ความคิดเห็นที่ 1 ในขณะที่เหล่าจอมยุทธประหัตประหารกันเพื่อความเป็นหนึ่งอยู่นั้น ต่างหาที่หลบภัยด้วยอาการตระหนกสุดขีด ผมยังซัดฝ่ามือทั้งของพ่อและของแม่ ร่ายรำเพลงมวยประจำตระกูลออกไป เปล่งอานุภาพสุดขีดเสียงระเบิดยังดังตูมตามไม่ขาดเสียง ตามขบวนท่าที่ใช้ออก ท่าใช้ฝ่ามือหิมะพวกจอมยุทธที่อยู่ในบริเวณนั้นก็แข็งตายทันที ถ้าใช้ฝ่ามืออัคคีร่างพวกนั้นจะแดงเป็นไฟแล้วขาดใจตาย ผมสงบสติอารมณ์ได้ก็หลังจากหนึ่งชั่วโมงผ่านไป วิชาที่มีอยู่ทั้งหมดใช้ได้ไปครึ่งเดียว เหลืออีกครึ่งหนึ่งหลังจากกินลูกอมแล้วค่อยใช้ออกก็คงไม่สาย พอฝุ่นควันจางสงบ ภาพที่โหดร้ายในชีวิตเกิดขึ้นอีกแล้ว ผู้คนนับพันนอนตายเป็นเบือ เกลื่อนปฐพี เขาตายเพราะอะไรกันหนอ ใครฆ่าพวกเขา ใครช่างโหดร้ายปานนี้ ตอนนี้ผมร่ายรำก็ลืมสังเกตว่าเขาตายหรือไม่ การตายในรูปลักษณ์ที่ต่างกันคงเป็นเพราะฤทธิ์ฟ้าบันดาน ลูกพรรคกระยาจกก็ตายทั้งหมด ดีที่ไม่ยกมาทั้งพรรคไม่งั้นหมดอนาคตพรรคแน่ เห็นแต่เจ้าอาวาสไต้ซือรูปเดียวที่นั่งขัดสมาธิอยู่ข้างศิลาหิน “อาตมารู้แล้วว่าประสกเป็นใคร” “เป็นใคร?” “ประสกเป็นฆาตกร อามิตาพุทธ” “ไม่จริง!!!” ผมตระโกนออกมาสุดเสียงก่อเกิดกระแสพลังภายในหอบหนึ่งพุ่งตกเข้าสู่ไต้ซือ การต่อสู้พลังภายในเกิดขึ้น ศิลาจารึกด้านหลังไต้ซือถูกพลังของผมบดจนกลายเป็นฝุ่นผงสีแดงคลุ้งลอย หลวงจีนกระโดดทะยานขึ้นฟ้าในพริบตา ไม่คิดเจียมตัวถึงวัยอันชราของตัวเองเสียเลยทำตัวเป็นนกวิหกเหินหาว ผมกระโดดตามไปด้วยท่าอีเหยี่ยวเหินจิก เตะกลางอากาศสามฝ่าเท้าไร้ใจ เสียงหวืดรุนแรงปานฟ้าผ่า หลวงจีนตั้งรับด้วยท่าอรหันต์ทองคำพึ่งรู้ว่าท่านเล่นแร่แปรธาตุ ผมดีใจอย่างมากที่เจอเพื่อนเล่นแล้ว ยิ้มให้กับหลวงจีนอย่างผูกมิตร ใช้กระบวนท่าที่เหลือออกมาทันที ยิ่งใช้ยิ่งเร็ว ยากต่อการมองเห็นด้วยตาเปล่า เสียงระเบิดยังดังสนั่นวัด อารามสถานที่พังราบเป็นหน้ากลอง หลวงจีนมีอาการหอบจับกระสับใจ ผมตามติดทันที ใช้ออกไปด้วยท่าตะปูแทงใจของแม่โดยเปลี่ยนเป็นขี้มูกของผมแทน ได้ผลเกินพยากรณ์ ไต้ซือถูกขี้มูกซัดใส่ใจกลางฝ่ามือทองคำจนทะลุ “ประสกอายุยังน้อยแต่รู้จักเอาอ่อนชนะแข็ง ลึกซึ้งๆ อามิตาพุทธ” “เล่นกันอีกไหม” “อาตมายอมแพ้แล้ว แพ้ย่อมเป็นพระ ชนะย่อมเป็นขอทานน้อย” หลวงจีนเดินจากไปอย่างไม่ไยดี “ชื่อเสียง เกียรติยศ ไม่ยั่งยืนเหมือนคุณธรรม ขอทานน้อยหมั่นทำความดีเถิดจะเกิดผล อามิตาพุทธ” แล้วร่างหลวงจีนก็วูบหายไปในหมอกควันแห่งความปราชัย ผมพึ่งรู้ว่าเขาทั้งหมดตายเพราะผมคนเดียวทั้งนั้น ผมฆ่าคนเป็นพันมีแต่เหล่าผู้กล้าของแผ่นดิน ต่อไปใครจะผดุงธรรมหนอ ผมไม่น่าเลย ไม่น่าเลย ผมสยบทั้งแผ่นดินตอนอายุห้าขวบ ไม่มีเพื่อนเล่น ไม่มีเพื่อนคุย กลายเป็นที่รังเกียจของสังคม เข้ากับใครไม่ได้ พวกเขาล้วนหวาดระแวงต่อฝีมือของผม มีอยู่ครั้งหนึ่งเด็กน้อยแสนดี เอาแตงโมมาแบ่งปันให้ผมกินพอปะทังหิว ผมตบไหล่เขาเบาๆ เป็นการขอบคุณขณะกินแตงโม หันมาอีกทีร่างหนูน้อยก็ฝังทั้งเป็นอยู่ในผืนดินที่ผมเหยียบ ผมถึงกลับฆ่าผู้มีพระคุณ ผู้คนตีวงล้อมเข้ามาสาปแช่งผมด้วยถ้อยคำแห่งความหยาบและขว้างปาก้อนหิน หรือสิ่งติดไม้ติดมือใส่ ผมร้องไห้และชูมือทั้งสองขึ้นฟ้าคล้ายตอนที่พ่อกับแม่ตาย ผมเสียใจจริงๆ จึงตระโกนออกมาสุดแรงเกิด สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นอีก คนทั้งหมู่บ้าน หมู หมา กา ไก่ ทั้งบ้านเรือน คอกหมู พังพินาศไปกันหมด ไม่มีใครรอดแม้แต่แมลงหวี่หรือหมัดตามตัวหมา ผมไม่มีเพื่อนเล่น ไปถึงหมู่บ้านใดพวกเขาจะพากันปิดประตูใส่กลอน ไม่กล้าโผล่หน้าออกมาให้เห็น ผมรู้ว่าผมเป็นเด็กมีปัญหาตั้งแต่เกิด แต่พวกเขาไม่สมควรทำอย่างนี้กับผมเลย มันโหดร้ายยิ่งกว่าผมพลั้งพลาดฆ่าคนเหล่านั้นเสียอีก ผมเร่ร่อนไปเรื่อยๆ กลายเป็นเด็กอันตรายที่สุดในแผ่นดิน ใครๆ ก็รู้จักในขนานนาม “เด็กบ้าฆ่าลูกเดียว” ผมอยู่อย่างหวาดกลัว ไม่กล้าพบปะผู้คน ถ้าให้เลือกผมอยากเกิดเป็นคนธรรมดา ไม่ต้องมีวิทยายุทธ ไม่ต้องมีกำลังภายใน ผมไม่อยากเป็นอันดับหนึ่งของแผ่นดิน ถ้าผมไม่มีวิทยายุทธทุกเรื่องราวคงไม่ผ่านมาแบบนี้ ผมปลอมชื่อแซ่เข้าเมืองอีกครั้งไม่มีแล้ว ด.ช.ลี้คิมฮวย มีแต่ ด.ช.เก๊กฮวย แต่โชคก็ไม่เข้าข้างผมเสมอไปหรอก ผมถูกตำรวจท่องเที่ยวจับเข้าไปบ้านราชวิถี ชีวิตในนั้นสบายดีอยู่หรอกมีพร้อมทุกอย่างแต่ขาดเสรีภาพ ไม่มีใครรู้ว่าใครมีอดีตเป็นมาอย่างไร แต่เด็กส่วนใหญ่เป็นพวกมีปัญหาด้วยกันทั้งนั้น อันธพาลก็เยอะ ตั้งตัวเป็นก๊กเป็นเหล่า มีลูกน้องบริวาร ด.ช.เก๊กฮวยอย่างผมไม่เคยมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้ง หลบพวกเด็กอันธพาลตลอด ไม่สุงสิงกับใครชอบหามุมของตัวเองเพื่อมองดูผืนแผ่นฟ้าดาราราย แต่มันแปลกที่ว่าเหล่าแก๊งใหญ่น้อยชอบหาเรื่องผมอยู่เรื่อย สารพัดจะแกล้ง แต่ผมไม่โกรธหรอก อดทนมาเรื่อย ขันติคือทางแห่งความสงบ สาธุ..ผมได้ยินหลวงพ่อเทศน์โปรดเวไนยสัตว์เมื่อครั้งที่เร่ร่อนรอนแรม วันหนึ่งผมก็ขันแตกจนได้ พวกนักเลงตัวโตเหยียบขันอาบน้ำผมต่อหน้าต่อตา เท่านั้นไม่พอมันยังบดขันผมด้วยกิริยาแห่งตีนอันหยาบก้าน ทั้งกลุ่มหัวเราะชอบใจ ให้ลูกสมุนจับผมไว้แล้วเอาสบู่นกแก้วมาป้ายตาทาใจ ให้แสบร้อน ต่อยหมัดเข้าที่ท้อง หมัดหนึ่งผ่านไปไม่เท่าไหร่ หมัดต่อมาก็ทะยอยกันตามา ความเป็นลี้คิมฮวยของผมเริ่มกลับมาอีกหน ผมเริ่มทนต่อแรงกดดันภายในไม่ได้ภูเขาไฟในร่างกายที่สะสมมายาวนานในระยะนี้ เริ่มหาทางออก มือผมเริ่มชูขึ้นฟ้า น้ำตาผมเริ่มไหล และปากผมกำลังจะแหกตระโกน เด็กพวกนั้นหัวเราะชอบใจ หารู้ไม่เลยว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น จากคุณ : เดอะแหลม - [ 15 ก.พ. 48 15:28:00 A:202.129.45.50 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 มาตาม save ไปก่อน "หารู้ไม่เลยว่าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น " จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 15 ก.พ. 48 16:48:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ครับ จากคุณ : เลนิน - [ 15 ก.พ. 48 18:32:12 A:203.155.227.177 X: ]

ความคิดเห็นที่ 4 ก็เลยไม่รู้เลย ว่าหลังจากนั้นเกิดอะไรต่อ ตามมาคารวะจอมยุทธแหลม จากคุณ : นายอร (นายอร) - [ 15 ก.พ. 48 18:58:35 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตระโกน (ร เกินมา) เหิรหาว แม้จะไม่เข้าใจถึงความหมายของฮอลล์ แต่ไม่เป็นไร ขอแค่มีจอมยุทธมากำจัดเจ้าขอทานนี้ไปก็พอ จากคุณ : scottie - [ 15 ก.พ. 48 23:05:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สำนวนยังไม่ค่อยเป็นนิยายกำลังภายในเท่าไหร่ อารมณ์เลยไม่ถึงอะตาแหลม แต่ก็นะ จากเท่าที่กวาดตาผ่านๆ เห็นได้ว่า เป็นเรื่องสั้นที่ไม่ได้คำนึงถึงยุคสมัยแต่อย่างใด ออกจะอิสรนิยมหน่อยๆ ตกลง แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น? จากคุณ : ณัฐกร - [ 15 ก.พ. 48 23:56:18 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นเรื่องสั้นที่น่ารักมากๆๆ เสียดสีได้น่ารักจริงๆค่ะ นับถือๆๆ ชอบๆๆ ฮ่า ๆๆ จากคุณ : หลานหลิง - [ 17 ก.พ. 48 00:50:39 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พี่ศาลาไทย นั่นสินะครับจะเกิดอะไรขึ้นกันแน่ อิอิ เลนิน ครับ มีอะไรหรือครับ ...ถึงต้อง..ครับ.... นายอร เป็นเรื่องราวที่ผมแต่งล้อนวนิยายจีนเล่นไปงั้นเองครับ จุดประสงค์แห่งการเขียนก็เพื่อแซวเล่น ตามประสาคนปากบอน ฮา พี่scottie สงสัยต้องไปตามลี้คิมฮวงตัวจริงมาปราบเสียแล้วกระมังครับ แต่งานนี้ผมเชียร์ลี้คิมฮวยสุดฤทธิ์ ฮา พี่บอล ผมไม่ได้จงใจแต่งให้คล้ายหรอกครับ เพียงจงใจล้อหยอกแกมหยิกนิยายจีนเล่น ถึงความสำเร็จที่ได้มาอย่างไม่น่าเชื่อต่างหาก คำเตือนอ่านแบบกวาดตาระวังตะปูแทงใจ และแทงตานะครับ อาวุธลับของลี้คิมฮวย ฮา จะเกิดอะไรขึ้นผมก็บอกไม่ได้เพราะลี้คิมฮวยกำลังโกรธจาดดดดดดดดดดดด หลานหลิง "ดื่มสุรากับผู้รู้ใจพันจอกยังน้อยไป" เห็นจะใช้ได้แฮะ เหมือนประหนึ่งเต้นร่วมอยู่ในหัวใจผม ฮา...(เอาเข้าไปเรา) ผมต้องการทำอย่างนั้นจริงๆ ครับ ล้อ แซว เสียด เบียดเล่นสนุกๆ จากคุณ : เดอะแหลม - [ 18 ก.พ. 48 09:41:34 A:203.156.48.99 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านช่วงแรกจบ ช่วงหลังยังไม่จบ แต่ก็ขอบอกว่า เขียนได้ ถึงอารมณ์ดี ทิกิ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 18 ก.พ. 48 15:55:03 ]