CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    เขียนครั้งแรกค่ะ อยากให้ทุกคนช่วยอ่านและช่วยวิจารณ์ด้วยค่ะ

    เพื่อนของฉันกับรักแรกของเธอ

    อันที่จริงปรางค์เลิกเขียนทุกสิ่งทุกอย่างไปนานแล้ว แต่เพราะยานา… ยานา…ชื่อนี้มีความหมายเสมอ
    …..
    “ไปทำงานด้วยกันมั้ยปรางค์”
    “จะไหวเหรอยานา ปรางค์ไม่เคยเขียนอะไรนอกจากกลอนนะ”
    “ไหวสิ มียานาช่วย เดี๋ยวปรางค์ก็เขียนเป็นเองแหละ” ใช่แล้ว… นี่แหละยานา เพื่อนผู้อ่อนโยน แจ่มใสและใจดีเสมอ …เพื่อนผู้เป็นนางฟ้าของปรางค์และใคร ๆ
    เพราะยานาผู้แสนใจดี …วันรุ่งขึ้นปรางค์จึงไปสัมภาษณ์งานที่นิตยสารเล่มนั้น โดยไม่เคยรู้เลยว่า ชีวิตปรางค์จะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป
    “คิดว่าเราจะทำได้เหรอ หืมม์…” บ.ก.หนุ่มใหญ่ ใส่แว่นหนาถามปรางค์เสียงนุ่มเชียว
    “เอ่อ… จริง ๆ หนูก็ยังไม่เคยเขียนคอลัมน์สัมภาษณ์มาก่อนเลยนะคะ แต่ถ้าพี่ให้โอกาส หนูก็อยากลองดูค่ะ”
    แล้วปรางค์ก็ได้งาน ไม่ใช่เพราะปรางค์ตอบดีหรือมีผลการเรียนเยี่ยม แต่เพราะพี่บ.ก. ปฏิเสธใครไม่เป็น แม้ภรรยาพี่แกจะโบกไม้โบกมือเป็นเชิงปฏิเสธอยู่ด้านหลังปรางค์ก็ตามที… (อันนี้ปรางค์มารู้หลังจากที่ทำงานไปหลายปีแล้วน่ะนะ…แหะแหะ)
    “เห็นมั้ย ยานาบอกแล้วว่าปรางค์ต้องได้งานแน่นอน มา…มานั่งที่โต๊ะยานาไปพลาง ๆ ก่อน”
    …..

    จากคุณ : คนนอก - [ 27 ธ.ค. 47 01:32:16 A:61.90.33.138 X: ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป