ความคิดเห็นที่ 1 “อืมได้” พูดจบชายหนุ่มก็เดินแยกไป ส่วนหญิงสาวก็เดินไปยังมุมนิยายที่เป็นมุมโปรดของเธอ แต่คราวนี้จิตใจของเธอไม่ได้จดจ่ออยู่ที่หนังสือโปรดของเธอ แต่จดจ่อไปที่ยศวินที่ตอนนี้อยู่มุมใดมุมหนึ่งของร้านนี้ ‘เขาจะรู้สึกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ยังไงบ้าง แต่เขาคงไม่รู้สึกอะไรหรอก เพราะเรากับเขาก็เป็นแค่‘เพื่อน’กันเท่านั้น’ “เป็นอะไรไปแก” เสียงที่ดังขึ้นข้างๆตัวทำให้หญิงสาวรู้สึกตัว “อ้าว! แกมาตั้งแต่เมื่อไหร่” หญิงสาวถามชายหนุ่มที่อยู่ในความคิด “มายืนดูแกตั้งนานแล้ว แกเหม่ออะไรอยู่” ชายหนุ่มตอบพร้อมกับถามกลับไป “เปล่า” หญิงสาวตอบสั้นๆพร้อมหลบตาชายหนุ่มที่จ้องมาอยู่ “สงสัยแกจะอ่านหนังสือแล้วอินจัด” ชายหนุ่มตั้งข้อสงสัย พร้อมกับถามว่า “แล้วเลือกหนังสือได้หรือยัง” “ยังเลยอ่ะ แกรอแป็บนะ” หญิงสาวตอบพลางบอกกับตัวเองว่า ‘ต้องเลิกคิดเรื่องนี้ได้แล้ว ไม่งั้นวินจะสงสัยเอา ทำวันนี้ให้เป็นวันที่ดีในความทรงจำดีกว่า’ เมื่อคิดได้ดังนั้นหญิงสาวก็เลยส่งยิ้มให้กับยศวิน “อืมได้” แล้วชายหนุ่มก็ยืนรอจนหญิงสาวเลือกหนังสือได้ “เดี๋ยวจะไปไหนกันต่อดีแก” ชายหนุ่มถามระหว่างที่ยืนรอจ่ายเงินอยู่ “ไม่รู้ดิ แล้วแต่แกละกัน” หญิงสาวตอบพร้อมกับเอื้อมมือไปรับหนังสือมา แล้วพากันเดินออกจากร้านมา “งั้นไปนั่งกันที่สวนที่เราเคยไปนั่งกันคราวที่แล้วเอาป่ะ” ยศวินถามความคิดเห็น “ก็ดี ที่นั่นลมเย็นดี” หญิงสาวเห็นด้วย “งั้นไป” พูดจบก็จูงมือหญิงสาวเดินไปทางที่จอดรถ เมื่อหญิงสาวเห็นดังนั้นหญิงสาวก็รั้งชายหนุ่มเอาไว้แล้วถามว่า “ไปทางนั้นทำไม หน้าห้างอยู่ทางนี้” “ไปหน้าห้างทำไม” ชายหนุ่มถามอย่างงงๆ “อ้าว! ก็ไปป้ายรถเมล์ไง” หญิงสาวตอบ “สงสัยเราจะลืมบอกแกไปว่า เราเอารถป๊ะป๋ามา” ชายหนุ่มตอบให้หญิงสาวหายงง “อ๋อ แล้วก็ไม่ยอมบอกเลยนะแก” แต้มฝันตอบพลางส่งค้อนไปให้วงหนึ่ง “ฮ่า ฮ่า ไปกันเถอะ” ชายหนุ่มจูงแฟนสาวกำมะลอออกเดินไปยังที่จอดรถต่อ “ลมเย็นดีเนอะแก” แต้มฝันถามชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆเมื่อเขาล็อครถเรียบร้อยแล้ว “อืมใช่ เราล่ะชอบที่นี่จริงๆเลยแก” ชายหนุ่มตอบรับ “แกคงมาที่นี่บ่อยอ่ะดิ” หญิงสาวถามชายหนุ่มอย่างอยากรู้อยากเห็น “ไม่ค่อยบ่อยหรอก เพราะไม่ค่อยมีเวลา แล้วก็ไม่มีคนมานั่งเป็นเพื่อน” ชายหนุ่มตอบ “อ๋อ แกเลยเอาเรามานั่งเป็นเพื่อนงั้นเหรอ” “อืมใช่ ทำไมแกไม่ชอบเหรอ” ชายหนุ่มถามเสียงจ๋อยๆ “เปล่าไม่ใช่อย่างนั้น” หญิงสาวรีบปฏิเสธ แล้วก็ถามเพื่อเปลี่ยนเรื่องว่า “กินไอติมมั้ยแก” “ก็ได้ แกจะเอาใส่อะไร ใส่ขนมปัง ใส่ถ้วย ใส่โคน” ชายหนุ่มถาม “เอาใส่ขนมปังก็ได้ เอาทุกรสนะยกเว้นสตรอเบอร์รี่ แล้วก็ใส่เครื่องทุกอย่าง” หญิงสาวบอกกับชายหนุ่ม ยศวินฟังแล้วก็เดินไปที่รถเข็นขายไอศครีมที่จอดอยู่ไม่ไกล “อ่ะ” ชายหนุ่มยื่นไอศครีมให้กับหญิงสาวที่ก้มหน้าอยู่ ทำให้ไอศครีมเลอะที่ปลายจมูกของแต้มฝัน “วินแกทำอะไรเนี่ย ดูดิเลอะเลย” แต้มฝันโวยวาย “ฮ่า ฮ่า เหมือนน้องหมาเลย” ยศวินหัวเราะออกมา “แกนะ ดูดิกระดาษทิชชูก็ดันมาหมดอีก” แต้มฝันบ่น “เอ้า” ยศวินยื่นผ้าเช็ดหน้าของตัวเองให้แต้มฝัน “ขอบคุณ” หญิงสาวยื่นมือไปรับ แล้วเอาไปเช็ดจมูก “เอาไปซักให้ด้วยนะ” ชายหนุ่มบอกกับแต้มฝัน “เออ รู้แล้ว ไม่เอาไปบูชาหรอก” แต้มฝันพูดพลางเก็บผ้าเช็ดหน้าลงกระเป๋า “เอาไปบูชาก็ดีนะแก เผื่อมันจะให้เลขเด็ด” ยศวินแซวแต้มฝัน “ไม่ต้องพูดมาก กินๆเข้าไปเลย ละลายหมดแล้วเห็นมั้ย เดี๋ยวก็เลอะเทอะอีกหรอก” พูดพลางชี้นิ้วไปที่ไอศครีมของชายหนุ่ม “แกก็เหมือนกันแหละ เร็วๆเลย” “จะกลับยัง” ชายหนุ่มถามหญิงสาวหลังจากที่นั่งอยู่ที่สวนแห่งนี้มาได้ประมาณหนึ่งชั่วโมงแล้ว “กลับก็ได้” พูดจบทั้งสองคนก็ลุกขึ้นเดินไปยังรถที่จอดอยู่บริเวณลานจอดรถ “แกกลุ้มใจอะไรก็บอกเราได้นะ ยังไงเราก็เป็นเพื่อนกันนะ” ชายหนุ่มบอกกับหญิงสาวเมื่อทั้งสองอยู่ในรถบนถนนสายที่มุ่งไปยังบ้านของแต้มฝัน “อืม แต่เราไม่ได้เป็นอะไรหรอก แกไม่ต้องคิดมากหรอก” หญิงสาวบอกกับชายหนุ่มให้คลายกังวล “เรารู้ ถึงตอนนี้ไม่มี แต่ถ้าวันหลังมีก็บอกเราได้นะ” “อืม” “จำเอาไว้นะ เราเป็นเพื่อนแกเสมอนะ”พูดจบยศวินก็ก็ละมือออกจากพวงมาลัยข้างหนึ่งมาขยี้หัวศีรษะหญิงสาวเหมือนที่เคยทำเป็นประจำ “ขับรถไปเลยแก เดี๋ยวก็รถชนพอดีหรอก” หญิงสาวบ่น พร้อมกับนึกในใจว่า ‘ไม่ต้องมาย้ำคำว่า‘เพื่อน’ได้มั้ยยิ่งฟังแล้วยิ่งเจ็บ’ “ไม่หรอกมือชั้นนี้แล้ว แถมรถยังติดเป็นแพอย่างนี้จะไปชนอะไรได้” "เอ้า ถึงแล้ว" ยศวินพูดออกมาเมื่อขับมาถึงหน้าบ้านของแต้มฝัน หญิงสาวกำลังจะเอ่ยปากขอบคุณยศวิน แต่ยศวินเอาแต่จ้องหน้าหญิงสาว หญิงสาวเลยพูดอะไรไม่ออก แล้วยศวินก็พูดขึ้นว่า "แต้มจ๋า...อย่าลืมเอาผ้าเช็ดหน้ามาคืนเราด้วยนะ" แต้มฝันงงกับคำพูดของยศวินอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะรู้สึกตัวแล้วพูดว่า "เออ เราไม่เอาไปเก็บไว้หรอก เข้าใจว่าแกน่ะมีอยู่ผืนเดียว" "ฮ่า ฮ่า รู้ได้ไงเนี่ย เราอุตส่าห์ปิดแล้วเชียว" ชายหนุ่มรับมุกของหญิงสาว “วันนี้ขอบคุณมากนะแก ขับรถดีๆนะ ไปล่ะ บาย” แต้มฝันพูดแล้วก็ลงจากรถไป ทิ้งให้ยศวินงงอยู่คนเดียวว่าหญิงสาวขอบคุณเขาเรื่องอะไร           จากคุณ : @หนูเอ๋อ@ - [ 20 พ.ย. 47 18:05:51 A:168.120.26.173 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 สวัสดีค่ะทุกๆคน หนูเอ๋อต้องขอบคุณทุกคนนะค่ะที่อ่านเรื่องสั้นของหนูเอ๋อ หนูเอ๋อดีใจมากเลยค่ะ หนูเอ๋อเอาตอนที่4มาลงแล้วนะค่ะ ยังไงก็ยังติชมกันได้เหมือนเดิมนะค่ะ ^_^ จากคุณ : @หนูเอ๋อ@ - [ 20 พ.ย. 47 18:09:49 A:168.120.26.173 X: ]

ความคิดเห็นที่ 3 น่าสงสัย อิอิ จากคุณ : scottie - [ 20 พ.ย. 47 20:05:47 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ลงชื่อคับ จากคุณ : กริช - [ 20 พ.ย. 47 22:53:41 A:10.11.13.115 X:202.44.14.194 ]

ความคิดเห็นที่ 5 555 เหมือนส่องกระจก อย่างนี้ต้องลากอีกคนมาอ่าน ด้วยแล้ว เอิ้กก จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 21 พ.ย. 47 00:33:35 A:202.133.169.64 X: ]