมาเยี่ยม ก็กลายเป็นทีมเวิร์คช่วยกันคนละไม้ละมือ
แต่ละนางขาว สวย หมวย อึ๋ม นอกจากแม่นายรักษ์เท่านั้นที่รูปร่างยังไม่เข้าที่เข้าทาง เพราะเพิ่งคลอด
คนที่มาร่วมงาน ต่างมองบรรดาสาวโสดไม่สดเหล่านั้นกันไปวางตา
ลิ้นเลียปากแผล็บ ๆ คิดในใจกันว่า "อืม มรดกของมันแต่ละชิ้น เข้าขั้นทั้งนั้น ขอสักคืนเถอะแค่ฟ้าเหลืองจะขอบคุณเซ่นไหว้ เจ้าจี๊คนเดียว สักร้อยหน"
ใครจะไปห้ามความคิดคนได้
มีต่อจ้ะเป็นตอน ๆ
จากคุณ :
NATTI นัทตี้ 
- [
8 พ.ย. 47 17:56:21
]
ไอ้...ฝัด กับ อี...ซันดาน
