CafeTech-ExchangePantip MarketChatTrendyMobilePantown


    I Don't want To Say Goodbye *Chapter 2

    Chapter 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3197393/W3197393.html
    ..............................
    Chapter Two

    ตอนนี้พวกเรากำลังจะขึ้นรถเมล์

    O_O …เด็กนักเรียนเต็มไปหมดเลย

    …

    -__-^“ไม่มีที่ให้นั่งเรอะ!”

    บางครั้ง อุนเจ ทำให้ตกใจได้เหมือนกัน
    ..
    ฉันฉวยที่จับห่วงที่แขวนตรงหลังคารถเมล์ และยืนข้างอุนเจ ที่จ้องเขม็งไปที่ทุกคน

    เธอไม่ควรได้ที่นั่งด้วยวิธีนี้นะ

    *เอี๊ยด*
    …

    “พระเจ้า  นั่นเขานี่นา!”

    “วันนี้เขาขึ้นรถคันนี้!”

    “เขาดังมาก!”

    “แถมเพื่อนเขาก็ยังเซ็กซี่ด้วย!”

    “เขาถือรูปอยู่ใบหนึ่ง!”

    “ฉันพนันกับเธอก็ได้ว่านั่นฉัน  เพราะฉันน่ารักจะตาย”

    ฉันแอบฟัง  พวกเธอคุยกัน …

    แต่ก็… ไม่เชิง…

    ยังไงก็เหอะ  พวกเธอกรี๊ดอะไรกันน่ะ

    ฉันอยากรู้ว่า  ใครที่พวกเธอพูดถึง

    ฉันหันไปเห็นเด็ก 5 คนที่ใส่เสื้อ โรงเรียนซังโด

    น่าประหลาด… พวกเขาใส่ชุดเหมือน มินซุกเลย!

    ….

    แต่… รูปนั่น….
    …

    ..
    .
    หา! นั่นฉันนี่!

    เขามีรูปฉันได้ไง!

    =_= แอบดู!

    “ซันโฮ  นายหาเด็กนั่นเจอยัง?” หนึ่งในเด็กซังโดนั่นพูดขึ้น  ขณะที่ชี้ไปที่รูปในมือของซันโฮ

    ห า!!! พวกเขามองอะไรน่ะ… ฉัน?! O_O

    ต้องไม่ให้ใครเห็นฉัน!!

    ฉันก้มหัวต่ำ  และพยายามทำให้ผมปรกหน้า

    …
    รอเดี๋ยว… ซันโฮ………. มิน ซันโฮ? ผู้ชายคนนั้น? คนที่มินซุกพูดว่า จะฆ่าฉันเพราะฉันวางหูเขา 2 ครั้ง?

    อ๊าก! คงไม่ใช่เขาหรองนะ!

    ฉันไม่อยาก ต  า  ย  TT__TT

    …
    แต่ว่าต้องแน่ใจก่อนว่าไม่ใช่ฉัน อาจจะเป็นใครที่เหมือนฉัน ^0^
    …
    แต่ว่ามันฉันนี่ นั่นมันผมฉัน!!

    คุณรู้ไหม  ไม่มีใครน่ารักเหมือนฉันหรอก
    …
    ได้ ได้ ฉันขี้เหร่… แค่พยายามให้กำลังใจตัวเองอยู่

    แต่น่าแปลกที่เขา  มีรูปฉัน

    “ให้ตาย! ฉันหาเธอไม่เจอ! พับผ่าซิ! ฉันพนันว่า  มินซุกต้องให้รูปมาผิด!”

    O_O มินซุก? ไม่นะ… เป็นไปไม่ได้หรอก… มินซุกทำงั้นไม่ได้หรอก?

    -__- แต่… มันก็เป็นไปได้…

    คัง มินซุก!นายลำบากแล้ว!

    ช้าก่อน…ฉันกำมือแน่น

    “ลำบากยังไงแค่หาผู้หญิงน่าเกลียดคนหนึ่งให้เจอ!” เขาโชว์รูปฉันให้ทุกคนดู

    ตาย

    มิน ซันโฮ… นายตายแน่  ลงนรกด้วย!!!

    “เฮ้! อุนมี! นั่นเธอปล่าว! ทำไมหนุ่มซังโดมีรูปเธอล่ะ อุนมี?!”

    O_O!!!! ชอย อุนเจ!!!! ยัยบ้า! ทำไมเธอทำแบบนี้!!!

    หรือเธออยากตายพร้อมน้องชายฉัน หา?

    พูดมาซิ!

    TT__TT ฉันจะตาย…

    ฉันหันหน้าไปทางอุนเจ

    “เฮ้! ซันโฮ! มันเธอนิ!

    อ๊าก!!! ฉันไม่อยากตายT_T

    *ตึก ตึก*

    อ๊าก! เขาเดินเข้ามาแล้ว!

    ฉันก้มหน้าลง  และกำลังจะร้องไห้

    “O_O อุนมีร้องไห้ทำไม? ใครทำร้ายเธอ? ฉันจะตีมันให้ตายเลย!”

    เธอแหละจะตาย อุนเจเธอขุดหลุมฝังฉัน T_T

    …

    ไม่น่ะ ฉันเห็นเท้า 2 คู่ อยู่ข้างหน้าฉัน

    >_< ช่วยด้วย

    “ยกหัวขึ้น...”-ซันโฮ

    เขาพูดกับฉันเหรอ?

    ฉันพยายามฟัง

    ฉันไม่ขยับ

    และฉันร้องไห้อีก  

    “บ้า!! ชะมัด ยกหัวขี้เหร่ขึ้นซะ!”

    ว้าย! อย่าทำเสียงน่ากลัวซิ

    ฉันกลัว

    ฉันจะต้องอธิบายไม่ว่าฉันหัวขึ้นหรือไม่…แต่ในที่สุด  ฉันก็ยกหัวขึ้นมองหน้าเขา

    … ตอนนี้  ฉันเผชิญหน้ากับมินโฮ

    ไม่ ไม่ใช่เผชิญหน้าหรอก ตอนที่ฉันมองหน้าเขา….. มันเซ็กซี่มาก

    โอ! เขามีขากรรไกรที่สวย! ริมฝีปากสีชมพู! ทำให้ฉันอยากสัมผัสมันจัง แล้วฉันแทบอดไม่ได้ที่จะมองขนตายาวสีน้ำตาลของเขาได้ ฉันหยุดร้อง และยืนอยู่ตรงหน้าเขา

    เขาค่อนข้าง…. สูงแหละ

    สูงกว่ามินซุก

    ฉันตัดสินใจเผชิญหน้ากับเขา

    ผิวเขาใสมาก  “ให้ตาย! อย่ามองฉันอย่างงี้อีกนะ! น่ากลัวชะมัด!”

    อ๊าก! O_O

    หลังจากนั้น….

    ฉันรู้สึกว่า มือเขาจับที่ไหล่ฉัน

    หวา  T_T

    มือเขาเย็นจัง… ฉันคิดว่า  จะร้องไห้อีกครั้งนะ

    TT__TT ว้า!

    ฉันกำลังทำตัวเหมือนเด็กขี้แย -__-^

    “ให้ตาย! เธอจะร้องไห้ทำไม!”

    เสียงเขาดังมาก  

    “*ชิ บ*ชิ บ*”

    “นั่นเธอเหรอ?!”

    ซันโฮ เทียบหน้าฉันที่ร้องไห้  เข้ากับรูป

    …

    “(_ _) (T_T) (_ _) (T_T)”

    ฉันทำอะไรไม่ได้เลย พยายามไม่มองหน้าเขา

    “เธอรู้ไหมว่าเธอทำอะไร?!” เขาตะโกน

    เงียบซะ! หูฉันจะหนวกแล้ว!

    แต่ว่า ฉันไม่คิดจะบอกเขาหรอก…. ”

    “…”

    “เธอวางโทรศัพท์ฉัน! ท่าทางวันนี้เธอจะอยากตาย!”

    เขาจับไหล่ฉันไว้

    ห ว า T_T

    วายร้าย  จะฆ่าฉัน

    …

    *โจมตีครั้งสุดท้าย*

    ฉันกระชากผมเขาอย่างแรง แล้วเตะเข้าที่หน้าแข้งเขา และวิ่งหนีลงรถยังกะคนบ้า

    “ให้ตายเหอะ!ผมฉัน!”

    ข้างหลังฉันมีเด็กซังโดกับซันโฮ

    ฉันได้ยินเสียงโหวกเหวกข้างหลังฉัน  T_T

    ….

    หลังจากที่อุนเจมายืนอยู่ข้างฉัน

    “เธอทิ้งฉันไว้!” เธอกรี๊ดใส่หูฉัน!

    อย่าทำให้ฉันหูหนวกนะ!

    ให้ตาย! <”_<

    …

    เราวิ่ง และวิ่งไปจนถึงโรงเรียนโดยุง

    ที่ปลอดภัยที่สุดคือ ต้องซ่อนที่โรงเรียน...หมายถึง  ถ้าทำได้นะ
    .................
    (ติดตามต่อ ตอนที่ 3)

    scottie : สัญลักษณ์พวกนี้คงไว้ตามต้นฉบับค่ะ นิยายเกหลีเดี๋ยวนี้มีสัญลักษณ์เยอะเหลือเกิน

    คนนอก : ท่าทางจะสนุกก็ดีแล้วค่ะดีกว่าไม่สนุก

    แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 47 18:24:10

    จากคุณ : ผักรู้นอน - [ 27 ธ.ค. 47 18:20:41 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป