+++++++++
"สวัสดีครับ คุณนุช"
หนุ่มเอ่ยขึ้นกับหญิงสาวในร้านดอกไม้ ที่มีชื่อว่าชมพูนุช เธอกำลังง่วนกับการตัดกิ่งกุหลาบ พอเงยหน้าเห็นหนุ่มก็ประหลาดใจอย่างยิ่งเธอส่งยิ้มให้พร้อมใบหน้าแดงจัด
"สวัสดีค่ะ วันนี้มาซื้อดอกไม้หรอคะ?"นงนุชเจ้าของร้านสาวถามชายหนุ่ม
หนุ่มพยักหน้าแทนคำพูด ยิ้มมองดอกไม้ทั่วทั้งร้าน ร้านนี้น่ารักจนเหมือนกับอยู่ในความฝันเลย
"พี่ที่ทำงานผมเขาครบรอบวันแต่งงานวันนี้ ผมอยากให้อะไรเขาน่ะครับ คุณนุชช่วยจัดช่อดอกไม้สวยๆหน่อย ได้ไหมครับ"
"ได้ค่ะ งั้นสักครู่นะคะ คุณหนุ่มนั่งรอตรงโต๊ะตัวนั้นก็ได้ค่ะ"หนุ่มว่าตามหญิงสาวลงนั่งโต๊ะไม้ที่ดูค่อนข้างเตี้ย เมื่อเทียบกับความสูงของเขา
หญิงสาวรีบหยิบน้ำไปเสริฟพร้อมกลับมาจัดช่อดอกไม้เอง เพราะที่ร้านตอนนี้ไม่มีใครอยู่เลยน้ำ ซึ่งเป็นคนส่งดอกไม้ของร้านเธอก็ออกไปส่งดอกไม้อยู่
เขานั่งไปก้มมองนาฬิกาไป นงนุชเพิ่งสังเกตเห็นจึงถาม
"นี่ใกล้จะแปดโมงแล้วนะคะ คุณหนุ่มรีบหรือเปล่า?"หนุ่มส่ายศรีษะพร้อมกับยิ้มให้ นึกโกรธตัวเองที่เผลอมองนาฬิกาทำให้หญิงสาวกังวล
"เอ่อ..ผมรอได้ครับ"หนุ่มรับคำหนักแน่นอีกครั้ง
"งั้นคุณหนุ่มรีบไปทำงานเถอะค่ะ บอกนุชมาว่าที่ทำงานคุณหนุ่มอยู่ไหน เดี๋ยวนุชให้คนเอาไปส่งให้ดีกว่ามั้ยคะ?"หนุ่มลังเลอยู่ซักครู่ก็ตอบตกลง
"เอ่อ งั้นฝากด้วยนะครับ"
หนุ่มยื่นนามบัตรให้ นงนุชรับมันมา เมื่อหนุ่มชำระเงินเสร็จ เขอก็เดินออกจากที่ร้านพอดี ซึ่งสวนกับเด็กสาวที่เดินเข้ามาพร้อมเด็กหนุ่ม นงนุชไม่ได้สนใจเลย ว่าใครจะเข้ามามา ตอนนี้ใจเธอลอยอยู่กับเจ้านามบัตรใบจิ๋วนั้น
เด็กสาวคนนั้นเดินมาที่เคาท์เตอร์ที่นงนุชยืนอยู่
"พี่นุชคะ?"นงนุชจึงได้สติ หันมายิ้มให้กับเธอ
"อ้าวอริณ มาได้ไงจ้ะ รติด้วย สวัสดีจ้ะ"
อริณยิ้มให้ วันนี้เธอถักผมเปียมาด้วย พร้อมกับรติที่ยืนยิ้มอยู่ข้างๆ เธอไม่ได้เห็นสองคนนี้มานานแล้ว อริณซึ่งเมื่อก่อนเคยส่งดอกไม้อยู่ที่ร้านเธอ แต่ก็ย้ายตามแม่ไปอยู่ที่ต่างจังหวัด ส่วนรติเลยย้ายตามไปด้วยเช่นกัน เพราะว่ารติชอบอริณอยู่ หลังจากนั้นสองคนนี้ก็มักจะมาไหนด้วยกันเสมอ ทั้งคู่น่ารักจนนงนุชนึกอิจฉาอยู่
"คิดถึงพี่นุชน่ะสิ พี่นุชสวยขึ้นเนอะรติ .. เอ่อพี่นุช คนเมื่อกี้ พี่หนุ่มหรอคะ"อริณรู้จักหนุ่มเพราะว่าเคยไปส่งดอกไม้ที่บ้านเขา
"อืม"นงนุชพยักหน้าก้มจัดดอกไม้อยู่ อริณเลยพูดต่อ
"พี่หนุ่มเนี่ย หล่อจังเลย บ้านเขานะพี่ หน้าตาดีกันทั้งบ้านเลย แต่พี่หนุ่มหล่อสุด"รติสะกิดอริณ
"อะไร ยังไม่เบื่อคนหล่ออีกหรอยัยเปีย เนี่ย..เห็นกันอยู่ทุกวัน"รติบอกหน้าตาเฉย อริณเลยหัวเราะ
"อย่างนายน่ะหรอ หล่อ ใครบอกล่ะ ?"อริณหันไปบอกรติ
"นายน่ะ รีบไปเยี่ยมแม่นายได้แล้ว จะมาหาแม่ไม่ใช่หรอ ผู้หญิงเขาจะคุยกันน่ะ"
"นี่ไม่ต้องมาไล่ ฉันจะไปอยู่แล้ว พี่นุชดูยัยนี่สิ ชอบว่าผมตลอดเลย โรคจิตชะมัด"รติฟ้องนงนุชพร้อมกับมองอริณด้วยแววตา ที่แสดงออก ว่า'งอน'
นงนุชยิ้ม บอกกับรติ "อริณเขาเขินน่ะจ้ะรติ "
พอรติไป อริณก็เข้าช่วยจัดดอกไม้ด้วยอีกคน พร้อมกับก้มมองนามบัตร
"พี่นุช บริษัทนี้ มีร้านดอกไม้อยู่ใกล้ๆด้วยนะ"นุงนุชมองหน้าเธอ
"เหรอ"เธอทำเสียงแปลกใจแค่นั้น
"มันน่าแปลกที่พี่หนุ่มมาสั่งดอกไม้จากร้านเรานะ ไกลก็ไกลกว่าต้องแวะมาอีก มันต้องมีอะไรแน่เลย"นุชนุชหน้าแดง รู้สึกหัวใจพองโต แต่ว่าพยายามพูดสีหน้าเป็นปกติ
"เดี๋ยวพี่ต้องเอาดอกไม้ไปส่ง อริณดูร้านด้วยนะ"
"งั้นเรารอพี่น้ำกลับมาก่อนดีไหมคะ อริณจะได้ไปส่งพี่ที่รถเมล์"
"จ้ะ "นงนุชยิ้มให้
++++++++++++++++
จากคุณ :
นันทนีย์
- [
25 ม.ค. 48 17:09:18
A:203.172.125.238 X:
]