ความคิดเห็นที่ 1 “ทุกท่าน ไต้ซือกระต่ายน้อยเริ่มกังวลแล้ว ” เติ้งเสี่ยวเทากล่าวขึ้น “ให้มันกังวลจนตายไปเลย!” หูจิ่นเช็ก เจียงไคเซ็น และจอมยุทธอีกสี่คนกล่าวพร้อมกัน พวกมันกำลังนั่งล้อมวงรับประทานอาหารร่วมกับเหล่าขอทานและชาวยุทธจากพรรคเล็กพรรคน้อยอีกหลายพรรค คำพูดของมันทำให้เกิดเสียงหัวเราะดังกระหึ่ม ไม่น่าเชื่อว่าชาวยุทธฝ่ายธรรมะจะมีกิริยาเช่นนี้ได้ โจวเอินผิงพูดต่อว่า “หอห้ากระบี่มีอำนาจมานานแล้ว ตลอดเวลาถือว่าตนเป็นใหญ่ไม่เห็นคนอื่นในสายตา บัดนี้มันทำศึกกับฉิกจับอิดจนอ่อนแรงทั้งคู่เป็นเวลาแห่งการเปลี่ยนแปลง หากเราไม่ฉวยโอกาสนั้นไว้ก็โง่เง่าเต็มที!!!!” “ใช่! ถ้าปล่อยให้หอห้ากระบี่หรือฉิกจับอิดรวมกำลังขึ้นมาได้ใหม่ น่ากลัวพวกมันต้องปกครองยุทธภพไปอีกหลายร้อยปีแน่ เรามิสู้รวบรวมกองกำลังของเราเองซ้ำเติมพวกมันให้สิ้นซาก ยึดครองยุทธภพมาแบ่งปันกัน... ฮาฮา ไม่แน่ว่าจะในอนาคตผู้ปกครองอาจชื่อ ‘หอเจ็ดกระบี่’ ตามจำนวนพวกเรา” เหมาเจ๋อหมินร้องอย่างหยาบช้า เติ้งเสี่ยวเทาชูจอกเหล้าขึ้น “พี่เหมากล่าวล้อเล่นแล้ว... แต่เอาเถอะ เมื่อโอกาสมาถึงข้าและพลพรรคขอทานทั้งแผ่นดินจะขอเป็นแกนหลักในการทำการใหญ่เอง!!!” จอมยุทธอีกหกคนรับคำก็ยกจอกขึ้นดื่มพร้อมกัน เสี่ยวซากับหลี่ซังซังซึ่งแอบสืบทราบแผนการณ์ทั้งหมดอยู่ในมุมมืดต้องคิดกังวลนัก เพราะการทรยศของพวกเจ็ดจอมยุทธเท่ากับทำให้หอห้ากระบี่ตกอยู่ในสถานการณ์คับขันถึงขั้นอาจล่มสลายทีเดียว! “นึกไม่ถึงว่าพวกมันจะมีขวัญกล้าบังอาจเพียงนี้... ยุทธภพคงต้องปั่นป่วนแน่” เสี่ยวซาคราง “ไม่หรอก ไม่ถือว่าแปลกนัก” หลี่ซังซังกล่าว “เอ๊ะ หมายความว่าอย่างไรหรือซังเอ๋อ” เสี่ยวซาหันไปถาม หญิงสาวถอนหายใจครั้งหนึ่งจึงอธิบายว่า การที่พรรคกระยาจกจะคิดการใหญ่ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะฟังว่าเมื่อหลายปีก่อนขอทานเหล่านี้มีอิทธิพลมากจนได้ชื่อว่าเป็นเสาหลักยุทธภพคู่กับวัดเส้าหลินทีเดียว ...แต่เมื่อเวลาผ่านไปผู้นำของพรรคกระยาจกยิ่งมายิ่งอ่อนแอลง กระทั่งกลายเป็นพรรคระดับธรรมดา แม้กระนั้นพวกมันก็ยังคงเหลือรากฐานอันแข็งแรงคือมีสมาชิกมากและมีตำรับวิชาอันยอดเยี่ยมอย่างสิบแปดฝ่ามือพิชิตมังกร หรือค่ายกลตีสุนัขอยู่ “ท่านลุงเคยพูดให้ข้าฟังนานแล้วว่าหากพรรคกระยาจกมีผู้นำที่เข้มแข็งเมื่อใด จะต้องคิดการชิงความเป็นใหญ่กับหอห้ากระบี่แน่!” นางพูดสรุป เสี่ยวซาร้องอ้อคราหนึ่ง “อย่างนั้นเติ้งเสี่ยวเทาจึงเป็นแกนนำ พาคนที่เหลือหักหลังต่อหอห้ากระบี่สินะ?” เขาคาดว่าฝ่ายตรงข้ามต้องตอบว่าใช่ หากหลี่ซังซังกลับทำท่าเหมือนนิ่งคิด “ไม่หรอก เท่าที่ดูเติ้งเสี่ยวเทาไม่น่าจะกำแหงหาญถึงเพียงนั้น ...เรื่องนี้อาจมีผู้อื่นชักใยเบื้องหลัง” นางกล่าว คิดถึงตรงนี้หญิงสาวเริ่มกลัวขึ้นมาเฉยๆ นางมองหน้าเสี่ยวซา เกรงว่าเขาจะเอาตัวเองไปยุ่งกับความวุ่นวายสับสนของยุทธภพ ...และนางอาจต้องสูญเสียเขาไป นางกลัวการสูญเสีย นางไม่เหลือใครแล้ว... ความกลัวดังกล่าวทำให้หลี่ซังซังเอื้อมมือเข้าจับชายเสื้อเสี่ยวซาไว้ “พะ... พวกเรากลับเถอะ ...นี่อาจเป็นเรื่องใหญ่เกินกว่าที่เราจะจัดการได้...” เสี่ยวซาขมวดคิ้วคราหนึ่ง “ทำไมล่ะซังเอ๋อ เรื่องนี้อาจเกี่ยวพันถึงชีวิตของหัวหลินไต้ซือซึ่งเป็นผู้มีพระคุณสูงสุดของข้านะ ข้าสูญเสียท่านเตียหงีไปแล้ว เจ้าจะให้ข้าเพิกเฉยต่อความเป็นความตายของหัวหลินไต้ซือหรือ?” “ตะ... แต่” ก่อนที่หลี่ซังซังจะพูดสิ่งใดต่อ ทั้งสองก็ได้ยินเจ็ดจอมยุทธกล่าวว่าจะส่งสายสืบไปดูการรบของฉิกจับอิดกับหอห้ากระบี่ว่าได้ผลอย่างไร เสี่ยวซาจึงตัดสินใจสะกดรอยตามสายสืบเหล่านั้นไปโดยไม่ฟังคำทัดทานของหญิงสาวอีก หลี่ซังซังเห็นเช่นนั้นได้แต่ติดตามอีกฝ่ายอยู่ด้านหลัง ... ... ... .................... จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 2 ธ.ค. 47 14:25:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เติ้งเสี่ยวเทาเป็นประมุขพรรคกระยาจก ...เขาอาจเลว หรือโลภมาก ผิดจากวิสัยทรงคุณธรรมประมุขรุ่นก่อนๆ แต่เขาไม่ใช่คนโง่เด็ดขาด!!!! การนัดประชุมเจ็ดจอมยุทธครั้งนี้ จะว่าเป็นการซ่องสุมกำลังคนครั้งสำคัญก็ได้ ดังนั้นเติ้งเสี่ยวเทาจึงจัดการวางเวรยามไว้อย่างแน่นหนา เฉพาะนอกสถานที่ประชุมมีคนยืนเฝ้าอยู่ทั้งสี่ด้าน ทุกคนล้วนแต่งกายเยี่ยงชาวบ้านร้านตลาด ยากแก่การจำแนกแยกแยะ และยังเป็นการยากจะจับสังเกตได้ ขณะที่เสี่ยวซากับหลี่ซังซังแอบฟังอยู่ในงานนั้น เขาสามารถสะกดลมหายใจผนึกลมปราณไว้มิให้ผู้ใดล่วงรู้ ทว่าเด็กหนุ่มผู้นี้อย่างไรเสียก็ยังอ่อนด้อยประสบการณ์ เมื่อเขาเคลื่อนไหวคิดติดตามหน่วยสืบข่าวของเจ็ดจอมยุทธออกไปข้างนอก ก็ถูกพบเจอโดยคนของเติ้งเสี่ยวเทาทันที! ยามคนนั้นเป็นขอทานหนุ่ม พอเจอพวกเสี่ยวซามันก็ส่งเสียงผิวปากหวิวขึ้นเป็นสัญญาณดังต่อเป็นทอดๆ หลี่ซังซังเห็นพวกขอทานผิวปากหากันเป็นที่ผิดสังเกต ก็เกิดระแคะระคายจึงบอกเด็กหนุ่มให้หนี ...แต่ก็สายเกินไป พวกขอทานและจอมยุทธทั้งหลายที่อยู่ด้านใน หลังจากที่ได้ยินเสียงสัญญาณก็พากันตื่นตัว ต่างใช้ออกด้วยวิชาตัวเบาของสำนัก บ้างก็รวดเร็วจนร้ายกาจ บ้างก็ยังเชื่องช้าอืดอาด ทว่าก็มีนับสิบคนที่สามารถกระโจนออกมาล้อมเสี่ยวซากับเด็กสาวเป็นหลายชั้น เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นรวดเร็ว เสี่ยวซาไม่ทันตั้งตัวก็ถูกคนหลายร้อยคนกางเป็นค่ายกลกักตัวไว้กึ่งกลาง ยามฉุกละหุกเด็กหนุ่มพลันนึกถึงคำสอนของหลวงจีนชรา ชั่วพริบตาสำรวมจิตจนว่างเปล่า ลมปราณทั่วร่างไหลเวียน ประกายตาเปลี่ยนเป็นเจิดจรัสดุจดวงดาวยามเดือนมืด มันกวาดตาผ่านไปโดยรอบ ชั่วพริบตาพบว่าค่ายกลอันรัดกุมนี้ยังมิทันประกอบกันเป็นรูปเป็นร่างอย่างสมบูรณ์ ยังปรากฏช่องโหว่อย่างน้อยสี่ห้าช่อง ซึ่งหากลำพังตัวคนเดียวย่อมสามารถหลบหนีออกไปได้อย่างมิลำบากยากเย็น แต่เวลานี้เสี่ยวซามิอาจทำเช่นนั้น เพราะตัวมันมีห่วงอยู่ เป็นห่วงที่มันเต็มใจให้มีให้เกิดขึ้น และพร้อมเต็มใจที่จะรักษาดูแล เป็นหลี่ซังซัง! ดังนั้นชั่วพริบตาผ่านไป ค่ายกลที่ยังปรากฏช่องโหว่สี่ถึงห้าช่อง ก็พลันประกอบเป็นค่ายกลอันแน่นหนาปราศจากจุดอ่อน และช่องโหว่ให้ฉกฉวย เสี่ยวซาและหลี่ซังซังกลายเป็นตะพาบในไห รอให้ผู้คนเชือดเฉือนแล้ว!!!! บัดนี้จอมยุทธทั้งเจ็ดที่เป็นผู้นำได้ทะยานออกมาเบื้องหน้าคนทั้งสอง เมื่อพบกับพวกตรงๆ พวกเจ็ดจอมยุทธกลับเป็นฝ่ายต้องตกใจเสียเอง “ที่แท้คือเจ้า!!!” เติ้งเสี่ยวเทาเลิกคิ้ว มันแสดงอาการประหลาดใจ แต่มิได้แสดงอาการหวาดหวั่น ทั้งที่ก่อนหน้านี้เคยสู้แพ้เสี่ยวซามาก่อน “อ้อ มากับหลานสาวของประมุขฉิกจับอิดด้วย คราที่แล้วที่พวกเราพบเจ้า เจ้าก็มากับนาง ชายหนุ่มหญิงสาวพากันจูงมือไปไหนต่อไหน ดูท่าความสัมพันธ์ของพวกเจ้า...เหอะ เหอะ” ตอนท้ายมันหัวเราะออกมาอย่างชั่วช้า โจวเอินผิงหัวเราะตามกล่าวว่า “ฮาฮา หลานสาวประมุขหลี่ผู้ยิ่งหญ่ายย จะคบหากับเด็กยากจนท่าทางพื้นเพธรรมดาเช่นเจ้า ฮาฮา อย่างนี้สิเขาเรียกว่าพวกมารมักใฝ่ต่ำ” มันจงใจลากเสียงตรงคำว่ายิ่งใหญ่ด้วยท่าทียียวน เสี่ยวซาแม้รู้ว่ายามนี้ต้องพูดอะไรบ้างเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของหลี่ซังซัง หากแต่ไหนแต่ไรเขาไม่เคยโกรธขึ้งทะเลาะกับผู้ใดมาก่อนเวลานี้จึงได้แต่อ้ำอึ้งมิรู้จะกล่าวอะไรจึงเหมาะสม ขณะนั้นหลี่ซังซังที่อยู่ข้างๆ กลับเป็นฝ่ายก้าวออกมาตอบโต้เอง “ก็ดีกว่าพวกที่อ้างตนเป็นฝ่ายธรรมะแต่กลับมีความคิดต่ำทราม!!!” คำของนางแม้สั้นห้วน หากสามารถทำให้จอมยุทธทั้งเจ็ดหน้าเปลี่ยนสีทันที เพราะวาจานั้นทิ่มแทงใจดำพวกมันตรงๆ “เว้ยย!!! อยู่ในวงล้อมพวกเรายังกล้ากำแหงขนาดนี้ นางมารน้อยไม่กลัวตายเสียแล้ว!!” หูจิ่นเช็คฉายา ‘ลามะเสือขาว’ คำรามพลางตั้งท่าจะเข้าต่อยตีกับเด็กสาว แต่เติ้งเสี่ยวเทาโบกมือห้ามเขาไว้ก่อน “พี่หู พวกมันเมื่อตกอยู่ในวงล้อมของพรรคกระยาจกเรา พวกท่านก็มิต้องลำบากกรีดมือวาดเท้าดอก ให้พวกมันได้ลิ้มลอง ‘ค่ายกลตีสุนัข’ เป็นการประเดิมก่อนที่จะใช้กำราบ ‘หอห้ากระบี่’ และ ‘ฉิกจับอิด’ จนสิ้นซากเถิด!” ประมุขของพวกขอทานกล่าว หูจิ่นเช็คได้ยินก็ผงกศีรษะเป็นเชิงเห็นด้วย กล่าวว่า “อ้อ พี่เติ้ง ผู้น้องกลับโง่เขลาลืมเลือนข้อนี้เสียได้ ‘ค่ายกลตีสุนัข’ อันกล้าแข็งของพรรคกระยาจกไม่เคยได้สำแดงเดชมานาน วันนี้จะได้เห็นเป็นบุญตาสักครา!” พวกจอมยุทธที่เหลือต่างส่งเสียงฮือฮาสนับสนุน เติ้งเสี่ยวเทายืนยิ้มอยู่จึงทำสัญญานให้พวกลูกพรรคที่ตั้งค่ายกลเริ่มเคลื่อนไหว! เสี่ยวซากับหลี่ซังซังเห็นเหล่าขอทานกระจายตัวเป็นแถวแนวเจ็ดแปดแถว แต่ละแถวมียี่สิบสามสิบคน แต่ละคนล้วนมีท่วงท่าอันพิสดาร บางคนยกเท้าขึ้นยืนขาเดียว บ้างนั่งชันเข่าเหม่อลอย บางคนถึงกับนอนแผ่หลากับพื้นเฉยๆ ลักษณะเหล่านี้ดูเผินๆ เหมือนไร้อันตราย หากเด็กหนุ่มกลับรู้สึกว่ามันแฝงความลึกล้ำพิสดารอยู่หลายส่วน!!! “ระวังให้ดี!!! ค่ายกลตีสุนัขของพวกขอทาน เน้นความเปลี่ยนแปลงไม่แน่นอน หากตกอยู่กลางค่ายประหนึ่งอยู่ในมายาภาพ ไม่ทราบรุกหรือถอย ที่สุดต้องถูกตีตายประหนึ่งสุนัข ประวัติศาสตร์อันยาวนานนับร้อยปีของพวกมัน ผู้ที่ตกอยู่ภายใต้ค่ายกลนี้แล้วสามารถรอดชีวิตไปได้มีน้อยกว่าน้อย ” หลี่ซังซังกล่าว "อืม" เสี่ยวซารับคำ ลมปราณจิตว่างในกายโผนทะยานไปตามส่วนต่างๆ เพียงแต่มิใช่ด้วยหลักการเดินลมปราณของวิชา "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" หากแต่เป็นหลักการเดินลมปราณ ‘ไท้เก๊ก’ ลมปราณเริ่มจากเชื่องช้าอ่อนเบา กลายเป็นเร่งร้อนรุนแรงประดุจน้ำป่าไหลทะลัก จากนั้นพลันเปลี่ยนแปลงเป็นเชื่องช้า ทว่าเปี่ยมไปด้วยพลังที่แฝงเร้น ลมปราณทั่วร่างไหลเวียนกรุยจุดเส้นทั้งแปด และชีพจรสำคัญทั้งหก พลังสมาธิพลุ่งขึ้นถึงจุดสูงสุด ประกายตาที่เจิดจรัสดุจดวงดาวยามเดือนมืดของมัน พันแปรเปลี่ยน แปรเปลี่ยนเป็นร้อนแรง สุกสว่างดุจอาทิตย์เที่ยงวัน!!!! เด็กหนุ่มฉวยโอกาสพิจารณาค่ายกลนั้นอย่างละเอียด อย่างไรก็ตามพวกขอทานย่อมไม่ปลดปล่อยให้เขามีเวลามากนัก พวกมันยี่สิบสามสิบคนขว้างกะลาออกโดยพร้อมเพรียงเป็นทิศทางเข้าสู่จุดตายต่างๆ ของพวกเด็กหนุ่มโดยเฉพาะ ตอนแรกเสี่ยวซาคิดจะใช้กำลังภายในคุ้มกาย หากเมื่อปัดกะลาได้สี่ห้าอันก็ต้องพบว่าของเหล่านี้มีพลังลมปราณเข้มแข็งแฝงมากกว่าที่คิด หากเป็นเช่นนี้ต่อไปอย่าว่าแต่คุ้มครองดูแลหลี่ซังซังเลย กระทั่งชีวิตของตนเองก็มิอาจรักษา!!!! เด็กหนุ่มตัดสินใจโผนกายเข้าโอบอุ้มเด็กสาว จากนั้นอาศัยวิชาตัวเบาพุ่งทะยานขึ้นสู่เบื้องบนเพื่อเป็นการช่วงชิงเวลา ทว่าวิธีเช่นนี้กลับเป็นสิ่งที่เหล่าขอทานคาดไว้แล้วเช่นกัน พลันปรากฏขอทานอีกสิบกว่าคนเหยียบย่ำบนหลังพวกพ้องกระโจนติดตามทั้งสองไปพลางเงื้อไม้รุมตี เสี่ยวซารีบอาศัยหลักวิชา "ไต่บันไดเมฆ" ที่พึ่งร่ำเรียน สะบัดเท้าซ้ายเหยียบย่ำเท้าขวา คนคล้ายวิหคทะยาน กลับสามารถเปลี่ยนแปลงท่าร่างแต่กลางครัน ตีเป็นวงอ้อมหลุดรอดจากการจู่โจมของเหล่าขอทาน และที่สำคัญยิ่งกว่านั้น ทิศทางที่เด็กหนุ่มพุ่งทะยานไปนั้น หากสามารถหลุดรอดไปจนสุดทาง ก็จะพ้นจากค่ายกลอันร้ายกาจนี้!!!! ยามนั้นหลี่ซังซังในอ้อมกอดของเด็กหนุ่มพลันกรีดร้อง "ระวัง!!!" ทันใดนั้น ทั้งกะลา ทั้งชามข้าว และไม้เท้าอีกหลายสิบอันพลันถูกซัดขว้างจากทุกทิศทุกทาง สะกัดปิดหนทางของเด็กหนุ่มจนสิ้น หากว่าเด็กหนุ่มยังขืนพุ่งทะยานไปในทิศทางเดิม มันก็จะต้องถูกสิ่งของเหล่านั้นซัดขว้างจนร่างกายแหลกเหลวลงทั้งสองคน เสี่ยวซาได้แต่ตัดใจ เดินลมปราณทั้งหมดพุ่งลงสู่ปลายเท้าทั้งสอง ชักนำท่าร่างที่กำลังโผนทะยานเข้าสู่อาวุธจู่โจมของอีกฝ่าย ดิ่งลงเบื้องล่างประดุจดาวตก!!!! อาวุธบินทั้งหลายพากันลอยเฉียดศีรษะของทั้งสองไปอย่างเร่งร้อน ในที่สุดทั้งสองสามารถรอดพ้นจากประตูนรกมาได้อย่างหวุดหวิดจวนเจียน จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 2 ธ.ค. 47 14:30:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ทว่าเมื่อทั้งสองลงสู่พื้น ก็ปรากฏก็มีขอทานอีกกลุ่มรายล้อมเข้ามาโดยรอบ และซัดขว้างกะลาเข้ามาเป็นคำรบสอง เด็กหนุ่มได้แต่ใช้วิชาตัวเบาโอบอุ้มหลี่ซังซังหลบหนีไปมา ทว่าก็ต้องเผชิญการตอบโต้จากเหล่าขอทานที่ทั้งกระโจนติดตาม ทั้งซัดขว้างอาวุธและถ้วยชาม เข้าจู่โจม จนเด็กหนุ่มได้แต่หลบหลีกลงสู่เบื้องล่างอีกครา เหตุการณ์วนเวียนอยู่เช่นนี้หลายครั้งหลายหนจนเด็กหนุ่มเริ่มอ่อนล้า เสี่ยวซาตระหนักดีว่าการต่อกรกับค่ายกลตีสุนัข ไม่เหมือนกับการสู้คนร้อยคน แต่เหมือนสู้คนๆเดียวที่มีพละกำลังของคนทั้งร้อย ต่อให้ขอทานทั้งหมดล้วนมีฝีมือสามัญธรรมดา แต่เมื่อประกอบเป็นค่ายกลนี้แล้วก็ไม่ต่างจากยอดฝีมืออันร้ายกาจ มิว่าผู้ใดเผชิญคู่มือเช่นนี้นับว่าตึงมือยิ่ง!!!! แน่นอนว่าผู้คิดค้นค่ายกลนี้แต่ต้นจะต้องเป็นปรมาจารย์อันยิ่งใหญ่แห่งพรรคกระยาจกแล้วตัวเขาจะแก้มันได้อย่างไร? แวบหนึ่งที่เสี่ยวซาคิดวนเวียนอยู่ในหัว เขาก็รู้สึกว่าตนเองเสมือนโขดหินที่ถูกกระแสคลื่นของค่ายกลซัดกระหนาบ จากซ้ายไปขวา จากบนลงล่าง ใช่แล้ว ค่ายกลนี้มีกระแสของมันอยู่! กระแสของเท้าที่ขยับ กระแสของมือที่โบก กระแสของไม้ที่ตี เหล่าขอทานต่างเคลื่อนไหวตามกระแสเหล่านั้นถาโถมถั่งถี่ใส่เหยื่อตรงกลาง แท้จริงค่ายกลตีสุนัขที่เปลี่ยนแปลงไร้หลักการ ก็มีหลักการเหมือนกัน แต่เป็นหลักการที่ละเอียดซับซ้อนจนคนทั่วไปจับไม่ถูก พลังของค่ายกลนี้คนตั้งตามง่าย แต่คนรับต้านยากนัก ตามง่าย ต้านยากหรือ? แล้วเสี่ยวซาก็ได้คิด! เขาเปลี่ยนกระบวนท่าจากการต้านรับ เป็นติดตามกระบวนของค่ายกลนั้น ใช้ความเร็วระดับเดียวกับผู้อื่น ใช้ท่าร่างคล้ายคลึงกับผู้อื่น ด้วยพรสวรรค์อันยอดเยี่ยมพริบตาเดียวเขาก็ประสานตนเองกลมกลืนไปกับค่ายตีสุนัขทั้งหมด ความจริงเหล่าขอทานที่อยู่ในค่ายล้วนเชื่อมั่นในฝีมือของตนเองมาก ความร้ายกาจของค่ายกลก็ยิ่งมิธรรมดา หากจะให้เปรียบเทียบกับค่ายกลกระบี่เจ็ดดาวของบู๊ตึ๊งที่ฮั่นตงเคยเผชิญแล้วล่ะก็ นับว่ายังร้ายกาจกว่านับสิบเท่า!!! พวกมันเองก็เคยอาศัยค่ายกลหลอกล่อเอาชนะยอดฝีมือมาแทบทั้งแผ่นดิน หากบัดนี้ค่ายกลที่พวกมันภาคภูมิใจเป็นหนักหนา คล้ายถูกล่อหลอกเสียเอง? ความงุนงงสงสัยเริ่มก่อตัวขึ้น มันกำลังสู้กับศัตรูอยู่ แต่ศัตรูพาลไม่ต่อต้านมัน มันฟาดไม้ไปเบื้องหน้า ศัตรูก็ก้าวไปเบื้องหน้า มันก้าวถอยหลัง ศัตรูก็ก้าวถอยติดตาม แล้วอย่างนี้จะสู้กันได้อย่างไร!!!? มือทั้งสองของเสี่ยวซาโอบอุ้มหลี่ซังซัง ร่างเคลื่อนไหวตามค่ายกลไปเช่นนี้สักครู่หนึ่งก็มีขอทานบางคนร้อนรนแตกแถวมาโจมตีเขา หากการเคลื่อนไหวของมันเท่ากับออกนอกกระแสอันยิ่งใหญ่ เท่ากับมันต้านกระแส! เท่ากับต้องถูกโจมตี!! ปรากฏไม้จำนวนมากฟาดฟันใส่มัน ขอทานหลายคนพยายามชักไม้กลับเพื่อมิให้ตีพวกเดียวกัน แต่การชักไม้กลับก็เท่ากับไม่ทำตามกระแส เท่ากับฝืนกระแส!!! กลายเป็นว่าวิธีของเสี่ยวซาทำให้เหล่าขอทานพลาดพลั้งเสียเอง ในลักษณะนี้ค่ายกลที่ตั้งขึ้นเริ่มสลายลงทีละเปลาะ ทีละเปลาะ เหมือนลูกโซ่ คนหลายร้อยคนที่ประกอบกันเป็นค่ายต่างสะดุดบ้าง ล้มบ้าง ตีกันเองบ้าง ต่างบาดเจ็บถดถอย ค่ายกลตีสุนัขอันลือชื่อก็สลายตัวลงด้วยวิธีง่ายๆ เช่นนี้เอง!!! เพียงแต่วิธีง่ายๆ เช่นนี้ ต้องประกอบด้วยสายตาอันแหลมคม ไหวพริบ พลังลมปราณอันกล้าแข็งและยาวนาน ยาวนานเพียงพอที่จะให้ใช้สายตากล้าคม และไหวพริบอันชาญฉลาด มองทะลุค่ายกลอันร้ายกาจ!!! และเสี่ยวซาก็มีสิ่งเหล่านั้นโดยครบถ้วน!!!! และอีกส่วนหนึ่งของความผิดพลาดย่อมมาจากตัวเหล่าขอทานเอง หากพวกมันมีความอดทนเหนือล้ำกว่านี้ มิแน่นักว่าวันนี้จะประสบความพ่ายแพ้!!!! อาจกล่าวว่าค่าย "ตีสุนัข" อันล้ำค่าของพรรคกระยากจก มิได้ถูกทำลาย มิว่าผู้ใดก็มิสามารถทำลายค่ายกลอันร้ายกาจ ที่ถูกสร้างสรรค์อย่างชาญฉลาดเช่นนี้ลงได้ ค่ายกลมิได้ผิดพลาด ที่ผิดพลาดคือผู้ใช้ค่ายกลเอง!!!! คนภายนอกเพียงมองเห็นค่ายกลพังทลายลงอย่างง่ายดาย หากแต่มิล่วงรู้ถึงความนัยเหล่านี้เป็นอันขาด!!! เติ้งเสี่ยวเทาถึงกับนิ่งอึ้ง ในอดีตที่ผ่านมาแม้มีจอมยุทธบางคนฝ่าหนีค่ายกลตีสุนัขไปได้บ้าง แต่ไม่เคยมีใครสยบทั้งค่ายกลโดยไร้บาดแผลมาก่อน หากนี่ยังเป็นเพียงเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ต้องคอยปกป้องเด็กสาวอีกคนที่เป็นภาระ!! เหลือเชื่อแล้ว! เด็กเช่นมันมีฤทธิ์ร้ายเพียงนี้ ภายหน้ายังมีผู้ใดในยุทธภพต้านทานไหวอีก “พี่น้องทุกท่าน เห็นที่วันนี้พี่น้องเราทั้งเจ็ดจะต้องทุ่มเทความสามารถทั้งหมดสังหารเด็กหนุ่มผู้นี้ให้ได้” เติ้งเสี่ยวเทาครางเบาๆ มันเขม็งตัวเกร็ง กิริยานั้นพลอยทำให้คนที่เหลือตกอยู่ในความเครียดด้วย หากขณะนั้นเองซุนยัดไหลซึ่งนิ่งเงียบมาตลอดได้เอามือจับบ่าของประมุขพรรคกระยาจกไว้กล่าวว่า “พี่เติ้ง หากต่อสู้เราอาจชนะก็ได้ แต่จะต้องสูญเสียมาก มันไม่คุ้มกัน” “แล้วท่านจะเอาอย่างไร?” เติ้งเสี่ยวเทาถาม “ข้าว่าเราล่าถอยดีกว่า” ยอดฝีมือชุดดำพูด “แต่วันนี้ข้าพาพี่น้องมามากมาย หากหนีเอาตัวรอด ต่อไปจะมองหน้าคนได้อีกหรือ?” เมื่อเห็นอีกฝ่ายดึงดันซุนยัดไหลจึงกล่าวเรียบๆ “ลืมแล้วหรือว่า ‘ท่านผู้นั้น’ สั่งห้ามไม่ให้เราแสดงฝีมือที่แท้จริงก่อนจะเริ่มก่อการ” เติ้งเสี่ยวเทาหันไปมองซุนยัดไหล คำว่า ‘ท่านผู้นั้น’ เหมือนเป็นประกาศิตที่ทำให้มันต้องหวาดกลัว มันเหลียวมามองเสี่ยวซาอีก เกิดความลังเลเพราะอีกฝ่ายเป็นแค่เด็ก หากมันถอยโดยไร้เหตุผลคนอื่นจะดูแคลนไปชั่วกาลนาน ขณะนั้นมันเห็นหมาจรจัดตัวหนึ่งเดินผ่านมา ‘ความคิดสร้างสรรค์’ ชั่ววูบก็พลันบังเกิดขึ้น ประมุขพรรคกระยาจกหยิบก้อนหินก้อนหนึ่งขึ้นขว้างใส่หมาจนมันบาดเจ็บวิ่งหนีหางจุกตูด จึงร้องประกาศว่า “ค่ายกลตีสุนัขเดิมทีก็ไม่ได้สร้างขึ้นมาตีคนอยู่แล้ว เมื่อเห็นเป้าหมายที่เป็นสุนัขจริงๆ เราย่อมชอบพอตีมากกว่า พวกเราไป!!!!!!!!” จากนั้นมันก็พาเจ็ดจอมยุทธและเหล่าขอทานทั้งหมดวิ่งไล่ตามสุนัขที่น่าสงสารไป ปล่อยให้เสี่ยวซาและหลี่ซังซังยืนงงอยู่เช่นนั้น เสี่ยวซาและหลี่ซังซังมองตามด้วยความรู้สึกมึนงง ปากอ้าตาค้างไปกับพฤติการณ์อันไร้ยางอายของเหล่าขอทาน “หน้าด้านยิ่งนัก” เด็กหนุ่มครางออกมาในที่สุด ผ่านไปเนิ่นนานหลี่ซังซังค่อยรู้สึกตัวว่ายังถูกอุ้มอยู่ “ท่านจะวางข้าลงได้หรือยัง?” เด็กสาวกล่าวเสียงเบาด้วยใบหน้าแดงฉาน เสี่ยวซาฟังดังนั้นก็ค่อยๆวางอีกฝ่ายลงด้วยท่าทางเลิ่กลั่ก     แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 47 09:19:21 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 2 ธ.ค. 47 14:30:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แผนการณ์ของหลวงจีนหัวหลินคล้ายประสบผล มีข่าวแจ้งว่าพวกฉิกจับอิดกำลังระดมพลมาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และน่าจะบุกโจมตีฝ่ายหอห้ากระบี่ในคืนวันนี้ จื่ออิงยินดีนัก ที่ผ่านมาทางหนึ่งเขาแกล้งให้คนลดเวรยามลง ทำให้ฝ่ายศัตรูรู้สึกผิดปกติ และไม่กล้าบุ่มบ่ามโจมตีเหมือนก่อน ทางหนึ่งก็ให้คนส่วนอื่นพักผ่อนออมแรงไว้ตีฝ่าในวันสุดท้าย เขาตรวจสอบเส้นทางหนีโดยละเอียด พบว่าเส้นทางที่ยากที่สุดน่าจะเป็นทางตะวันตก เพราะเป็นหน้าผาสูงชันต้องไต่ขุนเขาลงไป หากพรรคมารจะล้อมปราบพวกเขา น่าจะวางกำลังในด้านนี้น้อย จื่ออิงประกาศิตว่าเมื่อฉิกจับอิดล้อมปราบเข้ามานั้น พวกมันน่าที่จะแกล้งเปิดช่องทางไว้เป็นกับดัก จงอย่าหนีไปตามทิศนั้นเด็ดขาด แต่ให้รวมกำลังทั้งหมดฝ่าไปทางตะวันตก เจ้าสำนักบู๊ตึ้งคิดในใจ ทางตะวันตกเป็นขุนเขา คนที่มีวิชาตัวเบาลงได้คงมีจำนวนจำกัด หนทางนี้ต้องสร้างผู้พลีชีพมากมายแน่นอน แต่เขากับพวก ผู้นำอื่นๆจะรอด ยังสามารถกลับสำนักไปรวบรวมคนมาสู้ใหม่ ขุนเขายังอยู่ใยกลัวไร้ไม้ทำฟืน ที่สำคัญคือวิธีนี้เขาจะไม่เสียชื่อเสียง ตรงข้ามกลับได้รับคำยกย่องสรรเสริญบ้างที่ตีฝ่าออกมาสำเร็จ หากจื่ออิงคงมิได้คิดว่าฝ่ายตรงข้ามของเขาคือ รั่วซุนจื่อจิง ผู้ละเอียดรอบคอบ หากหลวงจีนหัวหลินเป็นจูกัดเหลียง ซุนหยางผู้นี้ก็คือสุมาอี้ แม้สุมาอี้จะไม่ทันกลจูกัดเหลียง แต่ก็ดำเนินการอย่างรัดกุมรอบคอบ ให้ฝ่ายตนผิดพลาดน้อยที่สุด ดังนั้นจึงเป็นศัตรูที่จูกัดเหลียงกินไม่ลงมาตลอด และคราวนี้ก็เช่นกัน ซุนหยางตัดสินใจให้พลพรรคฉิกจับอิดล้อมมาจากแปดทิศทาง โดยทิศตะวันตกมีกำลังน้อยสุด พร้อมทั้งเปิดอีกทิศตะวันออกเป็นกับดักตามที่จื่ออิงคาด หากเพื่อความไม่ประมาท ผู้นี่นำกำลังด้านตะวันตกคือหลี่เฉินเชียงเอง แก้ไขเมื่อ 02 ธ.ค. 47 15:01:46 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 2 ธ.ค. 47 14:33:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลิงก์เก่าก่อน ตอนที่ 66 เงื่อนงำขอทาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3145795/W3145795.html ตอนที่ 65 ภายนอกวุ่นวาย ภายในปั่นป่วน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3130270/W3130270.html ตอนที่ 64 ความน่ากลัวของหลี่เฉนเชียง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3117773/W3117773.html ตอนที่ 63 เก้าอี้ไม้แดง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3104527/W3104527.html ตอนที่ 62 ห้องลับ ราชสีห์ สุนัขป่า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3017129/W3017129.html ตอนที่ 61 ผลต่างระหว่างน้ำกับไฟ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3004609/W3004609.html บทที่ 60 ความลับโรคผีตายซาก (2) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2992616/W2992616.html บทที่ 59 มรดกของเกี่ยมฮุ้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2981272/W2981272.html บทที่ 58 ถนนทุกสายมุ่งสู่ฉิก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2969271/W2969271.html บทที่ 57 ปมปัญหาของหลี่ซังซัง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2957730/W2957730.html บทที่ 56 ก่อนรุ่งสาง (ส่วนหลัง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2946979/W2946979.html บทที่ 56 ก่อนรุ่งสาง (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2936917/W2936917.html บทที่ 55 สี่พี่น้อง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2926077/W2926077.html บทที่ 54 พลังขั้นที่สิบ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2915675/W2915675.html บทที่ 53 กำไลมังกรเขียว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2905142/W2905142.html บทที่ 52 ความฝันในถ้ำมืด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2894632/W2894632.html บทที่ 51 รั่วซุนจื่อจิง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2884179/W2884179.html บทที่ 50 ลางสังหรณ์ของเสี่ยวซา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2873253/W2873253.html บทที่ 49 ค่ำคืนยาวนานกับความลับในวัดร้าง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2861041/W2861041.html บทที่ 48 ความลับของ โรคผีตายซาก (1) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2850149/W2850149.html บทที่ 47 ฆาตกรตัวจริง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2838920/W2838920.html บทที่ 46 พบกันอีกครา! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2825864/W2825864.html บทที่ 45 สยบเวหา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2810575/W2810575.html บทที่ 44 แผนของเกี่ยมฮุ้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801941/W2801941.html ตอนพิเศษ 4 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2872151/W2872151.html ตอนพิเศษ 3 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2856300/W2856300.html ตอนพิเศษ 2 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801347/W2801347.html ตอนพิเศษ (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2775447/W2775447.html บทที่ 43 เสี่ยวซากับบานาน่าโบ๊ท http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2789863/W2789863.html บทที่ 42 เสี่ยวซาและฮั่นตง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2755204/W2755204.html บทที่ 41 กองกำลังลับภายใน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2744083/W2744083.html บทที่ 40 ฝ่ามือนวดแป้ง!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2732838/W2732838.html บทที่ 39 การรุกคราแรกของหอห้ากระบี่!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2721228/W2721228.html บทที่ 38 อิทธิพลของพรรคฉิก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2709341/W2709341.html บทที่ 37 งานชุมนุมดอกบัว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2698665/W2698665.html บทที่ 36 คำกล่าวอ้างของพยาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2687991/W2687991.html บทที่ 35 ปณิธานของผู้นำ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2678252/W2678252.html บทที่ 34 อาวุธของเสี่ยวซา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2665660/W2665660.html บทที่ 33 ปะการังกับสามน้อย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2656775/W2656775.html บทที่ 32 ผู้นำคนใหม่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2646786/W2646786.html บทที่ 31 ความลับที่อยู่ใต้ดิน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2636144/W2636144.html บทที่ 30 เสี่ยวซาสืบคดี http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2626616/W2626616.html บทที่ 29 ธรรมเดียว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2616246/W2616246.html บทที่ 28 หมู่บ้านปีศาจ(3) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2596421/W2596421.html บทที่ 27 หมู่บ้านปีศาจ(2) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2593819/W2593819.html บทที่ 26 หมู่บ้านปีศาจ(1) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2583683/W2583683.html บทที่ 25 ห่วงคู่อหังการ\ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2569693/W2569693.html บทที่ 24 ข้ามผ่านอุปสรรค http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2550448/W2550448.html บทที่ 23 เปลวไฟและตะเกียง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2540510/W2540510.html บทที่ 22/4 ศิษย์เอกแห่งคุนหลุน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2530021/W2530021.html บทที่ 22/3 เพลงกระบี่สัณฐานที่สาม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2518879/W2518879.html บทที่ 22/2 ชุมนุมผู้กล้า! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2508497/W2508497.html บทที่ 22/1 (ตอนจบ) เคล็ดวิชา "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2501430/W2501430.html บทที่ 22/1(ตอนต้น) ประลองยุทธ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2499177/W2499177.html บทที่ 21/3 : "ความลับของหลวงจีนชรา" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2490292/W2490292.html บทที 21/2: "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2478753/W2478753.html บทที่ 21/1 : ห้วงคำนึงระหว่างเป็นตาย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2473806/W2473806.html บทที่ 20 : ตัวตนของพรรคมาร!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2461504/W2461504.html บทที่ 19 : เบื้องหลังหน้ากาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2448228/W2448228.html บทที่ 18 : เบื้องลึกคุณธรรม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2438231/W2438231.html บทที่ 17 : เส้นทางสู่ความมืด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2423002/W2423002.html บทที่ 16 : "คลื่นใหม่" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2416822/W2416822.html บทที่ 15 : ยาพิษ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2406350/W2406350.html บทที่ 14 : แตกหัก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2394602/W2394602.html บทที่ 13: สามสุดยอดฝีมือแนวทางพรต http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2385217/W2385217.html บทที่ 12 : ยาพิษทะลวงไส้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2380634/W2380634.html บทที่ 11 : กระบี่ไตรลักษณ์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2365373/W2365373.html บทที่ 10 : เงื่อนงำอำพราง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2355452/W2355452.html บทที่ 9: ฆาตกรรม เบาะแส และ หลุมพราง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2347342/W2347342.html บทที่ 8: เบาะแสในม่านหมอก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2336310/W2336310.html บทที่ 7: ตบมือประลองกำลัง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2329311/W2329311.html บทที่ 6 : บนเส้นทางสู่บู๊ตึ๊ง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2323012/W2323012.html บทที่ 5 : ถกเพลงวิจารณ์ใจ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2316144/W2316144.html บทที่ 4 : ศาสตราไร้ลักษณ์       http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2309810/W2309810.html บทที่ 3 : ตุลาการเที่ยงธรรม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2302015/W2302015.html บทที่ 2 : วิกฤตหอห้ากระบี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2296001/W2296001.html บทที่ 1 : จ้าวยุทธภพ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2280892/W2280892.html แนะนำตัวละครและรายละเอียดโดยย่อ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2419342/W2419342.html เรื่องย่อฉิกจับอิด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3034839/W3034839.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 2 ธ.ค. 47 14:35:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 รูปประกอบหนึ่ง ขอทานจีนครับ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 2 ธ.ค. 47 14:45:51 ]

ความคิดเห็นที่ 7 รูปประกอบสอง ขอทานเหมือนกันครับ ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 2 ธ.ค. 47 14:46:31 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ภาพประกอบสุนัข เย่ย นี่มัน......... จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 2 ธ.ค. 47 14:58:51 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แหะๆ (^^)> ของจริงอันนี้ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 2 ธ.ค. 47 14:59:49 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แฮ่     สะใจ. . จากคุณ : Z4t4nGuru bofh - [ 2 ธ.ค. 47 16:34:48 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มาเซฟค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 2 ธ.ค. 47 17:26:33 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อิอิ มาแล้นนนนนนน จากคุณ : - อากูชินปาตาดามู - - [ 2 ธ.ค. 47 18:19:23 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สนุกมาก เริ่มลึกล้ำ แหม มีสามก๊กโผล่มาด้วย จากคุณ : ด็อก - [ 2 ธ.ค. 47 20:27:40 A:207.218.122.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขออนุญาตหน่อยนะ เปราะ ต้องเป็น เปลาะ จากคุณ : - อากูชินปาตาดามู - - [ 3 ธ.ค. 47 08:48:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คำผิดแก้แล้วนะครับ ขอบคุณครับ จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 3 ธ.ค. 47 09:19:50 ]

ความคิดเห็นที่ 16 โห ยุทธจักร์ช่างวางแผนล้มกันไปมา คราวนี้หลวงจีนจะรอดมั้ยเนี่ย จากคุณ : scottie - [ 3 ธ.ค. 47 10:02:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สงสัยอ่านทบทวนสามก๊กมากไปหน่อยสำนวนถึงได้กลายๆจะเป็นสามก๊กไปซะแล้ว ไปอ่านมั่งดีกว่าไม่ได้อ่านมานานเเล้ว จากคุณ : pax - [ 3 ธ.ค. 47 18:04:46 A:192.150.249.121 X:202.28.88.253 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอามาคืนแล้วค่ะ ท่าไม้เท้าตีสุนัขนี่ดัดแปลงเลิศมากค่ะ ในคคห. ที่ ๔ "ขุนเขายังอยู่ใยกลัวไร้ไม้ทำฟืน" ใย น่าจะเป็น ไย มากกว่าค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 3 ธ.ค. 47 18:44:02 ]

ความคิดเห็นที่ 19 โห วิธีซัดซากศพ??? คิดได้ไงเนี่ย คนเขียน ชิชิ เห็นไหมเสี่ยวซา ไม่เชื่อฟังซังเอ๋อแล้วเป็นไงล่ะ! จากคุณ : parasite (POLLUX^.^) - [ 4 ธ.ค. 47 11:04:05 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หักหลังกันเองซะแล้ว แต่ใครน้า...เป็นคนวางแผน จากคุณ : กั๊ดจัง - [ 7 ธ.ค. 47 18:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 21 แวะมาอ่าน หนุกค่ะ จากคุณ : Hexi - [ 8 ธ.ค. 47 18:37:01 A:172.182.197.229 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนต่อไป ตอนที่ ๖๘ "จีอวี้เย่า" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3167742/W3167742.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 9 ธ.ค. 47 19:25:39 ]