CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    คุณค่ะ...ฉันรักคุณค่ะ (ตอนที่ 2)

    “สวัสดีครับน้องแตงกวา” เสียงทุ้มดังขึ้นจากด้านหลังทำให้หญิงสาวที่กำลังเดินหยิบสินค้าอย่างเพลิดเพลินในซุปเปอร์มาร์เก็ตสะดุ้งด้วยความตกใจ เมื่อเธอหันไปทางต้นเสียงหน้าของเธอก็มีอุณหภูมิสูงขึ้นมาอย่างกระทันหัน

    “สวัสดีค่ะพี่หม่อน” เธอทักเจ้าของเสียงทุ้มโดยที่ไม่กล้าสบตาของอีกฝ่าย

    “ทำอะไรอยู่เหรอครับ” ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงที่พยายามกลั้นหัวเราะเมื่อได้เห็นหน้าแดงๆของหญิงสาว

    “กินข้าวอยู่ค่ะ” หญิงสาวตอบแบบรวนๆเมื่อรวบรวมกำลังใจให้ตนเองได้สำเร็จ พลางนึกในใจว่า ‘ก็เห็นว่าซื้อของอยู่ยังจะถามอีก’

    “เหรอครับ อร่อยมั้ยครับ พี่ขอกินด้วยคนซิครับ” ชายหนุ่มตอบแบบกวนพอกัน แตงกวาค้อนเขาทีหนึ่งแล้วเดินหนีมา ชายหนุ่มยังคงตามมา

    “พี่หม่อนเดินตามแตงกวาทำไมคะ” หญิงสาวหันมาถามเขาด้วยน้ำเสียงรำคาญนิดๆเมื่อเขาเดินตามเธอมาได้สักพัก

    “เปล่านะครับ พี่ไม่ได้เดินตามแตงกวาซักหน่อย พี่เดินดูของของพี่เองต่างหาก” ชายหนุ่มตอบอย่างหน้าตาย

    “โอเคค่ะ งั้นเราคงไม่เจอกันอีกนะค่ะ สวัสดีค่ะ” พูดจบหญิงสาวก็เดินไปอีกทาง

    “โธ่! น้องแตงกวาครับ พี่ล้อเล่น มาพี่ช่วยถือของนะ” ชายหนุ่มพูดเมื่อเดินตามหญิงสาวมา

    “ขอบคุณมากนะค่ะแต่แตงกวาถือเองได้ค่ะ พี่หม่อนจะไปไหนก็ไปเถอะค่ะ” หญิงสาวหันมาพูดกับชายหนุ่ม

    “มาพี่ช่วยถือ ตัวเล็กนิดเดียว เดี๋ยวแขนก็หลุดหรอก” พูดจบชายหนุ่มก็คว้าตะกร้าในมือของหญิงสาวมาถือไว้เอง แตงกวาได้แค่ขอบคุณชายหนุ่มเบาๆ

    “นี่แตงกวาซื้ออะไรมาเยอะแยะครับเนี่ย” ชายหนุ่มถามเมื่อเห็นของจำนวนมากที่อยู่ในตะกร้า

    “ซื้อเก็บไปตุนในชมรมน่ะค่ะ พี่ๆที่ชมรมเขาให้มาซื้อ” แตงกวาตอบ

    “แล้วนี่เขาให้แตงกวามาคนเดียวเองเหรอครับ” ชายหนุ่มถามด้วยความสงสัย

    “เปล่าหรอกค่ะ แตงกวาอาสามาเอง เห็นว่าแตงกวาทำเองได้น่ะค่ะ” หญิงสาวอธิบายให้ชายหนุ่มฟัง


    “เดี๋ยวพี่ไปส่งนะครับ” ชายหนุ่มอาสาเมื่อหญิงสาวจ่ายเงินเรียบร้อย

    “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มหา’ลัยอยู่แค่นี้เองค่ะ” หญิงสาวปฏิเสธพร้อมกับให้เหตุผล

    “แค่นี้ของแตงกวาน่ะ ต้องเข้าซอยไปอีกไกลเลยนะ ของก็เยอะแยะจะเข้าไปยังไง พี่ไปส่งดีกว่า” ชายหนุ่มแย้ง

    “งั้นก็ขอบคุณนะค่ะ” หญิงสาวตอบ ชายหนุ่มเดินนำไปยังที่จอดรถของห้าง


    “แล้ววันนี้พี่หม่อนมาทำอะไรแถวนี้เหรอคะ” หญิงสาวถามขึ้นในรถระหว่างทางไปมหาวิทยาลัย

    “พี่ไปสมัครเรียนปริญญาโทที่มหา’ลัยของแตงกวาครับ” คำตอบของผู้ที่ทำหน้าที่ขับรถทำให้แตงกวาต้องร้องออกมาเบาๆ แต่ก็ไม่เบาจนชายหนุ่มไม่ได้ยิน ชายหนุ่มเลยถามคนนั่งข้างๆว่า
    “ทำไมเหรอครับ”

    “เปล่าค่ะ” ปากตอบออกไปอย่างนั้น แต่ในใจหญิงสาวกลับนึกว่า ‘ไปเรียนที่อื่นก็ได้มีตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องมาเรียนที่นี่ด้วยเนี่ย’

    “ตอนแรกพี่ก็กะจะไปเรียนที่อื่นนะครับ แต่ดูไปดูมาแล้ว ที่นี่ท่าจะโอเคที่สุด ก็เลยตัดสินใจมาเรียนที่นี่” ชายหนุ่มพูดเหมือนรู้ใจของคนนั่งข้างๆ

    “ค่ะ” หญิงสาวตอบได้แค่นี้เพราะไม่รู้จะพูดอะไรอีก


    “พี่หม่อนเอาของวางไว้บนโต๊ะนั่นเลยค่ะ” แตงกวาบอกกับชายหนุ่มที่เดินถือของตามมาที่ห้องชมรม

    “ใครน่ะ แตงกวา หล่อจังเลย” เสียงของชายหนุ่มที่มีใจเป็นหญิงดังขึ้นเบาๆ

    “อ๋อ พี่ชายของเพื่อนน่ะค่ะพี่ภัทร์” แตงกวาตอบในขณะที่คนถามตาเอาแต่จ้องอยู่ที่คนที่ถูกกล่าวถึง

    “แน่ใจเหรอวะว่าพี่ชายเพื่อนน่ะ” กอล์ฟชายหนุ่มหน้าตาทะเล้นแซวขึ้นมา

    “แน่สิ” หญิงสาวตอบพลางหันไปเรียกชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆโต๊ะวางของมาใกล้ๆ “พี่หม่อนค่ะ มาทางนี้หน่อยค่ะ”

    “เพื่อนๆพี่ๆค่ะ นี่พี่หม่อน พี่ชายของเพื่อนแตงกวาเองค่ะ” หญิงสาวแนะนำชายหนุ่มให้คนในชมรมได้รู้จัก

    “สวัสดีครับ” ชายหนุ่มที่ถูกแนะนำตัวกล่าวสั้นๆด้วยมาดขรึม แตงกวาแอบนึกในใจว่า ‘แหมอยู่ต่อหน้าคนอื่นเนี่ยเก๊กขรึมเชียว ทีอยู่กับเรากวนประสาทใหญ่’

    “มานั่งด้วยกันก่อนสิฮะ” เสียงของสาวประเภทสองของชมรมนามว่าภัทร์กล่าวเชิญชวนให้นั่งลงตรงที่ว่างข้างๆตัวเอง

    “ไม่ดีกว่าครับ เดี๋ยวผมก็จะกลับแล้วล่ะครับ” ชายหนุ่มปฏิเสธอย่างสุภาพ

    “พี่หม่อนนั่งก่อนเถอะค่ะ อุตส่าห์ช่วยแตงกวายกของมา” แตงกวารั้งชายหนุ่มเอาไว้ด้วยนี้เสียงที่ปิดไม่มิดว่ากำลังอยู่ในอารมณ์อยากแกล้งคน

    “ไม่เป็นไรครับ พี่มีธุระต้องไปต่อน่ะครับ” ชายหนุ่มยืนยัน

    “แหม จะรีบไปไหนกันฮะ นั่งสักแป็บนึงก็ยังดีฮ่ะ” ภัทร์ยังคงเชิญชวน คนอื่นๆก็กำลังนั่งดูอยู่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไง

    “พี่ภัทร์ค่ะ เอาไว้คราวหน้าดีกว่าค่ะ พี่หม่อนเขาคงต้องรีบไปจริงๆ” แตงกวาพูดแทนชายหนุ่มที่ตอนนี้กำลังยืนอึดอัดอยู่ข้างๆ

    “ครับ เอาไว้โอกาสหน้าละกันนะครับ สวัสดีครับทุกคน” พูดจบชายหนุ่มก็เดินออกจากห้องชมรมไปโดยที่มีแตงกวาเดินตามไปส่ง ชายหนุ่มเดินเงียบๆจนกระทั่งถึงรถ

    “พี่หม่อนโกรธรึเปล่าคะ” หญิงสาวถามขึ้น

    “ไม่โกรธหรอกครับ” ชายหนุ่มตอบเสียงขรึมๆที่มักจะทำต่อหน้าทุกคน

    “ไม่โกรธก็ดีแล้วค่ะ พี่ภัทร์เขาไม่มีอะไรหรอกค่ะ เดี๋ยวพี่เขาก็ลืมค่ะ”

    “ครับ งั้นพี่ไปก่อนนะครับ” ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเดินเข้าไปนั่งในรถ

    “ค่ะ สวัสดีค่ะ แล้ววันนี้ก็ขอบคุณพี่หม่อนมากนะค่ะ”

    “ครับ พี่ไปล่ะ” พูดจบชายหนุ่มก็ออกรถไป


    “หล่อจังเลยอ่ะแตงกวา มีเบอร์ติดต่อเขามั้ยอ่ะ” ภัทร์ถามแตงกวาทันทีเมื่อหญิงสาวกลับมาถึงห้องชมรม

    “แหมพี่ภัทร์ค่ะ เก็บอาการไว้นิดนึงค่ะ” แอมพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ

    “แตงกวาไม่มีเบอร์ของพี่หม่อนหรอกค่ะ” หญิงสาวบอกกับภัทร์

    “จะให้เก็บยังไงล่ะจ้ะแอมจ๋า นานๆทีเจอที เขาออกจะหล่อ ขรึม นี่แหละสเป็คพี่เลย” ภัทร์ตอบพลางทำตาลอยๆ

    “เขาอาจจะไม่ได้เป็นแบบที่พี่คิดก็ได้นะค่ะ”แตงกวาบอกกับภัทร์

    “แล้วเขาเป็นยังไงเหรอ” ภัทร์รีบถามทันที

    “ก็...ไม่ได้เป็นยังไงหรอกค่ะ แค่อยากจะบอกพี่ภัทร์ว่าคนเราบางทีดูจากภายนอกไม่ได้หรอกนะค่ะ” หญิงสาวตอบ เมื่อพูดจบหญิงสาวก็เดินหนีไปทางอื่น ปล่อยให้ภัทร์ยังคงนั่งฝันถึงชายหนุ่มสองบุคลิกคนนั้นต่อไป

    จากคุณ : @หนูเอ๋อ@ - [ 12 ธ.ค. 47 22:59:16 A:168.120.26.35 X: ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป