๑. ลุ่มดินถิ่นนี้เคยมีมนต์รักตรึงตรา

โพ้นทุ่งคือลำคลองน้ำนิ่ง
ตลิ่งสองฟากยึดรากหญ้า
ให้หยัดต้นชูยอดตลอดมา
และระนาบราบหล้าเวลาลม
ลัดทุ่งโดยทางใช้ย่างก้าว
กอข้าวท่วมล้อมห้อมห่ม
ไมยราพทิ่มตำหนามคม
เลนตมโคลนเปือกเทือกทาง
เด็ดดอกหญ้าเสียบก้นแมลงปอ
ไล่ล้อเล่นลมโลมร่าง
ปีกใสไร้สีคลี่กาง
บอบแบบโปร่งบางหางยาว
โพ้นทุ่งคือลำคลองน้ำลึก
ที่พฤกษ์ทบพุ่มตะคุ่มท่าว
บดบังลำพูดอกพราว
ที่กิ่งน้าวโน้มโค้งลงน้ำ

๒. แดดบ่ายปลายคุ้งท้องทุ่งรวงทอง

ผิวหน้าอาจเงียบดูเรียบ
กิ่งโค้งจุ่ม--ชุ่มฉ่ำ
แผ่วเสียงแอคคอร์เดียน - การเขียน
ของครูเพลงผู้คร่ำเคี่ยวกรำงาน
แดดบ่ายระบายทุ่งจรดคุ้ง
ฟ้าโล่งโปร่งปลอดตลอดน่าน
สดับสรรพคีย์อลังการ
เนิ่นนานนาบเนิบ--เนิบช้า
เนิบช้าแผ่วบางแล้วจาง
ละลายไปกับแดดที่แผดจ้า
เกล็ดแดดสะท้อนวับจับตา
โรยหน้าผิวน้ำในลำคลอง
ดงดอกลำพู - ชมพูม่วง
โรยร่วงกลีบน้อยลงลอยล่อง
ภวังค์กำลังเอ่อ - เหม่อมอง
พรายฟองฟ่องพราวที่เท้าตี
เงี่ยฟังเสียงแอคคอร์เดียน - การเขียนเพลง
อันแว่วหวานวังเวงเหลือที่
นานนับทศวรรษ - ปีผลัดปี
ดนตรี คีย์โน้ต บทเพลง
กรุ่นกรุ่นในคำนึงคิดถึงอยู่
เพลงครูแจ่มชัด--ครัดเคร่ง
อบอวลมวลฝันบรรเลง
ท่ามกลางความวังเวงของเพลงลม

๓. หยาดเหงื่อที่ย้อยอยู่เหนือคิ้วนาง

ลุ่มน้ำลำคุ้งปลายทุ่งข้าว
ฤดูเกี่ยวเมฆหนาว--ขาวห่ม
แต่ละรวงอวบอ้วน - ชวนชม
ทองถมโน้มรวงถ่วงปลาย
จึงเพลงรักบ้านทุ่งก็ฟุ้งกลิ่น
ไวโอลินเสียงดีก็สีสาย
เป็นเสียงรวงเสียดเปลือก - ลมเสือกราย
ใบคายละเอียดก็เสียดเรียว
สาวสวมงอบกอบเกี่ยวเอาเคียวเก็บ
สากหนามือเล็บเพราะเก็บเกี่ยว
พอลมโหมรวงข้าวกันกราวเกรียว
เหงื่อเหนียวก็คายกระอายร้อน
หยาดเหงื่อที่ปลายคิ้วจึงปลิวลม
เส้นผมจึงไรสยายอ่อน
วับวับเคียวกำรำฟ้อน
ทรานซิสเตอร์ถ่านก้อนกระท่อนมา
เสียงปาดไวโอลินแล้วชักกลับ
สอดรับเสียงทุ้มของรุมบ้า
เปียนโนพลิ้วคีย์นิ้วลีลา
โดเรมีฟาซอลลาซี
เก็บดอกลำพู - ชมพูม่วง
พอนลำพูทอดงวง--หวงที่
สงบนิ่งมั่นคงอยู่ตรงนี้
ฟังเพลงสีไวโอลินส่งกลิ่นไม้

๔. ทุ่งนาแดนนี้ไม่มีความหมาย

ท้ายทุ่งคือลำคลองน้ำลึก
พุ่มพฤกษ์ลมโกรกก็โบกไหว
วงกระเพื่อมเลื่อมแดดถ่างแวดไป
ลมเรี่ยน้ำใสนั้นไล่วง
จนตะวันชายคล้อยลอยลงต่ำ
ลำพูชายน้ำกิ่งก่ง
ก็ทอดเงาระนาบราบลง
กับพงหญ้ารกที่ปรกดิน
ควันไฟจากครัวเริ่มพวยควัน
เสียงโขลกครกลั่นสนั่นถิ่น
แอคคอร์เดียน เปียนโน ไวโอลิน
ยังยินสำเนียงคลอเสียงครก
ผละจากดงลำพู - ชมพูม่วง
พอนลำพูทอดงวง - ดอกดก
ทรานซิสเตอร์ถ่านก้อนกระท่อนกระทก
ยามสายัณห์ตะวันตกลงอกดิน
ลัดทุ่งโดยทางที่ย่างก้าว
คล้อยสาวสวมงอบเหงื่อประทิ่น
เพลงครูโผยแว่วที่แผ่วยิน
ช่างฟุ้งกลิ่นหอมล้ำของน้ำพริก!


๑.-เพลงกลิ่นฟางสาบสาว ร้องโดยปอง ปรีดา
๒.-เพลงทุ่งรัก ร้องโดยศรคีรี ศรีประจวบ
๓.-เพลงหยาดเหงื่อเหนือคิ้วนาง ร้องโดยชัยชนะ บุญณโชติ
๔.-เพลงรอยไถแปร ร้องโดยก้าน แก้วสุพรรณ



คอลูกทุ่งน่ะฮะ