สวัสีค่ะ เรามาลงแทนให้อีกเช่นเคย เนื่องจากผักรู้นอนติดภารกิจสำคัญหัวหมุนติ้วกับการคร่ำเคร่งวุ่นวายกะเรื่องเรียนต่อค่ะ
Chapter 1 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3197393/W3197393.html
Chapter 2 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3200811/W3200811.html
Chapter 3-4 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3202924/W3202924.html
Chapter 5-6 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3204818/W3204818.html
Chapter 7 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3206259/W3206259.html
Chapter 9 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3210296/W3210296.html
Chapter 11-12 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3213838/W3213838.html
Chapter 13-14 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3219159/W3219159.html
Chapter 15 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3220919/W3220919.html
Chapter 16  http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3226718/W3226718.html
Chapter 17 http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3233171/W3233171.html
.................................................

I Don’t Want To say Goodbye… (cause goodbye means forever)

Chapter Eighteen

“เธอมาสาย <__<^”-ซันโฮ

ใช่  ฉันสาย...

ที่จริงสายไป 30 นาทีได้

อย่าขู่ฉันเลยน่า..

-0-

“ขอโทษ”-อุนมี

ฉันเห็นเขาทำท่าประหลาดใจที่เห็นฉันใส่เสื้อแจ๊คเก็ตเขาอยู่

ฉันใส่กระโปรงดำ และเสื้อสีขาวที่มีคำว่าหมูอยู่นี่... -__- ทับด้วยแจ๊คเก็ตเขา.

“เธอ.ใส่.อะ.ไร.น่ะ..??-ซันโฮ

“^_^”-อุนมี

“ให้ตาย อย่ายิ้มสิเดี๋ยวฉันได้ตายหรอก”-ซันโฮ

เขาคงจะแปลกใจว่าทำไมมันถึงยังอยู่กับฉัน ก็ฉันยึดไว้ตั้งแต่เมื่อวานนี่


“หิมะก็ตก  นี่มันฤดูหนาวแล้ว…ให้ตายเหอะ ทำไมถึงแต่งตัวแบบนี้”-ซันโฮ

“^_^”-อุนมี

“หยุดยิ้ม ทุกทีที่ฉันพูดได้ไหม!”-ซันโฮ

“^_^”-อุนมี

-__-a

“เกิดไร ขึ้นกับปากนาย”-อุนมี

“โดนเธอต่อยมาน่ะ”-ซันโฮ

เขาพูดเหมือนจีซูกลายเป็นสัตว์ร้ายยังงั้นแหละ

ฉันไม่อยากรู้หรอกว่า เธอเป็นยังไงตอนที่โกรธ

ก็นายเล่นทิ้งเธอไว้ตอนที่บาร์นี่

ฉันเริ่มเบื่อที่จะเป็นน้องสาวนายแล้วนะ

“ใช่!นายสมควรโดนแล้ว นายมันวายร้าย!”-จีซู...

แล้วเธอก็ตบหัวเขาอย่างแรง

แล้วเขาก็งอน

-__-

นั่นเป็นสิ่งเดียวที่นายทำหรือไง

งอนน่ะ

“อย่าทำตัวเหมือนวัวบ้าได้ไหม”-ซันโฮ

บ้า..

วัวบ้า?!

วายร้ายงี่เง่า!

ไปลงนรกซะ

เริ่มด้วยการที่ฉันจะไม่คุยกับนายอีก

“ฉันจะไม่ยุ่งกับนายแล้ว วายร้ายอย่างนายก็อยู่เองได้นี่”-อุนมี

จีซูยังคงนั่งอยู่  แล้วก็หัวเราะฉัน

แล้วตบซันโฮอีกครั้ง น่าจะตบเขาอีกหลายๆ ครั้ง

“ใครเขาเรียกแฟนว่าวัวบ้ากัน  หา? นายอยากโดนตบเหรอ!”-จีซู

ขอบใจนะจีซู

เธอเป็นคนเดียวที่ตบเขาได้

ฉันภูมิใจจัง

“ให้ตาย เธอตอบโทรศัพท์ฉันยังกะวัว!”-ซันโฮ

นายมันบ้า

งี่เง่า

ฉันลุกขึ้น แล้วตรงไปห้องน้ำ

“นี่ จะไปไหนน่ะ! ให้ตาย อย่าไปจากฉันนะ!”-ซันโฮ

ฉันหันกลับ  แล้วเห็นว่าเขากำลังจะลุกจากที่นั่ง

ฉันเลยวิ่งไปห้องน้ำ..

เรื่องไรฉันจะต้องอยู่ล่ะ

แล้วฉันจะออกมาเมื่อฉันพร้อม

ฉันได้ยินคนพูด

“นังบ้านั่นมันคิดว่ามันเป็นใคร”

“ใช่ มันเอาซันโฮไป”

นั่นมันพวกแรดบนรถเมล์นี่!

แล้วทำไมพวกเธอพูดเหมือนซันโฮเป็นของพวกเธอล่ะ?!

เขาเป็นของฉันต่างหาก

ฉันอยากให้พวกเธอจะลื่นคอหักซะ

“นังบ้านั่น จะต้องโดนสั่งสอน”

“ฉันจะฉีกมันเป็นชิ้นๆ”

หา

T_T

ฉันกลัว..

ไม่ใช่กลัว…

ให้ตาย

พระเจ้าฉันขอโทษ

ฉันสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี

และจะทำการบ้านให้ถูกด้วย

แล้วจะสอนน้องให้เหมือนคน

จะทำตัวดีกับพ่อ แม่

ได้โปรดอย่าให้พวกนั้นเจอฉันเลย

ฉันได้ยินเสียงเดินออกไป และประตูปิด…

ฉันรีบเปิดประตูออกมาอย่างรวดเร็ว ล้างมือแล้วรีบออกจากห้องน้ำ

ฉันคิดว่า หน้าเริ่มแดง แล้วก็ร้องไห้

ฉันวิ่งไปที่คนหนึ่ง

ตึก

ฉันรู้สึกว่ามีคนจับมือฉันไว้

ฉันมองเขา

ใช่...มอง

นั่นคือ ซันโฮ

ฉันคิดว่า เขารอฉันอยู่

นั่น น่ารักมาก ><

“นี่ เธอวิ่งทำไม?!”-ซันโฮ

“เพราะฉันจะเข้าห้องน้ำ”-อุนมี

“เธอไม่สบายหรือเปล่า”-อุนมี

ตาฉันเริ่มมองไปที่พวกผู้หญิงกลุ่มนั้น

ฉันคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในห้องน้ำ…

แล้วเธอก็เริ่มจ้องฉัน

ฉันกลัว

หมายถึง กลัวจริง  ๆ

นี่เป็นครั้งแรก

หน้าฉันเริ่มแดง  แล้วน้ำตาก็เริ่มไหล

นี่! อุนมี

อย่าร้อง

อย่าร้องเหมือนเด็ก ๆๆ

เธอมีซันโฮปกป้องเธอใช่ไหมล่ะ

เขาจะทำ ใช่ไหม?

-__-

ฉันรู้สึกโง่จัง ที่คุยกับตัวเอง

“เกิดอะไรขึ้น”-ซันโฮ

“หา^_^?”-อุนมี

“อย่ามาโกหกนะ เธอกำลังร้องไห้?!”-ซันโฮ

ฉันแตะที่แก้ม

และรู้สึกว่า มันเปียก....

*0*

ฉันหยุดร้องไม่ได้เลย

ฉันไม่ผิดนะที่อ่อนไหวไปหน่อย

“ไม่มีอะไร ฉันรู้สึกไม่ดีตอนอยู่ในห้องน้ำ”-อุนมี

“แล้วเธอก็เลยร้องไห้ ?”-ซันโฮ

“^_^”-อุนมี

“ถ้าเธอเป็นอะไรก็มาหาฉันแล้วกัน”-ซันโฮ

ฉันจะไปหานาย

แต่ไม่ใช่ ตอนนี้

เพราะฉันไม่รู้ว่า จะเหมาะสมไหม....

ฉันไม่รู้ว่า  อีกนานไหม

แต่ ฉันจะพยายาม

เพื่อนาย…

(ติดตามต่อ ตอนที่ 19)