ความคิดเห็นที่ 1 ฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อแม่ ฉันได้รับทุกอย่างเกินพอเสมอ แม้ว่าพ่อจะลำบากแค่ไหน แต่สิ่งที่ฉันต้องการพ่อไม่เคยปฏิเสธ จนแม่ฉันพูดเปรยๆออกมาเวลาเกิดอาการหมั่นไส้ฉันว่า “ระวังเหอะสักวันจะเสียคนเพราะพ่อตามใจ” แม้ว่าฉันจะเป็นลูกสาวคนเดียวแต่แม่ฉันก็ไม่เคยถนอมฉันเลย ถ้าทำผิดโทษของฉันคือตี ตีด้วยอาวุธใกล้มือทุกอย่างที่แม่คว้าได้ เข็มขัด ไม้แขวนเสื้อ หญ้าคา สายยาง ก้านมะยม ฯลฯ แต่รสชาติที่แซบสุดฉันว่าไม่มีอะไรเกินก้านมะยม เฟี๊ยว ควั่บ  จ๊าก....... ถ้าพ่ออยู่ใกล้ๆฉันไม่เคยลังเลที่จะพุ่งตัวเข้าไปหลบรสชาติความเจ็บปวดนั้นในอ้อมอกพ่อ อ้อมอกที่พร้อมจะรับทุกความเจ็บปวดนั้นไว้เอง และแม่ก็ไม่เคยหยุดตีฉัน เมื่อเห็นว่าฉันซ่อนอยู่ในอกอุ่นๆของพ่อ แม่จะยิ่งโมโหมากขึ้นเมื่อเห็นพ่อเอาตัวเข้ารับ แม่คิดว่าพ่อให้ท้ายฉันมากเกินไป ทุกเช้าพ่อจะต้องไปส่งฉันที่โรงเรียน และรอรับกลับทุกเย็น ฉันจะซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์คันเก่ง เก๋ากึ้กของพ่อ แขนเล็กๆของฉันโอบอยู่ที่พุงพุ้ยๆของพ่อ ฉันโอบพุงพ่อไม่มิด เพราะพ่อฉันจ้ำม้ำ จริงๆนะพ่อฉันไม่ได้อ้วนสักหน่อย ตั้งแต่จำความได้ พ่อฉันไม่เคยดุหรือตีฉันเลย แม้ว่าฉันจะเซียนเรื่องซนมากขนาดไหน พ่อฉันให้แม่รับบทนางยักษ์ แล้วพ่อเล่นบทพระเอกทุกที ครั้งหนึ่งฉันแอบไปเล่นซนในทุ่งใกล้ๆบ้านพร้อมสมุนอีก4-5คน ฉันเห็นลูกหว้าสีดำเต็มต้น มันช่างเร้าใจเกินทน ฉันและสมุนพร้อมใจกันปีนเก็บกินลูกหว้าที่สุกคาต้นด้วยความคะนอง แต่แค่เก็บกินเองยังไม่เป็นที่พอใจของฉัน ฉันอยากให้พ่อได้กินด้วย หลังจากที่กินเองจนเต็มคราบแล้วฉันก็เก็บลูกหว้าดำๆนั้นใส่กระเป๋ากางเกง ต้นหว้าต้นใหญ่นั้น กิ่งใกล้ๆก็โดนพวกเราเก็บกินซะเกือบเกลี้ยง แล้วตาซนๆของฉันก็เหลือบไปเห็นที่สุดปลายกิ่ง ลูกหว้าดำๆยังมีอีกมากมาย ฉันค่อยๆคืบตัวออกไป ใกล้ปลายกิ่งขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งเข้าใกล้กิ่งก็ยิ่งโน้มลงตามแรงโน้มถ่วงของโลก มือน้อยๆของฉันเอื้อมออกไปสุดแขน แล้วโลกของฉันก็ตีลังกา กิ่งหว้านั้นหักลง ฉันเกาะติดแน่นอยู่กับกิ่ง โชคดีที่ข้างล่างคือต้นหญ้าคาที่ขึ้นเบียดเสียดกันจนแน่น กระดูกกระเดี้ยวของฉันก็เลยยังอยู่เป็นปกติ มีแต่ผิวหนังที่ถลอกปอกเปิกยับเยิน ลูกสมุนของฉันรีบวิ่งไปตามพ่อกับแม่ เมื่อแม่มาถึงแม้ว่าจะเป็นห่วง แต่เมื่อเห็นว่าฉันปลอดภัยดี แม่ก็ประเคนฝ่ามือใส่ฉันทันที แน่นอนว่าพ่อต้องเอาตัวเข้าบังเช่นเคย น้ำตาที่ไหลอาบแก้มของฉันถูกฝ่ามือหนาๆของพ่อปาดน้ำตาให้ ฉันล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ล้วงลูกหว้าที่ตอนนี้เละหมดแล้วยื่นให้พ่อ “พ่อจ๋าหนูเก็บลูกหว้ามาฝากพ่อ” พ่อยิ้มแล้วก้มลงอุ้มฉันกลับบ้านทั้งที่ฉันโตจนหมาตัวไหนก็เลียก้นไม่ถึงอีกแล้ว แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 48 04:02:43 จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 10 ม.ค. 48 00:10:16 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ฉันเป็นเด็กที่มีระเบียบน้อยมาก สมุด ดินสอ ปากกา ไม้บรรทัด และอุปกรณ์การเรียนของฉันสามารถอันตรธาน จากกระเป๋าฉันได้ทุกวัน จนแม้แต่พ่อเองก็เอือม ทุกเช้าเราต้องแวะร้านค้าปากซอยเพื่อซื้ออุปกรณ์การเรียนทุกวันจันทร์ถึงศุกร์ แล้ววันหนึ่งพ่อก็ยื่นคำขาด “ถ้าวันนี้ลูกทำของหายอีก พ่อจะตีนะ” ฉันรับปากพ่ออย่างดี พร้อมกับกำดินสอแท่งสวยไว้แน่น มันเป็นดินสอกดลายสวย ที่ไม่มีทางเป็นกรรมสิทธิ์ของฉันแน่ถ้ามากับแม่ ฉันตั้งใจจะรักษามันไว้อย่างดี แต่แล้วฉันก็คือฉัน คนเดิม ทุกเย็นพ่อต้องรับหน้าที่สอนฉันทำการบ้าน เพราะถ้าแม่เป็นคนสอนฉันคงน่วมคามือเช่นเคย ฉันคว้ากล่องดินสอเหล็กขึ้นมาเปิด แล้วดินสอกดแท่งใหม่ก็ไม่อยู่ในกล่องดินสอซะแล้ว คราวนี้ฉันคงต้องโดนพ่อตีเป็นครั้งแรกแน่นอน ฉันยอมรับชะตากรรมของตัวเองโดยการหาอาวุธสำเร็จโทษตัวเองมายื่นให้พ่อ พ่อก้มหน้ามองตะเกียบในมือฉันงง งง “หนูทำดินสอที่พ่อซื้อให้เมื่อเช้าหายไปแล้ว ขอโทษค่ะพ่อตีหนูได้เลยนะ” พ่อคว้าตะเกียบไปตีหน้าขรึม พ่อจับมือฉันหงายขึ้นแล้วแตะเบาๆด้วยตะเกียบที่ฉันยื่นให้ “ทีหลังอย่าทำของหายอีกนะลูก เงินทองมันหายาก” ฉันเงยหน้ามองพ่อ ถ้าฉันมองไม่ผิด ฉันเห็นแววขำในดวงตาใจดีของพ่อ นั่นคือครั้งแรกและครั้งเดียวที่พ่อตีฉัน ความซนของฉันยังคงมีภาคต่อมาเรื่อยๆ วันสงกรานต์ปีหนึ่ง ฉันและเด็กข้างบ้านตั้งวงสาดน้ำผู้คนที่เดินผ่าน ผู้ใหญ่ห้ามไม่ให้ใช้น้ำก๊อก พวกเราก็เลยตักจากบ่อน้ำข้างบ้าน แต่ยิ่งตักน้ำก็ยิ่งขุ่น ฉันก็เกิดไอเดียบรรเจิดอีกครั้ง ฉันลงไปในบ่อน้ำนั้น แล้วว่ายไปตักกลางบ่อ ที่น้ำยังใสอยู่ จากนั้นก็ส่งขึ้นไปให้สมุนสาดผู้คนต่อไป ฉันทำแบบเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนครั้งสุดท้ายฉันรู้สึกเสียวแปล๊บ ที่นิ้วก้อยเท้าขวา ฉันปีนขึ้นจากบ่อ พอพลิกเท้าขึ้นมาดู เลือดสดๆไหลออกมาแบบก๊อกแตก คนข้างบ้านพาฉันไปเย็บแผลที่คลินิกปากซอย เพราะแม่ออกไปซื้อกับข้าว พ่อเอางานไปส่งบ้านลูกค้า แม่กลับมาบ้านก่อนพ่อ และก่อนที่แม่จะเข้าบ้าน ป้าข้างบ้านก็รายงานข่าวสดให้แม่ฟังแล้ว แม่เข้าบ้านมาพร้อมใบหน้าบูดบึ้ง ฉันนั่งอยู่บนเก้าอี้ผ้าใบ แม่เข้ามาผลักเก้าอี้ล้ม แล้วตีฉันพร้อมกับร้องไห้ไปด้วย “ทำไมถึงซนอย่างนี้ จะเป็นสาวอยู่วันสองวันนี้อยู่แล้ว” ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงซนอย่างนั้น แต่ฉันจำได้แม่นเลยคือความโกรธของแม่ในวันนั้น ฉันกลัว แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 48 04:04:43 จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 10 ม.ค. 48 00:52:49 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แม้ว่าจะกลัวแม่ตี แต่ฉันก็ยังไม่เลิกซน หน้าบ้านฉันจะมีต้นมะม่วงแก้วที่แม่แสนหวง ฉันเคยเอาเชือกไปผูกไว้ที่กิ่งมะม่วงเพื่อทำเป็นชิงช้า พอแม่มาเห็นฉันก็โดนบ่นยับ แต่ความอยากนั่งชิงช้าบนต้นมะม่วงของฉันยังไม่หมดไป ฉันแอบเอาเชือกไปผูกไว้บนต้นมะม่วงอีกครั้ง แต่คราวนี้อยู่บนกิ่งสูงเหนือระดับสายตาแม่ สูงราว 10 เมตรคงจะได้ กิจกรรมสุดมันส์อีกอย่างก็คือกินมะม่วงบนต้นโดยการใช้ปากปอกเปลือก แล้วกัดกิน แถมยังนั่งชิงช้าที่แอบผูกไว้เองด้วย แต่วันนั้นมันไม่สนุกเหมือนเคย เพราะเชือกที่ผูกไว้มันทรยศ ฉันลอยละลิ่วลงมาสู่พื้นถนน เสียงดังสนั่น แน่นอนเหตุการณ์เกิดขึ้นในขณะที่พ่อไปทำงาน และแม่ไปตลาด เพื่อนบ้านฉันไม่มีรถ ฉันจึงต้องนอนทรมาณรอพ่อที่ขับรถออกจากที่ทำงานทันทีที่ได้รับโทรศัพท์ว่าลูกสาวเกิดอุบัติเหตุ ตลอดทางฉันได้แต่พร่ำร้องว่า “พ่ออย่าให้แม่ตีหนูนะ ฮื่อ  ฮื่อ” แม่ตามมาถึงโรงพยาบาลในขณะที่ฉันกำลังรออยู่หน้าห้องเอ็กซเรย์ พ่อลากแม่ออกไปก่อนที่แม่จะมาถึงตัวฉัน ฉันได้ยินเสียงพ่อระล่ำ ระลัก บอกกับแม่ “แม่แกอย่าตีลูกนะลูกกลัว” พ่อปกป้องฉันเสมอ แม้ว่าพ่อจะโกรธเพียงใด แม่เดินมาหาฉันพร้อมน้ำตาเต็มหน้า คราวนี้ไม่มีแม้แต่เสียงดุด่า  แม่กอดฉันร้องไห้ คงเพราะแม่รู้ว่าฉันเองก็เจ็บมากพอแล้ว กระดูกขาฉันหักเป็นท่อนจากความซนในครั้งนั้น เมื่อฉันกลับมาพักฟื้นที่บ้าน ฉันต้องใช้ไม้เท้าไปอีกเป็นเวลาสองเดือน ไม่สามารถงอขาได้ ในตอนนั้นร่างกายฉันเป็นสาวแล้ว ในขณะที่ความซุกซนแบบเด็กๆยังไม่จางหาย ฉันเป็นประจำเดือนและมันก็เลอะเทอะมาเปื้อนกางเกง ฉันเอากางเกงสองสามตัวที่เปื้อนประจำเดือนแช่ไว้ในกะละมัง แช่ไว้หลายวันจนกลิ่นเริ่มเหม็น ฉันไม่สามารถนั่งยองๆลงไปซักผ้านั้นได้ วันหนึ่งฉันได้ยินเสียงแปรงซักผ้าดังแคร่ก แคร่ก ฉันเดินตามเสียงนั้นไป ภาพที่ฉันเห็นก็คือแผ่นหลังของผู้ชายคนหนึ่ง คนที่ปกป้องฉันมาตลอดชีวิต กำลังนั่งซักผ้าเปื้อนเลือดนั้นอย่างไม่รังเกียจ ฉันอยากจะลงไปกอดพ่อไว้ แต่ฉันไม่สามารถลงนั่งยองๆได้ ฉันอยากบอกพ่อว่า “พ่อจ๋าขอบคุณจ้ะ” แต่ฉันก็อายเกินกว่าจะพูดคำนั้น พอฉันเริ่มโตเป็นสาว ฉันก็เริ่มรักสวยรักงามเหมือนสาวธรรมดาทั่วไป แต่แล้วธรรมชาติก็กลั่นแกล้ง ฉันเป็นตาแดงขั้นรุนแรง ตอนนั้นตาแดงระบาดทั่วโรงเรียน แต่อาการฉันหนักมากกว่าคนอื่นหมอบอกว่าฉันติดเชื้ออย่างรุนแรงต้องนอนโรงพยาบาล ฉันร้องไห้กลัวว่าจะต้องตาบอด แถมฉันยังระบายอารมณ์ร้ายๆใส่พ่ออีก พ่อลูบหัวฉันเบาๆ แล้วพูดเสียงเรียบๆว่า “ตาพ่อมีตั้งสองข้าง ถ้าลูกมองไม่เห็นจริงๆ ก็เอาตาพ่อซิลูก” ฉันมองเห็นความรักจริงในดวงตาของพ่อ ดวงตาที่พ่อพร้อมจะยกให้ฉันง่ายๆ เหมือนที่พ่อยกหัวใจให้ฉันแล้วทั้งดวง จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 10 ม.ค. 48 01:33:04 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แล้ววันหนึ่งที่ฉันโตพอที่จะมีคนรักฉันเลือกคนที่คล้ายกับพ่อฉัน แม้ว่าฉันจะรู้ว่าไม่มีใครดีเท่าพ่อฉันอีกแล้ว แต่อย่างน้อยเขาก็ใกล้เคียง แล้วฉันก็ทำให้ชายที่รักฉันมากกว่าใครๆในโลกผิดหวังอีกครั้ง วันหนึ่งฉันบอกพ่อกับแม่ว่าฉันจะแต่งงาน กับชายที่ฉันเลือกแล้วว่าความดีเป็นรองแค่พ่อเท่านั้น ทุกอย่างถูกตระเตรียมโดยผู้ใหญ่ แต่ฉันเกิดสิ่งผิดปกติขึ้นและฉันพยายามซ่อนอาการนั้นไว้ ฉันอาเจียนทุกครั้งหลังมื้ออาหาร ฉันอ่อนเพลีย และนอนหลับเกือบทั้งวัน หลังจากกลับจากทำงานฉันจะซุกตัวอยู่แต่ในห้อง วันหนึ่งฉันแอบได้ยินแม่คุยกับพ่อ “แม่ว่าลูกท้องนะ อาการมันบอก” “ฮื่อ ..ไม่ใช่หรอกลูกสาวฉันไม่ใช่คนอย่างนั้น” ฉันวิ่งกลับไปร้องไห้โฮในห้อง ฉันทำลายความเชื่อมั่นของผู้ชายคนหนึ่งที่ทั้งชีวิตเขามอบให้ฉันคนเดียวมาตลอด ฉันทำร้ายหัวใจพ่อ ฉันทำให้พ่อต้องอับอายเพื่อนฝูง ลูกสาวคนเดียวที่พ่อภาคภูมิใจได้ทำให้พ่อผิดหวังเสียแล้ว และแม้ว่าพ่อจะรู้แล้วว่าฉันท้องจริงๆ พ่อก็ไม่เคยพูดอะไรทำร้ายจิตใจฉันเลย พ่อแค่เงียบไป และมีดวงตาที่เศร้ากว่าเดิมเท่านั้นเอง แล้วในวันที่ฉันแพ้ท้องอาเจียนจนไม่มีแรงลงไปกินข้าว พ่อก็เป็นคนถือชามข้าวต้มมาวางไว้ที่หัวเตียงและลูบหัวฉันเบาๆ “กินข้าวซะลูก เดี๋ยวไม่มีแรงนะฝืนๆหน่อย” ฉันพูดอะไรไม่ออกได้แต่ร้องไห้ แล้วเลื่อนหัวขึ้นไปนอนบนตักอุ่นๆของพ่อ ฉันอยากพูดว่าขอโทษเหลือเกิน แต่ก้อนสะอื้นมันจุกอกจนฉันไม่ได้พูดคำนั้นออกไป ฉันรู้ว่าพ่อไม่เคยโกรธฉันเลย พ่อคงแค่ผิดหวังเท่านั้นแต่ฉันก็อยากจะขอโทษพ่ออยู่ดี และในวันที่ฉันจากอกพ่อไปอยู่กับผู้ชายอีกคนที่รักฉันเหลือเกิน แม่ก็บอกกับฉันว่าพ่อกินข้าว กินปลาไม่ลง พ่อผอมลงกว่าเดิม ความรักของพ่อไม่ได้จบลงที่ฉันเท่านั้น เมื่อลูกสาวของฉันลืมตาดูโลก ความรักมากมายจากคุณตาก็มาถึงหัวใจลูกสาวฉันด้วย สายตาที่พ่อมองลูกฉัน คือสายตาที่พ่อมองฉันมาตลอดชีวิต พ่อจ๋าลูกอยากบอกพ่อเหลือเกินว่ารักพ่อมาก และขอโทษในทุกเรื่องที่ผิดพลาดไป ลูกรู้ว่าพ่อผิดหวัง แต่ลูกสัญญาว่าต่อไปนี้ลูกจะไม่ทำให้พ่อผิดหวังอีก พ่อจ๋าลูกขอโทษ............ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 10 ม.ค. 48 02:05:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขออภัยไม่สามารถสามท่อนจบได้ มันยาวเกิน ขอเป็นสี่ท่อนนะคะ บ๊าย บาย จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 10 ม.ค. 48 02:12:43 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 48 00:24:55 จากคุณ : SONG982 - [ 10 ม.ค. 48 03:11:18 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ขอบคุณค่ะSONG982 แก้ไขจุดที่บอกแล้วค่ะ (บรรทัด และคำว่าอันตรธาน) พิมพ์ในเวิร์ดค่ะ พอโพสถึงเห็นว่าติดกันมาก ส่วนเนื้อหา มันมาจากเรื่องจริงนี่นา และทุกเหตุการณ์ก็เป็นความประทับใจในพ่อจริงๆ ความน่ารักของพ่อมีอีกมากนะคะ ถ้าเขียนหมดสงสัยเฝือกว่าเดิมอีก ฮิ ฮิ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 10 ม.ค. 48 04:10:00 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 48 00:25:53 แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 48 07:24:46 จากคุณ : SONG982 - [ 10 ม.ค. 48 05:12:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 การแสดงออกของความรักนี่มันมีหลายรูปแบบ พ่อก็อย่าง แม่ก็อย่าง ไม่ต้องมาตรฐานเดียวกันเนอะ (แต่ลูกในเรื่องก็น่าตีจริงๆ ฮี่ๆๆๆ) ขึ้นต้นออกขำๆใสๆ  ตอนท้ายกลับเศร้าๆเหงาๆ แฮะ จากคุณ : GTW - [ 10 ม.ค. 48 07:14:55 ]

ความคิดเห็นที่ 10 น้องลูกแม่เอียด เขียนมาแต่ละเรื่องกินใจ ป้าน้ำตาซึมทุกที พูดถึงความรักของคุณพ่อ ป้าก็ได้รับมามากมายเช่นกัน เป็นลูกสาวคนโต หน้าตาถอดคุณพ่อมาด้วย แถมยังซนมากอีก แต่ทุกครั้ง คุณพ่อก็ให้อภัยและให้โอกาสแก้ตัวทุกที เขียนเล่าความประทับใจที่ได้รับ ไม่รู้จบแน่ๆ มาเขียนให้อ่านอีกนะคะ ยินดีต้อนรับเข้ามาในที่แห่งนี้ค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 10 ม.ค. 48 09:40:29 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เหมือนอ่านบทความซึ้งๆ แบบเล่าให้ฟังเรื่องหนึ่ง มากกว่าจะเป็นเรื่องสั้น เกิดความรักพ่อพุ่งขึ้นมาอีกระดับ ^ ^ --ฉันเป็นประจำเดือน ตรงนี้น่าจะใช้ ฉัน มี ประจำเดือน มากกว่านะ เรื่องนี้เน้นไปที่ความรู้สึกระหว่างลูกสาวกับพ่อมาก จนทำให้แม่ดูกลายเป็นตัวร้ายไป ก็เข้าใจครับว่าต้องการจะสื่อ ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อกับลูกให้เด่นชัด เห็นด้วยกับเฮียสรอง song982 ไม่เห็นจำเป็นต้องเอาแม่มาเทียบเคียงให้เห็นเลยนี่ครับ ผมว่า พ่อโอ๋ แม่ตี เป็นอะไรที่ได้สมดุลดีออก จากคุณ : ณัฐกร - [ 10 ม.ค. 48 11:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ยินดีรับฟังค่ะ ขอบคุณที่ช่วยแนะนำ จริงๆแล้วรักแม่มากนะคะ แต่ตอนเด็กๆแม่ดุจริงๆ ขี้บ่น ขี้หงุดหงิด ใจร้อน แต่ก็รักเรามาก เพียงแต่การแสดงออกจะต่างจากพ่อ พ่อจะอ่อนโยนใจดี แม่จะคอยตบๆให้เข้ากรอบตลอดเวลา แต่สุดท้ายที่เป็นตัวคนอย่างทุกวันนี้ก็เพราะความแตกต่างที่ลงตัวของพ่อกับแม่นี่ละค่ะ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 10 ม.ค. 48 13:24:15 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตามมาอ่านแล้วค่ะ บทท้ยเล่นเอาน้ำตาหนูซึมออกมาเลย จากคุณ : T@GeTheR - [ 10 ม.ค. 48 15:49:23 ]

ความคิดเห็นที่ 14 พี่เองก็ซึ้งนะ รักพ่อมากเลย แต่ไม่ค่อยบอก เคยอ้อมแอ้มบอกตอนวันพ่อทีนึง พ่อพูดว่า "จ้ะ" อายแทบแย่ ตอนนี้ก็ไม่ค่อยได้ไปหาเลย พ่อคงเหงานะ แต่ลูกไม่มีเวลาเลยจ้า จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 10 ม.ค. 48 17:04:43 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านแล้วชวนคิดว่าลำเอียงรักพ่อคนเดียวเลยนะนี่ แต่ก็เข้าใจ คุณพ่อน่ารักจริงๆ ค่ะ ระวังคุณแม่น้อยใจน้า จากคุณ : scottie - [ 10 ม.ค. 48 17:47:48 ]

ความคิดเห็นที่ 16 แม่น้อยใจบ่อยๆค่ะ จนชินแล้วมั๊งเนี่ย พ่อน่าสงสารอ่ะ หาเงินได้เท่าไหร่ คุณนายเธอล้วงเกลี้ยง แล้วให้พ่อวันละ50เอง แถมบางวันลูกสาวหิวขนม พ่อก็ล้วงให้หมดกระเป๋าอีก ทุกวันนี้ถ้าฝืดเมื่อไหร่ ก็ยังขอพ่ออยู่เลยค่ะ แต่รักแม่นะดูนามแฝงดิ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 10 ม.ค. 48 18:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เมื่อวันนี้ พ่อยังอยู่ ถ้าทำอะไรเพื่อพ่อได้ ก็รีบเถิด หากสักวัน แค่เราออกไปทำงานในช่วงเช้า เพียงยามสาย พ่ออาจจากเราไปในที่ ที่ไกลแสนไกลแล้วก็ได้ เมื่อถึงเวลานั้น เราอาจต้องมานั่งเสียใจ รู้สึกผิด หรือต้องมานั่่งถามตัวเองว่า ทำไมเช้าวันนั้น พ่อเรียกเรา... เราถึงไม่พูดกับพ่อนะ หนำซ้ำ ยังเดินผ่านท่านไปเฉยๆ ไม่สนใจแม้แต่จะมองหน้าท่านด้วยซ้ำ ซึ่งไม่ใช่โกรธกันมาก่อน แต่เพียงเพราะเรากำลังรีบที่จะไปทำงาน แล้วเป็นไงหล่ะ เมื่อต้องกลับเข้าบ้านมาอีกครั้ง ไม่มีพ่อนั่งอยู่บนโซฟาตัวเดิม ไม่มีเสียงร้องโอดครวญ ยามท่านบ่นปวดหน้าอก ด้วยหายใจไม่ออก เพราะโรคลิ้นหัวใจรั่ว นู่น ท่านไปนอนสงบอยู่ที่วัดแล้ว ถึงตอนนี้จะมานั่งเสียใจ ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว จากคุณ : ล็อตเต้ - [ 10 ม.ค. 48 20:17:24 A:192.168.9.198 X:202.142.193.16 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ถ้าข้อความข้างบนเป็นเรื่องของคุณล๊อตเต้จริงๆ เราเสียใจด้วยนะคะ เราเองพยายามทำวันที่ท่านยังอยู่กับเราอย่างดีที่สุดค่ะ อยากให้ทุกคนดูแลคนที่มอบความรักให้คุณเป็นคนแรกอย่างพ่อกับแม่ดีๆนะคะ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 10 ม.ค. 48 22:22:48 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ไม่กล้าบอกรักพ่อแม่เหมือนกันค่ะ ใช้วิธีเขียนเอา เวลาส่งการ์ดหรือจดหมายไปให้ อิอิ เขียนเอามันเขินน้อยกว่านี่เนอะ จากคุณ : TSURUGI - [ 11 ม.ค. 48 00:29:24 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ใช้วิธีเดียวกันเลยค่ะ แต่กับลูกนะเราพยายามบอกรักเขาตลอด เขาจะได้ไม่เขินเวลาจะบอกเราบ้าง จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 11 ม.ค. 48 01:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณค่ะ ลูกแม่เอียด คือฉันแต่งกลอนให้พ่อบทหนึ่ง คิดใช้ชื่อ พ่อจ๋า..ลูกขอโทษ เหมือนกัน พอได้เข้ามาในเรื่องสั้น เลยสะดุดกับชื่อเรื่องของคุณอย่างจัง โดนใจมากๆ ยังคิดว่า ใจตรงกันเลย และพอเข้ามาอ่าน ก็รู้สึกอบอุ่นกับความรักระหว่างพ่อกับลูกจัง แต่ของฉัน พ่อจะเป็นฝ่ายตีมากกว่านะ อิอิ เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของคุณรึเปล่าค่ะ ยังไงจะคอยเป็นกำลังใจให้นะค่ะ ปล.ใน คคห.17 ตอนแรกตั้งใจจะบอกแบบนี้แต่แรก แต่ไหงดันกลายเป็นระบายความรู้สึกตัวเองไปได้ ก็มะรุนะ เอิ๊กกก จากคุณ : ล็อตเต้ - [ 11 ม.ค. 48 09:41:26 A:192.168.9.198 X:202.142.193.16 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ปกติจะแต่งเรื่องอยู่ห้องสยามค่ะ เพิ่งเข้ามาในถนนนักเขียน ห้องนี้ดีจังกระทู้ตกช้า ได้อ่านกันนานหน่อย จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 11 ม.ค. 48 13:30:50 ]

ความคิดเห็นที่ 23 งานว่าง เลยชะแว๊บบบบ เข้ามาใหม่ เอิ๊กกก คุณ ลูกแม่เอียดตอบเร็วจัง สงสัยจะแอบเล่นที่ทำงานเหมือนกันอ่ะเปล่า 5555 จากคุณ : ล็อตเต้ - [ 11 ม.ค. 48 13:49:52 A:192.168.9.198 X:202.142.193.16 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เล่นที่บ้านค่ะ เวิร์ค แอท โฮม 555 นั่งทับทองเล่นค่ะ ฮิ ฮิ ฮิ ทองม้วนนะ กินแตกๆอร่อยเหอะ เหอ เหอ เหอ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 11 ม.ค. 48 14:48:51 ]

ความคิดเห็นที่ 25 แวะมาหาจ้ะ ป้าเอมจ๋า แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 48 22:28:10 จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 11 ม.ค. 48 14:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 26 แหม แม่คุณ แอ็คท่า ทำตาใส แก้มป่อง เอียงคอพองาม เหมือนนางแบบอาชีพเชียว คราวหน้าบอกคุณแม่ หวีผมหนูนานๆหน่อยนะ เหมือนเพิ่งตื่นเลยค่ะ น่าฟัดจริงๆ จากคุณ : ป้าเอม - [ 11 ม.ค. 48 15:38:16 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คราวหน้าเขียนเรื่องของคุณแม่บ้างสิคะ จะได้ไม่ดูลำเอียงน่ะค่ะ เรื่องเล่าของคุณสนุกดีค่ะ คราวหน้า ถ้าเป็นเรื่องเล่าเรื่อย ๆ แบบนี้ เรื่องอยู่ในหัวข้อความเรียงก็ได้ค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 11 ม.ค. 48 17:41:06 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เข้ามายืนยันว่าก้านมะยมเนี่ยะ สุดยอดจริงๆครับ 555 เด็กๆซนเหมือนกันครับผม โดนซะหลายต่อหลาย น้ำตาไหลเป็นก๊อกน้ำเลยครับ โดนแม่ตีนี่แหละ ก็รู้นะว่าแม่ต้องการจะสั่งสอน แต่แม่ครับ..ผมเจ็บจัง 5555 ตั้งแต่โตมาก็เขินอายซะเป็นส่วนใหญ่ การบอกรักพ่อนี่ไม่เคยเลยครับ ได้แต่เขียนการ์ดเอาเหมือนกัน แหะแหะ จากคุณ : มานีมีตา - [ 11 ม.ค. 48 17:42:24 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านมาจนจบค่ะ อย่างแรก....ตอนที่คุณจบหน้าแรก...ความรู้สึกเราคือ จบแล้ว เรื่องสั้น...        พออ่านต่อมา ก็ดี ..แล้ว ก็มาก มาก ขึ้น จนคิดว่า น่าจะเป็นเรื่องสั้นหลายตอนจบเสียมากกว่า.. แต่กระนั้นก็เข้าใจว่าอยากจะสื่อว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรในชีวิต พ่อคือผู้ที่รักเราเหลือเกิน เช่นเดียวกับแม่ ผู้ทั้งรักทั้งห่วง..      วิธีการเขียน และ การใช้ถ้อยคำสำนวน ก็เป็นสิทธิ์ และเป็นเอกลักษณ์ ของใคร ของมัน ในการเขียนต่างก็มี ลีลา รูปแบบต่างกัน จึงไม่แตะข้อนี้นะคะ       แต่ติดตรงที่ยาวเกินไปสำหรับเรื่องสั้นค่ะ ขมวดปมจบได้เร็วเท่าไหร่ก็เท่านั้น...บางที ...คุณน่าจะมีเล่มรวมของคุณเองในอนาคตได้..       การเล่าเรื่อง อาจมีการ เติมเสริมแต่งด้วย วิธีการใส่ผงชูรสเข้าไปในเรื่องได้หลายอย่าง แล้วแต่คนนะคะ ลองไปศึกษาเองดีกว่า        ที่ถามว่า ให้วิจารณ์ไหม..ก็วิจารณ์ได้เท่านี้แหละค่ะ      ส่วนที่ว่า มี โอกาสเกิดไหม ..คุณก็เกิดได้อยู่แล้ว..ถ้ารวบรวมคำวิจารณ์ที่ นักวิจารณ์เก่งๆที่นี่ให้มา ล้วนแต่เป็น ข้อดีทั้งนั้น ที่น่าคิดค่ะ...        ขอบคุณที่ส่งข่าวนะคะ คุณลูกแม่เอียด..ลูกสาวน่ารักมากค่ะ...           บางส่วนของเรื่องทำให้น้ำตารื้นได้เหมือนกัน.. น่าเก็บไว้เป็นพล็อตเรื่องยาวของคุณในอนาคต.. จากคุณ : ทิกิ (tiki_ทิกิ) - [ 11 ม.ค. 48 18:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและคำติชมค่ะ เราชอบนะที่มีคนแนะนำ เพราะบางทีเขียนเองแล้วก็พอใจมาก จนไม่รู้จะแก้ตรงไหน เวลามีคนแนะนำก็ทำให้รู้สึกว่า "เออจริง" คราวหลังจะเข้าห้องความเรียงค่ะ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 11 ม.ค. 48 21:00:47 ]

ความคิดเห็นที่ 31 พ่อดีขนาดนั้น ทำไมลูกทำตัวแย่ล่ะ ถ้าผู้ชายเค้าไม่รับนี่ พ่อจะรู้สึกอย่างไรเนี้ยะ จากคุณ : january w-inds (กริช) - [ 11 ม.ค. 48 21:40:30 A:10.11.13.115 X:202.44.14.194 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ^ ^ ^ ^ ^ หึ หึ หึ รู้สึกว่าข้าศึกตามทางมาถูกแฮะ ใส่ล็อคอินด้วยดิ จะได้สนุก อ่านให้แตกนะ เราเลือกผู้ชายที่ดีเป็นรองก็แค่พ่อ แล้วคนที่ดีขนาดนั้น เขาไม่ไข่ทิ้งหรอกนะ เราจะแต่งงานแล้วก็เลย แล้วเราก็มั่นใจว่าเราเลือกถูก เราไม่เลือกคนอย่าง january w-inds (กริช) แน่ แน่ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 11 ม.ค. 48 23:25:31 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มีคนแอบกระซิบว่าคุณ กริชเป็นคนน่ารัก ไม่ใช่คนใจร้ายที่เราหนีมา ถ้างั๊นก็ขอโทษนะคะ ที่ตอบโต้แรงๆ แต่น่าจะวิจารณ์เรื่องงานเขียนมากกว่าพฤติกรรม ไม่ใช่เหรอ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 11 ม.ค. 48 23:48:55 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เดี๋ยวเราช่วยล็อคคอตีเข่าข้าศึกให้ม่ะ 555555 ตามกลิ่นมาถูก เหอ ๆๆๆ คงว่างมากน่ะ อิ  เอาน่า  สัตว์ตู (ศรัตรู) คือ ยาชูกำลังนะ สู้ ๆๆๆ เอาใจช่วยอยู่จ้า.... จบแล้วหรอ ๆๆๆ มีเรื่องใหม่ ๆ มาแนะนำบ้างน๊า อิอิ รออ่านอยู่น่ะ ((((ขอ จุ๊บ แก้ม สาวน้อยคนน้นแทนลูกชายทีนะ 555 )))) จากคุณ : แฟนประจำ (salapaomoo) - [ 11 ม.ค. 48 23:56:48 ]

ความคิดเห็นที่ 35 จากคุณ : miaonz - [ 12 ม.ค. 48 03:04:50 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 48 00:26:39 จากคุณ : SONG982 - [ 12 ม.ค. 48 04:06:54 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เด็กน้อยกันทั้งนั้นเลยนะเนี่ย.....เอิ๊กๆใจเย็นๆจ้า.. แค่เรื่อง ในทู้ในเนท อย่าไปซีเรียสมากนะก๊าบบๆ จากคุณ : ไรเซ็น<Kaze no Raizen> - [ 12 ม.ค. 48 08:15:59 ]

ความคิดเห็นที่ 38 รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย จะเกิดชาติไหนๆ ก็ไทยด้วยกัน ... แ่ต่ยังไง คุณjanuary w-inds (กริช) ออกมาขอโทษ ลูกแม่เอียด หน่อยก็ดีนะ ถ้าเกิดเราไม่ได้ตั้งใจจะเขียนแบบนั้น ความรุ้สึกครุกรุ่นในใจกันและกันจะได้จางหายไปไง จากคุณ : ล็อตเต้ - [ 12 ม.ค. 48 10:48:02 A:192.168.9.198 X:202.142.193.16 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อืม.. มันก็เป็นทัศนะหนึ่งของพี่กริชนะครับ ซึ่งผมอ่านแล้วก็คิดว่า เขาแสดงความคิดเห็นโดยไม่ได้มีอคติอะไร การวิจารณ์พฤติกรรมของตัวละครในเรื่อง ถือว่าไม่ผิดอะไรครับ เพราะพี่เขาเห็นในมุมอย่างนั้น และไม่ได้กล่าวร้ายถึงผู้เขียนเลยด้วยซ้ำ! ผมเองก็คิดอยู่เหมือนกัน แต่ไม่ได้แสดงออกมา ฉะนั้น ผมเองก็จะพูดออกมาเลย ว่า นางเอกในเรื่องมีแนวโน้มจะถูกกระทำอย่างนั้นได้เหมือนกัน ผู้ชายไม่ได้มีแต่คนดีๆ พี่กริชเป็นคนที่นิสัยดี การที่คนในถนนฯออกมาปกป้องย่อมเป็นเรื่องที่สมควรกระทำ ถ้าดูแล้วเขาไม่ได้ผิดอะไร พี่กริชไม่สมควรออกมาขอโทษไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น คุณลูกแม่เอียดก็ขอโทษแล้ว ย่อมจบ ก็เหลือแต่คุณ แฟนประจำ อีกคน จะว่ายังไง? ปล. ขอโทษที่ผมพูดตรงไป จากคุณ : ณัฐกร - [ 12 ม.ค. 48 19:17:22 ]

ความคิดเห็นที่ 40 พ่อดีขนาดนั้น ทำไมลูกทำตัวแย่ล่ะ ถ้าผู้ชายเค้าไม่รับนี่ พ่อจะรู้สึกอย่างไรเนี้ยะ อ่านข้างบนแล้วเรามองเป็นกลาง เราก็ว่าคุณ กริช ไม่ได้วิจารณ์ตัวละครนะ ถ้าคุณณัฐกร กับ SONG982 ไม่เข้าข้างเพื่อนเกินไป ก็น่าจะรู้ ถ้าพูดถึงตัวละครก็น่าจะ นางเอกในเรื่อง...อะไรทำนองนี้มากกว่านะ แต่ไงเราก็ว่าอย่าเสียเวลาหาคำขอโทษอะไรจากใครเลยค่ะ โลกใบนี้มันวุ่นวายพอแล้วละ จากคุณ : ตัวแถม - [ 12 ม.ค. 48 21:07:23 A:61.91.204.67 X: ]

ความคิดเห็นที่ 41 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 48 00:26:56 จากคุณ : SONG982 - [ 12 ม.ค. 48 21:25:01 ]

ความคิดเห็นที่ 42 "พ่อดีขนาดนั้น ทำไมลูกทำตัวแย่ล่ะ ถ้าผู้ชายเค้าไม่รับนี่ พ่อจะรู้สึกอย่างไรเนี้ยะ" ^ ^ .. เราอ่านแล้ว รู้สึกว่า คุณ กริช หมายถึง "ตัวละคร" นะ จากคุณ : แม่มดพันปี - [ 12 ม.ค. 48 21:30:04 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ก็เขียนทิ้งไว้ในเรื่องสั้น ไม่ใช่บทความนี่ค่ะ คนเขาวิจารณ์ก็วิจารณ์เรื่อง ไม่ใช่ตัวบุคคลสิคะ คุณลูกแม่เอียด นอยด์ อยู่กับเรื่องอะไรหรือเปล่าค่ะ อย่ามาโยงกันสิ แล้วการที่คุณเพิ่งมาเล่นได้ไม่นานก็อย่าเพิ่งตัดสินอะไรเลย อีกอย่างเพื่อนที่คุณดึงเข้ามาก็พูดแรงไปจริงๆค่ะ ไม่ชอบเวลาที่ถนนนักเขียนไม่สงบแบบนี้เลย พักหลังเริ่มจะมีแต่คนแปลกๆเข้ามา เฮ้อ จากคุณ : เบื่อเหมือนกันนะ - [ 13 ม.ค. 48 10:50:07 A:202.176.107.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 44 ลืมไปอีกนิด คุณลูกแม่เอียดนั่นล่ะควรอ่านให้แตกมากกว่าจะมาว่าคุณกริช ถ้าคุณเป็นนักเขียนที่แท้จริง คุณคงเข้าใจ จากคุณ : เบื่อเหมือนกันนะ - [ 13 ม.ค. 48 10:51:11 A:202.176.107.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 45 สมาชิกใหม่นะคะ แอบอ่านมานานแล้วปกติจะอยู่นอกห้องคราวนี้ขอเข้ามาฝากเรื่องสั้นด้วยนะคะ วิจารณ์กันเต็มที่เลยค่ะ ลุยโลด เมี้ยว ๆ ๆ เห็นบนสุดบอกว่าให้วิจารณ์เต็มที่ แต่อ่านต่อ ๆ ลงมา ชักมิกล้าอ่ะ ^_^ ว่าแล้วก็โกยกีก่า เมี้ยว ๆ ๆ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ( ล็อคอินไม่ได้) - [ 13 ม.ค. 48 11:11:00 A:203.172.65.205 X: ]

ความคิดเห็นที่ 46 แฮ่...........  ล็อคอินไม่ได้เจ้า  แต่ตะกี้ลืมถามไป เห็นบอกว่าเป็นเรื่องสั้น   หนูหิ่ง ฯ ก็คิดว่าเป็นเรื่องแต่งซะอีกอ่ะ   ว่าแล้วก็อยู่คานไปตามเดิมดีก่า  คิก ๆ ๆ ^_^ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 13 ม.ค. 48 11:13:48 A:203.172.65.205 X: ]

ความคิดเห็นที่ 47 ไปแปะไว้ทู้โน้น  และก็ขอมาแปะทู้นี้ด้วยละกันค่ะ มิตรภาพ แลกด้วย มิตรภาพ ความจริงฉาบ ในใจคน บนถนน คบหากัน เนิ่นนาน สนิทจน ฟังคำคน เขาว่าจึง มาแก้แทน เมี้ยว ๆ ๆ ทุกคนบนถนน ฯ ที่คบหา พูดคุยกันมานาน ย่อมจะรู้นิสัยของแต่ละคน ดังนั้นก็คงไม่ผิด ถ้าจะมาปกป้องคนที่เรารู้จัก จริงป่ะคะ ^_^ อีกอย่าง  หนูหิ่ง ฯ หัวโบราณน่ะ  จึงรู้สึกเดียวกันกับพี่กริชว่า ลูก (ตัวละครในเรื่องสั้น) ไม่น่าเป็นคนแบบนั้นเหมือนกันค่ะ   ด้วยความจริงใจ  ^_^ เมี้ยว ๆ ๆ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ - [ 13 ม.ค. 48 11:43:40 A:203.172.65.205 X: ]

ความคิดเห็นที่ 48 กะแล้วว่า ต้องมีคนแปลเจตนาฉันผิด ที่ฉันเขียนว่า อยากให้คุณกริชออกมาขอโทษนั้น ไม่ได้หมายความว่า ต้องออกมาขอโทษแบบเป็นลายลักษณ์อักษรแต่อย่างใด ยังไงดีหล่ะ เพียงแต่คิดว่า อยากให้คุณกริชมาอธิบายให้คุณลูกแม่เอียดเข้าใจเท่านั้นเองว่า เขียนในลักษณะนั้นทำไม เพราะอะไร จะได้เข้าใจตรงกัน ไม่ต้องให้รู้สึกแย่ต่อกันเท่านั้นเอง แล้วฉันก็ไม่ได้มีความคิดต่อต้าน หรือต่อว่า คุณกริชแม้แต่น้อย เพราะยังไง ฉันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรด้วย และฉันก็ไม่โกรธหรอกค่ะ ที่คุณพูดออกมาตรงๆ ถึงแม้คำพูดตรงๆ ของคุณ อาจจะทำให้ฉันรู้สึกเหมือนถูกต่อว่าก็ตาม เพียงอยากให้คุณเข้าใจเจตนาฉันใหม่ก็พอ ขอบคุณค่ะ ปล.ที่ฉันออกมาเขียนเพียงหวังอธิบายให้เข้าใจ ไม่ได้ต้องการต่อความยาว สาวความยืดนะค่ะ จากคุณ : ล็อตเต้ - [ 13 ม.ค. 48 13:40:52 A:192.168.9.198 X:202.142.193.16 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ด้วยมิตรไมตรี แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 48 00:27:30 จากคุณ : SONG982 - [ 13 ม.ค. 48 15:01:47 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ตะแง้ว ๆ ๆ พี่เพลงไม่ถึงพัน *_~   ไหงชื่อหนูหิ่งห้อยน้อยใจ  หดไปเหลือแต่...ห้อยน้อย  แง้ ๆ ๆ แต่.....  ขอบอกทุกท่านว่า..... ถึงจะห้อย  ก็ห้อยน่ารักอ่ะ  คิก ๆ ๆ ^_^ หนูหิ่ง ฯ ไม่มี เจ - ตา - นา ปั่นทู้นา  ตะว่ามันล็อคอินบ่ได้อ่ะ ฉะนั้นจึงเข้าไปแก้ไขข้อความบ่ได้เช่นกัน หนูหิ่ง ฯ ก็เลยแปะรวดเดียว 3 ทู้เลย  เมี้ยว ๆ ๆ ^_^ จากคุณ : หิ่งห้อยน้อยใจ (รักน้องเหมียว) (หิ่งห้อยน้อยใจ) - [ 13 ม.ค. 48 17:46:12 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ในฐานะคนที่เข้ามาอ่านประจำถึงจะตอบมั่งไม่ตอบมั่ง ขอบอกว่า คุณลูกแม่เอียดลากเพื่อนมาตอบ(คาดว่าคงส่งลิงก์ไปให้มาดู) ก็ควรจะรับผิดชอบโดยการลากเพื่อนกลับมาขอโทษด้วยนะคะ คุณกริชอาจจะรุนแรงไปก็จริงแต่เขาก็วิจารณ์ที่งาน คุณเองที่ตีไม่แตกหาว่าเขาวิจารณ์บุคคล(เพราะเรื่องนี้อยู่ในเรื่องสั้น) อิฉันไม่เห็นว่าคุณกริชต้องขอโทษ ไม่อย่างนั้นเวลาที่จะวิจารณ์งานใคร ก็ต้องเตรียมตัวขอโทษเสียทุกครั้งที่คำวิจารณ์ไม่ถูกใจคนโพสท์งั้นรึ? แล้วกระทู้นี้คุณลูกแม่เอียดบอกเองว่าวิจารณ์เต็มที่ได้ แต่เหตุใดพอคำวิจารณ์ออกมาคุณกลับไม่พอใจ เลิกเขียนเถอะค่ะ ถ้าต้องการสิ่งแค่นี้ยังรับไม่ได้ อิฉันอาจจะพูดแรงไปแต่หลังๆอิฉันไม่ชอบเลยการที่ใครคนใหม่ๆมาโพสท์แล้วลากใครก็ไม่รู้เข้ามาเข้าข้างตัวโดยที่ไม่ดูอะไรเลยแบบนี้ อีกอย่างการแช๊ทในกระทู้ตัวเองมันไม่ดีนะคะหนักเซิร์ฟเวอร์ของพันทิปเขาเปล่าๆ คุยกันทางอื่นสิคะถ้าอยากติดต่อกันก็ทิ้งเมล์ไว้ หวังว่าคงจะสงสารพันทิปเขาบ้าง ไม่ใช่แต่อยากเรียกเรตให้ดูเหมือนคนมาตอบเยอะๆ มารยาทในการเล่นเวปบอร์ดควรศึกษามั่งค่ะ จากคุณ : อยากให้ถนนฯดีเหมือนเดิม - [ 13 ม.ค. 48 18:41:07 A:202.176.107.161 X: ]

ความคิดเห็นที่ 52 เห็นกระทู้นี้แล้วไม่สบายใจจริงๆค่ะ พยายามใช้ความสงบเพื่อนสยบความเคลื่อนไหว แต่เห็นว่าเรื่องชักจะไปกันใหญ่ อยากจะขอบอกว่า ต้องขอโทษจริงๆค่ะ ที่ก่อความไม่สงบในนี้ แม้จะไม่ตั้งใจเลยสักนิด และอยากจะขอโทษแทนเพื่อนคนหนึ่งของเรา ที่เกิดอาการอินไปกับเรา เขาไม่ใช่คนไม่ดีเลยค่ะ และไม่อยากลากเพื่อนมาเห็นกระทู้นี้ด้วย เพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนที่อยู่ไกล เพื่อนที่ดีที่สุดของเขาก็คือพันทิป เพื่อนที่ช่วยให้เขาสามารถสื่อสารความรู้สึกต่างๆด้วยได้ เพราะอย่างไรก็คือคนไทยเหมือนกัน ไม่อยากให้เพื่อนของเราเข้ามาเห็นแล้วไม่สบายใจ เพราะเขาน่าจะเข้ามาในพันทิปเพื่อเสพความสุขมากกว่า อย่าถือโกรธเพื่อนเราเลยค่ะ เราผิดเองที่เข้าใจผิดว่าคุณกริชเป็นคนที่ตามมาเพื่อบั่นทอนกำลังใจของเรา เราอ่านเรื่องราวในห้องนี้มานาน แต่บอกตามตรงเราไม่เคยอ่านนามแฝงของใคร ส่วนมากอ่านเนื้อเรื่องก็จบ ไม่ชอบวิจารณ์อะไร และไม่ชอบอ่านคำวิจารณ์งานใคร ชอบอ่านแต่ของตัวเอง เราไม่ค่อยมีเวลาค่ะ เวลาที่มีงานเข้ามาเราแทบไม่ได้กิน ไม่ได้นอน ไม่ได้อาบน้ำ เราจึงไม่นิยมอ่านคอมเม้นท์ใคร แต่ช่วงนี้ว่างจนใจหาย จึงเริ่มใส่ใจรายละเอียดบ้าง มีป้าคนหนึ่งที่เราเคารพท่านอยู่ในนี้ละคะ แม้ท่านจะแทนตัวว่าป้า แต่ท่านมีมุมมองที่ไม่ใช่ป้าเลย ท่านให้กำลังใจ และน้ำใจต่างๆกับเราเสมอ แม้จะไม่เคยเห็นหน้ากัน ป้าท่านนั้นบอกเราว่าคุณกริชเป็นคนดี น่ารัก ไม่น่าจะใช่คนที่รังแกเรา เรารู้เรารีบมาขอโทษทันที เราพร้อมรับคำวิจารณ์ค่ะ และเราเพิ่งรู้จริงๆว่า เรื่องสั้น ไม่ใช่เรื่องจริง เรื่องสั้นต้องเป็นเรื่องแต่ง พ่อดีขนาดนั้น ลูกไม่น่าทำตัวแย่ มันทำให้เรารู้สึกว่าเขาไม่ได้วิจารณ์งานเขียนเรา แต่ถ้าบอกว่าพ่อดีขนาดนั้น ลูกไม่น่าทำตัวแย่ มันดูไม่มีเหตุผลว่าตัวละครเอาพฤติกรรมแย่ๆมาจากไหน การเลี้ยงดู หรือสิ่งแวดล้อม ถ้าเขียนทำนองนี้เราจะไม่สงสัยเลยค่ะ เราเองอ่านที่ทุกท่านโพสเข้ามาแม้เราจะเสียใจ แต่เรารับรู้ได้ถึงมิตรภาพที่ทุกคนมีให้คุณกริชซึ่งอยู่บนถนนนี้มานาน เรารู้สึกดีนะคะ และอยากจะขอร้องให้ทุกคนให้อภัยเราที่วู่วาม และรับเราไว้เป็นเพื่อนอีกคน เราหวังว่ามิตรภาพที่สวยงามในถนนนักเขียนจะยังพอมีเหลือให้เราอีกคนนะคะ ขอโทษจากใจจริง และ ขอทุกอย่างจบลงด้วยดีนะคะ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 13 ม.ค. 48 20:16:32 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ท่าทางคนห้องนี้ใจแคบเนอะ.... ต่อไปคนใหม่ ๆ เข้ามาต้องระวังนะ เค้ามีพรรคมีพวกกัน จากคุณ : แอบอ่านประจำ - [ 13 ม.ค. 48 22:03:32 A:218.230.8.83 X: ]

ความคิดเห็นที่ 54 ขอลบคคห.ทั้งหมดของตัวเอง และ ขอบายครับ จากคุณ : SONG982 - [ 14 ม.ค. 48 00:29:22 ]

ความคิดเห็นที่ 55 แล้วโลกของฉันก็ตีลังกา... (คคห 1) ฮ่าๆๆ ขำกลิ้งจนเกือบตีลังกาลงจากเก้าอี้ไปด้วย ส่วนตัวผมไม่ค่อยติดใจนะ ที่แม่ในสายตาของ "ลูก" ในเรื่อง จะออกมาแนวนี้ "ดุ" ก็คือดุ ไม่ได้แปลว่าไม่ดี เพียงแต่ในความรู้สึกจองเด็กคนนึง ก็ต้องประทับฝังลึกไว้ในใจเป็นธรรมดา พอดีอ่านความเห็นก่อน แล้วอ่านเรื่องทีหลัง (เพราะตามมาจากกระทู้สุดฮ็อตรับปีใหม่) ที่จริง ถ้าตอนแรกไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงมาเล่า อ่านแล้วคงรู้สึกว่าเขียนได้ "ลึก" ดีจัง คือเป็นความรู้สึกของ "เด็ก" คนหนึ่งจริงๆ คือโอ๋เป็นโอ๋ ดุเป็นดุ  เด็กคงไม่มานั่งหาเหตุผลยาวๆ ว่าทำไมแม่ดุ อะไรเงี้ย   แล้วแม่ก็คนเหมือนกัน มีอารมณ์ มีข้อบกพร่องได้ โดยส่วนตัว ถ้ามองว่าเป็นเรื่องสั้นก็คิดว่าโอเค เพียงแต่ในแง่ของวรรณศิลป์ ก็อาจจะมีประเด็นอื่นๆ เช่น "ความเป็นเรื่องสั้น" ก็ว่ากันไป ดังที่หลายๆ คนให้ความเห็นข้างต้นนะ พอรู้ว่าเป็นเรื่องจริงมาก่อน ก็เลยอ่านอย่างเรื่องเล่า ก็รู้สึกน่ารักดี  มีอะไรให้ขำ ตอนสุดท้ายออกเหงาๆ จริงอย่างที่จารย์จีเปรย แต่ส่วนตัวก็ไม่ถึงกับเศร้า โล่งอกที่ทุกอย่างลงเอยด้วยดีมั้งครับ ขอออกนอกเรื่อง (งานเขียน) มาเข้าเรื่อง (ความคิดเห็นในกระทู้) สักหน่อย ขอชื่นชมคุณลูกแม่เอียดมากมากมาก สำหรับข้อความที่เธอเขียนตอบใน คคห 52 ทุกอย่างชัดเจนแจ่มแจ้งดีแล้ว โดยสรุป มันก็เป็นเรื่องเข้าใจผิดนิดเดียว ที่ค่อยๆ คลี่คลายขยายตัว จนบานบะเร่อเท่อ (โปรดอย่าตรวจคำผิด ตั้งใจสะกดอย่างนี้ ฮ่าๆๆ) ที่มันเป็นไปอย่างนั้น อยากจะสรุปว่ามันเป็นเพียงเพราะ เรารักกัน ก็เท่านั้นเอง คนเป็นเพื่อนกัน รู้สึกเหมือนเพื่อนโดนกระทบกระทั่ง จึงไม่ลังเลที่จะออกมาปกป้อง ช่วยเหลือ แก้ความเข้าใจ บางทีอาจก่อให้เกิดการกระทบกระทั่งใหม่ๆ ก็เป็นเพราะเรายังอาจไม่เข้าใจกัน คือยังไม่ได้เป็นเพื่อนกันพอ แต่เมื่อความไม่เข้าใจผ่านไปแล้ว วันหนึ่ง ได้เป็นเพื่อนกันแล้ว เรื่องที่ผ่านไป ก็จะกลายเป็นเรื่องขำๆ ที่ขุดคุ้ยมาแซวกันไปได้อีก เมื่อแก่ตัวกันไป (แว้ก เว่อไปมั้ยเนี่ย) ส่วนข้อความของคุณกริช (เริ่มดังอีกคนแล้ว) ................. พ่อดีขนาดนั้น ทำไมลูกทำตัวแย่ล่ะ ถ้าผู้ชายเค้าไม่รับนี่ พ่อจะรู้สึกอย่างไรเนี้ยะ ................. ขอเสนอความเห็นส่วนตัวไว้อย่างนี้นะครับ ชาวถนนหลายคนถนัดแสดงความเห็นสั้นๆ (นำทีมโดยเจ้าแม่บรรทัดเดียวผู้เลื่องลือ) คุณกริชก็เป็นคนนึงในบรรดาผู้ประหยัดถ้อยคำเหล่านั้น นอกจากคุณกริช ก็ยังมีอีกหลายๆ คน ที่เวลาให้ความเห็นต่อเรื่องสั้นหรือนิยาย ก็จะพูดถึง "ตัวละคร" ในนิยาย ราวกับเป็นคนจริงๆ มีทั้งกรี๊ด มีทั้งรุมตื้บ รุมสกรัม มีตัวอย่างชัดๆ แบบนี้เยอะ ล่าสุดที่จำได้ คือนาย "ปรเมษฐ์" ในเรื่อง "คู่กัด คู่กัน คู่ฉันคือเธอ" ของคุณ "อุณากรรณ" (ซึ่งไม่รู้กระทู้จะยังอยู่มั้ย เพราะหยุดลงแล้วเนื่องจากกำลังตีพิมพ์) ตอนที่หักอกหนู "พิไล" แรกๆ โดนคนอ่านยำซะเละ (เละจริงๆ ติดๆ กันไปสองสามกระทู้ กว่าคนอ่านจะกลับลำมาสงสาร ฮ่าๆๆ) คงเป็นเพราะช่วงที่ผ่านมาคุณลูกแม่เอียดไม่ค่อยมีเวลา เลยยังไม่ได้ผ่านตาการแสดงความเห็นในลักษณะนี้ คาดว่าพอลงเรื่องที่นี่ไปเรื่อยๆ แล้วจะคุ้นครับ ว่าชาวถนน "อิน" กับเรื่องที่อ่านเหลือเกิน ขนาดอ่านนิยายยังนึกว่าอ่านเรื่องจริงอยู่เรื่อย ฮ่าๆๆ สำหรับคำขอร้องสุดท้ายของคุณลูกแม่เอียด ไม่บังอาจ "รับคุณเอาไว้เป็นเพื่อน" ฝ่ายเดียว หวังว่าเราต่างจะได้ "รับกันและกันไว้เป็นเพื่อน" นะครับ ป.ล. สำหรับ คคห 53 ชาวถนนไม่ใจแคบหรอกครับ เมื่อมองโดยรวมๆ แล้วก็มีคนใหม่ๆ เข้ามาเดินถนนเป็นเพื่อนกันอยู่เรื่อยๆ บางทีก็มีขัดแย้งกันทางความคิดบ้าง คิดต่าง ขอให้ถือเป็นเรื่องธรรมดา บางทีอาจมีขัดแย้งกันทางอารมณ์บ้าง เมื่อเย็นลงแล้วส่วนใหญ่ก็เลิกแล้วกันไป ที่กลับกลายเป็นเพื่อนกันก็มีมาก เพราะเราทุกคนต่างก็เป็นปุถุชนด้วยกันทั้งนั้น ผมคงไม่กล้าถึงขนาดจะบอกว่า ลองเดินถนนดูนานๆ เถอะครับ แล้วจะรู้สึกถึงไออุ่นบนถนน กล้าบอกก็แค่ว่า หลายคนที่อยู่บนถนนได้นานๆ ทั้งที่มีภาระร้อยแปด แม้จากไปแล้วก็ต้องแวะเวียนกลับมา ก็เพราะเขาเหล่านั้นเคยรู้สึกถึงมันมาแล้วครับ และทุกวันนี้ก็ยังมีคนรู้สึกถึงมันอยู่อีกมาก ประโยคนี้ผมมั่นใจว่าไม่เว่อไปนะ เอิ๊ก จากคุณ : คุณพีทชาวถนนใหม่ (PeterPuck) - [ 14 ม.ค. 48 00:35:49 ]

ความคิดเห็นที่ 56 กว่าจะเขียนเสร็จ คุณเพลงเกือบพันก็ลบความเห็นของตัวเองไปหมดแล้ว บอกตามตรงว่าเสียดาย ความเห็นหลายส่วนที่มีประโยชน์กับคนเขียนงาน (ทั้งคุณลูกแม่เอียดและคนอื่นๆ ที่อยากศึกษา) ส่วนที่เข้าใจผิดพลาดคลาดเคลื่อนกันไปบ้าง ก็ไม่รุนแรงจนเกินงาม บอกตามตรงว่าเสียดาย จากคุณ : คุณพีท (PeterPuck) - [ 14 ม.ค. 48 00:47:04 ]

ความคิดเห็นที่ 57 หลังจากได้อ่านคุณลูกแม่เอียดชี้แจงแล้ว ชื่นชมครับ ทั้งนี้ทั้งนั้น เรื่องมันเกิดเพราะความเข้าใจไม่ตรงกันเท่านั้นเอง คุณกริชคงเห็นว่าเรื่องนี้โพสในหัวข้อเรื่องสั้น ด้วยความที่อ่านในถนนฯมานาน จึงคิดว่าเป็นเรื่องแต่ง ซึ่งปรากฏว่าไม่ใช่ ไม่เป็นไรครับ มิตรภาพก่อร่างสร้างตัวกันใหม่ได้ ยินดีต้อนรับคุณลูกแม่เอียดครับ (ที่จริงถนนนักเขียน ทุกคนมีสิทธิ์เป็นสมาชิกได้ทั้งนั้น) อีกนิด คุณแอบอ่านครับ ทุกคนที่เข้ามาไม่ว่าใหม่หรือเก่า  ต่างก็เป็นผู้ที่ชอบอ่านและเขียนกันทั้งนั้น ความสัมพันธ์ของที่นี่คือแนวนอน (ไม่มีบน ไม่มีล่าง) และเรารักกัน ผูกพันกันด้วย มิตรภาพ ล้วนๆ คุณแอบอ่านเองและเพื่อนของลูกแม่เอียด (ที่ยังไม่เข้ามาแสดงความรับผิดชอบ) ไม่ใช่คนนอกแต่อย่างใด เป็นสมาชิกคนชอบอ่านด้วยกันทั้งนั้น เพียงแต่พวกคุณเป็นสมาชิกที่ยังเข้าใจไม่ตรงกันกับสมาชิกเดิมเท่านั้นเอง ขอบคุณครับ จากคุณ : ณัฐกร - [ 14 ม.ค. 48 01:11:25 ]

ความคิดเห็นที่ 58 อ้าว  ไม่ได้เข้ากระทู้นี้มานาน เราดังแล้วหรอเนี้ยะ ก่อนอื่น ต้องขออธิบายก่อนครับ ที่ผมเขียนว่า "พ่อดีขนาดนั้น ทำไมลูกทำตัวแย่ล่ะ ถ้าผู้ชายเค้าไม่รับนี่ พ่อจะรู้สึกอย่างไรเนี้ยะ" อันนี้ผมหมายถึงตัวละครครับ เพราะว่าในเรื่องไม่ได้ออกชื่อว่า ฉันนี่หมายถึงใคร แต่อ่านแล้วหมายถึงลูกแน่ๆ ไม่ได้หมายถึงคนเขียนเลยแม้แต่นิดเดียวครับผม อีกอย่างนึง ผมอยากจะหมายถึงว่า การที่มีพ่อที่ดีแบบนั้น แล้วคนที่เป็นลูก ก็ไม่ใช่คนที่ไม่ดี และก็เป็นคนที่รักพ่อมาก ย่อมไม่ทำอะไรที่ทำให้พ่อเสียใจแน่นอน สิ่งที่อยากจะบอกคือไม่สมเหตุผลเท่าไหร่นัก ในการที่ลูกสาว ประพฤติตัวแบบนั้นน่ะ (หมายถึงในเรื่องนะครับ ไม่ได้เจตนาว่าคุณลูกแม่เอียดเลย)  แต่ก็อาจจะมีเหตุจำเป็นหลายๆ อย่าง ที่ไม่ได้บรรยายเอาไว้ อันนี้ผมผิดเอง ไม่ได้อธิบายให้ยาวขึ้น ทำให้อาจมีความเข้าใจที่คลาดเคลื่อน ที่สำคัญ ตอนนั้นไม่ได้ล๊อกอิน เลยทำให้มีการเข้าใจผิดกันได้ครับผม ตอบคุณลูกแม่เอียด คห 32 - 33 ขอตอบรวมกันนะครับคุณลูกแม่เอียด ผมตั้งใจวิจารณ์งานเขียนน่ะครับ อย่างที่กล่าวมาแล้ว เสียใจด้วยจริงๆ ที่ทำให้เข้าใจผิดครับ ตอบคุณแฟนประจำ คห 34 เข้าใจแล้วนะครับผม ตอบคุณล๊อตเต้ คห 38 ตอบแล้วนะครับ ตอบคุณตัวแถม คห 40 เข้าใจผมแล้วนะครับ ตอบคุณแม่มดพันปี คห 42 ผมเข้าใจอย่างนั้นครับ ตอบคุณเบื่อเหมือนกันนะ คห 43 ผมว่าความจริงก็ดีเหมือนกันนะครับ เพราะว่าทำให้เกิดมุมมองที่หลากหลายมาก ทั้งคนเขียน และคนอ่าน อย่างเช่นประโยคเดียวของผมนี้ ผมเองก็ไม่นึกเหมือนกันว่า จะดีความได้ว่า ผมไปว่าคุณลุกแม่เอียด ซึ่งผมไม่นึกมาก่อนจริงๆ คุณหิ่งห้อยน้อยใจ คห 47 เห็นด้วยกับบทโคลงที่ยกมา นะครับผม คุณอยากให้ถนนฯดีเหมือนเดิม คห51 เรื่องนี้มันเป็นมุมมองที่ไม่เหมือนกันน่ะครับ แล้วก็เป็นการเข้าใจผิดกันนะครับ ตอบคุณลูกแม่เอียด คห 52 เข้าใจก็ดีแล้วครับ และยินดีรับไว้เป็นเพื่อน (ความจริงเป็นเพื่อนกันมานานแล้วนะครับ ตั้งแต่หลงเข้ามาในนี้อ่ะครับ) ตอบคุณแอบอ่านประจำ คห 53 คนในห้องนี้ ไม่ใจแคบนะครับ เพียงแต่มีมุมมองที่ต่างออกไป แล้วก็นำเสนอในมุมมองของตัวเองเท่านั้นเอง ซึ่งไม่จำเป็นจะต้องเหมือนกันนิครับ จริงหรือเปล่าครับ แล้วที่สำคัญ ทุกคนในห้องนี้ เป็นพวกเดียวกันหมดล่ะครับ ไม่ใช่ว่าเป็นเพื่อนกัน ต้องเข้าข้างกันเสมอไปนะครับ ลองแวะเวียนเข้ามาในนี้เป็นประจำ แล้วจะรู้ครับ อย่างผมเอง หลงเข้ามาในนี้ ทุกวันนี้ ทุกครั้งที่เปิดอินเตอร์เน็ต ผมเข้าที่ถนนนักเขียนก่อนการเช็ดอีเมล์อีกครับ ท้ายสุด คุณพีท คุณณัฐกร ทุกกระทู้ ขอบคุณมากครับ สำหรับคำอธิบายต่างๆ ซึ่งดีกว่าผมอธิบายเองเสียอีก สงสัยยังต้องฝึกฝนอีกเยอะ อิอิ ปล เป็น คห ที่ยาวที่สุดในชีวิตผมเลยนะเนี้ยะ ปล 2 ผมอยากอ่าน คห ของคุณ song982 จัง เท่าที่อ่านในกระทู้อื่นๆ มันมีประโยชน์มากเลยครับ แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 48 02:17:02 จากคุณ : january w-inds (กริชครับผม) - [ 14 ม.ค. 48 02:02:37 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เช้านี้ เข้ามาอ่าน แล้วรู้สึกชื่นใจ หายใจอย่างเต็มปอด ที่น้องๆทุกคน พยายามทำในสิ่งที่คิดว่าถูกต้องแล้ว ขอบคุณจากใจค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 14 ม.ค. 48 10:11:55 ]

ความคิดเห็นที่ 60 อ่านของคุณแอบอ่านแล้วรู้สึกว่าคุณคงไม่ค่อยจะเข้าใจ "สิ่งที่คนที่นี่ต้องการสื่อมาเลยนะคะ" ถ้ารักการอ่านการเขียนจริงขนาดเข้ามาเล่นที่นี่ก็น่าจะเข้าใจได้ไม่ยาก อยากตีความอะไรแบบเด็กไม่รู้ประสาเขาทำสิคะ โตพอที่จะอ่านหนังสือรู้เรื่องแล้ว ไม่ว่าที่ไหนก็ไม่มีพรรคมีพวกทังนั้นแหล่ะค่ะ นอกจากคิดไปเองว่าตัวเองไม่ปกติเหมือนคนอื่นเลยเลยหาพวกกะเขาบ้างไม่ได้ ปรับปรุงตัวเองเหอะค่ะ ทำตัวแอบอ่านแต่ไม่แอบเข้าใจด้วยแบบนี้มันไม่ดีนะคะ เปลี่ยนชื่อเป็นแอบตามมาไม่ดีกว่าเหรอ หึหึ เอาเถอะ คุณเอียดแกก็มาชี้แจงอะไรของแกแล้วก็น่าจะจบๆไปถ้าไม่มีตัวแถมโผล่มาอีกตัว จากคุณ : อยากให้ถนนฯดีเหมือนเดิม - [ 14 ม.ค. 48 10:43:45 A:202.176.107.165 X: ]

ความคิดเห็นที่ 61 เท่าที่ไล่อ่านมาทั้งหมด สถานะการณ์เริ่มคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ้นแล้วนะคะ ดีค่ะ...อยากจะบอกแค่ว่า อ่านเรื่องสั้นให้มันสนุก ๆ ดีกว่าค่ะ จริง ๆ ถ้าไม่ได้วิจารณ์กันในเชิงนักเขียน ก็ไม่ควรวิจารณ์ใคร ปล่อยให้เนื้อเรื่องมันดำเนินไปเอง เหมือนเวลาเราอ่านนิตยสารน่ะค่ะ (เปล่าตอกย้ำ หรือเข้าข้างใครนะ...ก็แค่ในฐานะผู้อ่านคนหนึ่งเท่านั้นเอง) จากคุณ : tourmaline - [ 14 ม.ค. 48 15:18:06 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ขอบคุณทุกคนที่เข้าใจนะค่ะ และดีใจมากที่ยอมรับเราเข้าเป็นเพื่อนอีกคน ตอนนี้ร้องไห้อยู่นะคะ เพราะเศร้ามากๆจากเหตุการณืบางเรื่องที่ทำไงเราก็ไม่เข้าใจสักทีว่าเพราะอะไร ถึงมีคนแกล้งเรา เราไม่รู้ว่าไม่พอใจเราเรื่องอะไร กระทู้เรา ที่มีทั้งเนื่อเรื่อง และกำลังใจจากเพื่อนๆถึง ร้อยกว่าความคิดเห็น ถูกคนแกล้งลบ เนื้อเรื่องเราเซฟไว้ เราสามารถโพสต่อได้ แต่ความคิดเห็นน่ารักๆของเพื่อนๆ เราไม่สามารถเรียกกลับมาได้ เราเสียใจมาก ตอนแรกเราถอดล็อคอินโพส และบอกคนที่เราไว้ใจแค่สามคน กระทู้เราปกติดี พอเริ่มบอกสมาชิกเก่าๆเรา ที่เราตามไปหาชื่อจากคลังกระทู้ของเรา ก็เกิดเรื่องขึ้นทันที พอรู้ว่าเป็นลูกแม่เอียดก็เกิดเรื่อง ทำไมค่ะ เราเองอยากรู้จริงๆว่าทำไม เรายังร้องไห้ไม่ออกตอนที่เห็นกระทู้หาย แต่เมื่อเข้ามาในนี้และเห็นว่าชาวถนน ยอมรับเราเป็นสมาชิกอีกคน น้ำตาเราไหลทันที มันเหมือนเจอเพื่อนที่เราสามารถระบายได้นะคะ ป้าเอมขาขอบคุณสำหรับน้ำใจมากมายที่ให้หนูนะคะ หนูเศร้ามากเลย คุณ song982 ทำไมจะต้องลบความคิดเห็นด้วยละค่ะ ข้อความของคุณมีประโยชนืต่อเรา และต่อคนที่อ่านเรื่องของเราจะได้รู้ด้วยว่าข้อบกพร่องคืออะไร คุณไม่ได้ทำให้เราโกรธเลยสักนิด คุณกริชค่ะ ขอบคุณค่ะที่เข้ามาอีกครั้ง และขอบคุณที่รับเราเป็นสมาชิกด้วยนะคะ อ่อนใจมากกว่าอ่อนแอ แต่จะไม่ยอมแพ้คนพาล ขอบคุณที่เป็นเพื่อนรับฟังนะคะ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 14 ม.ค. 48 19:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เฝ้าดูอยู่น่ะค่ะ ถ้าคุณกริชออกมาเราก็จะออกมาบ้าง.... ก่อนอื่นต้องบอกคุณกริชก่อนนะค่ะว่า ที่จะไปล็อคคอตีเข่าน่ะ เราล้อเล่นเหมือนกัน ((จริง ๆ แล้วทำไม่ได้หรอก ใช่มั๊ย)).....และที่บอกว่า สัตว์ตู (ศรัตรู) คือยาชูกำลัง เราก็ไม่ได้ว่าใครนะค่ะ เราแค่อยากให้กำลังใจลูกแม่เอียดเท่านั้นเอง เพราะว่าเห็นเจอแต่คนร้าย ๆ เรื่องร้าย ๆ มา เราก็เลยไม่รู้จะขอโทษคุณกริชอย่างไง แล้วด้วยเรื่องอะไรน่ะค่ะ ก็รอคุณกริชออกมา และก็อยากจะชี้แจงให้ฟังเท่านี้เอง...หวังว่าคุณกริชคงเข้าใจนะค่ะ เพราะว่าเราเองก็มาด้วยมิตรไมตรีเหมือนกัน ไม่ได้มีเจตนาร้ายกับใครเลย และหวังว่าคุณณัฐกรคงจะพอใจแล้วนะค่ะ ที่เราออกมา จบบริบูรณ์ จากคุณ : salapaomoo - [ 14 ม.ค. 48 21:08:16 ]

ความคิดเห็นที่ 64 อืมม ว่าจะไม่ออกมายุ่ง แต่เห็นกระทู้คุณลูกแม่เอียดทั้งในสยาม และในถนน ด้วยความที่อยู่สยามมาก่อน อยากจะบอกว่า ถ้าคนที่ลบกระทู้คุณ เขามีเหตุผลอะไร หรือด้วยจะว่าเหตุผลทางศีลธรรมที่หาว่าอาจจะไม่เหมาะกับโต๊ะ บวกด้วยว่า คุณลูกแม่เอียดเองก็บอกว่า เป็นเรื่องแต่ง (กระทู้ที่สยามนะคะ จริงๆ ไม่ได้อ่าน แต่เห็นกระทู้ที่มีคนถามหา) อย่างนั้นคุณลูกแม่เอียดไม่ลองเอามาแปะในถนนนักเขียนน (เพราะว่าเป็นเรื่องแต่ง) หรือลองเปลี่ยนโต๊ะไปที่สวนลุม แล้วทำลิงก์ไปยังโต๊ะสยามสิคะ มันอาจจะดีขึ้นก็ได้ อีกทั้งยังเหมาะกับ  concept ของแต่ละโต๊ะด้วย สวัสดีค่ะ จากคุณ : ยายตัวยุ่ง - [ 15 ม.ค. 48 14:17:34 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ดีใจ และสบายใจจัง ที่ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี หลังจากเสียใจ และคิดว่า จะเป็นผู้อ่านอย่างเดียว เพราะรู้สึกกลัวที่จะตอบกระทู้อีก ขอโทษคุณลูกแม่เอียดด้วยนะค่ะ ที่เป็นหนึ่งในความเห็น ที่ทำให้กระทู้คุณลูกแม่เอียด ดูเครียดไปเลย และขอเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะค่ะ ขอบคุณค่ะ (ขอลาด้วยน้ำตาแห่งความยินดี) จากคุณ : ล็อตเต้ - [ 16 ม.ค. 48 13:32:39 A:192.168.9.198 X:202.142.193.16 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ขอบคุณค่ะล็อตเต้ จากคุณ : ลูกแม่เอียด - [ 16 ม.ค. 48 14:30:15 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ตามมาอ่านค่ะ คุณลูกแม่เอียด จากคุณ : ต้าปิ่ง - [ 5 ก.พ. 48 11:43:56 ]

ความคิดเห็นที่ 68 มาตามอ่านอีกเเล้วค่ะ ร้องไห้เลยทีนี้ -_-" ปล. ไม่อยากจะบอกว่า ชีวิตเราเป็นหลานที่กำลังเกิดมา ชวนให้นึกถึงภาพคุณตาที่เสียไปเเล้วกับเเม่จังเลยค่ะ จากคุณ : น้องหมาปลาเซียว - [ 17 เม.ย. 48 06:00:18 ]