CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    =[+] ฉิกจับอิด [+]= นิยายจีนร่วมแต่งแนวทดลอง : ตอนที่ 66 เงื่อนงำขอทาน

    ท่ามกลางความโกลาหล ฝุ่นควันและลมทะเลทรายพัดตลบมิเห็นสิ่งใด มีเสียงลูกธนูแหวกอากาศดังหวีดหวิวราวกับดนตรีของพญามัจจุราช

    ทหารหาญฝ่ายฮั่นบาดเจ็บล้มตายราวใบไม้ร่วง บรรยากาศร้อนระอุ เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อ หยาดโลหิต เสียงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด เสียงหายใจอันอ่อนล้า

    ท้องทุ่งทะเลทรายในเวลานี้อุปมาดั่งขุมนรก

    ขุมนรกอันโหดร้าย!!!!

    "พวกเรา! มีใครเห็นร่องรอยศัตรูบ้าง!!!" จางหลงตะโกนเรียกเหล่าทหาร ทั้งที่เขายังแทบไม่เห็นคนซึ่งอยู่ห่างจากตนเองเกินสิบก้าวด้วยซ้ำ

    "ท่านนายกอง ที่นี่เต็มไปด้วยควันไฟ และยังมีฝุ่นทรายหนาทึบถึงปานนี้
    พวกเรามิสามารถพบเห็นพวกมัน!!!" ทหารนายหนึ่งตะโกนรายงานกลับมา

    จางหลงทราบว่าเสียรู้ฝ่ายตรงข้ามแล้วก็กัดฟันอย่างแค้นใจ
    "...ฮึ่มมม พวกมันเชี่ยวชาญชัยภูมิ ทั้งยังล่วงรู้สภาพอากาศ ที่มันเข่นฆ่าผู้คนคงเพื่อล่อให้เราติดตามมา เท่ากับเชิญเราเข้าสู่กับดัก"
    ...เขาคิดในใจ สถานการณ์เช่นนี้ต้องให้ทุกคนมารวมกันแล้วหาทางถอยอย่างมีระเบียบเพื่อลดความสูญเสีย...

    หากจางหลงยังคิดไปไม่ตลอดพลันก็ได้ยินเสียงร้องจากข้างๆ

    "อ๊าคคคค ท..ท่านนายกอง!"

    นายทหารซึ่งร้องตอบเขาเมื่อครู่ ถูกเกาทัณฑ์อันแข็งกล้าดอกหนึ่งปักทะลวงทะลุทรวงอกโลหิตฉีดพุ่งเพียงร้องได้คำเดียวก็สิ้นใจ

    จางหลงแค่นเสียงคำหนึ่งก็ตวาดว่า "เว้ย!! ทุกคนมารวมกัน!!!" เขาใช้ลมปราณแรงกล้า ทำให้ข้อความนี้สามารถส่งไปถึงหูของทุกผู้คนท่ามกลางความอื้ออึงแห่งลมทะเลทราย

    เหล่าทหารหาญพากันวิ่งเข้ามารวมกันอยู่กึ่งกลาง พอทุกคนรวมกันสภาพการณ์ก็ค่อยชัดเจนขึ้นบ้าง อย่างน้อยพวกเขายังสามารถป้องกันตนเองและเห็นทิศทางของลูกธนูศัตรูทำให้จับตำแหน่งถูก

    "บางทีพวกหูอาจมีไม่มาก หากบุกฝ่าไปตรงๆเราอาจชนะก็ได้" จางหลงเปลี่ยนความคิดจึงให้คำสั่งต่อไปว่า "ทุกคนตั้งขบวนรูปลิ่ม บุกทะลวงตามเรามา!!!"

    เขายืนหยัดวิ่งนำ ดาบใหญ่ในมือกวัดแกว่งไม่หยุดยั้ง อาศัยพลังฝีมือ และเพลงดาบอันฉกาจฉกรรจ์ปัดป่ายลูกศรเกาฑัณฑ์จนมิอาจกล้ำกราย

    เบื้องหลังของมัน กองทหารซึ่งได้รับการฝึกฝนอย่างดีค่อยๆแปรรูปขบวนตามตำราพิชัยยุทธ ผู้ที่พกพาโล่ห์ และดาบ พากันสะอึกออกมาตั้งแถวหน้ากระดาน ทางหนึ่งเพื่อทำแนวป้องกันคนข้างหลัง ทางหนึ่งเพื่อพุ่งทะลวงติดตามผู้เป็นหัวหน้า
    ทหารที่เหลือล้วนพกพาหน้าไม้คันธนู ขอเพียงพบเห็นฝ่ายตรงข้ามย่อมสามารถยิงข้ามไปจู่โจมทำร้ายอีกฝ่ายได้อย่างรวดเร็ว

    หากฝ่ายฮั่นยิ่งตามทางธนูไปก็คล้ายวิ่งวนในหมอกควันอันหาจุดสิ้นสุดมิได้
    จางหลงปัดลูกเกาทัณฑ์ติดต่อกันเจ็ดถึงแปดดอก รู้สึกข้อแขนเริ่มชาด้าน ดาบใหญ่ในมือที่เคยเกรี้ยวกราดก็ลดทอนความดุดันลงไปหลายส่วน

    เขากัดฟันกรอด หากวินาทีที่บังเกิดความรีรอลังเลแวบหนึ่งหูเขาได้ยินเสียงดัง ฟุ่บๆ

    ปรากฏลูกเกาทัณฑ์กล้าแข็งจำนวนสิบกว่าดอกพุ่งมาจากสามด้านจู่โจมเข้าใส่จางหลง!!!

    จางหลงตกใจนัก หรือศัตรูมาจากหลายทิศทาง! หรือพวกมันล่อเขาให้มาติดกับ!!!

    ความหวาดกลัวของจางหลงคล้ายกลายเป็นจริง ปรากฏลูกธนูจากทุกสารทิศพุ่งเข้ามาทำลายกระบวนทัพของเขา ไพร่พลหากไม่ล้มลงก็ต้องกระจัดกระจายออกไปด้วยความแตกตื่น

    สุดท้ายจางหลงค่อยรู้สึกเหมือนตนเองยืนอยู่ผู้เดียวท่ามกลางสนามรบ ความแค้นและความหวาดกลัวทำให้เขาต้องระเบิดอารมณ์ออกมา

    "ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
    ผู้เป็นนายกองตวาดพลางฝืนสะบัดดาบในมือต้านปะทะลูกเกาทัณฑ์ดังกล่าว จนกระเด็นกระดอนไปหลายดอก ทว่ายังคงมีอีกสามดอกสามารถหลุดรอดจากการป้องกันของเขามาได้

    จางหลงเห็นเช่นนั้นพลันพลิกกายหลบเลี่ยงไปด้านข้าง
    ลูกเกาทัณฑ์ทั้งสามพลันพุ่งเฉียดข้างกายของมันไปอย่างเฉียดฉิว

    ...รอดพ้นความตายมาได้หวุดหวิด นายกองจางพึ่งระบายลมหายใจออกจากปาก ก็พลันได้ยินเสียงแหวกอากาศดังหวีดหวิวอีก!

    เกาทัณฑ์สั้นจำนวนหนึ่งถูกยิงจู่โจมมาจากด้านหลัง พุ่งเข้าสู่แผ่นหลังของมันอย่างดุดัน

    นายกองจางหน้าซีดเผือด มันพึ่งใช้พลังหมดสิ้น ยามกระทันหันย่อมมิสามารถหลบเลี่ยงจากอาวุธร้ายที่ลอบจู่โจมเข้ามา

    "ฉึก! ฉึก!"

    โลหิตฉีดพุ่งดุจน้ำพุ เกาทัณฑ์สั้นพลันปักตรึงบนแผ่นหลังของคนผู้หนึ่งจนมิดดอก
    ทว่าคนผู้นั้นกลับมิใช่จางหลง!!!

    เมื่อครู่ขณะที่จางหลงอยู่ในสภาพมิอาจช่วยเหลือตนเองได้ นายทหารผู้หนึ่งซึ่งอยู่ใกล้ และเห็นเหตุการณ์พลันโผพุ่งเข้าใส่ร่างของจางหลงประดุจสายฟ้า มันใช้กำลังทั้งหมด เป็นกำลังเฮือกสุดท้ายของมันพุ่งเข้าโอบรัดอีกฝ่ายเอาไว้

    และมันได้อาศัยร่างกายเลือดเนื้อของมันบดบังอาวุธคร่าชีวิตเหล่านั้น!!!
    มันพลีชีพของตนเพื่อนายกองที่มันเคารพ และเชื่อมั่น!!!

    จางหลงผินกายกลับมา ร่างของทหารนายนั้นค่อยๆ รูดลงกับพื้น ถ้อยคำสุดท้ายที่มันกล่าวก็คือ

    "ท...ท่าน ท่านนาย...กอง โปร...ด รัก...ษา..ตัว"

    จากนั้นมันก็แน่นิ่งไป

    "ว้ากกกกกกกกกก!!!!" จางหลงร้องตวาดออกมาเสียงดัง น้ำตาสองสายไหลรินอาบแก้ม
    ข้อแขนที่ชาด้าน ข้อมือที่อ่อนล้า

    จางหลงมิสนใจเรื่องราวพวกนี้อีกแล้ว มันทุ่มเทพลังทั้งชีวิต ซัดขว้างดาบใหญ่ในมือไปในทิศทางที่ลูกเกาทัณฑ์สั้นยิงจู่โจมมา

    เสียงดาบใหญ่แหวกฝ่าอากาศดังระคายหู จากนั้นได้ยินเสียง "ฉึก" ตามมาด้วยเสียงโอดโอย

    ท่ามกลางลมทะเลทราย และฝุ่นควัน แม้จางหลงมิสามารถมองเห็นสิ่งใดได้ชัดตา
    ทว่ามันก็ทราบแล้วว่าการจู่โจมตอบโต้ของมันครานี้ประสบผลแล้ว!

    "ทหารฮั่นตามข้ามา ข้าเห็นศัตรูแล้ว!!" จางหลงตวาด พุ่งกายราวลูกกระสุนไปยังด้านดังกล่าว มือซ้ายขวาร่ายรำเป็นกระบวนฝ่ามือซัดฟาดออกไปมิหยุดยั้ง

    นายกองผู้คลุ้มคลั่งร่ายรำเพลงฝ่ามือจนสุดชีวิต ซัดฟาดติดต่อกันโดยมิหยุดยั้งรั้งรอ พลังภายในจำนวนมหาศาลถูกใช้ออกติดต่อกัน

    "ท่านนายกอง!!!" เสียงของจางหลงทำให้คนอื่นจับทิศถูกเหล่าทหารพากันร่ำร้องเมื่อเห็นสภาพของผู้เป็นนาย

    ขวัญกำลังใจของพวกเขาดีขึ้นบ้าง หลายคนพุ่งตามติดจางหลงอย่างกระชั้นชิด ดาบกระบี่ ทวนยาว ทิ่มแทงติดตามกัน ห่าโลหิตสาดกระจาย

    เสียงผู้คนร่ำร้องโหยหวน ท่ามกลางพายุทรายและควันดำอันบดบังวิสัยทัศน์ในการมองเห็นของทุกคนการตะลุมบอนเข่นฆ่าหมู่อันทารุณก็บังเกิดขึ้น

    การเข่นฆ่าดำเนินไปเนิ่นนานจนในที่สุดจางหลงก็นำกำลังฝ่าออกจากเขตหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยกลุ่มควัน และฝุ่นทรายได้สำเร็จ!

    หากภาพเบื้องหน้าปรากฏเป็นทะเลทรายกว้างใหญ่ และที่นั่นเอง จางหลงก็พบว่าตนเองได้ทำผิดพลาดอีกประการหนึ่ง!!!

    ที่เบื้องหน้าของจางหลง ปรากฏทัพหูจำนวนสามถึงสี่ร้อยนาย ยืนม้าเรียงรายรอพวกตนอยู่!

    ถ้าเช่นนั้นผู้คนที่พวกมันเข่นฆ่าเล่า!!!

    ลมทะเลทรายอันร้อนระอุพัดพาผ่านร่างของจางหลงและเหล่าทหาร พัดพาจนฝุ่นทรายและควันกระจัดกระจายไปอีกด้าน

    ภาพที่ปรากฏก็คือ เหล่าชาวบ้านที่ถูกมัดแขนขา และมีสิ่งของยัดอยู่ในปากจนมิสามารถพูดจาได้ทอดร่างเป็นซากศพ จมกองเลือดอยู่ทั่วบริเวณ!!!!

    ที่พวกจางหลงเข่นฆ่ากลับเป็นชาวบ้านอันบริสุทธิ์!!!!!

    จางหลงอันแข็งแกร่ง จางหลงอันดุดัน

    เวลานี้ร่างทั้งร่างของนายกองผู้นี้ได้ทรุดลงคุกเข่าบนพื้นทรายอันระอุ มือสองข้างตกห้อยอยู่ข้างลำตัว

    ...นายกองอันเข้มแข็งได้พังทลายแล้ว...

    .............
    .............................

    จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 27 พ.ย. 47 00:28:55 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป