ความคิดเห็นที่ 1 ภาพที่เห็นตรงหน้า.เกือบทำให้เขาหัวใจวาย อะไรอย่างหนึ่ง..กำลังจ้องมองมาที่เขา ดวงตาที่กลอกกลิ้ง..อยู่บนกระโหลกที่เน่าเฟะ..เศษเส้นผมยังมีหลงเหลืออยู่บนศีรษะที่โล้นเลี่ยน จมูกกลวงโบว๋..ปากที่เหลือแต่ฟันเผยอพะงาบ ใต้คางเป็นกระดูกสันหลังเป็นท่อน ๆ กระดูกหัวไหล่ยังคงพอมีเนื้อหนังเหลืออยู่..มีปอยผมตกจากศีรษะมาค้างอยู่ตรงนั้นขยุ้มหนึ่ง กระดูกแขนถูกขึงไว้ด้วยลวด..อยู่บนแท่งโลหะที่ตีขวางไว้ด้านหลัง ซี่โครงบาน..ภายใต้ซี่โครงไม่หลงเหลืออะไรอีกแล้ว มันกลายเป็นน้ำเหลืองและก้อนเนื้อเน่าเฟะหล่นเผละอยู่ที่ปลาวเท้า.. กระดูกขาก็เช่นเดียวกัน..มันถูกมัดไว้กับแท่งโลหะแท่งนั้น ปลายเท้าเต็มไปด้วยกองเนื้อเละเทะและน้ำเหลืองหนาเป็นนิ้ว มันถูกขังไว้ในตู้กระจก..ที่ปิดสนิททุกด้าน ลูกพี่ลูกน้องทั้งสองมองหน้ากัน.. "ผี.." จากคุณ : ปิ๊วเขียนที่ร้านเน็ต(ฮี่ ๆ ) - [ 6 ธ.ค. 47 21:40:53 A:61.91.117.191 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 รออยู่ ถ้ามาช้า เดี๋ยวข้าพเจ้า หลับเสียก่อนน้า ถ้าหลับไปจริงๆ เขียนทิ้งไว้เยอะๆ พรุ่งนี้จะมาติดตามและตามติด ต่อ แน่นอนจ้า จากคุณ : ป้าเอม - [ 6 ธ.ค. 47 21:58:29 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ศพหรืออศุภซากร่างนั้นมีทีท่าขยับร่างกาย แต่ด้วยเอ็นที่หลงเหลืออยู่ไม่ครบทำให้มันทำได้เพียงแต่บิดกายไปมาในลักษณะอาการประหลาด มีเพียงลูกตาเท่านั้นที่ยังส่ายไหวได้.. ปากขยับราวจะบอกอะไรกับพวกเขา พวกเขาที่บัดนี้ถอยไปยืนชิดกันอยู่ตรงมุมหนึ่งของห้องอย่างไม่รู้ตัว จ่าต้อยตัวสั่นสะท้าน เขาเองก็ไม่ต่างกันสักเท่าไร "มันคืออะไรกันแน่?" "ผีสิครับ.." จ่าต้อยยังมีกะจิตกะใจตอบ "มันถูกขังอยู่ในนั้นได้ยังไง?" "ม่ายรู้..ผมรู้แต่ว่ามันกระดุกกระดิกได้..เผ่นกันดีกว่าคับหมวด" "เดี๋ยวสิ..ดูให้รู้แน่เสียก่อน.." "หมวดดูไปคนเดียวเหอะครับ..ผมไม่ไหวแล้ว.." เขาลอคคอจ่าต้อย..กระซิบเสียงเฮี่ยม(หลีกเลี่ยงหอหับคับ) "อย่าขยับนะ..ถ้าจ่าวิ่งผมก็วิ่งด้วย..แต่ถ้าเราทำอย่างงั้น..เราจะไม่รู้อะไรเลยว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่นี่.." จ่าต้อยรวบรวมสติอยู่พักใหญ่ "แล้วเราจะทำอย่างไรต่อละครับทีนี้?" รตท.ทัดทานยังมองเขม็งไปที่ตู้กระจกซึ่งขังซากศพนั้นอย่างพิเคราะห์ "ศพเน่าขนาดนี้..ทำไมพวกเราถึงไม่ได้กลิ่น?" จ่าต้อยทำจมูกฟุดฟิด "นั่นสิครับ..นอกจากกลิ่นหืน ๆ เน่า ๆ จาง ๆ เท่านั้น" "หรือตู้กระจกนั้นปิดสนิท..เลยทำให้เราไม่ได้กลิ่น" "คงงั้นมังครับ" "ไม่น่าจะเป็นไปได้ ถ้าอากาศเข้าไม่ได้ร่างกายก็ต้องไม่เน่า และถ้าเน่าแล้วก๊าซจากการเน่าสลายศพจะต้องดันจนกระจกนี้แตกแน่ ๆ .." เขามองไปที่ส่วนบนของตู้กระจก..ตาวาวขึ้น "..จ่าเห็นท่อนั้นไหม?..นั่นคงเป็นท่อถ่ายเทอากาศหรือท่อทดลองอะไรสักอย่างแน่ ๆ .." เขาขยับตัวไปใกล้ตู้นั้น..คว้าไฟฉายในมือของจ่าต้อยมาด้วย "ถ้าเราตามท่อนี้ไป.." เขากวาดลำไฟไปตามท่อสีเทาที่ต่อขึ้นจากตู้ต่อไปตามเพดาน.."เราคงจะรู้อะไรมากไปกว่านี้.." จ่าต้อยไม่ตอบคำ..มีเสียงผิดปกติบางอย่างเกิดขึ้นจากมุมมืดที่จ่าต้อยยืนอยู่ คล้ายเสียงของคนสำลักน้ำลาย เขากราดไฟวูบ!! จากคุณ : ปิ๊วเลยไม่กัว(ฮี่ ๆ ๆ) - [ 6 ธ.ค. 47 22:08:09 A:61.91.117.191 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 แต่ปิ๊วเขียนไม่ได้ครับ.. โอย..เสียงดังมั่กมากเรย. เด็ก ๆ เล่นเกมส์กันเป็นที่หนุกหนาน สมาธิหายหมดเลยครับ ถึงตอนสำคัญซะด้วย งั้นผมตามพี่เอมไปนอนก่อนดีกว่า พรุ่งนี้ผมค่อยเขียนต่อ(ที่ทำงาน)นะครับ ขอบคุณทุกท่านที่ตามติดครับ จากคุณ : ปิ๊วขอโทษครับที่เขียนช้า - [ 6 ธ.ค. 47 22:11:10 A:61.91.117.191 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 เราตามหามานานหลายสิบชาติ เอ๊ะ หรือว่ารอมานานหลายสิบขาติ เราก็เลยหยุดพักผ่อนบ้าง เลิกตามแล้วต่างหาก เฮ้อออ แต่ก็ไม่พ้นฟระ ต้องตามมาบอก เอิ๊ก เอิ๊ก งอนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน (เริ่มหัดงอนเป็นแบบคนอื่นกับเขาบ้างน่ะ) จากคุณ : จันทร์จ๋า Spirit of December (Tethys) - [ 7 ธ.ค. 47 11:55:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อืม...รอต่อไป จนจะมืดอีกวันนึงแล้วนะครับ ท่าน จากคุณ : ป้าเอม - [ 7 ธ.ค. 47 13:32:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาแร้ววววววววว จิงสิ..จะมืดอีกแร้วรึนี่?? งือ..กัว ๆ ๆ จากคุณ : พี่เอมบายดีบ่? - [ 7 ธ.ค. 47 13:58:53 A:202.5.86.23 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ror ton tor pai ka จากคุณ : Auntie DEE - [ 7 ธ.ค. 47 13:59:19 A:222.145.22.100 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 จ่าต้อยไม่ตอบคำ..มีเสียงผิดปกติบางอย่างเกิดขึ้นจากมุมมืดที่จ่าต้อยยืนอยู่ คล้ายเสียงของคนสำลักน้ำลาย เขากราดไฟวูบ!! ให้ตาย!! เขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง จากลำไฟฉายที่ส่องกระทบนั้น..เขาเห็นจ่าต้อยตาเหลือกค้าง พยายามดิ้นรน หากถูกรัดไว้ด้วยอะไรอย่างหนึ่ง..ที่ยืดตัวลงมาจากปลายท่อบนเพดาน เส้นหนึ่งรัดลำคอของจ่าต้อย..มีมือของเขาพยายามปลดออกอย่างเต็มที่ เส้นหนึ่งรัดที่ลำตัว..ปลายของมันที่ไขว้ทบล้อมหลังมาอยู่ข้างหน้ายังกระดิก ๆ ราวหนวดปลาหมึกยักษ์ เส้นหนึ่งรัดขาไว้..เส้นกลมราวลำตัวของงูเหลือมหากสีเขียวจนเกือบดำ จ่าต้อยกำลังสำลักลมหายใจ..ตาเหลือกขาวเพราะกำลังขาดอากาศ ปืนในมือถูกฉกวูบมาจากเอว รตท.ทัดทานเหนี่ยวไกแบบไม่ต้องเล็ง เปรี้ยง!! จากคุณ : ปิ๊วเปิดฉากยิง - [ 7 ธ.ค. 47 14:12:44 A:202.5.86.23 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 เหมือนเอาเข็มหมุดไปทิ่มหมอนเล่น สิ่งที่น่าจะเป็นก้านบนสุดของสิ่งนั้น..ซึ่งอยู่ถัดลงมาจากปลายท่อ..มีอาการสะท้านไหวเพียงเล็กน้อยเมื่อถูกกระสุนปืน หยาดของเหลวกระเซ็นออกมาเหมือนยางมะละกอ นี่ขนาดใช้ลูกปืน .357 แม๊กนั่มนะ?!? เขาเหนี่ยวไกอีกครั้ง คราวนี้ตั้งใจเล็ง ยิงลงมาเป็นแนวตรงจากบนลงล่าง กระสุนนัดที่ห้าเฉียดปลายผมของจ่าต้อยไปนิดเดียว เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง ได้ผลขึ้นมาบ้าง มีอาการกระตุกจากสิ่งที่ดูน่ารังเกียจนั้น แต่มันยังไม่ยอมปล่อยจ่าต้อย ทันใด..เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น "ช่วยฉันด้วย.." มันเป็นเสียงของจ่าต้อย ไฟฉายจับอยู่ที่ใบหน้าของเขา..ริมฝีปากของเขากำลังขยับขึ้นลง "ฆ่าฉันให้ตาย..ช่วยฆ่าฉันให้ตายที.." ทัดทานขนหัวลุก..เขากำลังเผชิญกับสิ่งเหนือโลกซะแล้วหรือนี่?? สงบสติลงอย่างยากเย็น..เสียงนั้นเป็นเสียงของจ่าต้อยก็จริง..แต่จ่าต้อยไม่ได้พูด "ฉันทรมานมานานเหลือเกิน..ให้ฉันตายไปเสียที.." ชายหนุ่มกราดไฟฉายขึ้น..ฉายย้อนมาตามท่อ..ที่เชื่อมต่อกับตู้โครงกระดูกนั้น.. ให้ตาย!! เจ้าสิ่งนั้นมันงอกออกมาจากศีรษะของศพนั้นนั่นเอง "อย่าทำร้ายเขา..แล้วผมจะช่วยคุณ" ชายหนุ่มรีบตอบไปอย่างรวดเร็ว "ฉันไม่ทำร้ายใคร..ช่วยฉันให้ตายด้วย.." "งั้นคุณปล่อยเขาเสียก่อน" "ฉันปล่อยเขาแล้วฉันก็จะพูดไม่ได้..ฉันจะติดต่อกับคุณไม่ได้.." "คุณเป็นใคร?" "แพทย์หญิงนาริน..ฉันถูกจับทดลองกับเชื้อไวรัสตัวใหม่.." "ไวรัส?.." "ใช่..มันกลายพันธุ์..มันแพร่พันธุ์ มันกำลังจะครองโลก.." ชายหนุ่มพูดไม่ออก..ภาพที่เห็นตรงหน้าเป็นจริงเป็นจังและชัดเจนเกินไป "ผมไม่เข้าใจ.." "ค้นหาต้นกำเนิดของไว้รัสตัวนี้..นั่นเป็นวิธีเดียวที่จะทำลายมันได้.." "หมายความว่ามันเป็นต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมด?" มีเสียงอึกอักมากขึ้น..ร่างการของจ่าต้อยเริ่มทนทานไม่ได้ "ปล่อยเขาเสียก่อน..แล้วเราค่อยคุยกันใหม่.." สิ่งที่คล้ายหนวดปลาหมึกและงูเหลือมนั้นหดตัววูบกลับเข้าในท่อ จ่าต้อยทรุดฮวบลงอย่างไร้เรี่ยวแรง รตท.ทัดทานถลาเข้าไปทันที จากคุณ : tuk tai kun Auntie DEE kub - [ 7 ธ.ค. 47 14:41:59 A:202.5.86.23 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 จ่าต้อยรอดตาย..แต่ไม่อยู่ในสภาพที่จะช่วยเหลือตัวเองได้ เลือดเลี้ยงสมองไม่พอ..เขารีบยกขาของลูกน้องคนสนิทชูขึ้น มันเป็นสิ่งเดียวที่เขาพอจะทำได้ในตอนนี้.. ในสมองกรูเกรียวด้วยความคิดชนิดเซลล์สมองทุกขดทุกขุดมาใช้ ศพนั้น..พญ.นาริน ใช้วิธีถ่ายทอดเสียงผ่านหนวดปลาหมึก..บีบกล่องเสียงของจ่าต้อยให้พูดออกมาเป็นภาษาคน เธอยังไม่ตาย? เธอบอกให้เขาช่วยเธอ..ไม่ใช่ช่วยชีวิต แต่ช่วยให้เธอตาย.. เธอบอกว่าเธอถูกจับให้เป็นหนูทดลองเชื้อไว้รัส ไวรัสกลายพันธุ์ ไวรัสแพร่พันธุ์ ไวรัสครองโลก?? มันคืออะไรกันแน่? เขายังไม่ได้ข้อมูลมากกว่านี้..เพราะจำเป็นต้องช่วยชีวิตจ่าต้อยเอาไว้ก่อน เขาฉายไฟไปที่ตู้กระจกบรรจุโครงกระดูกนั้นอีกครั้ง ลูกตายังประหลับประเหลือก ขากรรไกรยังพะงาบ ๆ ร่างกายสั่นไหว..บนศีรษะมีสิ่งหนึ่งคล้ายแมงกระพรุนส่ายหนวดไปมา.. ข้อมูลทั้งหมดอยู่ที่นั่นนั่นเอง แต่เขาจะสื่อสารกับเธออย่างไรได้? จากคุณ : นั่นสิ.. - [ 7 ธ.ค. 47 15:05:35 A:202.5.86.23 X: ]

ความคิดเห็นที่ 12 จ่าต้อยรู้สึกตัวขึ้นมาแล้ว.. รตท.ทัดทานรู้สึกโล่งอก..อย่างน้อยลูกน้องของเขาก็ไม่ตาย "โอย..หมวดเกือบจะฆ่าผมเสียแล้ว..คุยกับมันอยู่ได้.." เขาบ่นกะปอดกะแปด ใช้มือลูบคอไปมา "อีกนิดเดียว..ผมคงตายไปแล้ว.." "เอาน่า..อย่าบ่นนักเลย.." เขาทำเสียงดุ "มาช่วยกันคุยกับศพนั่นต่อดีกว่า.." จ่าต้อยส่ายหัวดิก.."ผมไม่ยอมให้มันใช้วิธีเดิมอีกเด็ดขาด.." "ฉันก็ไม่ยอม..แต่ลองคิดดูซิ..ว่าเราจะให้ศพนั่นบอกความจริงทั้งหมดได้ยังไง.." นายตำรวจหนุ่มเดินไปจนชิดกับตู้กระจก เขาเลิกหวาดกลัวแล้ว..เธอไม่ใช่ผี..เขาแน่ใจอย่างงั้น แม้เธอจะดูเหมือนผีมากก็ตาม "นอกจากวิธีที่คุณ..เอ่อ..คุณหมอ.." เขาให้เกียรติเธอเต็มที่ "ทำเมื่อกี้แล้ว..เราจะติดต่อกันได้อย่างไงอีก?" ศพนั้นส่ายหัวด๊อกแด๊ก..ปากยังพะงาบ..อุปทานของเขาเหมือนกับจะได้ยินเสียงแว่ว ๆ .. แต่ที่ชัดกว่านั้นก็คือกลิ่นเหม็นเน่า..คล้ายปลาสลิดตากแห้ง มีการเคลื่อนไหวจากแมงกระพรุนบนศีรษะศพ..มันยืดหนวดออกอีกครั้ง..พุ่งตรงเข้าไปที่ท่อ..เคลื่อนไหวผ่านท่อเหนือศีรษะ ชายหนุ่มฉายไฟตาม...ในที่สุดมันก็โผล่ส่วนปลายออกมาที่ปลายท่ออีกครั้ง มันคล้ายลิ้นของคางคก คล้ายหนวดของหอยทาก ที่ถูกขยายใหญ่หลายร้อยเท่า..กระดิกแตะยืดยาวเคลื่อนที่ไปตามจุดที่มันต้องการ สีเขียวเข้มนั้นส่งกลิ่นเหม็นเน่าอย่างแรง..อีกทั้งผิวที่เรียบมันเยิ้มด้วยของเหลวนั้นน่าสะอิดสะเอียนเป็นที่สุด ชายหนุ่มต้องใช้ความอดทนเป็นอย่างยิ่ง ที่จะมองตามการเคลื่อนไหวของมันอย่างไม่คลาดสายตา มันยืดคลานไปจนกระทั่งถึงโต๊ะทำงานที่วางอยู่อีกมุมหนึ่งของห้อง โต๊ะนั้นมีคอมพิวเตอร์ มันแสดงอาการให้เขารู้ว่าเขาต้องเปิดมันขึ้นมา.. ด้วยความลืมตัว..เขาถลาไปทันที..แต่แล้วเมื่อนึกขึ้นได้ว่าในบ้านหลังนี้ไม่มีไฟฟ้า..เขาก็แยกเขี้ยวอย่างสิ้นหวัง "ผมเปิดคอมพ์ฯ ไม่ได้..ไฟฟ้าถูกตัดไปแล้ว" เขาพยายามพูดกับเธอ.. สิ่งนั้นยังไม่ละความพยายาม..คืบคลานต่อไป..กวาดหนังสือและเครื่องใช้หล่นจากโต๊ะลงบ่นพื้น..มายืดตาอะไรอย่างหนึ่งลงไป..เป็นสมุดปกหนังเล่มหนา.. ชายหนุ่มหยิบขึ้นมาทันที แล้วเขาก็ยิ้มอย่างสมหวัง.. ไดอารี่เล่มนี้..คือคำตอบสำหรับคำถามแทบทุกอย่างของเขา จากคุณ : อุ๊ยส์..รืมทักทายคุณจันทร์อ้อ - [ 7 ธ.ค. 47 15:28:33 A:202.5.86.23 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 แหะ..เขียนผิดไปแยะ สิ่งนั้นยังไม่ละความพยายาม..คืบยืดต่อไป..กวาดหนังสือและเครื่องใช้หล่นจากโต๊ะลงบ่นพื้น..มันยืดตามอะไรอย่างหนึ่งลงไป..เป็นสมุดปกหนังเล่มหนา.. ชายหนุ่มหยิบขึ้นมาทันที แล้วเขาก็ยิ้มอย่างสมหวัง.. ไดอารี่เล่มนี้..คือคำตอบสำหรับคำถามแทบทุกอย่างของเขา จากคุณ : ปิ๊วแก้คำผิด - [ 7 ธ.ค. 47 15:30:31 A:202.5.86.23 X: ]

ความคิดเห็นที่ 14 ง่ะ น่ากลัว ใครคิดใครค้นกันหล่ะเนี่ย ระวังคนเขียนเรื่องโดนนะคะ ฮิๆๆ ล้อเล่นค่ะ จากคุณ : ก้อนหิน - [ 7 ธ.ค. 47 15:40:25 A:68.169.42.55 X: ]

ความคิดเห็นที่ 15 ง่า...  อายจัง  ที่จะบอกว่า ยังไม่ได้อ่าน   แต่อยากแวะมาทักอ่ะค่ะ  สบายดีป่าวคะ?   จากคุณ : syringe - [ 7 ธ.ค. 47 16:28:46 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เพิ่งหาตอนที่แล้วเจอค่ะ หลงหูหลงตาไปได้อย่างไรไม่ทราบ ดีใจจังไ้ด้อ่านตอนใหม่ซะที ^__^ จากคุณ : Auntie DEE - [ 7 ธ.ค. 47 20:18:31 A:222.145.21.153 X: ]

ความคิดเห็นที่ 17 ยิ่งเขียนยิ่งหลอนคนอ่านเข้าไปทุกทีเลยนะคะ ง่า...อ่านแล้วคงต้องบ๊ายบายแมงกะพรุนไปสักพักแฮะ... จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ 7 ธ.ค. 47 21:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จากผีปลาสลิด เป็นเอเลี่ยนปลาสลิด และตามด้วยไวรัสปลาสลิด อุ้ย...พูดหยาบคาย ต้องเป็นไวรัสปลาใบไม้..ค่าคุณปิ้วววว เริ่มเดาเรื่องไม่ออกมากขึ้นเรื่อยๆ มันไม่ฮ่อเร่อ (horror) ไม่ใช่แฟนตาซี้..ออกแนวแฟนตาซี้ซั้วซะมาก แถมออกกึ่งๆไซไฟในตอนนี้อีกต่างหาก อ่า ถ้าเรื่องไม่สนุกอย่างนี้ไม่ตามต่อเด็ดขาดเลยจะบอกให้ ว่าแล้วก็รีบมาแปะเร็วๆหน่อยสิคุณปิ้ววว ปล.1 คุณหมอหญิงท่านนี้มาแต่แห่งหนใด ข้าพเจ้าอ่านพลาดไปตรงไหนรึป่าวหว่า ปล.2 คุณปิ้ววววอ่านการ์ตูนเรื่อง BM อสูรเขมือบโลกไหม ปาล์มว่าอารมณ์ประมาณเดียวกับของคุณปิ้วววเลย ขอจินตนาการคุณหมอหญิงปลาหมึกเป็นน้อง BM ละกันน่อ ึ จากคุณ : ปาล์ม. - [ 7 ธ.ค. 47 22:22:40 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แฟนตาซีซั้ว ชนะเลิศศสสสสสสสสสสสสค่ะคุณปาล์ม คิดได้ไงอ่ะ เหอะ เหอะ เชื่อดิ มาชวนจานจีพนันแจกเหล้ากันดีก่า (ตอนนี้กำลังเห่อ สปายสีฟ้า ผสมมะนาวครึ่งผล เหยาะเกลือ   เจือด้วยโทบาสโก้อีกนิด ขอแค่กลิ่นนะ แล้วเทรวมกับน้ำแข็งเกล็ด ๆ   แล้วเอาไปเขย่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หย่อย หย่อย   เทใส่แก้วทรงสูงหน่อย   เอาเข้าช่องน้ำแข็ง   ไปอาบน้ำสัก 10 นาที แล้วก็ไปลากแก้วออกมาจากตู้เย็น แกล้มด้วยบ๊วยเชอรี่ และสะระแหน่เช่นเดิม หึหึ อย่าลืมถั่วคั่วเกลือ อิอิ) เรื่องนี้ไม่ใครก็ใคร ต้องตื่นมาฝันไปอีกแน่นอน เอิ๊ก เอิ๊ก นั่งรอปั้นมุมจบให้ เหอะ เหอะ นานมากจนนึกว่าจบจริง ๆ น้า ขนาดเรานานนนนนนนนนนน เป็นชาติกว่าจะเข้าถนน ทุกอย่างยังอู้เหมือนเดิม จากคุณ : จันทร์จ๋า ง่วง ๆ - [ 7 ธ.ค. 47 22:34:36 A:202.57.168.191 X: ]

ความคิดเห็นที่ 20 ยิ่งชักไปกันใหญ่แล้ว กลายเป็นว่าไม่ใช่ผีแต่เป็นเชื้อไวรัส ไวรัสกลายพันธุ์ ไวรัสแพร่พันธุ์ .... แล้วไดอารี่เล่มนั้นจะช่วยอะไรได้อะผู้หมวด...ทำไปทำมาผู้เขียนจะรอดไหมเนี่ย ฮี่ ฮี่ ที่จริงมันก็ตื่นเต้นตรงที่เรื่องเดายากนี่แหละเนอะ...แล้วอะไรจะเกิดขึ้นอีกหนอ รออ่านอยู่ครับผู้หมวด แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 47 23:24:47 จากคุณ : นุภา - [ 7 ธ.ค. 47 23:23:32 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ปิ๊วกลับมาแร้วคับ ไปเมืองทองมา ไปดูชิงช้าสวรรค์..เอ๊ะ..ทำไมเราออกเสียงว่าฉิ่งช้าซาหวัน ชิงช้า? ฉิ่งช้า?..เอ๊ะ? หูย..ใหญ่มาก.. สวยมาก..ติดแอร์ด้วย..มาก สูงมาก..แระ..แพงมาก หูย..โหมะตัวเรย.. ไม่ได้ตุ๊กตาซักตัว งำงำงำ มาถึงเห็นเพื่อน ๆ หลายคนเข้ามาทักทายเพิ่ม ดีใจๆๆๆ โดยชาเพาะพี่นุภา..แมวดูบะหรี่..หูย..ชอบมั่กมาก น่าร๊ากกกกกกก พี่จันทร์จ๋าง่วงนอนเพราะกินพั๊นท์..หูย..น่ากินด้วยมาก (นี่ ๆ มุกตื่นจากฝันเนี่ย..ผมเริกใช้นานแร้วย่ะ..) พี่ปิยะรักษ์..คงเสียดายเย็นยายโฟมากกกกกกก พี่แอนตี้ฯ..ยิ้มตาหยีมากกกกกก พี่หมอไซริงค์..ผมซำบายมาก...หวังว่าพี่หมอจะซำบายมากเช่นกัน (จะขึ้นไปอ่านทู้ข้างบนนะคับ) พี่ก้อนหิน..แง่ง...มากกกกกกก โหมะแระ จากคุณ : ปิ๊ววววว - [ 8 ธ.ค. 47 00:06:33 A:202.57.168.55 X: ]

ความคิดเห็นที่ 22 ยังไม่หมดแฮะ ข้ามคุณปาล์มไปได้ไง? จริง ๆ อยากคุยด้วยยาว ๆ ตั่งหากล่ะ ผมไม่เคยอ่านการ์ตูนเรื่องที่ว่าคับ เลยไม่รู้ว่าน้อง BM หน้าตาเป็นยังไง? คงสวยพิลึกล่ะ..ฮี่ ฮี่ ฮี่ (ขอเลียนแบบเสียงหัวเราะของพี่นุภา) ปล. 1) คุณหมอพรทิพย์..เอ้ย..คุณหมอนาริน..ผมเพิ่งเปิดตัวก็ตอนเนี้ย..คุณมะพร้าวต้นน่อย..มิได้อ่านข้ามหรอกขอรับ ปล. 2) หยึย..ตอบไปแร้วนี่นา.. ขอขอบคุณคับ..ที่เห็นว่าเรื่องเนี้ย..ซาหนุก เขียนมาตั้งหลายกระทู้..เพิ่งเห็นคำเนี้ย "ถ้าเรื่องไม่"สนุก"อย่างนี้ไม่ตามต่อเด็ดขาดเลยจะบอกให้" อือม์..คืนนี้ผมคงนอนฝันดี.. ฝันดีที่เขียนเรื่องสนุกกับเขาได้เสียที (แม้คุณมะพร้าวต้นน่อยจะเห็นคนเดียวก็เฮอะ) อิ่มใจ ๆ ๆ ^__^ ขอบคุณคุณปาล์มมิ๋งมากคับ ผมจังเลยครับ..(เหมือนหนูจันทร์ง่วงนอน) แฟนตาซี้(ซั้ว) ฮี่ฮี่ฮี่.. จากคุณ : ปิ๊วววววว - [ 8 ธ.ค. 47 00:14:28 A:202.57.168.55 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 แน๊..ดื่มเบียร์ไปขวดเดียว..ผิดพิมพ์อิแระ "ผมชอบจังเรยครับ..(เหมือนหนูจันทร์ง่วงนอน) จากคุณ : ปิ๊วคงไม่ได้เขียนต่อแน่เรย.. - [ 8 ธ.ค. 47 00:17:16 A:202.57.168.55 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 ผมพยายามแร้วคับ..แต่ไม่สำเร็จ เขียนไปได้พักหนึ่ง..แต่อ่านไม่รู้เรื่อง.. เรื่องนี้ยากครับ..เพราะวางกับดักตัวเองไว้หลายจุดเหลือเกิน ยังหวั่นใจอยู่นี่..จะตามเก็บกับดักนั้นได้หมดหรือเปล่า? เพราะฉะนั้นต้องใช้มาทิ..ไปทิ..(สมาธิไงคับ)มากกว่าเรื่องอื่น เพื่อไม่ให้ตั้งเงื่อนให้พันกันยุ่งมากยิ่งขึ้น เท่านี้ก็ตามแก้จะตายอยู่แหล่ว.. เรื่องนี้อาจจะเดายากครับ..แต่ถึงจะยากยังไง..คอนเซปของเรื่องก็ถูกซตพ.ไว้เรียบร้อยแล้ว.. ท่านทั้งหลายที่เป็นนักเขียน..คงเดาถูกว่าเรื่องนี้จะลงเอยอย่างไร ผมเองก็พยายามจะหนี..หนีจากทฤษฎีนั้นให้ได้.. ก็หนีมาได้บ้าง..แต่จะหนีไปได้แค่ไหน..ยังไม่รู้เรย.. ขอให้ตามติด..ติดตามเป็นกำลังใจให้ผมหน่อยนะครับ ผมจะรีบเขียนเรื่องนี้ให้จบ.."แทน" จะได้ออกโรงเสียที ผู้ชายแสนเศร้าคนนั้น..กำลังจะคลั่งใจตาย.. ตามประสาคนมองโลกแง่ร้าย ที่ทะเลาะอยู่กับ"เงาตัวเอง"อยู่ได้..ทุกวี่วัน เฮ้อ... จากคุณ : ปิ๊วจะเขียนต่อพรุ่งนี้คับ - [ 8 ธ.ค. 47 00:47:24 A:202.57.168.55 X: ]

ความคิดเห็นที่ 25 ลงชื่ออีกที แล้วพรุ่งนี้จะลงที่กระทู้เดิมป่ะค่ะ จากคุณ : ก้อนหิน - [ 8 ธ.ค. 47 03:42:39 A:68.169.42.55 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 เขียนตอนเมา...ไม่อ่านดีมั้ย จากคุณ : ninaM - [ 8 ธ.ค. 47 07:28:24 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ห้า!!! ไปเมืองทอง แต่ไม่แวะหาเรา จามไว้ ติดกลางหลังเลย  จามว๊ายยยยย จากคุณ : Darha - [ 8 ธ.ค. 47 12:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 28 แวะมาทักทายค่ะ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 8 ธ.ค. 47 13:24:25 ]

ความคิดเห็นที่ 29 สนุกและน่าติดตามมากค่ะ.. เริ่มรู้เรื่องเลา ๆ แล้ว..แฮ่ๆ.. จะบอกว่านักวิทยาศาสตร์ไม่ร้ายหมดทุกคนนะคะ เอ่อ..แต่ระวังโดนจับ cloning ให้กลายพันธุ์นะ ถ้าผ่านมาแถวนี้.. ฮ่าๆๆ.. เย๊ย.. จากคุณ : คิมมี่ (*CriMy*) - [ 9 ธ.ค. 47 20:32:24 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดครับ ไป 5 วันรวด อืมม์ ตอนนี้ออกไปในทางเกม resident evil แฮะ ฮี่ๆๆ ความเห็น คุณ จันทร์จ๋า ง่วง ๆ ทำเอาผม เอื๊อกซซซ...... จากคุณ : GTW - [ วันรัฐธรรมนูญ 15:09:08 ]

ความคิดเห็นที่ 31 แว้ก ผีปลาหมึกสลิด จากคุณ : คุณพีทคุง (PeterPuck) - [ 17 ธ.ค. 47 14:11:12 ]