ความคิดเห็นที่ 1 -- 2 -- ในที่สุดก็ถึงจุดหมาย ถ้ำสีแดงฉานข้างหน้าช่างตัดกับป่าสีเขียวรอบด้านอย่างสิ้นเชิง ราวกับจะเผาไหม้ทุกสิ่ง ถึงแม้จะผูกพันกันมานาน แต่เดทสามารถสังหารสิ่งมีชิวิตที่อยู่ข้างกายได้ภายในพริบตา โดยไม่ต้องคิดอะไรมาก เราก็เป็นแค่สัตว์.. มันเป็นแค่สัตว์.. ไม่มีอะไรมากกว่านั้น นักรบต้องเข้มแข็ง เข้มแข็งแต่กร่างกร้าวอย่างพ่อหรือ... สองเท้าเริ่มสาวไปข้างหน้า มังกรที่อยู่ข้าง ๆ เดินตามเจ้าของไป สู่แดนประหาร เมื่อผ่านปากทางไร้แสงแล้วก็พบกับแสงสว่างจากเทียนรอบห้องหินพร้อมกับผู้เป็นพ่อ และ บุรุษชุดเหลืองเทาที่น่าจะเป็นคนสำคัญในการประกอบพิธีกรรม "ช้านะ" เสียงทรงอำนาจที่ไม่อยากจะได้ยิน ก่อนจะแย้งกลับไปอย่างไม่แยแส เดทสบแววตาสีแดงเลือดที่ดูดุดันเข้ากับผิวสีแดงซักคร่ก่อนเบือนหน้าไป "ก็แดดมันร้อน" คำแก้ตัวที่แก้ฟังไม่ขึ้น แต่ผู้มีอำนาจข้างหน้าก็ยังไม่เอาความ บุรุษข้าง ๆ เริ่มตั้งคทาสีดำปักไว้กับพื้นก่อนจะร่ายเวทย์ทรงอำนาจให้วงไสยเวทย์ปรากฏขึ้นมาออกจาพื้น ไม่ยักจะรู้ว่าในตระกูลเรามีเวทย์แกร่งกล้าขนาดนี้ด้วย เจ้าตัวเล็กข้าง ๆ เหมือนต้องมนต์สะกด มันเดินไปยังกลางวงไสยเวทย์โดยไม่ต้องพูดกล่าว อาจจะเป็นเพราะมันรู้หน้าที่ของมันอยู่แล้ว หรือ อาจจะเป้นเพราะสัญชาติญาน เดทเดินตามเข้าไป เมื่อทั้งคู่อยู่ตรงกลาง ใช้เวลาตัดสินใจไม่นาน เจ้าของสัตว์ที่ผูกพันกันมานานก็ชักดาบออกมา หากไม่มีอำนาจก็มิอาจจะแข็งแกร่งได้ หากไม่แข็งแกร่งก็มิอาจจะปกป้องใครได้ เพียงเสี้ยวตากระพริบคมดาบก็ผ่านเข้าไปยังลำคอของสิ่งมีชีวิตที่อยู่เบื้องหน้า ชีวิตดับสูญภายในพริบตา ชีวิต... ที่มีเวลากว่าแปดปีต้องจบสิ้นภายในเพียงเสี้ยวินาที เลือดสีเดียวกับที่กำลังย้อมดาบกำลังไหลออกมาจากร่างที่ไม่มีชีวิต เสียงร่ายเวทย์ดังขึ้นต่อ วงไสยเวทย์ก็เริ่มเปล่งแสงประกายกว่าเก่า อีกไม่นาน... อำนาจที่จะพอคุ้มครองทุกสิ่ง อำนาจที่จะให้แข็งแกร่งขึ้น.. ก็จะได้มาครอบครอง แต่ทำไม.. ทำไมถึงต้องเสียใจเพียงนี้ ทำไมน้ำตาถึงไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ "เดท" เสียงเรียกสติจากใครซักคนแถว ๆ นั้น เจ้าของชื่อเช็ดน้ำตาด้วยหลังมือ ก่อนจะปักดาบลงที่ร่างที่ไร้ชีวิต ร่างของผู้ที่เคยร่วมทาง เมื่อนั้นความมืดมิดก็ปกคลุม เริ่มจากดาบที่เคยขาวบริสุทธ์กลายเป็นดาบดำอาคม ต่อมาคือร่างกาย และ จิตใจ และ ความทรงจำ... ไม่รู้ว่าคิดไปเองไหม แต่รู้สึกเหมือนเห็นเงามังกรตัวใหญ่สีดำกำลังเคลื่อนไหวรอบกาย... ตระกูลไฟเออร์ แต่ก่อนใช้พลังจากมังกรในการต่อสู้ แต่ปัจจุปันนี้ ใช่ว่ามังกรจะหาได้ง่ายเหมือนกับสมัยอตีดอีกต่อไป หากหาไม่ได้ก็ต้องสร้างขึ้นมาเอง เพื่อความมั่นคงของตระกูลนักรบแห่งซาเรส การสังเวยเพื่อสร้างมังกร เป็นสิ่งที่ไม่มีใครรู้ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ และเขาไม่รู้เหมือนกันว่าการสร้างมังกรบ้า ๆ นี่ ต้องสังเวยด้วยชีวิตของคน ! น้องชายของเขา โชว คือผู้ที่สังเวยในการสร้างมังกรครั้งนี้ น้องชายที่เขาไม่เคยรู้จัก น้องชายที่เขาไม่เคยรับรู้ว่ามีตัวตน คืนนั้นฝนตก ลมพายุแรง เด็กชายที่ไม่รู้จักหน้าวิ่งเข้ามาหาเขา ตอนเขาอายุ 4 ขวบ... และ น้องชายอายุขวบกว่า เป็นช่วงเวลาเดียวที่สองพี่น้องผู้ไม่รู้จักได้พบกัน... เป็นโอกาสสุดท้ายที่ผู้ให้กำเนิดมอบให้ เพื่อที่จะให้เด็กน้อยจะได้เรียกเขาว่า "พี่" เป็นครั้งสุดท้าย แต่เขาไม่รู้เรื่องอะไรเสียนิด พลางขับไล่เด็กชายตัวเล็ก ๆ คนนั้นออกจากบ้านไป ไม่สนแม้แต่ว่าข้างนอกฝนจะตกหนักเพียงใด เด็กชายจะเปียกปอนเพียงไหน ช่วงเวลาสั้น ๆ สุดท้ายของ พี่ และ น้อง ต้องจบลงภายไม่กี่วินาที พร้อมกับเสียงร้องไห้ กรีดร้อง ที่ดังแข่งกับเสียงฝนอยู่ข้าง ครั้งสุดท้าย ที่ได้ยินเสียน้องเขา วันรุ่งขึ้น เสียงกระซิบจากบุคคลผู้เป็นพ่อรำพึงข้างหูอย่างเบา ๆ "พ่อมีของขวัญมาให้" เด็กชายผู้ยังไร้เดียงสาคนนั้นวิ่งตามชายร่างใหญ่เบื้องหน้าไป สู่ไข่หนึ่งฟองที่วางไว้อยู่บนโต๊ะ "อะไรคับ พ่อ" เด็กน้อยส่งเสียแจ้วถาม ผู้เป็นพ่อส่งยิ้มที่แสนเย็นชาฝงความเหี้ยมเกรียมให้ก่อนจะเอ่ยคำเฉลย "มังกรไงลูก... น้องชายของลูกไง" "น้องชาย..." เดททวนคำอย่างสับสน ไม่อาจจะจับต้นชนปลายถูก หลังจากนั้นเสียงหัวเราะเยาะอันน่ารังเกียจจากคนข้าง ๆ ก็ดังขึ้น ก่อนจะร่ายเวทย์บางอย่างใส่เด็กน้อยจนสลบนิ่ง และ ทิ้งเด็กน้อยไว้เคียงคู่กับไข่มังกร ช่างบ้าจริง ๆ ... ทำไมถึงช่างโง่เขลาเพียงนี้ เขาไม่รู้อะไรเลย... ไม่รู้เลยซักอย่าง... ไม่รู้ว่าน้องเขาอยู่กับใคร ไม่รู้ว่ามีชีวิตอยู่อย่างลำบากไหม ไม่รู้ว่าต้องเจ็บปวดซักแค่ไหน แต่ทำไม... ทำไมถึงต้องลืม ทำไมเขาต้อง ฆ่า น้องของตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทั้งทางร่างกาย และ จิตใจ พ่อสินะ... ที่เป็นคนทำทุกอย่าง และ คนลบความทรงจำที่เกิดขึ้น ชีวิต ความทรงจำ และ กาลเวลา มันไม่มีค่าสำหรับพ่อเลยเหรอ เหมือนกับผมที่พ่อปล่อยทิ้งไว้ในห้องที่ว่างเปล่าใช่ไหม... ตอนพ่อฆ่ามังกรของพ่อ... ฆ่าอตีดคนทางสายเลือดของพ่อ พ่อคงไม่รู้สึกอะไรใช่ไหม โชว... ขอโทษนะ พี่เป็นพี่ที่ไม่ดีเลย... จะยกโทษให้พี่ได้ไหม... เงามืดเริ่มคลายตัว เหลือเพียงดาบคู่กายเท่านั้นที่ยังคงเป็นสีดำ น้ำตาแห่งความรู้สึกที่อัดอั้นไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว เดททรุดลงกับพื้น เขาคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนกำลังร้องไห้อยู่ นักรบต้องเข้มแข็ง แต่การที่จะเข้มแข็งต้องเจ็บปวดถึงขนาดนี้เชียวหรือ ไม่เป็นไรครับ... อย่าร้องไห้เลยครับพี่ โชว... ไม่เป็นไรครับพี่... เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป... ถึงแม้จะเปลี่ยนไป แต่เราก็จะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป.... เราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไปแล้วใช่ไหม... ไม่ต้องจากกันอีกแล้วนะ.. นี่หรือคือความอบอุ่นที่โหยหามานาน ความรู้สึกที่เขาต้องการ ความอบอุ่นนี้ ที่เขาไม่เคยได้รับจากผู้ที่ใกล้ชิดที่สุด แต่กลับได้จากผู้ที่ห่างไกลที่สุด จบลงเถอะ... ลืมมันให้หมดเถอะ ความทรงจำนี้ ความเจ็บปวดนี้... จงหายไปเถอะ... พร้อมกับใบหน้าของเด็กชายตัวน้อย ๆ กับสีหน้าเบิกบากที่วิ่งเข้ามาหาเขา ในคืนที่โดดเดี่ยวและลมพายุโหมกระหน่ำ... -- 3 -- เสียงถีบเตียงดังสนั่นจนคนที่กำลังนอนสบายต้องสะดุ้ง "เฮ้ย ! เดท ตื่นได้แล้ว ! วันนี้มีแข่งหมากกระดานเกียรติยศนะเว้ย" เสียงของนักดาบซอร์โรผู้ตื่นก่อน ดังขึ้นอย่างไม่พอใจ คนขี้เซากว่าลุกขึ้นจากเตียงบิดตัวคลายความล้าช้า ๆ "เช้าไก่โห่อยู่เลย ไม่ต้องรีบก็ได้" คนถูกปลุกบ่น จนต้องคนมีระเบียบกว่าแย้งกลับ "ไม่ได้ ๆ วันนี้วันสำคัญ" ดูท่าคนพูดจะตื่นเต้นกับวันนี้เป็นพิเศษจึงตื่นเช้ากว่าปกติอยู่โข คนฟังไม่แย้งอะไรเพียงแต่ตอบรับเบา ๆ "อือ..." "เป็นอะไรหรือเปล่านะ ปกติไม่เห็นนอนยาวขนาดนี้" "ฝันละมั้ง" "หา" "เหมือนรู้สึกฝันเรื่องตอนเด็ก" "นายบอกว่าจำเรื่องตอนเด็กไม่ค่อยได้ไม่ใช่หรือไง" "อืม รู้สึกตอนก่อนสี่ห้าขวบละมั้งที่จำไม่ได้ "ใคร ๆ ก็จำไม่ได้นา" "อย่างน้อยก็น่าจะจำได้ชักเรื่องสองเรื่องไม่ใช่เหรอ" "... แต่ยังไงก็คงเป็นแค่ฝันแหละ ฉันลืมไปแล้วละ" ฝันที่ได้เป็นเด็ก ๆ วิ่งเล่นท่ามกลางทุ่งหญ้า ได้เล่นด้วยกันกับใครคนหนึ่ง... คงจะเป็นเพียงฝัน... เหมือนกับฝันทั่ว ๆ ไป สุดท้ายก็คงเป็นได้เพียงความหวังที่หลุดลอย เด็กไร้เดียงสาสองคนที่ได้วิ่งเล่นด้วยกัน สุดท้ายมันก็เป็นได้แค่ฝันใช่ไหม... ซีรี่ยส์ตัวละคร #3 เดท ไฟเออร์ จบ ========================= ไม่รู้เหมือนกันนะว่า ยังมีแฟนหัวขโมยหลงเหลือในนี้อยู่หรือเปล่า จากคุณ : Meroko - [ 11 ก.พ. 48 20:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตามมาอ่านค่ะ ฮือ ๆ ความหลังของเดทเศร้าจังค่ะ จากคุณ : jiw - [ 12 ก.พ. 48 08:17:19 A:61.90.109.134 X: ]