ที่แรกตั้งใจจะตั้งแค่กระทู้เดียว แต่ไม่รู้ว่าทำไมกระทู้ที่เพิ่งตั้งไปเมื่อวานจึงเปิดไม่ติด....ใครรู้ช่วยบอกทีนะคะ
สำหรับ "ม่านมายา" นี้เป็นเรื่องสั้นขนาดยาว ที่หัดแต่งเป็นเรื่องแรกค่ะ อยากได้คำวิจารณ์เกี่ยวกับการผูกเรื่อง ความลื่นไหล การจับอารมณ์คนอ่าน ฯลฯ มากๆ เลยค่ะ
ยังไงก็ขอเปิดเป็นกระทู้เดียวนะคะ...๗ ตอนจบไปเลย จะได้ไม่เบียดบังเนื้อที่สำหรับงานเขียนของเพื่อนๆ
แต่ถ้าโพสต์ครั้งนี้แล้วไม่ทันข้ามวันเปิดกระทู้ไม่ได้อีก คงต้องบ๊ายบายกันนะคะ
//////////////////////\\\\\\\\\\\\\
ม่านมายา..............โดย อรรัมภา
บทที่ ๑
หัวใจเธอเต้นระส่ำเมื่อเขาโน้มหน้ามาใกล้ แววตาที่ต้องบังคับให้ความร้ายลึกซ้อนอยู่กับความสาสะใจค่อยเปลี่ยนไปเป็นวี่แววแห่งความหวาดระแวงโดยไม่ตั้งใจ รู้สึกได้ถึงกล้ามเนื้อบนใบหน้าที่ต้องหันเข้าหาแสง ว่ามันแดงซ่านและร้อนผ่าวขึ้นเรื่อยๆ เมื่อลมหายใจของเขาเริ่มรินรด
ใจเย็นๆ นะแสง ไว้ใจผม เขากระซิบเบาๆ เมื่อได้โอกาส
ค
.ค
คะ
ค่ะ คำรับ..แทบจะกลายเป็นเสียงครางไปเสียแล้ว
มือที่ประคองอยู่ทั้งสองไหล่ ค่อยลากไล่ลงมาตามสายเสื้อ การกอดรัดซึ่งเธอเป็นฝ่ายรุกเริ่มกลายเป็นอาการเกร็งจิกปลายเล็บกับแผ่นหลังของฝ่ายตรงข้าม เสียงกลืนน้ำลายของหลายคนที่ดังขึ้นท่ามกลางความเงียบเพราะลุ้นระทึก ยิ่งทำให้เธอเสียสมาธิ
ปลายจมูกของเขาค่อยเกลี่ยไล้จากซอกคอเรื่อยลงไปอย่างจัดเจน ไม่แน่ใจว่าเรือนอกที่สะท้านขึ้นลงเพราะแรงหายใจจะยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของเขาให้มากขึ้นหรือเปล่า แต่เสียงฟืดฟาดที่ดังขึ้นจากเขา ก็กลับทำให้เธอหวั่นเกรงมากกว่าจะเชื่อใจอย่างที่เขาพร่ำว่า
ผู้ชาย
หากมันติดเครื่องได้แล้ว
มันหยุดได้ง่ายๆ ซะที่ไหน!!!
เขาเริ่มไล่เวียนดมดอมร่างกายเธอจนขึ้นมาถึงข้างแก้ม ได้กลิ่นลมหายใจหอมอ่อนๆ เพราะลูกอมดับกลิ่นปาก ที่ส่วนของเธอนั้นเผลอเคี้ยวแล้วกลืนลงไปตั้งแต่แรก
ใช่สิ!
.ริจะเป็นมืออาชีพต้องเตรียมตัวให้พร้อม
.
พร้อมที่จะได้ และ พร้อมที่จะเสีย
..
วันนี้เธอจะต้องได้เขาทั้งตัวทั้งหัวใจ ต้องแสดงให้เขาเห็นให้ได้ว่า
.เธอเหนือกว่าขนาดไหน ยิ่งคนที่กำลังกอดก่ายกันอยู่บนโซฟาตัวหนาใหญ่เป็นยอดชายในฝันของเธอด้วยแล้ว เรื่องอะไรจะต้องคิดมากคิดมายกับวิธีการแบบ ถึงลูกถึงคน ที่กำลังดำเนินอยู่ในขณะนี้
ผมจะเริ่มละนะ
เขาเลื่อนไปกระซิบที่ข้างหูอีกครั้ง
ก่อนจะเริ่มประทับรอยจุมพิตอย่างเผ็ดร้อน
ดูดดื่ม
แล้ว
..เรียวลิ้นที่กำลังแทรกเข้ามานี่มันอะไร!
เอ๊ะ!
.
เดี๋ยวก่อน!!!
คัต!!!!!!!!!!!
. เสียงคนที่นั่งลุ้นอยู่ที่หน้ามอนิเตอร์คำรามอย่างหัวเสีย
พระเอกของเธอ ผลักเธอออกห่างทันทีเหมือนดีดสปริง
"อะไรกันแสง นี่ผมให้โอกาสคุณได้เกิดกับซีนนี้แล้วนะ ทำไมเล่นแข็งขนาดนั้น....อย่าบอกนะว่า...เอาเถอะ...พักก่อนๆ" ผู้กำกับ ลุกจากเก้าอี้ตัวประจำเดิมมาเท้าสะเอวมองอย่างชั่งใจ
ขอโทษค่ะ
หนู
.เอ่อ
หนูว่ามัน
มันเกินไป ไขแสงตะกุกตะกัก รู้สึกผิดที่แสดงความอ่อนแอ อ่อนประสบการณ์ออกมา ทำให้ทุกคนต้องพลอยเสียเวลา
อะไร
ก็เราตกลงกันแล้วเรื่องฉากจูบ
แล้วเธอก็เป็นสาวกร้าน ร่านสวาทขนาดนั้น เลิฟซีนนี่มันก็ต้องดุ ต้องเด็ด
.มันเกินไปตรงไหน ผู้กำกับยิ่งหัวเสียหนักขึ้น เขม้นมองแสงอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ
หญิงสาวไม่รู้จะอธิบายอย่างไรให้ผู้กำกับเข้าใจ เล่นหนังเรื่องแรกก็ได้ประกบกับพระเอกนางเอกดังคับฟ้าขนาดนี้ เพราะคำตอบชัดถ้อยชัดคำ
คำเดียว
กล้าค่ะ!
ก็
เอ่อ
ก็เรื่องลิ้นน่ะค่ะ
.หนูว่า
มันไม่น่า
.เอ่อ เธอตะขิดตะขวงใจเต็มที่กับการพยายามไขข้อขุ่นข้อง
พระเอกเขาเล่นดีอยู่แล้ว
.พออารมณ์มาถึง เขาก็ส่งอารมณ์ต่อให้เธอ
เธอเองต่างหากที่คิดมาก ในเรื่องน่ะ รักเขานักหนาจนยอมเอาตัวเข้าแลกเพื่อที่จะได้เขามานะ พอเขาเก็บอารมณ์ไม่อยู่นี่เราต้องดีใจสิ ส่งสายตาดีใจ ส่งสายตาแห่งชัยชนะออกมา ไม่ใช่
อะไร สั่นยังกะลูกนกตกน้ำ แล้วจะถ่ายเจาะตรงหน้าได้ยังไง
.เอาเถอะ
พักก่อนๆ ไปทำสมาธิมาใหม่ไป
ผมขอโทษนะแสง
มันต้องเล่นไปอย่างนั้นจริงๆ ผมไม่ได้ตั้งใจล่วงเกินคุณเลยสักนิดเดียว อนิรุทธ์จับมือขอโทษขอโพย แสดงความเป็นพระเอกนอกจอได้ดีจนไขแสงอ่อนใจ
ไม่เป็นไรค่ะคุณรุทธ์ แสงผิดเอง แสงต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายขอโทษคุณ
ถ้าคุณพร้อมเมื่อไหร่
ผมเริ่มใหม่ได้เสมอนะ หรือว่าคุณจะลองซ้อมกันก่อน
น้ำเสียงและสายตาที่ส่งมานั่น แสดงความจริงใจและเอาการเอางานเกินว่าที่แสงจะคิดว่าเขากำลังพยายามฉวยโอกาสหาเศษหาเลยกับเธอ
ทั้งคู่สบสายตากันนิดหนึ่ง
หญิงสาวแอบมองหาแววพิรุธแม้เพียงสักเล็กน้อย
แต่ก็ไม่มีวี่แวว
ไม่เป็นไรค่ะ
แสงขอไปนั่งทำอารมณ์เงียบๆ สักครู่นะคะ
ไม่อยากให้เทคอีกน่ะค่ะ
เธอจะบอกเขาไปตรงๆ ได้อย่างไรว่า ไม่อยากจะจูบกับเขาซ้ำไปซ้ำมา ก็ริมฝีปากสีสดนี่ไม่ใช่หรือที่ตนเองใฝ่ฝันหามาแสนนาน บางครั้งตอนที่กำลังพรอดรักกับชิต เธอยังเผลอนึกถึงเขา บางคราวแฟนเธอถึงกับโมโหโกรธา โวยวายว่าเธอละเมอถึงอนิรุทธ์อีกแล้ว
แล้วยิ่งกับพระเอกดังขนาดนี้ ถ้าเธอแสดงอาการรังเกียจหรือดูถูกดูหมิ่นเขาเข้า ไขแสงไม่อยากจะคิดเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับนักแสดงโนเนมอย่างตน
ไขแสงปลีกตัวออกมาจากห้องที่ใช้แสดง ซึ่งที่จริงเป็นฉากที่ทีมงานจัดขึ้นในห้องโถงใหญ่ของโรงถ่าย นึกนับถือความเป็นมืออาชีพของเหล่านักแสดงหญิง โดยเฉพาะพวกตัวร้ายทั้งหลาย ที่เล่นบทเลิฟซีนได้อย่างไม่เคอะเขิน
พวกเขาจะเคยผ่านบทเรียนอะไรมาบ้างนะ พวกเขาจะต้องซ้อมบทจูบกับพระเอก จูบกับผู้ร้ายสักกี่รอบนะก่อนจะเข้าฉาก แล้วกว่าจะต้องถ่ายเจาะเฉพาะดวงตา ดวงหน้า หรือริมฝีปากที่ประกบกันอีกล่ะ จะต้องใช้สักกี่คัตเพื่อจัดแสงจัดไฟใหม่ให้ภาพออกมาดูดีที่สุดในสายตาผู้กำกับ
เธอขอให้ช่างเสื้อช่างผมที่กำลังนั่งจับกลุ่มนินทาดาราออกไปจากห้องแต่งตัวก่อน พวกนั้นทำหน้าไม่พอใจนิดหนึ่งก่อนจะสะบัดหน้าออกไป หญิงสาวยกมือไหว้ขอโทษพวกเขาอีกครั้งที่รบกวนเวลา แต่ในเมื่อมันจำเป็นกับการนั่งเงียบๆ เพื่อปรับอารมณ์ เธอก็ต้องยอม
ห้องแต่งตัวรกไปด้วยเสื้อผ้า วิกผม และเครื่องประดับแปลกๆ เพราะกำลังถ่ายทำเรื่องราวประเภทย้อนยุค มีหลายฉากเกี่ยวข้องกับเสื้อผ้าประเภทฟู่ฟ่าฟูฟ่อง ขนนกขนไก่ย้อมสีจึงระเกระกะ แผงคอแพนหางสำหรับตัวประกอบมากมายก็สุมๆ กันอยู่อย่างไม่เป็นระเบียบ เธอนึกถึงจำนวนคนที่มีหน้าที่ดูแลห้องเล็กๆ นี่แล้วก็ถอนใจ
สักแต่ว่าทำงานให้ผ่านไปวันๆ ก็คงจะดีเหมือนกัน
.
ไขแสงซุกตัวเข้าไปในระหว่างราวเสื้อผ้าเหล่านั้น ได้กลิ่นสาบเพราะแต่ละชุดถูกละเลยที่จะซักล้าง พวกนี้มันก็แค่ชุดของตัวประกอบหรือไม่ก็ชุดของนักแสดงไร้อันดับอย่างเธอ ส่วนชุดของพระเอกนางเอกนั่นเขามีผู้สนับสนุน แต่ละชุดราคาแพงระยับ ต้องซักต้องรีดอย่างดีก่อนจะส่งคืน
จากคุณ :
อรรัมภา
- [
11 ก.พ. 48 17:51:56
A:202.183.166.239 X:
]