มาละจ้าตอนของสาวมังคุดตามคำขอนะคะคุณรียา
หลังจากงานวันเกิดของมะพร้าวใกล้เลิก เธอก็เดินออกไปส่งชายหนุ่มที่รถ แต่ก่อนที่เขาจะเปิดประตูรถ หญิงสาวก็ทำหน้าเหมือนมีคำถามกับนายทอมแอนด์เจอรี่ และชายหนุ่มก็จับความผิดปกติจากใบหน้านั้นได้ เขาหันมาถามเธอ
"เป็นอะไรยัยตัวเปี๊ยกทำหน้าเป็นเครื่องหมายคำถามเชียว"นี่เขารู้ได้ยังไงว่าเรามีคำถามจะถามน่ะ ก็ทำไมจะดูไม่ออกล่ะหน้าเป็นตะขอเชียวเล่นจ้องหน้าและทำปากหมุบหมับๆเหมือนเคี้ยวอ้อยน่ะ ถ้าคนจะบอกรักคงไม่ทำหน้าแบบนี้หรอก
"อยากถามอะไรก็ถามมาเลย จะตอบทุกคำถามแต่
.."แต่อะไรอีกล่ะ ไหนบอกจะตอบหมด แล้วไมต้องมีแต่ด้วย
"แต่อะไรเหรอ พูดให้จบๆสิ"
"ก็ต้องมีของแลกเปลี่ยนกันบ้าง"น้อยๆ หน่อยนายทอม ตอบคำถามแค่นี้จะเอาของ ทำเป็นลูกหมาไปได้จะให้ทำอะไรต้องมีกระดูกมาแลกน่ะ
"ยังไม่ถาม ต้องบอกก่อนว่าต้องเอาอะไรแลก"
"ยังไม่ตอบ ต้องถามก่อน แล้วจะบอกว่าแลกกับอะไร"น่าน ทันจริงนะ ตอบย้อนได้ทุกคำพูดเชียว กะล่อนนัก นี่มาดเทพบุตรมารไปไหนล่ะ หรือว่าหล่นหายไปตั้งแต่เจอตบคราวก่อน
"งั้นไม่ถาม"
"งั้นก็ไม่ตอบ"หนุ่มทอมบอกกลับมา แหม ง้อหน่อยก็ไม่ได้ ตาทึ่มนี่ ไม่เคยดูมิวสิควีดีโอรึไง เวลานางเอกงอนน่ะ ต้องตามง้อไม่ก็
. ก็อะไรพูดให้จบๆสิ อยากรู้ว่าอยากให้พระเอกทำยังไง มะพร้าวหันมามองหน้าคนเขียนและยิ้มก่อนจะบอก ก็จับมือไงและก็บอกว่าอ่ะตอบก็ได้ๆ อย่างนี้น่ะ อ๋อ แบบนี้น่ะเอง นึกว่าอะไร
เมื่อหนุ่มทอมไม่ยอมตอบเธอก็แกล้งทำเป็นจะเดินออกไป แต่
.. คราวนี้อะไรอีกล่ะฉากหวานใช่มะ พระเอกจับมือหรือเปล่า หรือว่าดึงเข้าไปกอดลุ้นๆ ต้องเป็นอย่างนั้นแน่เลยใช่หรือเปล่า
"อี๋ แหยะ"อ้าวไมร้องอย่างนั้นล่ะ นายทอมดึงเข้าไปทำอะไรบอกเร็วๆสิอยากรุ้น่ะ ทำไมต้องทำเสียงแบบนั้นด้วย เธอทำหน้าเหมือนขยะแขยง อ้าวไมทำหน้างั้นล่ะ
"เจ้าดิ๊กกี้ ทำไมมาขี้ตรงนี้เนี่ย ดูสิ รองเท้าฉัน" หญิงสาวร้องออกมา พร้อมกับอุดจมูกและก้าวไปหาหนุ่มทอม ชายหนุ่มก็เดินออกห่างทำเหมือนนางเอกน่ารังเกียจ อ้าวคุณพระเอกไหงเป็นงั้นล่ะ
"มะพร้าว อย่าเดินมาใกล้นะ เหม็นอ่ะ"
"อ้าวก็ไหนว่าเป็นแฟนกันไง ทำไมพูดอย่างนี้ล่ะ"เธอถามเขาต่อ หนุ่มทอมก็พูดไปด้วยอุดจมูกไปด้วยเหมือนกัน และตอบกลับมาด้วยเสียงอู้อี้ จับใจความได้ว่า
"แฟนก็ส่วนแฟนสิ ขี้หมาไม่เกี่ยว" สงสัยพระเอกอยากร้องเพลงนี้มากกว่า ใครไม่เกี่ยวก็ถอยไป เหยียบขี้หมาก็ถอยไป ไม่เกี่ยว ไม่สน ไม่ต้องยุ่งเลยแล้วกัน
"อ๊าย ทำไมพูดอย่างนี้ล่ะ แค่เหยียบขี้แค่นี้น่ะ"หญิงสาวร้องออกมาเหมือนขัดใจกับคำพูดของชายหนุ่ม และคนในงานก็พากันหัวเราะภาพหนุ่มสาวที่คนหนึ่งก็วิ่งหนี อีกคนก็วิ่งตาม
สาวกีรนันท์หรือกีวี่ก็ถามคนรักข้างกายที่ยอมสละเวลาที่ยุ่งเหยิงมางานของเพื่อนเธอด้วย
"ถ้ากีวี่เหยียบขี้หมาอย่างมะพร้าว จะทำแบบคุณทอมป่ะ"หนุ่มเกมส์ก็ส่ายหน้าแทนคำตอบ โอ้ พระเอกจริงๆ ไม่รังเกียจเราเวลาเหยียบขี้หมาด้วย
"จริงเหรอที่บอกน่ะ"
"บอกอะไรครับ"เขาถามกลับมาอีกครั้ง
"ก็ที่บอกว่าไม่ทำท่าเดินหนีไงล่ะ"
"เปล่าผมไม่ได้หมายความอย่างนั้นนี่"อ้าวก็เห็นส่ายหน้า ไม่แปลว่าไม่ทำแล้วจะหมายความว่าไงล่ะ หญิงสาวทำหน้าเป็นรูปงองูสองตัว
หนุ่มเกมส์หัวเราะออกมาและบอกให้เธอรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร
"ก็คุณทอมเขาเดินหนีใช่มั้ยล่ะ แต่ผมจะกระโดดหนีแทนไงล่ะกีวี่"พอเธอได้ฟังก็ระงับความหมั่นไส้ไว้ไม่อยู่ ทุบชายหนุ่มแทน
นี่ นี่ นี่ หลงฟังตั้งนานที่แท้ก็ไม่ต่างกันเลยคนกระล่อน
+++++++++++
เป็นอันว่าคำถามที่ตั้งใจจะถามก็เลยไม่ได้พูดออกไป เพราะต้องไปล้างขี้หมาออกจากรองเท้า และคงไม่ต้องบอกนะว่าใครเป็นคนพาไป ก็นายทอมอ่ะดิ เป็นคนถือสายยางฉีดให้ และยังล้อเลียนท่าอุดจมูกของเธอไม่เลิก
"โอ้เหม็นๆ เหม็นขี้หมาหรือคนเหยียบก็ไม่รู้"
"ตัวเขาไม่เหม็นนะ"เธอเถียงกลับอย่างรวดเร็ว
ชายหนุ่มทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่เธอทันทีเมื่อได้ยินคำตอบเมื่อครู่
"จริงอ่ะ งั้นอย่างนี้ต้องขอพิสูจน์ว่าไม่เหม็นจริงหรือเปล่า"
"พิสูจน์อะไร รองเท้าเหรอ อ่ะ ลองดมดูสิหายเหม็นยัง"พุดจบก็คว้ารองโอ๊ยขึ้นมาหนึ่งข้างยกขึ้นมาตรงหน้าหนุ่มทอม
ชายหนุ่มทำหน้าเหวอแทน จะดมทำไมรองเท้าน่ะ ที่พูดน่ะหมายถึงแก้มคนใส่ต่างหาก นี่เธอแกล้งโง่หรือไม่รู้จริงๆเนี่ย หนุ่มทอมทำหน้าเป็นตัวสระเององูสองตัวมีไม้ไต่คู้อยู่ด้านบนเช่นกัน
จนกระทั่งงานเลิกต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน ใครมีแฟนก็ไปส่งแฟน ใครไม่มีก็กลับกับเพื่อนแทน
+++++++++++++
จากคุณ :
tonkho-w 
- [
21 ธ.ค. 47 20:56:05
]
แกล้งรักแต่ดันรักจริงซะนี่ ตอน 1
คุณ keroobob ขอบคุณค่ะที่ชม แต่งคั่นกับเรื่องเครียดๆน่ะค่ะ
