..
..
พระเอกอยู่ไหนวะเจ้าหมิง ..
โห ไปมั่วนิ่มกินสาโทกับพวกจารย์จี คุณแทนริมกอไผ่โน่น
แล้วหมอกับอาวลีล่ะ ..
หือ เมาหลับอยู่ข้างจอมปลวก .. ไปดูซิเอ็ง .. น้ำค้างลงหนักด้วย
เดี๋ยวก็ได้นักแสดงหายไปตั้งแต่ต้นเรื่องหรอก
แล้วเฮียทิวาล่ะ ..
อือออออ .. ไม่ยอมทิ้งลายจริงแฮะ เมาสะง่อกสะแง่กลงไปกระแซะ
แม่ยกอยู่กลางวงโน่น ..
เอ็งรีบไปหาเลยเจ้าหมิง เฮียเขาไว้ผมยาวแบบนั้นดูแล้วตาลาย
ว่าคนไหนเป็นแม่ยกคนไหนเป็นนักแสดง ประเดี๋ยวก็ขึ้นเวทีไม่ทันหรอก
ปวดหัวจริงโว้ยนักแสดงชุดนี้ แต่ละคนเมาตลอด จะใช้น้ำชาก็ไม่เอา
ต้องเป็นเหล้าจริง เปลืองตังค์ชิบเป๋ง
ไหนดูซิ ค่าตั๋วได้มาเอาไปซื้อเหล้าให้พวกนักแสดงแล้วเหลือเท่าไหร่ ..
ว้าก .. แค่ยี่สิบ
เวรล่ะเอ็ง .. แล้วจะเอาอะไรกินกันวะเนี่ย ..
เฮ่ย วันนี้เอาน้ำชาผสมเหล้าเข้าไปบ้างก็ได้นะไอ้ตั้ว
เออน่า .. พวกเมากันแล้ว ไม่รู้หรอก ..
เอ้า ไปลากแต่ละคนมาแต่งหน้าทาปากเตรียมขึ้นเวทีซิ
ข้าจะออกไปสวัสดีแม่ยกล่ะ .. (^_^)V
..
.
ทางโปร่งหรือวะไอ้ตั้ว .. ฮะ ๆ ๆ .. แม่ยกเตรียมมาลัยไว้เต็มเลยเร๊อะ ..
หลีกไป ๆ .. เอ็งไม่ต้องเสนอหน้า .. ข้าจะแง้มม่านออกไปเอง .. แฮ่ !! ..
/\ (^^ ^^) /\ สวัสดีก๊าบบบบบบบบบบบบบ
สบายดีม๊ายยยยยยยยยยยย .. (^.^)/~~~
ยกมือกันหน่อยเร้วววววววววววววววววววว
(/o^)/
.
.
แว้ก ... ไหงยกฝ่าบาทามาให้ผมแทนล่ะคับป้านัท ..
แหะ ๆ .. ลืมไปครับป้าว่าไม่ใช่คอนเสิร์ต .. เห็นแม่ยกสวย ๆ
แล้วผมตื่นเต้น ..
ป้านัทมากะใครครับ .. อ้อ มากะคุณนายสือ แม่ชะเอม สามคน
นั่งเรียงกันเป็นฮก ลก ซิ่วเลยนะครับ ดีครับดี วิกผมจะได้เฮง ฮิ ๆ ..
หวัดดีค้าบแม่เอม .. ขอโทษนะครับแม่ที่ทำให้ต้องรอไปสองสามวัน
หา !! .. เกือบเดือนเลยหรือ โทษทีคับ ความจำผมไม่ค่อยจะดี .. แหะ
ป้านัทถามว่าอะไรนะ .. ทำไมถึงได้โคตรช้ารึ
อ๋อ พอดีภาระกิจมันยุ่งเหยิงน่ะครับ .. เป็นหน้าเกี่ยวข้าวพอดี
นี่ก็เพิ่งเกี่ยวกันเสร็จ คุณป้านัทจะลุกจะนั่งก็ระวังหน่อยนะคับ
ตอข้าวมันยังไม่ล้ม ฮิ ๆ ..
ทางโน้นกวักอะไรหยอย ๆ
อะไรนะคับแม่ก๊อตตี้ ..
อ้อ .. อย่าพูดมากหรือคับ รีบแสดงเร็ว ๆ .. เวลาเป็นเงินเป็นทอง ..
แหม .. ใจร้อนเสียจริง .. ตอนนี้กำลังรอให้นักแสดงสร่างเมาอยู่คับ ..
สักแป๊บ สักแป๊บ ..
..
..
สำหรับช่วงนี้ผมจะคั่นรายการขณะรอนักแสดงด้วยจดหมายจากทางบ้าน
ก่อนนะครับ .. พอดีในตอนที่แล้วมีแม่ยกตกขบวน มาซื้อตั๋วชมที่วิกไม่ทัน
เลยนั่งดูการถ่ายทอดสดอยู่ทางบ้านแทนอยู่สองท่าน และหลังจากผม
ได้พูดคุยกับคุณพ่อคุณแม่คนอื่น ๆ จบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ปรากฏว่า
คุณแม่ยกทั้งสองท่านได้กรุณาส่งจดหมายติชมรายการตามมาร่วมสนุก
ยังวิกของเราด้วย ...
ไอ้กระผมจะตอบในกระทูโน้นก็เห็นว่าท่าน ๆ กลับบ้านกันไปหมดแล้ว
เลยขอยกมาตอบกันในตอนนี้
และจะอ่านให้ฟังกันตรงนี้เลยนะครับ
จอมอฉบับแรก เป็นจอมอน้อยสีชมพู ส่งมาจากถนนสุขุมวิทนะครับ
แถว ๆ ดิ เอ็มโพเรียม ..
โห .. แหล่ง ไฮโซเลยนะนั่น ดารงดาราเดินกันเพียบ ..
จดหมายฉบับนี้ลงชื่อว่าแม่จ๋า ซึ่งเรารู้จักกันดีว่าเป็นนามแฝงของป้าต่าย
คนสวยของเรา
เนื้อความมีอยู่ว่า ..(( อะแฮ่ม ๆ )) ..
สวัสดีจ้ะคุณสัตยาที่แสนจะน่ารัก . .. แหม ขอบพระคุณครับที่ชม
เขินจังเลย (*^^*)
ได้ติดตามชมละครวิกสังกะสีมาหลายตอนแล้ว รู้สึกประทับใจในความ
บ้า ๆ บอ ๆ (อ้าว ไหงงั้น) วันนี้มีโอกาสเลยขอเขียนจอมามาร่วมติชม
ทางรายการ
ว่าได้เต็มที่เลยครับ ผมน้อมรับฟังเสียงสวรรค์ของทุกท่านอยู่เสมอ
จะว่าไปก็ไม่มีอะไรจะติหรอกค่ะ มีแต่จะชมว่าทางคุณจัดละครได้ดีมาก
โดยเฉพาะละครรักโศกเศร้าเคล้าน้ำตา
ฮิ ๆ อ่านแล้วชื่นสะดือดีจัง .. เอ้า .. ต่อนะครับ ..
.
ละครของวิกสังกะสีนั้นถึงแม้จะไม่สนุกสนานน่าติดตาม
เท่านินามพิกเจอร์ ไม่ยอดเยี่ยมกระเทียมดองเท่าอันโต๊โตโปรดักชั่น
ไม่ครึกครื้นเฮฮาเท่าแทนไทยเอ็นเตอร์เทนเมนท์ ไม่ซาบซึ้งตรึงทรวง
เท่าวลีวิไลซีเนม่า หรือไม่หวานแหววจนมดง่ามขึ้นเท่าของพีจังสตูดิโอ
((และอื่น ๆ อีกมากมาย)) แต่ดิฉันก็ขอชมในความตั้งใจและพยายาม
เป็นอย่างสูงของคุณ .. (._.?)
แหะ ๆ .. ขอเวลานอกอีกครั้งครับ .. -_- ;;
แม่เอมคับ แม่เอมช่วยบอกผมหน่อยซิคับว่าจอมอน้อยฉบับนี้
เป็นจดหมายชมกันจริงหรือเปล่า ..
ใช่หรือครับ
.
ใช่จริงนะแม่ ..
เอาวะใช่ก็ใช่ .. งั้นต่อเลยนะคับ
ยังไงดิฉันก็ขอให้คุณจงเดินหน้าต่อไป อย่าท้อถอย ดังคำกล่าวที่ว่า
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความพยายามก็ต้องอยู่ที่นั่น กรุงโรมไม่ได้
สร้างเสร็จภายในวันเดียว หรือกระทั่งประเทศไทยเราก็ยังต้องสี่ปีซ่อม
และอีกสี่ปีสร้าง กว่าคนจะหายจนทั้งประเทศ
ก็ขอชมทางวิกไว้เพียงเท่านี้ .. และท้ายสุด สุดท้าย เนื่องในวาระดิถี
วันดี วันลอยกระทง ดิฉันก็ขอให้วิกสังกะสีจงมีแต่ความรุ่งโรจน์โชติช่วง
ชัชวาลสำราญใจด้วยเทอญ ..
ปล
เกือบลืมไป .. ขอบอกหน่อยว่าดิฉันก็เป็นคนเหนือนะคะ ..
จบแล้วครับ จดหมายจากคุณแม่จ๋า หรือป้าต่าย ณ เอ็มโพเรียมของเรา ก็ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงไว้ ณ ที่นี้ ส่วนไอ้ประโยคสุดท้ายนั้น
ไม่ว่ากระผมจะตีใบ้อีท่าไหนก็ตาม ผลก็ออกมาเหมือนกันทุกครั้ง
คือคุณป้าต่ายของเรา เธอเสนอตัวเองขึ้นมาเป็นนางเอก ..
ถ้าจะพูดถึงความสูงยาว ขาวสวย รวยทรัพย์ แถมทรวดทรงองค์เอว
แสนจะเพอร์เฟคท์ของคุณแม่นั้น กระผมยอมรับครับว่าหากได้มาเป็น
นางเอกของวิกเรานั้นรับรองว่า นิโคล คิดแมน กินแม่ต่ายเราได้ยาก ..
แต่ !! ..
แต่ .. !!
ถ้าคุณแม่ต่ายสังเกตุดูนะครับ ตามรายชื่อนางเอกที่ผมเสนอมานั้น
ไม่ว่าจะเป็นสาวรุ่นใหญ่ไฟสุมทรวงอย่างครูรสา เจ๊หมู เจ๊โอ เจ๊อ้อ
หรือเจ๊ก๊อตตี้ (งานนี้จะรอดไหมนี่ตู) ไปจนถึงรุ่นเล็กหน้าใสวัยคิกขุ
อย่างน้องผึ้ง น้องเมดา จะเห็นว่าแต่ละคนมีคุณสมบัติอยู่อย่างหนึ่ง
คือ
โสด !! ..
แหะ ๆ .. แต่เผอิญผมได้ข่าวมาแว่ว ๆ ว่าคุณแม่ต่ายขวานบิ่นเสียแล้ว
ก็เลยไม่ได้เสนอรายชื่อขึ้นมา
โอ .. ไม่ได้กีดกันเรื่องสิทธิแต่ประการใดขอรับคุณป้านัท เพียงแต่ผม
มีเหตุผลของผม
จะให้ผมตอบบนเวทีนี้หรือ .. ไม่ดีม้างงงงงงง ..
ไม่ตอบเป็นโดนอีเตะเขวี้ยงหรือครับ
งั้นดีก็ดีครับ แหะ ๆ ..
คือว่างี้ .. ละครของผมนั้นมันค่อนข้างหมิ่นเหม่ที่จะโดนนักแสดงรุมตื้บ ..
เพราะฉะนั้นหากจะถูกตื้บ ก็ขอเป็นบาทาน้อย ๆ ของสาวน้อยสาวใหญ่
แต่ละท่านก็ยังดี ถึงโดนตื้บก็ยังพอมีฟามสุข
แต่หากนักแสดงเป็นคนที่ได้ฝาละมีเป็นของตัวเองแล้ว กระผมเห็นว่า
มีความเสี่ยงสูงที่จะถูกบาทาใหญ่ ๆ ของคุณฝาละมีมาผสมโรงตื้บด้วย
..
ยิ่งเฉพาะคุณฝาละมีของแม่ต่ายนั้น ข่าวว่าเบอร์รองเท้าใหญ่เอาการ
ไม่ใช่หรือคับ แฮ่ ..
ซอตอพอ หรือคิวอีดี แล้วใช่ไหมครับ
งั้นกระผมจะอ่านจอมอฉบับต่อไปเลยนะครับ..
ฉบับนี้มาจากครู รสา แม่ยกที่ผมรักและเคารพมาโดยตลอดทุกลมหายใจ
คุณครูแม่เขียนมายืดยาวมาก ไอ้กระผมจะอ่านให้ฟังก็กลัวจะเสียเวลา
ขอขึ้นแผ่นใสให้ท่านได้ชมกันเองเลยดีกว่า
..
แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 47 19:21:49
จากคุณ :
ส.สัตยา 
- [
27 พ.ย. 47 19:17:30
]
@ สุดยอดละครฟอร์มยักษ์ที่ทุ่มทุน(ค่าเหล้า)อย่างมหาศาล พบกับเหล่าดาราเจ้าบทบาทอย่างคับคั่ง ใน สวรรค์น้อย ๆ บนดอยของเรา@
