และแล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็กลับเข้าสู่สภาวะปกติ คนที่ไม่สบายก็หายเป็นปกติ แต่คนที่ไม่ปกติเห็นจะมีอยู่สองคนก็คือแอมกับวัฒนาที่ดูจะมีความสุขมากกว่าคนอื่น ทุกวันทุกๆคนต่างทำงานกันอย่างเต็มที่เพื่อที่จะได้สร้างโรงเรียนของนักเรียนที่นี่ให้เสร็จตามกำหนด และเมื่อวันสุดท้ายมาถึงทุกสิ่งทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อย ชาวบ้านได้จัดงานเลี้ยงขอบคุณชาวค่ายทุกคนอย่างอบอุ่น
เล่นเกมพระราชากันดีกว่า เสียงกอล์ฟดังขึ้นขณะที่ทุกคนกำลังนั่งร้องเพลงกันอย่างสนุกสนาน ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย
ใครมีกระดาษกับปากกามั่งล่ะ จะได้เอามาทำสลาก แอมถาม
เรามี แตงกวาพูดพร้อมกับกระดาษกับปากกาให้กับแอม แอมรับไปจัดการจนได้สลากออกมา
เอ้า จับเลย แอมถือสลากอยู่ในมือ เรียกให้ทุกคนมาจับสลาก
เย้! ได้เป็นพระราชา กอล์ฟร้องออกมาอย่างดีใจเมื่อแกะสลากในมือดูแล้วพบว่าตัวเองได้เป็นพระราชา
งั้นสั่งเลยนะ ขอให้คนที่ได้เบอร์หนึ่งกับเบอร์สองออกมาเต้นเมียงู
ว้าย! ตายแล้วน้องกอล์ฟ คำสั่งอะไรเนี่ย พี่ภัทร์รับไม่ด้าย เสียงของภัทร์ร้องออกมาเมื่อตัวเองจะต้องออกไปเต้นเมียงู
รับไม่ได้ก็ต้องทำพี่ภัทร์ พี่ภัทร์อยากได้เบอร์นี้เองอ่ะ แล้วอีกคนใครอ่ะ กอล์ฟตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงขำๆ
แตงกวาเอง คราวนี้ยอมให้ก่อนนะ อย่าให้แตงกวาได้เป็นพระราชามั่งนะกอล์ฟ แกตายแน่ แตงกวาอาฆาตเจ้าเพื่อนตัวแสบก่อนจะออกไปเต้นเมียงูตามคำสั่ง เรียกเสียงหัวเราะได้จากคนรอบข้าง
คราวนี้พี่เป็นพระราชาว่ะ ฮ่า ฮ่า วัฒนาบอกกับทุกคนเมื่อรอบต่อไปเขาได้เป็นพระราชา
พี่ขอให้เบอร์สี่ไปบอกรักกับต้นไม้ต้นโน้นพร้อมกับหอมต้นไม้ด้วยนะ คำสั่งของวัฒนาทำเอาทุกคนนั่งเฉยไม่ยอมเฉลยว่าใครเป็นผู้โชคดีคนนั้น
เอ้า! ลุกมาเร็วใครได้เบอร์สี่อ่ะ พูดจบแอมที่นั่งข้างๆคนออกคำสั่งก็ลุกขึ้นอย่างไม่เต็มใจนัก วัฒนาหันไปมองก่อนจะถามว่า อ้าว แอมเองเหรอ
ใช่ค่ะ พี่วัฒน์นะจำเอาไว้เลย แอมมองค้อนก่อนที่จะเดินไปยังต้นไม้ต้นที่พระราชากำหนด
งั้นพี่เปลี่ยนคำสั่งใหม่ สิ้นคำพูดของวัฒนา เสียงแซวว่าไม่ยุติธรรมก็ดังขึ้น แต่วัฒนาไม่สนใจเขายังพูดออกมาว่า พี่ขอสั่งให้คนที่ได้เบอร์สี่มาบอกรักพระราชาแล้วก็หอมแก้มพระราชาด้วย เมื่อพูดจบเสียงแซวก็ดังขึ้นอีกทำให้คนที่ได้เบอร์สี่อายจนหน้าแดงโชคดีที่แสงสว่างไม่เพียงพอเลยทำให้ไม่มีใครมองเห็น
งั้นแอมขอเป็นคำสั่งแรกดีกว่า ผู้โชคดีต่อรอง
ไม่ได้ เร็วๆเลย ถ้าช้านะต้องมีการลงโทษ พระราชายังคงยืนยันคำเมแถมยังเพิ่มคำขู่อีกด้วย
แอมรักพี่วัฒน์ค่ะ ผู้โชคดีเดินไปพูดเบาๆให้พระราชาได้ยิน
ไม่เห็นได้ยินเลยแอม แตงกวาประท้วงทุกคนเห็นด้วย
ใช่ๆ ไม่เห็นได้ยินเลย เอาใหม่ คนออกคำสั่งเออออไปกับเขาด้วย ทำให้แอมต้องพูดเสียงดังขึ้นกว่าเดิม พูดจบก็รีบเดินกลับมานั่งที่ของตัวเอง
อะไรยังไม่ครบคำสั่งเลย ในคำสั่งต้องหอมแก้มพระราชาด้วยนะ เสียงของนายกอล์ฟดังขึ้น
อันนั้นต้องทำแน่ แต่ไม่ได้ทำตอนนี้ เมื่อวัฒนาพูดจบแอมก็มองเขาด้วยสายตาขอบคุณ
จับใหม่ๆ ปล่อยเอาไว้นานกว่านี้เดี๋ยวมดจะกัดตายเอา แตงกวาขัดขึ้น
ขอให้เบอร์เจ็ดไปบอกรับเบอร์สิบสอง พระราชาคนใหม่ออกคำสั่ง
เอ้า ใครเบอร์เจ็ดกับเบอร์สิบสองแสดงตัวเร็ว เสียงคนในกลุ่มเร่งทำให้แตงกวายกมือขึ้นเพราะเธอได้เบอร์เจ็ด ส่วนอีกคนที่ยกมือขึ้นนั้นก็คือวิศวกรกิตติมศักดิ์ของค่ายนั่นเอง ทั้งสองคนจ้องกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่แตงกวาจะหันไปพูดกับคนออกคำสั่งว่า เปลี่ยนคำสั่งเถอะ บอกรักมันเบื่อแล้วอ่ะ คำพูดนั้นทำเอาคนที่ได้เบอร์สิบสองมองเธออย่างน้อยใจ ก่อนที่จะพูดขึ้นว่า นั่นสิครับ พี่ว่าเปลี่ยนคำสั่งเถอะครับ คนสั่งเปลี่ยนคำสั่งให้ทั้งสองทำตาม
เดี๋ยวพี่ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ วิศวกรประจำค่ายเอยขึ้นเมื่อเล่นเกมต่อไปอีกสักพัก
ทำไม... วัฒนาถามยังไม่ทันจบ หญิงสาวข้างๆเขาก็สะกิดเขาเบาๆเป็นเชิงปราม เขาจึงหันไปบอกกับชายหนุ่มใส่แว่นว่า งั้นตามสบายครับพี่หม่อน ราตรีสวัสดิ์นะครับ
ทุกคนเล่นเกมกันต่อไปอีกสักพักก่อนจะแยกย้ายกันไปนอนตามบ้านพักของตัวเอง แตงกวาเดินนำกลับบ้านพักไปก่อน เพื่อเปิดโอกาสให้แอมกับวัฒนาได้มีโอกาสอยู่กันตามลำพังบ้าง
เมื่อกี้แอมสะกิดพี่เอาไว้ทำไมครับ วัฒนาถามคนที่เดินข้างๆเขา
พี่วัฒน์ไม่ได้สังเกตอะไรเหรอคะ แอมย้อนถามเขา
สังเกตอะไรครับ ชายหนุ่มยังคงถามต่อด้วยความสงสัย
ก็แตงกวากับพี่หม่อนไงค่ะ หญิงสาวเฉลย
พี่ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่ครับ ชายหนุ่มตอบไปอย่างที่เขาคิด คนข้างตัวส่ายศีรษะช้าๆก่อนจะพูดว่า ผู้ชายก็อย่างนี้แหละ
ทำไมครับผู้ชายทำไมเหรอ
ก็ไม่สังเกตอะไรเลยไงค่ะ
แล้วแอมสังเกตเห็นอะไรล่ะ
ก็เห็นว่าระหว่างแตงกวากับพี่หม่อนน่ะค่ะ มีอะไรเปลี่ยนไป พี่หม่อนดูซึมๆไป ส่วนแตงกวาก็คุยกับคนอื่นก็คุยได้ แต่กับพี่หม่อนไม่ค่อยจะคุยด้วยเท่าไหร่เลย แอมอธิบายให้ร่างสูงข้างตัวฟังถึงสิ่งที่เธอสังเกตเห็น
ก็จริงอย่างที่แอมว่านะ วัฒนาพูดออกมาเมื่อคิดถึงท่าทีของคนทั้งสอง
แอมว่าถึงเวลาที่แอมจะต้องช่วยแตงกวาบ้างแล้วล่ะค่ะ แอมพูดออกมาอย่างมุ่งมั่น จนวัฒนาต้องหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะถามว่า แอมจะทำอะไรล่ะ
แอมก็ยังไม่รู้เหมือนกันค่ะ แต่ที่แน่ๆก็คือกลับไปแอมจะต้องไปถามยัยแตงกวาให้รู้เรื่องก่อนว่ามันเกิดอะไรขึ้น พี่วัฒน์ก็ต้องกลับไปเลียบๆเคียงๆถามพี่หม่อนดูด้วยนะค่ะ ได้คำตอบยังไงแล้วเราค่อยมาว่ากันอีกทีค่ะ
ก็ได้ครับ แต่ตอนนี้แอมต้องไปนอนแล้วล่ะครับ เพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า
ก็ได้ค่ะ งั้นแอมไปนอนก่อนนะค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่วัฒน์ พูดจบแอมก็ทำท่าจะเดินจากไป แต่โดนวัฒนาดึงแขนเอาไว้ก่อน
อะไรคะ
แอมยังติดค้างพี่อยู่อย่างนึงนะ อย่าลืมสิครับ เขาพูดด้วยเสียงเจ้าเล่ห์
ติดอะไรค่ะ แอมไม่เห็นรู้เรื่องเลย แอมตอบเสียงใสซื่อ ขณะที่ใบหน้าของเธอนั้นอุณหภูมิกำลังขึ้นสูง
ถ้าให้พี่บอกพี่คิดค่าบอกนะครับ วัฒนายังคงพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์เหมือนเดิม
แอมง่วงนอนแล้วล่ะค่ะพี่วัฒน์
แอมก็รีบทำเร็วๆสิครับ แอมจะได้นอนเร็วๆ
พี่วัฒน์น่ะ ขี้โกง แอมพูดด้วยน้ำเสียงงอนๆก่อนจะเขย่งตัวเพื่อที่จะเอาจมูกของเธอไปสัมผัสกับแก้มสากๆของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว ก่อนจะกลับมายืนก้มหน้าเพื่อซ่อนใบหน้าที่แดงระเรื่อ
ขอบคุณครับ เสียงของวัฒนาดังอยู่ที่ริมหูทำให้หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาด้วยความตกใจ แก้มใสๆของเธอจึงไปชนเข้ากับจมูกของคนที่ยืนกระซิบอยู่ข้างหูพอดี หน้าของเธอที่แดงอยู่แล้วกลับแดงมากยิ่งขึ้นกว่าเดิมเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของคนข้างๆ
เงยหน้าขึ้นมาได้แล้วครับแอม พี่ไม่แกล้งแล้ว ชายหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน หญิงสาวจึงเงยหน้าขึ้นมา
ไปนอนเถอะครับ ฝันดีนะครับเจ้าหญิงของพี่ แล้วพรุ่งนี้เช้าพี่จะมารับไปดูพระอาทิตย์ขึ้นนะครับ ชวนแตงกวาไปด้วยนะ เพราะพี่จะชวนพี่หม่อนไปด้วย พูดจบชายหนุ่มก็ลูบศีรษะของเธออย่างอ่อนโยนก่อนที่จะเดินกลับไปที่บ้านพักของเขา
แตงกวายังไม่นอนอีกเหรอ แอมร้องทักเมื่อเห็นแตงกวายังไม่นอน
ใช่ ยังไม่ค่อยง่วงน่ะ แตงกวาบอก
งั้นเดี๋ยวเราออกมาคุยเป็นเพื่อนนะ แตงกวารอแป็บนึงนะ ขอไปอาบน้ำก่อน พูดจบแอมก็เดินออกไป
นั่งคิดอะไรอยู่แตงกวา แอมที่ตอนนี้อยู่ในชุดนอนเนื้อหนาเรียบร้อยแล้วถามหญิงสาวอีกคนที่นั่งมองออกไปทางหน้าต่าง
ก็กำลังคิดอิจฉาแอมอยู่ไง คนที่นั่งเหม่อหันกลับมาตอบด้วยด้วยน้ำเสียงขี้เล่น
แตงกวาจะมาอิจฉาเราเรื่องอะไรล่ะ อีกฝ่ายถามด้วยความสงสัย
ก็ดูพี่วัฒน์กับแอมรักกันดีออก คนไม่มีแฟนอย่างเราก็ต้องอิจฉาเป็นธรรมดา แตงกวาตอบด้วยน้ำเสียงเช่นเดิม
แตงกวาก็หาไว้สักคนซิ จะได้ไม่ต้องมาอิจฉาเราไง แอมบอกกับแตงกวาด้วยน้ำเสียงเดียวกัน
โอ๊ย! คนอย่างเราไม่มีใครเอาหรอก
ทำไมจะไม่มีที่มหาลัยเราก็เห็นมีคนมาจีบแตงกวา แต่แตงกวานั่นแหละที่ไม่เอา แอมแย้ง
ถ้ามีแฟนอย่างคนพวกนั้นนะ ขอไม่มีดีกว่า แต่ละคน วันๆเอาแต่เที่ยวเล่น กินเหล้า สูบบุหรี่ เรียนก็ไม่ค่อยจะเรียน ผลาญเงินพ่อแม่ไปวันๆ ไม่ไหวๆ แตงกวาพูดด้วยน้ำเสียงหน่ายๆ
งั้นถ้ามีคนดีๆ ดูแลแตงกวาได้ เหล้าก็ดื่มบ้างตามประสาผู้ชาย แต่บุหรี่ไม่สูบ มาสนใจ แตงกวาจะว่าไง แอมแกล้งถาม
ก็เอาเลยซิ แต่อย่างนั้นคงหลงมาหาเรายาก อย่าฝันเลยแอม แตงกวายังคงพูดด้วยน้ำเสียงขี้เล่นเหมือนเดิม
มีจริงๆนะ พี่หม่อนไงล่ะ แอมพูดออกมาตรงๆ แตงกวานิ่งไปสักพักก่อนจะแย้งออกมา
ขำแล้วแอม เอาอะไรมาพูด ไม่มีทางเป็นไปได้เลย แตงกวาพูดด้วยน้ำเสียงที่พยายามจะทำให้ร่าเริงแต่ก็ทำได้ยากเย็นนัก
จริงๆนะ แอมสังเกตดูมาสักพักแล้ว แอมยังคงยืนยัน
พอเหอะแอม อย่าพูดอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้เลย พูดจบแตงกวาก็หันหน้าไปทางหน้าต่างเหมือนเดิม
ก็ได้ งั้นเราขอถามอะไรแตงกวาหน่อยละกัน แตงกวาต้องตอบตามตรงนะ แอมถามด้วยน้ำเสียงเอาจริงเอาจัง
เอ๊ะ! ประโยคนี้คุ้นๆแหะ แตงกวาย้อนกลับไปด้วยน้ำเสียงที่พยายามทำให้ดูร่าเริง
ใช่มันคุ้นๆ แล้วแตงกวาจะตอบว่าไงล่ะ แอมย้อนถามกลับไป
ก็ต้องตอบประโยคคุ้นๆเหมือนกันน่ะสิ ถ้าตอบได้เราก็จะตอบนะ
งั้นเราถามล่ะนะ เราขอถามว่าแตงกวารู้สึกยังไงกับพี่หม่อน โพล่งออกไปแล้วแอมก็เอาแต่จ้องหน้าแตงกวาที่กำลังนั่งทำหน้าสับสนอยู่
เรา...เราก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะ แตงกวาตอบเบาๆอย่างสับสนในความรู้สึกของตัวเอง
แล้วช่วงนี้แตงกวาเป็นอะไรไปดูมึนตึงกับพี่หม่อนชอบกล แอมซักถามต่อ
ก็เขาไม่ค่อยอยากจะคุยกับเราน่ะสิ แล้วเราจะไปคุยกับเขาทำไม น้ำเสียงที่ตอบออกมานั้นทำให้แอมต้องแอบยิ้มกับตัวเอง พลางนึกในใจว่า ที่แท้ก็น้อยใจเขานี่เอง ยัยแตงกวาเอ๊ยเรื่องของคนอื่นทำเป็นรู้ดี ส่วนเรื่องของตัวเองน่ะดันไม่รู้เรื่องซะนี่
พี่หม่อนอาจจะงอนหรือน้อยใจอะไรแตงกวาก็ได้นะ
เขาจะมางอนหรือน้อยใจอะไรเราล่ะ เราไม่ได้ไปทำอะไรให้เขาสักหน่อย...ง่วงแล้วนอนกันดีกว่า ราตรีสวัสดิ์นะจ้ะ พูดจบแตงกวาก็ถดตัวลงนอน
พรุ่งนี้เราไปดูพระอาทิตย์ขึ้นกันนะ พี่วัฒน์จะมารับ แอมพูดขึ้นเพราะแน่ใจว่าคนฟังยังไม่หลับ หลังจากนั้นก็ถดตัวลงมานอน
จากคุณ :
@หนูเอ๋อ@
- [
12 ก.พ. 48 18:33:18
A:168.120.26.171 X:
]
คุณค่ะ...ฉันรักคุณค่ะ (ตอนจบ)
