ตอนที่ 22 แม่กลับมาแล้ว
++++++++++++++++++++++++++++++++
"แม่กลับมาแล้ว หงส์นะคิดถึงแม่ที่สุดเลย"หงส์โผเข้ามากอดแม่ ทันทีที่เห็นแม่เดินก้าวเข้าบ้านมา ที่จริงวิ่งออกไปดูเมื่อได้ยินเสียงรถแล้ว ทิ้งให้พี่ชายทั้งหลายยืนไปยกของที่รถขนมาเข้าบ้านกัน
"ยายหงส์ร้ายนะแม่ รู้เปล่ามีผู้ชายมาหาที่บ้านด้วย" ซอรีบฟ้องทันที ขณะที่หอบกระเป๋าใบใหญ่ของแม่ลงมา เพื่อเอาความดีความชอบ พ่อที่ยิ้มๆกับลูกๆ ก็เปลี่ยนสีหน้ามองตาขวางทันที
"จริงหรอยายหงส์" พ่อถามลูกสาวเสียงเครียด พ่อคนนี้หวงลูกสาวมากๆด้วยเช่นกัน หงส์จ้องพี่ซอ ด้วยสายตาอาฆาต เออ! จำไว้
หงส์ทำเป็นไม่สนใจ แถมยักคิ้วให้
"อะไร แม่เค้ารู้แล้ว ว่าเราเป็นเพื่อนกัน ก็อ่ำไงแม่ ที่หงส์บอกเขาใส่แว่น หนาเตอะ เรียนเก่งมากไง นิสัยดีด้วย ไม่เหมือนพี่ซอหรอก รู้ไหม น้ำก็ไม่อาบ อยู่บ้านก็เอาแต่ ดูบอลทั้งคืนแถมผ้าห่มอะไรที่กองอยู่หน้าจอก็ไม่เก็บให้พี่หนุ่มมาเก็บแล้วยัง มีผู้.." ซออุดปากน้องสาวไว้ดิ้นอึกอัก ซอถามแม่ต่อ
" แม่คราวนี้ไปนานจัง " ซอเปลี่ยนเรื่องแม่ยิ้ม
"แค่เดือนเดียวเองนี่ลูก แหมซอนี่ โตขึ้น หล่อขึ้นนะเรา"แม่ลูบผมยุ่งๆของซอ แล้วรีบไล่ลูกชายไปอาบน้ำเมื่อได้กลิ่นตุๆ ซอเกาหัวเขินๆ เดินอายๆไปหยิบผ้าขนหนู
"แหมก็มันหล่อเหมือนพ่อตอนหนุ่มๆ จิงป่ะแม่ ฮ่าๆๆ เห็นมั้ยยายหงส์"พ่อหัวเราะ แบบภูมิใจลูกชาย หงส์มองดูพี่ซอแบบหยิ่งๆ
"นี่หรอหล่อ"ซอโมโห หล่อที่สุดในคณะแล้วเฟ้ย!
"ฉันก็หล่อกว่าแฟนแกแล้วกัน"พ่อหูผึ่งทันที
"หืมม์"แม่ยกมือห้าม
"เอ้าๆ อย่าทะเลาะกัน ซอไปอาบน้ำซะลูก หล่อแต่สกปรก แม่ไม่ชอบ ยายหงส์ก็อีกคน ไปช่วยพี่แซนด์ กับพี่หนุ่มเขาขนของเลย เดี๋ยวซา กับแฮนด์กลับมา จะได้ตั้งโต๊ะเลย"
หงส์สะบัดหน้าเชิด ซอก็เชิดเช่นกัน แม่มองลูกทั้งสองอย่างปลงๆ
+++++++++
"หนุ่ม แย่เลยซิลุก เหนื่อยไหม"หนุ่มยิ้มๆ มือยังง่วนกับการล้างผัก ช่วยเป็นลูกครัวแม่ หลังจากที่น้องๆ กับพ่อ คุยกันเสียงลั่นที่หน้าจอโทรทัศน์ แม่มองดูลูกๆของเธอ แต่ละคนเป็นเด็กไม่รู้จักโตสักที ก็มีแต่หนุ่มนี่แหละ ที่เป็นหลักพอพึ่งพิงได้
"ไม่หรอกครับแม่ ออกจะชินสะแล้ว แม่ไม่ต้องเป็นห่วงครับ"หนุ่มยิ้มด้วยสายตา หน้าที่ๆเขาต้องทำประจำวัน มันออกจะเป็นกิจวัตวระจำวัน ขนาดไม่อยู่บ้านไปประชุมแค่ไม่กี่วัน ก็ได้ข่าวว่าซอเกือบพาน้องๆอดตาย แม่มาจับบ่าลูกชาย
"แม่เสียใจนะ เรื่องว่านเขา"หนุ่มหัวเราะ
"โธ่ ผมไม่คิดอะไรแล้ว"เขาตอบได้อย่างทันที ในตอนนี้เขามีคนอื่นอยู่เต็มหัวใจ แม้ครั้งนี้ เขาอาจยังไม่รู้แน่นอนว่าเธอชอบเขาหรือเปล่า แต่เขาก็ยังมีความหวัง แม่พิศมองดูหนุ่มที่ยิ้มเป็นนัยๆอย่างมีความหมาย
"พักนี้ลูกเรา ดูมีความสุข อารมณ์ดี หืมม์ มีสาวมาจีบอีกแล้วหรอหนุ่ม"
"แค่มีคนที่ชอบมากกว่าครับแม่ แต่ช่างเถอะ ผมเป็นลูกมือนะครับ ปล่อยให้แม่ฉายเดี่ยว คิดถึงกับข้าวฝีมือแม่จัง"
"ได้จ้ะ"
"ส่วนหงส์ขอนอนกับแม่นะ"หงส์โผล่พรวดเข้ามาในครัว เดินเข้ามากอดแม่จากทางด้านหลัง แม่เอื้อมมือลูบเรือนผมลูกสาวเบาๆ
"จ้ะ เราน่ะอย่านอนดิ้นนะ แล้วยังนอนกัดฟันอยู่หรือเปล่า"แม่ถาม พลางใช้ทัพพีคนและชิมอาหาร หงส์เอาแต่ยิ้มๆ และส่ายศรีษะ พ่อซึ่งเดินมาได้ยินคำสนทนา ก็พูดบ้าง
"อ้าว แล้วพ่อล่ะหงส์จะให้ไปนอนไหน " พ่อทำน้ำเสียงอ้อนกับลูกสาวซึ่งเดินตามมาด้วยกัน หงส์ซึ่งโตเป็นสาวแล้วมองดูพ่อตัวเอง ที่ยังคงขี้เล่นเหมือนเด็กๆ
"พ่อก็ไปนอนกับพี่ๆสิ น่ะกัพี่ซอก็ได้"หงส์โบ้ยหน้าให้กับพี่ซอซึ่งเดินเข้ามาซอทำหน้าเจื่อน
"พ่อห้องผมเต็มอ่ะ วันนี้ไอ้ซามันไม่ไปไหนซะด้วย นอนบ้านอ่ะ"พ่อเหลือบมามองทางแซนด์แทน
"เอ่อ ห้องผมเตียงก็เล็กแถมไอ้แฮนด์มันนอนดิ้นอ่ะพ่อผมกลัวพ่อนอนไม่สบาย พ่อไปนอนห้องว่างๆของยัยหงส์สิ"หงส์รีบสวน
"โห ทำไมต้องเป็นห้องหนูอ่ะ อื้อ พ่ออ่ะจะนอนจริงๆหรอ งั้นอย่าแอบดูไดอารี่ที่ห้องหนูนะ หนูไม่ยอมจริงๆด้วย อย่าเอาหมีมากอด ห้ามทำห้องรก และทำเตียงยับด้วย "พ่อมองหน้าลูกสาวบังเกิดเกล้าอย่างปลงตก ยังงั้นมันจะนอนได้ไงเล่า หนุ่มหัวเราะสะกิดพ่อของเขา
"พ่อนอนห้องผมก็ได้ครับ เตียงยังว่างอยู่ ทำเตียงยับได้"หงส์หัวเราะพ่อของเธอ ที่ทำหน้าเศร้า พร้อมกับหันกอดแม่คืนนี้จะกอดแม่ให้หายคิดถึงเลย
+++++++++++++++++++
ที่โต๊ะกับข้าวเมื่อเวลามากันพร้อมหน้า ในช่วงเย็นเมื่อกับข้าวต่างๆ ถูกยกมาจนครบ ทุกคนก็ต่างพากันนั่งประจำที่ นำทีมโดยคุณพ่ออารมณ์ดี นั่งที่หัวโต๊ะ ถัดมาทางซ้ายมือของพ่อคือ แม่ หงส์ พี่หนุ่ม พี่ซอ ซา แซนด์ แฮนด์ ทุกคนเริ่มลงมือทานอาหารพร้อมสรรพที่ช่วยๆกันทำ ฝีมือแม่ยังคงอร่อยไม่เป็นรองใคร ทำให้พวกพี่ชายหงส์เจริญอาหารได้ดี
ทุกทีก็ว่าดีอยู่แล้วล่ะนะ แต่ไม่รู้สิ คราวนี้มันช่างอบอุ่น เติมเต็ม ส่วนที่ขาดหายมาตลอด ก็พ่อกับแม่มาอยู่จนครบแล้วนี่ ไม่มีอะไรจะดีมากกว่านี้ แค่ทุกคนได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา หงส์ชอบบรรยากาศแบบนี้มากๆ
"หงส์ ช่วงที่ผ่านมา พี่ชายของเรา มีสาวๆมาจีบเยอะไหม"แม่เริ่มต้นคำสนทนา ที่ทำเอาพี่ชายทั้งหลายร้อนตัวเป็นแถว
"อ๋อก็ มีค่ะ" หงส์เริ่มมาตราการเผาพี่ชายอีกครั้ง พี่ชายที่มีส่วน ที่ไม่อยากให้แม่รู้ กระแอมเบาๆ
"ยัยหงส์ สัญญาแล้วไง"พี่ซอบอก หงส์ยักคิ้ว มองกวนๆให้
"กับแม่ ไม่เห็นต้องปิดหรอก ยังไงแม่ก็รู้"ยัยหงส์ว่า
"เหอะ แกก็เล่าเรื่องของแกดิ"ซอเถียง
"ก็เล่าไปแล้วหนิ แต่เรื่องคนอื่นแม่ไม่รู้"แม่มองทั้งคู่ ไอ้สองตัวนี้กัดกันทุกที รู้ว่าชอบทะเลาะ แต่ยังมานั่งใกล้ๆกันแหย่กันอยู่นั่น
"พอๆ หงส์ไม่ต้องเล่าก็ได้ งั้นแม่ถามเองละกัน "แม่ยุติเอง หงส์เลยหุบปากสนิทแม่เหลือบมองมาทางหนุ่ม
"เริ่มจากพี่ชายคนโตละกันนะ หนุ่ม ว่าไงจ้ะ บอกพี่ๆน้องๆได้ไหม ว่า ใครกัน"แม่ถามคำถามที่สงสัยตั้งแต่อยู่ในครัวหนุ่มยิ้มอย่างอายๆ
"ครับ ก็ได้ครับ คือ"หนุ่มตอบยิ้มๆ เมื่อเห็นน้องๆสนใจฟังพร้อมเพรียง
"ตอนนี้ผมชอบผู้หญิงคนนึง อยู่ เค้าชื่อนัท นิสัยน่ารักมากเลยครับ ซุ่มซ่าม ขี้ลืม แต่จิตใจดีมากๆเลย แล้วก็ยัยหงส์เคยเจอหน้าแล้ว"หนุ่มยังขำตอนที่น้องสาวไปโวยที่บริษัทเขา
"สวหรือยเปล่า"พ่อถามหงส์บ้าง
"ก็น่ารักดีค่ะ ตัวเล็กๆ ผมสั้นๆ ตาโต"
"โห พี่หนุ่มเราใช่ย่อยนะเนี่ย" พวกน้องๆอดทึ่งไม่ได้ แม่ยิ้มได้ เมื่อเห็นหนุ่ม ที่ดูเงียบๆคลอด สดใสขึ้นเป็นกอง มันเปลี่ยนแปลงในทางที่ดี นับตั้งแต่เรื่องคราวนั้น
"แล้วเราล่ะซอ" คราวนี้พ่อลองถามลูกชายบ้าง
"โหพี่ซอนะ
."แม่รีบห้าม"พอๆยัยหงส์ ให้พี่เค้าเล่า"
ซอเขิน เกาแก้ม แล้วก็เล่า "ก็มีผู้หญิง ชื่อตองรุ่นน้องที่คณะ เค้ามาหลงชอบสุดหล่อประจำบ้านเราอย่างผม ก็ไม่มีอะไรหรอกครับ แค่เค้ามาหาผมที่บ้าน แต่ผม ไม่ได้คิดอะไรกับเขานะ แต่ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง เฮ้อ ผมก็กลุ้มใจในความหล่อตัวเองอยู่เหมือนกัน"ซอแกล้งตีสีหน้าเศร้า หงส์ทำท่ากับข้าวจะติดคอ โหคนไร หลงตัวเองชะมัด
"สวยมากเลยแม่ น่ารักโครต เฮ้อเสียดาย เค้ามาบ้านเราไม่ได้แล้ว" แซนด์ว่า
"ก็ยัยหงส์นี่น้าไล่เปิดไปเลย "ซาตอบแทนน้องมองน้องสาวจอมยุ่งของเขาหงส์ทำแก้มป่องงอนพี่ซาอยู่
"ไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย แค่ไปคุยเฉยๆ"หงส์แก้ตัวน้ำขุ่นๆ
"ไปเป็นก้างอ่ะดิ เขาคุยกันสองคน ยัยหงส์ก็ไปนั่งด้วยไปกัดเค้า ตองเลยเผ่นกลับ"แฮนด์ฟ้องบ้าง
แม่มองหงส์ยิ้มๆ หงส์บอกกับพวกพี่ๆ "เค้าอุตส่าห์ช่วย ไม่เห็นใจมั่ง"
"ช่วยยังไง"พ่อถามบ้าง
"ก็ให้เพื่อนหงส์ ไปแกล้งเป็นแฟนพี่ซอ ได้ผล เลยเลิกไปแล้ว ไม่โทรมาแล้วด้วย"หงส์ตอบอย่างภาคภูมิใจ
"โห" แม่ทึ่งลูกสาว"เฮ้อลำบากใจเสน่ห์ลูกชายเราจริง"แม่หันมายิ้มกับลูกชาย
"เชื้อพ่อแรง แหมเหมือนพ่อตอนหนุ่มๆเลย แหมเป็นอย่างเงี้ยเลย"แม่มองพ่อพอจะรู้ว่าไอ้นิสัยหลงตัวเองนี่เหมือนใคร
"เอ๊ะ มีตอนนั้นด้วยหรอพ่อ ทำไมแม่ไม่เห็นรู้เรื่องเลย"แม่เบรคพ่อทำเอาพวกพี่ๆและหงส์หัวเราะครืน
"ซาล่ะ"แม่ถามลูกชายคนที่สอง
"อ๋อ ตอนนี้ผมก็มีคนชอบๆอยู่เหมือนกัน "ซาตอบ พลางนึกถึงยัยแนน หลงรักคนมีเจ้าของเฮ้อ
"ใคร"แม่ถาม ซาไม่รู้จะอธิบายยังไง
"เรื่องมันยาวอ่ะแม่"
"เล่ามาเถอะ พวกพี่ๆน้องเขาอยากฟัง"ทุกๆคนทำท่าตั้งใจฟังเต็มที่
"ก็มีรุ่นน้องเขามาชอบผม แต่ผม ไม่ได้ชอบอ่ะครับ ผมก็เลยต้องบอกไปว่าเป็นเกย์"ทุกคนสำลักข้าว
"หา แกเป็นเกย์หรอ"พ่ออุทาน ตกใจ
"เปล่าพ่อ ผมไม่ได้เป็น ไอ้ต้นมันวางแผนครับ แต่มีคนเชื่อครับนะ น้องเค้าก็ไม่ได้มาหาผมอีกเลย"ทุกคนหัวเราะอมยิ้มซามองหน้าทุกคน
"ทำไมหรอ หน้าผมเหมือนเกย์หรอ"ซาสงสัย
"เปล่าหรอก ไม่เห็นแกจะสนใจผู้หญิงเลย"พี่ซอว่า
"ก็มีอ่ะ"
"ใคร" ทีนี้ทุกคนถาม
"แค่รู้สึกอ่ะ ว่าชอบแต่เค้ามีเจ้าของแล้ว"
"ให้หงส์ช่วยไหม"
"นี่ยัยหงส์ พอเถอะเราอ่ะ วุ่นวายกะพวกพี่เค้าจัง เลิกหวงพี่ชายแล้วหรอ"
"พี่หนุ่มพูดให้คิดอ่ะค่ะ"
"อืม แซนด์ล่ะ กับแป้งล่ะ"
"ดีครับ เรียบร้อย ยังรักกันดีครับ"
"โหสงสารแป้งจะตาย"
"ใช่ๆๆ"
"แป้งเค้าดีเนอะไม่น่าเลย"
"เฮ่ยๆ ทำไมทุกคนมองผมอย่างนั้นล่ะ อือๆ ใจร้ายที่สุด"ทุกคนหัวเราะ
"แฮนด์ ว่าไงลูก"
"พี่แฮนด์อินเลิฟค่ะ ว่าไงคะ น้องมิ้น"แฮนด์ยิ้มอายๆ
"ดีครับ วันนี้ก็ไปร้านหนังสือด้วยกันมา เค้าชอบอ่านเหมือนผมเลย" แฮนด์พูดไปยิ้มไป
"ข่าวใหม่นี่ พี่แฮนด์มีไรไม่บอกหงส์"
"พี่ด้วย"พี่แซนด์ว่า
"ก็เพิ่งวันนี้นี่ กะเล่าให้ฟังวันหลัง"จะมารู้กันหมดทุกเรื่องเลยรึไงเนี่ย
"ร้ายนะน้องเรา"
"ตกลงพี่ชายเราขายออกหมด ไม่มีใครโสด ว่าไง"
"ใช่ๆๆ"หงส์บอก พวกพี่ได้แต่ยิ้มๆ
คราวนี้พ่อเป็นคนถาม"เราล่ะ ยัยหงส์"
"ไม่มีค่ะ เป็นเด็กดีของแม่ ยังน่ารักอยู่ด้วย รักไม่ยุ่ง มุ่งแต่เรียนค่ะ"
"อ่ำล่ะ"ซอถาม
"เพื่อน"
"แม่ว่าคงไม่มีใครเค้ากล้ามาจีบมากกว่า แต่ละคนหวงน้องซะ"พี่ชายทุกคนยอมรับ พากันหัวเราะ
+++++++++++++++
หลังจากจบอาหารค่ำมื้อนั่น พี่ๆทุกคนมากอดพ่อกับแม่ ก่อนเข้าไปนอนด้วยรอยยิ้ม ส่วนแม่กับหงส์ก็แยกไปนอนด้วยพ่อก็ตามไปหอบหมอนที่ห้องแม่ เพราะยัยหงส์จอง มองตาละห้อยสุดท้ายก็ต้องไปนอนกับพี่หนุ่ม(เฮ้อ)
จากคุณ :
นันทนีย์
- [
10 ก.พ. 48 09:21:08
A:202.183.186.239 X:
]
พี่ชายสุดที่รัก(ตอนที่ 22 )
