บทที่ 6 ชมรม และกลุ่มเวทย์

“ ครั้งหนึ่ง ฉันเคยมีพร้อมทุกอย่าง แต่... ไม่มีเพื่อน เพราะใครๆก็กลัว ...มันก็คงคล้ายๆกับเธอในตอนนี้ ... แต่แล้ววันหนึ่งฉันก็พบเพื่อน ฉันดีใจและมีความสุข จนกระทั่งเพื่อนคนนั้นได้หักหลังฉันเอง แต่ฉันก็ยังเปิดใจรับเพื่อนอยู่ดีเพราะไม่อยากปิดกลั้นตัวเอง จะว่าไม่เข็ดก็ได้ แล้วในที่สุดฉันก็ได้พบเพื่อน ที่มั่นใจว่าจะไม่มีทางหักหลังกันอย่างที่เคยเป็น แล้วก็เป็นอย่างที่เห็น ฉันยังมีความสุขดีทุกอย่าง

…เพียงแค่ลองเปิดใจและให้โอกาสคนอื่นเข้ามาเท่านั้น... ฉันมองเห็นอดีตของตัวเองในตัวเธอจึงอยากจะบอกกับเธอเพียงว่า ลองให้โอกาสตัวเองดูสักครั้ง อย่าปิดกลั้นตัวเองเพราะคำนินทาของคนอื่น มันไม่ทำให้อะไรดีขึ้น ถ้าเธออยากมีเพื่อนเมื่อไหร่ล่ะก็ มาหาฉันได้เสมอนะ ...ฉันจะรอ… ”

เสียงหวานชวนฟังของใครคนหนึ่งยังดังก้องในโสตประสาท ในขณะที่เธอเดินไปเรื่อยเปื่อยไร้จุดหมาย แล้วใช้ความคิด จากนั้นจึงตัดสินใจ...

---***---***---***---***---

“ ไปลงชื่อกันก่อนเลยนะ เดี๋ยวตามไป ” อลิซบอกเพื่อนๆ เมื่อเห็นคนๆหนึ่งเดินมาหา
“ ตกลงใช่มั๊ย ” เมื่ออีกฝ่ายพยักหน้าเธอจึงส่งยิ้มให้แล้วยื่นมือมา
“ งั้นก็...ยินดีต้อนรับสู่กลุ่มจ้ะ ” อีกฝ่ายยื่นมือมาจับเป็นการรับคำแล้วส่งยิ้มรับ

“ เคท...เธอจะเข้าชมรมเดียวกับฉันรึเปล่า ชมรมนักเวทย์น่ะ ”
“ อืม...เอาสิ ฉันก็ไม่รู้ว่าจะเข้าชมรมอะไรเหมือนกัน ”
“ งั้นเราก็ไปลงชื่อกันดีกว่า เดี๋ยวเพื่อนๆจะรอนาน ” พูดจบเจ้าตัวก็ลากเพื่อนไปที่ห้องชมรมด้วยความรวดเร็ว

---***---***---***---***---

หลังจากลงชื่อและบอกเพื่อนเรื่องเคทเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทุกคนก็เข้าห้องชมรมเพื่อฟังการนิเทศน์

“ สวัสดีครับทุกคน พี่ชื่อเบสท์ เพเทล เรียกว่าพี่เบสท์ก็ได้นะครับ พี่เป็นประธานชมรมนี้..สำหรับชมรมของเราจะว่าเป็นชมรมการกุศลก็ไม่ผิดนะครับ เพราะเราจะมีการฝึกให้ทุกคนเก่งเวทย์ขึ้น แต่จะไม่มีการต่อสู้ใดๆทั้งสิ้น เพราะการต่อสู้ด้วยเวทย์จะอยู่อีกชมรมหนึ่งซึ่งก็คือชมรมการต่อสู้นั่นเอง...

ชมรมของเราจะมีการส่งคนไปช่วยชมรมอื่นในงานต่างๆที่แต่ละชมรมต้องแสดงถึงได้เรียกกันว่าชมรมการกุศลน่ะนะ ในแต่ละครั้งเราจะมีคนมาวัดระดับเวทย์ คอยแนะนำช่วยเหลือ และแต่ละคนจะถูกส่งไปตามชมรมต่างๆในการช่วยเหลือชมรมนั้นๆตามที่พวกกรรมการชมรมเป็นคนจัด สำหรับวันนี้เราจะมาแนะนำชื่อกันก่อนนะครับ เริ่มจากคนแรกเลย... ”

ดูจากรุ่นพี่ที่เป็นประธานชมรมอลิซจึงได้รู้ว่าทำไมชมรมนี้สาวๆถึงได้เยอะเป็นพิเศษ แถมสาวๆพวกนั้นยังปรายตามาเผื่อคนที่นั่งอยู่รอบๆเธอทำให้อดหัวเราะไม่ได้ เพราะนอกจากไคกับเอ๊ดที่นั่งเฉยไม่สนใจแล้ว เชกับเดรนั้นนั่งเบียดกันอย่างขนลุกและท่าทีของทั้งคู่ทำให้อดที่จะหัวเราะไม่ได้

---***---***---***---***---

“ อลิซ ทางนี้! ” เสียงจากพี่ชายดังแว่วมาแต่ไกลทำให้อลิซหันไปมองแล้วพาเพื่อนๆเดินไปที่แถวบ้านโรสควอตซ์ของเธอ

“ หาแถวไม่เจอรึไง ”
“ เปล่านะ ลิซแค่มองหาเพื่อนบางคนเท่านั้น ว่าแต่...เขาจะให้ทำอะไรบ้างเนี่ย ” แก้ตัวแล้วแสร้งเปลี่ยนเรื่องพลางกวาดตาไปรอบๆแล้วส่งยิ้มเจื่อนๆให้รุ่นพี่ที่กำลังส่งทั้งยิ้มทั้งเก๊กมาให้

“ ก็ฟังสิน้อง ” ยังไม่ทันจะได้ถามเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

“ ยินดีต้อนรับทุกคนเข้าสู่การคัดแยกนักเรียนสู่สายเวทย์ต่างๆ ” มีเสียงปรบมือดังขึ้นเป็นพิธีแล้วผู้อำนวยการสาวสวยก็พูดต่อ “ ทีนี้ก็ขอให้นักเรียนปีสองถึงปีสี่ที่รู้สายเวทย์ รู้กลุ่มของตนแล้วแยกออกมาตั้งกลุ่มเหมือนปีที่แล้วนะจ๊ะ ” หลังจากที่รุ่นพี่แต่ละบ้านจับกลุ่มกันตามสายเวทย์เสร็จแล้วก็เหลือแต่ปีหนึ่งที่ไม่รู้จะทำอะไรต่อจนผู้อำนวยการสาวพูดขึ้น

“ สำหรับนักเรียนปีหนึ่งนั้นคงจะเห็นป้ายกลุ่มเวทย์ต่างๆที่จะมีรุ่นพี่ประธานถืออยู่ คาดว่าทุกคนคงรู้สีเวทย์ของตัวเองแล้ว เพราะฉะนั้นขอให้ทุกคนแยกย้ายไปเข้ากลุ่มของตัวเองด้วย สำหรับเวทย์พิเศษใส สีทอง สีเงิน และสีดำ เนื่องจากมีจำนวนน้อยเราจึงให้เรียนรวมกัน ส่วนสีอื่นเรียนแยก เชิญจ้ะ ”

จากนั้นนักเรียนก็แยกย้ายกันไปเอ๊ดนั้นไปกลุ่มสีน้ำเงิน วีนได้ไปอยู่สีเขียว แคตสีฟ้า เซียสีแดง เดรสีน้ำตาล เชสีฟ้าเช่นเดียวกันกับแคต แคลร์สีเขียวเหมือนวีน ส่วนเคทนั้นอยู่ที่สีเหลือง ไคสีเงิน และ อลิซสีทอง อลิซจึงเดินไปเข้ากลุ่มพร้อมกับไค

“ หวัดดีพี่ ” อลิซกล่าวทักทายพี่ชาย พี่เฟิร์ซนั้นก็ได้อยู่กลุ่มเดียวกันเพราะสีเวทย์ของเขาคือสีเงิน
“ ดีน้อง…ไม่ต้องมองป้ายเลย อย่างที่คิดนั่นแหละ พี่เป็นประธานอีกแล้ว... ” เสียงพี่ชายไม่ได้ฟังดูเศร้าสร้อยเหมือนตอนที่พูดว่าเป็นประธานบ้านแสดงว่าถึงไม่เต็มใจก็ไม่ได้หมายความว่าหนักใจ ซึ่งยากจะเดาว่าพอใจหรือเปล่า

“ คนน้อยจังเลย ” อลิซพูดพลางกวาดตามองแล้วส่งยิ้มอย่างเป็นมิตรให้ทุกคนในกลุ่มซึ่งมีน้อยกว่ากลุ่มอื่นๆ

“ อืม...ก็มีสีใส 2 คน สีดำ 5 คน สีทอง 10 คน แล้วก็สีเงินอีก 18 คน รวมแล้วก็ 35 คน ”
“ กลุ่มอื่นมีมากกว่า 40 อีก ” พูดพลางหันไปมองกลุ่มอื่นที่มีเยอะกว่า ขนาดกลุ่มเธอรวมกัน 4 สีแล้วยังเยอะสู้กลุ่มอื่นไม่ได้

“ น้อยๆแหละดีแล้ว เวลาสอนจะได้ทั่วถึง ” เสียงหนึ่งดังขึ้นด้านหลังของทั้งคู่ทำให้หันไปมองแล้วอลิซก็รีบนั่งลงข้างๆไคที่พยายามสะกิดบอกเธอแล้วแต่ไม่เป็นผล เพราะเจ้าตัวดันคุยเพลิน

“ สวัสดีทุกๆคนจ้ะ ครูชื่อทีนาเรีย วาร์ล เป็นครูประจำสีเวทย์กลุ่มของพวกเธอจ้ะ ” คุณครูวัยกลางคนที่ดูยังแข็งแรงและยังสวยกล่าวอย่างเป็นมิตรกับทุกคน

“ อาจารย์ขา คือ...อาจารย์เวทย์สีอะไรหรอคะ ” เสียงหนึ่งถามขึ้นจากนักเรียนปีหนึ่งต่างบ้านที่อลิซไม่รู้จัก

“ สีใสจ้ะ ” คำตอบนั้นเรียกเสียงพึมพำเล็กๆจากปีหนึ่ง เพราะเวทย์สีใสนั้นหาได้ยากมาก บางเมืองแทบไม่มีด้วยซ้ำ

“ อาจารย์สอนกลุ่มนี้คนเดียวหรือคะ ” เสียงถามจากเด็กสาวเจ้าปัญหาคนเดิมเพราะเห็นกลุ่มอื่นมีครูประมาณ 2 – 3 คน

“ มีครูอีกคนหนึ่งจ้ะ แต่ครูเขาติดธุระ คราวหน้าพวกเธอก็คงจะได้เจอ ” จากสรรพนามที่ครูเอ่ยเรียกและจากคำบอกของรุ่นพี่ทำให้อลิซรู้ว่าครูอีกคนเป็นผู้ชาย

“ สำหรับวันนี้เราก็มาแนะนำตัวกันนะจ๊ะ เริ่มจากรุ่นพี่ปีสี่แนะนำรุ่นน้องก่อนเลย ” แล้วการแนะนำตัวก็เริ่มขึ้น เริ่มจากพี่เฟิร์ซประธานชมรมไล่ไปเรื่อยๆจนจบปีสี่ซึ่งก็มีพอๆกันกับปีสามและปีอื่นๆ ในจำนวนนั้นมีรุ่นพี่ที่เป็นประธานชมรมนักเวทย์ด้วย จากนั้นต่อด้วยปีสามและปีสอง จนกระทั่งปีหนึ่งที่มีอยู่ประมาณ 8 คน

“ จีนารีก้า โมนาร์บ้านเพริดอต เวทย์สีทอง จากไพคัสค่ะ ” เสียงหยิ่งๆเอ่ยขึ้นทำให้อลิซหันไปจ้อง ดูจากนามสกุลแล้วถึงทำให้รู้ว่าเธอเป็นเจ้าหญิงของเมืองไพคัส เมืองแห่งรูปภาพ จีนารีก้าหันมาจ้องตาเธอตอบอย่างท้าทายทำให้อลิซไม่ชอบหน้าเธอเอาซะเลยแล้วก็รู้ได้ว่าจีนารีก้าเองก็ไม่ชอบเธอเช่นกัน

“ มาช่า ลาซาเวียร์ บ้านเพริดอต เวทย์ดำ จากไพคัสค่ะ ” น้ำเสียงหยิ่งน้อยกว่าจีนารีก้านิดหน่อยดังขึ้น เธอนั่งอยู่ข้างๆจีนารีก้าดูท่าทางจะเป็นเพื่อนสนิทกัน แถมยังหันมามองอลิซอีกทำให้เธอหมายหัวไว้ว่าไม่ชอบเป็นคนที่สอง จากนามสกุลทำให้อลิซรู้ว่าเธอเป็นลูกหลานตระกูลพิเศษซึ่งมีชื่อเสียงว่าจมูกดีเป็นเลิศ ( ดียิ่งกว่า...ซะอีก )

“ แอลลี่ โฮซัล บ้านเพริดอต เวทย์สีเงิน จากไพคัสค่ะ ” คนที่สามที่ดูเหมือนจะเป็นเพื่อนสองคนนั้นกลับดูต่างกันเพราะดูเจ้าหล่อนเรียบร้อยน้ำเสียงราบเรียบปกติไม่หันไปมองหรือนินทาใคร เธอเป็นลูกหลานของตระกูลที่มีชื่อเสียงทางด้านการสร้างภาพลวงตาซึ่งแนบเนียนและเหมือนจริงยิ่งกว่าผู้ใช้เวทย์กระจกลวงตาซะอีก

“ พลอสเซอร์ เดวิล บ้านโรสควอตซ์ เวทย์ดำ จากเดวิลัส ” คำแนะนำตัวสั้นๆห้วนๆจากพลอส แต่นามสกุลที่บ่งบอกว่าเป็นเจ้าชายแห่งเดวิลัส เมืองแห่งปีศาจทำให้เป็นที่จับตามอง ส่วนรุ่นพี่นั้นก็คิดกันในใจว่าปีหนึ่งรุ่นนี้...ไม่ธรรมดา

“ จัส เมเจอร์ บ้านโรสควอตซ์ เวทย์เงิน จากฟอล์คกอต ” คราวนี้เป็นชายหนุ่มหน้าตาดีที่เอ๊ดเคยชี้ให้ดูครั้งหนึ่งว่าอยู่บ้านเดียวกันกับเขา และจากนามสกุลก็ทำให้รู้อีกนั่นแหละว่าเขาเป็นลูกหลานของตระกูลผู้สื่อสารกับเทพ

ท่าทางของจัสนั้นดูเย็นชาและนิ่งเงียบพอๆกับคนที่นั่งอยู่ข้างๆเธอในขณะนี้เลยทีเดียว จากนั้นอลิซและไคก็แนะนำตัวแล้วก็มาถึงปีหนึ่งคนสุดท้ายซึ่งก็คือสาวเจ้าปัญหา ที่ยกมือถามครู 2 รอบก่อนหน้านี้

“ เฟียร่า ฟลาว บ้านคริสตัล เวทย์เงิน จากฟลอรัสค่ะ ” เธอคือเจ้าหญิงจากฟลอรัส ซึ่งได้ฉายาว่าเมืองแห่งดอกไม้ เธอเป็นนักเรียนปีหนึ่งเพียงคนเดียวในกลุ่มที่มาจากบ้านคริสตัล ปีหนึ่งปีนี้ประทับอยู่ในใจรุ่นพี่เพราะแต่ละคนไม่ธรรมดาเลยจริงๆ

“ อืม...ปีหนึ่งปีนี้รู้สึกเราจะได้แต่คนดีๆมานะ ทีนี้ก็เป็นหน้าที่ของประธานแล้วล่ะจ้ะ ” พอครูบอกเฟิร์ซก็ลุกขึ้นบอกอย่างรู้หน้าที่