บ้านคุณสรรค์ มีรอยเป็นเทือกด้วยรอยเท้าของฝัดย่ำขึ้นย่ำลงอยู่ไปทั่ว เขาและไอ้จุดกลายเป็นแขกประจำที่คุ้นเคยของคนในบ้านเลขที่ 100/125 ซอยผู้ใหญ่ปรานี ถนนไมตรีอุทิศแยกสอง แขวงหัวหมา.....ก
แม้แต่แม่ดวงที่คอยรับคอยส่งน้ำส่งขนมให้ก็ได้รู้จักกับพ่อแม่ของคุณสรรค์มานานนมด้วยเช่นกัน
ครูปรานี ที่เป็นแม่ของคุณสรรค์ คืออดีตครูสาวที่เป็นครูประจำชั้นตอนที่ฝัดยังเรียนอยู่ในสมัยชั้น ป. 1ถึง ป.3
เธอ จำนายฝัดได้ จำได้แม้กระทั่งเรื่องราวที่ถามเรื่องน้ำพ่อ
หล่อนรู้จักแม่ของฝัด หล่อนจำได้ว่า เด็กชายสัตยรักษ์เป็นเด็กนักเรียนคนสุดท้ายที่ต้องรอผู้ปกครองมารับ
ยามที่วันใดหล่อนเป็นครูเวร ก็จะได้เห็นและพูดคุยกับคุณดวงเป็นประจำ
ครูปรานีแต่งงานแล้วในตอนนั้นกับพี่เขยของหล่อนเอง พี่สาวของหล่อนตายเพราะอุบัติเหตุเช่นเดียวกันกับพ่อของนายรัก
ตอนที่พี่สาวหล่อนเสียชีวิตนั้น หล่อนกำลังเรียนอยู่ในเทอมสุดท้ายก่อนจะจบจากรั้วมหาวิทยาลัย
ตอนนั้นนายจุ้นอายุได้แค่แปดขวบ
นายจุลดิษฐ์ไม่ใช่ลูกแท้ ๆ ของหล่อน แต่เป็นหลานในไส้แท้ ๆ
หลังจากที่พี่สาวหล่อนตายไป หล่อนสงสารหลานชายคนเดียวจึงตกลงใจแต่งงานกับพี่เขยที่แสนดี
หล่อนไม่ได้ตัดสินใจแต่งงานเพราะรักพี่เขย เขาเป็นคนดีเสมอต้นเสมอปลาย หล่อนบูชาน้ำใจเขาต่างหาก
พ่อแม่หล่อนก็กรอกหูเสมอว่า กลัวว่าเขาได้เมียใหม่ที่ใจร้าย และมาทำร้ายหลานชายสุดที่รักของหล่อน
มันเป็นความเสียสละอันยิ่งใหญ่ที่ครูปรานีมีให้กับหลานชายคนเดียว
และมาจนบัดนี้สามีอดีตพี่เขยคนนี้ก็ไม่ได้ทำให้หล่อนผิดหวังเลย
ในปีแรกหล่อนก็ท้องและได้ลูกสาวมาเชยชมอีกหนึ่งคน หล่อนรอจนกระทั่งลูกสาวได้สองขวบ นายจุ้นได้สิบพอดี
พ่อของหล่อนก็เกษียณ และพ่อแม่หล่อนอีกนั่นแหละ ที่อาสาเลี้ยงหลานสาวตัวน้อยให้
นายจุ้นเป็นพี่ที่ดี เสียสละและรักน้องเหนืออะไรทั้งหมด
ยายแจ๋วแหว๋วลูกสาวตัวน้อยก็ติดพี่ทำตามพี่ เดินตามพี่ต้อย ๆ ไปทุกฝีก้าว
ช่วงนั้นเองที่หล่อนได้งานทำที่โรงเรียนแห่งนี้ นายรักเป็นหนึ่งในนักเรียนรุ่นแรกในปีแรกของหล่อน
หล่อนเห็นใจคุณดวงที่ต้องเป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับลูกชายคนเดียว
หล่อนเข้าใจและเห็นใจอกลูกผู้หญิงด้วยกัน
คุณดวงน่าสงสาร สามีก็ตายเพราะอุบัติเหตุเช่นเดียวกับพี่สาวของหล่อน
นายรักก็น่าสงสาร ที่ขาดพ่อ
หล่อนเคยสังเกตเขาอยู่หลายครั้ง ยามที่พ่อของเพื่อนมารับให้เขาเห็นตำตา
ว่าสายตาของเด็กชายตัวน้อยคนนั้น ละห้อยโหยหาความรักจากคนเป็นพ่อขนาดไหน
หล่อนเป็นครูในหน้าที และ หล่อนก็เป็นแม่ในหน้าที
หล่อนนึกถึงนายจุ้นหลานชาย ที่ขาดแม่
ถึงหล่อนจะพยายามเติมให้เต็ม แต่มันก็ไม่เหมือนกับแม่ที่แท้จริง
เช่นเดียวกันกับนายรัก หล่อนก็พยายามพูดคุยช่วยเหลือเขา เท่าที่ความสามารถเต็มที่ของหล่อนจะมีอยู่
หล่อนดีใจ ที่เห็นเขาอีกครั้ง
เขายังเป็นลูกศิษย์ เป็นเด็กดีในสายตาของหล่อนอย่างเสมอต้นเสมอปลาย
เขาก้าวหน้าไปได้ดี หล่อนพลอยปลื้มใจไปกับเขาด้วย
หล่อนไม่ห่วงและหวงเลยถ้าเขาจะมาเป็นลูกเขยของหล่อนในอนาคต
หล่อนแอบสนับสนุนเขาอยู่ในใจด้วยซ้ำ
จากคุณ :
NATTI นัทตี้
- [
7 ธ.ค. 47 17:55:22
]