<เรื่องจริงจากประสบการณ์ ---หมายเหตุ ชื่อของคนในนี้ถูกเปลี่ยนแปลง เพื่อไม่ให้กระทบกระเทือนถึงเจ้าตัว>

ผมเจอหญิงสาวคนหนึ่งในที่ทำงาน เธอชื่อ ฟีโอน่า สีหราด เธอเป็นลูกสาวของ คุณ คำฟอง สีหราด ซึ่งเดิมทีเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว อพยพมาจาก สะหวันนะเขต สปป.ลาว ขณะนั้นที่คอมมิวนิสต์ ครองเมือง ตอนนี้ทั้งครอบครัวได้รับสัญชาติออสตราเลี่ยนหมดแล้ว

ฟีโอน่า รุ่นราวคราวเดียวกับผม เธออยู่กินฉันแฟนกับหนุ่มออสซี่ ชื่อ Richard Hedges แต่สำหรับคน ไทยๆ ลาวๆ แล้วจะออกเสียง นามสกุลเค้าไม่ค่อยชัด กลายเป็น “เฮด” ไป เจ้าตัวก็ไม่ค่อยชอบ (ผู้อ่านคงรู้นะครับว่าเพราะอะไร) << ชื่อสั้นของ ริชเชิร์ด นั้นคือ Dick พอเอามารวมกันกับนามสกุลแล้ว ได้ความหมายไม่พึงปราถนาครับ>>

ด้วยความที่บ้านใกล้กัน ฟีโอน่าจะมาขอความรู้คอมพิวเตอร์ตลอด โดยเฉพาะเรื่องพิมพ์ภาษาไทย ซึ่งผมก็เอื้ออำนวยให้เธอเป็นอย่างดี เพื่อแลกกับอาหารลาว อย่างลาบเป็ด หรืออะไรแซ่บๆ อุปสรรคที่ว่าหาแป้มพิมพ์ที่มีตัวอักษรไทยกำกับนั้นยาก จึงได้ขอให้ญาติที่เมืองไทยส่งมาให้ ลำพังจะให้เธอจำให้ครบทุกคีย์นั้นท่าจะเป็นไปไม่ได้

อยู่มาวันหนึ่ง ฟีโอน่า เห็นผมกำลังแชทอยู่ ตามประสาคนโสด ในพันธ์ทิปนี่แหละ ก็เกิดสนใจบ้าง หลังจากที่สอบถามวีธีคร่าวๆ แล้ว เธอก็ไปดำเนินการแชทเองที่บ้าน อีกสักระยะต่อมา จึงได้รู้ว่าเธอมีหนุ่มไทยคนหนึ่งมาจีบ ท่าทางจะถูกชะตากันยังไงก็ไม่ทราบ มีถึงขนาดโทรหาถึงกันด้วย ซึ่งตรงนี้ก็เป็นปมสร้างความระหองระแหงให้เธอ กับ ดิ๊ก เป็นอย่างมาก

เธอสารภาพบาปกับผมในฐานะเพื่อนว่า ชอบหนุ่มไทยเข้าอย่างจัง ทำไงดี ผมบ่ายเบี่ยง ไม่ออกความเห็นครับ ไม่อยากให้เค้าแตกแยกกัน แต่ทว่าอานุภาพแห่งความรักนั้นช่างมีพลังมหาศาล บทคนเราจะรักกันชอบกันโบราณว่า เอาช้างมาฉุดก็ไม่อยู่ หลังจากที่ผมกลับจากฮอลิเดย์ได้ไม่นาน พอกลับมาทำงาน ก็ได้รู้ว่าหล่อนบินไปเมืองไทยแล้ว เพื่อไปเจอกันหนุ่มไทยคนนั้น  

ด้วยความแปลกใจ ไม่นึกว่าเธอจะเป็นได้เพียงนั้น อีกอย่าง ดิ๊ก ก็โทรมาต่อว่า หาว่าผมชี้ช่องทางให้แฟนเค้า พร้อมกับประกาศตัดสัมพันธไมตรี ผมก็ได้แต่ปลง นึกเสียว่าเป็นเวรกรรม ดิ๊กก็หอบผ้าผ่อนแยกย้ายออกไปตามลำพัง

เมื่อฟีโอน่า เทียวไปเทียวมาระหว่างเมลเบิร์น-กรุงเทพ บ่อยเข้า เธอจึงประกาศแต่งงานกับหนุ่มคนนั้นอย่างเป็นทางการ ผมจึงได้รู้ว่า ไอ้หนุ่มไทยคนนั้นรูปหล่อเชียว มิน่า ถึงได้หลงปานจะแหกตูดดม งานแต่งของเค้าจัดกันอย่างเล็กๆ ที่บ้านของผู้ชาย ในจังหวัด สุพรรณบุรี มีแขกผู้ใหญ่ ทางฝ่ายนี้ กับ ฝ่ายโน้น รวมกัน ร้อยกว่าหัวได้

มานึกในใจว่า นี่หนอคนรักกัน ผู้หญิงไม่จำเป็นต้องแต่งกับคนที่รวยกว่าเสมอไป ใหนใครบอก เงินน่ะมีอำนาจ ตกใส่......   ......อ้า ตกใส่หญ้า หญ้าตาย ไม่จริงเสมอไปหรอก

การยื่นเรื่องขอวีซ่าของสามีเธอก็เป็นไปได้ง่ายครับ ไม่ติดขัดอะไร หลังจากยื่นเรื่องที่สถานทูตออสตราเลียประจำประเทศไทย ถนน สาธร ได้ไม่นาน สามีเค้าก็ได้บินมาอยู่ด้วยกัน ถึงแม้ว่าสถาทูตนี้จ้างพนักงานคนไทยทำในนั้นมากมายหลายคน เป็นไทยซะเปล่าไม่มีซักร้อยยิ้ม ให้กับคนที่มาขอวีซ่าเลย พูดจากระโฮกกระฮาก สำคัญตัวว่ามีอำนาจหรืออะไรก็ไม่ทราบ  ไม่รู้เหมือนกันว่าสถานทูตไปขุดเอาพวกไร้การศึกษานี้มาจากใหน  ปัจจุบันสถานทูตอุบาทก์นี้ก็ยังไม่เปลี่ยนแปลงครับ สอบถามหลายๆ คน ก็ยังได้ความว่า เพ่ ยังหน้าบูดเหมือนเดิมนะแหล่ะ ยังกะผมจะมาขอให้พวกมันเปิดกระโปรงให้ดูงั้นแหละ

ครั้งหนึ่งที่ผมกับสามีของฟีโอน่านั่งดวดเหล้ากัน ตามประสาวันหยุด เค้าเผยความในใจว่า “ผมนะ มีแฟนทั้งที ก็ไม่เจอแบบหญิงสาวบริสุทธิบ้าง.....” ผมอึ้งไปครู่ใหญ่ ไม่นึกว่า ความคิดชายไทย ไดโนเสาร์ จะตกทอดมาถึงรุ่นนี้  พอหายอึ้งแล้วก็ตอบไปว่า แฟนเก่าของฟีโอน่าน่ะ ถึงสูงใหญ่ก็จริง แต่อาวุธยุทโธประกรณ์แล้ว ไม่น่าจะใหญ่ยาว สร้างความสึกหรอได้นะ..  ตอบแบบกวนๆ ให้ทิ่มแทงใจ

แล้วผมจึงเทศนาบทใหญ่ให้ เค้าฟัง นี่แหละคือรอยร้าวในใจโดยแท้ เราจะไปดับเบิ้ล สแตนดาร์ดกับผู้หญิงไม่ได้ ทีตัวเราอ่ะ ทำกันตั้งแต่อยู่มัธยม ผ่านมาก็หลายหญิง แล้วภรรยาคุณก็ไม่เคยติดใจเรื่องนี้นี่นา แล้วกับเค้าก็ให้รับความที่เป็นตัวเค้าจะดีกว่า อย่าเอาความเห็นแก่ตัวมาใช้กับสังคมที่นี่นา.....

ได้ผล ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน ช่วยกันทำมาหากินขยันขันแข็ง มีลูกด้วยกันแล้ว สองคน และเมื่อไม่นานมานี้ ก็เพิ่งจะเห็นเค้าเพิ่งถอยรถสปอร์ตรุ่นใหม่ออกมา พอร์ช บ๊อกสเตอร์ (Porcshe Boxter) ผมแอบอิจฉาอยู่ห่างๆ ด้วยว่าตัวเองยังขับรถญี่ปุ่น จะพังแหล่มิพังแหล่ ..........  นี่แหละครับ ประโยชน์ของอินเตอร์เนต และคุณค่าของรักแท้ (แฟนเก่าไม่เกี่ยว) จบ..