**************************************
เรื่อง-ระ-หว่าง-ขา
*************************************
ในความหดหู่ ผมปล่อยให้ตัวเองถูกดุนดันจนต้องมายืนเขย่งอยู่ตรงนี้ ส่วนท้ายสุดของรถเมล์ร่วมบริการที่รีรอจอดรับผู้โดยสารเพิ่มขึ้นทุกป้ายๆ โดยมีกระปี๋สาวคอยตะโกนอยู่ปาวๆ
ในว่างพี่
ในว่าง
.ชิดในด้วยค่ะ..แบ่งๆ กันไป
จนแออัดยัดทะนานแทบไม่เหลือที่ให้หายใจ
ไอ้หนุ่มหน้ามนผิวสะอาดอมชมพู สวมเสื้อขาวทรงพอดีตัวปลดดุมสองเม็ดบนเผยไรขนอกอ่อนที่รองรับสร้อยคอเส้นสวยแขวนกางเขนทองคำฝังเพชรดูหรูหราน่ารำคาญ เพราะแสงระยับนั้นมันคอยจะแยงตาให้หวั่นไหว
ผมพินิจองค์ทรงเครื่องของมันอย่างละเอียดขณะกำลังชั่งใจจะเอ่ยปากขอเจียดที่วางเท้ากว้างขวางซึ่งพ่อผู้มีขนอุยประดับอกยืนกางขาถ่างกล้ามด้วยท่าทางโอ่อ่าราวกับกำลังยืนชูคอเหนือหลังคาลีมูซีนคันโก้เพื่อรับลม ก่อนจะพูดอะไร ผมทดลองขยับคอนเวิร์สคู่เก่าแก่ให้ประชิดกับรองเท้าหนังน้ำมันชุ่มเงาของมัน หมายส่งสัญญาณให้รู้ว่า
ชิดเท้าหน่อยเพ่!~ที่กลางระหว่างตีนท่านนั้นกว้างขนาดควายลงไปตีแปลงเล่นปลักได้ทั้งฝูงแล้วนะครับ
แต่ดูเหมือนมันจะไม่สะทกสะท้าน ยังมีกะใจมามองหน้า ส่งสายตาวาวประหลาดกลับมาจนผมต้องเป็นฝ่ายหลบตาพร้อมกับขยับเท้ากลับมาในท่าเขย่งชิด รู้สึกหนาวยะเยือกไปถึงก้นกบ
เออหละหนอ ไอ้หนุ่มกรุงมันหล่อเหลามีเสน่ห์ลี้ลับพิสดารอย่างนี้นี่เล่า น้องพลอยสวยยอดดวงใจของไอ้หนุ่มลุยทุ่งจึงทำท่าจะลาลับไม่เคยคิดจะติดต่อกลับตั้งแต่เข้ามาเรียนในมหานคร
กว่าเจ้าสายใจจะคาบข่าวไปบอกก็นานนัก ผมยังจำแววตาหวานฉ่ำของนางขี้อิจฉาในวันนั้นได้ดี
พี่จอมอย่าไปอาลัยอาวรณ์มันเลย นังพลอยสวยน่ะมันกลายเป็นดาวหลงพะวงฟ้าไปแล้ว ขนาดกลางวันแสกๆ ยังแต่งตัววิบวับล่อเสือล่อตะเข้มาเข้าถ้ำไม่เว้นวัน ทั้งที่มีบรรดาเสี่ยแก่เสี่ยหนุ่มมาหลงติดบ่วงเสน่ห์อยู่แล้วตั้งหลายคน มันยังไม่วายจะชม้ายชายตาให้ไอ้หนุ่มนักศึกษาเวลาไปไหนต่อไหน
แม่สายใจใส่ไฟฉอดๆ ด้วยสำนวนนิยายเล่มละสิบสองบาท พิษรักแรงริษยาคงยังไม่สร่างซาไปจากหัวใจ
อ้าว!
เอ็งเป็นคนชวนมันไปอยู่ด้วยกัน ไปพักด้วยกัน แล้วทำไมไม่ห้ามไม่ปรามมันบ้าง ก็รู้ทั้งรู้ว่าข้าน่ะรักของข้าขนาดไหน เอ็งนี่ใช้ไหว้วานอะไรไม่เคยได้เรื่อง ยังมีหน้าเอาความ:-)ตำบอนของตัวมาใส่ไคล้ป้ายสีให้คนอื่นเขาซะได้อีกด้วย
ผมโวยกลับไม่เกรงรูปสวยหุ่นงามที่คอยจะยวนยั่วทอดสะพานให้ทุกครั้งที่มีโอกาส แต่ใจหนึ่งก็ยังนึกพะวงห่วงหา เขาว่ากันว่าแสงสีมันมีมนตร์ขลังใครหลงเสพเข้าไปเป็นต้องติดตายเพราะใจแตก ถึงน้องพลอยสวยของผมจะให้คำมั่นสัญญาว่าอย่างไรก็จะตั้งใจร่ำเรียนไม่ยุ่งเกี่ยวข้องแวะกับการสังคมสังสรรค์อันใด แต่ใครจะไปรับรองได้ เพราะจนเมื่อถึงเวลานี้จดหมายสักฉบับยังไม่เคยเขียนไปหา
รถเมล์กระตุกเบรกพรึดกระตุ้นให้ผมตื่นจากภวังค์ แม้ขาจะเขย่งก็ยังค้ำมั่นคงไม่เซแท่ดๆ ไปตามแรง ไม่เหมือนไอ้หนุ่มขาอ่อนที่กางขากว้างแต่ถึงกับเอียงกะเท่เร่ไปซุกไอ้หนุ่มอีกคน แล้วคันเร่งก็ถูกกระชากซ้ำจนพี่ชายคนหนึ่งเซหลุนดันผมให้กลับไปยืนแทนที่หนุ่มกรุงมาดสำอาง เจ้าของพื้นที่มองตาขวาง ขยับๆ จะเข้ามาชิงพื้นที่คืน
อารมณ์หวนหายอดดวงใจทำท่าจะปรับเปลี่ยน เพราะเวทีมวยที่แคบขนาดครึ่งช่วงหมัดร่ำๆ จะเปิดวิก ดีที่คนหนึ่งที่เบาะยาวแถวหลังสุดซึ่งนั่งดมก้นใครต่อใครมานานรวมถึงของผมในชั่วครึ่งนาทีนี้เร่งลุกขึ้นแล้วมุดหายเข้าไปในดงจักแร้ด้านหน้า หัวใจฝ่ายดีอันใฝ่สันติธรรมอยู่เป็นนิจจึงรีบสั่งให้ผมนั่งแปะลงบนที่ว่าง
รวดเร็วประหนึ่งลมพัด หญิงสาวที่นั่งอยู่ก่อนข้างซ้ายมือหันมามองนิดหนึ่งก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปสำรวจหน้าคนยืน เธอยิ้มๆ ก่อนจะหันกลับไปรับลมจากด้านนอก
ถึงตอนนี้ผมเองกลับชักหวั่นใจ อย่างว่าแต่น้องพลอยสวยจะรู้สึกหวั่นไหวต่อรูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสของชาวกรุง กระทั่งตัวผมเองซึ่งเชื่อว่ามั่นคงใจรักปักใจมากมาย ยังไม่วายหลงจดจ้องจ่อมองแม่สาวสวยทรงสมบูรณ์ที่หันมา เธอผิวงามผมงามดวงตาที่สบกันเพียงครึ่งอึดใจนั้น ราวกับมีเกล็ดเพชรประดับประดา คอระหงและลาดไหล่จนถึงท่อนแขนขาวเนียนในเสื้อแขนสั้นเต่อ ทำให้กระไอหนุ่มถึงกับคุกรุ่นตึงตัวขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ ให้ตายเถิด
เสื้อชั้นในสีชมพูอ่อนที่โผล่แพลมออกมาระหว่างสาบเสื้อตึงเปรี๊ยะนั่นกำลังรองรับถันเต่งไว้อย่างแข็งขัน
เสียงกระแอมเบาๆ ของสาวเจ้าทำให้ผมต้องรีบหันกลับมาก้มหน้าก้มตามองกระดุมกางเกงของตัวเองอย่างกระดาก ปั้ดโถ่เอ๋ย!..มาดไอ้หนุ่มนักรักจอมลีลาตอนอยู่ที่บ้านนามันหนีหายไปไหนหมด
แล้วคนที่นั่งอยู่ชิดหน้าต่างด้านซ้ายมือของหญิงสาวก็พรวดพราดลุกขึ้นจากหลับใหล ชะโงกหน้าชะโงกหลังดูภูมิทัศน์นอกตัวถึงก่อนจะตาลีตาเหลือกขอทาง เบียดเข่าสาวเจ้าให้เข้ามาชิดชนกับท่อนขาแกร่งของผม เนื้อเปลือยนวลในกระโปรงสั้นเสมือนเป็นสะพานไฟแรงสักล้านกิโลวัตต์ ช็อตให้ผมแข็งขึงขึ้นทั้งตัว
ทำให้ต้องรีบกดดันปกปิดพันธะแห่งความเป็นชายของตนไว้ทันทีที่เห็นว่ามันกำลังจะทำขายหน้า ด้วยนั่งรถมาไกลกว่าจะเข้ากรุง จึงเลือกกางเกงในตัวหลวมใส่สบายไม่ต้องยังความอึดอัดให้น้องชายเกินจำเป็น
แล้วยังไง?
พลังหนุ่มตั้งท่าจะสร้างความอับอายให้เสียแล้ว
ผมขยับขาหนีทันทีที่คนข้างขวาผมลุกตามขึ้นไป แต่กระแสไฟเมื่อครู่คงจะสร้างสนามแม่เหล็กขนาดมหึมาดึงดูดให้ผมเขยิบชิดตามเข้าไปทันทีที่เธอเลื่อนตัวหนีจนติดริมหน้าต่าง ในทันทีนั้นที่เดิมของผมก็ถูกสวมรอยด้วยไอ้หนุ่มที่เพิ่งประสานตากะก่อวิวาทกันอยู่หยกๆ
ป้ายนี้มีคนลงหลายคน จนรถดูโล่งและรู้สึกว่าหายใจได้สะดวกขึ้น แต่ก็อาจเป็นเพราะผมได้นั่งกระแซะชิดกับเจ้าสาวโสภานี่อยู่ก็ได้จึงทำให้โลกทั้งโลกดูสวยงามขึ้นทันตาทันใจ
ผมไม่สนใจได้หนุ่มข้างขวาอีกต่อไป ก็ต่างคนต่างได้นั่งแล้วนี่ จะมาจดจ้องอาฆาตราวีอะไรกันอีกเล่า สู้ทำเอียงคอระวังซ้ายหันลอบชำเลืองดูสายสีชมพูในเนื้อผ้าขาวบางให้สบายใจดีกว่า อย่างน้อยหัวใจที่จดจ่ออยู่กับการนอกใจของน้องพลอยสวยก็จะบรรเทาไปได้บ้างแม้สักเล็กน้อย
จะว่าผมไม่ไว้ใจไม่เชื่อใจคนที่เคยประกาศให้รู้กันทั้งหมู่บ้านว่าเรารักกันนักหนาก็ไม่เชิง ทำไมผมจะไม่รู้ว่าโดยนิสัยใจคอนั้นสุดที่รักของผมเป็นคนอย่างไร เพียงแต่จะมาดูให้รู้แน่แก่ตาเท่านั้นแหละว่า ที่แท้แล้วใครมันปั้นน้ำเป็นตัวกันแน่
สายลมกรรโชกมาวูบหนึ่งตอนที่รถแล่นผ่านสวนสาธารณะขนาดย่อม กลิ่นหอมอ่อนๆ โชยผ่านจมูกจนต้องสูดเข้าไปเก็บไว้ในอกทดแทนกลิ่นแป้งร่ำน้ำอบที่ห่างหายไปนาน แล้วไฟรักที่กำลังเริ่มจะสุมขอนก็โชนกำแรงขึ้นอีกครั้ง สาวข้างซ้ายคงไม่ทันเห็นเป็นแน่เพราะกำลังหันหน้ารับลมอยู่คล้ายสบายอารมณ์ แต่ท่อนขาของคนข้างขวาที่กำลังประชิดเข้ามาแล้วสั่นริกๆ อยู่นี่สิทำให้ผมต้องแปลกใจ มันจะมาสังเกตสังกาอะไรนักหนากับอาการปฏิกิริยาธรรมดาของผู้ชายด้วยกันยามถูกกระตุ้นด้วยรสสัมผัสเกือบครบทุกอย่าง
ผมดึงสายตามันกลับขึ้นมาด้วยการหันไปมองหน้าตรงๆ เมื่อเขาเงยหน้ามาสบตาก็ทำให้ยิ่งสะท้อนใจ เมื่อเห็นกันใกล้ๆ มันช่างหล่อใสอะไรได้ขนาดนี้ ผิวหน้าหนากร้านเพราะกรำแดดของผมไม่มีทางเทียบติด แน่ใจว่าความสดฉ่ำนั้นมันเกินไปสำหรับผู้ชายธรรมดา ยิ่งแววตาแปลกๆ ที่มองมาด้วยแล้วยิ่งทำให้ผมเอะใจ ประหวัดหวั่นนึกไปถึงคำเตือนของไอ้สมชายสหายรัก กับไอ้พวกตุ้งติ้งตูดงอน
ว่าหนุ่มสาวชาวกรุงสมัยนี้ดูกันยากว่ามันจะชอบเป็นอย่างไรในที่ลับ ที่สำคัญคือความฉาบฉวยของสังคมเมืองทำให้พวกเขาไม่ต้องมานั่งละอายหรือหวาดเกรง ในการแสดงออกถึงรสนิยมส่วนตัว สมชายเพื่อนยากย้ำนักย้ำหนาว่าอย่าเผลอไปสบตาใครหรือยิ้มให้ใครยามเขาส่งยิ้มมา ส่วนพวกที่รักอยากจะผูกจับปิ้งตั้งแต่หัดเดินก็ยิ่งสั่งร่ำอำลาว่าให้ระวังหน้าระวังหลังให้ถ้วนถี่ หลุดรอดจากเงื้อมมือกับกระพุ้งแก้มของพวกมันไปได้ก็อย่างไปพลาดท่าเสียหน้าเสียหลังให้พวกในเมืองได้เชยชิม
ท่อนขาที่โดนเข่ามันประชิดสะกิดอยู่นั้นจึงดีดตัวออกห่าง จนทำให้กลายเป็นว่าขาซ้ายต้องไปเบียดกับเนื้อเนียนของสาวสายสีชมพูข้างซ้ายแนบสนิท เจ้าของกระโปรงสั้นหันมาทำหน้าไม่พอใจนิดหนึ่ง จนสำนึกของลูกผู้ชายต้องผลักให้ผมขยับขาให้มาอยู่ในท่าทางปกติ คือกางออกเล็กน้อยเพื่อลดทอนความอึดอัดของกางเกงยีนส์ตัวฟิต และก็ต้องกลับมาชิดกับขาของหนุ่มกรุงข้างขวาอย่างจำยอม
เขายังไม่เลิกมองหน้าผม เข่าซ้ายยังสะกิดเข่าขวาของผมเป็นระยะๆ ผมพยายามทำเฉยพยายามคิดว่ายังไงมันก็ผู้ชายด้วยกัน แต่ยังไม่ทันพ้นหนึ่งช่วงป้ายรถเมล์นิ้วก้อยกับนิ้วนางของมันก็เลื่อนมาสมทบสะกิดท่อนขาแข็งแกร่งเนื้อของผมด้วยอีกแรง แถมด้วยท่อนแขนที่ดูเหมือนจะพยายามเบียดให้แนบชิดกับร่างกายผมให้ได้มากที่สุด
.มันเป็นอะไรของมันวะเนี่ย
ไม่ทันที่จะหันไปโวยวายอะไร รถก็มาเบรกกะทันหันอีกรอบตรงป้ายหน้ามหาวิทยาลัย ผมกลับไปชะเง้อชะแง้ผ่านหน้าแม่สาวใสโดยอัตโนมัติ พลอยสวยเรียนที่มหาวิทยาลัยนี้ ถ้าได้เจอกับเธอ หรือได้แอบเห็นเธอตั้งแต่ระหว่างทางนี่ก็คงจะดี มันคงจะทำให้ผมได้พิจารณาความเปลี่ยนแปลงความเป็นไปของเธอได้ก่อนที่จะหาข้ออ้างมาตอบคำถามว่า พี่จอมมาทำไม? ก็ขนาดเด็กเลี้ยงควายบ้านผมมันยังเลิกพูด เพราะแรงรักมันชักพาให้พี่เร่งมาหายอดยาใจ กันตั้งแต่ปีมะโว้
เผื่อปะเหมาะเคราะห์ดีเธอขึ้นมาคนเดียวอย่างที่ภาวนาไว้ ผมอาจจะได้รีบเข้าไปทักทายทันทีก่อนจะนึกมุกตอบคำออก เพราะไม่อยากโดนก้าวก่ายร่างกายจากไอ้หนุ่มมากไปกว่านี้
แล้วก็ดูเหมือนสวรรค์จะเป็นใจ ยอดยาหยีของผมเบียดคนอื่นขึ้นมาได้เป็นลำดับท้ายๆ เธอเหลี่ยวซ้ายขวาหน้าหลังเหมือนมองหาใคร จนผมต้องรีบก้มหน้าหลบ พอเงยหน้าขึ้นมาอีกทีก็เห็นเธอไปยืนกระชั้นชิดกับให้หนุ่มหน้าบ้านๆ คนหนึ่งที่ตอนหน้า หัวใจของผมแทบจะขาดรอนในวินาทีนั้น หรือจะจริงอย่างนังสายใจมันว่า
กระปี๋สาวเลาะกลับมาส่งสายตาข่มขู่บรรดาผู้โดยสารอีกครั้ง แต่ดูเหมือนว่าพวกนักศึกษามหาวิทยาลัยจะมีสำนึกดีกว่าชาวบ้านร้านตลาดทั่วไป แต่ละคนจึงยืนผึ่งผายรักษาระยะห่างของตนเองกับคนอื่นได้อย่างพอประมาณ ไม่สนใจเสียงขับไล่ไสดันเพราะต่างคนต่างเริ่มจดจ่อกับสรุปบทเรียนหรือสมุดบันทึกในมือ ช่องว่างระหว่างเอวกับเอวนั่น ยังพอให้ผมมองผ่านไปสู่สุดหัวใจของผมได้พอดี จนเห็นภาพบาดตาเข้าอีกรอบเมื่อสองหัวแทบจะชนกัน สองแก้มแทบจะแนบกัน สองตัวแทบจะนาบกันขนาดนั้น
ผมละสายตาหันมาจ้องหน้าไอ้หนุ่มข้างขวาด้วยความขุ่นเคือง หน้าตาหล่อๆ อย่าง:-)มาเป็นกะเทยทำไมวะ ผมตะโกนก้องอยู่ในใจ ทุกอย่างในสายตามันพาให้อารมณ์เสียไปหมด หนุ่มกรุงยังมองหน้าผมนิ่งแถมยิ้มน้อยๆ เหมือนขอความเห็นใจอะไรบางอย่าง จนผมรู้สึกละอายใจแทนจึงหันหน้ามาเสียอีกทาง หวังว่าเสื้อลูกไม้สายเล็กตัวในของคนอีกข้างจะช่วยกล่อมอารมณ์ให้คลายความโมโหหึงลงไปได้บ้าง แต่ไอ้เสื้อที่รัดเสียจนรังดุมปริสาบเปิดกับกระโปรงสั้นแล้วผ่าเผยจนเลยขึ้นมาเห็นลายเส้นเลือดฝอยนี่กลับยิ่งทำให้ผมนึกหยามเหยียด ยิ่งเมื่อเธอส่งยิ้มให้ผมนิดหนึ่งแล้วส่งเลยไปให้ไอ้หน้าขาวจิตวิปริตด้วยอีกคนก็ยิ่งทำให้ต้องปลงสังเวช สังคมรอบตัวมันเป็นอย่างนี้นี่เล่า
.พลอยสวยยอดยาใจของพี่จึงได้เปลี่ยนไป
..
ช่องว่างระหว่างคนยืน ถ่างกว้างขึ้น ไม่รู้ว่าเพราะ ฯพณฯ พนักงานเก็บค่าโดยสารสาวเดินกลับไปกลับมาเร็วๆ สองรอบ หรือเสียงที่ได้ยินเสียงแว่วๆ เหมือนตัดพ้อในชะตากรรมของตนเอง เป็นระยะๆ ถ้าหนูมีการศึกษาอย่างพวกพี่ๆ หนูคงเห็นใจคนอื่น..ยืนชิดๆ กันไปแล้วหละค่ะ
ถ้านับตามหมายเลขซอย อีกไม่นานก็จะถึงที่พักของพลอยสวย ผมเห็นท่าทางของเธอลุกลนกว่าเดิม ทำท่าทำทางปฏิเสธข้อเสนออะไรบางอย่างของผู้ชายที่ดูแก่กว่าเธอคนนั้น ดูเขาจะตั้งอกตั้งใจยัดเยียดสมุดเล่มบางในมือให้กับแฟนผม จนเธอต้องรับเอามาถือรวมกับหนังสือหลายเล่มในอ้อมแขน
แล้วสิ่งที่ผมสะกิดใจตั้งแต่แรกเห็นเธอก้าวขึ้นรถมาก็แจ่มกระจ่างขึ้นในสายตา
พลอยสวยสวมกระโปรงทรงหลวมยาวเลยเข่า เสื้อทรงสุภาพสอดชายและคาดเข็มขัดไว้อย่างเรียบร้อย ลักษณะภายนอกที่เห็นนั่นไม่ใช่สิ่งที่สายใจนำไปใส่ไฟเลยแม้เพียงสักน้อย
ผ่านมาอีกสองซอย รถก็โล่งเต็มที่ มีคนที่ยังยืนเพียงสี่ห้าคนรวมทั้งคู่ข้างหน้านั่นด้วย ไอ้หนุ่มข้างขวาสะกิดผมด้วยเข่าแรงๆ อีกครั้งก่อนจะดีดตัวขึ้นไปกดกริ่ง มันลุกขึ้นมาบังฉากสำคัญตอนที่แฟนผมกระซิบกระซาบอะไรกับไอ้แก่นั่น แต่มันก็ยังไม่ยอมเดินไปหนำซ้ำยังก้มหน้ามองลงมาอีก ผมตวัดสายตาขึ้นแวบเดียวก็กลับไปจดจ้องอยู่กับสถาการณ์หน้ารถอีกครั้ง คราวนี้แม่สาวข้างซ้ายเป็นฝ่ายสะกิดขาผมบ้าง นั่นลากสายตาของผมให้กลับมามองหน้าเธอตรงๆ อีกรอบ
ขอทางหน่อยค่ะ
รอยยิ้มยินดีของผมตอนขยับขาหลบทางให้คงเฝื่อนเฝือเต็มที เพราะแม่พลอยสวยกำลังยกมือไหว้ไอ้คนนั้น
.เรียบร้อยจริงนะที่รักของพี่
แล้วทันทีที่หันกลับมาเห็นคู่ของสองคนระหว่างขาผมเมื่อครู่ซึ่งเดินเคียงกันไปจนเกือบถึงประตู เธอก็ยกมือไหวทั้งสองคนอีกครั้ง คราวนี้เสียงทักทายไม่เบาเลย
สวัสดีค่ะพี่เจน
.พี่มาร์คว่างมาส่งพี่เจนด้วยเหรอคะวันนี้
.นี่หนูได้เลคเช่อร์พี่ปู่มาแล้ว วันนี้พี่เจนกะพี่มาร์คสวีทกันได้เต็มที่แล้วนะคะ
ผมอ่านเหตุการณ์ได้ว่าพวกเธอคงจะพักหอเดียวกัน แล้วได้หนุ่มหน้าขาวนั่นก็เป็นแฟน ของคนที่พลอยสวยร้องทัก นี่กลายเป็นว่าผมได้นั่งคั่นกลางคู่รักที่เหมาะสมกันที่สุดคู่หนึ่งที่เคยเห็นมาหรือนี่ แถมยังคิดอกุศลอะไรเตลิดเปิดเปิงไปตั้งไกล ไอ้คนหน้าแก่ข้างหน้านั่นก็คงจะเป็นรุ่นที่ให้หยิบยืมสมุดจดงาน
ก่อนที่จะเรียบเรียงอะไรได้มากกว่านั้น สองหนุ่มสาวชาวกรุงก็ทำท่าพยักเพยิดให้เธอมองมาทางผม ท่าทางเหมือนจะไม่สบอารมณ์หรือกำลังนินทาอะไรสักอย่าง แล้วรถว่างขนาดนี้ผมจะหลบไปไหนได้
อ้าว!
พี่จอมมายังไงล่ะนั่น
.พลอยสวยจะลงป้ายนี้แล้ว
มาค่ะ
ลงมาก่อนเร็ว
เธอตะโกนลั่นรถ ดวงหน้าฉายแววดีใจเต็มใจพร้อมกับดวงตาที่เป็นประกายวูบขึ้นเหมือนทุกครั้งที่เราเจอกันในทุกที่ทุกเวลา
สองหนุ่มสาวระหว่างขาของผมประคับประคองกันลงไปก่อน ก่อนที่พลอยสวยจะหันไปยกมือไหว้ไอ้หนุ่มที่ขึ้นมาด้วยกันอีกครั้งแล้วมองมาทางนี้เหมือนจะเร่งให้ลุก
ผมแอบใช้สามัญสำนึกค่อยๆ ดึงหัวใจและความรู้สึกของตน ซึ่งเผลอลงไปกองอยู่ที่ระหว่างขามาหลายวัน ให้เลื่อนกลับขึ้นมาประทับอยู่ตรงที่เดิม สูดลมหายใจลึกๆ ก่อนจะเดินตามสุดที่รักของผมลงไป
.
รถทั้งคันคำรามอย่างรำคาญ เพราะคนขับเหยียบคันเร่งที่โดนกักไว้ในเกียร์ว่าง กระปี๋สาวตั้งใจใช้สายตาส่งผมลงจากรถโดยตรง พร้อมตวาดแหวด้วยถ้อยคำสุภาพ
จะลงไหมคะ ป้ายนี้ซอยอารีย์ ป้ายหน้าสะพานควายยยยยยยย!!!!!ค้าาาาา!!!!
****************************
ติชมกันได้ตามสะดวกเลยครับ
แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 48 06:09:19
แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 48 04:55:47
จากคุณ :
SONG982 
- [
5 ก.พ. 48 04:53:55
]
________เรื่อง - ระ - หว่าง - ขา_________
