" เฮ้ย ตัณติอย่าเเกล้งกันดิ อ่านกำลังมันเลย " เสียงมีนาร้องขึ้นอย่างขัดใจ เมื่อมีมือดีถือวิสาสะอ้อมมาคว้าหนังสือที่กำลังอ่านอย่างเมามันออกไปจากทางด้านหลัง
" ทำไมไม่เข้าชมรม"
เสียงที่ลอยเข้าหูของมีนากลับไม่ใช่ตัณติมาอย่างที่คิด หากแต่เจ้าเสียงนั่นกลับทำให้มีนาต้องนั่งตัวแข็งโดยไม่จำเป็นต้องหันกลับไปมองเธอก็รู้ทันทีว่าเป็นเสียงของใคร
" ได้ยินผมถามรึเปล่าคุณมีนา ทำไมคุณถึงไม่ยอมเข้าชมรม "
" อ้อม "
" ไม่เห็นจะแปลกเลย ไม่เข้าก็เพราะไม่อยากจะเข้า " มีนาตอบสวนกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นชาโดยไม่คิดแม้แต่จะหันกลับไปมองหน้าคนถามเลยสักนิด
" คุณมีนา คุณโตแล้วนะ ไม่ใช่เด็กประถม หัดใช้สติมากกว่าอารมณ์ ผมไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนขาดเหตุผลไปได้ถึงขนาดนี้ "
โยธินพูดจบก็วางหนังสือของเธอลงบนโต๊ะ โดยไม่ได้หันไปมองหน้ามีนาอีกเช่นกันและเดินออกไปทันที
เขาจากไปแล้วมีแต่มีนาที่ยังนั่งอยู่อย่างนั้นไม่ไปไหน และค่อย ๆ หยิบหนังสือที่เขาเพิ่งวางลงไปเมื่อกี้ พลิกไปในหน้าของหนังสือเรื่อย ๆ และรูปถ่ายของเด็กผู้ชายคนหนึ่งก็ตกลงมาเธอค่อยๆ หยิบมันขึ้นมาดู
" พี่โยทำไมต้องแกล้งอ้อมแบบนี้ด้วย รู้ไหมว่าอ้อมเจ็บ "
" เอ่อน้องปุ๊ยจ๊ะวันนี้ชมรมของเราไม่ทำกิจกรรมภาคสนามนะจ๊ะ พี่รู้สึกว่าพี่จะประกาศไปแล้วเมื่ออาทิตย์ก่อน"
" อ้อคะปุ๊ย ได้ยินแล้วคะ ว่าแต่พี่อ้อย มีอะไรจะให้ปุ๋ยช่วยรึเปล่าคะ "
"อะ เอ่อจ๊ะ"
อรทัย หรือพี่อ้อยเลขาชมรมอาสาพัฒนา รับคำนักศึกษารุ่นน้องอย่าง งง ๆ จะว่าไปแล้วเธองงตั้งแต่ ตัณติมาเข้าชมรมมาวันแรกจนกระทั่งถึงวันนี้เธอก็ยังไม่หายงงเลย ก็จะไม่ให้งงได้ยังไง อยู่ๆ ก็มาขอถอนชื่อออกจากชมรม พอเขาอนุญาติดันไม่ยอมออก แถมอาทิตย์ที่แล้วเขามีกิจกรรมพัฒนาสถาบันด้วยการขุดดินกันคุณเธอดันใส่ชุดนักศึกษามาซะเต็มยศ ส่วนวันนี้ เขาเข้าชมรมประชุมกันในห้องประชุม ดันล่อกางเกงวอม รองเท้าผ้าใบมาซะเรียบร้อย ใส่เสื้อไว้ในกางเกงอีกต่างหาก แถมดึงกางเกงขึ้นจะถึงอกอยู่แล้วเหมือนจะแกล้งซะอย่างนั้น เฮ้อ คิดไปคิดมา อรทัยก็ได้แต่ยิ้ม ส่ายหน้า ไปมา
" นี่คุณ ผีเข้ารึไง "
ตัณติมาใช้หันตาชำเลืองมองต้นเสียงเล็กน้อย อันที่จริงแม้ไม่มองเธอก็รู้อยู่แล้วว่าเป็นเสียงของใคร เสียงที่หลอกหลอนกวนประสาทที่สุดตั้งแต่เธอเกิดมาจนโตมาได้ป่านนี้ เธอหันกลับไปพิมพ์งานให้กับพี่อ้อยของเธอต่ออย่างไม่สนใจที่มาของเสียง
" ท่าจะประสาทขึ้นทุกวัน หรือว่าอยากเด่นรึเปล่า ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าไอการที่คุณทำตัวไม่ค่อยจะเหมือนชาวบ้านเขาเนี๊ยะ เพื่อต้องการเรียกร้องความสนใจหรืออะไรกันแน่ อยากดังก็บอกมาเถอะ "
" ยุบหนอ พองหนอ อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา พระท่านว่า "
" สวดอะไรของคุณ แต่น้ำหน้าอย่างคุณอย่าได้คิดแม้แต่จะบวชเป็นอันขาด สงสารพระกับเณรท่านบ้าง อย่าหาเรื่องปวดประสาทไปให้ท่านเลยนะ "
พณะพูดจบก็เดินออกไป เหมือนกับไม่ใส่ใจ กับเสียงของแรงนิ้วมือที่กระทบกับแป้นคีบอร์ด และเม้าคอมพิวเตอร์ จนแทบจะพังหลุดติดมือออกมาก็ได้
" เฮ้อทำไรของแกวะถุย " เสียงมีนาร้องทักขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนของเธอกำลังทำท่าเหมือนจะทิ่มอะไรสักอย่างอยู่บนเตียงนอนที่เธอกับเพื่อนของเธอนอนด้วยกันทุกคืน
" พิธีสาปแช่งไง อ้อม "
" หา...!!!!!" เสียงมีนาร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อตัณติมาพูดจบ
ตัณติมายังคงปักเข็มลงไปบนตุ๊กตาผ้าต่อไปด้วยความเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ พร้อมปากก็บ่นพึมพำอะไรบางอย่างหากแต่ไม่ใช่เสียงสวดมนต์ หรือคาถาอาคมอะไรหรอก
" นี่แหนะ นี่แหนะ ฉันอยากจะรู้นะนายประธานภาชนะ ว่านายเพาะหมาไว้ในปากกี่ตัว มีพันธ์อะไรบ้าง ปากนายถึงได้เห่าไม่หยุด ไม่เลือกที่เลือกเวลา อย่าให้หลุดออกมานะ แม่จะเตะให้หางจุกตูดเชียว "
มีนาถึงบางอ้อทันที ได้แต่มองตัณติมาอย่างขำ ๆ กับท่าทางเอาจริงของเพื่อน
" นี่อ้อมพรุ่งนี้จะมีการรับน้องคณะใช่ไหม "
" เออใช่หวะ ฉันเกือบลืมไปแล้วถ้าแกไม่เตือน"
" สาธุ ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่สดใสด้วยเถ๊อะ "เสียงของตัณติมาทำท่าจะร่ายมนต์ต่อไปพร้อมด้วยเสียงหัวเราะตามมาของมีนาเพื่อนสาวคนสนิท
จากคุณ :
dokyaka
- [
20 ก.พ. 48 12:30:45
A:203.150.86.44 X:
]