CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    ไอ้...ฝัด กับ อี...ซันดาน (ตอนจุดสองห้อย)

    บรรยากาศวันนี้ชื่นมื่นรื่นรมย์จริงจริง
    เมื่อเช้าตรู่ของวันหยุดทุกสัปดาห์ที่ "ลูกรัก " ของแม่ถูกปลุกขึ้นมาด้วยเสียงโวยวายดังมาคุณแม่ผู้แสนดี
    "ไอ้จุดฯ ใครใช้ให้แกขึ้นมานอนบนโซฟาเหรอ ไป๊ ไปเดียวนี้เชียว" เสียงดังมาจากแม่
    พักหนึ่งก็เงียบไปแล้วก็มีเสียงเห่าของหมาเล็ก ๆ ตามมา
    "อะไรอีกล่ะ ข้าวก็กินแล้ว แกนี่วุ่นวายไม่รู้จักจบสิ้น เดี๋ยวก็เอาไปปล่อยวัดหรอก" เสียงเปิดประตูมุ้งลวดบานเลื่อนดังฟืดยาว ๆ


    ฝัดตื่นแล้วและนอนฟังต่อ พร้อมกับนึกภาพแม่ที่รบกับไอ้จุดได้ทุกวันหยุด
    ฝัดรู้สึกว่า ตั้งแต่เขาเอาไอ้จุดเข้ามาเลี้ยงในบ้านเนี่ย อะไร ๆ มันเปลี่ยนแปลงไปหมด
    มันไม่เงียบเหงา เหมือนบ้านมีชีวิตชีวาขึ้นมาได้อย่างประหลาด
    แม่เขาก็ได้สูดอากาศออกซิเจนเข้าปากโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว เพราะบ่นด่าเจ้าจุดแทบทุกวัน
    แม่พูดมากขึ้น แต่อย่างน้อยแม่ก็ไม่ต้องบ่นคนเดียวอีกแล้ว อย่างน้อยก็มีไอ้จุดรับรู้
    แม่กระฉับกระเฉงขึ้น ลุกขึ้นเดินรอบ ๆ บ้านคอยตรวจดูความเสียหายเพราะความซนของไอ้จุด
    แม่มีความรู้สึกมั่นใจมากขึ้น ตั้งแต่ได้ไอ้จุดมาอยู่ด้วย
    ถึงมันจะเป็นหมาเล็ก ๆ แต่ว่าเวลาคนแปลกหน้ามายืนหน้าบ้าน
    ไม่ว่าจะเป็น คนเก็บน้ำ หรือคนเก็บไฟ ก็ได้ไอ้จุดนี่แหละที่เห่าเสียงดังลั่น
    ฝัดเคยบอกแม่ว่า จะเอาเด็กมาให้อยู่เป็นเพื่อนแม่และทำงานบ้านให้
    แต่แม่ไม่ต้องการ เพราะแม่บอกว่า "เอาให้มันมาเชือดคอแม่เหรอ"
    มันเป็นอะไรหลายอย่างที่เขาเห็นความเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีเกิดขึ้นกับแม่



    แม่เป็นคนไม่ชอบสัตว์  แต่พอเขาได้ไอ้จุดมา แม่ก็เลี้ยงมันได้อย่างดี
    แม่ชอบบ่นว่า "เกลียดมัน" หรือว่า "หาเหามาให้" ให้เขาฟังบ่อย ๆ เวลาที่เขานั่งลูบเนื้อลูบตัวมันเล่น
    แต่แม่นั่นแหละ ที่ปากบอกว่าเกลียด แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เขาทำเป็นไม่เห็น แม่ก็แอบลูบเนื้อลูบตัวมันเหมือนกัน
    แต่ห้ามทักเป็นอันขาด ไม่งั้นโดนกราดด้วยปากปืนกลของแม่ทั้งคนทั้งหมา



    "ไอ้จุด" เป็นหมาขนสั้น ตัวขาวปลอด มีจุดเป็นด่าง ๆ ดวง ๆ กระจายไปทั่ว นับได้ 20 จุดพอดิบพอดี
    จะเหมือนวัวพันธุ์ก็ไม่ใช่ จะเป็นหมาพันธุ์ก็ไม่เชิง แม่เขาเลี้ยงมันจนท้องห้อยติดพื้น
    กินมันทุกอย่างที่ขวางหน้า แม้แต่ดิน หิน ทราย
    วันแรกที่เอามา แม่มีให้แต่คำบ่น เพราะความที่แม่ไม่ชอบสัตว์
    มันคงเข้าใจ หรือไม่เข้าใจฝัดก็ไม่รู้ได้
    แต่มันกลับไม่กลัวปากปืนกลของแม่
    แต่กลับเดินเข้าไปนั่งเสียชิดกับขาแม่เลย  ดีนะที่แม่ไม่ได้ใจร้ายใจดำเตะมันกระเด็นไป


    หลังจากที่ไอ้จุดมันมาอยู่ได้สักสองสามวัน จะเป็นวันที่ล็อตเตอรี่ออก  
    เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ ๆ กันมายืนคุยกับแม่ที่หน้าประตู
    พลันสายตาก็ไปปะทะกับลูกหมาหน้าตามู่ทู่ที่เพิ่งตื่นงัวเงีย เดินตามกลิ่นแม่ออกมาที่รั้ว
    เพื่อนบ้านคนนั้น จับเอามันขึ้นมาหลังจากฟังเสียงแม่บ่น ๆ เรื่องที่ฝัดเอาไอ้จุดมาเลี้ยง
    เพื่อนบ้านจับมันพลิกไป พลิกมา นับไอ้จุดดำ ๆ นั่นอยู่หลายรอบแล้วก็กลับบ้านไป
    วันหลังจากวันที่ล๊อตเตอรี่ออก
    เพื่อนบ้านก็มากดกริ่งหอบเอาผลไม้มาหลายชนิดมาฝากแม่ และซื้อลูกบอลลูกเล็ก ๆ ติดมือมาด้วยหนึ่งลูก
    เขาเฉลยให้แม่ฟังว่า เขาจะมาขอบคุณทั้งแม่และทั้งไอ้จุด เขาได้เลขมาจากเจ้าจุดนี่แหละ เขาตีว่าหมามีสี่ขา มีอยู่ 20 จุด
    เขาจึงตระเวนหาซื้อ 420 ได้มาสามคู่ ทำให้เขาถูกสามตัวล่าง และสองตัวล่างในคราวเดียวกัน
    และยังมีการบอกแม่อีกว่า ถ้าแม่ไม่อยากได้ไอ้จุดแล้ว เขาเต็มใจที่จะเลี้ยงไอ้จุดเอาไว้เอง เพราะมันเป็นหมานำโชค
    แม่รีบบอกปัดทันที หลังจากได้ยินว่า "หมานำโชค"
    คืนนั้นแม่รอจนฝัดกลับบ้านมา เพื่อที่จะเล่าเรื่อง "หมานำโชค" ให้เขาฟัง
    ตั้งแต่วันนั้นมา แม่เลี้ยงมันอย่างดี ซื้อปลาทูมาคลุกให้กิน ซื้อเศษเนื้อมาต้มให้กินอย่างดี เรียกมันว่า "ไอ้จุดทอง"บ้าง  
    "ไอ้จุดสองห้อย" บ้าง แล้วแต่อารมณ์ ไม่ค่อยบ่นกับความซนของมันเท่าไหร่  
    วันหยุดบ้านจะเงียบกริบ ไม่มีเสียงบ่นตอนเช้าวันหยุดอย่างที่เคย ๆ มา


    จนกระทั่งเลยกลางเดือนมาได้สองสามวัน
    วันนั้นเป็นวันเสาร์วันหยุดที่ฝัดอยู่บ้าน เสียงทะเลาะกับหมาของแม่กลับมาปลุกเขาตื่นอีกครั้ง
    "ไอ้จุด มันจะมากไปแล้วนะ มาคว่ำจานข้าวเนี่ย เห็นไหม เลอะเทอะไปหมด "
    "ไม่ต้องมาทำหน้าอย่างนั้นนะ เดี๋ยวแม่ก็ปล่อยวัดซะนี่"
    "แล้วนั่นอะไรอีก กระถางต้นไม้คว่ำหมด ไอ้หมาเวร หาเรื่องมาให้แต่เช้า"
    เสียงแม่บ่นไม่รู้จักจบสิ้น ฝัดต้องตื่นขึ้นมาดูเพราะชักจะร้อนที่แม่บ่น ๆ  ๆ หมาที่เขาเป็นคนเอามา ใช่สิ ก็เขาเป็นต้นเหตุนี่นา
    "อะไรหรือครับแม่" ฝัดโผล่หน้าออกจากห้องมาถามแม่
    "อ้าว นี่มาดูนี่ว่าไอ้จุดมันทำวีรกรรมอะไรไว้บ้าง แม่จะไม่ไหวกับมันแล้วนะ ให้คนอื่นเขาไปเถอะ" แม่ชี้ให้ดูพร้อมออกความเห็นตามมา
    "อ๋อ หมาเด็กมันก็ซนอย่างนี้แหละแม่  เอ ไหนแม่บอกว่าไม่ให้ใครไง มันเป็นหมานำโชคไม่ใช่เหรอ" ฝัดถามโดยที่ไม่รู้อะไรเลยว่า ไปจุดประกายความโกรธให้แม่มากขึ้น
    "ที่ไหนกัน มันนำโชคให้คนอื่นนะสิ แม่ให้ข้าวให้น้ำมันทุกวันเลี้ยงมันอย่างดี ไม่เห็นมันสนองบุญคุณมานำโชคให้แม่เลย "แม่ตอบแย้ม ๆ ออกมาถึงเหตุผลที่ยุให้เอาหมาให้คนอื่นไป
    "มีอะไรหรือแม่ " ฝัดถามงง ๆ
    "ก็แม่ซื้อล็อตเตอรี่เลขท้าย 20 มันดันออก 22 นะสิ ผิดไปแค่สองแต้มเอง" แม่เฉลย
    "อ้าว ไอ้ 20 มันออกไปงวดที่แล้วแล้วไม่ใช่เหรอ ? ก็แม่เป็นคนเล่าให้ผมฟังเองไง ว่าเพื่อนบ้านถูก" ฝัดถาม
    "ใช่นะสิ ก็ไอ้จุดมันมี 20 จุดอยู่อย่างนั้น จุดมันไม่ได้งอกหรือเพิ่มขึ้นมานี่ แล้วจะให้แม่เล่นอะไรล่ะ" แม่ตอบงอน ๆ
    "อ้าว แล้วทำไมแม่ไปนับจุดมันอย่างเดียวล่ะ ทำไมไม่นับอย่างอื่นมันด้วย" ฝัดแหย่เย้าแม่
    "จะนับอะไรอีกล่ะ ขามันเขาก็นับไปแล้วงวดก่อน" แม่ตอบอย่างจนใจ
    "แม่ครับ มันตัวผู้ใช่ไหม แล้ว แม่ก็เลี้ยงมันจนอ้วนท้องติดดินใช่ไหม
    แม่เรียกมันว่าไอ้จุดทอง เวลาแม่อารมณ์ดีใช่ไหม แล้วเวลามันซนน่ะ แม่เรียกมันว่ายังไงล่ะ" ฝัดแจงให้แม่ฟังอย่างช้า ๆ แกมขำ
    "แม่เรียกมันว่า ไอ้จุดสองห้อย นะสิ  ก็มันซนเหลือเกินนี่" แม่ตอบอย่างไม่ค่อยเข้าใจความหมายที่ฝัดบอกเท่าไหร่
    "อ้าว แม่เรียกมันว่า  จุด สอง ห้อย มันก็ต้องมี 2 ห้อยท้ายใช่อยู่แล้ว
    แต่แม่ไม่คิดเอง ไปเล่นเลขเก่า แล้วจะโทษหมามันได้อย่างไรล่ะครับแม่" ฝัดเฉลยช้า ๆ ให้แม่คล้อยตาม
    แม่ยืนนึกอยู่สักครู่แล้วบอกว่า "เออ จริงสิ ถูกแล้วลูก แม่นี่ไม่ทันคิดจริง ๆ "แม่ยิ้ม อารมณ์ดีขึ้นทันตาเห็น
    ตามองไปที่ไอ้จุดที่หมอบอยู่ใกล้ ๆ นั่นแล้วเรียกหมาว่า "มามะ ไอ้จุดสองห้อย แม่จะคลุกข้าวใส่ปลาทูให้ใหม่แล้วกันนะ มาเร้ว  ฮ่า ฮ่า ฮ่า"

    จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 17 พ.ย. 47 03:57:35 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป