งามเศร้า
ผู้หญิงดวงตาเศร้า
เธอทอดเงาเหงาโศกทาบโลกกว้าง
เป็นเพียงเงาหนึ่งเดียวแสนเปลี่ยวร้าง
เวิ้งว้างกลางโลกที่โศกซม
ผู้หญิงดวงตาเศร้า
แผ่วเบาเสียงใจเธอไห้ห่ม
ยิ้มโศกสีซีดเธอกรีดตรม
ประพรมแต่งแต้มบนแก้มงาม
งามหนองามเศร้า
งามเหงาเย้าใจเกินใดห้าม
ฉันสบตาอาภัพดวงวับวาม
เห็นแต่ความเศร้าโศกความโชคร้าย
ยืนกลางดงดอกไม้กลางสายหมอก
หอมเยือกไม้ดอกกลางหมอกสาย
เธอทอดเงาเหงาเปลี่ยวอยู่เดียวดาย
ซ่อนพรายหยาดน้ำที่ก่ำตา
ดวงตาคนอาภัพ
ลึกลับ ต่างแตก แปลกหน้า
นิ่งหม่นมนหมองมองมา
หมอกสายรายหล้า ฟ้าเทา
งามหนอดวงตาคนอาภัพ
วาววับขลับดำงำเหงา
รักก็ได้แต่จูบเพียงรูปเงา
ก่อนเราจากกันไปฝันร้าย!
๗ สิงห์ ๒๕๔๐
มาอีกล่ะ หลังจากหายไปพอสมควร เป็นงานเก่าๆ ที่เพิ่งค้นเจอ ดีไม่ดีอย่างไรไม่ทราบนะ 5555 ว่าไปก็ไม่ค่อยพอใจนักหรอก มันดูหลวมๆพิกล อีกทั้งความซ้ำก็ยังมี
เอาเป็นว่ามาเพราะคิดถึงหกลายๆคนละกันเน้อ
จากคุณ :
หมี่เป็ดมั้ง?
- [
วันพ่อแห่งชาติ 18:26:37
A:203.113.76.73 X:203.150.217.118
]
งามหนองามเศร้า
