วันนี้อารมณ์บ้า เลยมาโพสสองตอนติดกัน สะใจโก๋ 555

-------------------------------------------------------
“ถ้านายต้องการจะหลอกฉันล่ะก็ ทีหลังก็หัดแต่งเรื่องอื่นที่มันน่าเชื่อกว่านี้หน่อยนะ” แซมลุกขึ้นยืนด้วยความหงุดหงิด

“เรื่องเมื่อครู่นี้ล้วนแต่เป็นเรื่องจริงนะแซม ด้วยความสัตย์จริง”

“มัน…เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อเกินไป…ฉัน…” ยังไม่ทันที่แซมจะพูดจบประโยคลีก็ยกมือขึ้นมาอย่างช้าๆหนึ่งครั้ง ทันใดนั้นผนังห้องก็เปลี่ยนจากสีขาวไปเป็นสีดำสนิท และพอลีโบกมืออีกครั้งผนังห้องก็กลับไปเป็นสีขาวดังเดิม

“เมื่อ…กี้นี้…” แซมเอามือทั้งสองข้างกดไปที่ตาเบาๆ แล้วมองที่ผนังของห้องอีกครั้ง เพื่อเป็นการทดสอบว่าเมื่อครู่นี้เป็นแค่เพียงปัญหาจากตาของเธอเอง

“ถึงแม้ว่ามันยากที่จะเชื่อ แต่มันก็เป็นความจริง” ลีพูดพลางโบกมืออีกครั้ง คราวนี้ผนังของห้องก็เปลี่ยนเป็นสีชมพู สีฟ้า สีม่วง และสีอื่นๆไปเรื่อยๆโดยไม่หยุดนิ่ง แซมได้แต่มองผนังห้องอย่างไม่เชื่อสายตาของตนเอง

“จริงหรือเนี่ย…ไม่น่าเชื่อเลย…”

“แล้วคราวนี้คุณเชื่อผมหรือยัง” แซมพยักหน้าพลางมองผนังห้องที่กลับมาเป็นสีขาวดังเดิมแล้ว แซมเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะเอ่ยปากถาม

"แล้วในห้องนั้นมีอะไร…ทำไมจะต้องปิดบังด้วย" ลีมีสีหน้าที่น่ากลัวและเคร่งขรึมขึ้นมาทันทีจนแซมรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างจับใจ เขาจ้องหน้าแซมอย่างชั่งใจซักพักจึงถอนหายใจออกมา

"ผมว่าเราไปนั่งคุยกันที่โซฟาตรงนั้นดีกว่านะ" แซมเดินไปนั่งที่โซฟาหนังสีขาวซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบริเวณที่ทั้งสองยืนคุยกันเมื่อครู่นี้เท่าไหร่นักและเมื่อลีเดินมานั่งที่โซฟาเรียบร้อยแล้วเขาก็เริ่มต้นพูดทันที

"ก็ได้…ผมจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณฟัง เพื่อเป็นการแสดงให้เห็นว่าผมบริสุทธิ์ใจ…" ลีหยุดถอนหายใจออกมาเบาๆอีกครั้งก่อนที่จะพูดต่อไป

"…ก็อย่างที่ผมเล่าเรื่องเทพให้คุณฟังไปแล้วนั่นล่ะ…ในการต่อสู้ครั้งนั้น ชาวฟ้าได้พลั้งมือปล่อยพลังที่ใช้มนตร์ดำออกไป ทำให้อีกฝ่ายเสียชีวิต…หลังจากที่ท่านเทพได้ทำการห้ามการวิวาทครั้งนั้นแล้วก็ได้ลบความทรงจำของเธอและได้ทำการลงโทษเทพทั้งสองฝ่าย โดยที่ชาวเวทย์จะถูกกักบริเวณบนสวรรค์เป็นเวลาหนึ่งวัน เนื่องจากที่ทำความเดือดร้อนให้แก่มนุษย์ ส่วนชาวฟ้าได้ถูกเนรเทศลงมาอยู่บนโลกมนุษย์โทษฐานที่ได้ใช้มนตร์ดำซึ่งเป็นสิ่งต้องห้ามของชาวสวรรค์ และพลังต่างๆของชาวฟ้าก็ได้เสื่อมลงเมื่อลงมาอยู่บนโลกมนุษย์

แต่ว่าเวลาบนสวรรค์นั้นรวดเร็วกว่าบนพื้นโลกเป็นอย่างมาก ดังนั้น 1 วันบนสวรรค์ก็จะเท่ากับ 1 ปีของโลกมนุษย์…พอชาวเวทย์พวกนั้นหลุดพ้นจากโทษ พวกเขาก็ลงมาตามล่าคุณใหม่"

"แล้วพวกคุณไปยุ่งเกี่ยวกับพวกมนตร์ดำทำไมล่ะ ในเมื่อคุณก็รู้อยู่แล้วว่ามันเป็นสิ่งต้องห้าม" แซมพูดขึ้นมา ซึ่งตอนนี้เห็นได้ชัดว่าเธอเริ่มที่จะหายกลัวลีแล้ว

"มันเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับเราจริงๆแซม…เพราะเหตุผลจริงๆที่เทพเจ้าสร้างพวกเราขึ้นมาก็เพื่อสร้างความบันเทิงให้แก่ชาวสวรรค์ โดยที่ฝ่ายชายจะเป็นคนปรนนิบัติรับใช้ท่านเทพและดูแลจัดการในเรื่องต่างๆ ส่วนฝ่ายหญิงก็จะเป็นนางรำเพื่อให้ความบันเทิง

และลักษณะพิเศษของชาวฟ้าก็คือ เมื่อฝ่ายหญิงอุ้มท้องก็จะคลอดภายในวันนั้นเลย การคลอดลูกแต่ละครั้งของชาวฟ้าจะสามารถคลอดได้ครั้งละหนึ่งคน แต่ไม่จำกัดจำนวนครั้ง ซึ่งก็คือในวันหนึ่งๆชาวฟ้าที่เป็นผู้หญิงจะสามารถตั้งครรภ์ได้กี่ครั้งก็ได้ตามที่ต้องการ และภายในเวลาหนึ่งวันชาวฟ้าก็จะโตเต็มวัยแล้วก็จะหยุดการเจริญเติบโต ผิดกับชาวเวทย์ที่ตั้งครรภ์ได้แค่ปีละครั้ง แต่ในการคลอดแต่ละครั้งชาวเวทย์จะคลอดบุตรออกมาไม่ต่ำกว่า 5 คน ด้วยเหตุนี้เอง ท่านเทพเห็นว่าชาวฟ้าจะมีจำนวนเยอะเกินไป จึงให้มีการดื่มน้ำจากบ่อจันทราเพื่อเป็นการควบคุมกำเนิดของชาวฟ้า ทำให้ชาวฟ้าสามารถให้กำเนิดบุตรได้ 2 ครั้งต่อปีเท่านั้น

แต่ถึงอย่างไรชาวฟ้าก็มีจุดด้อยกว่าชาวเวทย์มาก ก็คือ อายุขัยของชาวฟ้ามีแค่เจ็ดวันบนสวรรค์ซึ่งก็คือเจ็ดปีของโลกมนุษย์นั่นเอง ดังนั้น เพื่อไม่ให้ชาวฟ้าสูญพันธุ์ไปจากสวรรค์ พวกเราจึงหันไปพึ่งมนตร์ดำเพื่อยังชีพให้ชาวฟ้าได้อยู่รอดมาจนทุกวันนี้"

"แล้วชาวเวทย์ล่ะ ไม่มีการคุมกำเนิดบ้างหรอ?" ลียิ้มเศร้าๆพร้อมกับส่ายหน้า

"ไม่เลย…เพราะท่านเทพเห็นว่าการที่ชาวเวทย์มีทายาทเยอะนั้นเป็นผลดีต่อสวรรค์ เนื่องจากชาวเวทย์มีหน้าที่ออก รบและได้เสียชีวิตในการรบเป็นอย่างมาก ดังนั้นจำนวนพลของชาวเวทย์จึงจำเป็นมากกว่าชาวฟ้า"

"แต่ถึงยังไงคนที่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับมนตร์ดำก็ต้องเป็นคนที่ไม่ดีอยู่แล้ว ถ้าเป็นฉัน…ฉันก็คงจะไม่ไว้ใจพวกนั้นหรอก" ลีเงยหน้าขึ้นมามองแซมด้วยสีหน้าที่ผิดหวัง

"แม้แต่คุณก็เป็นเหมือนๆกับคนอื่น เพราะอะไรกัน คนที่ต้องการจะอยู่รอดมันผิดด้วยหรือ?…คนที่หันไปพึ่งสิ่งที่ไม่ดีเพราะความจนตรอกนั้นมันเลวมากนักหรือไง…" แซมเริ่มรู้สึกผิดที่ตัวเองพูดออกไปโดยที่ไม่ได้คิดก่อน

"เอ่อ…ฉันขอโทษจริงๆนะ ที่ฉันพูดอะไรออกไปโดยที่ไม่ได้คิดหน้าคิดหลังก่อน…เพราะว่าถ้าเป็นฉัน ฉันก็คงจะต้องหาทางเพื่อดำรงชีวิตอยู่" แซมลุกขึ้นยืน

"แค่คุณเข้าใจพวกเรา…ผมก็ดีใจแล้วล่ะ" ลียิ้มเศร้าๆให้แซมอีกครั้ง "แล้วก็…ผมอยากจะขอความร่วมมือจากคุณหน่อยจะได้ไหมครับ?" เขามองหน้าแซมด้วยสีหน้าที่วิงวอน

"ถ้าฉันช่วยได้ ฉันก็จะช่วยเต็มที่เลย"
"ผมอยากจะให้คุณร่วมมือกับพวกเราเพื่อที่จะกำจัดชาวเวทย์…ผมรู้มาว่าชาวเวทย์น่ะคิดจะก่อกบฏและตอนนี้ก็รวมรวมกำลังพลได้มากพอสมควรแล้ว…ลำพังเพียงพวกเราคงจะไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะพลังของพวกเราได้สูญสลายไปตอนที่ถูกขับไล่ลงมาจากสวรรค์แล้ว…ช่วยพวกเราเถอะนะแซม ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป"

"ฉันคงจะไม่มีปัญญาไปสู้รบกับใครได้หรอก…"

"ได้สิ! เพราะคุณน่ะเป็นลูกผสมระหว่างชาวฟ้ากับชาวเวทย์ ดังนั้นคุณในตัวของคุณจึงมีพลังของทั้งสองฝ่ายหลับใหลอยู่ ที่เทพเจ้าห้ามทั้งสองฝ่ายรักข้ามเผ่าพันธุ์ก็ด้วยเหตุนี้แหละ" ลีพูดอธิบายให้แซมฟังอย่างรวดเร็ว

ในขณะที่แซมกำลังตัดสินใจอยู่นั้น เสียงเปิดประตูบ้านก็ดังขึ้น เดวิดได้อุ้มลาเรซ่าเข้ามาในบ้าน ตัวของเขาเต็มไปด้วยเลือดและบาดแผลหลายแห่ง แต่ดูท่าว่าลาเรซ่าจะมีอาการหนักกว่าเขาหลายเท่า เพราะตามร่างกายของเธอมีแผลฉกรรจ์หลายแห่งและมีเลือดไหลออกมาไม่หยุด...

--------------------------------------------------------
ตอนที่แต่งให้เคนตายแอบเสียดายนะเนี่ยชอบเคนกะลี เคยเอาให้เพื่อนอ่าน มันดันจะจับคู่ เคน+ลี เอ่อ...เอากะมันสิ เอ๊ะ...หรือให้คู่กันดี 555 เพี้ยนไปแล้ว