ความคิดเห็นที่ 1 มองตามประสาผมนะครับ คนที่อยู่ในเมืองไทยไม่มีโอกาสได้ใช้ภาษาอื่นใน ชีวิตประจำวัน (ส่วนใหญ่ก็คือภาษาอังกฤษนั่นแหละ) มันก็ยากเย็นอยู่ยิ่งนัก แล้วที่จะหาโอกาสฝึกฝนภาษาอื่นให้เชี่ยวชาญ เพราะพูดก็ไทย เขียนก็ไทย จะฟังหรืออ่านก็ไทยอีกนั่นแหละ ดังนั้นเองบางคนที่ขวนขวายจริงๆ อยากจะ เก่งภาษาก็จำเป็นอยู่นั่นเองที่จะต้องพยายามในแทบทุกสถานการณ์ที่จะ สอดแทรกภาษาอื่นมันเข้าไปในชีวิตประจำวันของตนเพื่อปรับตัวให้ชิน และการได้เขียนลงในเว็บบอร์ดไม่ว่าจะตั้งหรือตอบกระทู้นั้นมันก็นับเป็น โอกาสอันดีชนิดหนึ่งในการที่จะฝึกภาษา เพราะจะมีคนอื่นๆ ที่เขามีความรู้ มากกว่ามาช่วยขัดเกลาและแก้ไขข้อที่ผิดให้ จะว่าการพิมพ์ไทยแล้วกำกับ ด้วยภาษาอังกฤษมันดูขัดตาผมก็เห็นด้วย แต่หากจะนึกถึงประโยชน์ที่ ผู้ทำพึงได้ มันก็หยวนๆ พอให้อภัย.. แต่อย่างไรมันก็ขึ้นอยู่กับมุมมองของ แต่ละคนว่าจะมองไปอย่างไร นานาจิตตังครับเรื่องนี้ ส่วนคนที่อยู่เมืองนอก ไม่ว่าจะอยู่หนึ่งปีสองปีสิบปีหรือกว่านั้น ก็แน่นอนอยู่แล้ว ว่าสังคมรอบข้างต้องใช้ภาษาแม่ของประเทศนั้นๆ เป็นหลัก เว้นแต่ไปอยู่เมืองนอก แต่ขลุกขลุ่ยอยู่แต่ร้านอาหารไทยคบแต่เพื่อนคนไทยดูวีดีโอไทยวันละสิบกว่าชั่วโมง นั่นก็ว่าไปอย่าง .. บางคนอยู่เมืองนอกไม่กี่ปีแต่ไม่เคยรู้จักมักจี่กับคนไทยไหนเลย บ้านช่องก็ไม่ใคร่ได้กลับบ่อย การใช้ภาษาไทยไม่ว่าจะฟังพูดอ่านเขียนก็มีโอกาส น้อยเหลือเกิน บางคนเหล่านั้นก็ได้เว็บบอร์ดแห่งนี้ละครับเป็นที่ระบาย และก็น่า เห็นใจอีกเหมือนกันหากเขาเหล่านั้นอาจจะนึกคำไทยไม่ออกจึงต้องใช้ภาษาอังกฤษ ทับศัพท์สลับแป้นพิมพ์เอา นี่ผมนึกเปรียบเทียบกับตัวผมที่อยู่ปักษ์ใต้ พูดแต่คำใต้ ไม่ใคร่จะได้ ‘แหลงหลวง’ พอมีโอกาสได้พูดภาษาไทยกลางสักทีมันก็ขัดเขินไปหมด อยากจะบอกสาวเจ้าว่า .น้องคนงามอย่าเพิ่งงอนรอให้พี่มีเงินจะพาไปดูวัวชน” ก็ ไม่กล้าเอ่ยปากเพราะกลัวว่ามันจะเพี้ยน - -เพราะฉะนั้นด้วยตรรกะเดียวกัน คนที่ อยู่เมืองนอกนานๆ ฟุดฟิดฟอไฟตกกระไดแขนหักอยู่วันยังค่ำก็อาจจะมีสำเนียงเพี้ยน หรือไทยคำฝรั่งคำไปบ้าง ก็น่าจะให้อภัยนะครับ จากคุณ : wok - [ 19 ก.พ. 48 20:11:02 A:138.217.90.17 X: ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่รู้ว่าน้านัตตี้ไปอ่านอะไรที่ไหนมา ทำให้รู้สึกถูกกวนอารมณ์   โดยส่วนตัวก็ไม่ชอบเหมือนกันค่ะ ที่เขียนศัพท์ไทยแล้วกำกับภาษาอังกฤษข้างท้าย   ตอนแรกอ่านที่น้านัตตี้เขียน ยังงงๆ "วันนี้น้านัตตี้เป็นอะไรนี่!!!  ไงมีกำกับภาษาอังกฤษด้วย"   คืออ่านแล้วรู้สึกขาดความต่อเนื่องไงไม่รู้  มันไม่เข้ากันเล้ยย แต่ก็ไม่ใช่ทุกกรณีที่รู้สึกนะคะ  คือถ้าเป็นศัพท์ที่มาจากภาษาอังกฤษอย่างคำทับศัพท์ หรือชื่อเมือง แล้วมีมีวงเล็บคำภาษาอังกฤษกำกับอีกที เพื่อความเข้าใจที่ตรงกันนี้..ก็ไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่.. ดีใจได้อ่านอะไรที่น้านัตเขียนอีก   อ่านก็คิดถึงน้านัตตี้จังเลยค่ะ ชอบที่น้านัตตี้เขียนประโยคนี้มาก จะให้บอกว่า ชอบเหรอ ? ฝืนใจตาย ที่ชอบเพราะรู้สึกว่าเป็นประโยคที่อ่านแล้วรู้สึกเลยว่าสื่อถึงอารมณืของผู้เขียนได้อย่างชัดเจน  เห็นภาพเลยค่ะ ^ +++++++++++ ^ จากคุณ : หนูยี - [ 19 ก.พ. 48 22:08:57 ]

ความคิดเห็นที่ 3 555 ท่าทางพี่จะเขียนเรื่องสั้นแนวฮาได้สนุกนะคะ จริงด้วยสิ  ลูกสาวพี่หน้าตาฝรั่งแท้ ๆ ยังพูดไทยชัดแจ๋ว (คงด้วยเหตุเพราะแกฟังพี่พูดไทยมาตั้งแต่เกิด) วีคิดว่ากลุ่มนักเรียนนอกพูดไทยไม่ชัด   คือ  คนที่อยู่เมืองนอกมาตั้งแต่วัยเด็กค่ะ  เริ่มไปอยู่ไม่น่าจะพ้นช่วงวัยเด็กโต การพัฒนาทางภาษาเขายังไม่สมบูรณ์เต็มที่  ก็มีการเปลี่ยนแปลงการรับรู้เสียก่อน ทำให้กลับมาเมืองไทยแล้วพูดไทยไม่ชัดมั้งคะ ส่วนพวกที่ไปเรียนต่อตอนหนุ่มสาวแล้ว  ไม่กี่ปีกลับมาพูดไทยไม่ชัดนี่ ก็เป็นอย่างที่พี่ว่านั่นแหละ  คือ  ดัดจริต จากคุณ : วังวน - [ 19 ก.พ. 48 22:16:14 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นิสัยมองตัวเองเป็นศูนย์กลาง แล้วดูถูกชาวบ้านเนี่ย เมื่อไหร่เลิกซะทีเจ้ เห็นมาหลายกระทู้แล้ว ถามจริงๆเถอะมีปมอะไรหรือเปล่า ไม่เห็นต้องเล่าเรื่องตัวเองขนาดนั้น เขาจะใช้ภาษาอังกฤษ แซกซ่อน ซัวเถา อียิปต์มันก็เป็นแค่เปลือก ทำไมสนใจจับผิดชาวบ้านจัง ทีสาระไม่เห็นจะจับอะไรได้ เห็นเขียนเป็นคุ้งเป็นแคว แต่ไม่มีเนื้อซักนิด กระทู้นี้ก็เหมือนกัน มันไม่ใช่การชวนคุยอะไรหรอก มันคือการอวดตัวว่าอยู่เมืองนอก (ทั้งที่ชาวบ้านตั้งเยอะแยะเขาก็อยู่ แต่เขาขึ้เกียจสาธยายเอง)แล้วกระแนะกระแหนชาวบ้าน ไหนๆก็ตั้งกระทู้แบบนี้แล้วนี่ ก็ขอให้ความเห็นแบบด่าๆหน่อยเถอะ รำคาญมาก จากคุณ : คนแอบอ่าน - [ 19 ก.พ. 48 22:20:23 A:203.113.67.70 X: ]

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาอ่าน นึกว่าจะมีอะไรที่เป็นสาระหรือสุนทรีย์บ้าง ผิดหวังอย่างแรง!!! มันก็แค่การอวดตัวของคนคนนึง ใช้อารมณ์ตัวเองถากถางคนอื่นไปเรื่อย ๆ ก็แค่นั้น!! เปลี่ยนไทยเป็นอังกฤษ เห็นถาม Five กระทู้ณัฐกร ว่า ไม่กลัวเสียเวลาเงินเวลาทองหรือยังไง ? อยากบอกคุณว่า แค่เปลี่ยนแป้นพิมพ์ไทย-อังกฤษ ใช้เวลาไม่ถึงเฮือกหายใจ ไม่ใช่เรื่องใหญ่ขนาดต้องเอามาพร่ำกัน ต้องพลอยให้คนอื่นมาดูถูก ว่าด้อยสมอง แต่ Five ก็ยังดีใจ ที่คุณนัทตี้อยู่เมืองนอก ไม่ใช่ประเทศไทย เพราะ Five คงไม่ชินที่จะเจอคนไทยใช้สมองไปกับเรื่องไร้สาระแบบนี้ อยากบอกคุณนัทตี้ว่า Five มองคนไทยในประเทศ น่ารักขึ้น เป็นกองเลย!!! ให้ตายสิ!! จากคุณ : Five - [ 19 ก.พ. 48 22:42:05 A:202.176.173.40 X: ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณคนแอบอ่านคะ วังวนคิดว่าพี่นัทตี้แค่เขียนตามประสาของเธอ  คือตลกโปกฮาเท่านั้น หากคุณมองในทางลบ  ก็ขอจงอย่าอ่านเถิด  มองข้ามชื่อนัทตี้ไปเลย แล้วการที่คุณมาเขียนคำตำหนิติเตียนรุนแรงเช่นนี้  มิใช่เป็นการมองตัวเองเป็นศูนย์กลางหรอกหรือ วังวนเคยชื่นชมการวิจารณ์งานเขียนของคุณ  แต่คิดว่าเวลานี้คุณกำลังจะเปลี่ยนไป คำวิจารณ์ของคุณนับวันจะรุนแรงขึ้น  ตั้งแต่กระทู้ของณัฐกรแล้ว "ระบายความใคร่ทางตัวอักษร" หรือ คำวิจารณ์ เรื่อง ข้าวเหนียวปั้น  ของเดอะแหลมเมื่อสักครู่ (คำว่าผิดหวังกับงานของเขา  มิใช่มองตัวเองเป็นศูนย์กลางหรือ) หากคุณเป็นผู้มีความรู้ด้านวรรณกรรมจริง   ไม่สามารถสรรหาคำวิจารณ์ที่งดงามทางภาษามากกว่านี้หรือ หากคุณคิดว่ากระทู้ชวนคุยตามประสาคนบ้าบอกลุ่มนี้  น่ารังเกียจขนาดนั้น ก็จงพาตัวเองไปอยู่ที่ประเสริฐกว่านี้เถอะค่ะ จากคุณ : วังวน - [ 19 ก.พ. 48 22:50:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เอาน่า....ชีวิตมันก็เครียดอยู่แล้ว แล้วก็ เข้ามาอ่านนี่ก็เพื่อคลายเครียด แบบว่า เอาฮา ขำขำ ทามมายต้องคิดมากขนาดนั้นด้วย -''- ป้านัทเค้าเป็นคนฮาๆ คิดอะไร ก็บอกออกมา เอาน่า......มาอ่านกระทู้นี้แบบเอาฮาดีกว่า จากคุณ : chocolate-gateau - [ 19 ก.พ. 48 23:06:38 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เตรียมไว้กลางปีหน้า เผื่อนัดมีตติ้งกับพวกพ้องในนี้ <==== ปีนี้ไม่มาหรอครับ TT อืม มีมุมมองที่แตกต่างออกไปสอง คห นะ ไม่ชอบ ก็ไม่ต้องอ่านก็ได้ครับ ไม่ต้องต่อว่ากันรุนแรงขนาดนั้นนะ ที่นี่เป็นที่สาธารณะครับ หากคุณคิดว่ากระทู้ชวนคุยตามประสาคนบ้าบอกลุ่มนี้  น่ารังเกียจขนาดนั้น ก็จงพาตัวเองไปอยู่ที่ประเสริฐกว่านี้เถอะค่ะ  <====== เพิ่งเคยเห็นคุณวังวนเขียนแรงแบบนี้เหมือนกันครับ หุหุ ผมว่าผมเห็นสาระในกระทู้นี้นะครับ เพราะถึงผมจะเรียนในประเทศ ผมเองเวลาพูด บางทีก็ติดภาษาต่างประเทศออกมาบ้าง พวกศัพท์เฉพาะ แต่เวลาเขียนรายงาน ต้องเปิดพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานหลายๆ เล่มควบคู่ไปด้วย บางครั้งต้องทับศัพท์ไปเลย โดยเขียนเป็นภาษาไทย แล้ววงเล็บด้วยภาษาอังกฤษเอาไว้ กันงงน่ะครับ ว่ามาจากคำว่าอะไร เพราะบางคำ เราอ่าน ไม่เหมือนกันกับที่คนอื่นๆ อ่าน อาจทำให้สับสนได้ แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 48 23:15:12 จากคุณ : กริชครับผม - [ 19 ก.พ. 48 23:11:25 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รีบๆ โผล่หน้ามาแจมกระทู้ก่อนที่ตัวเลขความเห็นจะพุ่งพรวดแบบทุกที (ถ้าตัวเลขจำนวนความคิดเห็นเยอะ  คอมจะอืดๆ :-(    ) แต่ อะโห  อารายกันนี่  ใจเย็นๆ  อะไรไม่ชอบไม่ถูกใจ ก็มีวิธีพูดจากันได้ เราเป็นเจ้าของภาษา สามารถใช้คำพูดสื่อความคิดโดยไม่ทำให้ คนอ่านเกิดความขุ่นข้องใจได้  ความชอบ-ไม่ชอบของแต่ละคนแตกต่างกัน ไม่น่าจะต้องถึงขนาดขุ่นเคืองกันน่อ (ลงท้ายแบบภาษาจีนเพื่อก่อกวนเจ้าของกระทู้   : ) จากคุณ : Canossa - [ 19 ก.พ. 48 23:17:42 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณคนแอบอ่านครับ ผมว่าคุณชักแกว่งๆ แล้วนะครับ มีผู้รู้ท่านหนึ่งเคยให้ทัศนะผมว่า การวิจารณ์ที่ดีอย่าเอาตัวเรา(อารมณ์)เป็นที่ตั้ง ที่จริงผมเพิ่งไปอ่านคำวิจารณ์ของคุณที่กระทู้คุณsong982 มาเมื่อสักครู่นี่เอง แปลกใจมากๆ ครับ อย่างกับคนละคนเลย จากคุณ : ณัฐกร (ไม่ได้ล็อกอิน) - [ 20 ก.พ. 48 00:16:39 A:61.90.250.17 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 เพิ่งตื่นรอบบ่าย เข้ามาตอบกระทู้แควน ๆ คุณวอก หายไปนานเลยนะ ไม่เจอกันเลย สบายดีเหรอ ? พ่อนัทตี้ก็ใต้นะ (รามัญ ยะลา) แต่เวลาที่พ่อพูดกลาง ไม่มีใครรู้สักนิดว่า เป็นคนใต้ ถ้าเป็นเพื่อนคนใต้ด้วยกัน หรือ พี่น้องของพ่อ พ่อจะแล่งใต้กัน ก็กลายเป็นอีกอย่างหนึ่ง นัทตี้ว่า แต่ละคนมีพรสวรรค์กันคนละด้าน ไม่เหมือนกันนะ คุณว่าไหม? หนูยี  คราวนี้กวนอารมณ์น้า คราวหน้าน้าจะกวนอารมณ์หนูยีเล่นบ้าง เอาอีโรติกไหม? หรือต้องรออีกสัก 8 ปี ดีหนอ วังวน ลูกพี่ก็เกิดที่นี่ แต่เราสอนไง ถ้าไม่สอนแล้วเขาจะย้อนแม่ได้เหรอ ? ถึงเขาจะกลายเป็นคนทางนี้ไป แต่ในตัวเขาส่วนหนึ่ง มันมีเลือดเนื้อเราปนด้วยตั้งครึ่ง เราก็ต้องใช้สิทธิ์ตรงนี้ให้เต็มที่สิ  ญาติพี่น้องเราทางไทยยังมี ถ้าพูดกันไม่รู้เรื่อง แล้วมันจะสื่อกันได้ยังไงล่ะ จริงไหม จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 20 ก.พ. 48 01:43:04 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พักยก ทานข้าวเสร็จแล้วค่ะ เอ้ารายต่อไป คนแอบอ่าน เป็นอะไรไปล่ะคุณ? เมียหนี เจ้านายด่า หรือว่าเมา ? นัทตี้ไปว่าอะไรคุณหรือยังล่ะ ?  ออกมาร้อนตัวเป็นตุ๊กแกเนี่ย นี่ขนาดเล่าเรื่องตัวเอง ยังหนักหัวชาวบ้านเขาขนาดนี้  แล้วจะให้ทำยังไงดีเนี่ย มีแต่หมาบ้านะ ที่กัดชาวบ้านเขาไม่เลือกหน้าเนี่ย ชาวบ้านเขาก็รู้กันทั่วไปมาตั้งปีมะโว้แล้ว ว่านัทตี้น่ะอยู่เมืองนอก แล้วมันแปลกตรงไหน ที่เราเขียนเรื่องอนุรักษ์ภาษาไทยเนี่ย มีสาระหรือไม่มี ก็หาดูกันเอาเอง แล้วแต่อายุสมองของคนอ่าน เท่านั้นที่ตัดสินใจ ตรงไหนล่ะ ที่มันกระแนะกระแหนชาวบ้าน คุณผู้รอบรู้ด้านวรรณกรรม ช่วยชี้แจงหน่อยเถอะ คุณไฟว์  พวกเดียวกันกับคนแอบอ่าน หรือเปล่า ? ไม่ก็เป็นคนเดียวกัน จิตไม่ว่างหรือคุณ ? ถ้าเป็นเพื่อนกัน เรียกว่า เป็นเพื่อนที่ซี้กันจริง ๆ นะ เพื่อนว่าเลว ฉันก็ว่าเลว ใช้สมองหน่อยสิคุณ (เอามาจากประโยคที่คุณเขียนด่าตัวคุณเองแหละว่า ด้อยสมอง เอ้า ) กระทู้ที่ตั้งขึ้นมา แค่มาชวนคุย ชวนออกความเห็นหัวใครหัวมันโว้ย ไม่ได้ให้มาชวนทะเลาะ  เข้าใจไหม ? ถ้าพอใจอ่านก็อ่าน วิจารณ์ได้คุยได้   ถ้าไม่พอใจอ่าน ก็ออกไป เพราะว่ามาป่วนแบบนี้ มันพวกอันธพาล เขาทำกัน เรื่องที่คุณพูดถึงในกระทู้ณัฐกรนั่น มันไม่เกี่ยวกับเรื่องที่นัทตี้เขียนมันขึ้นมา เพราะสำหรับนัทตี้นั้น จบคือ จบ และไม่เคยเอามาใส่ใจเป็นอารมณ์ เอามาคิดแค้นตอบโต้เป็นตัวหนังสือว่าใครด้วย อย่าร้อนตัวสิ ถ้านัทตี้จะด่าใคร จะว่าใคร ก็ว่ากันตรง ๆ ไม่กัดลับหลังแน่นอน เรียกว่า ทะเลาะกันไปให้ถูกคน ไม่มั่ว มันไม่ได้เกี่ยวกันสักนิดกับกระทู้ของณัฐกรนะ จงเข้าใจด้วย   แต่เรื่องนี้มันกวนอารมณ์นัทตี้มานานแล้วนะ ไม่ใช่ว่าเพิ่งจะมาเป็น อีกอย่าง มันเกิดขึ้นจริงระหว่างนัทตี้และลูกสาว เมื่อวานนี้พอดี ก็เลยจับเอามาเล่าให้อ่านกันเล่น ๆ แค่นั้น ถ้าคุณเคยอ่านเรื่องราวที่นัทตี้เขียนผ่าน ๆ มา จะเห็นได้ว่า นัทตี้ไทยนิยมมาก ไม่ว่าเรื่องภาษาหรือว่าวัฒนธรรม  สังคมไทยปัจจุบัน หรือแม้กระทั่งงานฝีมือและศิลปะของไทย อีกอย่าง ถ้าคุณยังไม่แน่ใจว่า นัทตี้ว่าคุณหรือเปล่า ให้ถามได้ตรง ๆ มาก่อนจะดีกว่าการที่มาใส่ ๆ กันแบบนี้ นัทตี้จะตอบให้ตรง ๆ เช่นกัน ไม่อ้อมค้อมเพราะกลัวโกรธหรอก อีกอย่างที่คุณเขียนว่า นัทตี้ถามคุณเรื่องเสียเวลา อะไรนั่น ให้คุณกลับไปอ่านเสียใหม่นะ ว่านัทตี้เขียนว่าคุณหรือเปล่า หรือว่านัทตี้เขียนถึงตัวเอง   ถ้ายังจับอะไรไม่ได้ แล้วมาโวยวายตามเพื่อนแบบนี้ ก็ต้องส่งไปแถวบ้านนอกไกล ๆ ที่ไหนสักแห่งแล้ว ลิงก์ของณัฐกร  เข้าไปอ่านกันเอาเอง http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3278027/W3278027.html แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 48 05:57:09 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 48 03:58:18 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 48 03:47:00 แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 48 02:44:06 จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 20 ก.พ. 48 02:42:51 ]

ความคิดเห็นที่ 13 วังวน  พี่คงร้องเพลงได้แค่ว่า " ปล่อยเขาไป ปล่อยเขาไป ......." ของสุเทพ หรือถ้าวัยรุ่นอีกนิดสำหรับพี่ มันต้อง" สบาย สบาย ถูกใจก็คบกันไป ......"ของเบิร์ด หรือไม่ถ้าหนัก ๆ ก็ คาราบาวไปโน่น ไอ้พวกเพลงสูง ๆ  เกินไปอย่างนี่ พี่ขี้เกียจปีนกระได กลัวพลาดตกลงมา คุณช็อกฯ  ขอบคุณที่เข้าใจความมุ่งหมาย และอ่านนัทตี้ออก ถึงแม้ไม่เคยเห็นกัน ชื่อนัทตี้เล่นตลกเป็นอย่างเดียวนะคุณ  อย่างอื่นไม่เอาหรอก  เบื่อคิดมาก เยี่ยวเหลือง คุณกริช ปีนี้มาไม่ได้ค่ะ เป็นปีแรกที่อดมาเมืองไทย (อวดอีกแล้ว)  ปีนี้ธุรกิจพันแปดร้อยล้านรัดตัว มาเจอกันปีหน้าดีกว่า (นี่ก็อวด) เรื่องพูดปนภาษาอังกฤษเนี่ย น้องสาวน้องชายนัทตี้ก็เป็น เวลาเขาเล่าอะไรให้แม่ฟัง แม่จะพยักหน้ารับฟังโดยไม่โต้แย้ง เวลาแม่ฟังนัทตี้เล่า แม่จะโต้ตอบ นัทตี้ถามแม่ว่า ทำไมแม่ช่างพูดจังเวลาคุยกับนัทตี้น่ะ แม่ว่า ก็แม่เข้าใจที่นัทตี้พูดมากว่าที่น้องสาวน้องชายคุยให้ฟังนะสิ   นัทตี้ล้อแม่ว่า งั้นทีหลังจะให้น้องเขียนคำที่เขาใช้ แล้วติดแปะข้างฝาไว้ เผื่อแม่จะได้รู้ว่าแปลว่าอะไรและถกกับเขาถูก เรื่องภาษาที่กำกับ ถ้าเป็นชื่อเมือง อะไรแบบนี้ นัทตี้ไม่ขุ่นนะ เพราะว่า อย่างคนไทยจะออกเสียงเป็นอังกฤษหมด แต่ว่าแผ่นดินนั้น เขาไม่ได้พูดอังกฤษ จะออกเสียงไปคนละแบบ เช่นคำว่า Winterthur มีพี่ที่เป็นกัปตันการบินไทยคนหนึ่ง เขาบินมานี่ และ สนิทกับบ้านนัทตี้ดี เขามาบ้านนัทตี้ที่นี่กับครอบครัว ไอ้เราถามเขาว่าพี่พักอยู่ไหน จะได้ไปรับถูก เขาว่า วินเทอเท่อร์ นัทตี้ถามสามีว่า วินเทอเท่อร์ มันอยู่ที่ไหนว่ะ ไม่เคยได้ยิน   ต้องถามให้พี่เขาอธิบายว่าอยู่แถวไหน เขาว่าอยู่แถว ๆ ซูริค ให้เขาบอกชื่อโรงแรม และ เบอร์ห้องมา คนทางนี้อ่านว่า วินเท่อทูร (ออกเสียง ร เรือตอนท้ายด้วย)จึงได้อ๋อ คุณคาโนสซ่า  นานาจิตตังจ้ะ ใครใคร่คิดคิด  ห้ามไม่ได้หรอก   เสียดาย ที่ความคิดกับใจมันเอามาตีแผ่ให้เห็นด้วยตาเปล่าไม่ได้ จับต้องไม่ได้ว่าเจตนานัทตี้เป็นอย่างไร ไม่งั้นจะเอามาอวดให้ดู เพราะนัทตี้ชอบอวดเสียด้วยสิ ณัฐกร  ใจเย็นน้อง พี่เองยังเย็นเลย ใจใครใจมัน หัวใครหัวมัน   อารมณ์คนมันขึ้น ๆ ลง ๆ เขากล้าเขียนมา เราก็กล้าเขียนกลับ ก็จบ  มันเป็นเรื่องเล็กน้อย ไร้สาระแค่นั้นเอง จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 20 ก.พ. 48 03:43:51 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อะไรกันเนี่ย ร้องเพลงนี้ดังๆดีกว่า " รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย...... จากคุณ : ป้าเอม - [ 20 ก.พ. 48 09:25:40 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ...การจะเป็นนักเขียนที่ดี... ...ต้องน้อมรับคำวิจารณ์...เพื่อพัฒนางานของตน... ...เท่าที่ดู...ไม่ค่อยเห็นตัวตนคนเขียนมาตีโพยตีพายมากมายนัก... ...นอกจากนักเขียนที่ไม่ยอมรับความจริง... ...ซึ่งนักเขียนส่วนใหญ่ก็เอาคำวิจารณ์มาปรับและแย้งอย่างมีเหตุมีผลกับคนวิจารณ์... ...กลายเป็นคนอื่น...ที่เอาแต่คำป้อยอ...มาออกรับแทน ...ทั้งที่รู้ว่าผลงานนั้น ๆ ยังขาดองค์ประกอบที่สำคัญ... แต่ก็กลับวางเฉย... แถมยังกรอกยาพิษเป็นคำพูดหวาน ๆ ให้คนเขียนหลงเข้าใจผิด ว่าผลงานของตัวเองนั้นดี ...คนแอบอ่านวิจารณ์งานของณัฐกรได้ดี... ...ถ้าณัฐกรเอาไปปฏิบัติจะทำให้ผลงานดีขึ้นเป็นลำดับ... เชื่อเหอะ!!! คนที่เขียนผลงานหน่ะ ควรจะดีใจเสียด้วยซ้ำ .ที่มีคนมาวิจารณ์งานของคุณแบบจริงใจแบบนี้ ...อย่าไปหลงคำป้อยอ...เห็นแก่พวกพ้องเลย... ...เราว่าคนแอบอ่านคงไม่มาสนใจอะไรมากมาย... ...นอกจากอยากให้คนสร้างสรรค์งานมีผลงานที่ดีมากกว่า... จากคุณ : Five - [ 20 ก.พ. 48 11:40:04 A:202.176.173.40 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณ Five บอกใครหรือ หากเป็นความปรารถนาดีต่อนักหัดเขียน  ไม่ตั้งกระทู้ใหม่ไปเลยล่ะคะ แต่หากเป็นด้วยกระทู้นี้  กระทู้นี้ไม่ใช่เรื่องสั้นหรืองานวรรณกรรมใด ๆ นะคะ แค่เป็นการพูดคุยสัมพันธ์กันในกลุ่มเพื่อนชาวถนนฯ เท่านั้น คนแอบอ่านวิจารณ์ถูกต้องเกือบทุกเรื่องแหละค่ะ  วังวนเห็นด้วยกับเขาทุกเรื่อง แต่ใช้ถ้อยคำกระด้างลงไปทุกที  นับว่าก็จะกลายเป็นความหยาบคาย ณัฐกรหรือท่านอื่น ๆ คงจะปรับปรุงตามคำแนะนำอันกรุณาของคุณคนแอบอ่านแน่นอนค่ะ แต่จะเป็นไปได้ไหม  หากคุณคนแอบอ่าน ส่องกระจกมองตัวเองบ้าง ที่จะปรับปรุงถ้อยของเขาให้เหมาะสม วิจารณ์อย่างมีเมตตาเหมือนดังเดิม ปล.ไม่ทราบว่าคุณเป็นอะไรกับเขาถึงต้องมาออกรับแทน  หรือว่าเป็นคนเดียวกัน จากคุณ : วังวน - [ 20 ก.พ. 48 12:02:38 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แค่กระทู้บ่นของพี่นัท จะกลายเป็นวิวาทะกันไปซะแล้ว ว่าแต่กระทู้นายณัฐกรจะครบร้อยยังเนี้ยะ หุหุ ผมว่าเดี๋ยวกระทู้จะตามไปติดๆ นะคับ พี่นัท หรือว่าไงคับ จากคุณ : กริชครับผม - [ 20 ก.พ. 48 12:08:29 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อารายกานอ่ะ เหอๆๆๆ ภารโรงเป็น งงงงงงส์ จากคุณ : ตานุ่นภารโรง - [ 20 ก.พ. 48 12:31:17 A:202.129.13.196 X: ]

ความคิดเห็นที่ 19 เอ่อ.....ตะแรกตั้งใจว่าจะเข้ามาอ่านกระทู้นี้ด้วยความครึกครื้น(สำเนียงเขมร).....เพราะยี่ห้อ(ภาษาจีน)คุณนัทตี้(อังกฤษ)การันตี(อังกฤษอีกคำ)อยู่แล้วว่า เนื้อหามันจะเป็นอย่างไร อ่านแล้วก็ได้รับแง่มุมของคนคนหนึ่งที่ชัดเจนตรงไปตรงมาด้วยสำเนียง(เขมรมั้ง)น้ำเสียงระหว่างบรรทัดกระแทกกระทั้นอารมณ์คนอ่าน ได้อย่างกับคลื่นสึนามิ(ญี่ปุ่น) ชวนคุยแบบไม่อ่านความคิดเห็นคนอื่นก็แล้วกันนะครับ ทุกวันนี้ song982 ก็อยู่ในเมืองไทย(บาลีเฉยเลย) แต่อยู่ในดงคนพูดอังกฤษซะงั้น  เวลาอำพี่สาว คุยกะพี่เขย หรือทะเลาะกะหลานชายก็ต้องพ่นภาษาอังกฤษเป็นฝอย จนหลานมันด่า  "ถ้าลำบากนักก็พูดภาษาไทยซะสิ มันฟังออก"  แต่ไอ้ทีมันพูดออกมาเนี่ยภาษาอังกฤษนะ เดชะกรรม(บาลี)ที่อีตาsong982 มันดีแต่พูด ไม่ประสาสักเท่าไหร่กับการเขียน (ทั้งที่ได้ทุนไปทำงานในครัวร้านอาหารต่างประเทศก็หลายครั้ง)  ภาษาอังกฤษเลยไม่ค่อยแพลมออกมาสักเท่าไหร่ทั้งในงานเขียนและงานวิจารณ์(บาลี) แต่บางทีมันก็จำเป็นนะที่ต้องหลุดบางคำออกมาบ้างโดยเฉพาะศัพท์เทคนิค(สันสกฤต+อังกฤษ) ที่ยังหาคำไทยที่กระชับรัดกุมไม่ได้ (คือมันมีแต่บางที่มันยาวเกิน) ก็ต้องฝืนใจใช้มันไปเท่าที่จำเป็น ส่วนที่ได้รับการอบรมมาจากโรงเรียนก็คือเลือกพูดสักภาษานะ  ถ้าเจอคนไทยคำอังกฤษคำเวลาคุยกันนี่จะถามเลยจะพูดภาษาไหน จะได้คุยซะภาษาเดียว อะไรประมาณนั้น   แต่ก็นั่นแหละโลกมันแคบลงทุกวันๆ ถึงเราจะไม่พูดไม่เขียนภาษาอื่นถ้าไม่จำเป็น แต่เราจะรู้บ้างไหมว่าไอ้ที่เราคิดว่าเป็นไทยๆ เนี่ยมันมีไทยแท้สักกี่คำกันเชียว  (ก็ขนาดคำว่า “ไทย”  มันยังไปอาศัยไวยากรณ์ชาวบ้านเขียนออกมาเลยอ่ะ)   รอบตัวเราจึงเต็มไปด้วยภาษาอื่นๆ เกร่อไปหมด  สมัยก่อนสนิทกะพม่าเขมรญวนลาวชวาก็รับภาษาเขามาใช้มาปรับเป็นสำเนียงไทยบ้างคำสำเนียงเขาไว้บ้าง ก็เพื่อให้ภาษามันเติบโต  คำไหนไม่ติดมันก็ตายไปตามกาลเวลา  ตอนนี้ภาษาอังกฤษกลายเป็นภาษากลางที่คนทั่วโลกใช้สื่อสารกันได้เข้าใจ จีน ญี่ปุ่น เกาหลี ก็ยังต้องมีภาษาอังกฤษกำกับเวลาจะแสดงฉลากอะไรๆ   รอบๆ บ้านเรา(ประเทศไทย) เขาก็มีภาษาที่สองพ่นกันเป็นไฟ  ลาว เขมร เวียดนาม พูดฝรั่งเศสกันปร๋อ  พ่อแก่แม่เฒ่าชาวพม่า  มาเลย์  ปีนัง(เกาะหมาก) ก็พ่นอังกฤษคล่องแคล่ว  เพราะสมัยหนึ่งเขาถูกบังคับให้ใช้   แต่พวกสิบสองปันนา แถวมณฑลยูนาน หรือแถวแคว้นอัสสัมของอินเดีย  ยังพูดไทยสื่อสารภาษาไทยกะเรารู้เรื่องอยู่เลย  (หนำซ้ำ ประชาชนแถวอัสสัมนั่นยังมีนามสกุลใหญ่ว่า ศยาม อีกตะหาก) สรุปว่า ตามความเห็นส่วนตัวไม่เกี่ยวกะใครนั้น  ผมคนหนึ่งที่ยอมรับความเป็นไปของโลก  ยอมรับและเข้าใจวิธีการสื่อสารของแต่ละคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต(หุหุหุ)ว่าเขามีพื้นฐานที่ซึมซับมาต่างๆ กัน    ในขณะที่เรายอมรับและเข้าใจนั้น เราก็พยายามเตือนตัวเองตลอดว่าเมื่อไรเราควรจะใช้ภาษาของเราอย่างไร  พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ลืมรากของตัวเอง  และพยายามที่สุดที่จะเลือกคำไทยมาใช้ก่อนคำภาษาอื่น โห .ยาวเหยียด .หุหุหุ (ส่วนเรื่องที่มาของนามปากกาภาษาอังกฤษ song982 นี่เล่าแล้วจะขำ .เพราะฉะนั้นอย่าเล่ามันเลยนะ) (คำเขาว่า สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหาร ..55555  เกี่ยวกันมะ) จากคุณ : SONG982 - [ 20 ก.พ. 48 13:11:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ป้าเอม ที่จริงมันก็ร้องอยู่ประจำแล้ว แต่ตอนนี้มีพม่าหลงอยู่แถวนี้ เค้าจะร้องเพลง "ศึกบางระจัน" ดีไหมว่ะตัวเอง จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 20 ก.พ. 48 13:37:24 ]

ความคิดเห็นที่ 21 พักยก แปรงฟัน ก่อนที่จะพ่น คุณไฟว์  ขอโทษนะ ไอ้เรื่องนักเขียนอะไรนี่  นัทตี้ไม่มีความคิดนี้อยู่ในหัว ว่าจะทำมาหากินทางด้านนี้  แค่เอาสนุก  เพราะหาเพื่อนคุยแลกเปลี่ยนความเห็น แต่ที่ติดใจนัทตี้คือ คุณเป็นคน ๆ เดียวกับคนแอบอ่านหรือเปล่า เท่านั้น ถ้าไม่ใช่ แล้วทำไมต้องลอกความคิดจากคนแอบอ่านมาเป๊ะ ๆ  เหมือนคน ๆ เดียวกัน มันแสดงให้นัทตี้เห็นได้เลยนะว่า คุณนั่นเหมือนกบในกะลา ไม่มีเหตุผล ไม่กล้าตัดสินใจ และ ขี้ขลาด ต้องให้คนอื่นนำก่อน แล้วจึงตาม หัดตัดสินใจด้วยตัวเองบ้างนะ ถ้าใช่ คน ๆ เดียวกันอ่านแล้วก็มองเห็นเจตนาร้ายออกมาได้เลย บอกสันดานดิบในตัวออกมาให้อย่างอ่านง่ายมาก ไม่ทราบว่าคุณทำงานด้านหนังสือพิมพ์หรือเปล่า ? ถ้ายังงั้นน่าเป็นห่วงชาติบ้านเมือง เพราะมีปากกาที่เป็นทั้งอาวุธ และ พวกมาลัยดอกไม้หอม ได้ในขณะเดียวกัน นัทตี้ขอบอกว่า นั่นเป็นการกระทำของคนบ้าอำนาจ พวกขี้ขลาดเช่นกัน  ถ้าคิดอยากจะเป็นผู้นำ หยุดคิดสักนิด และหัดคิดในทางบวกบ้าง  ไม่งั้นตำรวจทำงานตายห่..(ยิงผิดตัว ยกพวกตีกัน ) จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 20 ก.พ. 48 14:17:48 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ...อืมท์?!?... จากคุณ : Five - [ 20 ก.พ. 48 14:28:44 A:202.176.173.40 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 คุณซอง ขออนุญาตเอาเรื่องที่คุณเขียนมาลงให้อ่านกันหน่อยนะ คืออยากจะให้คนอ่าน เปรียบเทียบกันดู ระหว่างเรื่องของณัฐกร และ ของคุณน่ะ ไม่ได้มีเจตนาอะไร แต่จะเอาคำวิจารณ์ของคนแอบอ่าน มาให้ดูกัน เรื่องของณัฐกร เป็นเรื่องเกี่ยวกับมารศาสนาในผ้าเหลือง  คนวิจารณ์ว่า หมิ่นเหม่ศาสนาบ้าง ไม่หมิ่นเหม่บ้าง เรื่องของคุณซอง เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับศาสนาเช่นกัน และถ้าดูกันให้ลึก ๆ นั่นก็หมิ่นเหม่ศาสนาเช่นกัน(ขอโทษนะคุณซอง  ถ้านัทตี้ยกตัวอย่าง)   อย่างในเรื่องของพุทธบุตร ว่าเกิดมาได้อย่างไร เข้าไปอ่านความเห็นกันเอาเอง http://pantip.com/cafe/writer/topic/W3300259/W3300259.html จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 20 ก.พ. 48 14:44:05 ]

ความคิดเห็นที่ 24 วังวน นั่นสิ พี่ก็ข้องใจอยู่เนี่ย ? คุณกริช  เอาคนเดียวเถอะ วันนี้วันอาทิตย์ เราไม่อยู่บ้านกันค่ะ ต้องแวะไปเยี่ยมพ่อสามีที่โรงพยาบาลด้วย ตานุ่น ฯ สบายดีหรือพี่  ไม่มีอะไรหรอก แค่โต้กันนิด ๆ หน่อย ๆ คุณซอง  ถ้าคนอ่านออกความเห็นส่วนตัวมาโดยสุภาพ มันก็ไม่มีอะไรหรอก นัทตี้ก็เข้าใจไง ว่าคนเรามันเลียนแบบกันไม่ได้อยู่แล้ว และอีกอย่างเรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าของนัทตี้กับลูกเท่านั้น ดูตอนที่ลูกนัทตี้ลงท้ายสิ ว่ามีคำต่างด้าวปนด้วยไหม ? นั่นต่างหาก ที่นัทตี้ต้องการบอกว่า แม้กระทั่งลูกสาวนัทตี้ที่สอนมากับมือเอง ยังติดไทยประโยคยาว แล้วเอาฝรั่งปน การดำเนินเรื่องของนัทตี้เขียนนั้น  นัทตี้ก็เล่าเรื่องราวตอนเด็ก ๆ ประกอบ และ เอาความคิดเห็นส่วนตัว ที่มันกวนตากวนใจนัทตี้อยู่บ่อย ๆ ใส่เข้าไป แล้วมันไปหนักใครล่ะ ? การที่นัทตี้เขียนเรื่องเกี่ยวกับตัวเอง หรือว่าความคิดตัวเองเนี่ย มันผิดด้วยหรือ?   หรือว่าต้องนินทาชาวบ้านเขา หรือว่าเอาเรื่องชาวบ้านเขามาพูดจึงดีล่ะ?   บังเอิญว่า ไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน และสุงสิงกับใครมากนัก ปากก็ไม่บอน ถ้านัทตี้จะยุ่ง คือการออกความคิดเห็นในนี้ตามกระทู้ต่าง ๆ บ้างเล่นบ้าง จริงบ้าง ถ้าอันไหนที่เราไม่เห็นด้วย เราก็บอกความเห็นส่วนตัวของเราออกไป ย้ำ ส่วนตัว ไม่ได้ให้ใครมาเชื่อ มาให้เป็นมาตรฐาน ไม่งั้นจะย้ำอยู่บ่อย ๆ ทำไมว่า ส่วนตั๊ว ส่วนตัว หรือว่า หัวใครหัวมัน เอานะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านที่นัทตี้บ่นได้จนจบ จากคุณ : NATTI นัทตี้ - [ 20 ก.พ. 48 15:07:34 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อยากให้อ่าน ไปเจอมา อยู่ในหนังสือดอกหญ้า ช่วง ถ้อยคำสิริมงคล ของคุณสุวลี คัดลอกบางตอนมาอ่านกัน Positive Thinking การมองโลกในแง่ดีเป็นสิ่งที่ต้องฝึกฝน มิใช่เกิดเองตามธรรมชาติ เห็นประโยชน์ในทุกข์ เห็นคุณค่าในอุปสรรค เห็นข้อดีในสิ่งที่กำลังเกิดต่อหน้า เห็นขุมทรัพย์ในความแตกต่าง จะฝึกมองเห็น ใช่เป็นของง่าย ต้องหมั่นซ้อม โลกต้องมีความสมดุลเป็นของธรรมดา การมีคนหลากหลายนิสัย มากมายจริต ความประพฤติแต่งต่างกันไป ต้องฝึกใจกว้างใจยอม “ มีคนแบบนี้ ก็ดีเหมือนกันแหละ “ จากคุณ : ป้าเอม - [ 20 ก.พ. 48 15:25:14 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เอ่อ . ^^”   .ทั่นประธานครับ  แระผมของใช้สิทธิ์พาดพิงครับ 5555555 ก็เรื่องพุทธบุตรนั่นแหละครับ ..จะบอกว่ากว่าจะสร้างพิธีนี้ขึ้นมาได้นี่ทำการบ้านหนักพอสมควรครับ  คือ . ต้องตั้งสมมุติฐานก่อนว่ามันเป็นไปได้(อันนี้เพื่อความสมจริง)  ก็มองหาดูแต่ละนิกายว่ามีบ้างไหมที่พระในพุทธศาสนามีเมียได้ไหม  ก็เจอว่าจีน หรือทางญี่ปุ่นนั่นเพราะมีภรรยาได้   ตามที่บันทึกไว้นั่น ท่านอิคคิว (อิคคิวซัง) ที่ท่านบรรลุโสดาบันเมื่อเห็นการ้องนั้น ท่านก็มีเมียเป็นเกอิชาเหมือนกัน แนวคิดเรื่องพระเสพเมถุนจึงไม่ใช่เรื่องที่ผู้เขียนตู่เอาเอง ส่วนเรื่องช่วงเวลาการจัดพิธี ก็พยายามทำให้สอดคล้องรับกับเป็นจริงที่สุด  คือ เริ่มตั้งแต่เรื่องการใส่บาตรรูปวาด อันนี้เป็นเรื่องเล่าชาวไกลปืนว่า  หญิงคนหนึ่งหลงรักพระรูปหนึ่ง ทุกวันที่ใส่บาตรก็ใส่รูปของตัวเองลงไปด้วยทุกวันๆ หวังจะให้พระท่านโอนอ่อน    เรื่องการจับสลาก อันนี้ เป็นพิธีที่ยังทำกันอยู่ในเทศกาลกรานกฐิน เรียกว่าการสลากภัต คือการนำอาหารแห้งของแต่ละคนมาติดสลาก แล้วให้สงฆ์ทั้งนั้นจับสลาก รูปใดได้ของใครก็รับของถวายที่ตรงกับสลากนั้น  ในสมัยก่อนการดังนี้ใช้เป็นการประกวดประขันกันด้วยว่าสลากภัตของใครจะประดิษฐ์ประดอยสร้างสรรค์ได้บรรเจิดเลิศเลอกว่ากัน   ซึ่งตรงนี้ก็เกี่ยวโยงไปกับช่วงพิธีการ  ว่าจะจัดขึ้นหลังจากที่พระพุทธเจ้าเสด็จลงมาจากสวรรค์หลังจากทรงโปรดพุทธมารดาอยู่สามเดือนในช่วงเข้าพรรษา  พิธีรับพระพุทธเจ้ากลับสู่โลกมนุษย์ในวันหลังวันออกพรรษา ไทยก็มีประเพณีตักบาตรเทโวเนื่องในกาลนั้น การ “เข้ากรรม”  ทางสงฆ์เรียก “ปริวาสกรรม”  แปลว่าการอยู่ค้างคืน การอยู่แรมคืน ; ชื่อกรรมที่ภิกษุต้องอาบัติสังฆาทิเสสต้องประพฤติ (อาบัติสังฆาทิเสสคืออาบัติขั้นกลางไม่ถึงกับต้องสึกจากสังฆเพศ แต่ก็ปลงอาบัติกับหมู่สงฆ์กันเองไม่ได้) อะไรอีกล่ะ ที่ต้องทำการบ้านก่อนจะเริ่มเขียน .อ้อ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค  อริยสัจสี่ในบทธัมมจักกับปวัตนสูตร เป็นหัวข้อธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงเป็นปฐมเทศนาแก่ปัญจวัคคีย์ อันมีพระอัญญาโกณฑัญญะเป็นต้น และได้เป็นพระอรหันต์ก่อนพวกอื่น   ที่เลือก มรรคแปด มาพูดเพื่อเข้ากับสารัตถะของเรื่อง  มรรคมีองค์ ๘ ประกอบด้วย  ความเห็นชอบ ความดำริชอบ ความเจรจาชอบ การงานชอบ การเลี้ยงชีวิตชอบ  ความพยายามชอบ  ความระลึกชอบ ความตั้งใจชอบ ส่วนเรื่องที่สองพี่น้อง แก้ว และศีล ไม่ยอมเชื่อพระไตรปิฏกเล่มที่ตนได้อ่านก็เป็นไปตาม กาลามสูตร เช่นกันคือ อย่าเชื่อถ้อยคำที่ได้ฟังตามๆ กันมา  อย่าเชื่อถ้อยคำที่จำสืบๆ กันมา  อย่าเชื่อข่าวลือ อย่าเชื่อโดยอ้างตำรา  อย่าเชื่อโดยเดาเอาเอง  อย่าเชื่อโดยการคาดคะเน  อย่าเชื่อโดยการตรึกตามอาการ  อย่าเชื่อโดยถือว่าตรงกับความเห็นของตน อย่าเชื่อโดยถือว่าผู้พูดเป็นคนที่สมควรเชื่อได้  และ อย่าเชื่อโดยถือว่าผู้นั้นเป็นครูของเรา ยังไม่หมด  เรื่องที่ “เจ้าศีล”  ไม่รู้จักพระพุทธรูป  ก็เพราะคติปั้นพระพุทธรูปนั้นมาเกิดขึ้นในสมัยหลังตอนที่ผู้มีอำนาจรับคติการปั้นรูปเคารพมาจากพวกกรีกโรมัน  การนับถือพุทธศาสนาของเจ้าศีลจึงเก่ากว่านั้น คือเป็น “คนเมืองแม่พระ” เข้าใจว่า “ฉบับ” ที่ตนนับถือนั้นมีมาตั้งแต่ สมัยพระมหากัสปะเป็นองค์ประธานในการสังคยาน ซึ่งคือการรวบรวมคำสอนของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นครั้งแรกหลังจากเสด็จปรินิพพานไม่กี่เดือน   ในช่วงนั้นต่อมาอีกประมาณสามร้อยปี  ชาวพุทธยังไม่มีการปั้นรูป “คน” เพื่อสักการะแทนพระองค์  มีแต่การสลักสัญลักษณ์ต่างๆ เพื่อเป็นที่หมายแห่งการระลึกถึงคือ  รูปดอกบัวเจ็ดดอกบนพื้น  พุทธอาสน์  ธรรมจักร และสถูป  ในไทยถ้าจะหาดูง่ายที่สุดก็ไปดูได้ที่ สังเวชนียสถานสี่ตำบล ที่พุทธมณฑล คร่าวๆ ก็ประมาณนี้นะครับ สรุปว่า .นักเขียนหรือนักอยากเขียนที่ดี  ถ้าคิดและกล้าที่จะเขียนอะไรที่หมิ่นเหม่  ต้องรู้ให้แจ้งแทงให้ได้ตลอด  ทั้งนี้เพื่อเป็นการป้องกันตัวเองด้วยทางหนึ่ง และเพื่อให้การเขียนนั้นสมจริงทางหนึ่ง   แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องใส่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้ข้อมูลมาไว้ในเรื่องให้เสียอรรถรส และ (สำหรับคนเขียนงานคนนี้) เพื่อไม่ให้เป็นการปิดหนทางแตกแขนงความคิดของผู้อ่านจนเกินไป (ปล. ขอบพระคุณคุณนัทตี้ที่เอื้อเฟื้อเนื้อที่โฆษณาครับผม ..กร๊ากกกกกกก .ไม่ได้เกี่ยวกะหัวข้อกระทู้เลยตู) จากคุณ : SONG982 - [ 20 ก.พ. 48 16:26:49 ]

ความคิดเห็นที่ 27 สาธุพระคุณเจ้า เพลงเกือบพัน คราวนี้มารับฟังอีกชนชาติหนึ่ง เมืองขึ้นอาหรับอย่างโตมิโต (อาจเกี่ยวกับกระทู้ของคุณนัทตี้นิดหน่อยนะคะ) ทุกวันนี้มาตรฐานของวัฒนธรรมไทยอยู่ตรงไหน   ตอบยากมากเลยคะ   เด็กไทยส่วนใหญ่กำลังอยู่ภายใต้กระแสต่างชาติต่างวัฒนธรรม เราต้องยอมรับอารยธรรมของตะวันตกเข้ามาในประเทศเป็นจำนวนมาก จนวัฒนธรรมของเราถูกกลืนไปส่วนใหญ่   แต่เราก็รับแต่วัฒนธรรมของชาติที่เป็นใหญ่ในโลกตะวันตกเท่านั้น  ปัจจุบันกำลังมีสิ่งใหม่เกิดขึ้นคือ  อารยธรรมที่แทรกซึมเข้าในวัฒนธรรมของคนไทยไม่ใช่ของตะวันตกอย่างเดียว แต่เป็นอารยธรรมของชาติตะวันออกที่พยายามเข้ามาเผยแพร่ความคิดของเขาในประเทศของเรา   ญี่ปุ่น  มีการมอบเงินจำนวนมหาสาลเข้ามาในประเทศรูปแบบของการให้ทุนการศึกษาต่างๆ  การจัดพิมพ์หนังสือสื่อต่างๆ ทำการ์ตูน ฉายหนังซีรี่ส์   เกาหลี  กำลังแทรกซึมเข้ามาด้วยสื่องานพิมพ์และภาพยนต์ละคร  และรุกรานรุนแรงเพราะเกาหลียังแทรกซึมไปถึงญี่ปุ่นด้วย เลยเกิดอาการปั่นป่วนทางวัฒนธรรมคาดว่าอีกปีหรือสองปีจะเห็นการขยับตัวทางวัฒนธรรมระหว่างสองประเทศนี้ ทำไมถึงพูดเรื่องพวกนี้  พูดมาเพื่อให้เห็นภาพว่า เราไม่ได้ต่อสู้หรือเผชิยหน้ากับอารยธรรมเฉพาะตะวันตกเท่านั้นหรอกคะ    เรากำลังเผชิญหน้ากับการรุกรานทางวัฒนธรรมจากประเทศที่เขามองเห็นระบบวัฒนธรรมเป็นอาวุธเช่นเดียวกับระบบเศรษฐกิจหรือระบบการเมือง  วัฒนธรรม(หรือภาษา)มันเป็นเครื่องมือสำคัญเครื่องมือหนึ่งในการบ่งบอกความเป็นมหาอำนาจในโลกปัจจุบัน เราอาจจะคิดว่าภาษาอังกฤษมีคนพูดเป็นจำนวนมาก  ลองนับกันจริงๆไหมคะ  ภาษาจีนต่างหากที่มีคนพูดเยอะสุดเป็นอันดับหนึ่ง  รองลงมาคือ ภาษาอังกฤษ  แต่ภาษาจีนกลับกลายเป็นที่ไม่นิยมในหมู่ประเทศไทยพูดไทยคำจีนคำ(ในหมู่วันรุ่นนะคะ)เพราะอะไร  เพราะประเทศจีนไม่ได้ผลักดันให้วัฒนธรรมทางภาษาของเขากลืนเข้าสู่ประเทศอื่นๆ  เพราะเขารู้ดีว่าคนจีนที่อยู่ในประเทศอื่นๆมั่วโลกเป็นพวกสองภาษาทั้งสิ้น แต่ประเทศอื่นนอกจากนั้น  น่าหวาดกลัวยิ่งคะ ตราบใดที่เรายังรู้ไม่เท่าทันใคร  ตราบใดที่เรายึดติดรูปแบบการรุกรานว่าต้องมาเป็นตัวคนหรือแรงกดดันทางการค้า  หรือการลงทุน  ตราบใดที่เรายังยังมองไม่เห็นวัฒนธรรมของเราชัดเจนแต่เอาคำว่าวัฒนธรรมไปปนกับการท่องเที่ยวจนวัฒนธรรมไม่อาจเข้มแข็งด้วยตัวของมันเองได้  จึงไม่อาจกลายสภาพเป็นอาวุธดังเช่นประเทศอื่นๆเขาใช้กัน ตอนนี้ในสายตาของโตมิโต คนไทยและประเทศไทยอยู่ในสภาวะ  ที่เปราะบางในสายตาสังคมโลกคะ (มีใครอ่านแล้วจะระวังตัวขึ้นไหมเนี่ย) นักอ่านที่กำลังอ่านการ์ตูนญี่ป่นหรืออ่านหนังสือแปลเกาหลี  คุณเป็นส่วนหนึ่งของการถูกครอบงำทางวัฒนธรรมรุ่นใหม่คะ   ดังนั้น จงหันมาสนับสนุนหนังสือคนไทยเขียน คนไทยแต่ง เพื่อความเข้มแข็งทางวัฒนธรรม  ถนนสายนักเขียนจงเจริญ  ไชโย (บอกแล้วไงคะพี้นที่โฆษณา) แก้ไขเมื่อ 20 ก.พ. 48 23:09:16 จากคุณ : โตมิโต กูโชว์ดะ - [ 20 ก.พ. 48 23:00:29 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ได้เนื้อได้หนังมากครับคุณเพลงเกือบพัน และก็ขอบคุณสำหรับข้อสรุป ที่ทำให้ผมได้เปิดหูเปิดตา เข้าใจอะไรๆ ขึ้นเยอะเลย จากคุณ : ณัฐกร - [ 21 ก.พ. 48 00:10:55 A:61.90.250.17 X: ]

ความคิดเห็นที่ 29 5555555555555555 มานั่งฟังคำบ่น และดูโฆษณา ตลกดี คนเรานี่ก็แปลกจริงหนอ จากคุณ : โอเลี้ยงแก่ๆ - [ 21 ก.พ. 48 01:17:43 A:202.133.176.44 X: ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตัวเองก็เป็นคนหนึ่งค่ะ ที่มีการใช้ภาษาอังกฤษปนอยู่ในข้อความภาษาไทยบ้าง รับฟังความเห็นของพี่ Natti ไว้ก็แล้วกันนะคะ (ตั้งใจพิมพ์ชื่อเป็นด้วยอักษรอังกฤษ) แต่บางครั้งก็นึกภาษาไทยไม่ได้ หรือในสายงานที่ทำอยู่ ก็ไม่มีคำภาษาไทยที่เข้าใจง่ายให้ใช้ แต่ถ้าถามตัวเอง สำหรับบางคำที่ยังไม่มีการยอมรับให้ใช้ในภาษาไทย (หมายถึงบรรจุในพจนานุกรม เช่นเทคโนโลยี) หรือไม่ได้ใช้กันแพร่หลาย พอเข้าใจได้ในกลุ่มคนร่วม เช่นเฟรชชี่ในหมู่นักศึกษา ก็เห็นควรที่จะพิมพ์ด้วยตัวอักษรภาษาอังกฤษค่ะ เช่น เช่นอะไรดี .. perspective เข้าใจความหมายของคำนี้ในภาษาอังกฤษ แต่จะให้แปลภาษาไทยสั้นๆ แปลไม่ได้ จะให้เขียนคำอ่านออกมาด้วยตัวอักษรไทย จะเขียนแบบไหนดีหนอ คำภาษาอังกฤษไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าคำของภาษาอื่นๆ เอามาเขียนออกเสียงด้วยอักษรไทยจะยิ่งอิหลักอิเหลื่อ ชื่อล็อคอินของพี่ ถ้าจะมีคนพิมพ์ว่าแน๊ททาย พี่เองก็คงจะขำ แต่พี่คงไม่โมโหเขาหรอกใช่ไหม เพราะคงไม่คิดว่าคนอ่านทุกคนรู้ภาษาเยอรมัน งานแปลก็มักจะเคารพต้นฉบับค่ะ อย่างงานแปลภาษาอังกฤษเป็นไทย ถ้าในประโยคมีคำภาษาอื่นนอกจากอังกฤษอยู่ ก็ควรเขียนตามต้นฉบับมา แล้วเชิงอรรถอธิบายความหมายไว้ อย่าง bitte ที่น้านัทตี้เขียนมานั่นไงคะ มันเป็นการเน้น กรุณาเถอะนะ ด้วยภาษาอีกภาษาหนึ่ง เอาเป็นว่าถ้าเห็นคนนี้พิมพ์ถาษาต่างด้าวปนมาด้วย ก็ไม่ว่ากันถ้าพี่จะหมั่นไส้ค่ะ ที่จริงตัวเองก็บอกเด็กๆ เหมือนกันว่าเมื่อไหร่ที่รู้ภาษาไทย ให้ใช้ภาษาไทย ไม่ควรพิมพ์อังกฤษในคำที่รู้ภาษาไทย แต่ก็มีหลายหนที่เด็กๆ แปลอังกฤษเป็นไทยมา แล้วต้องบอกเด็กๆ ว่าทับศัพท์ไปเถอะ มันไม่รู้เรื่อง ส่วนเรื่องพิมพ์ฉลาก ที่มีทั้งภาษาไทยและอังกฤษ เป็นเพราะภาษาเรายังไม่ใช่ภาษาสากลค่ะ ถ้าทำฉลากดี ก็ขายคนที่รู้ภาษาที่เขียนไว้ได้เพิ่มขึ้น ถ้ามีสินค้าไทยขายอยู่ที่ร้านค้าในเยอรมัน แล้วมีแต่ฉลากเป็นภาษาไทย ก็คงไม่เป็นที่ยอมรับเท่ากับสินค้าที่มีฉลากเป็นภาษาเยอรมันหรืออังกฤษด้วย (จริงๆ เชื่อว่าไม่น่าจะผ่านให้เข้าไปขายด้วยซ้ำ น่าจะต้องมีฉลากเป็นภาษาอื่นด้วยถึงจะขายได้นะ) ต้นทุนอาจจะน้อยกว่าถ้าออกแบบให้มีทั้งภาษาไทย และภาษาอื่นๆ ไว้ด้วยกัน ส่วนตัวก็คิดว่าดูเป็นมืออาชีพมากกว่าสินค้าที่ต้องทำฉลาก เป็นสติ๊กเกอร์มาแปะเพิ่มล่ะ จากคุณ : scottie - [ 21 ก.พ. 48 16:27:30 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ได้รับข่าวจากน้านัทนางเอกเจ้าของกระทู้ ว่า ต้องรื้อพื้นบ้านใส่เครื่องทำความอบอุ่นในบ้าน ใหม่ เลยทำให้ ต้องถอดอุปกรณ์คอมฯในการเล่นเน็ต คงอีกหลายวัน กว่าจะเข้ามา บ่นกันไป บ่นกันมา ได้ ยังไงก็เชิญน้องๆ บ่น แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันต่อ นะคะ กระทู้นี้ให้ความรู้ และสาระมากมายจริงๆ ขอบคุณแทนน้านัทด้วยค่ะ จากคุณ : ป้าเอม - [ 21 ก.พ. 48 17:52:09 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นคนที่ใช้ภาษาเยอรมันปนภาษาอังกฤษสลับภาษาไทยเหมือนกันค่ะ แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น คนต้องดูถึงเจตนา และประเภทของข้อเขียนด้วยมั้งคะ จากคุณ : รสา รสา - [ 22 ก.พ. 48 00:36:54 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มาบอกว่าผมเป็นเหมือนคุณ scottie อ่ะครับ สงสัยจะมีอาชีพคล้ายๆ กัน อ่านความเห็นของคุณโตมิโตฯ แล้ว ก็นึกถึงตัวเอง เพราะตอนนี้ เป็นโรคอะไรก้ไม่รู้ ชอบฟังเพลงญี่ปุ่น ฟังไม่ออกหรอก แต่ชอบ และแน่นอนว่า ยังฟังเพลงไทยอยู่ แต่ไม่ค่อยดูหนังไทย ไม่ชอบเพลงฝรั่ง แต่ชอบดูหนังฮอลลิวู๊ด ชอบอ่านการ์ตูน แน่นอนว่าเป็นการ์ตูนญี่ปุ่น การครอบงำทางวัฒนธรรมนี่ ผมว่าแทบทั้งโลกจะเป็นหมด เช่นพวกละครไทย เป็นที่นิยมมากในลาวและเขมร ส่วนญี่ปุ่น พวกวัยรุ่นก็คลั่งไคล้วัฒนธรรมอเมริกัน แต่พวกวัยรุ่นอเมริกัน ส่วนใหญ่ที่เจอ ก็เป็นตัวของตัวเองดีนะ แต่ก็มีดีและไม่ดีปนกันไปอ่ะครับ เขียนไปเขียนมา จบไม่ลงแฮะ เอาแค่นี้ก่อนละกันครับ จากคุณ : กริชครับผม - [ 22 ก.พ. 48 23:04:06 ]

ความคิดเห็นที่ 34 น้านัท(เห็นเขาเรียกกันขอเรียกด้วยนะคะ)อย่าโมโหนะคะเดี๋ยวไม่สวยค่ะ จากคุณ : Ibee's - [ 25 ก.พ. 48 01:08:11 ]