ความคิดเห็นที่ 1 เรื่องนี้  ไม่เคยอยู่ในสมองพระองค์มาก่อน    เจ้าชายซาเลมจึงรู้สึกอึดอัดที่ไม่ทันระวัง คิดถึงเรื่องของเจ้าหญิงองค์น้อยไว้ล่วงหน้า    ใจนั้นมีแต่ชื่อผู้หญิงคนเดียวที่อยู่ด้านหลัง ปะปนอยู่ในกลุ่มนายทหารราชองครักษ์     คณะแพทย์รายงานถึงอาการที่เริ่มทรุดหนักขององค์ฟารุค  ทำให้ทุกคนเคร่งเครียด   และต้องรอดูว่าพระอาการจะเป็นเช่นไรต่อไปอีก   "จะทำไงดี .ไม่น่าเลย"  ราชินีฟาว์ซิย่าคราง "หาก .เป็นเช่นนี้  เราต้องเริ่มคิดเตรียมกันไว้บ้าง   เราควรเรียกประชุมสภาวาระ พิเศษดีไหม  พะยะคะ "  นายกอาลี ฮัสซันเดินมากราบทูลถามความเห็นเจ้าชายชุดดำ   เจ้าชายซาเลม  อัสวัด เหลือบหางตามาทางพันตรีนะหมัด โคลี เหตุการณ์ที่คิดไว้ล่วงหน้าเป็นไปตามแผนทุกอย่าง   องค์ฟารุค  ต้องเกิดอากา รทรุดหนักทันทีที่รู้ว่าพระองค์ยังมีพระชนม์ชีพอยู่   พวกรัฐบาลย่อมหวาดกลัวว่า เจ้าชายอิลยาสจะได้ขึ้นครองราชย์   จะรีบจัดการประชุมสภาแห่งรัฐเพื่อรับรอง กษัตริย์พระองค์ใหม่   นี่คือสิ่งที่ต้องการ  เจ้าชายซาเลมกวาดสายตามอดูเหล่าคณะรัฐบาลส่ว่นใหญ่ที่ม าต้อนรับพระองค์ภายในห้องรับรองแห่งนี้    เพียงนี้ก็แสดงว่า  เสียงสนับสนุน พระองค์ให้ขึ้นครองราชย์แทนเจ้าชายอิลยาสนั้น  มากกว่า  โอกาสมันอยู่ในมือแลว้     ขอเพียงแค่เสียงจากสภาห่รัฐ เกินกว่า 3 ใน 4เท่านั้น  พระองค์ก็จะสามารถเป็นกษัตริย์ แห่งอัคไบยาห์   อย่างที่วางแผนเอาไว้ พระองค์ก็อยากจะรีบจัดการให้รวดเร็วที่สุด    หากเป็นไปได้ก็แทบจะบอกให้มี การรับรองเสียวันนี้พรุ่งนี้ ระหว่างที่ ยาซีน มุสตอฟา  หัวหน้านักบวชผู้แทนของศาลศาสนาไม่ได้อยู่ในประเทศ เช่นเวลานี้ คือเวลาที่เหมาะที่สุดของเจ้าชายซาเลม อัสวัด พันตรีนะหมัดตรวจสอบตามพระบัญชาของเจ้าชายชุดดำ พบว่า  ยาซีน มุสตอฟา คนนั้น  ได้เดินทางไปภาวนาที่เมกกะเพื่อทำพิธีขออำนวยพรให้แก่กษัตริย์ฟารุค   กว่าจะกลับตามกำหนดการ  อีกประมาณสามอาทิตย์   ระหว่างนี้จะเป็นโอกาสทอง ของพระองค์ที่ทำทุกอย่างเพื่อเรียกประชุมสภาแห่งรัฐและรับรองให้พระองค์ เป็นกษัตริย์แห่งอัคไบยาห์   และให้ศาลศาสนา รับรองฬิดา  เป็นชายาของพระองค์ ถ้าเปรียบเจ้าชายชุดดำเป็นเงาดำแห่งราชบัลลังก์   นักบวชยาซีน มุสตอฟาผู้นั้น  ก็เป็นแสงสว่างแห่งตัวแทนศาสนทูต   ที่อยู่ด้านตรงข้ามกับพระองค์ตลอดมา     เมื่อไม่มีนักบวชยาซีน มุสตอฟา   ศาลศาสนาย่อมไม่มีความหมาย   ตลอดจนการดำเนินการ ใดๆเกี่ยวกับการแต่งตั้งฬิดาให้เป็นชายาของพระองค์  ที่จะต้องให้ศาลศาสนารับรอง ต้องรีบดำเนินการระหว่างที่ นักบวชคนนั้น  ไม่ได้อยู่ในประเทศอัคไบยาห์         พระองค์พยักหน้ารับคำน้อยๆ   "เตรียมไว้ก็ดี ตอนนี้ควรเรียกประชุมสภาแห่งรัฐเรื่องรัชทายาทก่อน   ส่วนเรื่องของ เจ้าชายอิลยาสบางทีข้าก็ไม่อาจดูแลพระองค์ได้ตลอดเวลาเหมือนกัน.......... .ยังไงเรานำเรื่องนี้ไปพูดในสภา ..ท่านนายกกับท่านอัมม์ควรรีบประสานเรื่องประชุม สภาวาระพิเศษเถิด" "กระหม่อม" ราวกับการรับพระบัญชาจากว่าที่กษัตริย์พระองค์ใหม่   ใครได้ดูภาพเบื้องหน้า อย่างที่ฬิดาเห็นขณะนี้  ก็ต้องคิดอย่างเดียวกัน     ร่างสูงที่ยืนโดดเด่นท่ามกลาง นักการเมืองระดับประเทศ  ดูยิ่งใหญ่และมีบารมีเหนือกว่าทุกคนที่รายล้อม ท่วงท่าเจรจาแต่ละคำที่เอ่ยมานั้นทุกคนต่างล้วนน้อมรับแต่โดยดี    ในยามที่ประเทศขาดผู้นำ และเจ้าชายชุดดำเสด็จกลับคืนมา  ก็เหมือนกับว่า ทิศทางเคว้งคว้างของประเทศ ได้ผู้นำทางแล้ว  เพียงแค่ร่างสูงในเงามืดที่ก้าวออกจากเงาดำ  มายืนอยู่ในแสงสว่าง นับแต่นี้เป็นต้นไป             ทุกคนเริ่มแยกย้ายกันไปตามพระบัญชาของเจ้าชายซาเลม    แต่พระองค์คงประทับ อยู่เป็นเพื่อนราชินีฟาว์ซิย่าอยู่พักใหญ่ จึงได้ตรัสขึ้นมา "พระนางเสด็จกลับก่อนเถอะ   ตอนนี้แพทย์กำลังดูแลองค์ฟารุคอยู่    เราอยู่ต่อไป ก็คงช่วยอะไรไม่ได้มาก   แล้วพระนางดูอ่อนเพลียเหลือเกิน" "ข้าควรกลับหรือ" ราชินีฟาว์ซิย่าเองยามนี้ก็ไม่รู้ว่าตัวเองควรทำอะไร    นั่งตกอยู่ใน เสียงร่ำไห้ของตัวเองจนสมองมึนงง  จะให้ทำอะไรไปทางใด ก็มึนทึบ   หากองค์ฟารุคสิ้นพระชนม์  แล้วพระนางจะทำอย่างไรดี ครั้นจะฝากความหวังไว้กับอิลยาส  ทันทีที่เจ้าชายซาเลม อัสวัด  เดินเข้ามา ก็ดูเหมือน ความหวังนั้นริบหรี่ลงเกือบมืดสนิท   หากจะหวังได้ คงเหลือเพียงสิ่งเดียว  คือ  ต้องผูกมัดสายสัมพันธ์อันแน่นแฟ้น กับเจ้าชายซาเลม ผู้นี้ไว้ให้ได้   คาดรีญะห์เอ๋ย เจ้าจะมีความหมายต่อพี่ก็ครั้งนี้แหละ                 "ถ้าเช่นนั้น  ข้าฝากดูแลพระองค์ด้วย  "   "องค์ฟารุคเป็นกษัตริย์  จะได้รับพรจากพระผู้เป็นเจ้าเสมอ   ข้าจะดูและทางนี้เอง     หากพระอาการเป็นอย่างไร  จะกราบทูลให้ทราบ   ทรงกลับไปพักผ่อนเถิดพะยะค่ะ" พระองค์ตรัสให้พระนางวางใจ    ขณะส่งเสด็จพระนางกลับออกจากโรงพยาบาล                 " .เดี๋ยวข้า จะให้คาดรีญะห์มาอยู่เป็นเพื่อนพระองค์ทางนี้  ก็แล้วกัน " " .ไม่เป็นไร "รีบปฏิเสธอย่างร้อนรน   " ขอขอบพระทัยในความหวังดี เอ่อ. แต่ที่นี่มันไม่ค่อยสะดวกนัก   " คนมีชนักติดหลัง  ทำการใดก็ออกแววพิรุธ   ถึงจะดูแนบเนียนในเรื่องการวางท่าเจรจากับบรรดานักการเมืองรุ่นใหญ่   แต่ก็นั่นเป็นสิ่งที่คนในแวดวงการเมืองเขากระทำใส่กัน     พระองค์อยู่ในแวดวง นักการเมืองมานาน   จึงแสดงสีหน้าท่าทางได้แนบเนียนสนิท      แต่พอเป็นเรื่อง ส่วนพระองค์ที่ไม่เคยมีข้อตำหนิมาก่อน  กลับเกิดอาการกระอักกระอ่วนพระทัย จนทุกคนจับพิรุธได้    ยามนี้จุดอ่อนของเจ้าชายซาเลมจะอยู่ที่ร่างแบบบางนั่น อย่างนั้นหรอกหรือ      พันตรีนะหมัดเหลือบดูแววตาหญิงสาวในชุดทหารองครักษ์ ที่รับฟังการสนทนาของราชนิกูลทั้งสอง อยู่เงียบๆ     เจ้าชายแม้จะไม่มองมาทางร่างแบบบางนี้เลยก็ตาม    แต่ก็มีท่าอึกอักจนผิดกิริยา สงบนิ่งของตน   เหมือนคนทำความผิดแล้วถูกจับได้   นะหมัดนึกในใจ เจ้าชายชุดดำ ทรงให้ความเกรงพระทัยผู้หญิงคนนี้ เพราะแทบทุกลมหายใจเข้าออกของพระองค์คงมีแต่นาง       ป่านนี้ที่ตึกขาวคงกำลังสาละวนกับการเตรียมต้อนรับเจ้าชายซาเลมเจ้าของตึก   พร้อมกับนางกำนัลผู้หญิงไว้รอต้อนรับสตรีต่างชาติคนนี้ทัดเทียมต้อนรับชายาของพระองค์   ทั้งที่ตึกขาว  ไม่เคยมีนางกำนัลมาก่อน       อีกทั้งพระองค์กำลังวางแผนขอให้ศาลศาสนารับรองนางเป็นชายาโดยเร็วระหว่าง ที่นักบวชยาซีน  ที่เป็นไม้เบื่อไม้เมาของพระองค์  ไม่ได้อยู่ในอัคไบยาห์   เป็นการมอบ เกียรติยศแก่ผู้หญิงคนนี้เช่นเดียวกับให้ความเคารพต่อจิตใจของพระองค์เอง     โดยที่นางก็ยังไม่รู้ตัว         ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------- จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ วันรัฐธรรมนูญ 06:12:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เจ้าชายซาเลมทรงเสด็จกลับไปประทับที่เก้าอี้นวมหน้าห้องพักฟื้นขององค์ฟารุค สายพระเนตรที่จับจ้องไปภายในห้องที่วุ่นวายด้วยนายแพทย์และพยาบาลขวักไขว่   ไม่ใช่สายตาที่อบอุ่นเลยสักนิด..   ฬิดาจึงถือยืนอยู่ข้างหลังนะหมัดไปเงียบๆดีกว่า เดินแสดงตัวเข้าไปอยู่ใกล้ๆ    ปล่อยให้พระองค์ใช้ความคิดเงียบๆไปเพียงลำพัง     พันตรีนะหมัด ส่งสัญญาณเตือนเจ้าชายซาเลม    เมื่อรับข้อความวิทยุของนายทหาร ราชองครักษ์ด้านนอกว่าขบวนรถของเจ้าชายคาลิดเข้ามาถึงบริเวณโรงพยาบาลแล้ว     เจ้าชายซาเลมเรียกให้ทหารพาฬิดาเข้าไปอยู่ในห้องด้านในของโรงพยาบาลทันที   เพื่อกันไม่ให้เจ้าชายคาลิดจดจำนางได้ ตามคาด   เจ้าชายคาลิดต้องมาดูหน้าพระองค์   ว่ามีชีวิตอยู่จริงตามคำบอกเล่า แต่คนที่พระองค์คาดว่าจะหลบหน้าเจ้าชายชุดดำ  คือนายพลดาวูด  เขาไม่กล้าเผชิญ หน้าพระองค์  เพราะยังไง  พระองค์ต้องเล่นงานนายพลเฒ่านั้นเป็นอันดับสุดท้าย "โอ้ ซาเลมหลานข้า เจ้ายังไม่ตาย   พระผู้เป็นเจ้าคุ้มครองเราแล้ว   ในที่สุด  เจ้าก็ยังมีชีวิตอยู่   " เจ้าชายคาลิดเสด็จพาหน้าเนื้อใจเสือของตัวเองมาสวมกอดพระองค์ราวกับห่วงใยนักหนา   เจ้าชายซาเลมยิ้มรับความตลบตะแลงของญาติผู้ชราได้อย่างน่าชื่นชม           "ทรงเสียพระทัยมากไหมพะยะคะ"  เจ้าชายชุดดำยิ้มพราย  แต่สายตาอาฆาตฉายแวว ออกมาชัดเจน  " ที่ข้ายังมีชีวิตอยู่" เจ้าชายคาลิดยืนนิ่ง     สิ่งที่ตัวเองทำลงไปมีหรือจะไม่รู้    แต่ที่ไม่เข้าใจคือเจ้าชายซาเลม จะรู้ได้อย่างไร  ว่าพระองค์เกี่ยวข้องกับเรื่องลอบสังหาร           "หลานรักกล่าวอะไรเช่นนั้น    ผู้ค้ำราชบัลลังก์ฮิลมิชาลของเรา  ก็มีแต่เจ้าเท่านั้น" "ได้โปรดเถอะ   เจ้าชายคาลิด  อย่าได้ใช้คำว่า "ของเรา" เลย    กล่าวให้ถูกต้องแล้ว       ฮิลมิชาลนั้นเป็นของพ่อข้าเพียงผู้เดียว    ไม่มีส่วนของพระองค์เลย" ไม่ผิด   คำพูดของเจ้าชายซาเลมบ่งบอกว่ารู้เรื่องทั้งหมดมาเป็นอย่างดี ทหารองครักษ์ของเจ้าชายคาลิดตั้งท่าระวังตัว  เมื่อสิ้นเสียงประกาศกร้าวของเจ้าชายชุดดำ   พันตรีนะหมัด ส่งสัญญาณรอการถวายอารักขากับบรรดานายทหารราชองครักษ์ของเจ้าชายชุดดำ เจ้าชายชุดดำคงไม่ปล่อยเจ้าชายคาลิดไปง่ายๆ  เจ้าชายคาลิดกลืนก้อนแข็งๆผ่านลำคอได้ยากลำบาก   ":ซาเลม นี่  เจ้า...." มันรู้เรื่องที่พระองค์กับองค์ฟารุคส่งคนไปฆ่ามันด้วยแล้วหรือนี่ เจ้าชายคาลิดรีบก้าวเท้ายาวๆเข้าไปในห้องคนป่วย  โดยไม่ทันฟังคำร้องทัดทานจาก บรรดาแพทย์ที่กำลังกระตุ้นการเต้นหัวใจขององค์ฟารุค   องค์ฟารุคอยู่ในอาการตรีทูตทันทีที่รับรู้การมาถึงของเจ้าชายซาเลม   แล้วตอนนี้เจ้าชาย คาลิดจะเหลือใครมาช่วยหลือ     ในเมื่อไอ้เจ้าชายชุดดำมันยังไม่ตาย   "องค์ฟารุค   พระองค์จะตายไม่ได้ " เจ้าชายคาลิดถลันไปแย่ง กระชากร่างองค์ฟารุค ที่อยู่ในความช่วยเหลือของแพทย์หมายจะเรียกให้ขึ้นมาช่วยเหลือ  ท่ามกลางสถานการณ์ บีบคั้นจากเจ้าชายชุดดำ         พวกพยาบาลต่างร้องห้ามกันเสียงหลง   "อย่า   อย่าเพคะ   ได้โปรดเถิด  อย่าเพิ่งเข้ามาตอนนี้" ทุกคนพยายามกันร่างเจ้าชายคาลิดที่มายื้อองค์ฟารุคด้วยเสียงอันดัง     หากองค์ฟารุคยังมีชีวิตอยู่คงจะพอช่วยให้ตนรอดจากเงื้อมมือไอ้มนุษย์ชุดดำคนนี้   องค์ฟารุคต้องรับผิดชอบร่วมกับพระองค์สิ  ว่าทรงเป็นคนสั่งการให้สังหารเจ้าชาย ชุดดำนี้เช่นกัน    องค์ฟารุคต้องฟื้นขึ้นมารับผิดชอบก่อน  จะหนีตายไปอย่างนี้ได้อย่างไรกัน   เจ้าชายชุดดำยืนประทับนิ่งอยู่ด้านนอก  สงบนิ่ง  รายรอบด้วยความถ:-)ตึง   ราวกับซาตานมารอรับวิญญาณของเจ้าชายคาลิด     เจ้าชายคาลิดรู้สึกถึงความพลาดท่าเสียทีของตน   มันรู้ได้อย่างไรว่าเป็นพระองค์ มีส่วนเกี่ยวข้องเรื่องนี้   ทั้งที่ไม่น่าจะรู้ได้    องค์ฟารุคทำไมต้องเกิดอาการทรุดหนักตอนนี้ด้วย   แทนที่จะช่วยเหลือพระองค์ได้  กลับเป็นว่าพระองค์ต้องอยู่รอรับคำพิพากษาจาก ไอ้ผีซาตานไม่รู้จักตายคนนั้น               ไม่ผิดแน่   นางผู้หญิงต่างชาติคนที่แฝงเข้าตำหนัก  พระองค์คิดว่านางตกทะเลตาย เมื่อเดือนก่อนนั้น  เป็นคนของเจ้าชายซาเลมนี่เอง   น่าหัวร่อในความเขลาของตัวเองนัก  ที่คิดว่านางตาย  แท้จริงนางกลับมีชีวิตรอดไปแจ้งต่อเจ้าชายซาเลมหมดสิ้นทุกข้อความ   "โลกมนุษย์มันไม่ยุติธรรมเลย     ทำไม   เจ้าถึงมีแต่คนมือดีๆคอยช่วยเหลือ   หึ  ซาเลม" เจ้าชายซาเลม อัสวัด ยิ้มรับอย่างเยือกเย็น   " การทำงานใหญ่   ไม่ได้วัดกันที่ฝีมือเสมอไป    บางครั้งก็อาศัยโชคช่วยเช่นกัน   เชิญเสด็จไปสนทนากันที่ญาดีนดีกว่า ฝ่าบาท" หางเสียงกระชาก  ออกคำสั่ง "บัดซบ..ไอ้เด็กเมื่อวานซืน " เสียงผรุสวาทของเจ้าชายคาลิด เหมือนสัญญาณสั่งลงมือ  นายทหารราชองครักษ์ของ เจ้าชายคาลิดปราดเข้าจับกุมเจ้าชายซาเลมอย่างรวดเร็ว  แต่พลาด  ร่างสูงนั้นระวังอยู่ในที พันตรีนะหมัดและพวกทหารจึงได้โอกาสเข้าประชิดเจ้าชายคาลิดแทน     จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ วันรัฐธรรมนูญ 06:13:40 ]

ความคิดเห็นที่ 3 พวกแพทย์พยาบาลหามุมหลบกันอลหม่าน  เกรงว่านายทหารราชองครักษ์เหล่านี้ ปะทะกันแล้วอาจมีการใช้อาวุธเกิดขึ้น   แต่เหตุการณ์ทุกอย่างก็สงบอย่ารวดเร็ว   เจ้าชายชุดดำสั่งให้ นายทหารราชองครักษ์ของพระองค์พาเจ้าชายคาลิดเสด็จไปยัง กองบัญชาการญาดีนเพื่อดูแลต่อไป                   --------------------------------------------------------------------------------------------------- ฬิดาตัวสั่นเทาอยู่ในห้องด้านหลัง  กับเสียงชุลมุนวุ่นวายข้างนอก  เสียงกรีดร้องตกใจ ของพวกพยาบาลทำเอาเธอขวัญเสีย    แต่เมื่อเจ้าชายซาเลมเปิดประตูรับเธอ  ฬิดา แทบจะถลาเข้ากอดร่างนั้นด้วยความโล่งใจ   --------------------------------------------------------------------------------------------------------------- นายแพทย์ที่ยืนเมียงๆมองๆเจ้าชายชุดดำอยู่นานเพื่อรอรายงานพระอาการขององค์ฟารุค คงหวาดผวากับเหตุปะทะกันเมื่อครู่     กระทั่งพันตรีนะหมัดต้องเป็นคนไปสอบถามเอา ความจากนายแพทย์เสียเอง   จึงรู้ว่า  พระอาการขององค์ฟารุคเกินความสามารถของ แพทย์แล้ว   จึงรีบหาจังหวะที่พระองค์พาฬิดาออกมาจากห้อง เข้าไปรายงานทันที "ฝ่าบาท แพทย์บอกว่าอาการขององค์ฟารุค  หนักมาก  พะยะคะ" นายแพทย์คนนั้นตัวสั่นเทา เมื่อพันตรีนะหมัดเรียกให้มารายงานพระอาการต่อเจ้าชายชุดดำ     สีหน้าของนายแพทย์ดูหวาดผวาเจ้าชายซาเลมอยู่ไม่น้อยเมื่อต้องมายืนเบื้องพระพักตร์ ใต้เงาทะมึน  ของพระองค์   "หมายความว่าอย่างไร" "องค์ฟารุคหัวใจหยุดเต้นไปนานมาก      ตอนนี้แม้เราจะใช้เครื่องกระตุ้นหัวใจช่วยไว้ได้อยู่   แต่สมองสั่งการตายไปแล้วพะยะคะ" " .มีทางช่วยเหลืออีกไหม" "..คงไม่มีทางแล้วพะยะคะ    ตอนนี้ที่ยังมีลมหายใจอยู่ก็เพราะเครื่องกระตุ้นหัวใจ   ร่างกายส่วนอื่นถือว่าตายหมดแล้ว  ว่ากันตามตรง  ลักษณะนี้ทางแพทย์เราถือว่าทรง สิ้นพระชนม์แล้วนะพะยะคะ" เจ้าชายซาเลมหยุดนิ่งไปพักใหญ่   พระทัยที่เคยกระหยิ่ม หมายจะเอาคืนกับพี่ชายตัวเอง   แต่เมื่อมาถึงวินาทีนี้  ก็ราวกับ รับฟังข่าวร้ายฟาดลงกลางศีรษะ     ถึงจะคาดหวังให้องค์ฟารุคทรงสำนึกผิดในสิ่งที่ทำไว้ กับพระองค์    แต่ก็ไม่ได้ต้องการถึงขนาดที่พี่ชายคนเดียวต้องดับดิ้น       อย่างไรก็ตาม คนที่กำลังนอนอยู่ภายในห้องด้านใน  ก็ได้ชื่อว่าเป็นพี่ชายร่วมสายเลือด เพียงคนเดียวที่ยังมีชีวิตอยู่   ครอบครัวเพียงคนเดียวที่ยังมีลมหายใจ       ถึงแม้พระองค์ไม่เคยเห็นซาเลมคนนี้เป็นน้องเลยก็ตามที     แต่กษัตริย์ย่อมมีค่าทุกลมหายใจเพื่อแผ่นดิน   ตราบใดที่ผู้ครองบัลลังก์นี้ยังไม่ชัดเจนว่าจะตกทอดให้แก่ผู้ใด   องค์ฟารุคยังหมดลมหายใจไม่ได้  แม้ร่างกายจะดับสิ้นไปแล้ว " ยังหรอก ..ใช้เครื่องกระตุ้นหัวใจต่อไป    จนกว่าข้าจะสั่งว่าควรปลดเครื่องช่วยหายใจ เมื่อไหร่     เวลานั้นพระองค์ถึงจะสิ้นพระชนม์ได้" พระองค์จะยื้อกับมัจจุราชเอง   แม้มันอาจจะไม่ใช่ความจริง   แต่ลมหายใจของกษัตริย์ฟารุค มันก็มีความหมาย  สำหรับการต่อลมหายใจให้ราชบัลลังก์ฮิลมิชาล   ว่าจะส่งต่อให้แก่ผู้ใด   ระหว่างที่สภาแห่งรัฐยังไม่ได้รับรองว่าใครเป็นกษัตริย์พระองค์ใหม่  องค์ฟารุคก็ยังหมด ลมหายใจไม่ได้    และพระองค์ต้องเร่งมือทำ   ก่อนที่นักบวช ยาซีน คนนั้น  มันจะกลับมา  พร้อมกับคำกล่าวที่ว่า  กษัตริย์เลือดผสมจะ ไม่มีในอัคไบยาห์   ซึ่งเวลามีค่าอันน้อยนิด  ต้องทำให้ราชบัลลังก์มันคืนกลับมาเป็นของเจ้าชายซาเลมให้จงได้   ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ร่างทะมึนก้าวเข้ามานั่งในรถลิมูซีนเพื่อเดินทางกลับตึกขาว    ฬิดาถูกเรียกให้ไปนั่งเคียง ข้างที่เบาะหลัง    อากาศเย็นช่ำด้วยเครื่องปรับอากาศในรถคันใหญ่สีดำ   แต่ไม่ได้ ทำให้เจ้าชายซาเลมเยือกเย็นพระทัยลงได้เลย    สองเนตรก่ำช้ำที่อดนอนมาหลายคืน ประกอบกับเหตุร้ายที่เพิ่มหนักเข้ามา อาการขององค์ฟารุค  ทำให้พระองค์ยิ่งดูเคร่งเครียด ขึ้นอีกหลายเท่า   ภายในเงามืดของเบาะรถด้านหลัง เจ้าชายซาเลมประทับนั่งไหล่ตรง      แต่สายพระเนตร ที่ทอดผ่านหน้าต่างรถออกไปด้านนอกนั่นเต็มไปด้วยความรู้สึกปวดร้าว  กับสิ่งที่กระทำ ต่อพี่ชายตัวเอง    ใครจะกล่าวหาข้าว่าเป็นคนเลวร้ายก็ทำเถิด แต่ข้าก็จำเป็นต้องยื้อ มัจจุราชเพื่อรักษาราชบัลลังก์  ข้าทำผิดต่อพระผู้เป็นเจ้ามานับครั้งไม่ถ้วน  ทำลายชีวิต คนมานับร้อยนับพัน ทุกครั้งข้าก็ไม่ได้รับความสบายใจสักครั้งเดียว      ยิ่งครั้งนี้   ข้าก็ต้องมาทำกับผู้เป็นพี่ชายของข้าเอง      แม้เขาเคยคิดร้ายต่อข้า  ข้ายังเจ็บแค้นเขาไม่หาย   แต่เขาก็ได้ชื่อว่าเป็นพี่ชาย   มายามนี้เขาจากไป  โดยที่เขาไม่รู้เลยว่าผลของสิ่งที่เขาทำ ต่อน้องชายแท้ๆของเขานั้นเป็นอย่างไร     เพราะการที่ข้ารอดชีวิตอยู่แล้วมารับรู้กับการกระทำของเขา  มันเจ็บปวดยิ่งกว่าได้ตายไปเสียอีก   หรือมันเป็นชะตากรรมของคนที่มีเลือดผสมอย่างข้า  บนแผ่นดินที่ไร้ปรานีผืนนี้     ฬิดานั่งข้างพระองค์ไปเงียบๆโดยไม่เอ่ยคำพูดใด  หรือคำปลอบใจ     เธอไม่กล้าแม้แต่หันไปมองพักตร์พระองค์ยามนี้ได้ตรงๆ   ถ้อยคำปลอบประโลมใจอันใด คงไม่สำคัญนัก     คนทำการใหญ่อย่างพระองค์ไม่ได้ต้องการความเห็นใจจากใคร   หากต้องการเพียงแค่ความมั่นใจจากคนรอบข้าง       ฬิดาก็รู้ดีว่า เธอมานั่งอยู่ตรงนี้อย่างมั่นคงพอ  พอที่จะให้พระองค์รับรู้ว่าเธอเชื่อมั่นตัว พระองค์เพียงใด  และจะอยู่เพื่อพระองค์  ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์ร้ายแรงขนาดไหนก็ตาม   หญิงสาวรู้สึกถึงข้อมือแข็งแรงที่เอื้อมมาแตะมือเธอแผ่วเบา   จึงยกนิ้วกระชับอุ้งพระหัตถ์นั้นไว้ ถ่ายทอดความมั่นใจที่เธอมีต่อร่างนั้นไปอย่างเงียบงัน ****************************************************************** จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ วันรัฐธรรมนูญ 06:15:38 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มาปะต่อค่ะ ต่อจากตอนเก่า ตอนที่ ๑  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3067737/W3067737.html ตอนที่ ๒ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3072003/W3072003.html#4 ตอนที่ ๓ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3072005/W3072005.html#6 ตอนที่ ๔ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3074088/W3074088.html ตอนที่ ๕ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3076237/W3076237.html ตอนที่ ๖ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3078140/W3078140.html ตอนที่ ๗ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3091093/W3091093.html#6 ตอนที่ ๘ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3099900/W3099900.html ตอนที่ ๙ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3099947/W3099947.html ตอนที่ ๑๐  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3111951/W3111951.html ตอนที่ ๑๑ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3111965/W3111965.html ตอนที่ ๑๒ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3123040/W3123040.html ตอนที่ ๑๓ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3129219/W3129219.html ตอนที่ ๑๔ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3136128/W3136128.html ตอนที่ ๑๕ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3139129/W3139129.html ตอนที่ ๑๖ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3147843/W3147843.html ตอนที่ ๑๗ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3148887/W3148887.html ตอนที่ ๑๘ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3153907/W3153907.html ตอนที่ ๑๙ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3157506/W3157506.html ตอนที่ ๒๐ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3162676/W3162676.html ตอนที่ ๒๑ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3162722/W3162722.html ตอนที่ ๒๒ (ลงผิดเป็น ๒๑ นะคะ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3162744/W3162744.html จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ วันรัฐธรรมนูญ 06:17:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณปิ้ววววว ค่ะ ขอบคุณที่ชอบชื่อค่ะ   มันเป็นชื่อเอาไว้เจ๊าะแจ๊ะ ในพันติ๊ป โดยเฉพาะ  เลยกลายเป็นว่าคนเข้าผิดคิดว่าโตมิโต เขียนเรื่องแฟนตาซีไป  หลายคนแล้ว  อิ อิ อิ เพราะชื่อเรื่องก็ส่อไปทางนั้น  จริงด้วยอะ คุณ parasite (POLLUX^.^) เฮ  แล้วมา ฮึ่ด ต่อค่ะ   อืดหนืดหนื่อยกันอีก  กว่าจะจบ  ฝากคอมเม้นท์ด้วยนะค่ะ คุณ MiKi ขอบคุณค่ะที่ตามอ่าน  คราวนี้จะทยอยลง  ไม่ให้เพื่อนๆเหนื่อยมาก  ครวนั้นดีใจไปหน่อยว่าเขียนจบ  เพื่อนๆตามอ่านเลยใช้ทำให้เสียเวลาเพื่อนๆไป   โตมิโตว่าจะปะสักสองสามวันต่อตอนค่ะ  ประมาณ 10 หน้ากระดาษปกติ   คงหมดประมาณปีใหม่นะค่ะ   เพื่อนๆชอบไม่ชอบ  ว่ากล่าวตักเตือนได้เลยนะคะ  จะปรับยกแผงอีกรอบ ขอบคุณค่ะ   แก้ไขเมื่อ 10 ธ.ค. 47 06:27:12 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ วันรัฐธรรมนูญ 06:25:15 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตามมาอ่านเหมือนเคยค้า รู้สึกว่าเนื้อเรื่องเข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ เลยนะค่ะเนี่ย กำลังสนุกเลย มาแปะต่อไว ๆ เน้อ จากคุณ : tkka - [ วันรัฐธรรมนูญ 13:06:32 A:192.207.64.117 X:161.200.255.163 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เอ้า ฮึ่ด.... เหนื่อยจริงๆด้วยคู่นี้ -_-" จะมีจลาจลไหมนะ จากคุณ : parasite (POLLUX^.^) - [ วันรัฐธรรมนูญ 13:17:18 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตามอ่านรวดเดียวทีละหลายตอนเลยค่ะ คิดอยู่แล้วเชียว... จ้างให้ก็ไม่ได้กลับบ้าน ชอบตอนท้ายของตอนนี้จัง ^ ^ จากคุณ : ปิยะรักษ์ - [ วันรัฐธรรมนูญ 15:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ฟารุคตายซะแล้ว ง่ายไปหน่อย จากคุณ : scottie - [ วันรัฐธรรมนูญ 17:20:31 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อือ  ตายก็ตายไม่ได้ ต้องยื้อเอาไว้สุดความสามารถ ถ้าเจ้าชายซาเลมตรัสกะองค์ฟารุคได้ สงสัยเจ้าชายซาเลมคงจะมีพระราชโองการ "ห้ามสวรรคตเด็ดขาด" แหงแซะ ปล.ลืมบอกว่าเราใจตรงกันอย่างยิ่งคุณโต อิ อิ ชื่อตัวละครบทเด่นเราเหมือนกันเป๊ะ แต่ม่ายบอกหรอกว่าชื่อไหน จากคุณ : ปาล์ม.(ขี้เกียจล็อคอินจ้า) - [ วันรัฐธรรมนูญ 20:08:47 A:61.91.188.168 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 ปะตอนใหม่แย้วค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3171524/W3171524.html จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 12 ธ.ค. 47 10:33:47 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เพิ่งเข้ามาอ่านฮับ จากคุณ : ลูนาติก (ลูนาติก) - [ 12 ธ.ค. 47 13:07:53 ]

ความคิดเห็นที่ 13 กึ้ยๆๆๆ  หนุกหนานๆฮะ อ่านต่อดีก่า.... จากคุณ : ~HoNeY_CoOLz~ - [ วันสิ้นปี 15:31:46 A:203.113.61.197 X:203.150.217.117 ]