ความคิดเห็นที่ 1 ในการประลองนัดชิงชนะเลิศ พ่อครัวแต่ละคนได้รับอนุญาตให้นำลูกมือเข้ามาได้ฝ่ายละสองคน ขณะที่ซานเต๋อพากุ๊กฝีมือดีจากองค์การ ค.อ.ซ. มาช่วยเหลือ ลูกมือของซาเสี่ยวกลับเป็นเพียงบุรุษที่แต่งกายอย่างชาวบ้านธรรมดา เพียงแต่มีผ้าปิดหน้าไว้ คนหนึ่งชื่อโกยเสี่ยว คนหนึ่งชื่อหลินหัว ทั้งนี้ซาเสี่ยวเป็นผู้ลงมือทำบะหมี่คนเดียว โดยที่ลูกมือทั้งสองเพียงแต่ยืนดู เขานิ่งคิดว่ามือตกปากรับคำไปแล้วว่าจะใช้เพียงหมี่เปล่าทำบะหมี่ ควรทำอย่างไรดีเพื่อให้ออกมาเป็นอาหารอันสมบูรณ์แบบ ขณะนั้นซาเสี่ยวเกิดหวนประหวัดถึงคัมภีร์จิตว่างขึ้นมาเฉยๆ ...มันเป็นคัมภีร์อันไม่สมบูรณ์ ยังขาดเพียงหน้าสุดท้ายซึ่งเว้นว่างอยู่ ซาเสี่ยวคิดว่าหากเขาเพียงทราบว่าสิ่งที่ระบุอยู่ในหน้าสุดท้ายของคัมภีร์คืออะไรก็จะสำเร็จยอดวิชา และอาจเอาชนะหลี่เฉินเชียงได้ หากระหว่างที่เด็กหนุ่มกำลังใจลอยนั้น ผู้พันซานเต๋อก็ทำอาหารเสร็จแล้ว และเป็นฝ่ายยกเข้าวางไว้ตรงหน้าหลี่เฉินเชียงก่อน แน่นอนว่ามันเป็นไก่ทอดที่เนื้อนอกกรอบมัน เนื้อในนุ่มฉ่ำอย่างเคย คราวนี้หลี่เฉินเชียงกินแล้วชอบมากเป็นพิเศษ ส่งเสียงชมไม่ขาด ทั้งยังขอเติมอีกเรื่อยๆ ยิ่งกินก็ยิ่งติดใจ ยิ่งเคลิบเคลิ้ม ซานเต๋อถูมือพร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ห์ ทั้งหมดเป็นไปตามแผนการแล้ว เขาจงใจทอดไก่โดยใช้น้ำมันมากเป็นพิเศษและยกมาบริการก่อน โดยคาดว่าเมื่อกรรมการกินอาหารของเขาแล้วจะต้องรู้สึกเลี่ยนจนไม่อยากกินอาหารของซาเสี่ยวอีกแน่นอน ขณะนั้นซานเต๋อประหวัดถึงอดีตของตน... จริงๆ แล้วเมื่อก่อนเขาเป็นคนทำอาหารไม่อร่อย จนถูกประณามเป็นกุ๊กชั้นเลวในโภชนจักร หากอยู่มาวันหนึ่งขณะเดินทางเข้าป่า ซานเต๋อเผอิญได้พบกับผู้อาวุโสเยี่ยมยุทธคนหนึ่งมาปรากฏกายต่อหน้า หลังจากพูดคุยกันถูกคอ ทราบว่าต่างเป็นชาวโภชนจักร ซานเต๋อก็กราบผู้อาวุโสท่านนั้นเป็นอาจารย์ เล่าเรียนสุดยอดวิชาการทอดไก่อยู่ถึงสิบปี อย่างไรก็ตามคัมภีร์ทอดไก่ศักดิ์สิทธิ์ที่ผู้อาวุโสให้มาในวันจบสำเร็จการศึกษา กลับเป็นคัมภีร์ที่ไม่สมบูรณ์ กล่าวคือหน้าสุดท้ายของคัมภีร์เป็นหน้าว่าง ทำอย่างไรก็ไม่เห็นตัวอักษร เมื่อซานเต๋อสอบถาม ผู้อาวุโสก็ตอบว่า “ศิษย์เอย หน้าสุดท้ายของคัมภีร์ฉบับนี้แม้จะว่างเปล่า หากแฝงด้วยยอดวิชา วันใดที่เจ้าค้นพบความหมายของมัน เจ้าจะกลายเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของโภชนจักรที่พิชิตโดยไร้ผู้ต่อต้าน คนที่กินไก่ของเจ้าจะต้องติดอกติดใจถึงกับยอมมาเป็นทาสของเจ้าเพราะไม่อาจเลิกกินได้” ซานเต๋อไม่เข้าใจความหมายนี้นัก นับแต่นั้นเขาเดินทางท่องเที่ยวทั่วแผ่นดิน ประลองทำอาหารกับคนอื่นแพ้บ้างชนะบ้าง แต่ยังไม่เก่งถึงขั้นเป็นยอดฝีมือ ซานเต๋อแค้นนักที่อุตส่าห์เรียนถึงสิบปีแต่ฝีมือยังไม่คืบหน้า เขาพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อหาตัวอักษรที่ซ่อนอยู่ในยอดคัมภีร์ทอดได้ แต่ไม่ว่าจะใช้วิธีจุ่มน้ำ ลนไฟ หรือทำอย่างใดก็ไร้ผล ในที่สุดซานเต๋อเกิดโกรธจัด โทษว่าอาจารย์หลอกล้อเล่นเขา จึงฉีกหน้าสุดท้ายของคัมภีร์ทิ้ง และ วินาทีนั้นเองที่เขาค่อยพบว่ามีกระดาษอีกแผ่นหนึ่งซ่อนอยู่ในหน้าสุดท้าย!!! กระดาษแผ่นนั้นเขียนด้วยคำเพียงคำเดียว แต่มันกลับเป็นคำที่ทำให้ปริศนาทั้งหมดในใจซานเต๋อได้รับการแก้ไขกระจ่าง เป็นคำที่พลิกผันชีวิตของซานเต๋อ ทำให้เขาบรรลุสุดยอดของวิชาทอดไก่ที่แท้ คำๆนั้นคือ... คือ... คือ... “กัญชา” “โอวววววววววววววววววววววววววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” (ซานเต๋อร่ำร้องเนิ่นนานเมื่อเห็นมัน) นับแต่นั้นมาเขาก็พิชิตโดยไร้ผู้ต่อต้าน คนที่มาชิมไก่ของเขาทุกคนจะต้องติดอกติดใจ เลิกกินไม่ได้ และยอมมาเป็นทาสรับใช้ของเขา ซานเต๋อหัวเราะอย่างเลือดเย็น แน่นอนว่าเขาผสมกัญชาลงในไก่ทุกชิ้น และผสมให้กับหลี่เฉินเชียงมากเป็นพิเศษจนอีกฝ่ายเริ่มเห็นช้างเท่าหมูแล้ว เขายังมีความทะเยอทะยานว่าหากครั้งนี้สามารถมอมเมาประมุขพรรคฉิกจับอิดเอาเป็นสาวกสำเร็จ ตนก็อาจยึดครองทั้งโภชนจักรและยุทธจักร กลายเป็นจอมคนที่ยิ่งใหญ่กว่าวีรบุรุษในอดีตเสียอีก "เอาสุรามาอีก!!!" เสียงอ่อนระโหยดังขึ้นอย่างแหบแห้ง และทำเอาซานเต๋อต้องสะดุ้งตื่นจากภวังค์ความฝันอันงดงาม เซียนในหมู่เซียน หันมองไปทางต้นเสียงค่อยพบว่าคนกล่าวคือ บุคคลที่นั่งอยู่ตามลำพังแต่เพียงผู้เดียวที่โต๊ะซ้ายมือด้านในของเจ้าภาพ ซานเต๋อกำลังสงสัยว่ามันคือผู้ใดกัน ก็พอดีกับซุนหยางได้เดินเข้าหาบุรุษผู้นั้น "น้องแซ่ฮั่นท่านต้องการสุราเพิ่มเติม?" ซุนหยางถามด้วยน้ำเสียงปนหัวเราะ เว้นนิดหนึ่งจึงกล่าวต่อ "นอกจากสุราแล้ว ไม่ทราบมือปราบฮั่นต้องการอาหารใดเป็นพิเศษอีกไหม? ขอเชิญบอกกล่าวได้อย่างเต็มที่ เนื่องเพราะท่านเป็นพ่อสื่อของประมุขเรา ข้าพเจ้าย่อมต้องรับรองท่านเป็นพิเศษ ฮา ฮา" "เราต้องการเพียงสุราเท่านั้น!!!"  น้ำเสียงของมันอ่อนล้าเป็นอย่างยิ่ง อาการบาดเจ็บเริ่มกำเริบอีกแล้ว! ซุนหยางเรียกเด็กรับใช้ ให้จัดเตรียมสุรา มันหัวร่อดังยาวนาน ก่อนเดินจากไป หน้าที่ของมันยามนี้ คือ ต้องเหยียบย่ำฝ่ายตรงข้าม มิให้ลุกขึ้นมาได้อีก!! ฮั่นตงรินสุรา กรอกเข้าปากอย่างรวดเร็ว สิ่งเดียวที่ฮั่นตงทำก็คือกรอกสุราลงไป คล้ายอื่นๆ นอกนั้นมันล้วนมิแยแสสนใจ ราวกับว่าตัวมันได้แยกไปอยู่อีกโลกที่มิเกี่ยวข้องกับงานแต่งที่จัดขึ้น ซาเสี่ยวจับจ้องยอดมือปราบผู้ระทมทุกข์ด้วยดวงตาหม่นหมอง จากนั้นมันจึงหันไปด้านอื่นด้วยลักษณาการที่มิอาจทานทนต่อไป และนั่นมันก็ประสบเข้ากับร่างของเจ้าสาว แวบหนึ่งซาเสี่ยวมั่นใจว่าตาของมันมิได้ฝาด มันเห็นเจ้าสาวที่คลุมผ้าแดงหันไปทางฮั่นตง แต่แล้วก็สะบัดหน้าไปทางอื่น อย่างช้าๆ คล้ายมิอาจทนดูได้เช่นกัน หลี่เฉินเชียงรับประทานไก่ทอดจนอิ่มหนำสำราญ ในที่สุดไก่ทอดจานใหญ่ก็ถูกมันกินลงไปจนหมดสิ้น! หลี่เฉินเชียงเริ่มรู้สึกอิ่ม คร้านที่จะชิมบะหมี่ของเสี่ยวซา และยิ่งพอเปิดออกมาพบว่าเป็นบะหมี่เปล่ายิ่งมิอยากกิน ทว่าจะมิกินก็จะเป็นการไม่ยุติธรรม ในที่สุดมันก็คีบบะหมี่กินเข้าไปคำหนึ่ง และนั่นก็ทำให้มันชะงักนิ่งไป หลี่เฉินเชียงรู้สึกคล้ายวิญญาณถูกฉุดกระชากออกจากร่าง เหลือเพียงร่างที่ไร้วิญญาณ .................. ........................ ................................... หลี่เฉินเชียงในเวลานั้นคล้ายกับมิใช่หลี่เฉินเชียงคนเดิม ความรู้สึกของมันได้นำพาตัวมันย้อนกลับไปยังช่วงเวลาเยาววัยว์เมื่อสี่สิบกว่าปีก่อน ในตอนที่มีวัยเพียงสี่ขวบ เวลานั้นเผ่าหูของมันเป็นเผ่าเล็กๆ ที่มักถูกผู้อื่นรุกราน ความเป็นอยู่มิเพียงลำบากยากแค้น กระทั่งอาหารประทังชีวิตมื้อหนึ่งๆ ก็แสนจะลำบาก และยามนั้นเองมันยังจำได้ เป็นช่วงเวลาของสงคราม บิดาของมันไปออกรบ และยังนำพี่ชายทั้งสองซึ่งมีอายุเพียง 12 และ ๑๕ ปี ติดตามไปรบพุ่งด้วย ดังนั้นตัวมันเพียงอาศัยอยู่กับมารดาแต่เพียงสองคน การรบเป็นไปอย่างดุเดือด ผู้คนล้มตาย ในที่สุดก็ผ่านไปร่วมเดือน บิดาของมันก็ยังมิสามารถหวนคืนมา เสบียงกรังที่สองแม่ลูกมีอยู่ก็จวนเจียนจะหมดลง และในวันที่สิบของเดือนที่สอง หลี่เฉินเชียงได้รู้จักกับบะหมี่เป็นครั้งแรก... มารดาของมันนำเอาเศษแป้งที่บดจากข้าวสาลีเหลือๆ ที่มีเพียงเล็กน้อย มานวดรวมกับน้ำที่มีอยู่น้อยนิด ทำเป็นบะหมี่ขึ้น บะหมี่ในวันนั้นมิได้รสชาติเลิศล้ำสักเท่าใด น้ำซุปก็เพียงจืดชืด แต่สำหรับเด็กสี่ขวบที่อดอยาก แทบมิได้กินเต็มอิ่มมาร่วมเดือน นับว่าเป็นอาหารอันโอชาเลิศรส ราวกับร่วงหล่นมาจากสรวงสวรรค์เลยทีเดียว เด็กชายหลี่กินบะหมี่เหล่านั้นจนหมดสิ้นไปภายในช่วงเวลามินาน จากนั้นมันก็ถามมารดาของมันว่ายังมีอีกหรือไม่ มารดามันตอบกลับมาว่าหมดสิ้นแล้ว เด็กน้อยรู้สึกเสียดายยิ่งนัก ถึงกับกล่าวว่า "มารดา ต่อไปท่านต้องทำให้ข้าพเจ้ารับประทานอีกนะ" มารดาของมันพยักหน้าด้วยท่าทีอ่อนล้า มันดีใจยิ่งนักโผเข้ากอดมารดา เช้าวันรุ่งขึ้นบิดาของมันหวนกลับคืนมาพร้อมชัยชนะ ทว่ามันกลับมิรู้สึกยินดีแม่แต่น้อย เนื่องเพราะมันตื่นฟื้นขึ้นมาพบกับร่างไร้วิญญาณของมารดามัน มารดาของมันตลอดเดือนที่ผ่านมาเพียงจัดหาอาหารให้บุตรกินอยู่อย่างเพียงพอ ตัวเองกลับมิได้ดื่มกินอย่างอิ่มหนำ ในที่สุดเป็นโรคขาดอาหารเสียชีวิตในวันที่บิดาของมันหวนกลับมา หลี่เฉินเชียงร้องไห้จนสลบไป อีกสามวันต่อมาจึงค่อยฟื้นคืนสติ มันสาบานว่ามันจะต้องเอาชนะธรรมชาติ เอาชนะความแห้งแล้งของทะเลทราย มันและชนเผ่าจะต้องมีความเป็นอยู่ที่ดี และบริบูรณ์ ปณิธานในตอนนั้นของมัน ทำให้มันกลายเป็นคนฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม มุ่งแสวงหาความสุขสำเร็จไร้ที่สิ้นสุด จนกระทั่งกลายมาเป็นยอดคนอย่างปัจจุบัน แต่ระหว่างนั้นความมุ่งมั่นก็ทำให้มันลืมสิ่งที่อยู่รอบกายไป ...ใช่มันลืม ...มันพึ่งนึกหน้ามารดามันออกเมื่อครู่นี้เอง ........ ............. ................... "ประมุข ท่านประมุข!" หลี่เฉินเชียงค่อยรู้สึกตัวขึ้นมา เมื่อซิเหวินคังเรียกถึงสองครา "ประมุข บะหมี่มีปัญหาหรือครับ?" หลี่ส่ายศีรษะ “ไม่ใช่ ...แต่รสชาตินี้” "รสชาตินี้?" ”รสชาตินี้ ไม่ยอดเยี่ยม ไม่ประเสริฐเลิศล้ำ ไม่วิจิตรพิสดาร” หลี่เฉินเชียงกล่าวลอยๆ “เป็นรสชาติพื้นเพธรรมดา ถึงกับจืดชืดไปบ้าง แต่... แต่” พูดถึงตรงนี้ประมุขฉิกจับอิดก็ต้องก้มหน้าลง “มันเป็นรสชาติของมารดาเราเอง” มันกล่าวในที่สุด ดวงตาเหม่อลอย คล้ายจ้องมองหาอดีต ...อดีตที่ทอดทิ้งไปนานแล้ว ซิเหวินคังเห็นนายของเขาเศร้าซึมไปอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนก็ทราบตัวผู้ชนะในศึกครั้งเลาๆแล้ว บะหมี่เปล่าที่เสี่ยวซาทำกลับมีรสชาติเรียบง่าย นุ่มนวล และแฝงความอบอุ่น ถึงขนาดทำให้ยอดฝีมืออันดับหนึ่งเช่นหลี่เฉินเชียงหวนคิดถึงชีวิตในวัยเยาว์ และในเวลานั้น บะหมี่สี่นึ้งที่มีเพียงเส้นเปล่า และน้ำซุปก็ได้ถูกลำเลียงวางลงบนโต๊ะทุกตัวในงานประลอง เคียงคู่กับไก่ทอดของซานเต๋อ ฉับพลันนั้นเอง ขณะที่ทุกคนกำลังเอื้อมมือไปหยิบตะเกียบ "บึ้มมม!!!!!" เสียงระเบิดก็ดังขึ้น พร้อมๆ กับกลุ่มควันที่แพร่กระจายออกโดยรอบ!!!! แก้ไขเมื่อ 17 ก.พ. 48 21:30:55 จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 17 ก.พ. 48 19:42:18 ]

ความคิดเห็นที่ 2 โคตรอภิมหาลิงก์ที่เชื่อว่าในถนนนักเขียนคงไม่มีอันไหนยาวกว่านี้แล้ว บทที่ 74 โภชนจักร (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3273760/W3273760.html บทที่ 73 เตรียมตัวตอบโต้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3259603/W3259603.html บทที่ 72 ค่ำคืนอันระทมทุกข์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3245209/W3245209.html บทที่ 71 ค่าตอบแทนที่ต้องชำระ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3224170/W3224170.html บทที่ 70 การประลองสะท้านฟ้า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3199292/W3199292.html บทที่ 69 : แฉความ โค่นมังกร (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3196356/W3196356.html บทที่ 69 : แฉความ โค่นมังกร (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3180972/W3180972.html บทที่ 68 : "จีอวี้เย่า" (ความลับโรคผีตายซากส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3167742/W3167742.html บทที่ 67 : ค่ายกลตีสุนัขที่แท้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3155573/W3155573.html บทที่ 66 : เงื่อนงำขอทาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3145795/W3145795.html บทที่ 65 : ภายนอกวุ่นวาย ภายในปั่นป่วน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3130270/W3130270.html บทที่ 64 : ความน่ากลัวของหลี่เฉินเชียง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3117773/W3117773.html บทที่  63 : เก้าอี้ไม้แดง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3104527/W3104527.html บทที่ 62 : ห้องลับ ราชสีห์ สุนัขป่า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3017129/W3017129.html บทที่ 61 : ผลต่างระหว่างน้ำกับไฟ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3004609/W3004609.html บทที่ 60 : ความลับโรคผีตายซาก (ส่วนที่สอง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2992616/W2992616.html บทที่ 59 : มรดกของเกี่ยมฮุ้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2981272/W2981272.html บทที่ 58 : ถนนทุกสายมุ่งสู่ฉิก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2969271/W2969271.html บทที่ 57 : ปมปัญหาของหลี่ซังซัง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2957730/W2957730.html บทที่ 56 : ก่อนรุ่งสาง (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2946979/W2946979.html บทที่ 56 : ก่อนรุ่งสาง (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2936917/W2936917.html บทที่ 55 : สี่พี่น้อง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2926077/W2926077.html บทที่ 54 : พลังขั้นที่สิบ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2915675/W2915675.html บทที่ 53 : กำไลมังกรเขียว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2905142/W2905142.html บทที่ 52 : ความฝันในถ้ำมืด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2894632/W2894632.html บทที่ 51 : รั่วซุนจื่อจิง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2884179/W2884179.html บทที่ 50 : ลางสังหรณ์ของเสี่ยวซา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2873253/W2873253.html บทที่ 49 : ค่ำคืนยาวนานกับความลับในวัดร้าง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2861041/W2861041.html บทที่ 48 : ความลับของ โรคผีตายซาก (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2850149/W2850149.html บทที่ 47 : ฆาตกรตัวจริง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2838920/W2838920.html บทที่ 46 : พบกันอีกครา! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2825864/W2825864.html บทที่ 45 : สยบเวหา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2810575/W2810575.html บทที่ 44 : แผนของเกี่ยมฮุ้น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801941/W2801941.html ตอนพิเศษ 4 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2872151/W2872151.html ตอนพิเศษ 3 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2856300/W2856300.html ตอนพิเศษ 2 (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2801347/W2801347.html ตอนพิเศษ (คดีแรกของฮั่นตง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2775447/W2775447.html บทที่ 43 : เสี่ยวซากับบานาน่าโบ๊ท http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2789863/W2789863.html บทที่ 42 : เสี่ยวซาและฮั่นตง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2755204/W2755204.html บทที่ 41 : กองกำลังลับภายใน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2744083/W2744083.html บทที่ 40 : ฝ่ามือนวดแป้ง!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2732838/W2732838.html บทที่ 39 : การรุกคราแรกของหอห้ากระบี่!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2721228/W2721228.html บทที่ 38 : อิทธิพลของพรรคฉิก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2709341/W2709341.html บทที่ 37 : งานชุมนุมดอกบัว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2698665/W2698665.html บทที่ 36 : คำกล่าวอ้างของพยาน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2687991/W2687991.html บทที่ 35 : ปณิธานของผู้นำ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2678252/W2678252.html บทที่ 34 : อาวุธของเสี่ยวซา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2665660/W2665660.html บทที่ 33 : ปะการังกับสามน้อย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2656775/W2656775.html บทที่ 32 : ผู้นำคนใหม่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2646786/W2646786.html บทที่ 31 : ความลับที่อยู่ใต้ดิน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2636144/W2636144.html บทที่ 30 : เสี่ยวซาสืบคดี http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2626616/W2626616.html บทที่ 29 : ธรรมเดียว http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2616246/W2616246.html บทที่ 28 : หมู่บ้านปีศาจ (ส่วนท้าย) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2596421/W2596421.html บทที่ 27 : หมู่บ้านปีศาจ (ส่วนที่สอง) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2593819/W2593819.html บทที่ 26 : หมู่บ้านปีศาจ (ส่วนแรก) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2583683/W2583683.html บทที่ 25 : ห่วงคู่อหังการ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2569693/W2569693.html บทที่ 24 : ข้ามผ่านอุปสรรค http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2550448/W2550448.html บทที่ 23 : เปลวไฟและตะเกียง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2540510/W2540510.html บทที่ 22/4 : ศิษย์เอกแห่งคุนหลุน http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2530021/W2530021.html บทที่ 22/3 : เพลงกระบี่สัณฐานที่สาม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2518879/W2518879.html บทที่ 22/2 : ชุมนุมผู้กล้า! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2508497/W2508497.html บทที่ 22/1 (ส่วนท้าย) : เคล็ดวิชา "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2501430/W2501430.html บทที่ 22/1 (ส่วนแรก) : ประลองยุทธ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2499177/W2499177.html บทที่ 21/3 : ความลับของหลวงจีนชรา http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2490292/W2490292.html บทที 21/2: "เป็นอยู่ด้วยจิตว่าง" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2478753/W2478753.html บทที่ 21/1 : ห้วงคำนึงระหว่างเป็นตาย http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2473806/W2473806.html บทที่ 20 : ตัวตนของพรรคมาร!!! http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2461504/W2461504.html บทที่ 19 : เบื้องหลังหน้ากาก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2448228/W2448228.html บทที่ 18 : เบื้องลึกคุณธรรม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2438231/W2438231.html บทที่ 17 : เส้นทางสู่ความมืด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2423002/W2423002.html บทที่ 16 : "คลื่นใหม่" http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2416822/W2416822.html บทที่ 15 : ยาพิษ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2406350/W2406350.html บทที่ 14 : แตกหัก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2394602/W2394602.html บทที่ 13: สามสุดยอดฝีมือแนวทางพรต http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2385217/W2385217.html บทที่ 12 : ยาพิษทะลวงไส้ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2380634/W2380634.html บทที่ 11 : กระบี่ไตรลักษณ์ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2365373/W2365373.html บทที่ 10 : เงื่อนงำอำพราง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2355452/W2355452.html บทที่ 9: ฆาตกรรม เบาะแส และ หลุมพราง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2347342/W2347342.html บทที่ 8: เบาะแสในม่านหมอก http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2336310/W2336310.html บทที่ 7: ตบมือประลองกำลัง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2329311/W2329311.html บทที่ 6 : บนเส้นทางสู่บู๊ตึ๊ง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2323012/W2323012.html บทที่ 5 : ถกเพลงวิจารณ์ใจ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2316144/W2316144.html บทที่ 4 : ศาสตราไร้ลักษณ์       http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2309810/W2309810.html บทที่ 3 : ตุลาการเที่ยงธรรม http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2302015/W2302015.html บทที่ 2 : วิกฤตหอห้ากระบี่ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2296001/W2296001.html บทที่ 1 : จ้าวยุทธภพ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2280892/W2280892.html แนะนำตัวละครและรายละเอียดโดยย่อ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W2419342/W2419342.html เรื่องย่อฉิกจับอิด http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3034839/W3034839.html เรื่องย่อฉิกจับอิด (ต่อ) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3218228/W3218228.html เรื่องย่อฉิกจับอิด (ต่อ2) http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3218417/W3218417.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 17 ก.พ. 48 19:43:28 ]

ความคิดเห็นที่ 3 รูปประกอบ โคตรกุ๊ก มิกกีเหมา จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 17 ก.พ. 48 19:50:35 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ลงชื่อไว้ แต่ไม่มีเวลาอ่าน เหอๆ จากคุณ : jengly - [ 17 ก.พ. 48 20:15:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อิอิอิ แต่สั้นจังนะ ฮึ่ม จากคุณ : DogRobo - [ 17 ก.พ. 48 20:29:03 A:220.165.174.174 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 ระเบิด แบบปักไต้รึปล่าว จุดระเบิดด้วย มือถือ . จากคุณ : Z4t4nGuru bofh - [ 17 ก.พ. 48 21:11:53 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ ^ ^ ^ เจ้าของขบวนการ มาทำเป็นถาม จากคุณ : หลิว - [ 17 ก.พ. 48 21:24:32 A:61.90.13.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 8 ใคร่ขอชิมบะหมีรสอบอุ่นนั้นบ้าง (ผู้พันซานเต๋อจะพิจารณาไก่ทอดรสสุกี้หรือเขียวหวานหรือไม่ อิอิ) จากคุณ : scottie - [ 17 ก.พ. 48 21:43:16 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ชื่อพิลึกๆ มาให้ฮาอีกแล้ว ^___^.. อ่านตอนนี้นึกถึงการ์ตูนเรื่อง "จอมโหดกระทะเหล็ก" ที่มีตัวเอกชื่อ อากิยามะ จาง เลยแฮะ กับเรื่อง "โซ้ยแหลก"  (เพิ่งยืมเด็กอ่านเมื่อวานนี่เอง) จากคุณ : GTW - [ 17 ก.พ. 48 21:56:16 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาเก็บค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 17 ก.พ. 48 23:23:33 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ........อาหารที่แม่ทำให้กินนี่อร่อยที่สุดในโลกแล้ว...... . . . . ว่าแต่เส้นหมี่เปล่าๆนี่ก็อร่อยดีนะครับ....... จากคุณ : chkob - [ 17 ก.พ. 48 23:37:28 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอชมเชยคุณทีมแต่งนิยาย ในการตั้งชื่อตัวละคร... ที่ไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือน จากคุณ : Hexi - [ 18 ก.พ. 48 03:01:55 A:172.179.110.27 X: ]

ความคิดเห็นที่ 13 ดีจัง ตอนใหม่มาแล้ว พักนี้ลงช้าจังเลย ไม่ค่อยว่างกันหรือค่ะ จากคุณ : arm - [ 18 ก.พ. 48 11:33:01 A:203.113.45.4 X:203.150.217.116 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ปล่อยให้รอตั้งนาน ขำนิดนึง สั้นด้วย จากคุณ : - อากูชินปาตาดามู - - [ 18 ก.พ. 48 11:35:45 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ว่าแต่ว่าสอบเป็นไงมั่งครับ ทำได้ป่าว จากคุณ : - อากูชินปาตาดามู - - [ 18 ก.พ. 48 11:36:36 ]

ความคิดเห็นที่ 16 pax ก็คิดถึงแม่เหมือนกัน อ่านแล้วสงสารลุงหลี่จัง เค้าเป็นคนมีปมในวัยเด็กเหมือนตัวโกงหลายๆตัวที่รู้จัก จากคุณ : pax - [ 18 ก.พ. 48 12:34:07 A:192.150.249.245 X:210.246.160.5 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อ๋า สั้นจังเลย อยากกินบะหมี่... จากคุณ : สาวน้อยร้อยแปด - [ 18 ก.พ. 48 12:45:49 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แถลงการณ์ของผู้แต่ง ชี้แจงเรื่องความยาวนิดนึงจ้า อนึ่ง ข้าพเจ้า นายมันตั้ม(น้องมันตรัย) ได้ย้ายอ็อกฟิศจาก ปิ่นเกล้า ไปอยู่พญาไท นอกจากต้องตื่นเช้าขึ้น ใช้ชีวิตบนรถเมล์เยอะขึ้นแล้ว บริษัทที่ข้าพเจ้าทำงานอยู่นั้น ยังเข้าใจว่าตนเองทำจิวเวอรี่ ดังนั้นมันติดกล้องวงจรปิด แล้วก็ให้พอดีว่า ไอ้กล้องที่ว่ามันอยู่บนหัวข้าพเจ้าทางเบื้องหลังพอดี เวลานี้มันก็ยังส่องมองอยู่ นอกจากนี้แล้ว ข้าพเจ้ายังถูกนั่งประกบด้วยคุณหัวหน้าอยู่ด้านหลังเยื้องไปทางซ้าย แม้นว่าข้าพเจ้าจะใช้วิชาลึกลับที่สืบทอดกันมาของตระกูล ก็ยังมิสามารถอู้ได้มากมายนัก เป็นเหตุให้ต้องแต่งนิยายที่บ้านสถานเดียว (เสาร์ อาทิตย์) ต่อเนื่องกันมา เสาร์ อาทิตย์ ข้าพเจ้า นายมันตั้ม ก็มีกิจการ ที่จำต้องไปศึกษาหาความรู้ (เรียน) ดังนั้น แต่ละอาทิตย์ต้องไปเรียนครั้งหนึ่ง ประจวบเหมาะกับช่วงนี้ปิดเล่มหนังสือของบริษัทที่คิดว่าตนเองทำจิวเวอรี่ แต่ทำหนังสือ ทำให้ต้องทำโอที ถึง 2 ทุ่ม และทำงานในวันเสาร์ด้วย ดังนั้นเวลาของข้าพเจ้า เจ็ดวันเต็มเหยียด แทบจะไม่เหลือเวลาทำอันใดได้เลย เป็นเหตุให้สัปดาห์ที่ผ่านมาซึ่งต้องไปสอบซ่อม ต้องงดนิยายไปหนึ่งตอน ส่วนคุณเชษฐานั้น ก็เรียนจนถึงปีสี่ ซึ่งเป็นปีสุดท้ายใกล้สำเร็จการศึกษา เวลาก็จึงมีน้อยลงเช่นกัน เพราะต้องเตรียมตัวสำเร็จการศึกษา รวมไปถึงการเตรียมตัวสำหรับอนาคตภายภาคหน้า สรุปเลยแล้วกันนะ ที่อ้างมายืดยาว ก็เพื่อจะบอกว่า หากนิยายสั้นลงไปบ้าง หรือสำนวนด้อยลงไปบ้าง ก็ขออย่าได้โกรธขึ้งกันเลย เพราะทีมงานเต็มเหยียดจริงๆ อันนี้ต้องขออภัย ข่าวดี ทีมงานมั่นใจว่าจะเขียนจนจบแน่ๆ และมีไม่เกิน 100 ตอน ดังนั้นคนอ่านทั้งวหลายโปรดวางใจ สัปดาห์หน้าก็จะลงตามปกติขอรับ จบแถลงการณ์ ตอนต่อไปจะพยายามกลับมายาวเท่าเดิมจ้า แว้บ จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 18 ก.พ. 48 14:03:28 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ซามักน่ะ มีฝีมือในการต้มซ๊โครงไก่ด้วยไม่ใช่ฤ จากคุณ : jengly - [ 18 ก.พ. 48 21:24:27 ]

ความคิดเห็นที่ 20 โครงไก่ต้มฟักจ้า อิ อิ จากคุณ : มันตั้ม - [ 18 ก.พ. 48 22:19:32 A:61.90.13.61 X: ]

ความคิดเห็นที่ 21 ๑๐๐ ตอนนี่จบภาคหนึ่งครับ จริงๆเราวางแผนจะให้มีภาคลูกหลานของฮั่นตง เสี่ยวซา มาผาดโผนยุทธจักรต่อด้วย ...รวมๆทั้งโคตรคงประมาณ ๓๐๐ ตอนพอดี... อย่าคิดมากนะครับ ผมแค่มาอำเล่น จากคุณ : เชษฐา - [ 18 ก.พ. 48 23:55:50 ]

ความคิดเห็นที่ 22 กร๊ากกกกก จริงๆคือแอบอ่านมานานแระอ่ะครับเพิ่งมาโพสเนื่องจากตอนที่แล้วก่ะตอนนี้โดนใจสุดๆ ^0^ เสียดายที่อีก 6 คนโดนตัดสิทธิ์ (โดนกิน 5 คนที่กินอีก 1) ไม่งั้นคนสนุกก่านี้แน่ เอิ้กๆๆๆๆ เสียดายที่สั้นไปหน่อยแต่ฮาครับ โดยเฉพาะเคล็ดลับนั่นล่ะครับ ตอนอ่านนี่เลื่อนหน้าจอให้คำสุดท้ายคือคำว่า คือ..... ด้วยพออ่านจบล่ะโคตร ฮา ทำปายได้นะครับ^^ เอว่าเป็งกำลังใจนะครับ สู้ๆ จากคุณ : TaKa,The Nec - [ 19 ก.พ. 48 02:19:15 A:61.90.104.89 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 เข้าใจและเห็นใจครับ ว่าภาระมากขึ้น ผู้อ่านคนนี้รอได้ครับ ^_^ สนับสนุนให้เขียนตอนลูกหลานฮั่นตง เสี่ยวซาด้วย อิอิ เหมือนมังกรหยกไง ทำ episode ด้วยเลยเป็นเรื่องราว ตอนเจ้าสำนักบู๊ตึ๊งคนก่อนก่อนจะมาเป็นเจ้ายุทธ เรื่องของพ่อแม่เสี่ยวซา อาจารย์ฮั่นตง ฯลฯ เลยเป็นไง อำเหมือนกัน หุหุหุ ปล. สงสัยเหมือนกันว่าบริษัทฯ ผู้แต่งจะติดกล้องไปทำหยังหวา จากคุณ : DogRobo - [ 21 ก.พ. 48 12:32:36 A:61.159.241.183 X: ]

ความคิดเห็นที่ 24 กล้องติดเอาไว้ถ้ำมองพนักงานสาวๆ หน้าตาดีๆ หุ่นแจ่มๆ อ่ะครับ พอดีว่าตรงที่ผมนั่งมีพนักงานเช่นที่ว่าอยู่คนนึง แม้จะตัวเล็กไปหน่อย นอกนั้นโอเคหมด (จริงๆ ไม่รู้ติดทำไม แต่ถ้าสันนิษฐานก็คงแบบข้างต้นแหละ) จากคุณ : มันตั้ม(น้องมันตรัย) - [ 21 ก.พ. 48 16:58:59 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เอามาคืนแล้วค่ะ ยังขำไม่หายค่ะ ชอบตัวการ์ตูนในดีสนี่ย์แลนด์เหมือนกัน เสียดายตายง่ายไปค่ะ จากคุณ : รสา รสา - [ 21 ก.พ. 48 22:32:39 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เอ่อ......ไอ้ร้อยตอนที่ว่านี่จะมีแบบถึงตอนที่ 99 แล้วกลายเป็น 99/1,99/2,......,99/xxx-ภาคต้น,..... รึเปล่าครับเนี่ย แหะ แหะ แซวเล่นน่ะครับ..... จากคุณ : chkob - [ 23 ก.พ. 48 22:47:57 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แหะ แหะ ,มีคนรู้ทันจนด้าย จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 23 ก.พ. 48 23:23:34 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ตอนต่อไปครับ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3313504/W3313504.html จากคุณ : ทีมแต่งนิยาย - [ 24 ก.พ. 48 00:59:40 ]