จบแล้วรักเราที่มีมา..
อ่อนล้าเพราะรักที่ยาวไกล
หนึ่งคำที่อยากจะพูดไป
อยากจะย้ำชัด ๆ ครั้งสุดท้าย
..รั ก เ ธ อ..
'ไม่ไหวแล้ว' ฉันบอกกับตัวเอง
ฉันจมอยู่กับความเศร้ามาหลายวัน หลายเดือน..แล้ว
'แล้วเธอเองจะเป็นอย่างไรบ้างนะ..'
ฉันอาบน้ำแต่งตัวบอกแม่ว่าจะขอไปข้างนอกสักพักหนึ่ง..
บางทีการออกไปข้างนอก พบเจออะไรที่หลากหลาย
อาจทำให้ฉัน..จมอยู่กับความเศร้า..น้อยลง
..หรือฉัน..จะแอบแวะไปดูเธอดีนะ..
นั่งมอเตอร์ไซด์รับจ้างออกมาจากหมู่บ้าน
ต้องข้ามถนนไปอีกฝั่งเพื่อขึ้นรถสองแถว..
'..เอ่อเนาะ..สะพานลอยก็ไม่มี'
ฉันเพิ่งฉุกคิด ทั้งที่ก็ข้ามถนนสายนี้มาตั้งนาน
เอี๊ยดๆๆๆๆๆๆๆ..โครม!!!...
ฉันตกใจสุดขีด หน้าซีดและขาสั่น
มีคนมุงดูกันเต็ม ฉันรีบมุดออกมา
และวิ่งไปข้างหน้าอย่างไม่คิดชีวิต..
..ฉันกลัว..กลัวเหลือเกิน....
พอตั้งสติได้ฉันก็พลันเห็นเธอ..
เธอกำลังเดินไปเดินมาท่ามกลางแดดที่ร้อนระอุ
มีเม็ดเหงื่อซึมเต็มทั่วใบหน้า สายตาจ้องเอกสาร
และปากก็สั่งงานลูกน้องตลอดเวลา
..เธอไม่หันมามองฉันเลย..
ทั้งที่ฉันยืนอยู่ข้างหลังเธอแท้ ๆ
ฉันอดใจไม่ไหว โผเข้ากอดเธอทางด้านหลัง
ร้องไห้สะอีกสะอื้น..ฉันขอโทษ..ขอโทษ
ที่ไม่เคยเชื่อเธอเลย ว่าวันหยุดที่เธอไม่มาหาฉัน
เพราะเธอต้องทำงานพิเศษ ที่แสนหนักหนา
พอฉันร้องตามมาเธอก็อึกอักไม่อยากให้มา
คงรู้ว่ามันร้อนและไม่สบายเลย..รวมทั้งไม่อยากให้ฉัน
เห็นเธอในสภาพที่ไม่เหมือนพนักงานใส่สูทที่ฉันประทับใจ
เธอพูดเสมอว่าอยากให้ฉันสบายยามแก่ และเธอจะดูแลฉันเอง
ขอทำงานหนักในวันนี้ทั้งที่บางทีฉันอาจจะไม่เข้าใจ
..แต่อยากให้เราทั้งสองอยู่สบายยามแก่ตัวลง..
ฉันขอโทษนะ..ขอโทษจริง ๆ ให้อภัยฉันได้ไหม..
เรามาเริ่มต้นกันใหม่ แต่ไปฉันจะอดทน และรอเธอ..รอเธอตลอดไป
เธอชะงักหันมองกลับมาเล็กน้อย
แล้วเธอก็หันหน้ากลับไป อย่างไม่ไยดีฉัน
..ฉันจำต้องปล่อยมือที่กอดเธอ..แน่น..
เธอกลับไปที่แคมป์ ทานน้ำและนั่งลงที่โต๊ะทำงาน
จ้องมองดูอะไรสักอย่างหนึ่งด้วยสายตาที่เว้าวอนและเจ็บปวด
ฉันเดินตามไปดู ด้วยความอยากรู้เธอจ้องมองอะไรกันแน่
..เธอส่งยิ้มให้กับสิ่งนั้นและเอื้อมมือไปลูบอย่างทะนุถนอม
กรอบรูป ใช่กรอบรูป..เธอยิ้มให้กับรูปภาพในนั้น..ซึ่งมันก็คือฉันเอง..
'เธอเหนื่อยไหมที่ต้องทนกับคนไม่เอาถ่าน เธอเบื่อไหมที่ต้องยอมกับคนที่ไม่ได้ความ'
สายเรียกเข้าโทรศัพท์ของเธอ ที่ตั้งเป็นเพลงโปรดของฉัน..เรียกเข้ามา..
"ฮัลโหล.." 'มินเหรอลูก นี่แม่ของพัชเองนะ'
"ครับแม่..มีอะไรหรือเปล่าครับ"
'มาที่บ้านหน่อยได้ไหม..พัช..พัชโดนรถชน'
จากคุณ :
นางมารร้าย
- [
12 ก.พ. 48 18:21:01
A:203.156.37.244 X:
]
เธอหรือฉัน..ที่จากไป..อย่างไม่มีวันกลับ..
