เนื่องจาก ผู้แต่ง กลับมาถึงกรุงเทพฯ ในวันอังคาร ป่วยมั่ง อะไรมั่ง เขียนไม่ออก ตอนนี้เลยให้ผมเขียนเรื่องย่อ ต่อจากครั้งที่แล้วขัดตาทัพไปก่อน ตอนหน้า คงลงวันพฤหัสหน้าเหมือนเดิม ยกเว้น คนเขียนเกิดคึก อาจลงเร็วกว่านั้นครับ
ความเดิมถึงตอนที่14
ฮั่นตงหลังจากแยกกับเหวินเหม่ยชิง ก็ตามไปช่วย หลี่ซังซัง แต่ว่า นางกลับโดนคนร้ายวางยาพิษทะลวงไส้ หากอีก 49 วัน ไม่มียาถอนพิษ จะต้องตายอย่างทรมาน
ก่อนหน้าคนชุดดำได้พูดว่า
ไอ้แก่นั่น(เฒ่าแก่เฉิน)มันล่วงหน้าไปปรโลกแล้ว ส่วนเจ้ายังคงรออีก 49 วันแล้วค่อยติดตามมันไป
คำพูดนี้สร้างความตื่นตระหนกให้กับหญิงสาวในคราบของหนุ่มน้อยยิ่งนัก ดูท่าคนชุดดำยังไม่ล้มเลิกความคิดที่จะให้นางกลืนกิน ยาพิษทะลวงไส้ ลงไป
แต่หลังจากที่คนชุดดำทราบว่า นางเป็นสตรีกลับมีท่าทีร้อนรนอย่างเห็นได้ชัด
จ..เจ้า เจ้าเป็นสตรี ที่แท้...ที่แท้เจ้าเป็นอะไรกับหลี่เฉินเชียงกันแน่ รีบบอกออกมา น้ำเสียงของคนชุดดำทั้งแตกตื่นและรุ่มร้อน ทว่ากลับคล้ายแฝงแววตื่นเต้นดีใจอยู่หลายส่วน
หลี่ซังฮู้เม้มปากแน่นเป็นความหมายว่าจะไปกล่าวอะไร คนชุดดำพลุ่งพล่านใจยิ่งนัก พุ่งกายเข้ารวบมือของหญิงสาว
เจ้า...เจ้ามีชื่อจริงๆว่าอย่างไร? เจ้าใช่เกิดวันที่ 7 เดือน 11 หรือไม่?
หลี่ซังฮู้รู้สึกงงงันเหตุใดคนผู้นี้กลับล่วงรู้วันเดือนปีเกิดของนาง
จากนั้น นางก็ได้รับความช่วยเหลือจากฮั่นตงส่วนคนชุดดำล่าถอยหนีไป
.
กลับไปกล่าวด้านหอห้ากระบี่ ต่างพากันสงสัยว่าจะต้องมีไส้ศึก เพราะห้องขังสร้างไว้แน่นหนา ไม่ว่ายอดฝีมือระดับใด ย่อมไม่สามารถฝ่าออกไปได้ นอกจากต้องมีกุญแจ ในที่สุด ตั๋วล่ายสุก และ หวงอี้เฟย ก็สามารถจับตัว เตียอัน หนึ่งในผู้คุ้มกฏของ บู๊ตึ๊ง ที่มีพฤติกรรมน่าสงสัยไว้ได้ ยังมิได้สอบสวนอย่างใด ก็ถูกจื่ออิง ว่าที่ เจ้าสำนักบู้ตึ๊ง สังหาร ในทันที
..
หลี่ซังฮู้ (ซังซัง) ระหว่างที่นอนรอฮั่นตงไปหายาแก้พิษ กลับ ได้รับการช่วยเหลือจาก บุรุษลึกลับ นางมีอาการดีขึ้น และ ชักชวน ฮั่นตงเข้าพรรค ฉิกจับอิด ทั้งคู่โต้เถียงกัน เกี่ยวกับ แนวทางของพรรค อยู่พักใหญ่
คำก็มาร สองคำก็มาร ฉิกจับอิดเราประกอบการค้าอย่างถูกต้อง กลับถูกหาว่าเป็นพรรคมาร ??
พวกเจ้ากว้านซื้อ ยึดครองโรงเตี๊ยมทั่วแผ่นดิน แย่งการทำมาหากินของชาวบ้าน เช่นนี้ยังไม่เรียกพรรคมารอีกหรือ ? ฮั่นตงย้อนถาม
หลี่ซังฮู้ยืดกายเชิดหน้าขึ้นกล่าวว่า
แนวทางของ พรรคเรา คือ สร้างความเจริญ กระจายความมั่งคั่งทั่วแผ่นดิน หากเทียบกันแล้วเรายังช่วยชาวบ้านพวกนี้มากกว่าพวกเหล่าขุนนางกังฉิน ที่ดีแต่โกงกิน รับสินบนเสียอีก ยังมีอีก โรงเตี๊ยมที่เราได้มา มาจากการที่เราเจรจาขอซื้อกิจการมา มิได้ใช้กำลังบังคับขู่เข็ญ คนที่ขายให้ก็ล้วนแต่เต็มใจทั้งสิ้น
หืม?
การขยายกิจการโรงเตี้ยมทำให้ผู้คนมีงาน มีกินมีใช้ ทำให้มีความเป็นอยู่ดีขึ้นโดยถ้วนทั่ว ไม่ว่าที่ใดขาดแคลนสินค้าใดพรรคเรา ก็สามารถจัดหาไปให้ทั้งสิ้น ตั้งแต่เริ่มมีประวัติศาสตร์มาพวกขุนนางราชสำนัก เคยทำได้อย่างนี้ไหม? หลี่ซังฮู้กล่าวต่อ
พวกชาวยุทธนอกจากทำตัวไร้ประโยชน์ อยู่ไปวัน ๆ ไม่ทำอะไร เอาแต่ทะเลาะต่อยตี เข่นฆ่าล้างแค้นกันอย่างหาสาระมิได้ พรรคฉิกจับอิดเรา เป็นพรรคที่มีความคิดก้าวหน้า หวังช่วยเหลือชาวบ้าน เปลี่ยนแปลงยุทธจักร ที่เอาแต่ฆ่าฟัน ให้หันมาทำมาหากิน มีอาชีพสุจริต เช่นนี้ มีอันใดไม่ถูกต้อง?
แต่ก็ควรทำตามระเบียบวิธีของกฎหมาย
ฮั่นตงกล่าวในที่สุด ไม่ว่าอย่างไรเขาเชื่อว่าหากทุกคนทำตามกฎหมายบ้านเมืองก็จะสงบสุข
พรรคเรามีอันใดที่ผิดกฎหมาย การค้าขายก็เฉกเช่นกระประลองยุทธ์ ย่อมมีแพ้มีชนะ เมื่อพ่ายแพ้ ก็ปิดกิจการไป พวกมันค้าขายสู้เราไม่ได้จึงกล่าวหาว่าพวกเราชั่วร้ายต่าง ๆ นา ๆ ท่านกลับเชื่อพวกมัน หลี่ซังฮู้สรุป ท่านลองสังเกตดู ที่ใดที่ฉิกจับอิดแผ่สาขาไปถึง แม้ชาวยุทธต้องหลีก ทางการต้องหลบ แต่ชาวบ้านล้วนอิ่มหมีพีมันมีความสุขถึงที่สุด ถามว่า
เช่นนี้มีที่ใดผิดกฎหมายกันแน่ ?
"การที่พรรคเจ้าใช้พิษ "ซาเลอปี่" สังหารประมุขเตียแห่งบู๊ตึ๊ง ยังมิใช่การกระทำที่ผิดกฎหมาย .. ข้าว่านอกจากผิดกฎหมาย แล้วใช้พิษทำร้ายผู้คนยังจัดเป็นวิธีที่ต่ำช้ายิ่งนัก เช่นนี้ยังมิเรียกขาน พรรคฉิกจับอิดของเจ้าเป็นพรรคมาร ?" ฮั่นตงโต้กลับอย่างดุเดือด
หลี่วังฮู้นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่จะกล่าวช้า ๆ ว่า
"เรื่องการตายของประมุขเตีย ข้าขอยืนยัน พรรคฉิกจับอิดเรากล้าทำกล้ารับ เจ้าสำนักบู๊ตึ้งหาได้ตายด้วยฝีมือของพรรคเราไม่ ส่วนเรื่องพิษ "ซาเลอปี่" นั้นจะต้องมีเบื้องหลัง การมาของข้าครั้งนี้ก็เพื่อสืบความเรื่องนี้เช่นกัน บางที อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับคนร้ายชุดดำผู้นั้นก็เป็นได้
เมื่อเห็นฮั่นตงไม่ต่อคำ นางจึงกล่าวต่อไปว่า
"ส่วนเรื่องที่ท่านกล่าวหาว่าผู้ใช้พิษฆ่าคนเป็นผู้ที่ชั่วร้าย อำมหิต นั้น มิว่าจะใช้พิษหรือกระบี่ ฆ่าคนก็คือ ฆ่าคน หาได้มีอันใดแตกต่างกันไม่"
"ยังจะมิมีอันใดแตกต่าง ดาบกระบี่เพียงฟาดฟันพ้นผ่าน ชีวิตก็ดับสูญ ส่วนยาพิษกลับต้องทนทุกข์ทรมานเป็นเวลายาวนานจนเสียชีวิต เช่นนี้ยังมิแตกต่าง?"
"พี่ฮั่น ท่านลองคิดในแง่กลับกัน ดาบกระบี่สามารถทำให้ผู้คนจบชีวิตโดยรวดเร็ว แต่นั่นมิใช่เป็นการทำลายชีวิตผู้คนโดยง่ายหรอกหรือ ? ยาพิษแม้อาจทำให้ทนทุกข์ทรมาน ทว่าเมื่อมียาแก้ ไยมิใช่สามารถรักษาชีวิตไว้ได้?"
หลี่ซังฮู้ยังคงโต้ตอบมิลดละ แต่เหตุผลครานี้ของนางใช่ว่ามิมีเหตุผล ฮั่นตงจึงได้แต่นิ่งฟัง
"ผู้ใช้พิษเองก็มีข้อกำหนดของผู้ใช้พิษ พวกมันล้วนปฏิบัติตามคำสั่งสอนของปรมาจารย์แห่งพิษ อ้าวเอี้ยงฮง นั่นคือมิว่าท่านใช้พิษร้ายกาจรุนแรงซักเพียงใด จงเว้นทางรอดให้แก่ผู้คนหนึ่งสาย นี่กลับเป็นว่าผู้ที่ใช้พิษมีจิตเมตตามากกว่าผู้อื่นหรอกหรือ ?"
"การที่จะดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับผู้ใช้ พิษมิได้ฆ่าคน ผู้ที่ฆ่าคนคือผู้ที่ใช้พิษ ยาพิษนั้นหาได้เลวร้ายด้วยตัวมันเองไม่ เฉกเช่นเดียวกับวิชาฝีมือของสำนักสายธรรมมะ เช่น บู๊ตึ๊ง เส้าหลิน หากมีผู้นำมาใช้ฆ่าคน มันก็กลายเป็นอาวุธสังหารที่โหดร้ายได้เช่นกัน"
เรื่องดำเนินมาถึง ตอนที่16 ที่มีชื่อแปลกประหลาดว่า อู้ถาวร
กล่าวถึง เสี่ยวซา เด็กโรงครัวแห่งบู้ตึ๊ง วันนี้มันโชคดีได้พบกับ เสี่ยวเง็ก แห่งหันซาน ทั้งคู่ยังอยู่ในวัยเยาว์ ทำให้รู้สึกสนิทสนมกันเป็นพิเศษ
จากนั้น ก็กล่าวถึงจื่ออิง ว่าที่เจ้าสำนัก ที่กำลังกลัดกลุ้ม เพราะทราบว่า ทั้งคุณวุฒิ วัยวุฒิของตนเอง ยังมีบารมีไม่พอที่จะเป็นเจ้าสำนัก รวมทั้งยังกลัดกลุ้มเกี่ยวกับ เหวินเหม่ยชิง ที่มันแอบหลงรัก ซึ่งยามนี้กลับ สนิทสนมกับหวงอี้เฟย ศิษย์เอกของ ตั๋วล่ายสุก แห่งคุนหลุน
จากการยั่วยุ และ ช่วยเหลือ จาก หลิวหยงเคอ แห่งหัวซาน ทำให้มันวางแผน วางยา เหวินเหม่ยชิง เพื่อรวบรัดนาง ทว่า คนที่รับเคราะห์กรรมกลับ เป็น เสี่ยวเง็ก สหายสนิทของเสี่ยวซา เด็กโรงครัวนั่นเอง เนื้อเรื่องตอนนี้ นับว่าตื่นเต้นหวาดเสียวมิใช่น้อย
ระหว่างนั้น เหวินเหม่ยชิงได้ลอบเข้าไปยังที่พัก ของ ตุลาการเที่ยงธรรม ในที่สุดก็ได้สนทนาและทราบว่า แท้จริงแล้ว แม่ชีกล้วยไม้ขาว อาจารย์ของนาง มิได้ตายด้วย เงาพรายไร้รูป เพียงแต่ถูกทำให้คล้ายเป็นเช่นนั้น
ทั้งยังทราบว่า แท้จริงแล้ว ตุลาการฯก็คิดช่วยเหลือ ฮั่นตง เช่นกัน ทว่าฝ่ายฉิกจับอิด โดยเฒ่าเฉิน มาช่วยเหลือเอาไว้ก่อน นั่นทำให้นางคิดว่า เรื่องราวนี้มิใช่เรื่องธรรมดาอย่างแน่นอน นางยังได้รับการขอร้องให้ช่วยในบางเรื่องจากตุลาการฯอีกด้วย
ด้านจื่ออิง หลังจากนั้น ก็พลั้งมือฆ่าเสี่ยวเง็กตาย เสี่ยวซาเด็กโรงครัวมาพบเห็นเหตุการณ์ เข้าพอดี และจะนำเรื่องไปฟ้องกับ ผู้เฒ่าของสำนัก แต่จื่ออิงเข้าขัดขวาง
จากคุณ :
ทีมแต่งนิยาย
- [
7 ม.ค. 48 11:45:09
]