ฝนทำท่าจะตกมาหลายวันแล้ว ตอนกลางวันฟ้ามืด กลางคืนฟ้าแดง
เสียงฟ้าร้องครืน ๆ เป็นระยะ บรรยากาศอึมครึมอย่างนี้มาเกือบอาทิตย์แล้ว แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่มีฝนสักหยดตกลงมาจากฟ้า
เจ้าดำ เด็กมอมแมม ตัวดำสมชื่อ ใช้ฟุตบาทแทนเบาะรองตูด มือข้างขวาถือถุงพลาสติก บรรจุกาวสีอำพัน ส่วนมือข้างซ้ายกำถุงใส่ลูกแก้วไว้แน่น
เจ้าดำมันเป็นเซียนลูกแก้ว เด็กแถวนี้รู้ดี บางคนถึงกับไม่ยอมดีดลูกแก้วกับมัน ก็เพราะความเซียนของมันนี่แหละ
คืนนี้ ฟ้ายังแดงก่ำ อากาศอบอ้าว ใคร ๆ ก็เดือดร้อนกันทั้งนั้น แต่ไอ้ดำมันนั่งดมกาว ไม่เดือดร้อนอะไร ในโลกสมมุติของมัน มันนั่งอยู่บนปุยเมฆ อากาศปลอดโปร่งโล่งสบาย สบายจนมันยิ้มออกมาที่มุมปาก
มันตัวเหม็นสาบ ผมแดงแห้งกรัง เสื้อสีมอที่เดาไม่ถูกว่าผ่านการซักครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ มันไม่เคยรู้ว่าพ่อ แม่ของมันเป็นใคร ตั้งแต่จำความได้ ยายก็เลี้ยงมันตลอดมา
แต่ถ้ามันได้ยินใครด่าพาดพิงถึง พ่อ แม่ของมัน มันจะโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ และพุ่งเข้าใส่ทันที แม้ว่าตัวของมันจะโตเท่าลูกหมาก็ตาม
เจ้าดำ มันรัก พ่อ แม่ของมัน แม้จะไม่รู้ว่าพ่อ แม่ของมันเป็นใครก็ตาม
พ่อ แม่ของมันเสียอีก ที่เอามันมาทิ้งไว้กับยาย โดยไม่เคยมาดูดำ ดูดีอะไรมันแม้แต่น้อย
นอกจากพ่อ แม่ ยาย และลูกแก้วทั้งหมดของมัน สิ่งที่เจ้าดำมันรักอีกอย่างก็เห็นจะมีแต่กาวเหลือง ๆ ใส ๆ นี่แหละ เพราะทุกครั้งที่มันสูดดม มันเหมือนอยู่โลกใหม่ โลกที่ตัวมันหอมฟุ้ง ใส่เสื้อผ้าใหม่ และมีพ่อ แม่ อยู่ข้าง ๆ มัน
ดำมันอายุแปดขวบแล้ว มันไม่ได้เรียนหนังสือ มันเคยได้ยินคนอื่นบอกว่า ถ้ามันไม่เรียนหนังสือจะโดนจับ เพราะผิดกฎหมาย พอมันถามยาย ยายบอกมันว่าถ้ามันโดนจับเมื่อไหร่ ให้ตำรวจเขามาจับยายด้วย
อย่างน้อยเอ็งกับข้าก็คงไม่อดตายล่ะวะ ยายว่าอย่างนั้น
ครืน...เสียงฟ้าคำรามอีกแล้ว
ตีสี่ สี่สิบนาที
หวานเดินลงจากแท็กซี่ เธอเพิ่งเลิกงาน แต่ละวัน เธอจะโดนกอด โดนจูบ โดนมอบความเป็นผัว จากผู้ชายมากหน้าหลายตาที่เธอขี้เกียจแม้แต่จะถามชื่อ ชีวิตเป็นอย่างนี้ตั้งแต่อายุ 16 จนตอนนี้ เธออายุ 20 เข้าไปแล้ว
หวานมองรถแท็กซี่วิ่งห่างออกไปอย่างไม่สบอารมณ์
จ่ายเงินให้เเม่งแท้ ๆ จะส่งกูให้ถึงที่ก็ไม่ได้
คนขับแท็กซี่ปฏิเสธที่จะไปส่งเธอที่หน้าคอนโดฯ ด้วยเหตุผลที่ว่าซอยมืดและเปลี่ยวมาก แถมยังเคยมีข่าวฆ่าชิงทรัพย์แท็กซี่อยู่บ่อยครั้ง
พี่กลัวหนูเป็นนกต่อหรือไง
เออ กลัว
แล้วเธอก็ต้องมาเดินกลัวอยู่คนเดียวในซอยเปลี่ยวนี้ ก็เพราะมันทั้งเปลี่ยว ทั้งมืด ทั้งเงียบ แถมยังต้องผ่านตลาดที่ป่านนี้ไม่รู้จะมีพวกเด็กดมกาว เหลืออยู่อีกหรือเปล่า
เธอถึงได้นั่งแท็กซี่เข้ามา ไม่อย่างนั่นจะเสียเงินเรียกมาทำสากอะไร
เดินไปแต่ละก้าว ก็พยายามคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ปลอบใจตัวเองไปเรื่อยเปื่อย
ใจนึกถึงแขกคนสุดท้ายของคืนนี้ ไอ้แก่โสโครกคนนั้น แก่จนหนังเหี่ยว เหนี่ยงยาน ดันสะเออะอยากจะเอาอีก เธอเสียเวลาใช้ปากปลุกปล้ำอยู่กับไส้เดือนของไอ้แก่นั่นอยู่ครึ่งชั่วโมง แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น สุดท้ายไอ้แก่นั่นก็ต้องทำอะไร ๆ ของมันเองไปตามเรื่องตามราว
ดึกขนาดนี้อากาศยังอบอ้าวเหลือเกิน ตัวเหนียวเหนอะหนะไปหมด คิดถึงอ่างอาบน้ำที่คอนโดฯ เหลือเกิน พอถึงห้องจะนอนแช่ให้ฉ่ำไปเลย
ท้องฟ้าแดงก่ำ เสียงฟ้าร้อง ดังเป็นระยะ
ฝนเฮงซวย รอกูถึงห้องแล้วค่อยตกนะโว้ย
เธอสบถในใจ
วิทย์ นอนไม่หลับ ไม่ใช่เพราะอากาศร้อน แต่เป็นเพราะพรุ่งนี้ถึงกำหนดที่เขาต้องเอาเงินไปจ่ายให้โต๊ะบอล เขาเสียพนันบอลร่วม 70,000 บาท
ทั้งเนื้อทั้งตัว รวมเงินที่ยืมเพื่อน ขโมยพ่อแม่ ก็ยังมีแค่ไม่กี่พัน
นี่คือเหตุผลที่เขาเดินออกจากบ้านกลางดึก คืนนี้เขาต้องหาเงินให้ได้
เขาพกเครื่องมือทำมาหากินมาด้วย นั่นคือมีดหัวตัด ที่นอนนิ่งสงบอยู่ในกระเป๋าเป้ วิทย์สะพายกระเป๋าไว้ด้านหน้าเพื่อหยิบอาวุธของเขาให้สะดวกขึ้น
ในความมืดเขายังมองไม่เห็นใคร
เขาภาวนาขออย่าให้มีใครขัดขืนเลย เขาแค่อยากได้เงิน แต่ไม่อยากฆ่าใคร
นอกจาก จะจำเป็น...
วิทย์เดินผ่านคอนโดฯ สูง มันดูดีมากสำหรับชุมชนโกโรโกโสแบบนี้ เขาก้าวขายาว ๆ ต้องการจะไปถึงปากซอยให้เร็วที่สุด พลางคิดในใจว่าต้องปล้นสักกี่คนถึงจะได้เงินครบ
ครืน...ครืน...ครืน...เสียงฟ้าคำราม
อย่าตกนะมืง...
เสียงฟ้าผ่าดังสนั่นจนพื้นดินสั่นสะเทือน ประกายฟ้าแลบสว่างวูบวาบทั่วท้องฟ้า
วิทย์มองเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามา เขารีบโดดเข้าไปหลบหลังลังใส่น้ำแข็ง มือรูดซิบกระเป๋าเป้ออก แล้วล้วงเข้าไปกำด้ามมีดหัวตัดเล่มนั้นไว้แน่น
เสียงฟ้าผ่าดังสนั่นจนพื้นดินสั่นสะเทือน ประกายฟ้าแลบสว่างวูบวาบทั่วท้องฟ้า
ท่ามกลางท้องฟ้าแดงก่ำ และเสียงฟ้าแลบฟ้าร้อง บางสิ่งร่วงลงมาจากฟ้า ส่งประกายวับวาว ดังดวงดาวตกลงมาจากฟากฟ้า ทว่าตกมาเป็นจำนวนมากมายหลายล้านดวง หากเป็นดวงดาวจริง ท้องฟ้าก็คงแทบไม่เหลือดาวไว้ให้ใคร ๆ ได้เชยชม
เสียงฟ้าผ่าปลุกเจ้าดำ งัวเงียตื่นขึ้นมา มันแหงนหน้ามองฟ้า นัยน์ตาของมันเบิกกว้าง
ดาวตก มันรำพึงออกมาเบา ๆ
หวาน เงยหน้ามองท้องฟ้า ภาพเบื้องหน้าแม้จะดูงดงาม แต่เธอขนลุกชันไปทั่วตัว
อะไรวะนั่น
หวานกระโดดเข้ามาหลบ ในหลังคาของตลาด ภายในตลาดเสียงดังกัมปนาท ราวกับฟ้าถล่ม
วิทย์สะดุ้งสุดตัว เมื่อวัตถุพวกนั้นกระแทกกับหลังคา
นั่นมันอะไรกันวะ
เพชรทั้งนั้น เพชรจำนวนมหาศาลกำลังร่วงลงมาจากฟ้า
ไอ้ก้อนที่เจ้าดำมองเป็นดาวตก ไอ้สิ่งที่หวานกระโดดหนี
ฝนตกลงมาเป็นเพชร...
เพชร จำนวนมากมายมหาศาล เกลื่อนกราดอยู่บนถนน
อยู่แทบเท้าพวกเขาทั้ง 3 คน มากมายราวก้อนกรวด
เวลาผ่านไปไม่กี่นาที แต่ยาวนานราวชั่วกัปชั่วกัลป์ เสียงฟ้าถล่มจึงสงบลง ขณะนี้ ดำ หวาน และวิทย์ ได้รับรู้แล้วว่า นอกจากตนแล้วยังมีผู้อื่นอยู่ภายใต้หลังคาตลาดแห่งนี้
แต่ไม่มีใครสนใจซึ่งกันและกัน ทั้งสามคน ยืนตะลึงตาค้างกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า
ไม่มีการทักทาย ไม่มีการปรึกษา
วิทย์ รูดซิบเปิดกระเป๋าเป้กว้างสุด หยิบมีดหัวตัด โยนทิ้งไป แล้วโกยเพชรใส่กระเป๋า
เจ้าดำ มองถุงลูกแก้วในมือ มันเทลูกแก้วทิ้งอย่างไม่แยแส และยัดเพชรจนอัดแน่นถุง
หวาน ถอดเสื้อสายเดี่ยวออกอย่างไม่อาย เธอมัดเสื้อจนกลายเป็นถุง และทำเหมือนกับอีกสองคน คือยัดเพชรใส่ให้ได้มากที่สุด
ทั้งสามคน แยกย้าย กลับบ้านใคร บ้านมัน
เมื่อถึงคอนโดฯ หวานไม่ได้นอนแช่น้ำในอ่างอย่างที่ตั้งใจ
เธอขนกระเป๋าจากห้องพัก ลงมาเก็บเพชร อย่างไม่ลืมหูลืมตา จนคนอื่น ๆ เริ่มตื่นและลงมาเก็บบ้างนั่นแหละ เธอจึงเดินกลับไปขึ้นห้อง
เธอเปิดโทรทัศน์ดูข่าว ผู้สื่อข่าวกำลังยืนอยู่บริเวณอนุสาวรีย์ประชาธิปไตย
สวัสดีครับ ท่านผู้ชน เป็นยังไงกันบ้างครับ กับปรากฏการณ์ครั้งแรกในประวัติศาสตร์โลกเลยก็ว่าได้นะครับ
...ฝนตกเป็นเพชรครับท่านผู้ชม เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นยินดีจริง ๆ นะครับ ฝนตกลงมาเป็นเพชรทั่วทั้งประเทศไทยเลยครับ
หวาน ดูภาพในทีวี แล้วก็ขำเพราะผู้สื่อข่าวเองก็พยายามเก็บเพชรที่ร่วงตามพื้นอยู่ตลอดเวลา และภาพในทีวีก็สั่น ๆ ไหว ๆ เธอเดาว่า ตากล้องเองก็คงจะอยากที่จะเก็บเพชรพวกนี้บ้าง
หวานมองกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของเธอ 4 กระเป๋า ภายในมันอัดแน่นไปด้วยเพชรทั้งนั้น เธอกำลังคิดว่าจะทำยังไงดีกับ เพชรทั้งหมดที่เธอมี
เธอคิดว่าเลิกขายตัวสักทีก็ดีเหมือนกัน
...ท่านผู้ชมครับ ขณะนี้มีรายงานด่วนแจ้งเข้ามาครับ ว่ากลุ่มประเทศผู้นำทางเศรษฐกิจโลก ไม่ยอมรับว่าเพชรที่ร่วงลงนี้มีมูลค่าครับ
...ตอนนี้มีประกาศอย่างเป็นทางการจากรัฐบาลของเราแล้วนะครับ ว่าประเทศของเรายอมรับแล้วว่า เพชรในประเทศไทยทุกเม็ดจะกลายเป็นหินไม่มีค่า ไม่มีราคาแม้แต่บาทเดียว
สิ้นเสียงประกาศ หวานปิดโทรทัศน์แล้ว เข้านอน
สิ่งที่อยู่ในความคิดเหลือเพียง คืนนี้จะต้องรับแขกกี่คน
สายของวันนั้น มีบางคนเห็นเจ้าดำเดินดมกาวพลาง หาลูกแก้วของมันพลาง
หลายวันจากนั้น มีบางคนได้อ่านข่าวเด็กหนุ่มถูกทำร้ายร่างกายเสียชีวิต ในข่าวไม่ได้ระบุว่าสาเหตุการฆาตกรรมว่าเกิดจากอะไร ระบุเพียงว่าเด็กหนุ่มคนนั้น ชื่อ วิทย์
และจากวันนั้นถึงวันนี้ ยังไม่มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้นอีกเลย...
จากคุณ :
CU. 
- [
12 ม.ค. 48 22:44:01
]
เมื่อคืนนี้ มีปาฏิหาริย์
