CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangGameRoom


    น้องใหม่หัวใจ>>รักเธอ<<ตอนที่5

    " เฮ้ย ตัณติอย่าเเกล้งกันดิ อ่านกำลังมันเลย " เสียงมีนาร้องขึ้นอย่างขัดใจ เมื่อมีมือดีถือวิสาสะอ้อมมาคว้าหนังสือที่กำลังอ่านอย่างเมามันออกไปจากทางด้านหลัง

    " ทำไมไม่เข้าชมรม"

    เสียงที่ลอยเข้าหูของมีนากลับไม่ใช่ตัณติมาอย่างที่คิด หากแต่เจ้าเสียงนั่นกลับทำให้มีนาต้องนั่งตัวแข็งโดยไม่จำเป็นต้องหันกลับไปมองเธอก็รู้ทันทีว่าเป็นเสียงของใคร

    " ได้ยินผมถามรึเปล่าคุณมีนา ทำไมคุณถึงไม่ยอมเข้าชมรม "

    " อ้อม "

    " ไม่เห็นจะแปลกเลย ไม่เข้าก็เพราะไม่อยากจะเข้า " มีนาตอบสวนกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นชาโดยไม่คิดแม้แต่จะหันกลับไปมองหน้าคนถามเลยสักนิด

    " คุณมีนา คุณโตแล้วนะ ไม่ใช่เด็กประถม หัดใช้สติมากกว่าอารมณ์ ผมไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนขาดเหตุผลไปได้ถึงขนาดนี้ "

    โยธินพูดจบก็วางหนังสือของเธอลงบนโต๊ะ โดยไม่ได้หันไปมองหน้ามีนาอีกเช่นกันและเดินออกไปทันที

    เขาจากไปแล้วมีแต่มีนาที่ยังนั่งอยู่อย่างนั้นไม่ไปไหน และค่อย ๆ หยิบหนังสือที่เขาเพิ่งวางลงไปเมื่อกี้ พลิกไปในหน้าของหนังสือเรื่อย ๆ และรูปถ่ายของเด็กผู้ชายคนหนึ่งก็ตกลงมาเธอค่อยๆ หยิบมันขึ้นมาดู

    " พี่โยทำไมต้องแกล้งอ้อมแบบนี้ด้วย รู้ไหมว่าอ้อมเจ็บ "






    " เอ่อน้องปุ๊ยจ๊ะวันนี้ชมรมของเราไม่ทำกิจกรรมภาคสนามนะจ๊ะ พี่รู้สึกว่าพี่จะประกาศไปแล้วเมื่ออาทิตย์ก่อน"

    " อ้อคะปุ๊ย ได้ยินแล้วคะ ว่าแต่พี่อ้อย มีอะไรจะให้ปุ๋ยช่วยรึเปล่าคะ "

    "อะ เอ่อจ๊ะ"

    อรทัย หรือพี่อ้อยเลขาชมรมอาสาพัฒนา รับคำนักศึกษารุ่นน้องอย่าง งง ๆ จะว่าไปแล้วเธองงตั้งแต่ ตัณติมาเข้าชมรมมาวันแรกจนกระทั่งถึงวันนี้เธอก็ยังไม่หายงงเลย ก็จะไม่ให้งงได้ยังไง อยู่ๆ ก็มาขอถอนชื่อออกจากชมรม พอเขาอนุญาติดันไม่ยอมออก แถมอาทิตย์ที่แล้วเขามีกิจกรรมพัฒนาสถาบันด้วยการขุดดินกันคุณเธอดันใส่ชุดนักศึกษามาซะเต็มยศ ส่วนวันนี้ เขาเข้าชมรมประชุมกันในห้องประชุม ดันล่อกางเกงวอม รองเท้าผ้าใบมาซะเรียบร้อย ใส่เสื้อไว้ในกางเกงอีกต่างหาก แถมดึงกางเกงขึ้นจะถึงอกอยู่แล้วเหมือนจะแกล้งซะอย่างนั้น เฮ้อ คิดไปคิดมา อรทัยก็ได้แต่ยิ้ม ส่ายหน้า ไปมา

    " นี่คุณ ผีเข้ารึไง "

    ตัณติมาใช้หันตาชำเลืองมองต้นเสียงเล็กน้อย อันที่จริงแม้ไม่มองเธอก็รู้อยู่แล้วว่าเป็นเสียงของใคร เสียงที่หลอกหลอนกวนประสาทที่สุดตั้งแต่เธอเกิดมาจนโตมาได้ป่านนี้ เธอหันกลับไปพิมพ์งานให้กับพี่อ้อยของเธอต่ออย่างไม่สนใจที่มาของเสียง

    " ท่าจะประสาทขึ้นทุกวัน หรือว่าอยากเด่นรึเปล่า ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าไอการที่คุณทำตัวไม่ค่อยจะเหมือนชาวบ้านเขาเนี๊ยะ เพื่อต้องการเรียกร้องความสนใจหรืออะไรกันแน่ อยากดังก็บอกมาเถอะ "

    " ยุบหนอ พองหนอ อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา พระท่านว่า "

    " สวดอะไรของคุณ แต่น้ำหน้าอย่างคุณอย่าได้คิดแม้แต่จะบวชเป็นอันขาด สงสารพระกับเณรท่านบ้าง อย่าหาเรื่องปวดประสาทไปให้ท่านเลยนะ "

    พณะพูดจบก็เดินออกไป เหมือนกับไม่ใส่ใจ กับเสียงของแรงนิ้วมือที่กระทบกับแป้นคีบอร์ด และเม้าคอมพิวเตอร์ จนแทบจะพังหลุดติดมือออกมาก็ได้






    " เฮ้อทำไรของแกวะถุย " เสียงมีนาร้องทักขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนของเธอกำลังทำท่าเหมือนจะทิ่มอะไรสักอย่างอยู่บนเตียงนอนที่เธอกับเพื่อนของเธอนอนด้วยกันทุกคืน

    " พิธีสาปแช่งไง อ้อม "

    " หา...!!!!!" เสียงมีนาร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อตัณติมาพูดจบ

    ตัณติมายังคงปักเข็มลงไปบนตุ๊กตาผ้าต่อไปด้วยความเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ พร้อมปากก็บ่นพึมพำอะไรบางอย่างหากแต่ไม่ใช่เสียงสวดมนต์ หรือคาถาอาคมอะไรหรอก

    " นี่แหนะ นี่แหนะ ฉันอยากจะรู้นะนายประธานภาชนะ ว่านายเพาะหมาไว้ในปากกี่ตัว มีพันธ์อะไรบ้าง ปากนายถึงได้เห่าไม่หยุด ไม่เลือกที่เลือกเวลา อย่าให้หลุดออกมานะ แม่จะเตะให้หางจุกตูดเชียว "

    มีนาถึงบางอ้อทันที ได้แต่มองตัณติมาอย่างขำ ๆ กับท่าทางเอาจริงของเพื่อน

    " นี่อ้อมพรุ่งนี้จะมีการรับน้องคณะใช่ไหม "

    " เออใช่หวะ ฉันเกือบลืมไปแล้วถ้าแกไม่เตือน"

    " สาธุ ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่สดใสด้วยเถ๊อะ "เสียงของตัณติมาทำท่าจะร่ายมนต์ต่อไปพร้อมด้วยเสียงหัวเราะตามมาของมีนาเพื่อนสาวคนสนิท

    จากคุณ : dokyaka - [ 20 ก.พ. 48 12:30:45 A:203.150.86.44 X: ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป