ความคิดเห็นที่ 7
A bow-shot from her bower-eaves,
He rode between the barley sheaves,
The sun came dazzling thro' the leaves,
And flamed upon the brazen greaves
Of bold Sir Lancelot.
A red-cross knight for ever kneel'd
To a lady in his shield,
That sparkled on the yellow field,
Beside remote Shalott.
The gemmy bridle glitter'd free,
Like to some branch of stars we see
Hung in the golden Galaxy.
The bridle bells rang merrily
As he rode down to Camelot:
And from his blazon'd baldric slung
A mighty silver bugle hung,
And as he rode his armor rung
Beside remote Shalott.
All in the blue unclouded weather
Thick-jewell'd shone the saddle-leather,
The helmet and the helmet-feather
Burn'd like one burning flame together,
As he rode down to Camelot.
As often thro' the purple night,
Below the starry clusters bright,
Some bearded meteor, burning bright,
Moves over still Shalott.
His broad clear brow in sunlight glow'd;
On burnish'd hooves his war-horse trode;
From underneath his helmet flow'd
His coal-black curls as on he rode,
As he rode down to Camelot.
From the bank and from the river
He flashed into the crystal mirror,
"Tirra lirra," by the river
Sang Sir Lancelot.
หากเหตุมิคาดฝันพลันบังเกิด
ให้จิตใจได้เตลิดเกินไขว่คว้า
เมื่อร่างหนึ่งเยื้องกรายพรายผ่านมา
ลานสลอต ผู้กล้าเลื่องลือนาม
แว่วเสียงอานกระทบกันดังกริก ๆ
สะท้อนแดดไหวระริกชวนเกรงขาม
มาแต่งเติมความสดใสใต้ฟ้าคราม
ดุจดาราแต้มความงามยามราตรี
แว่วยินเสียงกังสดาลดังประสาน
ดุจซึมซาบความหวานให้ใจนี้
แว่วเสียงร้องขับสำเนียงเพียงดนตรี
ดุจหยาดน้ำเลี้ยงชีวีที่โรยรา
จากคุณ :
ฉันไม่ใช่กวีฝีมือฉกาจ 
- [
18 ก.พ. 48 21:22:39
]
|
|
|
