.
.
.
.
.
.
.
การพัฒนาสมองกลในทศวรรษหน้าเหรอ
ฉันอ่านชื่อเรื่องด้วยความรู้สึกทึ่ง
เรื่องเช่นนี้เป็นเรื่องที่ไกลตัวสำหรับฉันนัก แล้วเล่มอื่น ๆ ที่อยู่ตรงโต๊ะทำงานเขาก็มีแต่เรื่องเกี่ยวกับหุ่นประดิษฐ์ สมองกล แอนดรอยด์ ทั้งนั้น
เอาเถอะ
อ่านจะสนุกกว่าที่คิดก็ได้ ว่าแล้วฉันก็ตัดสินใจหยิบหนังสือตรงหน้ามานั่งอ่าน แล้วก็ปล่อยตัวเองจมหายไป
----------
เมื่อผมหันกลับมาอีกครั้ง มิเรอร์กำลังขะมักเขม้นอ่านหนังสือบนโต๊ะทำงานของผมอยู่พอดี ดูเธอเพลิดเพลินกับหนังสือในมือมากทีเดียว
เหมือนเธอจะรู้ตัวว่าผมมองเธออยู่ เธอเงยหน้ามาส่งยิ้มให้ผมแล้วก็บอกว่า ฉันไม่เคยรู้ว่าก่อนเลยว่าเรื่องพวกนี้ก็น่าสนใจได้
แล้วก็ชูหนังสือเล่มหนาให้ผมดู คุณมีหนังสือเรื่องพวกนี้ตั้งเยอะแน่ะ
สิ่งที่เธออ่านทำให้ผมตกใจ ผมพยายามปรับสีหน้าให้ผ่อนคลายก่อนจะฝืนยิ้มตอบเธอ ก็ผมเป็นนักวิทยาศาสตร์นี่ครับ
ผมก็ต้องสนใจเรื่องแบบนี้เป็นธรรมดา
คุณเน้นเกี่ยวกับเทคโนโลยีการแพทย์ไม่ใช่เหรอคะ เธอยังคงซักต่อไป
มันก็เกี่ยวโยงกันไปหมดนั่นแหละครับ เจ้าหญิงขี้สงสัย
แล้วผมก็พยายามเปลี่ยนเรื่อง ผมหิวแล้วล่ะ
วันนี้คุณอบเค้กลูกพรุนไม่ใช่เหรอ
ออกไปข้างนอกกันดีกว่า
แหม
แต่ฉันยังอ่านไม่จบเลยนี่คะ
ไม่เป็นไรหรอก
เดี๋ยวคุณมาอ่านต่อก็ได้ ... ผมเห็นเธอยังติดใจกับหนังสือในมืออยู่ จึงรีบเดินออกมา แล้วก็ได้ผล เธอเดินตามผมมาติด ๆ
แต่ระหว่างที่นั่งอยู่ในครัว ผมก็เห็นหนังสือเล่มนั้นวางอยู่บนเคาน์เตอร์ครัว
ทำอย่างไรดี
----------
ถึงผมจะกลัวว่ามิเรอร์จะถามอะไรเกี่ยวกับความสนใจที่ผมมีต่อหุ่นประดิษฐ์ขึ้นมาอีก
เธอก็ไม่เคยพูดถึงมันอีกเลย
ถึงอย่างไรก็ตาม
การเริ่มต้นอ่านหนังสือวันนั้น ก็ทำให้เธอเริ่มสนุกกับการอ่านหนังสือขึ้นมา ถ้าผมทำงานอยู่ เธอก็จะหาหนังสือมาอยู่ด้วยกับผม แล้วก็ใช้เวลาเป็นชั่วโมง ๆ ก้มหน้าก้มตาอ่านอย่างไม่รู้เบื่อ
แล้ววันหนึ่ง มิเรอร์ก็ทำให้ผมแปลกใจอย่างที่สุด
ตอนนั้นผมกำลังมีปัญหาที่แก้ไม่ตกเกี่ยวกับสิ่งที่ผมกำลังทดลอง
ไม่ว่าจะเพียรพยายามกี่ครั้ง ก็ไม่สำเร็จดังใจผมเสียที
การที่ผมออกอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงทำให้เธอเดินเข้ามาดูผมใกล้ ๆ แล้วก็สนใจกับสมการที่อยู่ในกระดาษ
คุณแทนค่าผิดไปนี่คะ
ผมดูตามมือเธอ แล้วก็เห็นจริง ตัวเลขที่ผมคิดผิดเพี้ยนไปมากจนทำให้เกิดความล้มเหลว
แต่ตอนนี้ สิ่งที่กลายเป็นประเด็นสำคัญสำหรับผมก็คือ ตัวมิเรอร์เอง
สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ผมไม่เคยสอนเธอมาก่อนเลย
และหลังจากวันนั้น ผมก็เริ่มจับตาดูมิเรอร์เงียบ ๆ
----------
หลังจากที่งานทดลองของเขาเสร็จสิ้นลง เราจึงตกลงกันว่าจะไปกางเต็นท์พักผ่อนกับที่ริมแม่น้ำ
ฉันรู้สึกตื่นเต้นและดีใจที่จะได้ออกไปข้างนอกยิ่งนัก
มาคิดดู โลกของฉันก็มีแต่เขานี่นา
โลกที่อยู่ในอาณาจักรที่เขาสร้างขึ้น และมีแต่เรา
ฉันช่วยเขากางเต็นท์สีสดขึ้นที่ริมน้ำ
ก่อนจะกุลีกุจอหากิ่งไม้แห้ง ๆ มารวมกัน ขณะที่เขาก่อกองไฟเพื่อต้มน้ำ
หลังจากชาคนละแก้ว เราก็มานอนอยู่ริมฝั่งเพื่อดูเมฆสีขาวที่เคลื่อนตัวไปตามฟ้าสีคราม
ฟ้าสีสวยจังนะคะ
ฮื่อ
อดใจไว้คืนนี้ก่อนนะ มิเรอร์ ดึก ๆ เราจะออกมานอนดูดาวกัน คุณจะต้องยิ่งชอบ
งั้น ตอนนี้ฉันจะหลับเอาแรงไว้ก่อน ดีไหมคะ
เขายิ้มไปกับคำพูดของฉัน
แล้วปรากฏว่า เขานั่นเองแหละที่เป็นฝ่ายหลับไป ส่วนฉัน
ความตื่นเต้นหรืออย่างไร ที่ทำให้ไม่สามารถข่มตานอนได้
หลังจากพยายามอยู่สักพัก ฉันก็ตัดสินใจลุกขึ้นนั่งเท้าคางดูใบไม้ที่ไหลไปตามกระแสน้ำ
แล้วก็เปลี่ยนใจไปเดินลุยน้ำเล่น
แต่เพราะเจ้าก้อนหินตะไคร่จับนั่น ฉันเลยลื่นล้มจนเปียกไปหมด
ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ว่ายน้ำเล่นเลยก็แล้วกัน
----------
ผมตื่นก็เพราะเสียงน้ำที่ดังเป็นจังหวะแปลก ๆ และเมื่อผมหาที่มาของเสียงก็พบเธอกำลังเล่นน้ำอย่างสำราญใจอยู่กลางแม่น้ำ ผมจึงเดินไปชิดริมน้ำเพื่อตะโกนเรียกเธอ
มิเรอร์
มิเรอร์
ครั้งที่สองสามนั้นแหละ เธอถึงหันมาเห็นผม
มีอะไรเหรอคะ ...
คุณไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไงน่ะ
ขึ้นมาเถอะ
มันอันตราย
แหม
ก็ได้ค่ะ เธอทำท่าขัดใจเล็กน้อย แต่ก็ยอมว่ายกลับมาที่ฝั่งโดยดี
พอถึงระดับที่เดินถึง เธอก็เปลี่ยนจากว่ายน้ำไปเป็นเดินแทน
ฉันกำลังสนุกอยู่เลย พอเดินมาถึง เธอก็ต่อว่าผมกลาย ๆ
ก็มันอันตรายนี่นา แล้วคุณไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไง
ผมสงสัยจริงจัง
จริง ๆ ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะเล่นน้ำหรอกนะคะ แค่เดินลุยน้ำเล่นอยู่ริม ๆ แล้วก็ลื่นลงไปเปียก
ก็เลยเปลี่ยนใจเป็นว่ายน้ำเล่นแทน
ผมอดไม่ได้ที่จะแทรกเธอขึ้นมา ใช่ไหม
ค่ะ เธอตอบพลางเอาบีบน้ำออกจากชายเสื้อ
ผมเลยไล่เธอไปเปลี่ยนชุด
ระหว่างนั้น ผมก็มีเวลาคิดอะไรไปเงียบ ๆ คนเดียว
ผมไม่อาจเข้าใจมิเรอร์ได้เหมือนที่ผมเข้าใจเธอคนนั้นของผมเลย
วันที่ห้องทดลองเป็นตัวอย่างที่ดี
ถ้าเป็นเธอ เธอจะนั่งนิ่ง ๆ ดูผมทำงานโดยไม่สนใจที่จะเข้ามา
แต่มิเรอร์กลับไม่รอเช่นนั้น เธอเดินเข้ามาหาผม อยู่ข้าง ๆ ผมแล้วก็ช่วยผมแก้สมการ
วันนี้ก็เหมือนกัน
ผมตื่นมาเพื่อจะพบมิเรอร์กำลังสนุกสนานอยู่กลางแม่น้ำ
ถ้าเป็นเธอ อย่าว่าแต่ทำเช่นนั้นเลย
แค่จะเดินลุยน้ำก็ไม่มีทางแล้ว
เมื่อมิเรอร์เดินกลับมา ผมก็ได้ข้อสรุปพอดี บางเวลา มิเรอร์ก็ดูแตกต่างกับเธอเหลือเกิน
----------
ฉันเปลี่ยนชุดใหม่ แล้วก็เอาชุดที่เปียกนั่นตากไว้ที่ต้นไม้ ก่อนจะเดินกลับมาหาเขา
ท่าทางที่ดูเคร่งเครียดบอกให้ฉันรู้ว่าฉันต้องทำอะไรผิดไปแน่ ๆ
ขอโทษค่ะ ที่หนีออกไปเล่นน้ำคนเดียว ฉันเดาเอาว่าเป็นเพราะฉันออกไปว่ายน้ำกลางแม่น้ำนั่นเอง ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว
ยกโทษให้ฉันนะคะ
เขาเปลี่ยนทีท่าและหันมายิ้มดุ ๆให้ฉัน ผมเป็นห่วงคุณนะ
น้ำไหลแรงออกอย่างนั้น พอหมดแรง คุณอาจจะถูกพัดไปไกล ๆ ก็ได้
อย่าทำอะไรอันตรายสิ
ฉันรู้สึกผิด และพอกระพริบตาถี่ ๆ น้ำตาก็ร่วงออกมา
เขาจึงลูบหัวฉันเบา ๆ และกอดฉันเอาไว้
---------
แก้ไขเมื่อ 18 พ.ย. 47 11:38:01
จากคุณ :
หมาเลี้ยงแกะ
- [
18 พ.ย. 47 11:36:54
]